ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΥΧΤΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ Από Ρομπέρτο ​​Πεκιόλι

« Δημοκρατία είναι η συμμετοχή του λαού στη μοίρα του: το ακριβώς αντίθετο από την Ιταλία σήμερα. Η λαβή της τεχνολογικής ισχύος έχει προστεθεί στην οικονομική κυριαρχία: τα πάντα είναι στα χέρια των εχθρών του έθνους και του λαού.

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΥΧΤΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

Το λίπος είναι στη φωτιά. Η φούξια κόκκινη κυβέρνηση που εκτιμάται από όλες τις ισχυρές δυνάμεις βρίσκεται σε καλό δρόμο, όπως φαίνεται από την ευφορία των χρηματιστηρίων και την πτώση του spread , τη διαφορά μεταξύ των τόκων των ομολόγων του Δημοσίου μας και των γερμανικών. Η τεράστια ζημιά που θα προκαλέσει θα είναι ορατή με την πάροδο του χρόνου: ανεξέλεγκτη μετανάστευση, ανασφάλεια, αυξημένοι φόροι για τη διατροφή των καστών, την πελατεία, τη χρηματοδότηση των Βρυξελλών και του διαβόητου ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας), έκρηξη φύλου , επιταχυνόμενη καταστροφή και των τελευταίων κομματιών της φυσικής ηθικής , ξεπούλημα όσων έχουν απομένει από ιταλικές εταιρείες, συναίνεση στις εντολές όλων των ολιγαρχικών οικονομικών και πολιτικών κέντρων. Πλήρης καταστροφή.

Θα καταλάβουμε με τον καιρό αν θα βάλουμε τον Ματέο Σαλβίνι και τον απρόσμενο χωρισμό του στη ζέστη του ήλιου στο εδώλιο ή αν ο ηγέτης της Λέγκας του Βορρά έπεσε θύμα ανείπωτου εκβιασμού και σκοτεινών ελιγμών. Όσο για τον Grillini, η τροχιά από το «γάμα το», από το άνοιγμα των θεσμών «σαν κουτάκια τόνου» στη συμμαχία με όλες τις ισχυρές δυνάμεις είναι εντυπωσιακή. Προφανώς το πλάσμα του Γκρίλο και του Κασαλέγτζιο έχει εκπληρώσει το πραγματικό του καθήκον: διοχέτευσε την εξέγερση και τη διαφωνία στο σύστημα μέχρι το σημείο να γίνει πυλώνας. Ας μείνουμε όμως στα γεγονότα και ας σημειώσουμε ότι η διάσχιση της ερήμου θα είναι μακρά και ίσως δραματική. Χωρίς αυταπάτες: πολλές φορές θα αμφισβητήσουμε τον βιβλικό φρουρό της Ιδουμαίας για το τι απομένει από τη νύχτα. Η απάντηση θα είναι η ίδια για πολύ καιρό: το πρωί θα έρθει, αλλά είναι ακόμα νύχτα.

Το έργο, επομένως, είναι επίπονο και υπέροχο: να προετοιμαστούμε για την αυγή που θα έρθει και να απαντήσουμε στο ερώτημα πολλών αποθαρρυμένων Ιταλών: τι να κάνουμε; Έχουμε μια πεποίθηση: πρέπει να προχωρήσουμε παραπέρα. Η απάντηση στην πρόκληση που απειλεί να συντρίψει το ιταλικό κράτος, το έθνος και τον λαό μας δεν μπορεί να εμπιστευθεί σε απίθανη εξέγερση, υποτιμήσεις ή ακόμη και κοινοβουλευτική δράση της αντιπολίτευσης. Η λαβή της τεχνολογικής δύναμης προστέθηκε στην οικονομική κυριαρχία και τώρα ολοκληρώνεται η τανάλια με την κυβέρνηση της Δημοκρατίας στα χέρια των εχθρών του έθνους, του λαού, του ιταλικού κράτους.

Λούντβιχ Αντρέας Φόιερμπαχ .

Δεν είναι καιρός για λάθη και κοινωνιολογικές αναλύσεις. Είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε με την 11η θέση του Καρλ Μαρξ για τον Φόιερμπαχ (1) : έχουμε παρατηρήσει και αναλύσει τον κόσμο κάτω από το μικροσκόπιο για πάρα πολύ καιρό. ήρθε η ώρα να τον αλλάξεις, δηλαδή να δράσεις. Χρειαζόμαστε μια επανάσταση ψυχών που να διαφυλάσσει και να αποκαθιστά τις ακυτωμένες αρχές. Η δημοκρατία, έγραψε ο Moeller Van Den Bruck (3) , είναι η συμμετοχή του λαού στη μοίρα του, ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έχουμε μπροστά στα μάτια μας. Ο αγώνας της κορυφής ενάντια στον πάτο, των ελίτ εναντίον του λαού βρίσκεται σε εξέλιξη. Πρέπει να τροφοδοτήσουμε μια πολιτιστική μάχη που είναι πρωτοποριακή, το προζύμι ενός οργανωμένου πολιτικού αγώνα. Πιστεύουμε ότι το πιο σοβαρό λάθος θα ήταν να αντιδράσουμε με τα χθεσινά κριτήρια: δεξιοί εναντίον αριστερών, μετριοπαθείς εναντίον προοδευτικών. Ειδικότερα, πρέπει να αναγνωρίσουμε μια για πάντα ότι ο αγώνας είναι ενάντια στο σύστημα στο σύνολό του, επομένως δεν μπορεί να επιλυθεί με βάση τις παλιές ευθυγραμμίσεις. Επιπλέον, η τεράστια επιτυχία του M5S θα πρέπει να είναι απόδειξη αυτού: κατάφερε να σπάσει το δεξί/αριστερό μοτίβο επιτυγχάνοντας κάθε είδους συναίνεση. Ένα άλλο ερώτημα είναι πώς το συσσωρευμένο κεφάλαιο δαπανάται οπισθοδρομικά.

Δεν μπορούμε άλλο να καθυστερήσουμε, αλλά να πάρουμε τη μοίρα του λαού μας στα χέρια μας, ξεπερνώντας τις δεσμεύσεις και τις κατηγορίες του παρελθόντος. Ο Alain Soral, Γάλλος διανοούμενος, μιλά για το δικαίωμα των αξιών και το αριστερό της εργασίας. Ένας σπουδαίος Αμερικανός κοινωνιολόγος, ο Ντάνιελ Μπελ, ειδικός στις κοινωνικές αλλαγές και τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες, μελετητής των επιπτώσεων της τεχνολογίας στην κοινωνία και τον πολιτισμό, μίλησε για «τεχνοκρατική πολιτική» και δήλωσε ότι είναι σοσιαλιστής στα οικονομικά, φιλελεύθερος στην πολιτική και συντηρητικός στον πολιτισμό. Αυτός είναι ο δρόμος προς τα εμπρός: η έξοδος από τον οικονομικό φιλελευθερισμό σημαίνει την αντιμετώπιση της τεράστιας δύναμης των ολιγαρχικών, τεχνολογικών, βιομηχανικών και χρηματοπιστωτικών μονοπωλίων, που έχουν περιορίσει την πολιτική σε ένα δουλοπρεπές γκέτο. Ο πλουραλισμός του κλασικού φιλελευθερισμού πρέπει να διασωθεί - ουσιαστικά να εκδιωχθεί από την ψεύτικη αριστερή-δεξιά διαλεκτική του συστήματος - ο σεβασμός της ελευθερίας και της δύναμης των θεσμών εγγύησης, ( check and balance ) σήμερα εντελώς άδειοι και μοιρασμένοι στις διάφορες κλίκες εξουσίας. Το να είσαι συντηρητικός στον πολιτισμό σημαίνει υπεράσπιση και επανεκκίνηση της ταυτότητας κάθε λαού, των παραδόσεων του, των ιδιαιτεροτήτων του, των αρχών της φυσικής ηθικής, του ανοίγματος στο υπερβατικό, της δύναμης των φυσικών κοινοτήτων, όπως η οικογένεια, οι αυτονομίες εδαφικά σώματα, ενδιάμεσα σώματα, ελεύθερες ενώσεις, τόπος συνάντησης, διαμεσολάβηση, ευθύνη.

KULTURKAMPF, Πάπας Πίος Θ' και Όττο φον Μπίσμαρκ (1875).

Πρέπει να συνδυάσουμε αξίες και αρχές με έννομα συμφέροντα, ριζώνοντάς τα στο γενικό συμφέρον. Με μια λέξη, είναι απαραίτητο να ξαναδημιουργηθεί ο ιστός μιας κοινότητας της οποίας τα νήματα είναι σοβαρά σχισμένα. Ο αγώνας απαιτεί ένα πραγματικό kulturkampf , (4) μια ευρεία πολιτιστική και πνευματική πρόκληση, αλλά στο μεταξύ είναι απαραίτητο να σκιαγραφηθεί ένα πολιτικό δοχείο ικανό να μιλήσει στους Ιταλούς. Δεν μπορεί να παρουσιαστεί, ούτε να γίνει αντιληπτό, ως δεξιό ή αριστερό. Με τις διαθέσιμες δυνάμεις που αναπτύσσονται σε αυτές τις πλαγιές, μπορούμε και πρέπει να κάνουμε διάλογο, να βαδίσουμε χωρισμένοι για να χτυπήσουμε ενωμένοι, αλλά τώρα είναι καιρός κάποιος να ξεπεράσει τα αρχαία εμπόδια στο όνομα της σωτηρίας του έθνους και των ανθρώπων που δεν απειλήθηκαν ποτέ όπως σήμερα.

Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν.

Η Κυβέρνηση «Ορσόλα» γεννήθηκε , όπως βαφτίστηκε από τον Ρομάνο Πρόντι, εμπνευσμένη από τη νέα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Μέρκελ και εκλεγμένη από τους «Γκριλίνι»! Σήμερα, η οικονομική κυριαρχία έχει ενωθεί με τη λαβή της τεχνολογικής δύναμης: τα πάντα βρίσκονται πλέον στα χέρια των εχθρών του έθνους και του λαού !

Η επιτακτική ανάγκη είναι να μιλήσουμε απλά στην καρδιά και τον εγκέφαλο της κανονικής Ιταλίας, σε αυτόν τον «μικρό κόσμο», γενικά μακριά από μητροπόλεις, που συχνά κατοικούν σε πολλές περιοχές που θεωρούνται περιθωριακές. Θέτοντας σε εφαρμογή ένα γενικό σχέδιο και, παράλληλα, ένα ισχυρό πρόγραμμα, στο οποίο δεν υπάρχει φόβος να αντιμετωπιστούν όλα τα θεμέλια του συστήματος: αυτή η Ευρώπη, η ιδιωτικοποιημένη νομισματική κυριαρχία με ό,τι ακολουθεί όσον αφορά τη διαχείριση του ευρώ, την υπερβολική δύναμη των τεχνολογικών κολοσσών και των χρηματοπιστωτικών κέντρων μέχρι την ανάγκη να θεωρηθεί επιτέλους η ατελείωτη μεταπολεμική περίοδος που συμβολίζεται με τη δουλοπρέπεια προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Τακτική και στρατηγική, αλλά πάνω από όλα κοινότητα σε συνδυασμό με τη μέγιστη προσπάθεια εκπροσώπησης των συμφερόντων και των αξιών της πλειοψηφίας, πέρα ​​από τους παλιούς διαχωρισμούς.

Στα οικονομικά, η ανάκαμψη της δημόσιας διάστασης είναι επείγουσα, με την έννοια της ικανότητας του εθνικού κράτους να ελέγχει τομείς όπως τα δίκτυα επικοινωνίας, οι πιστώσεις και ορισμένες «στρατηγικές» βιομηχανίες. Το σύστημα κοινωνικής προστασίας μπορεί και πρέπει να αναγνωρίσει τη σημασία του εθελοντισμού και του λεγόμενου Τρίτου Τομέα, αλλά στο πλαίσιο κατευθυντήριων γραμμών προσανατολισμένων στο γενικό συμφέρον. Πρέπει να απαιτήσουμε την εξάρθρωση του υπερ-φιλελεύθερου μηχανισμού που έχει μετατρέψει την εξαρτημένη εργασία σε επισφαλή εργασία και την ιδιωτική πρωτοβουλία σε γραφειοκρατική παγίδα που ισχύει μόνο για την αποθάρρυνση των επιχειρήσεων υπέρ μεγάλων πολυεθνικών ομάδων. Η φορολογία πρέπει να μετακινηθεί από τους ανθρώπους στην κατανάλωση, ιδίως η διακριτική κατανάλωση, με την εισαγωγή της αναλογίας οικογενειακής φορολογίας. Οι τεχνολογικές πολυεθνικές και οι μεγάλες εταιρείες πρέπει να σταματήσουν να φοροδιαφεύγουν: εάν η Ευρώπη δεν καταλήξει σε συμφωνία για το λεγόμενο Google Tax, θα ληφθούν μέτρα σε εθνικό επίπεδο. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε και σίγουρα δεν υπάρχει έλλειψη εγκεφάλων ικανών να προσανατολίσουν τις οικονομικές, χρηματοπιστωτικές και κοινωνικές πολιτικές υπέρ της Ιταλίας που λειτουργεί και αυτής που θα ήθελε να το κάνει.

Χωρίς τη θέληση, χωρίς τη σταθερότητα, το σθένος και τη γενναιοδωρία να «πάμε παρακάτω» και να ενωθούμε για το γενικό συμφέρον των Ιταλών, το μόνο που θα μείνει είναι η παραίτηση στην κυριαρχία των εχθρών του λαού μας. Αν όχι τώρα, πότε;

Η κυριαρχία επί του εαυτού δεν είναι μόνο φυσικό δικαίωμα κάθε λαού που το αισθάνεται έτσι, αλλά κυρίως είναι βολικό, είναι αναπόσπαστο μέρος του προσωπικού συμφέροντος του καθενός και του γενικού συμφέροντος του λαού μας. Η πρόκληση είναι να μπορέσουμε να διαδηλώσουμε και να μιλήσουμε, τελικά, όχι σε μια κοινωνική ομάδα, σε μια εδαφική περιοχή ή σε μια γενιά, αλλά στον ιταλικό λαό ως σύνολο. Είναι μια άσκηση στα πολιτιστικά ακροβατικά όχι λιγότερο από ό,τι στην πολιτική τεχνική, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Το μάτι της βελόνας είναι στενό, αλλά υπάρχει η αρετή πιο ειδικά χαρακτηριστική του ανθρώπου, θεμελιωδώς θεϊκή, που είναι η θέληση.

Χωρίς τη θέληση, χωρίς τη σταθερότητα, το σθένος και τη γενναιοδωρία να «πάμε παρακάτω» και να ενωθούμε για το γενικό συμφέρον των Ιταλών, το μόνο που θα μείνει είναι η παραίτηση στην κυριαρχία των εχθρών του λαού μας. Αν όχι τώρα, πότε;   

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

(1) Ludwig Andreas Feuerbach (1804-1872). Ήταν Γερμανός φιλόσοφος από τους πιο σημαντικούς κριτικούς της θρησκείας και εκφραστής της εγελιανής αριστεράς.
«Βρισκόμαστε μέσα στη φύση. και πρέπει η αρχή μας, η καταγωγή μας να τοποθετηθεί έξω από αυτήν; Ζούμε στη φύση, με τη φύση, της φύσης και όμως δεν πρέπει να αντλούμαστε από αυτήν; Τι αντίφαση!» (Λούντβιχ Φόιερμπαχ, Η ουσία της θρησκείας)
XI διατριβές για τον Φόιερμπαχ : Οι φιλόσοφοι έχουν ερμηνεύσει τον κόσμο μόνο με διαφορετικούς τρόπους. Ωστόσο, είναι θέμα αλλαγής του.
(2) Οι Θέσεις για τον Φόιερμπαχ (Thesen über Feuerbach) είναι μια σύντομη γραφή του Καρλ Μαρξ, που συντάχθηκε τον Απρίλιο του 1845 και έφερε στο φως ο Φρίντριχ Ένγκελς μετά το θάνατο του συγγραφέα.
Οι Θέσεις δημοσιεύτηκαν ως παράρτημα από τον Ένγκελς στην εργασία του το 1888 αφιερωμένη στον Φόιερμπαχ. Αυτή η γραφή, εκτός από την πλήρη υπέρβαση των αντιλήψεων του Φόιερμπαχ, δείχνει το θεμέλιο μιας ιστορικά εντελώς πρωτότυπης φιλοσοφίας, της φιλοσοφίας της πράξης, μιας γνωσιολογίας που μπορεί να λάβει επιβεβαίωση μόνο από την επαναστατική δραστηριότητα που στοχεύει στην απελευθέρωση του ανθρώπου από την κοινωνική αλλοτρίωση.
(3) Arthur Moeller van den Bruck (1876-1925). Ήταν Γερμανός ιστορικός και συγγραφέας.
Αφοσιώθηκε κυρίως στη φιλοσοφία της ιστορίας. Από το 1904 έως το 1910 εξέδωσε το εγκυκλοπαιδικό έργο Die Deutschen και το 1914 προσφέρθηκε εθελοντικά στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτοκτόνησε στο Βερολίνο το 1925 σε ηλικία 49 ετών.
(4) Το Kulturkampf είναι το όνομα που χρησιμοποιείται για να ορίσει τον έντονο πολιτικό και πολιτιστικό αγώνα που εμπλέκεται η Καθολική Εκκλησία και τα γερμανικά κράτη κατά την περίοδο από το τέλος της Πρώτης Συνόδου του Βατικανού έως τις πρώτες δεκαετίες μετά την ίδρυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.

Εικόνα: François Dubois (1529–1584): The St. Bartholomew Massacre

OLTRE LA NOTTE, PER L’ITALIA - Inchiostronero