Το Θέλημα και η ακόρεστη επιθυμία στον Άγιο Μάξιμο - π. Νικόλαος Λουδοβίκος

Απομαγνητοφώνηση αποσπασμάτων από την ανάπτυξη του θέματος «Το Θέλημα και η ακόρεστη επιθυμία στον Άγιο Μάξιμο», του π. Ν. Λουδοβίκου

22. Ιανουαρίου 2023

Όταν ο Μάξιμος, για να μπούμε και στο θέμα μας, μιλούσε για την έννοια του φυσικού θελήματος, δεν ήξερε τίποτα για το ασυνείδητο. Η δική μου θέση, στην ερμηνευτική του φυσικού θελήματος, είναι ότι και η σωματικότητα και το ασυνείδητο μετέχει στο φυσικό θέλημα, και αυτή είναι και η αξία του.

Λοιπόν, οι περισσότεροι κάνουν αυτή την μοιραία και ολέθρια ταύτιση, του φυσικού με το προπτωτικό, και του γνωμικού με το μεταπτωτικό. Που σημαίνει ότι φταίει ο Θεός, που μας έκανε πρόσωπα, και επιλέξαμε. Και αυτοί που επιλέξαμε πέσαμε, και αμαρτήσαμε. Φυσικό θέλημα είναι το υγιές θέλημα, και προσωπικό, το γνωμικό, θεωρείται το άρρωστο θέλημα. Το ολέθριο είναι όταν αυτά πάνε να εφαρμοστούν στον μοναχισμό. Ή στην καθημερινή έννοια, Θεός να την κάνει σωτήρια, και όχι καταστροφή, της υπακοής. Που μιλάμε για την εξάλειψη του θελήματος, διότι είναι κακό. Διότι είναι αποτέλεσμα(;) της πτώσεως. Απέκτησε γνωμικό θέλημα ο άνθρωπος και έπεσε. Επομένως πρέπει να εξαλείψουμε το γνωμικό αυτό θέλημα. Τραβάμε ένα χειρόφρενο, και δημιουργούμε όντα τα οποία πάσχουν, από κατάθλιψη, και τα οποία επαναστατούν και κάνουν εμάς να πάσχουμε από κατάθλιψη.

Λοιπόν, θα το θεωρούσα, κάποτε μου είχε πει ο Jeftic, ο μακαρίτης, όταν διάβασε το πρώτο βιβλίο μου, στο οποίο τα αναφέρω αυτά, που βγήκε πριν από 23 χρόνια, ήταν η «Κλειστή πνευματικότητα και το νόημα του εαυτού», το οποίο είναι εξαντλημένο, ένα μέρος του έχει περιληφθεί στο «Analogical Identities», αλλά το ελληνικό δεν υπάρχει πια. Αν μεταφραστεί τούτο δω κάποτε, θα το έχουμε. Και μου είχε πει κάτι, o Jeftic ήταν ένας από τους ξύπνιους, από τους σημαντικούς θεολόγους, ήταν πράγματι, καταλάβαινε από θεολογία, τη ζούσε υπαρξιακά, και δεν είχε πρόβλημα να βλέπει και τις δυσκολίες της, και τα καινούργια που χρειάζεται να γίνουνε, τα’ βλεπε. Ήταν απ’ τους μεγαλύτερους που είχαμε. Και μου έλεγε (2:22), μόνο αυτό να είχες πει, για το φυσικό θέλημα, θα άξιζε να μείνει το όνομα σου, νεαρός εγώ τότε, ανεξίτηλο. Λέω, τι λέτε τώρα;! Ναι, ναι, ναι!, μου λέει. Μετά από 23 χρόνια, που τα λέω και τα ξαναλέω, το ίδιο ακόμα, η ίδια φρικτή παρανόηση, η οποία ουσιαστικά ταυτίζει, Ορθοδοξία και μονοφυσιτισμό. Καταλάβατε.[AΛΛΟ ΘΕΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΗΣΗ]

Δεν. Στην πράξη, είναι ολέθριο αυτό το πράγμα, δεν μπορεί να κτιστεί η ανθρωπολογία όταν έχει έχεις τέτοια άποψη, για το θέλημα. Και επιπλέον θεωρείς έτσι ως υπεύθυνο των κακών, το Θεό. το Θεό, που δε σ’ έκανε ποτήρι. Το ποτήρι αν είχε θέλημα, θα ήταν ένα ποτηρίσιο θέλημα, αμετάλλακτο, ναι ή όχι. Όλα τα ποτήρια θα ήταν τα ίδια. Τι θέλει το ποτήρι, νερό… Η γνωμική έκφραση του φυσικού θελήματος, είναι που του δίνει ανθρώπινο χαρακτήρα.

Επομένως, και το φυσικό, και το γνωμικό θέλημα, είναι προ-πτω-τικά! Ελπίζω να μην είναι τα τελευταία λόγια που θα πω στη ζωή αυτή, πριν φύγω. Τόσο πολύ δύσκολο, μα τόσο πολύ δύσκολο να καταλάβουν τον Άγιο Μάξιμο, στο σημείο αυτό! Και προικισμένοι άνθρωποι, θεολόγοι κατά άλλα καταξιωμένοι. Έχουν διαβάσει τόσο στραβά τον Άγιο Μάξιμο στο σημείο αυτό. Αναγκάζομαι την στιγμή αυτή να διαμαρτύρομαι, γιατί μόλις το είπα, νόμιζα ότι ήταν φυσικό να το καταλάβουμε. (3:57)

Συνεχίζεται

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΜΕΓΑΛΟΜΑΝΙΑ. ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ. ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ, ΟΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΕΓΩ, ΟΥΤΕ ΜΗΤΡΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΟΥΝ ΤΟ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΣΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΚΟΗΣ. 

Η ΓΝΩΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ, ΟΧΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ, ΣΤΟΝ ΠΑΡΜΕΝΙΔΗ.  

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΠΕΡΙΕΡΓΟ. 

Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΠΑΡΟΤΡΥΝΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΕΜΒΟΛΙΟ. ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΑΝ ΦΥΛΑΚΤΟ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ.