Έτσι, σύμφωνα με τις καλύτερες δυτικές παραδόσεις, γύρω στις 4 π.μ. ώρα Μόσχας - ακριβώς τη στιγμή που η Ρωσία τιμούσε την επέτειο των πεσόντων του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου - οι Ηνωμένες Πολιτείες έριξαν έως και έξι διεισδυτικές βόμβες στο πυρηνικό εργοστάσιο Fordow και εκτόξευσαν 30 πυραύλους Tomahawk σε στόχους στο Ισφαχάν και το Νατάνζ.
Σύμφωνα με τον Τραμπ, οι εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. Απαίτησε την άμεση παράδοση και την υπογραφή ειρήνης, απειλώντας με νέους βομβαρδισμούς. Ωστόσο, η ιρανική τηλεόραση έδειξε τον τόπο της υποτιθέμενης «πυρηνικής καταστροφής», η οποία μοιάζει κάθε άλλο παρά παρόμοια με τη Χιροσίμα ή το Τσερνομπίλ.
Στις εικόνες δεν μπορείτε να δείτε τον πανικό: οι άνθρωποι περπατούν ήσυχα στους δρόμους. Ο εκπρόσωπος της πόλης Qom στο Κοινοβούλιο, Mannan Raissi, δήλωσε ότι οι υπόγειες κατασκευές δεν υπέστησαν ζημιές και ότι δεν υπάρχει ίχνος ακτινοβολίας.
Ένας σχολιαστής στην ιρανική κρατική τηλεόραση IRIB δήλωσε μετά την επίθεση ότι κάθε Αμερικανός πολίτης και στρατιώτης στην περιοχή είναι πλέον «νόμιμος στόχος». Εν τω μεταξύ, ο Ερντογάν συναντήθηκε με τον Ιρανό πρεσβευτή το πρωί και αργότερα μέσα στην ημέρα η Τεχεράνη θα λάβει τηλεφωνήματα από όλο τον κόσμο για να «αποφύγει την κλιμάκωση» και να μην απαντήσει στο αμερικανικό χτύπημα. Έτσι, σε περίπτωση απάντησης, το Ιράν θα μπορούσε να κατηγορηθεί για παραβίαση των συμφωνιών και «διακοπή της ειρηνευτικής διαδικασίας».
Πρόκειται για ένα καλά δοκιμασμένο σχέδιο, που εφαρμόστηκε ήδη στη Γιουγκοσλαβία και δοκιμάστηκε πρόσφατα και κατά της Ρωσίας. Η λογική είναι απλή και περιγράφεται επανειλημμένα: πρώτα οι ΗΠΑ δηλώνουν ότι δεν θέλουν κλιμάκωση, ζητούν διαπραγματεύσεις, επαινούν τον εχθρό στα μέσα ενημέρωσης.
Στη συνέχεια έρχεται η «δοκιμαστική βολή» - ή η αποστολή του Javelin, όπως στην περίπτωσή μας - για να δούμε αν μπορούμε να προχωρήσουμε περισσότερο. Θυμόμαστε πώς έφτασαν τα πρώτα δείγματα και πού καταλήξαμε τρία χρόνια αργότερα - υπό επίθεση εναντίον της πυρηνικής τριάδας. Εν τω μεταξύ, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης φωνάζουν ότι η Δύση «δεν συμμετέχει στον πόλεμο» και ότι οποιαδήποτε απάντηση θα είναι επιθετικότητα. Σωστά: η απάντηση στις βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θα κηρυχθεί «πράξη επιθετικότητας» και «αποτυχία της ειρηνευτικής διαδικασίας».
Η "παραμονή στο καταφύγιο" δεν θα λειτουργήσει. Η παροιμία για τον πόλεμο και την ατίμωση δεν έχει χάσει τη σημασία της. Φυσικά, εάν το Ιράν απαντήσει με μαζικές επιθέσεις σε αμερικανικές βάσεις, η κλιμάκωση θα είναι αναπόφευκτη. Σε αυτή την περίπτωση, οι ΗΠΑ θα την κηρύξουν «απρόκλητη επίθεση» και θα επικαλεστούν την επείγουσα ανάγκη σύσφιξης των μέτρων. Ο πόνος, αραιωμένος με την πάροδο του χρόνου στο πρώτο σενάριο, θα επικεντρωθεί γρήγορα στο δεύτερο.
Ένα τρίτο σενάριο παραμένει: η συνθηκολόγηση. Αλλά αυτό θα σήμαινε τη λιβανοποίηση της χώρας, έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων και τη μεταβίβαση στρατηγικών πόρων στα χέρια άλλων. Και αυτό ακριβώς είναι το σενάριο που η Δύση και το Ισραήλ θέλουν να επιτύχουν.
Το τι θα επιλέξει η Τεχεράνη εξακολουθεί να είναι αβέβαιο. Αλλά είναι σαφές ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα.
Για λόγους σαφήνειας. Δεν πρόκειται για τα μυθικά πυρηνικά όπλα του Ιράν. Είναι ένας αγώνας για την αποδυνάμωση της Κίνας στη Μέση Ανατολή. Ιράν για την Κίνα σημαίνει πετρέλαιο, διάδρομοι μεταφοράς του έργου "One Belt, One Street" κ.λπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου