του Matteo Donadoni
« Ο πατέρας Πάτραουλντ, καθηγητής μαθηματικών, αγαπούσε πολύ τον Βοναπάρτη και περήφανος που τον είχε μαθητή. Αντίθετα οι άλλοι καθηγητές, στα θέματα των οποίων το αγόρι(κόρσο) από την Κορσική (κόρσο σημαίνει μάθημα επίσης) δεν ήταν τόσο λαμπρό, τον σνόμπαραν » (G. Gerosa, Napoleone, Milan 2001, σελ. 25).
Τι σημαίνει «μάθημα» σε αυτή την περίπτωση;
Α) Γεννημένος στην Κορσική
Β) Οτι παρακολουθεί κύκλο σπουδών
Γ) Οτι ενεργεί βιαστικά,γρήγορα, επιφανειακά
Δ) Κουρσάρος
Ε)Υποσημείωση(κορσίβο)
Αυτή είναι μόνο μία από τις εκατοντάδες ερωτήσεις που προτείνονται για το τεστ εισαγωγής στην Ιατρική Σχολή του 2024. Εκείνο πού θα ήθελαν να εξαλείψουν οι φοιτητές και οι πολιτικοί (οι δύο κατηγορίες που επιθυμούν περισσότερο μια άνετη ζωή), γιατί είναι δύσκολο και μεροληπτικό.
Η Ιατρική σχολή βγάζει γιατρούς, όχι φαρμακοποιούς, δηλαδή είναι αυτοί που θα μας τεμαχίσουν σαν σαλάμι, οπότε θα απαιτούσε, αν όχι εξαιρετική δεξιοτεχνία, τουλάχιστον λίγο αλάτι. Και αυτό που κάποτε έλεγαν συνείδηση.
Ένας αδίστακτος γιατρός που κυκλοφορεί είναι συμφορά σύμφωνα με το νόμο, για παράδειγμα ένας γιατρός που δεν θά σεβόταν τις αρχές της Ιπποκρατικής ιατρικής θα προκαλούσε θάνατο, αναπηρία, δηλητηρίαση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ζούμε στον πολιτισμό μιας συμβατικής κοινωνίας που ρυθμίζεται από μια νομικιστική νοοτροπία, κάθε μη ιπποκρατικός γιατρός θα προστατευόταν από την εγκληματική ασπίδα της λεγόμενης ενημερωμένης συναίνεσης.
Η έννοια του προοδευτισμού, ή η πρωτοκαθεδρία της προόδου, που λαμβάνεται ως δόγμα, η βασική αρχή της μεταμοντέρνας κοινωνίας, τόσο στον επιστημονικό όσο και στον ηθικό θρησκευτικό τομέα, είναι ίσως υπεύθυνη για αυτήν την τραγωδία. Ακόμη περισσότερο αφού η ηγεσία της Εκκλησίας και της επιστήμης καταλήγει τώρα σε ανθρώπους έτοιμους να πουν ότι ο Παράκλητος δεν είναι τίποτα άλλο από την εξάτμιση ενός φθηνού νεφελοποιητή σε μια διαφήμιση για απελπισμένες νοικοκυρές ή ότι η τεχνητή νοημοσύνη είναι απλώς μια συσκευή πιο λειτουργική για τους διανοητικές δραστηριότητες στο σπίτι και στο γραφείο.
Ίσως έχουν δίκιο, μπορεί να γίνει πλυντήριο εγκεφάλου, αν χρειαζόταν ακόμα.
Η αρχή της πρωτοκαθεδρίας της προόδου τουλάχιστον σε σχέση με τα τρέχοντα γεγονότα θα έπρεπε, με όλα τα στοιχεία, να είχε εγκαταλειφθεί μετά τους δύο παγκόσμιους πολέμους, το τελικό αποτέλεσμα της προοδευτικής ιδεολογικής φαγούρας.
Αν δεν έχει γίνει ακόμη ένας τρίτος πόλεμος, είναι μόνο επειδή η φρίκη και ο φόβος της πυρηνικής καταστροφής του δεύτερου κατά κάποιο τρόπο λειτούργησαν ως φράγμα για ένα είδος ενστίκτου αυτοσυντήρησης που εφαρμόζεται στα έθνη. Ωστόσο, όπως μάθαμε καλά, οι λαοί μπορούν να καταστραφούν με χίλιους τρόπους, ακόμη πιο χυδαίους ή πιο λεπτούς, από την άμβλωση στη γλυφοσάτη, στις πειραματικές γονιδιακές θεραπείες, από τον αναγκαστικό φυλετικό υβριδισμό, στη μηδενιστική μετατροπή του σχολείου με την κουλτούρα του woke .
Η Ιατρική σχολή βγάζει γιατρούς, όχι φαρμακοποιούς, δηλαδή είναι αυτοί που θα μας τεμαχίσουν σαν σαλάμι, οπότε θα απαιτούσε, αν όχι εξαιρετική δεξιοτεχνία, τουλάχιστον λίγο αλάτι. Και αυτό που κάποτε έλεγαν συνείδηση.
Ένας αδίστακτος γιατρός που κυκλοφορεί είναι συμφορά σύμφωνα με το νόμο, για παράδειγμα ένας γιατρός που δεν θά σεβόταν τις αρχές της Ιπποκρατικής ιατρικής θα προκαλούσε θάνατο, αναπηρία, δηλητηρίαση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ζούμε στον πολιτισμό μιας συμβατικής κοινωνίας που ρυθμίζεται από μια νομικιστική νοοτροπία, κάθε μη ιπποκρατικός γιατρός θα προστατευόταν από την εγκληματική ασπίδα της λεγόμενης ενημερωμένης συναίνεσης.
Η έννοια του προοδευτισμού, ή η πρωτοκαθεδρία της προόδου, που λαμβάνεται ως δόγμα, η βασική αρχή της μεταμοντέρνας κοινωνίας, τόσο στον επιστημονικό όσο και στον ηθικό θρησκευτικό τομέα, είναι ίσως υπεύθυνη για αυτήν την τραγωδία. Ακόμη περισσότερο αφού η ηγεσία της Εκκλησίας και της επιστήμης καταλήγει τώρα σε ανθρώπους έτοιμους να πουν ότι ο Παράκλητος δεν είναι τίποτα άλλο από την εξάτμιση ενός φθηνού νεφελοποιητή σε μια διαφήμιση για απελπισμένες νοικοκυρές ή ότι η τεχνητή νοημοσύνη είναι απλώς μια συσκευή πιο λειτουργική για τους διανοητικές δραστηριότητες στο σπίτι και στο γραφείο.
Ίσως έχουν δίκιο, μπορεί να γίνει πλυντήριο εγκεφάλου, αν χρειαζόταν ακόμα.
Η αρχή της πρωτοκαθεδρίας της προόδου τουλάχιστον σε σχέση με τα τρέχοντα γεγονότα θα έπρεπε, με όλα τα στοιχεία, να είχε εγκαταλειφθεί μετά τους δύο παγκόσμιους πολέμους, το τελικό αποτέλεσμα της προοδευτικής ιδεολογικής φαγούρας.
Αν δεν έχει γίνει ακόμη ένας τρίτος πόλεμος, είναι μόνο επειδή η φρίκη και ο φόβος της πυρηνικής καταστροφής του δεύτερου κατά κάποιο τρόπο λειτούργησαν ως φράγμα για ένα είδος ενστίκτου αυτοσυντήρησης που εφαρμόζεται στα έθνη. Ωστόσο, όπως μάθαμε καλά, οι λαοί μπορούν να καταστραφούν με χίλιους τρόπους, ακόμη πιο χυδαίους ή πιο λεπτούς, από την άμβλωση στη γλυφοσάτη, στις πειραματικές γονιδιακές θεραπείες, από τον αναγκαστικό φυλετικό υβριδισμό, στη μηδενιστική μετατροπή του σχολείου με την κουλτούρα του woke .
Όλα οδεύουν προς τον μαζικό παραλογισμό.
Δεν πρέπει, ωστόσο, να γίνουν όλα όσα μπορούν να γίνει: οι σαμουράι επίσημα έπαψαν να υπάρχουν μετά την Αποκατάσταση του Mejii του 1869. Ο Αλεξάντερ Μπέιν είχε μόλις εφεύρει το Φαξ το 1843 και, από τη στιγμή που ο Λίνκολν δολοφονήθηκε το 1865, υπάρχει ένα παράθυρο 22 ετών στο οποίο ο σαμουράι θα μπορούσε θεωρητικά να είχε στείλει ένα φαξ στον Λίνκολν για να τον στείλει από κεί πού ήρθε μαζί με τον διοικητή Πέρι για το τέλος της ένδοξης περιόδου sakoku . Αλλά προφανώς δεν το έκαναν ποτέ.
Ωστόσο, γράφουμε αυτό το κομμάτι, το οποίο θεωρείται κάτι λιγότερο από βορβόρυγμα από όλους όσοι εργάζονται στον τομέα της κυβερνοτεχνολογίας και της ρομποτικής, προφητεύοντας την αποτυχία τους στον τομέα της φιλοσοφίας και της ευδαιμονολογίας. Όχι γιατί δεν είμαστε συνωμοσιολόγοι, αλλά γιατί η αναζήτηση της σκεπτόμενης μηχανής android είναι μια αποτυχία a priori, σε κάθε ευκαιριακό παράθυρο.
Το νευρωνικό δίκτυο, θα μού απαντήσουν, προσομοιώνει το ανθρώπινο σύστημα μάθησης, βελτιώνόμενο και αυτοδιορθωνόμενο, μαθαίνει, με λίγα λόγια. Μπορούμε να το πιστέψουμε, γεγονός είναι όμως ότι η συλλογιστική πρέπει να σταματήσει εκ των προτέρων . Όλος αυτός ο ενθουσιασμός που στοχεύει στο καλύτερο θα ήταν μια υγιής στάση και κάτι καλό, αν δεν υπήρχε το γεγονός ότι η επιστήμη, που γεννήθηκε με μια ολοκληρωμένη πρόθεση για την πραγματικότητα, περιορίστηκε πρώτα σε μια τεχνική και μετά σε μια συλλογή φαινομένων στατιστικής εφαρμογής και σέ επιθυμίες στο καπρίτσιο της φαντασίας με τελεολογικούς ισχυρισμούς.
Λέγεται επιστημονικός αναγωγισμός. Έτσι η πορεία προς το καλύτερο τελείωσε προς το χειρότερο.
Μία από αυτές τις φαντασιώσεις είναι η τεχνητή αναδημιουργία της ανθρώπινης νοημοσύνης [AI], με την υποκείμενη και ελάχιστα κρυμμένη ικανοποίηση να γίνει ένας πιο ακριβής δημιουργός του Αιώνιου Πατέρα.
Ένας τέλειος άνθρωπος, ένας άνθρωπος καλύτερος από τον άνθρωπο, ένας υπεράνθρωπος που βάζει επιτέλους ένα τέλος στο ατελές πλάσμα του Θεού, ωστόσο, δεν αρκεί η προσομοίωση του ανθρώπου για τη δημιουργία του ανθρώπου, ξεκινώντας μεταξύ άλλων από τη φυσική.
Η ανθρώπινη αυτογνωσία, για παράδειγμα, δεν μπορεί να αναδημιουργηθεί, αποκλείεται a priori από την ΑΙ, γιατί είναι προνόμιο του πνεύματος. Το πνεύμα δεν προϋποθέτει καμία υλική υποστήριξη, δεν προϋποθέτει μάρκες όπως δεν προϋποθέτει τον εγκέφαλο. Η αγγελική νοημοσύνη έχει αυτογνωσία και δεν έχει εγκέφαλο.
Όλα εύκολα αποδεικνύονται. Εάν για κάθε ευαίσθητη δραστηριότητα, ακόμα και ζώου, προδιατίθεται ένα αισθητήριο όργανο, καθώς και ένα αντικείμενο ακοής (ήχος, αυτί, ακοή), καθένα από αυτά δεν έχει την ανακλαστική ικανότητα (το αυτί δεν ακούει, το μάτι δεν βλέπει τήν όραση), η σκέψη είναι ικανή να σκέφτεται η ίδια. Υπάρχει το φαινόμενο της σκέψης ότι σκεπτόμαστε, της γνώσης ότι σκεπτόμαστε, και η σκέψη ότι σκεπτόμαστε δεν είναι αγκυροβολημένη σε κανένα όργανο αίσθησης. Από αυτό προκύπτει ότι η ικανότητα αυτοαναστοχασμού είναι πνευματικής προέλευσης.
Ένα ρομπότ μπορεί να έχει υψηλή χωρητικότητα αποθήκευσης δεδομένων, μπορεί να μιμείται τον τρόπο με τον οποίο προχωρά η ανθρώπινη νοημοσύνη, χάρη στους λογάριθμους που εισάγει η πραγματική ανθρώπινη νοημοσύνη, και η ηθική αυτού πρέπει να συζητηθεί χωριστά, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσει να έχει ψυχή. Ο άψυχος δεν είναι άνθρωπος, το πολύ νά είναι ένα πτώμα, το πολύ θα μπορούσε να είναι ένας υπολογιστής που περπατάει, χωρίς να έχει τη θέληση να πάει.
Ως εκ τούτου, εν κατακλείδι, η μεταμοντέρνα ψευδαίσθηση του να γίνεις δημιουργός είναι απλώς μια ακόμη μηδενιστική μάσκα πίσω από την οποία θέλεις να νιώθεις υπεράνθρωπος, με καλές ή κακές προθέσεις θα τό δείξει η ιστορία. Κλείστε τα παράθυρα, έρχεται καταιγίδα. Σε κάθε περίπτωση, μέχρι σήμερα ισχύει το παλιό ρητό: όποιος θέλει πάει, όποιος δεν θέλει στέλνει (το ρομπότ).
Δεν πρέπει, ωστόσο, να γίνουν όλα όσα μπορούν να γίνει: οι σαμουράι επίσημα έπαψαν να υπάρχουν μετά την Αποκατάσταση του Mejii του 1869. Ο Αλεξάντερ Μπέιν είχε μόλις εφεύρει το Φαξ το 1843 και, από τη στιγμή που ο Λίνκολν δολοφονήθηκε το 1865, υπάρχει ένα παράθυρο 22 ετών στο οποίο ο σαμουράι θα μπορούσε θεωρητικά να είχε στείλει ένα φαξ στον Λίνκολν για να τον στείλει από κεί πού ήρθε μαζί με τον διοικητή Πέρι για το τέλος της ένδοξης περιόδου sakoku . Αλλά προφανώς δεν το έκαναν ποτέ.
Ωστόσο, γράφουμε αυτό το κομμάτι, το οποίο θεωρείται κάτι λιγότερο από βορβόρυγμα από όλους όσοι εργάζονται στον τομέα της κυβερνοτεχνολογίας και της ρομποτικής, προφητεύοντας την αποτυχία τους στον τομέα της φιλοσοφίας και της ευδαιμονολογίας. Όχι γιατί δεν είμαστε συνωμοσιολόγοι, αλλά γιατί η αναζήτηση της σκεπτόμενης μηχανής android είναι μια αποτυχία a priori, σε κάθε ευκαιριακό παράθυρο.
Το νευρωνικό δίκτυο, θα μού απαντήσουν, προσομοιώνει το ανθρώπινο σύστημα μάθησης, βελτιώνόμενο και αυτοδιορθωνόμενο, μαθαίνει, με λίγα λόγια. Μπορούμε να το πιστέψουμε, γεγονός είναι όμως ότι η συλλογιστική πρέπει να σταματήσει εκ των προτέρων . Όλος αυτός ο ενθουσιασμός που στοχεύει στο καλύτερο θα ήταν μια υγιής στάση και κάτι καλό, αν δεν υπήρχε το γεγονός ότι η επιστήμη, που γεννήθηκε με μια ολοκληρωμένη πρόθεση για την πραγματικότητα, περιορίστηκε πρώτα σε μια τεχνική και μετά σε μια συλλογή φαινομένων στατιστικής εφαρμογής και σέ επιθυμίες στο καπρίτσιο της φαντασίας με τελεολογικούς ισχυρισμούς.
Λέγεται επιστημονικός αναγωγισμός. Έτσι η πορεία προς το καλύτερο τελείωσε προς το χειρότερο.
Μία από αυτές τις φαντασιώσεις είναι η τεχνητή αναδημιουργία της ανθρώπινης νοημοσύνης [AI], με την υποκείμενη και ελάχιστα κρυμμένη ικανοποίηση να γίνει ένας πιο ακριβής δημιουργός του Αιώνιου Πατέρα.
Ένας τέλειος άνθρωπος, ένας άνθρωπος καλύτερος από τον άνθρωπο, ένας υπεράνθρωπος που βάζει επιτέλους ένα τέλος στο ατελές πλάσμα του Θεού, ωστόσο, δεν αρκεί η προσομοίωση του ανθρώπου για τη δημιουργία του ανθρώπου, ξεκινώντας μεταξύ άλλων από τη φυσική.
Η ανθρώπινη αυτογνωσία, για παράδειγμα, δεν μπορεί να αναδημιουργηθεί, αποκλείεται a priori από την ΑΙ, γιατί είναι προνόμιο του πνεύματος. Το πνεύμα δεν προϋποθέτει καμία υλική υποστήριξη, δεν προϋποθέτει μάρκες όπως δεν προϋποθέτει τον εγκέφαλο. Η αγγελική νοημοσύνη έχει αυτογνωσία και δεν έχει εγκέφαλο.
Όλα εύκολα αποδεικνύονται. Εάν για κάθε ευαίσθητη δραστηριότητα, ακόμα και ζώου, προδιατίθεται ένα αισθητήριο όργανο, καθώς και ένα αντικείμενο ακοής (ήχος, αυτί, ακοή), καθένα από αυτά δεν έχει την ανακλαστική ικανότητα (το αυτί δεν ακούει, το μάτι δεν βλέπει τήν όραση), η σκέψη είναι ικανή να σκέφτεται η ίδια. Υπάρχει το φαινόμενο της σκέψης ότι σκεπτόμαστε, της γνώσης ότι σκεπτόμαστε, και η σκέψη ότι σκεπτόμαστε δεν είναι αγκυροβολημένη σε κανένα όργανο αίσθησης. Από αυτό προκύπτει ότι η ικανότητα αυτοαναστοχασμού είναι πνευματικής προέλευσης.
Ένα ρομπότ μπορεί να έχει υψηλή χωρητικότητα αποθήκευσης δεδομένων, μπορεί να μιμείται τον τρόπο με τον οποίο προχωρά η ανθρώπινη νοημοσύνη, χάρη στους λογάριθμους που εισάγει η πραγματική ανθρώπινη νοημοσύνη, και η ηθική αυτού πρέπει να συζητηθεί χωριστά, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσει να έχει ψυχή. Ο άψυχος δεν είναι άνθρωπος, το πολύ νά είναι ένα πτώμα, το πολύ θα μπορούσε να είναι ένας υπολογιστής που περπατάει, χωρίς να έχει τη θέληση να πάει.
Ως εκ τούτου, εν κατακλείδι, η μεταμοντέρνα ψευδαίσθηση του να γίνεις δημιουργός είναι απλώς μια ακόμη μηδενιστική μάσκα πίσω από την οποία θέλεις να νιώθεις υπεράνθρωπος, με καλές ή κακές προθέσεις θα τό δείξει η ιστορία. Κλείστε τα παράθυρα, έρχεται καταιγίδα. Σε κάθε περίπτωση, μέχρι σήμερα ισχύει το παλιό ρητό: όποιος θέλει πάει, όποιος δεν θέλει στέλνει (το ρομπότ).
https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/i-kyvernisi-ypografei-mnimonio-aposyrsis-ton-voskon-apo-ellinikes-oi-nisides-tou-aigaiou-gia-na-prostateytoun-ta-thalassopoulia/
ΑπάντησηΔιαγραφή