.από Analyst Team
Ανάλυση
Εισαγωγικά, κατά τη διάρκεια της πρώτης προεδρίας του D. Trump, υπήρξαν οι πρώτες προσπάθειες από αξιωματούχους και ακτιβιστές του περιβάλλοντος του, με στόχο την προώθηση της «ριζοσπαστικής δεξιάς» στην Ευρώπη – γνωρίζοντας προφανώς την κυριαρχία των Δημοκρατικών στην ήπειρο μας, μέσω της στήριξης προέδρων κομμάτων με ανάλογες αντιλήψεις (παγκοσμιοποίηση, μεταναστευτικό, woke agenda κλπ.), όπως του Ε. Macron, του Ο. Scholz, της Von der Leyen, του D. Tusk, του Κ. Μητσοτάκη κλπ.
Εν προκειμένω, ο τότε πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Γερμανία, ο Richard Grenell, δήλωσε σε συνέντευξη του στη ριζοσπαστική δεξιά αμερικανική διαδικτυακή πλατφόρμα Breitbart.com, στις αρχές Ιουνίου του 2018, ότι «ήθελε οπωσδήποτε να ενισχύει άλλους συντηρητικούς σε ολόκληρη την ΕΕ» [1]. Είχε πει δε σε ελεύθερη μετάφραση τα εξής:
«Είμαι της άποψης ότι, εξαιτίας της αποτυχημένης πολιτικής της αριστεράς, ένα κύμα συντηρητικής πολιτικής εξαπλώνεται πλέον σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν πολλοί συντηρητικοί σε όλη την Ευρώπη που επικοινώνησαν μαζί μου για να μου πουν ότι, αισθάνονται μία αναζωπύρωση των ιδεών τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι ισχύει. Είναι μία συναρπαστική στιγμή…
Η εκλογική επιτυχία του D. Trump απέδειξε ότι, ήταν δυνατόν να υπάρξει ρήξη, όσον αφορά τον έλεγχο των παραδοσιακών ελίτ, σχετικά με την πρόσβαση τους στην εξουσία (να πάψει δηλαδή η μονοπώληση της πολιτικής εξουσίας εκ μέρους τους). Μεταξύ αυτών που ευρίσκονται στην εξουσία στην ΕΕ, θαυμάζω ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό της Αυστρίας Sebastian Kurz, ο οποίος είναι ροκ σταρ».
Συνεχίζοντας, επίσης το 2018, ο πρώην σύμβουλος της προεκλογικής εκστρατείας του D. Trump και επικεφαλής στρατηγικής, ο Steve Bannon, ξεκίνησε μία προσπάθεια οργάνωσης της ριζοσπαστικής δεξιάς στην Ευρώπη – με στόχο να τους οδηγήσει σε μία πραγματική εκλογική επιτυχία. Για να το επιτύχει, σχεδίαζε να δημιουργήσει μία οργάνωση με την ονομασία «The Movement» – η οποία θα παρείχε έρευνες, αναλύσεις και συμβουλές, στα υπάρχοντα ριζοσπαστικά δεξιά κόμματα [2].
Ο S. Bannon το συζήτησε στο Λονδίνο στα μέσα Ιουλίου του 2018, στο περιθώριο της επίσκεψης του D. Trump, με κορυφαίους εκπροσώπους πολλών αναδυομένων κομμάτων της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής δεξιάς – συμπεριλαμβανομένων πολιτικών από το σουηδικό Sverigedemokraterna (SD), από το βελγικό Vlaams Belang και από το γαλλικό Rassemblement National (RN).
Την άνοιξη του 2018, ο S. Bannon είχε ήδη συνομιλήσει με πολιτικούς από τη Lega του Ιταλού υπουργού εσωτερικών M. Salvini – καθώς επίσης με την συμπρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας της γερμανικής AfD κυρία Alice Weidel. Ακολούθησαν δε συναντήσεις με τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Viktor Orban και με την αρχηγό του Fratelli d’ Italia, την G. Meloni [3].
Η CPAC
Περαιτέρω, με στόχο τη συστηματική σύνδεση μεταξύ της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής δεξιάς και της αντίστοιχης αμερικανικής του Trump, λειτουργεί πλέον η «Διάσκεψη Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης» (CPAC) – η οποία ιδρύθηκε το 1974, ως μία «συνάντηση δικτύωσης» της δεξιάς πτέρυγας των Ρεπουμπλικάνων των ΗΠΑ. Από τη δεκαετία δε του 2000, εξελίχθηκε σε μία μαζική οργάνωση – ενώ ακολούθησε την πορεία του νεοεκλεγμένου τότε προέδρου Trump, το αργότερο από το 2017.
Επίσης το 2017, άρχισε να δημιουργεί «υποκαταστήματα» σε άλλες χώρες – με στόχο να προωθήσει τη δικτύωση μεταξύ των τοπικών δεξιών κομμάτων και της αμερικανικής δεξιάς. Έτσι, η CPAC Ιαπωνίας που έλαβε χώρα το 2017, ακολουθήθηκε από την CPAC Νοτίου Κορέας – ενώ το 2019 από την CPAC Αυστραλίας και την CPAC Βραζιλίας.
Το 2022 δε, προστέθηκε η CPAC Μεξικού και η CPAC Ισραήλ – ενώ η CPAC Ουγγαρίας διενεργήθηκε τον Απρίλιο του 2024 και την άνοιξε προσωπικά ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban. Σε αυτήν τη CPAC, συμμετείχαν Ρεπουμπλικάνοι των ΗΠΑ και πολλοί κορυφαίοι πολιτικοί από ριζοσπαστικά δεξιά κόμματα της Ευρώπης – όπως οι πρόεδροι του κόμματος PVV του Geert Wilders (Ολλανδία), του Vlaams Belang (Βέλγιο), του Vox (Ισπανία) και του Chega (Πορτογαλία). Στα τρία CPAC που έχουν διεξαχθεί έως τώρα στην Ουγγαρία, ήταν παρόντες εκπρόσωποι του Fratelli d’ Italia και της AfD.
O Elon Musk
Συνεχίζοντας, οι πρόσφατες εξελίξεις που έχουν σχέση με τον E. Musk, δρομολογούνται στα πρόσφορα εδάφη που δημιούργησαν οι Grenell και Bannon – ενώ προωθήθηκαν αργότερα από την CPAC της Ουγγαρίας. Ο Musk άλλωστε, έχει ήδη τοποθετηθεί ανοιχτά υπέρ των ριζοσπαστικών δεξιών κομμάτων και ακτιβιστών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες – ενώ στη Βρετανία, για παράδειγμα, παρείχε ξανά πρόσβαση στην πλατφόρμα Χ σε δύο ριζοσπάστες δεξιούς ακτιβιστές που είχαν αποκλεισθεί από το πρώην Twitter.
Περαιτέρω, υπενθυμίζοντας πως η AfD είναι φιλικά προσκείμενη στη Ρωσία και θέλει να επιστρέψει η Γερμανία στο μάρκο, στις 28 Δεκεμβρίου του 2024 εμφανίσθηκε στη γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag και εκ των προτέρων διαδικτυακά, ένα άρθρο του Musk – το οποίο έλεγε σε γενικές γραμμές τα εξής:
«Η AfD είναι η τελευταία σπίθα ελπίδας για αυτή τη χώρα…..η παρουσίαση της ως ακροδεξιά και εξτρεμιστική είναι προφανώς λανθασμένη».
Μεταξύ άλλων, σε αυτό το άρθρο ο Musk πρόσβαλλε τον ομοσπονδιακό πρόεδρο της Γερμανίας, τον καγκελάριο και τον αντικαγκελάριο – αποκαλώντας τον F.W. Steinmeier «αντιδημοκρατικό τύραννο», τον O. Scholz (SPD) «ανίκανο ηλίθιο» και τον R. Habeck (Πράσινοι) «προδότη του λαού» [7]. Πρόσφατα άλλωστε αποκάλεσε τον πρωθυπουργό του Καναδά J. Trudeau «κοριτσάκι» – ενώ έχει θέσει στο στόχαστρο του τον πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας K. Starmer, μέσω της ενδεχόμενης συγκάλυψης της ανατριχιαστικής ιστορίας των βιασμών.
Για σήμερα δε (Πέμπτη), ανακοίνωσε μία δημόσια συνομιλία του στο Χ με την εκπρόσωπο της AfD Alice Weidel – υπενθυμίζοντας πως τον Αύγουστο του 2024 είχε μία παρόμοια συνομιλία με τον τότε υποψήφιο πρόεδρο D. Trump, η οποία τον στήριξε σημαντικά στην προεκλογική περίοδο. Λέγεται επίσης ότι, δώρισε περί τα 200 εκ. $ στην προεκλογική εκστρατεία του Trump – αν και ελάχιστα στην ουσία, αφού έκτοτε η περιουσία του αυξήθηκε περί τα 200 δις $, οπότε ήταν σίγουρα μία πολύ κερδοφόρα επένδυση.
Σε κάθε περίπτωση, το αντάλλαγμα που θα λάβει θα είναι μία σημαντική συμβουλευτική θέση και η ηγεσία του Υπουργείου Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE) – ενός νεοσύστατου γραφείου που θα λειτουργήσει μαζί με τον ακραίο ρεπουμπλικάνο Vivek Ramaswamy, με στόχο τις περικοπές στον κυβερνητικό μηχανισμό και στον κρατικό προϋπολογισμό.
Εισαγωγικά, κατά τη διάρκεια της πρώτης προεδρίας του D. Trump, υπήρξαν οι πρώτες προσπάθειες από αξιωματούχους και ακτιβιστές του περιβάλλοντος του, με στόχο την προώθηση της «ριζοσπαστικής δεξιάς» στην Ευρώπη – γνωρίζοντας προφανώς την κυριαρχία των Δημοκρατικών στην ήπειρο μας, μέσω της στήριξης προέδρων κομμάτων με ανάλογες αντιλήψεις (παγκοσμιοποίηση, μεταναστευτικό, woke agenda κλπ.), όπως του Ε. Macron, του Ο. Scholz, της Von der Leyen, του D. Tusk, του Κ. Μητσοτάκη κλπ.
Εν προκειμένω, ο τότε πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Γερμανία, ο Richard Grenell, δήλωσε σε συνέντευξη του στη ριζοσπαστική δεξιά αμερικανική διαδικτυακή πλατφόρμα Breitbart.com, στις αρχές Ιουνίου του 2018, ότι «ήθελε οπωσδήποτε να ενισχύει άλλους συντηρητικούς σε ολόκληρη την ΕΕ» [1]. Είχε πει δε σε ελεύθερη μετάφραση τα εξής:
«Είμαι της άποψης ότι, εξαιτίας της αποτυχημένης πολιτικής της αριστεράς, ένα κύμα συντηρητικής πολιτικής εξαπλώνεται πλέον σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν πολλοί συντηρητικοί σε όλη την Ευρώπη που επικοινώνησαν μαζί μου για να μου πουν ότι, αισθάνονται μία αναζωπύρωση των ιδεών τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι ισχύει. Είναι μία συναρπαστική στιγμή…
Η εκλογική επιτυχία του D. Trump απέδειξε ότι, ήταν δυνατόν να υπάρξει ρήξη, όσον αφορά τον έλεγχο των παραδοσιακών ελίτ, σχετικά με την πρόσβαση τους στην εξουσία (να πάψει δηλαδή η μονοπώληση της πολιτικής εξουσίας εκ μέρους τους). Μεταξύ αυτών που ευρίσκονται στην εξουσία στην ΕΕ, θαυμάζω ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό της Αυστρίας Sebastian Kurz, ο οποίος είναι ροκ σταρ».
Συνεχίζοντας, επίσης το 2018, ο πρώην σύμβουλος της προεκλογικής εκστρατείας του D. Trump και επικεφαλής στρατηγικής, ο Steve Bannon, ξεκίνησε μία προσπάθεια οργάνωσης της ριζοσπαστικής δεξιάς στην Ευρώπη – με στόχο να τους οδηγήσει σε μία πραγματική εκλογική επιτυχία. Για να το επιτύχει, σχεδίαζε να δημιουργήσει μία οργάνωση με την ονομασία «The Movement» – η οποία θα παρείχε έρευνες, αναλύσεις και συμβουλές, στα υπάρχοντα ριζοσπαστικά δεξιά κόμματα [2].
Ο S. Bannon το συζήτησε στο Λονδίνο στα μέσα Ιουλίου του 2018, στο περιθώριο της επίσκεψης του D. Trump, με κορυφαίους εκπροσώπους πολλών αναδυομένων κομμάτων της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής δεξιάς – συμπεριλαμβανομένων πολιτικών από το σουηδικό Sverigedemokraterna (SD), από το βελγικό Vlaams Belang και από το γαλλικό Rassemblement National (RN).
Την άνοιξη του 2018, ο S. Bannon είχε ήδη συνομιλήσει με πολιτικούς από τη Lega του Ιταλού υπουργού εσωτερικών M. Salvini – καθώς επίσης με την συμπρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας της γερμανικής AfD κυρία Alice Weidel. Ακολούθησαν δε συναντήσεις με τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Viktor Orban και με την αρχηγό του Fratelli d’ Italia, την G. Meloni [3].
Η CPAC
Περαιτέρω, με στόχο τη συστηματική σύνδεση μεταξύ της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής δεξιάς και της αντίστοιχης αμερικανικής του Trump, λειτουργεί πλέον η «Διάσκεψη Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης» (CPAC) – η οποία ιδρύθηκε το 1974, ως μία «συνάντηση δικτύωσης» της δεξιάς πτέρυγας των Ρεπουμπλικάνων των ΗΠΑ. Από τη δεκαετία δε του 2000, εξελίχθηκε σε μία μαζική οργάνωση – ενώ ακολούθησε την πορεία του νεοεκλεγμένου τότε προέδρου Trump, το αργότερο από το 2017.
Επίσης το 2017, άρχισε να δημιουργεί «υποκαταστήματα» σε άλλες χώρες – με στόχο να προωθήσει τη δικτύωση μεταξύ των τοπικών δεξιών κομμάτων και της αμερικανικής δεξιάς. Έτσι, η CPAC Ιαπωνίας που έλαβε χώρα το 2017, ακολουθήθηκε από την CPAC Νοτίου Κορέας – ενώ το 2019 από την CPAC Αυστραλίας και την CPAC Βραζιλίας.
Το 2022 δε, προστέθηκε η CPAC Μεξικού και η CPAC Ισραήλ – ενώ η CPAC Ουγγαρίας διενεργήθηκε τον Απρίλιο του 2024 και την άνοιξε προσωπικά ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban. Σε αυτήν τη CPAC, συμμετείχαν Ρεπουμπλικάνοι των ΗΠΑ και πολλοί κορυφαίοι πολιτικοί από ριζοσπαστικά δεξιά κόμματα της Ευρώπης – όπως οι πρόεδροι του κόμματος PVV του Geert Wilders (Ολλανδία), του Vlaams Belang (Βέλγιο), του Vox (Ισπανία) και του Chega (Πορτογαλία). Στα τρία CPAC που έχουν διεξαχθεί έως τώρα στην Ουγγαρία, ήταν παρόντες εκπρόσωποι του Fratelli d’ Italia και της AfD.
O Elon Musk
Συνεχίζοντας, οι πρόσφατες εξελίξεις που έχουν σχέση με τον E. Musk, δρομολογούνται στα πρόσφορα εδάφη που δημιούργησαν οι Grenell και Bannon – ενώ προωθήθηκαν αργότερα από την CPAC της Ουγγαρίας. Ο Musk άλλωστε, έχει ήδη τοποθετηθεί ανοιχτά υπέρ των ριζοσπαστικών δεξιών κομμάτων και ακτιβιστών σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες – ενώ στη Βρετανία, για παράδειγμα, παρείχε ξανά πρόσβαση στην πλατφόρμα Χ σε δύο ριζοσπάστες δεξιούς ακτιβιστές που είχαν αποκλεισθεί από το πρώην Twitter.
Περαιτέρω, υπενθυμίζοντας πως η AfD είναι φιλικά προσκείμενη στη Ρωσία και θέλει να επιστρέψει η Γερμανία στο μάρκο, στις 28 Δεκεμβρίου του 2024 εμφανίσθηκε στη γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag και εκ των προτέρων διαδικτυακά, ένα άρθρο του Musk – το οποίο έλεγε σε γενικές γραμμές τα εξής:
«Η AfD είναι η τελευταία σπίθα ελπίδας για αυτή τη χώρα…..η παρουσίαση της ως ακροδεξιά και εξτρεμιστική είναι προφανώς λανθασμένη».
Μεταξύ άλλων, σε αυτό το άρθρο ο Musk πρόσβαλλε τον ομοσπονδιακό πρόεδρο της Γερμανίας, τον καγκελάριο και τον αντικαγκελάριο – αποκαλώντας τον F.W. Steinmeier «αντιδημοκρατικό τύραννο», τον O. Scholz (SPD) «ανίκανο ηλίθιο» και τον R. Habeck (Πράσινοι) «προδότη του λαού» [7]. Πρόσφατα άλλωστε αποκάλεσε τον πρωθυπουργό του Καναδά J. Trudeau «κοριτσάκι» – ενώ έχει θέσει στο στόχαστρο του τον πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας K. Starmer, μέσω της ενδεχόμενης συγκάλυψης της ανατριχιαστικής ιστορίας των βιασμών.
Για σήμερα δε (Πέμπτη), ανακοίνωσε μία δημόσια συνομιλία του στο Χ με την εκπρόσωπο της AfD Alice Weidel – υπενθυμίζοντας πως τον Αύγουστο του 2024 είχε μία παρόμοια συνομιλία με τον τότε υποψήφιο πρόεδρο D. Trump, η οποία τον στήριξε σημαντικά στην προεκλογική περίοδο. Λέγεται επίσης ότι, δώρισε περί τα 200 εκ. $ στην προεκλογική εκστρατεία του Trump – αν και ελάχιστα στην ουσία, αφού έκτοτε η περιουσία του αυξήθηκε περί τα 200 δις $, οπότε ήταν σίγουρα μία πολύ κερδοφόρα επένδυση.
Σε κάθε περίπτωση, το αντάλλαγμα που θα λάβει θα είναι μία σημαντική συμβουλευτική θέση και η ηγεσία του Υπουργείου Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE) – ενός νεοσύστατου γραφείου που θα λειτουργήσει μαζί με τον ακραίο ρεπουμπλικάνο Vivek Ramaswamy, με στόχο τις περικοπές στον κυβερνητικό μηχανισμό και στον κρατικό προϋπολογισμό.
Επίλογος
Επιστρέφοντας στη Γερμανία, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Weidel, τον D. Tapp, o Musk έχει ήδη ενδιαφερθεί πριν από λίγους μήνες για το πρόγραμμα της AfD – ενώ πρόσφατα ξεκίνησε μία τακτική ανταλλαγή απόψεων, μεταξύ μίας ομάδας της AfD και των υπαλλήλων του Musk. Ξανά κατά τον Tapp, τα κεντρικά ζητήματα που συζητούνται είναι η ελευθερία της έκφρασης και οι αντιλήψεις της AfD για μία βιώσιμη Γερμανία [8].
Το πιθανότερο πάντως είναι να αναμένεται μία ανοιχτή προεκλογική διαφήμιση για την AfD – λίγες εβδομάδες πριν από τις γερμανικές εκλογές. Κατά τους ειδικούς βέβαια, η προεκλογική εκστρατεία του Musk υπέρ της AfD, μάλλον δεν οφείλεται στις ιδιοτροπίες ενός μεμονωμένου πάμπλουτου και προικισμένου Αμερικανού, με ροπή προς τη ριζοσπαστική δεξιά – υπέρμαχου της ελευθερίας του λόγου και αντίθετου στη woke agenda, στην παγκοσμιοποίηση, στη μετανάστευση, στον G. Soros κλπ.
Αντίθετα, φαίνεται να έχει σχέση με ευρύτερα στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα – τα οποία μάλλον αφορούν και τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Από την άλλη πλευρά, είναι πολύ πιθανόν ο Musk να αποτελέσει πρότυπο για άλλους, ανάλογα πλούσιους και ισχυρούς – οι οποίοι ενδεχομένως θα διαπιστώσουν πως έχει νόημα η αποκρατικοποίηση και της πολιτικής εξουσίας.
Αρκεί να δει κανείς τη στροφή 180 μοιρών του ιδρυτή του Facebook για να καταλάβει – καθώς επίσης τη δωρεά του, ύψους 1 εκ. $ για την ορκωμοσία του Trump. Βέβαια, δεν πρέπει να εξάγει κανείς βιαστικά συμπεράσματα – ούτε να βλέπει πολιτικούς κινδύνους, εκεί που ίσως δεν υπάρχουν.
Παραπομπές
[1], Chris Tomlinson: Trump’s right-hand man in Europe Rick Grenell wants to ‘empower’ European conservatives. breitbart.com 03.06.2018.
[2] Maia de la Baume, Silvia Sciorilli Borrelli: Steve Bannon’s stuttering European adventure. politico.eu 05.03.2019.
[3] Ewan Palmer: Giorgia Meloni Set to Give Steve Bannon a Huge Victory for His ‘Revolution’. newsweek.com 24.09.2022.
[5] Tom Kington: Trump’s top adviser Steve Bannon hails Giorgia Meloni as ‘Thatcher’ of Italian right. thetimes.com 12.09.2022.
[7] Jasper Ruppert: Warum sich Elon Musk in die deutsche Politik einmischt. br.de 08.01.2025.
[8] Elon Musk und Alice Weidel: Alles Wichtige zum Live-Talk auf X am 9. Januar. wiwo.de 08.01.2025.
Επιστρέφοντας στη Γερμανία, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Weidel, τον D. Tapp, o Musk έχει ήδη ενδιαφερθεί πριν από λίγους μήνες για το πρόγραμμα της AfD – ενώ πρόσφατα ξεκίνησε μία τακτική ανταλλαγή απόψεων, μεταξύ μίας ομάδας της AfD και των υπαλλήλων του Musk. Ξανά κατά τον Tapp, τα κεντρικά ζητήματα που συζητούνται είναι η ελευθερία της έκφρασης και οι αντιλήψεις της AfD για μία βιώσιμη Γερμανία [8].
Το πιθανότερο πάντως είναι να αναμένεται μία ανοιχτή προεκλογική διαφήμιση για την AfD – λίγες εβδομάδες πριν από τις γερμανικές εκλογές. Κατά τους ειδικούς βέβαια, η προεκλογική εκστρατεία του Musk υπέρ της AfD, μάλλον δεν οφείλεται στις ιδιοτροπίες ενός μεμονωμένου πάμπλουτου και προικισμένου Αμερικανού, με ροπή προς τη ριζοσπαστική δεξιά – υπέρμαχου της ελευθερίας του λόγου και αντίθετου στη woke agenda, στην παγκοσμιοποίηση, στη μετανάστευση, στον G. Soros κλπ.
Αντίθετα, φαίνεται να έχει σχέση με ευρύτερα στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα – τα οποία μάλλον αφορούν και τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Από την άλλη πλευρά, είναι πολύ πιθανόν ο Musk να αποτελέσει πρότυπο για άλλους, ανάλογα πλούσιους και ισχυρούς – οι οποίοι ενδεχομένως θα διαπιστώσουν πως έχει νόημα η αποκρατικοποίηση και της πολιτικής εξουσίας.
Αρκεί να δει κανείς τη στροφή 180 μοιρών του ιδρυτή του Facebook για να καταλάβει – καθώς επίσης τη δωρεά του, ύψους 1 εκ. $ για την ορκωμοσία του Trump. Βέβαια, δεν πρέπει να εξάγει κανείς βιαστικά συμπεράσματα – ούτε να βλέπει πολιτικούς κινδύνους, εκεί που ίσως δεν υπάρχουν.
Παραπομπές
[1], Chris Tomlinson: Trump’s right-hand man in Europe Rick Grenell wants to ‘empower’ European conservatives. breitbart.com 03.06.2018.
[2] Maia de la Baume, Silvia Sciorilli Borrelli: Steve Bannon’s stuttering European adventure. politico.eu 05.03.2019.
[3] Ewan Palmer: Giorgia Meloni Set to Give Steve Bannon a Huge Victory for His ‘Revolution’. newsweek.com 24.09.2022.
[5] Tom Kington: Trump’s top adviser Steve Bannon hails Giorgia Meloni as ‘Thatcher’ of Italian right. thetimes.com 12.09.2022.
[7] Jasper Ruppert: Warum sich Elon Musk in die deutsche Politik einmischt. br.de 08.01.2025.
[8] Elon Musk und Alice Weidel: Alles Wichtige zum Live-Talk auf X am 9. Januar. wiwo.de 08.01.2025.
Αν λειτουργήσουν ως αντι-Σόρος, μακάρι να τους βγεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρχισε η επιστροφή στην πραγματική ζωή https://www.reuters.com/sustainability/sustainable-finance-reporting/exodus-by-wall-street-banks-climate-group-worries-advocates-2025-01-06/
ΑπάντησηΔιαγραφή