Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ

                                                          
Ο κ.Ζηζιούλας πνευματικός πατέρας της ομάδος του Βόλου συμμετείχε στην συνάντηση τών εκδόσεων Αρμός καθώς και στη συζήτηση γύρω απο τις δυνατότητες μεταρρυθμίσεων στην Ορθόδοξη Εκκλησία και απέρριψε τις μεταρρυθμιστικές θέσεις του Καλαϊτζίδη και τις προσπάθειες μεταφράσεως των λειτουργικών κειμένων απο τον Δημητριάδος.

Χαλαρός, ανεπίσημος, ανάμεσα σε ανθρώπους που τον εκτιμούν, απεκάλυψε όλα τα μυστικά της φιλοσοφίας του, τα οποία με το ένδυμα της Θεολογίας, προσπαθούν να γυρίσουν σελίδα στο μεχρι τώρα βίωμα της Εκκλησίας. Οι παρεμβάσεις του υπάρχουν σε δύο βίντεο στο site "αντίφωνο" και επειδή ο λόγος του είναι τόσο αποκαλυπτικός, προτείνουμε σε όσους πονούν και ανησυχούν για την "μοίρα" της Εκκλησίας, να ακούσουν τις παρεμβάσεις του και να τις σχολιάσουν μαζί μας στις επόμενες ημέρες.











Αμέθυστος

3 σχόλια:

  1. Αχ τους τρισδύστυχους τους Νεοβαρμλααμίτες και τους κάθε λογής νεωτεριστές άρχισαν να τρώνε σκαμπίλια και τι σκαμπίλια ακόμη και από το Ζηζιούλα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Ζηζιούλας βαρά σκαμπίλια σε σάκο του μποξ. Εντάξει, είπε αυτά για τις μεταφράσεις. Όλο για μεταφράσεις και μεταφράσεις μας έλεγε.

    Αλλά σήμερα δεν μας χρειάζονται οι μεταφράσεις. Έχουμε ων ουκ έστι αριθμός. Ερμηνείες κατά Χριστόν μας χρειάζονται και όχι μεταφράσεις.

    Μεταξύ άλλων (κοτσάνων) ήταν και τούτο, που έχει σχέση με την ιεραποστολή. Είπε λοιπόν ότι πρώτα πρέπει να μπεις μέσα στην ψυχοσύνθεση του Κορεάτη ή του Αφρικανού κλπ. και μετά να προσπαθήσεις να βρεις τον καλύτερο τρόπο για να του μεταφέρεις (sic) το υπαρξιακό (!!) χαρμόσυνο άγγελμα.

    Αλλά αυτό λέει ο Κύριος ή λέει το εντελώς αντίθετο; Το "μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" δεν σημαίνει να μπείς στη σκέψη του άλλου, να δεις πως σκέπτεται. Σημαίνει να καλλιεργήσεις τη μαθησιακή του διάθεση. Να δώσεις στον άλλο να καταλάβει ότι χρειάζεται μια καινούρια μάθηση, που δεν θα μπορέσει, αν είναι φίλαυτος και επηρμένος, να την αποδεχθεί. Όποιος όμως είναι ταπεινός τη καρδιά (πως το γράφει; ταπεινοίς και ... δίδεται ο Θεός, δεν το θυμάμαι) θα καθήσει κάτω, θα πετάξει όλες τις ψεύτικες μαθησιακές του γνώσεις που είχε μέχρι τότε κι έτσι θα τον φωτίσει η Χάρις για να καταλάβει το ευ-αγγέλιον.

    Τι σαχλαμάρες ήταν αυτές : Να μπεις στη σκέψη του άλλου και να δεις να τον τρόπο που σκέπτεται! Αυτά έκαναν οι παπικοί και οι προτεστάντες και όταν ακούν για ιεραποστόλους, βράζουν τα καζάνια για να τους μαγειρέψουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μια φορά σε κάποια ομιλία κάποιος γέρος στα μπροστινά καθίσματα έκλαγε διαρκώς και σκούπιζε τα μάτια του. Ο ομιλητής βλέποντας την ανταπόκριση που είχαν τα λόγια του δεν έλεγε να τελειώσει την ομιλία του.

    Όταν κάποτε τελείωσε η ομιλία ο ομιλητής πλησίασε το γέρο και τον ρώτησε τί τον συγκίνησε τόσο πολύ και τον έκανε να κλαίει.
    "Δεν κλαίω" είπε ο γέρος."Τα μάτια μου με πονάνε και δακρύζουν".

    Ποιος θα τους μαζέψει όλους αυτούς που βγήκαν απ΄ τα πανεπιστήμια και υποτιμούν τους απλούς ανθρώπους και που θεωρούν τη μόρφωση ανώτερη κι απ' την αγιότητα και τους εαυτούς τους ανώτερους κι απ΄ τους αγίους; Κάποιος έβαλε να τον ζωγραφίσουν ανάμεσα στους αγίους!

    Ίσως τους μαζέψει το Άσχημο (και το Γελοίο) με την τρομερή του δύναμη. Ακόμα και την κοίτη του ποταμού μπορεί να αλλάξει, λέει η Παράδοση της Μονοβύζας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή