Πως θα είμαστε στα εσχατα;;Θα είμαστε μόνο σαν ψυχή Ή θα έχουμε και το σώμα μάς; Πατήρ Λουδοβίκος

 

Απομαγνητοφώνηση της ομιλίας (συζήτησης):

Πως θα είμαστε στα έσχατα;;Θα είμαστε μόνο σαν ψυχή Ή θα έχουμε και το σώμα μάς; Πατήρ Λουδοβίκος

Ερώτηση: πάτερ Νικόλαε, σήμερα στο Ευαγγέλιο, είδε η Μαρία τον Κύριο, και δυο άλλοι που πήγαιναν προς Εμμαούς, και δεν Τον κατάλαβαν. Μετά, αφού έφυγε, ευλόγησε το ψωμί στους Εμμαούς, τότε κατάλαβαν, ότι ήταν ο Κύριος, και η Μαρία δεν τον κατάλαβε, Τον πήρε για κηπουρό. Τι συνέβη, ενώ τον ήξεραν τον Κύριο;

Απάντηση: δεν είχαν αναστηθεί;;;;. (ναι, αλλά Τον ήξεραν φυσιογνωμικά, λέει η γυναίκα που ρωτάει). Υπάρχει μια αλλαγή, γιατί εγείρεται σώμα πνευματικό μετά. Βέβαια η αλλαγή αυτή δεν είναι σημείο ότι δεν είναι ο Ίδιος, ο οποίος ανέστη. Αλλά δεν είναι και ακριβώς ο ίδιος. Τα απολύτως έτσι κύρια ανθρώπινα χαρακτηριστικά έχουνε μια αλλοίωση. Είναι ο ίδιος, αλλά είναι εν τη δόξη, γιατί είναι πλήρης Αγίου Πνεύματος. Γιατί η υπόσταση Του δεν είναι πλέον η ψυχή του, αλλά το Άγιο Πνεύμα. (κάτι πάει να πει η γυναίκα για την Μεταμόρφωση) Εμάς η υπόσταση μας, όταν θα γίνει η ανάσταση των νεκρών, δε θα είναι η φυσική μας υπόσταση, όπως είναι τώρα, θα είναι το Πνεύμα το Άγιο, δηλαδή θα είναι μια υποσταζόμενη από το Πνεύμα και ενεργούμενη από το Πνεύμα μεταμόρφωση, η οποία (ο ηγούμενος;!!!, μάλλον, συμπληρώνει: όπως το σίδερο με τη φωτιά, φαίνεται αλλιώς στα μάτια των προς Εμμαούς, παρουσιάστηκε επίτηδες εν ετέρα μορφή;;;;!). Προς Εμμαούς ναι, γιατί ήτανε, ναι αλλά, υπάρχει και μια φυσιολογική αλλοίωση, που δεν είναι αλλοίωση, είναι η πληρότης του Αγίου Πνεύματος η οποία εκδηλώνεται μέσα από την ανθρώπινη σωματική όμως υπόσταση.[ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΘΙΣΤΑΙ ΝAΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ. ΔΕΝ ΕΝΣΑΡΚΩΘΗΚΕ Η ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ] Γενικά η ανάσταση είναι ένα σκάνδαλο. Γιατί η νοοτροπία μας παραμένει ακόμα πλατωνική. Δεν ξέρω σε πόσους χρειάζεται η ανάσταση του σώματος. Η ανάσταση είναι του σώματος, της ανθρωπίνης φύσεως ανάσταση, όλης. Αυτή προοιωνίζεται ότι η Βασιλεία του Θεού θα είναι υλική. Είναι υλική η Βασιλεία του Θεού, δηλαδή η ύλη δεν καταργείται, και δεν έχει λόγο να καταργηθεί, διότι είναι πλασμένη απ’ το Θεό. Όπως λέει ο Άγιος Μεθόδιος Ολύμπου, στο περί αναστάσεως έργο του, όταν λέμε σώμα πνευματικό λέει, δεν εννοούμε σώμα το αιθερώδες ή το αερώδες, δεν εννοούμε αυτό, αλλά εννοούμε ελενηρόν; ή οινηρόν;, το σκεύος που παίρνει λάδι ή κρασί, εννοούμε το σώμα που έχει την πληρότητα του Πνεύματος, που χωρά το Πνεύμα το Άγιο, είναι το σώμα του οποίου η έκφανση, …ενεργείται το Πνεύμα το Άγιο (δεν ακούγεται καλά). Αλλά το Πνεύμα το Άγιο δεν αναιρεί την σωματικότητα ή την υλικότητα. Πιάστε με λέει ο Χριστός, πιάστε με. Δώστε μου να φάω. Ταυτόχρονα, περνά μέσα από τον τοίχο, εξαφανίζεται, εμφανίζεται εδώ και εκεί, δηλαδή είναι πνευματικό σώμα, αλλά υλικό σώμα. Υλικό σώμα. Αυτό το πράγμα είναι πολύ δύσκολο να το αντιληφθούμε σήμερα, ακόμα και οι ορθόδοξοι. Για τον Αυγουστίνο η Βασιλεία του Θεού ήταν η βασιλεία ψυχών. Μην ξεχνάμε. Υπάρχουν πολλοί σήμερα που θα σας πούνε, ότι η Βασιλεία του Θεού είναι πνευ-μα-τι-κή. Και όταν λένε πνευματική εννοούν κάτι το οποίο είναι εντελώς άυλο και.. Δεν είναι άυλη η Βασιλεία του Θεού. Τώρα αν κάνουμε κουίζ εδώ, πολλοί θα που ότι η Βασιλεία του Θεού είναι άυλη. Δεν είναι άυλη. Γιατί δεν είναι άυλη; Γιατί δεν έχουμε δυο Δημιουργούς, ένα της ύλης και ένα του Πνεύματος. Ένας είναι ο Δημιουργός και των δυο.[ΙΔΟΥ ΚΑΙΝΑ ΠΟΙΩ ΠΑΝΤΑ] Και αυτό το πρόσεξαν οι απολογητές στην πρώτη ακόμα περίοδο, ο Αθηναγόρας ας πούμε, ο Απολογητής, λέει ότι, μιλάει για την σωτηρία της ύλης, του σώματος, και το επιχείρημα του είναι ακριβώς αυτό, λέει: εάν δεν σώζεται το σώμα, δυο τινά συμβαίνουν. Ή δεν το έπλασε ο Θεός, ή δεν μπορεί να το σώσει. Οπότε δεν είναι Θεός. Ή το έπλασε ο διάβολος το σώμα, οπότε ο Θεός δεν ανακατεύεται, ή δεν μπορεί να το σώσει, οπότε δεν το έπλασε, ούτε καν, δεν είναι Θεός. [ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ, ΤΟ ΤΑΙΖΕΙ, ΤΟ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΙ Ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ ΛΕΕΙ ΤΟΑ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΥΛΗ;] Και στην μια και στην άλλη περίπτωση καταλήγουμε, ότι η ανάσταση είναι φοβερό αυτό το πράγμα αν το σκεφτείτε. Η σωτηρία διανύεται με οντολογικούς όρους, δεν είναι ηθικό γεγονός η σωτηρία. Δεν είναι αλλαγή στα ήθη, είναι μια αλλαγή στον τρόπο υπάρξεως, είναι μια αφθαρτοποίηση του κτιστού είναι, αυτό είναι η ανάσταση.[ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΑΘΑΝΑΤΗ; ΚΑΙ Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΙ ΚΑΝΕΙ; ΤΡΑΒΑΕΙ ΠΡΟΣΟΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΥΣ;] Σκέφτεστε ποτέ ότι ο Χριστός αυτή την στιγμή είναι με το σώμα εν δεξιά του Πατρός. Με το σώμα, δεν το απέβαλε ποτέ. Δηλαδή το ανθρώπινο σώμα, η φύση, βρίσκεται στη σφαίρα της Τριάδος. Αυτά εγώ επιμένω ότι δεν έχουν γίνει κατανοητά, δεν έχουν γίνει, πολύ λίγο έχουν βιωθεί ας πούμε.[ΕΝΩ Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΣ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΔΙΟ ΤΡΙΑΔΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ] Είμαστε ακόμα στην πλατωνική, έτσι δυαδισμό, ψυχή-σώμα, αθανασία ψυχής και κολοκύθια (5:25). Κολοκύθια, καταλάβατε. [Η ΨΥΧΗ ΣΩΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΛΕΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡ. ΝΥΣΣΗΣ, ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΕ ΤΗΝ Θ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ] «Ρωτάει κάποιος: Λέμε όμως ότι το σώμα είναι φθαρτό, δεν λέμε, γι’ αυτό ίσως να μην μπορούμε να τα καταλάβουμε». Φθαρτό είναι τώρα. Αλλά δεν το θέλει ο Θεός αυτό. Ο Θεός το έχει πλάσει δυνάμει δεκτικό και των δυο, και φθοράς και αφθαρσίας. Φθαρτό είναι αυτή την στιγμή. Το σώμα του Χριστού είναι άφθαρτο όμως[ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΘΕΩΜΕΝΟ, ΑΦΘΑΡΤΟ]. Θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει. Τελείωσε. Ξέρετε ότι ο Χριστιανισμός είναι επαναστατικός στα θέματα αυτά. Αλλά είναι τόσο επαναστατικός, που δεν μπορεί να γίνει κατανοητό αυτό το πράγμα σήμερα, και πάει κανείς και ακούει κάτι ωραία πράγματα, σαν να διαβάζει το Φαίδωνα του Πλάτωνα. Τι ωραία, απαλλαχθήκαμε απ’ το σώμα, ξέρωγω, και τώρα μείναμε ψυχές. Τόσοι πατέρες, από τον πρώτο αιώνα μέχρι σήμερα, σύγχρονοι πατέρες, μιλήσανε και είπανε, ο Παλαμάς ας πούμε, ο άνθρωπος δεν είναι η ψυχή του, λέει, είναι το συναμφότερον ψυχή-σώμα.[ΨΥΧΗ ΓΕΝΝΗΤΗ ΑΓΕΝΝΗΤΟΣ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΑΥΤΗΣ. ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ. Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΝΕΡΟΚΟΛΟΚΥΘΑ] Δηλαδή ο άνθρωπος χωρίς σώμα είναι ανάπηρος. Δεν είναι ον; Αυτό που επιβιώνει μετά το θάνατο, γι’ αυτό ο θάνατος είναι οδύνη, δεν μπορούμε να συμφιλιωθούμε, ο Χριστιανός ποτέ δεν μπορεί να πει ότι ο θάνατος είναι μια φυσιολογική κατάσταση, όπως λέει ο Πλάτων. Οι νεοπλατωνικοί, είναι οι ινδουιστές,[ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ, ΛΕΕΙ, ΠΗΓΕ ΣΤΙΣ ΙΝΔΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΚΙΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΕΜΑΘΕ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ] ολόκληρες παραδόσεις, μεγάλες. Ο θάνατος είναι φυσιολογικός, ελευθερώνει την ψυχή. Δεν είναι, είναι αφύσικη κατάσταση.[ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΨΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ. ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΑΡΤΙΑ;] Γι’ αυτό!!! προσδοκούμε ανάσταση νεκρών. Ο άνθρωπος είναι ψυχή και σώμα. Αυτό θα σωθεί, ολόκληρο. Αν δεν σωθεί αυτό ολόκληρο, σώζεται ένα κομμάτι του ανθρώπου. Πέστε ότι είναι το ευγενέστερο. Τι με νοιάζει εμένα. Αυτό είπε και ο Πλωτίνος, ο Πλάτωνας, αυτό είπανε. Ότι ένα μέρος του νου, της ψυχής, και μάλιστα όχι όλη, ένα μέρος, ο νους, αυτοαιωνίζεται (;), τελείωσε. Δεν είναι ο άνθρωπος αυτό όμως. Δεν είμαι εγώ. Λέει ο ηγούμενος: αυτό πίστευε κατά τη δημιουργία, δεν πίστευε ότι δημιουργήθηκε ο άνθρωπος ταυτοχρόνως σώμα και ψυχή. Όχι, πρώτα η ψυχή, λέει ο π. Λουδοβίκος. Συνεχίζει ο ηγ., το σώμα θεωρούσαν ότι είναι η τιμωρία της ψυχής. Γι΄αυτό όταν ο άλλος πεθαίνει, αισθανόταν ότι απαλλάχτηκε. Ο π. Λουδοβίκος πάλι: αυτά τα έλεγε και ο Χριστιανός, μεγάλος πατήρ, ο Ωριγένης, ε. που ήταν πλατωνικός.[ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΓΕΝΝΗΤΗ ΑΓΕΝΝΗΤΟΣ; ΑΣ ΜΑΣ ΠΕΙ Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ] Και από τον Ωριγένη ήρθαν και στην Εκκλησία αυτά. Οι Εβραίοι δεν τα είχαν αυτά. Απ’ τους Έλληνες έρχεται αυτό. Ο Ωριγένης είχε ολόκληρη μεταφυσική, για το πως υπήρχαν οι ψυχές κάπου, σε ένα τόπο, και κάποια στιγμή αμάρτησαν, από κόρο, χόρτασαν το Θεό, και έπεσαν από ύψος, έπεσαν στα σώματα.

Ρωτάει μια γυναίκα: όταν λέμε στο «Πάτερ ημών» ελθέτω η Βασιλεία Σου, εννοούμε αυτό, δηλαδή πρέπει να ιδούμε το Θεό να ενώνεται με μας; Απάντηση: Όταν λέμε Βασιλεία του Θεού, δεν εννοούμε ένα άλλο κόσμο. Άλλο κόσμο δεν έχει πλάσει, γιατί να πλάσει; Δεν Του αρέσει αυτός; «Η γυναίκα συνεχίζει: αυτό ακριβώς. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, λέμε ελθέτο η Βασιλεία Σου, και εννοούμε κάτι αφηρημένο, δεν ξέρω τι, ενώ στην πραγματικότητα πρέπει να είναι αυτό που ο Χριστός ενώθηκε με την ανθρώπινη φύση, ένωσε, ας πούμε τα ασυμβίβαστα, με τη δική του την ενανθρώπιση, και εννοούμε αυτήν…». Απάντηση: η σωτηρία είναι η ένωση φύσεως και χάριτος. [Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΣΑΡΚΩΘΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, , Η ΕΝΩΣΙΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ;;;, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ]Δηλαδή η πληρότητα της φύσεως μες στη χάρι. Πως να καταργηθεί η φύσις; Άμα καταργηθεί η φύσις έχουμε μονοφυσιτισμό. Δηλαδή η χάρις τα κατακλύζει όλα. Η Εκκλησία έκανε αγώνα κατά του μονοφυσιτισμού. Και το φοβερό είναι, ότι φοβερότερο, φτάνει κανείς σε απόγνωση, όταν ακούει ανθρώπους να λένε, πως λέει ο κοσμάκης παντού, και τα μέσα μαζικής εξαγριώσεως, όλα αυτά, ότι ο Χριστιανισμός υποτιμά το σώμα. Δηλαδή προέρχεται από βαθύτατα ανίδεους. Αυτή η αγνωσία έχει εξαπλωθεί σε τόσο μεγάλη έκταση. (Ίσως γι’ αυτό αναστήθηκαν οι νεκροί, όταν ο Κύριος κατέβηκε στον άδη, για να δώσει ας πούμε…πάει να πει μια γυναίκα). Για μας όταν λέμε το κέντρο είναι η ανάσταση, είναι η αποκατάσταση της πληρότητας της φύσεως.[ΚΑΙ ΖΩΗΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΑΙΩΝΟΣ!!] Και αυτό είναι το πιο φοβερό απ’ όλα, αν σκεφτεί κανείς τις συνέπειες που έχει, για τον τρόπο που καταλαβαίνουμε τη ζωή μας και τον κόσμο. (ο ηγούμενος μάλλον: δε θα καταλαβαίναμε πολύ τη διαφορά αυτή, τη διαφορά τη καταλαβαίνουμε επειδή μεσολαβεί η πτώση. Αυτή η αναστροφιση (?) θα γινόταν με ένα πιο φυσιολογικό τρόπο. Δηλαδή αυτή η έλευσις της πληρότητος της Βασιλείας…δεν είναι έλευσις πληρότητος όταν λέει ο Κύριος θα εμφανιστεί ως (ακατανόητη λέξη), αυτό είναι ίσως εκείνο που χάσαμε. Επειδή χάσαμε εμείς. Χάσαμε όλο το μέρος της Βασιλείας του Θεού με την πτώση. Χάσαμε την παρουσία του εν ημίν)[ΜΠΡΑΒΟ ΗΓΟΥΜΕΝΕ. ΑΥΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ. Η ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΣΕΣ; Ή ΟΧΙ;]. Συνεχίζει ο π. Λ., είναι συμβολικά αυτά τα λόγια, η Βασιλεία, και λοιπά. (ηγούμενος: χάσαμε την παρουσία του Θεού εν ημίν, αυτό το εν ημίν, το είχε ο Αδάμ, ας πούμε. Απλώς δεν το είχε μέσα στην πληρότητα του, που θα γινόταν η ενανθρώπιση. Το είχε ως παρουσία, και ήταν ανοιχτό το μυαλό του προς τον Θεό. ανοιχτή όλη η φύση του προς όλη την κτίση, … αλλά δεν υπήρχε αυτή η υποστατική ένωση που θα γινότανε στο μέλλον. Δηλαδή να γίνει το πλήρωμα πλέον, το οποίο είναι εν Χριστώ;με τον Χριστό;.) Μια γυναίκα λέει: ναι αλλά αν δεν πέφταμε, δε θα χρειαζόταν ο Χριστός να έρθει. (ηγούμενος: θα ερχόταν ο Χριστός. Ο Χριστός δεν ήρθε, σύμφωνα με τη διδασκαλία πολλών πατέρων, δεν ήρθε μόνο να άρει την πτώση, αλλά ήρθε να άρει και το στοιχείο εκείνο της φύσεως, το οποίο δεν ήρετο με την απλή παρουσία του Αγίου Πνεύματος, αλλά έπρεπε να γίνει η ένωση του κτιστού και ακτίστου, ασυγχύτως. 11:36).[ΚΑΛΕ ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ  ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΑ Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ;. ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ]

Ο π. Λ.: με λίγα λόγια, και να μην γινόταν πτώση, θα είχαμε ενσάρκωση. Αλλά δε θα είχαμε σταυρό, λέει η γυναίκα. Δε θα’ χαμε πληρωμή της πτώσεως, λέει ο ηγούμενος.

12:18 Αυτό το πράγμα που λέω και ξαναλέω εγώ, και νομίζω είμαι ο μόνος που το λέει και ξαναλέει, τονίζω ότι η ψυχή είναι υλική, δεν είναι άυλη.[ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ] Για την παράδοση δεν είναι άυλη. Τη λέμε άυλη μόνο σε σχέση με το σώμα. Επειδή είναι πολύ απλή υλική δομή. Δεν είναι άυλη η ψυχή, κατά την 7η Οικουμενική Σύνοδο. Κατά το Δαμασκηνό. Ου πάντι άυλος. Το λέει ξεκάθαρα. Ούτε ο νοητός κόσμος των αγγέλων είναι άυλος. Δεν είναι άυλος. Είναι λεπτοτάτης υλικής δομής. Αυτό η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να το καταλάβει, τι μπορεί να σημαίνει. Αυτό σημαίνει ότι η συνθήκη του κτιστού είναι να είναι υλικό. Δεν είναι άυλο, δεν υπάρχει κανένα κομμάτι πάνω μας που να είναι άυλο. Τίποτα, ούτε η ψυχή. Απολύτως, λέει ο ηγούμενος. Ο π. Λ.: γι’ αυτό και λένε οι πατέρες, το πρόβλημα που έχει ο Πλάτων, και ο Αυγουστίνος, και ο Καρτέσιος, η Δύση, έχει πρόβλημα πως ενώνεται η ψυχή με το σώμα.[ΜΕ ΤΗΝ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΣΤΗ ΓΕΝΝΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ] Βλέπετε, φτιάχνουν ολόκληρες θεωρίες. Ο Καρτέσιος στο κωνάριο, στον εγκέφαλο ενώνεται η ψυχή, που είναι άυλη, με το σώμα που είναι υλικό. Οι πατέρες δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα, διότι πιστεύουν ότι η ψυχή είναι διάχυτη στο σώμα, διότι είναι και τα δυο υλικά στοιχεία. Δεν είναι άυλα. Απλώς νοερή, λεπτοτάτη και άυλη σε σχέση με το σώμα, το οποίο είναι βαρύ και αυτό. Γι’ αυτό και τους πατέρες δεν τους ενδιέφερε και πολύ η αθανασία της ψυχής μετά θάνατον. Δεν τους ενδιέφερε. Λένε εντάξει, είναι ένα κομμάτι κτιστό, όχι δυο, κτιστό, ευγενέστερο του σώματος, που επιβιώνει. Και τι με ενδιαφέρει εμένα αυτό; Είναι σαν να λέμε το DNA, σήμερα που ξέρουμε βιολογία, το DNA δεν είναι δυνάμει αθάνατο; Δεν είναι στα παιδιά μου, δεν είναι απ’ τον πατέρα μου; Δεν είναι στα παιδιά των παιδιών μου; Το γενετικό υλικό κληρονομείται, αλλά κανένας δεν λέει ότι είμαι αθάνατος, επειδή υπάρχει το γενετικό μου υλικό στα παιδιά μου.[ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΛΩΝΟΙ ΠΑΤΕΡΑ!!!] Έτσι οι πατέρες λέγανε, ότι επιβιώνει κάτι απ΄τον άνθρωπο, αλλά ποια είναι η αιτία που επιβιώνει κάτι από τον άνθρωπο; Απαντά ο Γρηγόριος ο Νύσσης, ότι επιβιώνει κάτι απ’ τον άνθρωπο, για να μπορεί να γίνει σαν εκμαγείο, για να μπορεί να υπάρξει ανάσταση του σώματος. (14:15)[ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΡΜΑΡΕΣ ΜΑΣ ΜΕΓΑΛΕ. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΜΠΟΝΤΙ ΜΠΙΛΝΤΕΡΣ]

Συνεχίζεται.