ΚΑΤΑ ΖΗΖΙΟΥΛΑ

Και εμείς δέν ξέρουμε πώς τα έφερε η τύχη και το κείμενο του Μπουλγκάκοφ που μεταφράζουμε και παρουσιάζουμε στο blog έφτασε στο σημείο ακριβώς της κακοδοξίας του Ζηζιούλα και του οικουμενισμού, και η καινούργια αίρεση όπως βλέπουμε αφορά το Άγιο Πνεύμα και την απόλυτη σύγχυση φανερώσεως της Αγίας Τριάδος και αιδίου υπάρξεως Της, απο την ταύτιση βουλήσεως και υπάρξεως της Αγίας Τριάδος. 

Πηγή : Η φιλοσοφία της Αγίας Τριάδος του Μπουλγκάκοφ

«Η ερώτηση αυτή (Περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος) δεν μπορούσε πράγματι, απ’ την άποψη της δεύτερης υπόστασης, που γεννάται απ’ τον Πατέρα και δεν έχει τίποτα μεταξύ Αυτής και Εκείνου, καν να εγερθή. Εγείρεται όμως εντελώς από μόνη της και μάλιστα αναπόφευκτα απ’ την άποψη της τρίτης υπόστασης, εφ’ όσον είναι αυτή δηλαδή η τρίτη και εννοείται κατά συνέπειαν απ’ τη σχέση των δύο πρώτων αναμεταξύ τους. Το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται απ’ τον Πατέρα στην κατεύθυνση προς τον Υιό, είναι το πατρικό περιβάλλειν τον Υιό. Κι αυτήν τη σύμπραξη του Υιού, με την οποίαν προτρέπεται ούτως ειπείν ο Πατέρας προς την έκχυση του Πνεύματος, δεν μπορούμε να την αρνηθούμε, είναι αυτό ακριβώς μάλλον το νόημα του ορθοδόξου δόγματος για το Άγιο Πνεύμα ως της τ ρ ί τ η ς υπόστασης.» 

Σχόλιο : Αυτοί είναι οι δάσκαλοι των συγχρόνων και των μοντέρνων θεολόγων της Ορθοδοξίας. Του Ζηζιούλα, του Ζήση, του Γιανναρά και όλης της αγέλης που τους περιβάλλει. Η Ρωσική θεολογία αντικατέστησε την Πατερική Θεολογία, απολύτως, ενώ η Ορθοδοξία κοιμόταν μακαρίως. Την αντικατέστησε δέ χωρίς να είναι θεολογία αλλά φτηνή φιλοσοφία. Φανταστείτε πώς ένας απο την αγέλη του Ζηζιούλα, ο Λουδοβίκος έγραψε ένα βιβλιαράκι για τον Ακινάτη και την Μέθεξη διαπραγματευόμενος το έργο του Ακινάτη εναντίον των Ελλήνων και δέν αναφέρει ούτε μια φορά το έργο του Αγγελικούδη ο οποίος λίγο μετά τον Γρηγόριο Παλαμά το κείμενο του Ακινάτη το έκανε φτερό και πούπουλο, κοινώς τον ξεβράκωσε.

Εμείς θα συνεχίσουμε μέχρι τέλους το ξεσκέπασμα αυτής της πλάνης για να το βρούν έτοιμο οι Έλληνες Ορθόδοξοι τουλάχιστον όταν ξυπνήσουν.

Αμέθυστος