Εγώ Ανδρέα, δυστυχώς ανήκω θα έλεγα έτσι χαριτολογώντας, μία καταπιεσμένη μειονότητα, εν Ελλάδι, οι οποίοι είμαστε αυτοί που υβριζόμαστε, με πάθος και συστηματικά, και από τους δυτικόφιλους, ο θεός να τους κάνει και από τους Ρωσόφιλους, πάλι ο θεός να τους κάνει, γιατί πολύ απλά δεν παίρνουμε θέση, δεν είναι πληθυντικός της μεγαλοπρέπειας, είμαστε αρκετοί εν πάση περιπτώσει αλλά, συγκεντρώνουμε πυρά πάνω μας. Δεν παίρνουμε θέση δεν θεωρούμε ότι πρέπει να είμαστε οπαδοί, δεν θεωρούμε ότι πρέπει λειτουργούμε ως εξάρτημα της μίας ή της άλλης πλευράς, δεν ανήκουμε σε αυτούς που πιστεύουνε ότι η Ελλάδα, όπως φαίνεται ότι αν είναι η κυρίαρχη άποψη στην ελληνική εξωτερική πολιτική αυτή τη στιγμή, αυτή που πιστεύουν ότι η Ελλάδα είναι ένα προάστιο του bronx ας πούμε και ως τέτοιος προάστιο του bronx πρέπει να λειτουργήσει ή κάποιοι άλλοι που θεωρούνε ότι κακώς δεν γεννήθηκαν Ρώσοι λοιπόν έκανα αυτό το πρόλογο για να σου πω ότι πλέον είναι πολύ δύσκολο στην Ελλάδα να κάνεις, να μιλάς για αυτά τα πράγματα γιατί πολύ απλά δαιμονοποιείσε με τον τρόπο που είπα. Εμένα λοιπόν η άποψή μου είναι ότι αν με ρώταγες πριν από ένα, δύο μήνες που είχαμε μιλήσει θα έλεγα ότι αυτός ο πόλεμος έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Η Ουκρανία φυσικά δεν μπορεί να νικήσει πλέον, είναι αδύνατον φαίνεται αυτό το πράγμα, ούτε και μπορούσε ποτέ, η Ρωσία κατ’ εμέ έκανε πολύ μεγάλο λάθος κυρίως για τα δικά της τα γεωστρατηγικά συμφέροντα που ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο, αυτόν τον καταστρεπτικό πόλεμο, υπέστη οδυνηρές έτσι ήττες στην αρχή, αλλά σε στρατηγικό επίπεδο είναι, δεν μπορεί να χάσει, λοιπόν και θα σου έλεγα ότι αυτός, αυτή η σύγκρουση λοιπόν οδηγείται σε ένα αδιέξοδο και κάποια στιγμή θα προκύψει μία έτσι όχι ειρήνη, αλλά αυτό που έχουμε πει και εδώ πέρα μία κατάπαυση του πυρός έτσι, μία εύθραυστη ισορροπία, αντίστοιχη με αυτοί που υπάρχει και σήμερα στην κορεατική χερσόνησο. Δυστυχώς όμως, δυστυχώς, δυνάμεις κυρίως στη δυτική Ευρώπη που δεν ξέρω τι μυαλά κουβαλάνε τα είδαμε δηλαδή να, ο Μακρόν και οι δηλώσεις του είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου, θεωρούν ότι πρέπει να πετύχουν κάποιες μορφής στρατηγική νίκη επί της Ρωσίας, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, ούτε η Ρωσία ως χώρα μπορεί να το δεχτεί αυτό το πράγμα, ούτε το καθεστώς της Ρωσίας, παρεμπιπτόντως είπα σε συνέντευξη μου σε κάποιο άλλο μέσο, είπα το καθεστώς της Ρωσίας και όλο αυτός, ο τέλος πάντων αυτά, αυτό το αυτό το σχήμα των παρανοϊκά φιλορώσων έπεσαν να με φάνε γιατί είπα τη λέξη καθεστώς, εντάξει αλλάζω την λέξη καθεστώς με το πολιτικό σύστημα, λοιπόν παρεμπιπτόντως η λέξη καθεστώς δεν έχει κάποια δαιμονοποίηση, είναι, ας κοιτάξει κάποιος να δει ξέρω γω τι λέει το λεξικό για αυτό, εν πάση περιπτώσει λοιπόν και κλείνει η παρένθεση, το γεγονός παραμένει ότι δυνάμεις μέσα στη δύση αντί να προσπαθήσουνε να κάνουνε αυτό που κάνανε οι προγονοί τους αυτό που θα έκανε ένας Ντισραέλι, ένας Πάλμερσον, ένας Κίσινγκερ, στη σημερινή εποχή να μη μιλήσω για κάνα Μαζαρίνο και κάνα Ρισελιέ, ας πούμε, δηλαδή να έρθουνε σε κάποιες μορφής λήξης αυτού του, της σύγκρουσης και να πάμε σε μία αναδιαμόρφωση ισορροπίας δυνάμεων στην Ευρώπη, όπως κάνανε επαναλαμβάνω οι προγονοί μας για αιώνες προσπαθούν να εντείνουνε το επίπεδο της σύγκρουσης να οδηγηθούμε πλέον σε μία διεύρυνση της αντιπαράθεσης και αυτό θα ανοίξει πολύ απλά τον ασκό του Αιόλου, έχουμε κάνει και συζητήσεις και εδώ προηγούμενες φορές είναι πολύ εύκολο επαναλαμβάνω να πάμε σε χρήση πυρηνικών όπλων για πάρα πολλούς λόγους και είναι αδιανόητο για την Ρωσία, είναι θέμα επιβίωσης για την Ρωσία τόσο για τη χώρα, όσο και για το πολιτικό σύστημα σε αυτήν με το οποίο το μεγάλο κομμάτι του λαού είναι ταυτισμένο αυτή τη στιγμή για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, να δεχθούνε κάποια μεγάλη ταπείνωση από τη Δύση. Δεν πρόκειται να το επιτρέψουν, αυτό λέει η θεωρία αυτό λέει και η πρακτική που έχουν ακολουθήσει οπότε εάν επιμείνουν δυνάμεις αν αυτές που εκφράζει, ή τουλάχιστον φαίνεται να εκφράζει ο Macron και οι πέριξ αυτού και πάμε σε ευρύτερη εμπλοκή Ευρωπαϊκών, γενικότερα δυτικών δυνάμεων στην Ουκρανία τότε ειλικρινά θεωρώ ότι μπαίνουμε στην πιο επικίνδυνη εποχή, που μπαίνει η ανθρωπότητα τουλάχιστον μετά το τέλος του β παγκοσμίου πολέμου
''. Η Ουκρανία φυσικά δεν μπορεί να νικήσει πλέον, είναι αδύνατον φαίνεται αυτό το πράγμα, ούτε και μπορούσε ποτέ, η Ρωσία κατ’ εμέ έκανε πολύ μεγάλο λάθος κυρίως για τα δικά της τα γεωστρατηγικά συμφέροντα που ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο,...''
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γρίβας παραπονιέται ότι οι ντόπιες ελιτ δεν φροντίζουν η Ελλάδα να μην γίνει ένα υποχείριο της Τουρκίας, τώρα τι θέλει; την Ρωσία υποχείριο της δύσης; Ας σκεφθουμε το εξης: μετά από 2 χρόνια πολέμου ακόμη η Ρωσία δεν μπόρεσε να νικήσει τον πόλεμο. Σκεφθείτε λοιπόν να είχε αφήσει την Ουκρανία να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, και να την εξοπλίσουν με τα τελειότερα όπλα, τι αγκάθι θα είχε στο πλευρό της, και τι εκβιασμούς θα δεχόταν από την δύση. Η Ρωσία δεν έκανε πόλεμο σε μία ανεξάρτητη Ουκρανία, έκανε πόλεμο για να αμυνθεί έναντι των αγγλοσαξόνων.
Φίλε θυμάσαι τόν συμπαθέστατο Μάζη στήν αιχμή γιά καιρό; Ξαφνικά όμως σίγησε. Στή σιωπή αυτή καταλήγουν όλοι οι διανοούμενοι.Θάπρεπε νά ξεκινήσουν τόν λόγο τους από τήν σιωπή αλλά δέν φέρνει τήν δόξα πού ονειρευόμαστε όλοι μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΓΡΙΒΑ ΔΕΙΧΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΥ ΜΙΚΡΟΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟΝ.
Ο ΠΟΥΤΙΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΦΕΡΕΙ ΤΟΥΣ ΟΥΚΡΑΝΟΥΣ ΑΜΕΣΑ ΤΟ 2014, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΡΩΣΣΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΠΟΥ ΞΕΧΕΙΛΗΣΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΑ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ. ΑΛΙΜΟΝΟ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ Η ΡΩΣΣΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΦΙΛΑΝΔΟΠΟΙΗΣΗ. ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΡΩΣΣΙΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ. ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΕΙ Ο ΓΡΙΒΑΣ.
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ αμεθυστο ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ