ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ – Επιστολή στον σιδερά Κ. για τη σημασία των λόγων του Χριστού «ούκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν» (Ματθ. 10, 34)

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ – Επιστολή στον σιδερά Κ. για τη σημασία των λόγων του Χριστού «ούκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν» (Ματθ. 10, 34) 

        Μα ένας τόσο αληθινός και ελεήμων άνθρωπος να μην ξέρη τη βαθειά σημασία αυτών των λόγων; Νομίζω ότι ξέρεις, αλλά μόνον ζητάς επιβεβαίωση. Στους αληθινούς και ελεήμονες ο ίδιος ο Θεός αποκαλύπτει τα μυστικά. Με το Πνεύμα Του. Αν εσύ ήσουν ο μόνος σιδεράς στα Ιεροσόλυμα όταν οι Εβραίοι σταύρωναν τον Κύριο, δεν θα υπήρχε κανείς να τους σφυρηλατήση τα καρφιά. 

         «Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην· ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν». Έτσι είπε ο Κύριος. Διάβαζε σαν να είναι ειπωμένο: δεν ήρθα να συμφιλιώσω την αλήθεια και το ψέμα, τη σοφία και τη βλακεία, το καλό και το κακό, το δίκαιο και τη βία, την κτηνωδία και την ανθρωπιά, την αγνότητα και την ασωτία, τον Θεό και τον μαμωνά, αλλά έφερα το ξίφος για να κόψω το ένα απ’ το άλλο, για να μην ανακατεύονται. 

          Με τί να κόψης Κύριε; Με το ξίφος της αληθείας. Ή με το ξίφος του λόγου του Θεού, που είναι το ίδιο. Αφού η αλήθεια είναι ο λόγος του Θεού, και ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια. Ο απόστολος Παύλος συμβουλεύει: πάρετε «την μάχαιραν του Πνεύματος, ό εστι ρήμα Θεού» (Εφ. 6, 17). Ενώ ο άγιος Ιωάννης στο όραμα για τον Υιό του Ανθρώπου Τον έβλεπε «εν τω μέσω των επτά λυχνιών όμοιον υιώ ανθρώπου… και εκ του στόματος αυτού ρομφαία δίστομος οξεία εκπορευομένη» (Αποκ. 1, 13-16). Το ξίφος που βγαίνει απ’ το στόμα τί άλλο μπορεί να είναι παρά ο λόγος του Θεού, ο λόγος της αλήθειας; Τούτο το ξίφος έφερε ο Ιησους Χριστός στη γη. 

Τούτο το ξίφος είναι σωτήριο για τον κόσμο, και όχι η ειρήνη του καλού με το κακό. Και τότε και τώρα και πάντα και για πάντα. 

Το ότι αυτή η αντίληψη είναι σωστή φαίνεται από τα παρακάτω λόγια του Χριστού: «ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής» (Ματθ. 10, 35). Πράγματι, αν ακολουθήση ο γιός τον Χριστό και ο πατέρας παραμείνη στο σκοτάδι του ψεύδους, το ξίφος της αλήθειας του Χριστού θα τους χωρίση. Η αλήθεια είναι πιο αγαπητή απ’ τον πατέρα. Κι αν η κόρη ακολουθήση τον Χριστό ενώ η μητέρα παραμείνη επίμονα στην απάρνηση του Χριστού, τί κοινωνία μπορεί να υπάρξη εκεί; Δεν είναι ο Χριστός πιο γλυκός απ’ τη μητέρα; Κατά τον ίδιον τρόπο και με τη νύφη και την πεθερά της.  

 Όμως μην καταλάβης λανθασμένα, ότι πρέπει εκείνος που γνώρισε και αγάπησε τον Χριστό αμέσως να αποχωριστή σωματικά απ’ τους συγγενείς του. Τούτο δεν το γράφει. Αρκεί με την ψυχή να είναι χωριστά, και στην ψυχή του να μη δέχεται τίποτα από τις άπιστες σκέψεις και πράξεις. Εφόσον, αν οι πιστοί αμέσως και σωματικά χώριζαν απ’ τους απίστους, θα είχαν δημιουργηθή στον κόσμο δυό αντίπαλα στρατόπεδα. Ποιός τότε θα μάθαινε τους απίστους και θα τους διόρθωνε; Και ο ίδιος ο Κύριος υπέμενε τον άπιστο Ιούδα δίπλα Του τρία ολόκληρα χρόνια. Ο σοφός Παύλος γράφει: «Ηγίασται γαρ ο ανήρ ο άπιστος εν τη γυναικί, και ηγίασται η γυνή η άπιστος εν τω ανδρί» (Α΄ Κορ. 7, 14).  

                Τελειώνοντας μπορώ να σου αναφέρω πως αυτά τα λόγια του Χριστού τα ερμηνεύει πνευματικά ο δοξασμένος Θεοφύλακτος της Αχρίδας ως εξής: «για τον πατέρα και τη μητέρα και την πεθερά εννόησε όλα τα παλιά, ενώ για τον υιό και την κόρη όλα τα νέα. Ο Κύριος λοιπόν θέλει οι νέες Του εντολές και διδαχές να νικήσουν όλες τις παλιές μας αμαρτωλές συνήθειες και έθιμα».  

                 Έτσι τα λόγια για το ξίφος που φέρνει στη γη, εξ ολοκλήρου αντιστοιχούν στον Χριστό τον ειρηνοποιό και ειρηνοδότη. Ο Χριστός φέρνει την ουράνια ειρήνη του, σαν κάποιο ουράνιο βάλσαμο, σε κείνους που ειλικρινά πιστεύουν σ’ Αυτόν. Αλλά δεν ήρθε να δημιουργήση ειρήνη μεταξύ των υιών του φωτός και των υιών του σκότους.

 Χαιρετισμούς σε σένα και στα παιδιά.

  Ειρήνη Θεού και ευλογία.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…», εκδ. «Εν πλώ»)