Ολιγόπιστοι σε αναζήτηση υπαρξιακής ανασύνθεσης (π. Ν. Λουδοβίκος - Σ. Χατζή) γ

 

Ολιγόπιστοι σε αναζήτηση υπαρξιακής ανασύνθεσης (π. Ν. Λουδοβίκος - Σ. Χατζή) γ
Ή
Ολιγόπιστοι στο ξερονήσι με τον Άγιο Μάξιμο

https://www.youtube.com/watch?v=V2eIHlsBja0

(51:12) Λοιπόν, είπατε το μυστήριο του κακού, το μυστήριο της ελευθερίας. Είναι το μυστήριο της θεοείδιας μας. Δεν μπορεί να το εμποδίσει αυτό ο Θεός.
Δεν μπορεί να σε εμποδίσει να φτιάξεις κόλαση. Άμα θέλει ο διάβολος, τελειώνει η κόλαση. Δεν κανεί ο Θεός, ο Θεός ου κολάζει.
…να φτιάχνει καζάνια και πίσσες για να σε βάλει μέσα. Ναι, βλακείες αυτά τα πράγματα.
Η Εκκλησία δεν το δέχτηκε ποτέ αυτό. Ούτε το βλέπεις ο Θεός να λέει «εις κόλασην αιώνιων που θανάτου». Τι λέει? «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος».
Τέλεια. Τυχαία το έβαλαν εκεί την τέλεια. Θα μπορούσαν να πούνε και «Κόλασην αιώνιον» και εκεί μέσα να δείτε τι σε περιμένεις.
(Σ.Χ) Γιατί όμως τα χρησιμοποιούν τόσο πολύ;
(π.Ν.Λ) Γιατί ο Θεός με όλα παίζει. Δεν παίζει, αλλά όλα τα χρησιμοποιεί για να μας σώσει τελικά. Να ξέρετε ότι ο Θεός είναι ένα μυστήριο. Λέει κάπου ο Άγιος Μάξιμος όταν λέει θα είμαστε στην βασίλεια του Θεού θα κραυγάζουμε σαν τρελοί συνέχεια.
Από τη χαρά μας, για τους τρόπους τους απίστευτους που βρήκε ο Θεός να σώσει τον καθένα. Μην μπερδεύεστε με κολάσεις και με τέτοια, θα αρρωστήσετε.
Δεν είναι καλό. Έχει αρρωστήσει η ανθρωπότητα με αυτό όμως. Ό,τι έγινε στη δύση είναι η κουλτούρα της ενοχής.
Είναι η κουλτούρα της ενοχής. Αυτός ο Αυγουστίνος και η παρέα. Νομικισμός είναι ας πούμε.
Και τα καζάνια φούρνοι πού καίνε. Αλλά με ποιο δικαίωμα εσύ αποφασίζεις τι ακριβώς θα κάνει ο Θεός με τον καθένα, με ποιο δικαίωμα εσύ αποφασίζεις το ποιος είναι έτσι. Και βέβαια στη δύση για να το απαλύνουν αυτό φτιάχνουν το καθαρτήριο σου λέει.
Πολύ τρελό είναι. Το καθαρτήριο τι είναι. Είναι μια λύση θεολογική που λένε παιδιά, δεν είναι άσπρο μαύρο. Γιατί ξέρουμε δεν είναι άσπρο μαύρο η ζωή μας. Δεν ξέρουμε τα βάθη της καρδιάς ενός ανθρώπου. Μόνο το πνεύμα το Άγιο που γνωρίζει λέει ο Θεός. Ανακρίνει λέει. Το λέει ο Παύλος αυτό. Τα βάθη της ψυχής. Ξέρετε τι είναι ο καθένας;
Εμείς απ' έξω όλοι πέφτουν έξω. Επαινούμε με λάθος τρόπο. Καταδικάζουμε με λάθος τρόπο.
Βρίζουμε με λάθος τρόπο. Λατρεύουμε με λάθος τρόπο. Και άλλάζουν και αυτά όλα μεταξύ τους κάθε δευτερόλεπτο.
Τρέλα δηλαδή... Του τρελό πιάνο που λέει. Όταν λοιπόν έρθει η ώρα εκείνη η ευλογημένη και ο άνθρωπος κατά Θεό αρχίζει να τα βλέπει. Θυμάμαι τον πατέρα Πορφύριο. Θυμάμαι με εξαιρετική ευτυχία. Πολλές ευεργεσίες που έχω δεχθεί. Μια ευεργεσία που είχα να κάνω για ένα διάστημα τηλεφωνητής του. Τηλεφωνητής του. Ήταν στο κρεβάτι, κατάκοιτος.
Δεν μπορούσε να σηκωθεί. Το τηλέφωνο δεν ήταν κινητά. Να τα παίρνεις από εδώ και να τα σέρνεις.
Ήταν μόνο με τα καλώδια. Ούτε αυτό μπορούσε να κάνει ο γέροντας. Σήκωνε λοιπόν το τηλέφωνο.
Ήταν φοβερό. Γιατί του μιλούσε με το Πνεύμα το Άγιο και απαντούσε αυτό που ήταν μέσα στη γραμμή και να λέει τώρα η μάνα το έχω πει και δημόσια αυτό μια φορά Ναι, αλήθεια. Το παιδί μου, ο άθλιος αυτός έκρατα πάντα γι' αυτόν και αυτός είναι κατάφερτο, πήγε και πήγε να παίρνει νεκρωτικά τώρα και μιλούνε στο τηλέφωνο.
Και να φωνάζει, να τσιρίζει που μου λέει εδώ και μου λέει ο γέροντας ήρεμα πες ότι αυτή εγκατέλειψε το παιδί όταν ήταν τριών ετών και πήγε Γερμανία και δεν νοιάστηκε ποτέ γι' αυτό μέχρι που έγινε δώδεκα. το λέω εγώ και λιποθυμάει αυτή που είναι το καλό και που είναι το κακό; Καταλάβατε τι λέω τώρα. Πώς έβλεπε ο Θεός το παιδί αυτό; Πώς βλέπει αυτήν που ήταν δίκαιο και φαρισαίος κατά νόμον και ήταν πολύ καλά, και εγώ είμαι της εκκλησίας και έφτιαχνα και παγκάρι έφτιαξα και ένα τέμπλο και έφτιαξα και ένα και άλλο.
Και γιατί ο Θεός. Ξέρετε πόσα, ειδικά με τον Πορφύριο το έχω ζήσει προσωπικά αυτό, το έβλεπα γιατί και ο πατέρας Παΐσιος λέω μια φορά, να σου το πω αυτό. Δεν μου συγχωρούν οι συνάδελφοι των θεολογικών αλλά αφήστε να διαβάλλουν τα δύσκολα βιβλία ιδέα που γράφω και να μην τα ακούνε αυτά.
Μπροστά μου λοιπόν έγινε το εξής μια φορά. θυμάμαι ήμουνα εγώ, ήτανε ένας φίλος δικό μου και πάμε λοιπόν και να συναντήσουμε τον Πορφύριο και συναντάμε και έναν άνθρωπο άγνωστό μας έξω από το κελί, και περίμενε αυτούς… στο δάσος που έμένε, και τον πήρε και αυτόν μέσα. ήμασταν τρεις μας και ο πατέρας Παΐσιος τέσσερις. λέει τώρα γέροντα τι κάνει ο κόσμος, δεν με πειράζει λέει ο γέροντας δεν με πειράζει που χαλάει, οι άνθρωποι του Θεού έχουν τα προβλήματα τους, αλλά με πειράζει πολύ τι κάνουν οι Χριστιανοί, μου λέει, μας λέει. Τι κάνουν οι Χριστιανοί; Τι κάνουν βλέπεις άλλος είναι έμπορος υφασμάτων και αλλάζει τα ονόματα των υφασμάτων για να κλέψει τον κόσμο. Έχει τον υπάλληλο του εκεί σαν δούλο και δεν του δίνει μια άδεια. Γεννάει γυναίκα του και δεν του δίνει μια άδεια.
Χώρια που τον έχει καρφωμένο στον ίδιο ασήμαντο μισθό 15 χρόνια. Γυρίζω, ο άλλος έχει γίνει μωβ, δίπλα, έτσι. Άντε, να σας φέρω λουκούμια.
Πάει να φέρει τα λουκούμια, πετάγεται πάνω αυτός έχει να σε τσιρίζει. Είναι Άγιος.
Εγώ είμαι αυτός. Εγώ είμαι αυτός. Εγώ είμαι αυτός, …σαν τρελός.
Εγώ τα κάνω αυτά. Θέε μου συγχώρα με, εγώ τα κάνω αυτά. Αλλά κατά νόμον φαρισαίος.
Δάκρυα και δωρεά της εκκλησίας κλπ. Κοιτάξτε πως το Πνεύμα το Άγιο, τον ξετίναξε. τον ξεπέταξε με ένα τέτοιο. Δεν ξέρω αν αυτά θα βγαίνουν τώρα η σειρά για τον πατέρα που είσαι. Αν θα μπορέσουν να τα αποδώσουν αυτά.
Πολύ επιφυλάσσομαι. Γιατί αυτά μην παρουσιάζονται στον κόσμο. Ήταν άνθρωπος του Θεού, έτσι. Και αυτά δεν τα έκαναν για να προβληθεί ούτε για να φανεί. Όταν είσαι πάμφτωχος με ένα χίλιομπαλωμένο ράσο και τρώγοντας μια φορά κάθε τρεις μέρες, συγχωρέστε με.
Και τώρα τον έχουν στο στόμα τους όλοι, και λένε ότι βγάζει το μυαλό του καθενός. Και τον ευτελίζουν, έτσι. Παρένθεση ήταν αυτό.
Αλλά θα σας λέω πως είναι ο Θεός. Δεν είναι ο Θεός όπως νομίζουμε. Την στιγμή που πέφτει η μοιχαλίδα κάτω, όλοι έχουν την πέτρα Έτσι και ο Χριστός πάει και την αγκαλιάζει, αμάν τι φοβερό πράγμα είναι αυτό και όλο το σύμπαν είναι εναντίον του εκείνη τη στιγμή.
Και λένε τα απόκρυφα, το έχω πεί αυτό μια φορά δημόσια, ότι όπως καθόταν έγραφε με το ραβδί του, ξέρετε τι έγραφε; ξέρετε τι έγραφε, τα ονόματα από τις γκόμενες που είχαν αυτοί γύρω οι Φαρισαίοι. Μαρία, Γεωργία τα έγραφε κάτω, αυτοί βλέπανε και ένας ένας φεύγανε εκεί. Και της λέει, σε κατέκρινε κανένας;
Όχι λέει αυτή η καημένη, ούτε εγώ σε κατακρίνω. Άντε δικαιολογήστε μου αυτό το πράγμα. Μιλάει ο Θεός τώρα όμως, που είναι το καλό και που είναι το κακό.
Το κακό ήταν αυτοί που φύγανε, αυτοί που θα λιθοβολούσαν. Και αυτό ήταν το καλό. Αυτό, πάρα πολύ προσοχή και όταν μιλάμε ιδεολογικά, να κρίνουμε ιδέες, όχι ανθρώπους.
Ο άνθρωπος που θα έρθει, ό,τι και να έχει, ό,τι και να κάνει, όπως και να είναι. Είναι ιερός, ζει την περιπέτεια της ελευθερίας του. Και εκεί μέσα αποκαλύπτεται ο Θεός, με τον τρόπο που εκείνος ξέρει.[ΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΚΑΘΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΘΩΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΣΥΝΕΧΩΣ].
Ο Θεός, ο Θεός, ο πραγματικός Θεός. Όχι αυτός που ξέρω εγώ.

"Εἴπαμε ὅτι μέσα στὴν ἐλευθερία αὐτὴ ὡς κοινωνία ὁ ἄνθρωπος βρίσκει ἀκριβῶς τὸν ἑαυτό του , καὶ βρίσκει πραγματικὰ τὰ μέγιστα ἀγαθά , ἀκόμα καὶ θεοπτία. Τί εἶναι ὅμως ἡ θεοπτία ; Λέμε μερικὲς φορὲς «θεόπτης!», λέμε «εἶδε τὸ ἄκτιστο φῶς» !Κάποτε μοῦ συνέβη ἕνα γεγονὸς μὲ τὸ ὁποῖο θὰ κλείσω. Ημουν νεαρὸς πρεσβύτερος καὶ διακονοῦσα σὲ κάποια χωριὰ ἔξω ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη καὶ ταυτόχρονα ἤμουν βοηθὸς ἑνὸς πολὺ μεγάλου θεολόγου στὴν Θεολογικὴ Σχολή.

Μία ἀπὸ αὐτὲς τὶς Κυριακές, τελείωσε ἡ θεία Λειτουργία καὶ μοῦ λέει ὁ παπάς, ἕνας ἁπλὸς παπὰς καὶ δύο ἁπλοί , ἁπλούστατοι ἐπίτροποι , ἀγράμματοι ἄνθρωποι : « Πᾶμε νὰπιοῦμε, πάτερ, ἕναν καφέ, προτοῦ φύγεις». Τελειώνει ἡ Λειτουργία , ἐγὼ πάντα μέσα στὴν μοναξιὰ κ.λπ.

Καὶ πᾶμε νὰπιοῦμε τὸν  καφὲ στὴν πλατεία τοῦ χωριοῦ . Ἐκεῖ λοιπὸν ποὺπίναμε τὸν καφέ, ξαφνικὰ γυρίζει ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐπιτρόπους, μὲ κοιτάζει καὶ μοῦ λέει :

«Λοιπόν, πάτερ, ἐγὼ μὲ τὸν κυρ-Γιάννη ἀπὸ ἐδῶ (κυρ-Γιάννης ἦταν ὁ ἄλλος ἐπίτροπος) εἴχαμε μία ἀπορία. Ὁ ναός μας ἐδῶ δὲν ἦταν καθαγιασμένος (δὲν εἶχαν γίνει ἐγκαίνια) καὶ εἴχαμε τὴν ἀπορία μήπως, μὴὄντας καθαγιασμένος ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο, τὰ Μυστήρια καὶἡ θεία Λειτουργία δὲν ἦταν κανονικά».
Μία τέτοια ἀπορία μοῦ ἔκανε πολλὴν ἐντύπωση.
«Καί», συνέχισε ὁ ἄνθρωπος,«ξέρεις τί κάναμε ; Εἴπαμε νὰ κάνουμε τρεῖς ἑβδομάδες νηστεία, γιὰ νὰ μᾶς δείξει ὁ Θεός. Καὶ κάναμε, λέει, καὶ πραγματικὰ μιὰ Κυριακή, προτοῦ ἔλθει ὁ Δεσπότης, εἴδαμε τὴν ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας ξανὰ αὐτὸ τὸ φῶς». Ἐγὼ ἄρχισα νὰ θορυβοῦμαι: «Ποιό φῶς, τί φῶς»; «Ἐκεῖνο τὸ φῶς τὸ ἀείφωτο, ποὺ βλέπεις μετὰ τὸν ἥλιο καὶ νομίζεις ὅτι εἶναι σκοτάδι, ἕνα φῶς τὸ ὁποῖο κατεβαίνει καὶ βλέπεις πράγματα, πολλὰ πράγματα, καταστάσεις, παρόν, παρελθόν, τὸ μέλλον ἐχει μέσα κλπ.»,

Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλειῶδες δίδαγμα . Ἄλλωστε καὶ ὁ ἡσυχασμὸς ὁ ἴδιος εἶναι βιωμένη ἐκκλησιολογία , μὴν νομίζετε ὅτι ὁ ἡσυχασμὸς εἶναι ἀτομικὴ ἐπίδοση ὑπέρβασης τῆς φύσης πρὸς ἀναζήτηση θεαμάτων καὶ ὁραμάτων.
Εἶναι αὐτὸ τὸ ἄνοιγμα στὸ ὁμοούσιο, καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸν γίνονται μεγάλες ἀποκαλύψεις, τὶς ὁποῖες ἐγὼ φυσικά, ὡς ὑποψήφιος τότε διδάκτωρ, δὲν ἀξιώθηκα, οὔτε ἀξιώθηκα ἔκτοτε."

(Σ.Χ) Ως πνευματικός, πόσα χρόνια άνθρωποι έρχονται κοντά σας...
(π.Ν.Λ) Δεν μπορώ να το πω, παρα ελάχιστους γιατί έχω τόσα πράγματα.
Αλλά με τόσους που έχουν πρόβλημα, δεν μπορείς να το αποφύγεις.
(Σ.Χ) Όταν έρχεται αυτό που λέτε το Άγιο Πνεύμα, και το έχετε δει οπωσδήποτε και εσείς. Βλέπετε μετά να γίνεται…
(π.Ν.Λ) Ελευθερώνονται άνθρωποι, φεύγουν χιλιάδες τόνοι από πάνω τους. Αν τους δείξεις αυτό το δρόμο.
Προχθές είχαμε τέτοια περίπτωση. Ήρθε πάρα πολύ πονεμένη, πάρα πολύ. Και είχε να εξομολογηθεί 30 χρόνια, 20 χρόνια, 25. Γιατί ο Θεός της είχε φταίξει κάτι. Της πήρε ένα πρόσωπο και λοιπά. Το κατάλαβε έτσι.
δεν κοινωνήσαμε τόσα χρόνια και λοιπά, και λοιπά. Και ζούσε τον απόλυτο πόνο. Και επειδή δεν είχε δικαιώματα σε αυτές τις περιπτώσεις, χάλαγανε, τέλος πάντων ήταν πολύ αξιο... Ναι. Και όταν γύρισε ξαφνικά μέσα σε δύο μέρες η ζωή της έγινε ένας παράδεισος σε τρεις μέρες.
Αν κρίνω από το mail που μου έστειλε μετά. Παραληρώντας από ενθουσιασμό. Λέει έτσι είναι ο Θεός.
φτάνεις στο πάτο. Όταν φτάνεις στο πάτο κάνεις μια ειλικρινή εκτίναξη. Και ότι είναι αληθινό, ο Θεός του αρέσει πάρα πολύ. Και ανταποκρίνεται αμέσως. Στο αληθινό.
Αν λες κοίταξε τώρα εντάξει και λίγο ο Θεός. Εντάξει αυτό. Και η λύση δικιάς μου είναι σωστές.
Αυτή η διψυχία είναι το πρόβλημα το μεγάλο σήμερα. Είναι ο διχασμός αυτός. Οπότε ο Θεός δεν ξέρει τι να κάνει μαζί σου. Σε αφήνει. Γιατί ότι και να κάνει. Στραβά θα το καταλάβεις. Και στραβά θα το πάρεις. Δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματά μου. Δεν του επιτρέπουμε να τα λύσει.
(Σ.Χ) Ωστόσο μας έδωσε ας πούμε νου για να κάνουμε κάποια πράγματα.
(π.Ν.Λ) Αυτά όταν τα ακούω αρρωσταίνω. Ο άνθρωπος είναι υποταγμένος στα πάθη.

Ακούστε. Ο Πλάτωνας ο καημένος μαζί με τον Αριστοτέλη, για να βγάλουν άκρη από τον ανθρώπινο φτιάξανε την περίφημη ανθρωπολογία τους. Πάνω είναι το λογιστικό.
Εδώ είναι το αισθητό, εεε για τα συναισθήματα, το θυμικό. Και κάτω εκεί είναι οι επιθυμίες. Και είπε λοιπόν ο Πλάτωνας δια του λογιστικού κάπως θα ελέγχω το θυμικό, τα συναισθήματα, τα οποία ούτως ή άλλως ελέγχουν τήν επιθυμία, ούτως ώστε η επιθυμία να μην κάνει ό,τι θέλει.
Ναι. Σήμερα λοιπόν βλέπουμε την πλήρη αντιστροφή. Ούτε ο Πλάτων τα κατάφερε πλήρως γιατί αν το αρέσει και να τα κάνεις η επιθυμία είναι πολύ ισχυρή και αυτό το έδειξε η ψυχανάλυση πόσο φοβερά ισχυρή είναι και πόσο φοβερό βάθος έχει στο ασυνείδητο.
Σήμερα λοιπόν το αντιστρέψαμε τελείως από πάνω η επιθυμία από κάτω τα συναισθήματα για να δοξάζουμε την επιθυμία και η λογική είναι τελείως από κάτω. …. Και γι' αυτό και οι άνθρωποι παίζουν ξύλο συνέχεια. από το πρωί μέχρι το βράδυ για χάρη του γούστου.
Δε φταίει ο Θεός γι' αυτό. Ούτε ο Πλάτων, ούτε ο Άγιος Μάξιμος. είναι η επιλογή μας στην κυριολεξία. Αφού το θέλω. Αφού έτσι μ' αρέσει. Αφού είναι επιλογή μου. Από τι το επέλεξες. Από το μηδέν που είσαι πήρες ένα κομμάτι του μηδενός; Και κατοικείς(;) πάνω. Τι σόι επιλογή έκανες.
Με την επιλογή αυτή λειτουργεί το σήμερα. Λειτουργεί ο κόσμος, η ανθρωπότητα.
Ή μόνος εσύ την βρίσκεις. Αν την βρίσκεις μόνο εσύ, όλοι είναι εναντίον σου. Και θα γίνουν εναντίον σου μετά από λίγο.
Και συ εναντίον σου είσαι. Γιατί θα πάρεις αυτό που θέλεις, και αυτοί αυτό που θέλουν.
Είναι φοβερό το πόσο απλό είναι το μέγα και τερατώδες πρόβλημα το οποίο ζούμε σήμερα. Αλλά πρέπει να το ξεκλειδώσει κανείς. Με αυτόν τον τρόπο, αλλιώς δεν ξεκλειδώνεται.

Οι ψυχολόγοι φτάνουν να δουν την … πολύ καλά. Και εν μέρει σ' ένα σημείο μόνο να καταλάβουν και μερικά από τα αίτια της ανθρωποφαγίας. Δεν μπορούν όμως να μας βγάλουν από εκεί με καθαρά λογικές συνταγές.
Ειδικά σήμερα που η λογική είναι από κάτω. Θυμηθείτε. Η πυραμίδα είναι ανάποδα.
Η πλατωνική πυραμίδα. Η λογική είναι εδώ. Δεν μπορείς να απευθυνθείς στον άλλο στη λογική. σήμερα απευθύνονται όλοι πού. Στις επιθυμίες μας που περνάνε από εδώ. Και οι πολιτικοί έτσι μας ξεγελάνε και εμείς και γελάμε.
Έτσι, και έτσι ζούμε καθημερινά. Και από κάτω ούτε κανένας ζήτησε το νοήμα τους. Αυτό μας επιστρέφει ως σύμπτωμα και μετά είσαι άρρωστος ψυχικά.
Επιστρέφει ως σύμπτωμα. Αυτή η απώθηση. Λέω εγώ αυτή η απώθηση του απολύτου.
Δηλαδή η απώθηση του νοήματος. Επιστρέφει ως σύμπτωμα. Και δεν αφήνει τίποτα όρθιο.
Και οι πιστοί που είμαστε, εγώ το λέω, οι σχεδόν πιστοί που είμαστε εμείς, οι σχεδόν πιστοί, οι μη πιστοί, να το πούμε έτσι. Γιατί ο πιστός δεν καταλαβαίνει από αυτά καθόλου. Έχει άλλη γραμμή πάρει και είναι φευγάτος.
Δεν τον αγγίζουν αυτά που λέμε. Αν είναι αληθινά πιστός. πίστη δι αγάπης τα ενεργουμένη που λέμε… και όλα αυτά.
Τίποτα ένα νησί με ένα Άγιο Μάξιμο εδώ. Ξερονήσι. Βλέπετε μετά πώς θα γυρίσει πίσω αυτός. Θα αναγκαστεί να ασχολείται με αυτό όμως. Μέρα νύχτα.

(Σ. Χ) Και μετά αφήνεσαι στο... Και μετά αφήνεσαι, ας πούμε, στο σχέδιο του Θεού. (έπινε νερό, και η κοπέλα κατάφερε να ολοκληρώσει την πρόταση)
(π.Ν.Λ) Τι αφήνεσαι, τώρα. Αφήνεσαι. Τα ακούω αυτά και… είναι μια πολύ ενεργητική κατάσταση!
Δεν αφήνεσαι, διαλέγεσαι. Εγώ το λέω διαλογική αμοιβαιότητα. Σου μιλάει και του μιλάς.
Τέτοια, δεν αφήνεσαι. Τι; Νιρβάνα να το κάνουμε. Είναι πολύ ενεργητική η κατάσταση.
Συνεργείς μαζί του. Ενεργείς ή δεν ενεργείς, αυτός απαντάει. Δεν πλήττεις καθόλου.
…. Τότε αρχίζει η μη πλήξη. Και η ελευθερία.
Συνεργεία είναι αυτό. Μιλάς και σου μιλάει. Αρχίζει ο άνθρωπος και έχει κοινωνία μετά του Θεού. Πώς. Παράξενο φαίνεται. Παίρνει ο Θεός τα πράγμα της ζωής.
Και βάζουμε την ζωή μας στα πράγμα του Θεού και λοιπά. Οπότε τότε είναι μια κατάσταση πολύ όμορφη. Έχει χαρά αυτό το πράγμα.
Μεγάλη χαρά έχει αυτό το πράγμα. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη χαρά στον κόσμο καλύτερη.
Όλες οι άλλες χαρές μετά από λίγο μεταβάλλονται. Γιατί είναι ασταθές το υπόβαθρο.

Το υπόβαθρο είναι η επιθυμία το συναίσθημα. Τα οποία έχουν την αξία τους.
Αλλά έχουν την αξία τους σε μια προοπτική νοήματος. Αυτό το λέω τόση ώρα.
Αλλιώς είναι μια διάλυση. .. να παραδοθεί στις επιθυμίες του. Μόλις γεννηθεί. Στα δώδεκα θα έχεις ένα τέλειο ψυχοπαθή .. το ίντερνετ ας πω ποιες είναι …Κάτσε μπροστά και να βλέπεις. Να είναι. Ό,τι να είναι. Σήμερα το ζούμε αυτό.
Μου λένε τα παιδιά που κάνουν πρακτικές στο δημοτικό. Τα παιδιά φοιτητές μου. Στο παιδαγωγικό είμαι εγώ, των Ιωαννίνων. Και μου λένε οι φοιτητές μου.
Μα παιδιά μου αγαπάνε τρελά λέει. Τελείως τρελά λέει. Τρελά. έχουν χάσει εντελώς την πραγματικότητα. Γιατί. Γιατί το διαδίκτυο σου δίνει αυτό να το πω με φροϋντικούς όρους. Την αρχή της ηδονής μονάχα. Η αρχή της πραγματικότητας δεν υπάρχει.
Μπορεί να είναι μια καθαρή φαντασία όλα. Μια αρχή, μια ηδονή. Ένα σκόρπισμα εντελώς της ουσίας. Εντελώς. Δεν δίνει νοήμα από αυτό.
Δηλαδή. Είσαι τρελός. Αλλά δεν (;) είσαι ψυχοπαθής. Ο τρόπος που μιλάει, η λογική του είναι αντεστραμμένη

Πως βλέπετε το μέλλον;

Να βοηθήσει ο Θεός (να αντιστρέψουμε την πυραμίδα). Και να γίνουν τα θεία, …να είμαστε λογικοί. Αυτό τότε μπορεί να έχει κάτι. Να φέρει κάτι.
Αλλά δεν μπορώ να σας πω. Δεν είμαι προφήτης. Και αυτό που βλέπω είναι δύσκολο.
Πολύ δύσκολο. Το ζούμε καθημερινά αυτό το πράγμα. Και το χειρότερο είναι ότι γίνεται καθημερινά δυσκολότερο.
Πάνε τα παιδιά τα δικά μου να κάνουν πρακτική στο σχολείο. Και τους φέρνουν τα παιδάκια που έχουν άντε να έχουν δέκα χρόνια διαφορά. Είσαι παππούς του λέει. Δεν ξέρεις τίποτα. Λέει το. Τι είναι αυτά που λες. Λέει το μικρό. Και γυρίζει ο νέος φοιτητής και λέει, Τι. Τι γίνεται εδώ. Δεν κατάλαβα.
Τι απόσταση έχουμε μεταξύ μας. Δυο γενιές. Καταλαβαίνετε τι λέω.
Είναι απίστευτα γρήγορο προχωράει αυτό το πράγμα. Με μια εκθετική πρόοδο. Κάθε χρόνο.
Αλλάζει. Και ενώ παλιά λέγαμε έχουν πρόβλημα με τα λύκεια. Μετά είπαμε με τα γυμνάσια. Τώρα έχουν πρόβλημα με τα δημοτικά. Και σε λίγο τα νηπιαγωγεία.
(Σ.Χ)Αυτά τα παιδιά του δημοτικού δεν μπορώ να τα φανταστώ στο πανεπιστήμιο. Ή αργότερα. Ούτε εγώ. Δεν πάει η φαντασία μας. Ούτε εγώ. Όταν έχουν φίλους καθηγητές συγγενείς. ..από τη στιγμή που έρχεται η ώρα η ευλογημένη να πάρουν τη σύνταξη.
Να εξαφανιστούν από προσώπου γης. Να μην ξαγυρίσουν πίσω. Και προσπαθούν να συγκεντρώσουν κάτι παιδιά.
Μου λέει ένας καθηγητής. Τα μόνα παιδιά με τα οποία μπορώ να συνεννοηθώ είναι τα παιδιά των μεταναστών.
Γιατί. Γιατί είναι σε ένα ξένο χώρο. Τους είπαν οι γονείς, κοιτάξτε τώρα να μπείτε στην κοινωνία αυτή. Μπαίνουν με την εκπαίδευση.
Ναι. Τα δικά μας είναι... Να θυμάσαι πολλά χρόνια πριν γίνει μια παρέλαση. Στην 28η του Οκτωβρίου Και τα κάνουν σαν σωστά σπαστικά. Σαν τρελά, σαν αυτά. Για ποιους τα κάναν αυτά.
Για νέους ανθρώπους. Εικοσάχρονα παιδιά που χύσανε το αίμα τους έτσι. Και δώσαν τα πάντα τους.
Δεν είναι ότι κάποιος τους έβαλε. Μιλάμε τώρα για τον πόλεμο του 40. Έτσι δεν είναι.
Πήγαν να πολεμήσουν. Έτσι δεν είναι. Καθαρή αυτοθυσία.
Δεν υπηρέτησαν κανένα ιμπεριαλιστικό σχέδιο. Ούτε καμιά... Τι έπρεπε να κάνουνε.

(Σ.Χ) Είναι όμως τα παιδιά που εμείς γεννήσαμε.
Ναι, αυτό φοβάμαι κι εγώ ακριβώς. Αυτό λέω. Και του δώσαμε εμείς αυτό το πρότυπο ζωής.
Και βλέπουμε στα παιδιά τις έσχατες συνέπειες επιλογών που κάναμε εμείς. Έτσι. Όταν αντιστραφεί τελείως η πυραμίδα θα γίνει η κατάσταση ζούγκλα πλέον.
Ζούγκλα. Θέλουμε απόλυτη ζούγκλα.

(Σ.Χ) Για το μετάνθρωπο τι γνώμη έχετε. Ασχολείστε με αυτό το θέμα.
Έγραψα ένα βιβλίο ολόκληρο για το θέμα του τεχνο... πίθηκου όπως τον λέω.
Και έχω πει και ότι το πρόβλημα είναι ότι είναι πίθηκος. Αν γίνει άνθρωπος, τεχνοάνθρωπος θα πάει καλά το πράγμα. Όσοι είναι πίθηκοι σήμερα βλέπουν τον άνθρωπο εκ των κάτω.
Αυτό είναι όλο το πρόβλημά μας. Δηλαδή ο άνθρωπος είναι σεξ, φαΐ... Άντε λίγο καλές σχέσεις σε επίπεδο. Λίγος πολιτισμός.
Λίγος πολιτισμός, λίγο αυτό. Άντε και λίγο καλά θέατρο. Και όλο με το πράγμα καταλήγει σε μια πιθηκοποίηση του ανθρώπου.
Όλα τα άλλα απαγορεύονται. εξού και ο βελούδινος ολοκληρωτισμός που εγώ επιμένω ότι έρχεται και δεν με ακούει. Δεν με ακούνε πολλοί.
…. τον φέρνουμε εμείς. Οι άλλοι ήταν απ' έξω. Εδώ το φέρνουμε εμείς. Δημιουργείται μια κατάσταση σήμερα στον παγκόσμιο πολιτικό χώρο που φαίνεται απολύτως επιτρεπτική. Είναι όμως κατά βάση πολύ απαγορευτική.
Είναι απαγορευτική η κουλτούρα. Αλλά λέει φαίνεται πολύ επιτρεπτική.

Λένε γιατί βγήκε ο Τραμπ. Ο Τραμπ γι’ αυτό που βγήκε. Είναι μια κίνηση μέσα στο χάος, έτσι.
Όπως είναι σαν τεράστιο γάλα. Προσπαθείς να πιάσεις ένα κομματάκι τυρί. Μήπως έχει ακόμα να κρατηθείς. Και στην Ιταλία και στην Γαλλία. Και εδώ θα έρθει.
Και θα έρθει αναποφεύκτως. Δηλαδή είναι ακριβώς αυτό η διαίσθηση. Εγώ το λέω το queering των εννοιών. Queering, … των εννοιών. Δεν είναι ότι κάποιος είναι queer. Ας λέει ότι θέλει.
Ότι μου κάνει queering τις έννοιες όμως. Οποιουσδήποτε αυτό είναι. Πολύ επικίνδυνο, ξέρετε.
Δηλαδή, μου έλεγε μια... Το έχω πει και αυτό δημόσια. Αυτό είναι γεγονός όμως. Γιατί μου το είπε ένας καθηγητής φιλοσοφίας.
Καθηγήτρια αυτή από την Αγγλία. Της το έθεσα αυτό.
Σε ένα δημοτικό σχολείο. Πήγε να διδάξει δάσκαλος. και τα παιδιά νιαουρίζανε.
Είπανε, we are cats. Φέρτε μια γάτα να μας διδάξει. Are you a cat? No, I'm not a cat.
Λοιπόν. Και οι δικαιοματιστές γονείς αναμιχθήκαν στην ιστορία. Φέρναν σχολείο σε δύσκολη θέση. Δεν έχουμε γάτα να σας διδάξει... Και θα κοιτάξουμε να λύσουμε το πρόβλημά μας. Πώς θα γίνει να διδάσκουμε τις γάτες.
Το πρόβλημα όμως αρχίζει από τη στιγμή που όχι εσείς λέτε ότι είστε γάτα. Αλλά λέω εγώ ότι είστε γάτα. Γιατί εγώ έτσι σας βλέπω.
Συγχωρέστε με. Έτσι όπως σας κοιτάζω και μάλλον σας κοιτάζω όσο καλύτερα σας κοιτάζω τόσο επίμονη φαίνεται ότι είστε γάτα. Είμαι σίγουρος ότι είστε γάτα.
Φοβερό!
Για να δείτε μετά τι έρχεται. Γιατί το μαχαίρι έχει και άλλη κόψη. από πίσω.
Αυτά όλα είναι επικείμενα όμως έτσι. Ήδη ενεργούνται. Αυτό θυμίζει... Αυτό αν δεν το βλέπει κανένας δεν βλέπει τίποτα.
Αυτό θυμίζει ανέκδοτο ωστόσο. Δηλαδή έναν έκδοτο θυμάμαι με την κότα και το καλαμπόκι. Εμείς το λέγαμε δηλαδή στο παρελθόν για να γελάσουν.
Όχι, το ανέκδοτο είναι χειρότερο από το ανέκδοτο γιατί εδώ δεν λέει να το ξέρουν οι κότες Αυτό σφάζει τις κότες επειδή δεν ξέρουν ότι είναι καλαμπόκι ο ίδιος. Ναι. Αυτό προχώρησε.
Προχώρησε το ανέκδοτο. Α, τις σφάξουν εδώ σωστές κότες που δεν βλέπουν ότι είναι καλαμπόκι. Αυτό λέγεται ολοκληρωτισμός.
Να δείτε στο σημείο ότι οι κότες είναι κότες το ανέκδοτο είναι ανέκδοτο. Από τη στιγμή που θα πεις ότι σφάζεις τις κότες αυτές διότι δεν βλέπουν ότι εγώ είμαι καλαμπόκι αρχίζει ο ολοκληρωτισμός μετά. Είμαστε ένα βήμα από εκεί.
Και όποιος δεν το βλέπει αυτό συμμετέχει σε αυτό που θα γίνει. Εντάξει.
Πέρα από να γράψει κανείς όπως κάνατε εσείς γι' αυτό τι είδους αντίδραση μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος. Και να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι με τον τρόπο που διαλέξαμε να ζούμε αυτά είναι τα παρεπόμενα. Ευθύνη είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.
Εμείς τη φτιάξαμε. Φτιάχνουμε την κόλαση μας για μια ακόμη φορά. Είναι μια παραλλαγή της κόλασης που φτιάχνουμε πάντοτε, πάντοτε, εμείς.
Και την αυτή και την αιώνια αν υπάρξει, όταν υπάρξει πάλι εμείς την κάνουμε. Δεν την κάνει ο Θεός. Εντάξει.
Εμείς με αυτή τη δουλειά μας είναι να φτιάχνουμε κόλαση. Κολάσεις. ΑΕ.
Αλλά η πλάκα είναι ότι στην κόλαση που φτιάχνουμε και γι’ αυτό …ο διάβολος, ότι στην κόλαση που φτιάχνουμε θα είναι άλλοι μέσα, θα είσαι και εσύ. Αυτο είναι το φοβερό. Πρώτον με έχεις εσύ, μετά ..το ίδιο πρόβλημα είναι.
Όπως έλεγε ένας Άγιος , ο πατήρ Επιφάνιος, με νοιάζει εμένα αν στην κόλαση θα κάθομαι όπως ένας επισκοπος ένα πατριάρχης, αν είμαι μέσα το λέει σαν αστείο αν κάθομαι σαν ένα πατριάρχης, εντάξει, είσαι ένα αν είσαι μέσα είναι το πρόβλημα.
Γι' αυτό λένε οι πατέρες ότι η κόλαση είναι φρικτή, … γιατί λέει κάπου ένας εκ των πατέρων που ήταν και έξυπνος γιατί υπάρχουν πατέρες που είναι μερικές φορές πιο έξυπνοι, ακόμα και ιδιοφυΐες μερικές φορές και λέει κοίταξε να δεις αν στην κόλαση ήξερες ότι ικανοποιείς κάποια δικαιοσύνη ρε παλιοτόμαρο και έφτιαξες δεν θα ήταν κόλαση πια. Καταλαβαίνετε τι λέω τώρα. Ευφυέστατο αυτό (Σ.Χ).
Καταλαβαίνει κάτι άλλο. Θα έλεγες και εσύ. καλά να πάθω, ε. Το φοβερό λέει είναι ακριβώς ότι ούτε αυτή τη συναίσθηση, τέτοιο σκοτισμό θα έχεις γι' αυτό η κόλαση θα είναι κόλαση πραγματική γιατί θα κατηγορεί ο ένας τον άλλο, αιωνίως.
Σκεφτείτε λίγο. Όπως … σήμερα. Να κατηγορήσεις πάντες, συνέχεια.

Όπως λέει ο Άγιος Μάξιμος. Αν το κάνεις αυτό τελείωσες. Πάμπαν αλλότριος ει της αγάπης του Θεού. Δεν καταλαβαίνεις τίποτα από Θεό μετά.

Ας δοξάσουμε τον Θεό που έχουμε τέτοιους οδηγούς. Πραγματικούς. Και μας ανοίγουν τέτοιους δρόμους. Αυτά.

Ευχαριστούμε. Από καρδιάς.

(π.Ν.Λ) Ωραία ήταν. Καλά τα είπαμε.