Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024

«ΤΟ ΑΛΤΣΧΑΪΜΕΡ ΤΩΝ ΛΑΩΝ» Marcello Veneziani

 « Η Ακύρωση τού πολιτισμού είναι το Αλτσχάιμερ των ανθρώπων

Ρόαλντ Νταλ

ΤΟ A LZHEIMER ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Εάν το μοντέλο Dahl υιοθετείτο σε μεγάλη κλίμακα, θα είχαμε επιτέλους μια σωστή, πολιτικά ορθή βιβλιογραφία. Καθαρισμένη, εξαγνισμένη ή μάλλον ορθολογική. Πέρα ο χοντρός, πέρα ο νάνος, πέρα ο μαύρος, μακριά από κάθε λέξη που θεωρείται προσβλητική για κάποιον. Ακόμα κι αν είναι απλώς ένα μυθιστόρημα, που αναφέρεται σε φανταστικούς χαρακτήρες. Αλλά τότε ο κανόνας πρέπει να εφαρμόζεται και σε πραγματικούς ανθρώπους που είναι πραγματικά νάνοι, τυφλοί, κουτοί, χοντροί, μαύροι με ένα g στη μέση [ne(g)ri].

Για τι μιλάω; Ο εκδοτικός οίκος Puffin Books αποφάσισε να απολυμάνει τα παιδικά έργα του Roald Dahl, The Chocolate Factory και Giant Peach, και να εξαλείψει όλες τις λέξεις που υποδηλώνουν χοντρούς, μικρούς ή νάνους ανθρώπους. Η σωστή διατροφή εξαφανίζει τα λίπη (με λόγια). Κίνηση δημοσιότητας, μάλλον, αλλά αναδύεται το τοξικό-υποκριτικό σερί της πολιτικής ορθότητας. Αυτή είναι μόνο η τελευταία, διάσημη περίπτωση μιας εκστρατείας που συνεχίζεται εδώ και αρκετό καιρό και έχει προκαλέσει αντιφατικές, όντως σχιζοειδείς, αντιδράσεις: αυτή τη φορά στην υπόθεση Dahl πολλοί καταδίκασαν τη λεξιλογική εξυγίανση, αλλά σε πολλές άλλες περιπτώσεις είναι αποδεκτό ότι οι εκδότες, τα κοινωνικά δίκτυα, οι αλγόριθμοι μπορούν να λογοκρίνουν άλλες λέξεις που που πρέπει να απαγορευτούν. Πίσω από τον πόλεμο κατά της πραγματικότητας μέσω των λέξεων, εξαπλώνεται η μεγαλύτερη ακύρωση του πολιτισμού - η περιβόητη κουλτούρα ακύρωσης (PI) - η οποία, όπως πάντα, ξεκινά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και εξαπλώνεται στον μισό κόσμο. Αγάλματα γκρεμισμένα, σελίδες ιστορίας σκισμένες, κόμικς που ξαναγράφτηκαν, αριστουργήματα τέχνης και λογοτεχνίας λογοκριμένα, γίγαντες της σκέψης και της ποίησης μαρκαρίστηκαν, στιγματίστικαν και αφαιρέθηκαν. Ναι, είναι μικρά επεισόδια, ας μην υπερβάλλουμε την έκταση! Αλλά αν τα εντάξουμε σε συμφραζόμενα, δηλαδή, αν τα εισαγάγουμε σε μια εποχή που περιφρονεί την ιστορική μνήμη, εγκαταλείπει τις κλασικές σπουδές και το κλασικό λύκειο, αφαιρεί τις ταυτότητες· μια άγνοια που γίνεται όλο και πιο αλαζονική και ισχυρίζεται ότι κρίνει και φιμώνει τον πολιτισμό, τότε το θέμα γίνεται πολύ ανησυχητικό. Δεν χρειάζεται να αναδείξουμε τους Ταλιμπάν, όπως κάνουν ορισμένοι. Αυτή η ακύρωση είναι το αποτέλεσμα της νέας δυτικής ιδεολογίας, που θεμελιώθηκε στην τυραννία του παρόντος, στην πρωτοκαθεδρία των νέων υποκειμενικοτήτων και στη διορθωτική θεώρηση της πραγματικότητας.

Βερολίνο, Bücherverbrennungen, καύση βιβλίων 1933.
Η πλοκή του βιβλίου
Ο πολιτισμός τής ακύρωσης είναι το Αλτσχάιμερ των ανθρώπων. Μια αδυσώπητη ασθένεια στα αποτελέσματά της, που σηματοδοτεί τη φθορά και τον θάνατο του πολιτισμού. Ο φόβος για το μέλλον, που προκλήθηκε από απειλές για το κλίμα, το περιβάλλον, την ενεργειακή κρίση, τον πυρηνικό πόλεμο και τις μολύνσεις, δεν ήταν αρκετός. Τώρα υπάρχει φόβος για το παρελθόν, που μετά γίνεται φόβος της ιστορίας. Που επεκτείνεται σε σημείο να γίνεται φόβος για την πραγματικότητα και τις αναπόφευκτες διαφορές της.

Αυτή η εμμονή δείχνει ότι οι ιδεολογίες δεν έχουν τελειώσει, αλλά υπάρχει μια που έχει γίνει κώδικας ζωής και κανόνας που πρέπει να τηρηθεί: είναι η πολιτική ορθότητα. Είναι μια επεμβατική ιδεολογία που σέρνεται στις πτυχές της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής των ανθρώπων εδώ και χρόνια, που αποτελείται από απαγορεύσεις, υποχρεωτικά πρότυπα, ακυρωμένη πραγματικότητα, ακυρωμένη ιστορία, απορριπτέες λέξεις και συμπεριφορές, απόρριψη φύσης, παράδοσης, εθίμων. Στο βιβλίο μου La Cappa (PI) το όρισα ως ηθικισμό ελλείψει ηθικής, φανατισμό ελλείψει θρησκείας και αντιφασισμό ελλείψει φασισμού. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποπνέουν πολιτική ορθότητα, από τις εφημερίδες μέχρι την τηλεόραση, για να επεκταθούν στη συνέχεια στη μουσική, τον κινηματογράφο, τις κοινωνικές σχέσεις, τα φύλα, τους λαούς, τη γλώσσα. Έχει διαρκέσει πάρα πολλά χρόνια τώρα, και παρά την αλλεργία των ανθρώπων και τη διαδεδομένη αντιπάθεια που προκαλεί, τώρα είναι η τρέχουσα κυρίαρχη κατήχηση στην οποία πρέπει να προσαρμοστείτε εάν δεν θέλετε να παραμείνετε αποκλεισμένοι ή να περιφρονηθείτε δημόσια. Το παράδοξο είναι ότι θα ήθελε να είναι μια κουλτούρα ένταξης/ενσωμάτωσης, αλλά παράγει περισσότερους αποκλεισμούς και διακρίσεις από ό,τι προστατεύει. Προέρχεται από τις πολιτείες και τη Βόρεια Ευρώπη, αλλά δεν υπάρχει ταινία, μουσική εκδήλωση, δημόσια παράσταση, λόγος που να μην παραπέμπει σε αυτές τις υποχρεωτικές λέξεις και σε εκείνη την αλυσίδα που επιβάλλεται σε γούστα και προσανατολισμούς, αλλά και στην τρέχουσα γλώσσα και στην προστασία κάποιων ειδικών κατηγοριών, εις βάρος των πλειοψηφιών, που αποτελούνται από απλούς ανθρώπους, με τα κοινά τους αισθήματα. Επηρεάζει τη φυσική τάξη του κόσμου και οτιδήποτε προέρχεται από την ιστορική εμπειρία. Μερικές φορές επεκτείνεται στον πολιτισμό, προς τον οποίο εκφράζει ένα αίσθημα ντροπής. Πρέπει να ντρέπεσαι για την ταυτότητά σου και για όλα όσα μέχρι χθες αποτελούσαν πηγή υπερηφάνειας και ανήκειν. Βασίζεται στην αρχή του να μην θίγονται οι ευαισθησίες ορισμένων LGBTQ+ μειονοτήτων, φεμινιστριών, μεταναστών, Ρομά και άλλων. Σε βάρος των οικογενειών, της μητρότητας, του άνδρα που ορίζεται ως «κανονικός», της παραδοσιακής κοινωνίας, με τις αστικές και θρησκευτικές αξίες της.

Ποιος μεταφέρει την πολιτική ορθότητα; Γενικά εκφράζει το πνεύμα της εποχής μας και αναπαράγεται μέσω της μετάδοσης του κομφορμισμού. Αλλά υπάρχει ένα μείγμα από μέσα ενημέρωσης-πολιτισμικές δυνάμεις, από πνευματικές καρέκλες και πολιτικές πηγές που το ενορχηστρώνουν και αντλούν ιδεολογικό, πολιτικό και εμπορικό κέρδος από αυτό. Είναι η πιο πρόσφατη εκδοχή του προοδευτισμού: δεν είναι πλέον διανοητικός και πολιτιστικός και δεν έχει πλέον λαϊκή και προλεταριακή ευαισθησία, αλλά είναι ένας γκρινιάρης μεγαλομανής, πουριτανός και αιώνιο θύμα, αδαής και ξερόλας.

Η αντίθεση σε αυτή τη ριζοσπαστική και σνομπ ιδεολογία είναι απαραίτητη για να επιστρέψουμε τη ζωή μας στην πραγματικότητα και την κοινωνία στον πολιτισμό. Θα χρειαζόταν ένας αναίμακτος αλλά περήφανος πόλεμος απελευθέρωσης από την πολιτική ορθότητα και τις επαναφορές της.

Είναι ένα τριπλό αδίκημα κατά της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της ευφυΐας. Και είναι παραμόρφωση της πραγματικότητας και των διαφορών της. Ας απελευθερωθούμε εγκαίρως, πριν κερδίσει το Αλτσχάιμερ των ανθρώπων.

«L’ALZHEIMER DEI POPOLI» - Inchiostronero

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου