Αποσπάσματα από τήν ανάρτηση «ΑΠΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ»
*Φεύγουν κυρίως εκείνοι που δεν έχουν βρει τη θέση τους στην Εκκλησία. Ο εκκλησιασμός συχνά γίνεται αντιληπτός ως μια αλλαγή στην εξωτερική συμπεριφορά σε αυστηρά καθορισμένο σχέδιο: έτσι να προσεύχεσαι και έτσι να νηστεύεις, έτσι να μεταδώσεις τα κεριά, σ’ αυτα τα ευσεβή θέματα με τέτοια «ταπεινή» φωνή να μιλάς. Τα προβλήματα της πνευματικής ζωής περιορίζονται σ' έναν κατάλογο ατελείωτων «επιτρέπεται» και «απογορεύεται», και όσο πιο πολύ «απαγορεύεται», τόσο υψηλότερη είναι η «πνευματικότητα». Αλλά η ζωή δεν χωράει σε κανένα πλαίσιο, και σε οξείες, κρίσιμες καταστάσεις το πιεσμένο από εξωτερικές ευπρέπειες ελατήριο γρήγορα τινάζεται επάνω, σπάζοντας τα πάντα στο πέρασμά του.
*Και κάποιος, χωρίς να περιμένει αυτη την κρίση, συνειδητοποιεί ξαφνικά ότι χάνει την ταυτότητά του, καθώς μεταμορφώνεται σ’ ένα απρόσωπο «πνευματικό παιδί» με συμβατικά τσιτάτα αντί σκέψεων και αισθημάτων, και προτιμά να γίνει πάλι ένας εξαιρετικός Βάσια ή μια μοναδική Μαρία
*Συχνά ο άνθρωπος που έρχεται στην εκκλησία, δέχεται πρόθυμα μια λίστα στερεοτύπων αμαρτιών και αρετών», αρχίζει να «παλεύει» με τις αμαρτίες με γνωστούς τρόπους,και να «τελειοποιεί» τις αρετές, αλλά όλα αυτά δεν τον αφορούν απολύτως, αλλά κάποιον αφηρημένο χριστιανό . Και η συνταγή «να προσευχηθεί περισσότερο, να νηστεύει πιο αυστηρά» δεν λειτουργεί, αλλά μόνο εξαντλεί το άτομο.Η ευλάβεια είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την αντιμετώπιση πνευματικών ζητημάτων, αλλά όχι ένα μαγικό ραβδί*Αυτοί που έρχονται στην Εκκλησία πρέπει να θυμούνται ένα πράγμα: αυτό δεν είναι ακόμα η Βασιλεία των Ουρανών, αλλά μια κοινότητα των αμαρτωλών, οι οποίοι μαζί ψάχνουν τρόπους γι αυτη τη Βασιλεία, και μερικές φορές συμπεριφέρονται πολύ ανάξια και ανίκανα.
ΣΧΟΛΙΟΤά ανωτέρω αποσπάσματα είναι απολύτως αυτονόητα, πραγματικά καί τραγικά. Εκτός τού τελευταίου.
Μάς φανερώνει λοιπόν στό απόσπασμα αυτό τόν ίδιο τόν πυρήνα τής αποτυχίας καί τής καταλήψεως τής εκκλησίας από τόν κληρικαλισμό. «Αυτοί που έρχονται στην Εκκλησία πρέπει να θυμούνται ένα πράγμα: αυτό δεν είναι ακόμα η Βασιλεία των Ουρανών, αλλά μια κοινότητα των αμαρτωλών, οι οποίοι μαζί ψάχνουν τρόπους γι αυτη τη Βασιλεία»
Κατά πρώτον ο κληρικαλισμός πιστεύει πώς αυτή η εκκλησία είναι μιά εικόνα τής Βασιλείας, η οποία έχει στήν κεφαλή της τόν εις τύπον καί τόπον Χριστού, ιερέα, τόν αντιπρόσωπό Του.
Καί δεύτερον μάς υποβάλλει τήν υποψία ότι οι διάφορες ενορίες (ο Θεός μόνο ξέρει άν είναι ενορίες, δηλ. οικογένειες), ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΡΟΠΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ. Άν είναι δυνατόν! Τρόπους;;;;
Ο Κύριος είναι η Βασιλεία.
Δηλ. ο κάθε ιερεύς ανακαλύπτει τό δικό του τρόπο;;;, τό δικό του σύστημα;;; ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!!
Ο Κύριος είναι η Βασιλεία.
Δηλ. ο κάθε ιερεύς ανακαλύπτει τό δικό του τρόπο;;;, τό δικό του σύστημα;;; ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!!
Δέν μιλούμε πλέον γιά άγνοια, αλλά γιά κακή προαίρεση!
Αμέθυστος
Πολύ θερμόαιμοι είστε μερικοί εδώ μέσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι τα πράγματα μαύρο άσπρο.
Αυτό μάς δίδαξε ο Κύριος : ή είστε μαζί μου ή εναντίον μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κύριος είπε :"αυτός που ΔΕΝ είναι εναντίον σας είναι μαζί σας"
ΑπάντησηΔιαγραφήβρες την παραπομπή, υπάρχει.
Και από το σκοτάδι στο Φως, πάμε σταδιακά- στη Γη τουλάχιστον, έτσι γίνεται- επειδή υπάρχει ατμόσφαιρα, και υπάρχει
δ ι ά χ υ σ η του φωτός.
Δεν μεταβαίνουμε εν ακαρεί από το φως στο σκότος-όπως γίνεται στη Σελήνη όπου δεν υπάρχει ατμόσφαιρα, και άρα δεν υφίσταται σκέδαση του φωτός- με αποτέλεσμα στη σκιά της Σελήνης να υπάρχει απόλυτο σκοτάδι- χωρίς διαβαθμίσεις- ενώ ακριβώς παραδίπλα μπορεί να βλέπει ο παρατηρητής, λαμπρό φώς.
Ρώτα τον επαϊοντα. Θα στο θυμίσει.
"Οι Ευαγγελιστές Μάρκος και Λουκάς αναφέρουν την ίδια φράση του Χριστού:
ΑπάντησηΔιαγραφή«ός γάρ ουκ έστι καθ' υμών, υπέρ υμών εστιν» (Μαρκ. 9, 40) και (Λουκ. 9, 50),
ενώ ο Ματθαίος αναφέρει μια άλλη, που εκ πρώτης όψεως είναι αντίθετη με την πρώτη:
«ο μη ών μετ' εμού κατ' εμού εστι, και ο μη συνάγων μετ' εμού σκορπίζει» (Ματθ. 12, 30).
Σε μετάφραση οι φράσεις αυτές είναι: «Διότι όποιος δεν είναι εναντίον σας, είναι μαζί σας» και «όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου, κι όποιος δε μαζεύει μαζί μου, σκορπίζει».
Όπως είναι φανερό στη μια περίπτωση αναφέρεται στους μαθητές Του και κατ΄ επέκταση σʼ όλους εμάς και στη σχέση μας με τους άλλους ανθρώπους και στη δεύτερη περίπτωση αναφέρεται στο Εαυτό Του και μάλιστα ως Θεό και στη σχέση των ανθρώπων μαζί Του.
Επομένως ο Χριστός ζητά από μας, αν κάποιος δεν είναι φανερά εναντίον μας (ως Χριστιανών), να μην τον απορρίπτουμε και να θεωρούμε ότι κάποια στιγμή μπορεί να βρεθεί μαζί μας μέσα στην Εκκλησία.
Αντίθετα ο Θεός, όταν έρθει η ώρα να κρίνει τους ανθρώπους, όποιος δεν είναι φανερά μαζί Του, ομολογώντας την πίστη του με λόγια και με έργα, θα θεωρήσει τη στάση του αρνητική και θα τον κατατάξει μαζί με τους εχθρούς Του.
Από τις δυο φράσεις αυτές του Χριστού προκύπτει η υποχρέωσή μας, αν θέλουμε κατά την τελική κρίση να βρεθούμε με τους «μετʼ Αυτού», να εφαρμόσουμε τις εντολές Του, δηλαδή να αγαπήσουμε τον Θεό πάνω απʼ όλα και μέσω Αυτού τους ανθρώπους.
Στα πλαίσια της εντολής της αγάπης προς τον συνάνθρωπο εντάσσεται η άλλη φράση του Χριστού, για τη στάση μας απέναντι ανθρώπους ανάλογα με τη συμπεριφορά τους.
Αν η συμπεριφορά τους δεν είναι εχθρική απέναντι στην Εκκλησία, τότε πρέπει να βρούμε την ευκαιρία να τους πλησιάσουμε και να τους προσκαλέσουμε να έρθουν και κείνοι μαζί μας, για να γίνουμε «μία ποίμνη, εις ποιμήν» (Ιωαν. 10, 16)".
http://www.athonite.gr/forum/html/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=1382
Αλλά η ιστορία και η εμπειρία της εκκλησίας μας δίδαξε ότι όλοι σχεδόν οι άνθρωποι που είναι χριστιανοί, μέλη της εκκλησίας, είναι αμαρτωλοί και βρίσκονται στο γκρίζο χώρο. Μαζί με τον Κύριο αλλά και εναντίον του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με ανων.11:22
ΑπάντησηΔιαγραφήαρα,
εί αλλήλους δάκνωμεν ας προσέχωμεν μη υπ'αλλήλων αναλωθώμεν...που λέει και η Γραφή
(επιτρέπονται μόνο τα φιλικά δαγκωματάκια που κάνει ο σκύλος σε κείνους που αγαπάει:-))
Όποιος θέλει ακολουθεί τον Κύριο. Υπάρχουν χλιαροί Χριστιανοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ θεός και η Ψυχή τους.
Τι σχέση έχει το φυσικό φώς με τον Κύριο; Ο Κύριος το δημιούργησε. Το μυστήριο της μετανοίας λέει ότι δεν υπάρχουν αναβαθμοί προς τον Κύριο, δεν μπορώ να πιστέψω λίγο, να υπηρετώ δύο Κυρίους. Το φαινόμενο της αγάπης και του μίσους ανήκει στην ανθρώπινη οικογένεια όχι στην Εκκλησία.
Από ωραιολογίες κενές,
ΑπάντησηΔιαγραφήεμετικά γεμάτος ο χριστιανικός κόσμος.
Τις μπούχτισε και ο Μέσκος,και ξέρασε οτι οι χριστιανοί είναι "κατά φαντασίαν" χριστιανοί, και εκτράπηκε στις βλασφημίες που εκτράπηκε.
Τι κρίμα που οι χριστιανοί έχασαν την ΠΡΑΞΗ από την οποία ΠΡΑΞΗ, πήγασε η υπέρτατη, ζωογόνος Θεολογία τους.
Υπάρχουν πάντα κάποιες αναλογίες ανάμεσα στα του εδώ κόσμου και του Καινού, γι αυτό και εν Παραβολαίς(για τα μωρά και τα εξουθενημένα) μίλησε ο Κύριος.
"Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω".
Λες, «...Το μυστήριο της μετανοίας λέει ότι δεν υπάρχουν αναβαθμοί προς τον Κύριο, δεν μπορώ να πιστέψω λίγο».
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορώ πως είναι δυνατόν άνθρωπος που έχει και ελάχιστη σχέση με την Εκκλησία, πόσω μάλλον θεολόγος, να ξεστομίζει τέτοιες ανακρίβειες.
Όλη η ζωή του ανθρώπου, του χριστιανού είναι σκαλοπάτια, το ένα μετά το άλλο. Μια συνεχής ανάβαση, με ενδιάμεσες καταβάσεις, που ποτέ δεν σταματά, μόνο στο θάνατο.
Μόνο το γεροντικό να διαβάσει κανείς και τους βίους των αγίων, θα πεισθεί για την αλήθεια του πράγματος.
Όπως μάς εξηγούν οι Πατέρες, οι γέροντες τής ερήμου, γιά τή δική τους προστασία, έκλαιγαν γιά τίς αμαρτίες τους μέχρι τέλους, παρότι τούς είχε ελευθερώσει ο Κύριος από τήν αμαρτία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο η σκληρή κλίμακα τών αρετών, άλλο η χάρις.
Επ'αυτού πολλά μάς έχει πεί ο γέροντας Σωφρόνιος, όπως επίσης ο π.Εφραίμ ο Κατουνακιώτης.
Άς μήν ξεχνάμε επίσης καί τήν Πεντηκοστή. Μόλις τήν γιορτάσαμε.
Εξ'άλλου ο Κύριος είναι καί η οδός.
"ήξεις αφήξεις ουκ, εν τω πολέμω,
ΑπάντησηΔιαγραφήθνήξεις"
«οι γέροντες τής ερήμου, γιά τή δική τους προστασία, έκλαιγαν γιά τίς αμαρτίες τους μέχρι τέλους, παρότι τούς είχε ελευθερώσει ο Κύριος από τήν αμαρτία.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυδείς είναι οριστικά ελεύθερος από την αμαρτία, προ του τέλους του. Κι ο μεγαλύτερος για μας άγιος (γιατί για τον Θεό κανείς δεν είναι άγιος) είναι τρεπτός και επιρρεπής στην αμαρτία μέχρι του τέλους.
Αυτός που σήμερα κάνει θαύματα και οδηγεί κόσμο στην σωτηρία, μπορεί αύριο να κυλιέται στην αμαρτία. Πλήθος τα παραδείγματα της ιστορίας της Εκκλησίας.
Μάλλον διαβάζουμε διαφορετικά Γεροντικά φίλε ή και διαφορετικούς Πατέρες, φαντάσου με την τολμηρή φαντασία σου ότι ο Άγιος Μάξιμος λέει ότι στους ανθρώπους του ο Κύριος δίνει κάτι που δέν τους επιτρέπει πλέον να αμαρτήσουν και ο Άγιος Συμεών λέει πώς ο Κύριος στους ανθρώπους του αφαιρεί το προπατορικό αμάρτημα. Έχει πολλά μυστήρια η Εκκλησία αλλά το μεγαλύτερο είναι οι πιστοί της και το θράσος τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήτωρα αν κανεις μπορει ενω ειναι χλιαρος, να ανεβαινει και τα σκαλοπατια, χλωμο. Η προαιρεση η αρχικη ειναι μια: ειναι μονο για τον Κυριο δεν χωραει τιποτε αλλο. Ως προς αυτο δεν ειναι δυνατο να εχει ο πιστος μια λαιτ προαιρεση. Ειναι εξολοκληρου δοσμενος. Η Πεντηκοστη ηταν γεγονος απαξ. Δεν δινεται η αληθεια με το κιλο ( οπως λενε οι ιεχωβιτες και αλλοι ). Ετσι και στον Κυριο η δινεσαι ή δεν δινεσαι ( στο μετρο που δυναται ο καθενας ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΎπάρχει μεγάλο πρόβλημα με τις κακές μεταφράσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού ο βαπτισμένος, μυρωμένος, προορατικός, και με χαρίσματα δακρύων και ιαμάτων, δεν μπορεί να αμαρτήσει(σύμφωνα με την άποψή σου) πώς ερμηνεύεις στο βίο του Αγίου Ιακώβου του Ασκητή, ότι στα Γεράματά του, έπεσε σε μοιχεία(καλόγερος ών) με μιαν ροδομάγουλον κόρην από την οποία είχε βγάλει κάτι δαιμόνια, και μετά ...τη ΣΚΟΤΩΣΕ, την νεαράν ΚΙΟΛΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΤΟΥ, ΦΗΜΗ;
ΑπάντησηΔιαγραφή(Συναξαριστής Ιανουρίου, κατά το τέλος)
Τι λέγεις αδελφέ; Η τρεπτότης, συνιστά ΦΟΒΟΝ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΝ, ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΕΚΑΣΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ, έως την ώραν του θανάτου των.
Έν τώ οίκω τού Πατρός μου πολλαί μοναί εισίν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι και γ...τους θεολογικούς δικηγόρους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αρκεί να λέει κάτι ο Άγιος Μάξιμος ή ο Άγιος Συμεών, για να το αποδεχθούμε ως ακληθεια της Εκκλησίας. Πρέπει να υπάρχει και συμφωνία των Πατέρων. Πολλοί άγιοι έχουν πει ή γράψει κατά καιρούς διάφορα που είναι ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΓΝΩΜΕΣ και όχι πίστη της Εκκλησίας. Αυτό βέβαια δεν τους κάνει λιγότερο άγιους. Πάντοτε όμως προέχει η συμφωνία των πατέρων. Με γνώμες ενός ή δύο μεμονωμένων αγίων, μπορεί κανείς να φτάσει στις μεγαλύτερες αιρέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν διαβάζουμε άλλους πατέρες, απλώς κάποιοι έχουν μυωπία, ή άλλους είδους πάθηση.
Σημασία έχει να έχετε δίκαιο φίλοι μου. Έχετε δίκαιο. Τώρα γυρίστε απο το άλλο πλευρό και συνεχίστε τον ύπνο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την ...ταμπακέρα, ουδέν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος είναι ο τρίτος Θεολόγος της Εκκλησίας μετά απο απόφαση Ιεράς Συνόδου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατα τα άλλα έχουμε όλοι μας δίκαιο, ιδίως όταν δέν ξέρουμε τι λέμε.
Συνεχίζοντας τα παραπάνω σχόλιά μου
ΑπάντησηΔιαγραφή(17/6/11 11:22 πμ, 3:11 μμ, 5:57 μμ 18/6/11 10:20 πμ, 1:15 μμ)
από πότε δίνεις τόση σημασία στις αποφάσεις μιας ιεράς συνόδου (οικουμενικής;) ;
Και η απόφαση μιας συνόδου αυτομάτως μετατρέπει κάθε λόγο ενός αγίου από τη στιγμή που γεννήθηκε μέχρι που πέθανε σε δόγμα της εκκλησίας;
Αν έχεις να πεις κάτι, πες το με επιχειρήματα, κι όχι κατά την προσφιλή σου τακτική με ειρωνίες, απαξίωση του συνομιλητή, ή σφυρίζοντας αδιάφορα.
ΝΛ.
Δέν έχω νά πώ κάτι. Υποκλίνομαι. Είσαι αυθεντία, καί ανήκεις καί στούς νέους χριστιανούς, οι οποίοι δέν έχουν πίστη αλλά επιχειρήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέν προσεύχονται, κάνουν διάλογο.
Εγώ ανήκω στίς παληές σειρές.
Τόπο στά νειάτα!
Η ΚΑΛΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ.
Μπράβο Αμέθυστε που υποκλίνεσαι σε αυτόν που έχει δίκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκινείς, πραγματικά και γι αυτό σε διαβάζω.
Το ξέρω ότι ΠΑΝΤΑ ξανασκέφτεσαι κάποια καλά επιχειρήματα που σου δίδονται...αυτό είναι σημάδι εντιμότητας...
:-D
Go on!
..............
Μου άρεσε πολύ και η τοποθέτηση:
"Πολλοί άγιοι έχουν πει ή γράψει κατά καιρούς διάφορα που είναι ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΓΝΩΜΕΣ και όχι πίστη της Εκκλησίας. Αυτό βέβαια δεν τους κάνει λιγότερο άγιους. Πάντοτε όμως προέχει η συμφωνία των πατέρων. Με γνώμες ενός ή δύο μεμονωμένων αγίων, μπορεί κανείς να φτάσει στις μεγαλύτερες αιρέσεις" .
Mήπως θάπρεπε νά το ξαναδιαβάσεις;ο ΝΛ είναι παληός στόν επιχειρηματικό κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμος 18/6/11 9:15 μμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδελφέ ποιούς αγίους εννοείς, τούς επισκόπους;
Γιά ποιές γνώμες μιλάς; τίς δικές σου καί τίς δικές μου;
Είσαι εξαρτημένος από ταπεινολογία;
Εάν διαβάσεις τόν ΝΛ θά δείς ότι ερεθίστηκε μέ τόν δαιμονισμό καί τόν βιασμό τού Αγίου καί υπέθεσε ότι αυτή η αγιότης τού ταιριάζει, τού αρέσει.
Προσπάθησε νά έχεις λίγο καθαρό μυαλό.
Ο δρόμος τής Αγιότητος είναι ο Ίδιος ο Κύριος.
Πώς αποδίδεις στούς Αγίους γνώμες; Τί σόϊ χριστιανός είσαι; Οι παπάδες σού τά λένε;
Συμφωνώ με τον Αμέθυστο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω την εντύπωση πως μπερδευτήκαμε με όρους τον τελευταίο καιρό που η θεολογία κατέχει θέση στοχασμού και όχι πραγματικής πνευματικής Ζωής.Δηλαδή αν πάει κανείς πίσω πριν χρόνια ,τότε που οι προπαπούδες μας είχαν στασίδι στην εκκλησία και που δεν θεολογούσαν και που ήξεραν ελάχιστα και όμως δεν μπερδεύονταν με τους εκκλησιαστικούς όρους όπως σήμερα,ΘΑ ΚΑΤΑΛΆΒΑΙΝΕ ΠΩΣ Η ΠΡΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ.Το κείμενο λέγει ότι η Εκκλησία επιβάλλει έτσι να προσεύχεσαι,έτσι να νηστεύεις..δεν θυμ'αμαι ο παπούς μου να μου διερωτήθηκε γιατί η εκκλησία μας βάζει να νηστεύουμε;Ηξερε ο άνθρωπος πως κάποιες θυσίες για Τον Κύριο ήταν αναγκαίες προκειμένου να δείξει κανείς την πίστη του και την αγάπη του στην Τριαδική Θεότητα θαρρώ.Σήμερα λέμε η συνταγή αυτή εξαντλεί το άτομο με όλα αυτά τα πρέπει και τα μη και τα όχι..και κάποιος μου είπε πως αν διαβάσεις το πηδάλιο έλεος,αλλά είναι γεμάτο πρέπει και μη..και όμως μια συνταγή αυστηρή είναι αγώνας κατά των παθών.Επιδή όμως ο καθένας στην πνευματική ζωή διαφέρει και στην προαίρεση ,στην διάθεση,στον ζήλο είναι λογικό κάποιοι να διαμαρτύρονται ότι όλα αυτά είναι ένας άθλος δύσκολος ειδικά όταν οι κοσμικοί έχουν μονίμως να παλαίψουν με τις αιτίες των παθών καθημερινά ετσι;Δεν ζουμε στο βουνο [ ας πούμε] που τι να κρίνει κανείς στο βουνό τα δέντρα η τα πουλιά;Στην πολη τα πράγματα είναι πολύ πιό δύσκολα πιστεύω όχι μόνον για τους κοσμικούς αλλά και για τον κλήρο.Έχουμε να κάνουμε με τις αιτίες και τις αφορμές των παθών σε όλα τα επίπεδα και πραγματικά δεν βλέπει κανείς ένα παράδειγμα προς μιμησιν ,σε όποιο πόστο και να είναι είναι εύκολο να πέσει...Μην ξεχνούμε πως πολλοί μοναχοί εξέπεσαν σε σαρκικά αμαρτήματα κατεβαίνοντας στην πόλη ,μετανόησαν και επέστρεψαν μετανοημένοι και εγκλειστοι πιά στο κελί τους μέχρι τελευταίας πνοής.Όι αποκομμένοι των παθών ,είναι όλοι αυτοί που με τον αγώνα τους και σε βαθιά γεράματα έλκυσαν τη χάρη .. ώστε να ελεηθούν.Σήμερα ,αυτό που όλοι ονομάζουν ηθικισμό,οι πατέρες το ονόμαζαν ''υπόδειγμα αρετής''..που αυτή ήταν ικανή να δώσει τους καρπούς της αγιότητας με την χάρη Του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.Το ζήτημα δεν έγκειται λοιπόν στο τι πρεσβεύει η εκκλησία ώστε να πλησιάσει κανείς Τον Κύριο ,αλλά το πόσο έχει την προαίρεση και την διάθεση και την πρόθεση ,να ξεκινήσει θαρρώ μια τέτοια εν Χριστώ Ζωή και όπου φτάσει.Διότι η Πίστη μας πρέπει να δοκιμαστεί..έχει δοκιμαστεί και μπορεί να δοκιμαστεί και αξίζει να δοκιμαστεί..ΑΜΗΝ.-ΠΗΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήζορικα τα πραγματα αδερφεν πην. Θελουν λιγο ξεμπερδεμα μου φαινεται. Ζορικα. Ζορικα.
ΑπάντησηΔιαγραφή