Σε πείσμα του αμερικανικού βαθέος κράτους και του γερακιού συμβούλου του εθνικής ασφαλείας John Bolton ο οποίος ήθελε τα αμερικανικά στρατεύματα στη Συρία να μετατραπούν από δύναμη κατά του ISIS σε δύναμη αναχαίτισης της Ιρανικής επιρροής και περιφρούρησης του Ισραήλ, ο Πρόεδρος Τραμπ τήρησε μια ακόμη προεκλογική του υπόσχεση και διέταξε την απόσυρση των αμερικανικών στρατιωτών από τη Συρία.
Η διαταγή δόθηκε υπό την πίεση της εξομάλυνσης των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας και την πρόσφατη απειλή του Ερντογάν για εισβολή στην Νότια Συρία και συγκεκριμένα στο Manbij, κατηγορώντας τους Αμερικανούς πως παρά τις υποσχέσεις τους για το αντίθετο, προστάτευαν τους Κούρδους από την Τουρκία.
Η τρίτη και πιο ματοβαμμένη Τουρκική εκστρατεία θα ξεκινήσει, μάλλον στις αρχές της άνοιξης στη Συρία.
Οι Κούρδοι είναι πλέον στο έλεος του Θεού, προδομένοι κι από αμερικάνους κι από Ρώσους. Κι αυτό ας αποτελέσει μάθημα για τους Έλληνες που θέλουν να εξαρτώνται από τον αμερικανικό παράγοντα.
Η μοναδική επιλογή των Κούρδων ήταν η μόνη επιλογή που είχαν εξαρχής: να σταθούν στην πλευρά του Άσσαντ.
Κι οι διαπραγματεύσεις έχουν ήδη αρχίσει ανάμεσα σε Κούρδους και Σύριους.
Πόσο όμως μπορεί κάτι τέτοιο να συμβεί χωρίς την άδεια της Ρωσίας; Κατά πόσο θέλει η Ρωσία το Συριακό να μετατραπεί σε Συριατουρκικό πόλεμο;
Και για την Ρωσία, η Τουρκία είναι πλέον αναντικατάστατος στρατηγικός της σύμμαχος.
Σε αντίθεση με τα αυτάρεσκα παραμύθια που λέγονται για την γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας, είναι η Τουρκία αυτή που έχει αναβαθμιστεί γεωπολιτικά σε απίστευτο βαθμό.
Ο Ερντογάν, έχει πετύχει πλήρως τους γεωπολιτικούς του στόχους στην περιοχή, τολμώντας να τα βάλει και με τις δύο μεγάλες υπερδυνάμεις. Αυτό ας γίνει μάθημα στους Έλληνες που θεωρούν ότι ο Ερντογάν απλά λεονταρίζει.
Η εκστρατεία για τον Manjib, δεν θα είναι αυτή τη φορά τόσο ρόδινη για τον Ερντογάν.
Γιατί οι Κούρδοι δεν τρέφουν πλέον φρούδες ελπίδες made in USA. Είναι πλέον υπαρξιακή μάχη για αυτούς.
Επιπρόσθετα, μπορεί οι Ρώσοι να μην επιτρέψουν την πλήρη εμπλοκή του Συριακού Εθνικού Στρατού, από την άλλη δεν μπορούν να αποτρέψουν κάποιες δυνάμεις του να εμπλακούν στην υπεράσπιση Συριακού εδάφους από τους Τούρκους.
Ο Τραμπ δεν ενδιαφέρεται για τους πολέμους. Την εύνοια της Αμερικής την έχει αυτός που πληρώνει για αυτή ή που έστω εξυπηρετεί τα αμερικάνικα οικονομικά συμφέροντα.
Τα 1,5 δις που δίνει ο Ερντογάν για τους Patriot, είναι για τον Τραμπ ένα πολύ πειστικό επιχείρημα.
Στο Ισραήλ από την άλλη, σκληρή κριτική δέχεται ο Νετανιάχου. Κατηγορείται μάλιστα ότι η φιλία του με τον Τραμπ τον τύφλωσε τόσο που δεν μπορεί να δει τους κινδύνους εθνικής ασφαλείας από την αποχώρηση των αμερικανών.
Δεν είναι ακριβώς έτσι όμως τα πράματα: Το Ισραήλ δέχτηκε τις τελευταίες μέρες ισχυρότατη πίεση από τη Ρωσία που εμμέσως πλην σαφώς απειλούσε ότι επίθεση του σε συριακό έδαφος θα είχε αποτέλεσμα αντίποινα σε ισραηλινό έδαφος.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως για να χρυσώσουν το χάπι οι Ρώσοι στείλαν τις προηγούμενες μέρες αντιπροσωπεία στο Ισραήλ και πως πιέζουν πλέον τον Λίβανο για τα «τούνελ της Χεζμπολά».
Αν ο Ερντογάν ολοκληρώσει και στρατιωτικά τα σχέδια του στη Συρία, κάτι που είναι αρκετά αμφίβολο για μια σειρά λόγων, σειρά έχει η Μεσόγειος.
Κύπρος κι Ελλάδα.
Μάλλιασε η γλώσσα μου: Ο Ερντογάν δεν πρόκειται να επιτρέψει ενεργειακό ολιγοπώλιο στην περιοχή που δεν περιλαμβάνει με κάποιο τρόπο την Τουρκία.
Αυτός είναι ο λόγος που σήμερα ο ΑΓΕΕΘΑ και ο Καμμένος κάναν αιχμηρότατες δηλώσεις αποτροπής.
Οι Αμερικάνοι θα θελήσουν μοιρασιά. Κι αυτή θα είναι φυσικά εις βάρος μας καθώς εμείς είμαστε σύμφωνα με τις διεθνές συνθήκες που δεν τολμούμε να ασκήσουμε, οι κύριοι των θαλασσών μας.
Σε όλους μας αρέσει το Αιγαίο. Μα θα γίνει 50 αποχρώσεις του γκρι.
Και κανείς στην Ελλάδα δεν είναι προετοιμασμένος για τις εξελίξεις.
Ειδικά οι έλληνες ιθαγενείς έχουν βαθειά μεσάνυχτα ενώ οι εθνικιστικές φωνές έχουν βαθύτατη άγνοια κινδύνου που δεν έχει σε τίποτε να ζηλέψει από τον βαυκαλισμό του κεντρικού πολιτικού συστήματος.
Φυσικά, όλα αυτά μπορούν να ανατραπούν αν το βαθύ κράτος μεταπείσει ή απομακρύνει από την προεδρία τον Donald Trump. Κάτι τέτοιο μπορεί να είναι θετικό σε σχέση με την εφικτότητα των νεοοθωμανικών φιλοδοξιών, από την άλλη όμως μπορεί να τινάξει τον πλανήτη στον αέρα.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 20/12/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου