Δημ. Μαυρόπουλος: Περί Αγίου Πνεύματος

Ὁ λόγος περὶ Ἁγίου Πνεύματος δὲν εἶναι εὔκολος, ὅπως εἶναι ὁ λόγος περὶ Χριστοῦ, κι αὐτὸ γιατὶ εἶναι ἄυλη καὶ ἀόρατη ὀντότητα;;;, ἐνῶ γιὰ τὸν Χριστὸ ἰσχύει ἡ μαρτυρία τῶν αὐτοπτῶν καὶ αὐτηκόων μαρτύρων, τῶν μαθητῶν του, ὑπὸ τὴν ἔνοια ποὺ κατατίθεται ἀπὸ τὸν ἀπόστολο Ἰωάννη: «Ὃ ἦν ἀπ’ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περὶ τοῦ Λόγου τῆς ζωῆς» (Α´ Ἰωάν. 1,1). Ὡστόσο, γίνοναι αἰσθητὲς οἱ ἐνέργειές του, ἀλλὰ ἐπίσης ὁρατὴ ἡ παρουσία του ὡς φῶς ἢ φωτιά. Περισσότερο ὅμως γίνεται αἰσθητὴ ἡ παρουσία του ὡς βιούμενη πραγματικότητα. Ὁ Χριστὸς, διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεώς του καὶ τῆς θυσίας του ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, ἐγκαινίασε μία νέα πραγματικότητα, ἀπαλλάσσοντας τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν τραγωδία τοῦ θανάτου καὶ εἰσάγοντάς τον στὴν αἰώνια ζωή. Ἀφοῦ τελείωσε τὸ ἔργο του, ἔφυγε ἀπὸ τὴν ἱστορία, καὶ τὴ θέση του πῆρε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα γιὰ νὰ τὸν ξανακάνει παρόντα ἐκ τῆς δόξης του. Ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς καὶ μέχρι σήμερα, ἀλλὰ καὶ μέχρι τὴ Β´ Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα «ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας» καὶ συμπαρίσταται στὴν πορεία τῶν πιστῶν πρὸς τὴ θεία Βασιλεία. Ἰδιαίτερα ἐνεργεῖται αὐτὴ ἡ συμπαράσταση κατὰ τὴ θεία Λειτουργία, ὅταν διὰ τῆς ἀναίμακτης θυσίας καὶ τῆς θείας Κοινωνίας συνδεόμαστε μὲ τὴ θεωθείσα ἀνθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ ὥστε νὰ πραγματοποιηθεῖ ἡ θεία υἱοθεσία. Κατ᾽ οὐσίαν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἐκπορευόμενο ἀπὸ τὸν οὐράνιο Πατέρα, κάνει παρόντα τὸν Χριστό, συνδέοντας ἕκαστο πιστὸ μὲ τὸ σῶμα του καὶ τὸ αἷμα του, γι᾽ αὐτὸ καὶ ὀνομάζουμε αὐτὴ τὴ συνθήκη «κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Ἐπὶ μέρους στοιχεῖα, πάντως οὐσιώδη, αὐτῶν τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θὰ προσπαθήσουμε νὰ ἀναδείξουμε στὴν ὁμιλία τῆς προσεχοῦς Κυριακῆς. Απρίλιος 2024 Ι. Ν. Ἅγιος Νικόλαος Ραγκαβᾶ

 https://www.youtube.com/watch?v=zJ4grUsdZFc

Η ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΔΥΟ ΠΛΑΝΕΣ: ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΑΥΤΙΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΔΙΟ, ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ. ΕΤΣΙ ΣΤΗΝ ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Ο ΠΑΤΗΡ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΝ ΥΙΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΔΟΞΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΣ ΒΕΒΑΙΩΣΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΤΕ ΕΓΙΝΕ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΕΧΡΙΣΘΗ ΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΕΤΑΙ ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΑΙ Η ΓΕΝΝΗΣΗ.ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΩΤΕΡΟ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ.  

ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ  ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ. ΣΑΝ ΤΡΑΓΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΘΟΤΙ ΑΔΥΝΑΤΩΝΤΑΣ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΟΤΗΤΑ, ΟΙ ΦΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ  ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΣΥΓΧΥΤΩΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΩΣ ΕΝΩΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΑΝΤΟΣ ΥΙΟΥ, ΟΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΔΙΟ ΤΡΙΑΔΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΟΥΣΙΑ, ΤΟΝ ΝΟΥ, ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΙΣΜΟ. ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΣΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ.

ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΝΤΑ ΦΙΟΡΕ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕ Η Β' ΒΑΤΙΚΑΝΕΙΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ, ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ ΚΑΘΟΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΝΕΛΗΦΘΗ ΣΤΟΥΣ ΟΡΑΝΟΥΣ.

 ΑΣ ΧΑΡΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΤΗΝ ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΡΣΗ ΜΑΣ  ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΜΙΑ ΔΗΘΕΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ. 

ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ.