Αρχιμανδρίτης Συμεών Κραγιόπουλος (1926-2015).
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=405167
Έχουμε πολύ φτηνή πίστηΔεν ξέρω τώρα πως θα το καταλάβουμε αυτό. Το πρωί προπαντός με συνείχε πάρα πολύ, αλλά τελικά δεν έγινε ομιλία με βάση αυτό. Τώρα δεν ξέρω τι θα μας φωτίσει ο Θεός να πούμε. Για σκεφτείτε, αυτή την ώρα εμείς που είμαστε τώρα εδώ και όποιος άλλος αλλού, όλοι οι χριστιανοί, να κάνουμε ένα τόλμημα και να σκεφτούμε όσο γίνεται σωστότερα και καλύτερα παίρνοντας αφορμή από αυτό εδώ.
Εξ όσων εγώ έχω καταλάβει, δεν πιστέψαμε ακόμη στον Χριστό αληθινά, δεν παραδοθήκαμε στον Χριστό, δεν έγινε αυτό το τόλμημα, ώστε να ανήκουμε στον Χριστό εν λευκώ, αλλά είμαστε ακόμη κοινοί, συνηθισμένοι άνθρωποι. Μας αρέσει η ζωή, τρέχουμε να εξασφαλίσουμε τα της ζωής για μας και για τους δικούς μας, και κάπου εκεί είμαστε και λίγο χριστιανοί. Είμαστε γήινοι, κοσμικοί άνθρωποι· η πίστη μας στον Χριστό είναι κάτι πολύ φτηνό, δεν είναι κάτι αληθινό.
Και ακριβώς επειδή έχουμε πολύ φτηνή πίστη, πολύ φτηνή σχέση με τον Θεό –καθώς είμαστε κοσμικοί άνθρωποι– δεν τολμούμε να απαγκιστρωθούμε, να απαλλαγούμε από την κοσμική ζωή και να ανήκουμε στον Χριστό, όπως ακριβώς αυτοί όλοι που μαρτύρησαν. Και όταν είναι κανείς πολύ γήινος, αιχμάλωτος στα γήινα, στην κοσμική ζωή, και απλώς έχει μια ψιλή πίστη και μια κάποια ψιλή σχέση με τον Θεό, του φαίνεται ότι δεν μπορεί να σκεφτεί όπως θα μπορούσε με βάση αυτόν τον στίχο εδώ.
Ότι δηλαδή τώρα και οι της Παλαιάς και οι της Καινής Διαθήκης, όλοι οι μάρτυρες, όλοι οι όσιοι, όλοι οι άγιοι –σήμερα είναι Κυριακή των Αγίων Πάντων– είναι κοντά στον Θεό, όπου τους έχει βάλει ο Θεός, και περιμένουν και εμάς. Προσέξτε το αυτό: Περιμένουν και εμάς.
Δηλαδή το ότι θα έρθει η δευτέρα παρουσία και κατά οριστικό τρόπο θα γίνει η κρίση και θα αποφασίσει οριστικά ο Θεός τι θα γίνει για τον καθένα μας, έχει συν τοις άλλοις και αυτό, ότι τότε θα τελειωθούν όλα, τότε θα ολοκληρωθούν όλα, τότε θα δοθούν όλα. Έως τότε, και εκείνοι ακόμη που είναι στον άλλο κόσμο περιμένουν και εμάς. Αυτό το θέμα να το δούμε από την πλευρά ότι ο Θεός το κανόνισε έτσι. Ο Θεός.
Να δούμε λίγο και την Αποκάλυψη. Όταν άνοιξε την πέμπτη σφραγίδα, είδα κάτω από το θυσιαστήριο τις ψυχές εκείνων που σφαγιάστηκαν για το λόγο του Θεού και για τη μαρτυρία που έδωσαν για το Αρνίο. Αυτοί κραύγασαν με δυνατή φωνή: «Ως πότε, επιτέλους, Δέσποτα άγιε και αληθινέ; Πότε θα έρθει η κρίση σου; Πότε θα πάρεις πίσω το αίμα μας απ’ τους κατοίκους της γης»;
Τότε δόθηκε στον καθένα λευκή στολή, και τους είπαν ν’ αναπαυτούν λίγο ακόμα, ώσπου να συμπληρωθεί ο αριθμός των συνδούλων κι αδελφών τους που τους μέλλεται να θανατωθούν όπως κι εκείνοι.
Το ίδιο ακριβώς που λέει ο απόστολος Παύλος, το βλέπουμε εδώ στην Αποκάλυψη. Τα βλέπει ο Ιωάννης αυτά, του φανερώνονται όλα έτσι ακριβώς: Κάτω από το θυσιαστήριο είναι οι ψυχές και από κάποια πλευρά ανυπομονούν να έρθει το τέλος. «Πόσο ακόμη θα περιμένουμε;» λένε.
Λαχταρούμε να έρθει το τέλος;
Εδώ θα μπορούσαμε να δούμε και το εξής, ότι η βασιλεία του Θεού δεν θα έρθει, εάν δεν έρθει πρώτα το τέλος, η τελική κρίση, εάν δεν γίνει αυτό το οποίο λέει ο απόστολος Πέτρος, που είναι δόγμα της πίστεώς μας: Όλα κάποια στιγμή, χωρίς να το περιμένουμε, όλα θα καούν· όλα. Τότε οι ουρανοί θα διαλυθούν στη φωτιά και τα στοιχεία της φύσεως θα καούν και θα λιώσουν. Εμείς όμως, σύμφωνα με την υπόσχεση του Θεού, προσμένουμε καινούργιους ουρανούς και καινούργια γη· και συμπληρώνει εκεί ο απόστολος Πέτρος: εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.
Στους καινούργιους αυτούς ουρανούς, στην καινούργια αυτή γη, που θα είναι η βασιλεία του Θεού, η αιώνια βασιλεία του Θεού, θα επικρατεί δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη, και με την έννοια ότι πάει, έφυγε το κακό και υπάρχει η όλη εκείνη λαμπερή αρετή που δημιουργεί η χάρη του Θεού, αλλά κυρίως με την έννοια ότι θα επικρατήσει δικαιοσύνη, όπως την καταλαβαίνουμε σήμερα.
Όλοι το ξέρουμε αυτό, ότι ο άνθρωπος θέλει τη δικαιοσύνη. Δικαιολογούνται ως ένα βαθμό εκείνοι οι οποίοι το λένε έτσι: «Μου τρώει το δίκαιο, δεν μου δίνει το δίκαιο, με αδικεί». Δεν το λέει τυχαία κανείς αυτό. Είναι έτσι φτιαγμένος ο άνθρωπος, ώστε να κατοικεί σε έναν τόπο που επικρατεί δικαιοσύνη. Αυτό θα πραγματοποιηθεί τότε εκεί στη βασιλεία του Θεού. Θα συμβεί, όταν πια οριστικά όλα θα τελειώσουν και θα λάβει χώρα η τελική, η οριστική κρίση και θα τα βάλει όλα ο Θεός στη σειρά. Αυτό όμως θα γίνει, όταν ο Θεός θα θελήσει· εκείνος ξέρει πότε.
Από κάποια πλευρά δηλαδή, εμείς ως χριστιανοί να περιμένουμε να έρθει το τέλος, και όχι να τρομάζουμε επειδή ακούμε: «Να, κάπου σε λίγο θα εμφανιστεί ο αντίχριστος», καθώς ξέρουμε ότι ο αντίχριστος θα προηγηθεί του Χριστού. Θα έρθει ο αντίχριστος· αυτός θα κάνει τα δικά του. Εμείς δεν θα υπακούσουμε σ’ αυτόν, δεν θα παρασυρθούμε· θα μας φυλάξει δηλαδή ο Χριστός, αν είμαστε μαζί του, και όχι αν κυνηγούμε τον αντίχριστο.
Αν είμαστε με τον Χριστό, θα μας φυλάξει ο Χριστός. Και θα τελειώσει η βασιλεία του αντιχρίστου και θα βασιλεύσει ο Χριστός. Οι χριστιανοί ως χριστιανοί πρέπει να το χαιρόμαστε αυτό, να το περιμένουμε, να το λαχταρούμε.
Όμως από εδώ πάλι φαίνεται πόσο κοσμικό πνεύμα έχουμε και πόσο είμαστε κολλημένοι εδώ στα κοσμικά, στα γήινα, στα υλικά και η σχέση μας με τον Θεό είναι πολύ φτηνή, ας πούμε, και πολύ άχαρη. Τι να σου κάνει έπειτα ο Θεός;
Συνεχίζεται
* Η ομιλία έγινε σε απογευματινή σύναξη την Κυριακή των Αγίων Πάντων.
Απόσπασμα από την ιστοσελίδα του Ιερού Ανδρώου Ησυχαστηρίου η «Αγία Τρίας» Πανοράματος Θεσσαλονίκης. https://agia-triada-panorama.gr/texts/265
ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΤΟ ΘΕΟ ΩΣ ΠΑΤΕΡΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου