Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024

ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΕΝΟΣ ΣΟΦΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΟΝΤΙΚΑΚΗΣ:«Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΜΟΝΟΣ. ΜΟΝΟ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ»" NOT YET" EXEI AKOMH ΠΑΡΕΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΑΘΗ.



Ο Γέροντας Βασίλειος Γοντικάκης «ο μοναχός στη λειτουργία είναι όπως το παιδί μέσα στην κοιλιά της μάνας του. Δεν κάνει τίποτα αλλά βέβαια από το γεγονός και μόνο που βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία αναπτύσσεται, αναπτύσσεται αδιάκοπα ως την ώρα της γέννας.»
«Ο μοναχός είναι σαν νεκρός δεν κάνει τίποτα και κάνει τα πάντα. Το Άγιον όρος είναι ο τόπος μιας αληθινής ανθρωποφάνειας».
(βυζαντινός νεολογισμός που σήμαινε την «εκδήλωση του ανθρώπου»).
Με αυτό ο Γέροντας ήθελε να πει πως το Άγιον όρος ήταν το μυστικό θέατρο όπου μπορούσε ν΄αποκαλυφθεί η ανθρωπότητα μέσα στην πιο αυθεντική αλήθεια της.
Ονειρευόμουν την ασκητική ζωή...[ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΕΙΝΑΙ]
–Ο ορθόδοξος μοναχός δεν είναι ποτέ μόνος.
Ο ασκητής που ζει αποτραβηγμένος στα βουνά στο μέτρο που απομακρύνεται από τον κόσμο βρίσκεται ολοένα και περισσότερο με καλή παρέα. Η χάρις της μοναξιάς τον οδηγεί στο να ζει σε επικοινωνία με αγίους.
Εσύ θέλεις ένα μικρό ερημητήριο με ωραίες κουρτίνες στα παράθυρα; σαρκάζει. Το ερημητήριο που όλοι θα έχουμε είναι ο τάφος μας. Μόνο ο διάβολος είναι μόνος.
-Η αποστολή του Αθωνίτη μοναχού δεν είναι να κάνει κάτι με τις σκέψεις του η να οργανώσει κάτι με τις δυνάμεις του αλλά να φέρει δια της ζωής του το μήνυμα ότι ο θάνατος νικήθηκε…[ΚΑΙ ΜΕΤΑ;ΝΙΚΗΘΗΚΕ Η ΑΜΑΡΤΙΑ Ή ΚΑΤΕΣΤΗ ΑΘΑΝΑΤΟΣ]
Ο αληθινός μοναχός είναι αυτός που αναστήθηκε εν μέσω νεκρών, απαρχή της γενικής ανάστασης, εικόνα του Αναστάντα Χριστού. Aποκαλύπτει ότι το μη υλικό δεν είναι αναγκαία πνευματικό και ότι το σωματικό δεν είναι αναγκαία σαρκικό.[ΕΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ ΦΑΝΤΑΡΕ. Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΨΗΝΕΙ ΚΑΦΕ]
Έτσι ο μοναχός εκδηλώνει την πνευματική αποστολή του κτιστού και σωματικού αναδεικνύοντας την απτή ύπαρξη του ακτίστου και του άυλου.
Ὁ Γέρων Βασίλειος (Γοντικάκης) εἶναι πρώην ἡγούμενος των Ἱερών Μονών Σταυρονικήτα και Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους.
Τα αποσπάσματα είναι από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Alain Durel «La presqu’ile interdite- Initiation au Mont Athos»…
Ο συγγραφέας Alain Durel είναι Γάλλος ηθοποιός που σε μια κρίση συνείδησης όπως ο ίδιος περιγράφει και θέλοντας να ξεφύγει από το δυτικό μηδενισμό και προερχόμενος από άθεη και αντικληρικαλιστική οικογένεια ψάχτηκε με τις Ανατολικές θρησκείες...έφτασε να γίνει μοναχός στον Ινδουισμό αλλά σε ένα ταξίδι του στην Ελλάδα ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την Ορθοδοξία και θέλησε να γίνει μοναχός στον Άθωνα…



ΣΤΥΛΟΣ  ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΑΥΤΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΒΡΥΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΜΒΡΥΑ.
ΕΝΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΣΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣ.
ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΕΠΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΖΗΣΗ, ΕΙΧΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΕΦΡΑΙΜ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΑΧΩΡΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΖΟΝΑ, ΓΙΑ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟ. 
ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ. ΔΕΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ. 
ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΗΓΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΤΩΝ ΕΝΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ.

4 σχόλια:

  1. Ανώνυμος9/11/24 4:20 μ.μ.

    Ξεχνάει ότι πολλά έμβρυα βρίσκουν το θάνατο μέσα στην κοιλιά της μάνας τους,
    από την ίδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος11/11/24 11:25 μ.μ.

    " Κανένα έμβρυο δεν «γύρισε πίσω» ποτέ, να ξαναγίνει έμβρυο μετά τη γέννησή του, ποτέ δεν επέστρεψε ως βρέφος στα έμβρυα, να τα «πληροφορήσει» ποια θα είναι η υπαρκτική τους πραγματικότητα μετά τη γέννησή τους! Ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή με πλήρη άγνοια και απόλυτη μοναξιά, όπως και φεύγει από τη ζωή με πλήρη άγνοια για τα μετά τον βίο, και απόλυτη μοναξιά." Τάδε έφη φωστήρας Γιανναράς.
    Αυτό με τα έμβρυα που δεν μπορούν μετά την γέννα να ειδοποιήσουν τα άλλα έμβρυα για το τι είναι ζωή γυρίζοντας στην μήτρα είναι σαν παράδειγμα απλά ΑΣΤΟΙΧΕΙΩΤΟ.
    Όταν χρησιμοποιείς ένα παράδειγμα μεταφοράς θα πρέπει να είσαι τουλάχιστον σχολαστικός στις αναλογίες που χρησιμοποιείς αν δεν θέλεις να χαρακτηριστείς απλά ΒΛΑΚΑΣ. Και εδώ ο Γιανναράς καταφέρνει να ρίξει φως στην επιτηδευμένη φιλολογική του "σοφία" γιατί από λογική είναι κυριολεκτικά σκράπας.
    Ένα έμβρυο λοιπόν που θα ήθελε (και θα μπορούσε ) να ειδοποιήσει τα άλλα έμβρυα δεν θα έπρεπε να γυρίσει στην μήτρα αλλά τις μήτρες μία προς μία. Αυτό με μια αόριστη μήτρα που φέρει τα όλα έμβρυα με ξεπερνάει. Πρέπει να είσαι ηλίθιος για να προσπαθείς να βασίσεις την όποια αναλογία πάνω σε κάτι τέτοιο. Και πες χαλάλι ας μην τα χαλάσουμε εδώ. Είπαμε είναι λίγο γκαου στην λογική. Aπο την άλλη την μεριά, δηλαδή από τον θάνατο προς την ζωή ρε δάσκαλε, είχαμε άραγε καμία ΕΙΔΗΣΗ ή ακόμα τίποτα;
    Αυτόν τον άνθρωπο σκίζονταν τα ημιαμόρφωτα παπαδαρία για να τον έχουν προσκεκλημένο και να στοχάζεται ατέρμονα θέματα που πρέπει να λύσουν επικείμενες Σύνοδοι.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δυστυχώς φίλε μιά θράκα γόητες μάς παραπλάνησαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος12/11/24 7:47 π.μ.

    Καλημερα . Μα για αυτο ακριβως τον εκαναν αρχοντα στο Φαναρι . Δεν τον τιμησαν γιατι ηταν υπερτου Φαναριου και κατα των αυτοκεφαλων Εκκλησιων γιατι τετοιους εχουν πολλους . Ουτε για την σταση του στο Ουκρανικο γιατι εκει πηρε το μερος της Ρωσιας αντιθετα απο τους Φαναριωτες . Τον τιμησαν γιατι στα θεματα της υπαρξης αγγελων { αρα και των εκπεσοντων αγγελων των οποιων τα εργα ηρθε να καταλυσει ο Χριστος ανασμεσα στα αλλα για τα οποια ηρθε ] καθως και της μετα θανατο ζωης οπως και της υπαρξης ψυχης ειχε αντιθετη αποψη απο αυτη τ της δογματικης διδασκαλιας της Ορθοδοξης Εκκλησιας . Ηθελε το Φαναρι με την βραβευση του Γιανναρα να δειξει με επισημο τροπο οτι αυτονομειται απο την διδασκαλια του Χριστου των Αποστολων και των Πατερων . Αλλωστε το θρησκευμα του οποιου υπηρξε ιδρυτης ο Γιανναρας και το οποιο εχει ονομα Εκκλησιαστικο γεγονος εχει ως βασικο δογμα την κοινωνια των σχεσεων . Το φαινομενο δηλαδη που παρατηρειται στην σημερινη συναγωγη των Εβραιων της διασπορας οπου συνυπαρχουν αρμονικωτατα αθεοι Εβραιοι με πιστους Ιουδαιστες . Αντιθετα το κυριο χαρακτηριστικο της Ορθοδοξιας που θελει να απεμπολησει το τωρινο Φαναρι ειναι η πιστη στα 12 αρθρα του Συμβολου της Πιστεως οπου στο τελος ομολογειτε σαφεστατα η προσδοκια της αιωνιας ζωης . ΑΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή