Η ΕΠΑΝΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (2)

Συνέχεια από: Tρίτη 19 Μαρτίου 2019

Η ΕΠΑΝΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ 

Εμπειρία και Θεολογία τού Αγίου Πνεύματος.

του Arnold Bittlinger.    

                                                

Αποκάλυψη!

          

Η λέξη αποκάλυψη την οποία χρησιμοποιεί ο Παύλος στην επιστολή του σημαίνει την αφαίρεση ενός Πέπλου. Σύμφωνα με τις βεβαιώσεις τής Κ.Δ. η κουρτίνα η οποία καλύπτει τον κόσμο τού Θεού, θα πέσει την τελευταία ημέρα μπροστά στα μάτια ολοκλήρου τής ανθρωπότητος. (Απ. 1,7/Φιλ. 2,10).

          Στο μεταξύ όμως σε έναν χαρισματικό επιτρέπεται κάθε τόσο να ρίξει μια ματιά στο Θείο σύμπαν, του προσφέρεται δηλαδή μία αποκάλυψη. Σύμφωνα με την Κ.Δ. μία παρόμοια αποκάλυψη συμβαίνει σαν "προφητεία" ή σαν "όραμα". Και οι δύο μορφές είχαν προαναγγελθεί απο τον προφήτη Ιωήλ (Ιω. 3,1). Απο τις Πράξεις 2,16.... γνωρίζουμε ότι αυτή η υπόσχεση εκπληρούται στην διάχυση του Αγίου Πνεύματος στην Πεντηκοστή, τόσο πού απο τότε, όποιος είναι πλήρης Αγίου Πνεύματος έχει τέτοιες αποκαλύψεις. Πολύ συχνά αυτό που θεωρείται είναι ξεκάθαρο (πρ. 16,9) "πέρνα στην Μακεδονία και βοήθησέ μας". Δέν είναι ξεκάθαρη όμως η σημασία τής εικόνος "Εκείνοι στα λευκά ντυμένοι, ποιοί είναι και απο που έρχονται (Πρ. 10,17), ο Πέτρος αναρωτιοταν απορημένος τί πράγμα να σήμαινε αυτό που είδε; Και τότε υπάρχει η ανάγκη τής ερμηνείας τής αποκαλύψεως. Σ'ένα γραπτό τής πρώτης Εκκλησίας ο Ποιμήν του Ερμά, διαβάζουμε ότι η αποκάλυψη είναι πλήρης μόνον εάν συνοδεύεται απο την ερμηνεία. Αυτό που συμβαίνει λοιπόν στην λειτουργία μπορούμε να το φαντασθούμε ώς εξής: ο χαρισματικός περιγράφει το όραμα που έλαβε και αμέσως μετά αυτό ερμηνεύεται απο τον ίδιο ή απο κάποιον άλλο!

          Η προφητεία είναι κατ'αρχάς διδασκαλία για το παρόν, δέν είναι πρόβλεψη τού μέλλοντος, μία διδασκαλία η οποία μπορεί να συνοδευθεί απο ένα βλέμμα πίσω πρός το παρελθόν και απο ένα πρός το μέλλον.

          Γράφει ο Σβάιτσερ: Ο προφήτης προσφέρει τον λόγο του σαν απεσταλμένο εκ του Θεού, στο όνομα τού Θεού, στο κέντρο τών συγκεκριμένων θεμάτων τα οποία ταράζουν την κοινότητα υμνώντας, επιβραβεύοντας, απειλώντας και υποσχόμενος. Σ'αυτόν μιλά ο Κύριος κατά πρόσωπο, σ' αυτόν που ταυτίζεται με τον Θεό και συνήθως συμβουλεύει! Η προφητεία είναι ένας λόγος απολύτως κατανοητός μέσω τού οποίου οι άλλοι πληροφορούνται, προειδοποιούνται και παρακαλούνται: Η προφητεία ακουμπά την συνείδηση, κρίνει και φανερώνει αυτό που είναι κρυμένο. Αυτές οι προφητείες δέν θεωρούνται σε καμμία περίπτωση ανώτερες των λόγων της Αγίας Γραφής και οφείλουν να εξετάζονται απο τους παρόντες (1 Κορ. 14,29).

          Όσον αφορά τα περιεχόμενα, μία προφητεία αποτελείται συνήθως απο τρία μέρη: Περιγραφή και κρίση τής καταστάσεως, ματιά στο μέλλον και κάλεσμα στους απευθυνόμενους.

          Στις σημερινές χαρισματικές λειτουργίες συμβαίνει κάθε τόσο κάποιος απο τους παρόντες να ανακοινώνει οράματα που δέχεται κατά την διάρκεια τής λειτουργίας τής ίδιας. Αμέσως μετά ερμηνεύονται, συνήθως απο διάφορους συμμετέχοντες στην τελετή.

          Για κάθε κοινότητα το δώρο τής διακρίσεως τών πνευμάτων είναι μία κατεπείγουσα ανάγκη. Καί οπωσδήποτε πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με όλα εκείνα τα μέλη που ισχυρίζονται ότι το διαθέτουν. Διότι ο έλεγχος τών οραμάτων και τών λόγων δέν πρέπει να απωθεί τους μετέχοντες!

         
Γλωσσολαλία!

          
Η γλωσσολαλία είναι μία ομιλία σε διαφορετικές γλώσσες (1 Κορ. 12,10), τών ανθρώπων ή τών αγγέλων. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι γλώσσες μπορούν να γίνουν κατανοητές απο τους ανθρώπους. Συνήθως όμως δέν κατανοούνται!

          Στην γλωσσολαλία ο νούς δέν είναι παραγωγικός (1 Κορ. 14,14) αλλά ο γλωσσολαλών έχει τον έλεγχο της ομιλίας του. Μπορεί να ξεκινήσει, να σταματήσει και να σιωπήσει. Είναι μία προσευχή εν πνεύματι, διαφορετική απο την προσευχή εν τω νοΐ. (1 Κορ. 14,14...). Σύμφωνα με την Ρωμ. 8,26 αυτό το είδος προσευχής μάς προσφέρεται διότι δέν γνωρίζουμε κάν τι πράγμα είναι συμφέρον να ρωτήσουμε!

          Η σημερινή ανάδυση τής γλωσσολαλίας στο πλαίσιο τών παραδοσιακών Εκκλησιών είναι απογοητευτική για πολλούς, οι οποίοι έχουν φανταστεί το φαινόμενο σαν ιδιαιτέρως θεαματικό. Σε μερικά περιβάλλοντα, έξω τής Εκκλησίας θεωρείται το πιό σημαντικό δώρο τού Αγίου Πνεύματος, αλλά συνδυάζεται με τόσο παράλογες πρακτικές οι οποίες πρεπει να απομυθοποιηθούν σύντομα! Η γλωσσολαλία δέν σχετίζεται με την έκσταση, δέν είναι μία μυστική βουτιά στην άβυσσο, δέν συνδέεται με κανένα συναισθηματικό βάρος. Η γλωσσολαλία είναι μία ομιλία ομαλή σε μία ξένη γλώσσα, την οποία ούτε ο ομιλητής κατανοεί. Στην γλωσσολαλία δέν αποκαλύπτονται μυστήρια μηνύματα, ούτε αρχαίες δοξασίες. Πρόκειται για μία απλή σιγανή προσευχή στο στύλ των ψαλμών. Είναι πρωτίστως μία λατρεία τού Θεού!

          Σε τί χρησιμεύουν όμως λειτουργίες αυτού του τύπου; Κατ'αρχάς αρχίζει να εμφανίζεται μία νέα κατανόηση για τις αυθεντίες τής πίστης! Οι επίσκοποι γίονται πλήρως αποδεκτοί αλλά πέραν αυτών αναγνωρίζονται ήδη πρόσωπα στα οποία ο Θεός εμπιστεύτηκε μία ιδιαίτερη διακονία στο πλαίσιο της κοινότητος! Έτσι σχηματίζονται σιγά-σιγά νέα υπουργήματα, τα οποία ενσωματώνουν τα επίσημα αξιώματα!

          Αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι όπου πραγματοποιούνται χαρισματικές λειτουργίες, αρχίζουν να δημιουργούνται ενορίες. Ενδιαφέρονται ο ένας για τον άλλον, προσεύχονται ο ένας για τον άλλον, φροντίζουν ο ένας τον άλλον, δίνουν τα χρήματά τους στην Εκκλησία τους για τις ανάγκες της! Το κίνημα έχει έναν πολύ φιλόδοξο σκοπό! Να ξαναζεστάνει τήν Εκκλησία!

Συνεχίζεται

Αμέθυστος.