Σχόλιο σε ομάδα στο Facebook, που Τιμά τον Άγιο Παππούλη μου Σίμων, με ανάρτηση τους:
Να προσθέσω κάτι αν μου επιτρέπεται!
Ο Άγιος πια Ιάκωβος Τσαλίκης, όχι μόνο τον εκτιμούσε, αλλά τον είχε και Πνευματικό μετά την Κοίμηση του γέροντος του Νικοδήμου Θωμά, αλλά και ο π. Νικόδημος Θωμάς, είχε Πνευματικό του τον παππούλη μου και Άγιο Γέροντα Σίμων! Ο παλαιότερος όλων των Σύγχρονων Αγίων, τον οποίο οι νεότεροι δεν γνωρίζουν!
Πολλές φορές με Θαυμαστό Πνευματικά τρόπο, Επικοινωνούσαν και βρισκόντουσαν ταυτόχρονα όπου ήθελαν, όποτε ήθελαν, αλλά και μέσα στο δικό του κελάκι, οι Άγιοι και Γέροντες, Παΐσιος, Πορφύριος, Ιάκωβος, Εφραίμ της Αριζόνα, Σωφρόνιος του Έσσεξ και πλήθος άλλων Αγίων!
Πνευματικό επίσης τον είχε ο γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης και ο Αγωνιστής της Κύπρου κατ’ εμέ, Βοηθός ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΑΤΑΡΩΝ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ, όπου για όσους δεν γνωρίζουν ήταν αυτός ο οποίος έκρυβε τον ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ και άλλους αγωνιστές, κάτι για το οποίο πέρασε Φρικτά μαρτύρια από Άγγλους και Τουρκοκύπριους Βασανιστές, μετά την Προδοσία ότι τον έκρυβε φορώντας του μάλιστα και μοναχικά ράσα και ο Επίσκοπος Ειρηναίος δεν άνοιξε το στόμα του να πει λέξη για τους Αγωνιστές και πως τους Φυγάδευε.
Μέχρι που ο παππούλης Σίμων τον έστειλε στον γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ, εφόσον τότε ο Αείμνηστος Ειρηναίος είχε αναχωρήσει για Αγγλία μετά την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ρήξη του με συγκεκριμένους ανθρώπους της, λέγοντας του, «Έχετε έναν Άγιο εκεί, γιατί συνεχίζεις να έρχεσαι σε εμένα διανύοντας τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα για εξομολόγηση; Είναι Άγιος! Ένα Διαμάντι που έπεσε στη γη από το Στέμμα του Θεού»!
Αξίζει να αναφέρω πιστεύω και την Εθνική Συνεισφορά του Αγίου Γέροντα Άγιος Γέροντας Σίμων Αρβανίτης (1901-1988) όπου εκτός των άλλων, χωρίς αυτόν δεν θα είχε ανατιναχθεί η γέφυρα ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΥ.
Παιδάκι ακόμα τον Θυμάμαι να ΑΙΩΡΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΚΟΙΤΟΣ ΚΑΙ ΤΥΦΛΟΣ με αυτά τα Ανοιχτόχρωμα ΤΥΡΚΟΥΑΖ ΜΑΤΙΑ και του ζήταγα να με παίρνει και εμένα μαζί του.
Στην εφηβεία ακόμα, του έπλενα τα ποδαράκια που ήταν κατάματωμένα από βάτα και ποιός ξέρει τι άλλα και του έλεγα:
«Παππούλη μου; Πως γίνεται αυτό; Αφού δεν σηκώνεσαι από το κρεββάτι»;
Και εκείνος μου ανέφερε περιστατικά πολλά και διάφορα όπως:
«Κάποιο παιδάκι είχε χαθεί μέσα στο δάσος, έτσι θα το άφηνα; Μόνο και Φοβισμένο να το φάνε οι λύκοι»;;; «Παντού τρέχω»!!!
Για να μην αναφέρω πόσες φορές ερχόταν σπίτι μου, ενώ ο μ. Ζωσιμάς τον κλείδωνε τις νύχτες, νέος ακόμα τότε, λες και θα κράταγε μια κλειδαριά έναν Άγιο!
Θα μπορούσα να γράφω ώρες, μέρες, μήνες γι’ αυτόν, αλλά δεν θέλω να σας κουράσω.
Πρέπει να Ομολογούμε όσα ζήσαμε ή ζούμε δίπλα σε Αγίους για Ενδυνάμωση Όλων μας, αλλά είναι και το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε ως Ομολογία Πίστεως προς Δόξα Θεού.
Μου λείπει, μου λείπει πολύ. Η Ψυχή μου είναι μαζί του κάθε λεπτό, κυλάει μέσα στο Αίμα μου μαζί με τον Θεό μας. Τον Ευχαριστώ που με κρατά στην ζωή ακόμα, μαζί με άλλους Αγίους Φίλους του. Που Κατέκτησε την Καρδιά μου από μια ηλικία που δεν ήξερα καν τι είναι Θεός, Πίστη, Εκκλησία. Τον Ευχαριστώ που ΥΠΗΡΞΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ευχαριστώ τον Θεό που μου τον Έστειλε δίπλα μου. Που είχα την Τιμή να τον Αγκαλιάζω, να του μιλώ, να ζω δίπλα του,να τον Αγαπώ, να είναι «Οικογένεια» μου, να είναι Τα ΠΑΝΤΑ για εμένα! Δοξασμένο το Όνομα Του Κυρίου που πάντα και σε κάθε εποχή στέλνει τους Αγίους Του στον κόσμο, να έχουμε Θεία Στηρίγματα σε Δύσκολους Καιρούς!
«Η Ελλάς, η Πρώτη Πρώτη Ελλάς, θα Ανυψωθεί, θα Δοξασθεί! ΑΠΑΞ και ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ»!!! Και έτσι θα γίνει, όπως έχουν Επαληθευθεί όλα όσα είχε προφητεύσει 40-50 και 60 χρόνια πριν! Τον «έχασα» στα 20 μου και έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου τότε. Λίγο μετά γέννησα την κόρη μου Σιμώνη οπως ο ίδιος είχε Προφητεύσει στα 11 μου χρόνια, να απαλύνει τον Τεράστιο Ανθρώπινο Πόνο. Οι Άγιοι όμως δεν «Φεύγουν» ποτέ από τις ζωές μας και με Φυσική και με Πνευματική Παρουσία και Προστασία! Ανεστήθη Αιωνίως!
Άγιος, Άγιος, Άγιος !!!
*** Κάποια πράγματα που γράφονται για τον παππούλη μου θα πρέπει να Διευκρινιστούν και να Αναφέρονται Σωστά, κάτι που θα πρέπει να γίνει, ώστε να Διορθώνονται κείμενα «αλλοιωμένα» γενικότερα ακόμα και σε Ορθόδοξα Σάϊτ, για να μην «πειραχτούν» κάποιοι, οι οποίοι Κυνήγησαν έναν γέροντα 85 ετών τότε, κατάκοιτο, τυφλό, Ασθενή, τον πέταξαν έξω από το Μοναστήρι του μέσα στο χιόνι και το κρύο, τον έβγαζαν Τρελό και τον ΔΙΕΣΥΡΑΝ ΜΕ ΨΕΥΔΗ! Όσο ζω θα Παλεύω για την Ανάδειξη της Αλήθειας!
Βάλια Αλεξίου
Πολλές φορές με Θαυμαστό Πνευματικά τρόπο, Επικοινωνούσαν και βρισκόντουσαν ταυτόχρονα όπου ήθελαν, όποτε ήθελαν, αλλά και μέσα στο δικό του κελάκι, οι Άγιοι και Γέροντες, Παΐσιος, Πορφύριος, Ιάκωβος, Εφραίμ της Αριζόνα, Σωφρόνιος του Έσσεξ και πλήθος άλλων Αγίων!
Πνευματικό επίσης τον είχε ο γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης και ο Αγωνιστής της Κύπρου κατ’ εμέ, Βοηθός ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΑΤΑΡΩΝ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ, όπου για όσους δεν γνωρίζουν ήταν αυτός ο οποίος έκρυβε τον ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ και άλλους αγωνιστές, κάτι για το οποίο πέρασε Φρικτά μαρτύρια από Άγγλους και Τουρκοκύπριους Βασανιστές, μετά την Προδοσία ότι τον έκρυβε φορώντας του μάλιστα και μοναχικά ράσα και ο Επίσκοπος Ειρηναίος δεν άνοιξε το στόμα του να πει λέξη για τους Αγωνιστές και πως τους Φυγάδευε.
Μέχρι που ο παππούλης Σίμων τον έστειλε στον γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ, εφόσον τότε ο Αείμνηστος Ειρηναίος είχε αναχωρήσει για Αγγλία μετά την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ρήξη του με συγκεκριμένους ανθρώπους της, λέγοντας του, «Έχετε έναν Άγιο εκεί, γιατί συνεχίζεις να έρχεσαι σε εμένα διανύοντας τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα για εξομολόγηση; Είναι Άγιος! Ένα Διαμάντι που έπεσε στη γη από το Στέμμα του Θεού»!
Αξίζει να αναφέρω πιστεύω και την Εθνική Συνεισφορά του Αγίου Γέροντα Άγιος Γέροντας Σίμων Αρβανίτης (1901-1988) όπου εκτός των άλλων, χωρίς αυτόν δεν θα είχε ανατιναχθεί η γέφυρα ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΥ.
Παιδάκι ακόμα τον Θυμάμαι να ΑΙΩΡΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΚΟΙΤΟΣ ΚΑΙ ΤΥΦΛΟΣ με αυτά τα Ανοιχτόχρωμα ΤΥΡΚΟΥΑΖ ΜΑΤΙΑ και του ζήταγα να με παίρνει και εμένα μαζί του.
Στην εφηβεία ακόμα, του έπλενα τα ποδαράκια που ήταν κατάματωμένα από βάτα και ποιός ξέρει τι άλλα και του έλεγα:
«Παππούλη μου; Πως γίνεται αυτό; Αφού δεν σηκώνεσαι από το κρεββάτι»;
Και εκείνος μου ανέφερε περιστατικά πολλά και διάφορα όπως:
«Κάποιο παιδάκι είχε χαθεί μέσα στο δάσος, έτσι θα το άφηνα; Μόνο και Φοβισμένο να το φάνε οι λύκοι»;;; «Παντού τρέχω»!!!
Για να μην αναφέρω πόσες φορές ερχόταν σπίτι μου, ενώ ο μ. Ζωσιμάς τον κλείδωνε τις νύχτες, νέος ακόμα τότε, λες και θα κράταγε μια κλειδαριά έναν Άγιο!
Θα μπορούσα να γράφω ώρες, μέρες, μήνες γι’ αυτόν, αλλά δεν θέλω να σας κουράσω.
Πρέπει να Ομολογούμε όσα ζήσαμε ή ζούμε δίπλα σε Αγίους για Ενδυνάμωση Όλων μας, αλλά είναι και το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε ως Ομολογία Πίστεως προς Δόξα Θεού.
Μου λείπει, μου λείπει πολύ. Η Ψυχή μου είναι μαζί του κάθε λεπτό, κυλάει μέσα στο Αίμα μου μαζί με τον Θεό μας. Τον Ευχαριστώ που με κρατά στην ζωή ακόμα, μαζί με άλλους Αγίους Φίλους του. Που Κατέκτησε την Καρδιά μου από μια ηλικία που δεν ήξερα καν τι είναι Θεός, Πίστη, Εκκλησία. Τον Ευχαριστώ που ΥΠΗΡΞΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ευχαριστώ τον Θεό που μου τον Έστειλε δίπλα μου. Που είχα την Τιμή να τον Αγκαλιάζω, να του μιλώ, να ζω δίπλα του,να τον Αγαπώ, να είναι «Οικογένεια» μου, να είναι Τα ΠΑΝΤΑ για εμένα! Δοξασμένο το Όνομα Του Κυρίου που πάντα και σε κάθε εποχή στέλνει τους Αγίους Του στον κόσμο, να έχουμε Θεία Στηρίγματα σε Δύσκολους Καιρούς!
«Η Ελλάς, η Πρώτη Πρώτη Ελλάς, θα Ανυψωθεί, θα Δοξασθεί! ΑΠΑΞ και ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ»!!! Και έτσι θα γίνει, όπως έχουν Επαληθευθεί όλα όσα είχε προφητεύσει 40-50 και 60 χρόνια πριν! Τον «έχασα» στα 20 μου και έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου τότε. Λίγο μετά γέννησα την κόρη μου Σιμώνη οπως ο ίδιος είχε Προφητεύσει στα 11 μου χρόνια, να απαλύνει τον Τεράστιο Ανθρώπινο Πόνο. Οι Άγιοι όμως δεν «Φεύγουν» ποτέ από τις ζωές μας και με Φυσική και με Πνευματική Παρουσία και Προστασία! Ανεστήθη Αιωνίως!
Άγιος, Άγιος, Άγιος !!!
*** Κάποια πράγματα που γράφονται για τον παππούλη μου θα πρέπει να Διευκρινιστούν και να Αναφέρονται Σωστά, κάτι που θα πρέπει να γίνει, ώστε να Διορθώνονται κείμενα «αλλοιωμένα» γενικότερα ακόμα και σε Ορθόδοξα Σάϊτ, για να μην «πειραχτούν» κάποιοι, οι οποίοι Κυνήγησαν έναν γέροντα 85 ετών τότε, κατάκοιτο, τυφλό, Ασθενή, τον πέταξαν έξω από το Μοναστήρι του μέσα στο χιόνι και το κρύο, τον έβγαζαν Τρελό και τον ΔΙΕΣΥΡΑΝ ΜΕ ΨΕΥΔΗ! Όσο ζω θα Παλεύω για την Ανάδειξη της Αλήθειας!
Βάλια Αλεξίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου