Ο αρχηγός του αποτελεί τον πλέον κατάλληλο για να υπηρετήσει τη νέα τάξη πραγμάτων και την παγκοσμιοποίηση
Από τονΑλκιβιάδη Κ. Κεφαλά*
Παρά το γεγονός ότι οι προσεχείς εκλογές στην Ελλάδα θα αλλάξουν τον ένοικο του Μαξίμου, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα αλλάξουν ούτε κατ’ ελάχιστον την οικονομική, εσωτερική και εξωτερική πολιτική της χώρας. Η Ν.Δ. θα βαδίσει επί των ιχνών των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ. Ως αποτέλεσμα, οι Ελληνες θα εξακολουθούν να εγκαταλείπουν τη χώρα τους μαζικά, η οικονομία θα συρρικνώνεται, ο λαός θα εξακολουθεί να εξαθλιώνεται, η εργασία θα απαξιώνεται, οι κοινωνικές αντιθέσεις θα διευρύνονται και τα σύνορα της χώρας θα παραμένουν όλο και περισσότερο ανοιχτά στους αφικνούμενους και επτασφράγιστα κλειστά στους επιχειρούντες να εξέλθουν.
Η Ν.Δ., λοιπόν, δεν αποτελεί πολιτικά τίποτε περισσότερο από έναν «γαλάζιο» ΣΥΡΙΖΑ, επειδή και ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί και αυτός το κατοπτρικό είδωλο της Ν.Δ. σε ροζ απόχρωση. Και τα δύο κόμματα εκτελούν την ίδια αποστολή της αναίμακτης και αδιαμαρτύρητης μεταφοράς του ιδιωτικού και του δημόσιου πλούτου της χώρας μας στη Γερμανία, με αντάλλαγμα βέβαια έναν καλό μισθό ή μεροκάματο. Οι ελληνόφωνοι πολιτικοί είναι ομοιόμορφοι πολιτικοί κλώνοι των ελίτ, οι οποίες μέσω αυτών εξυπηρετούν την απληστία τους. Μέσα σε αυτό το γενικό πολιτικό πλαίσιο δεν αποτελεί έκπληξη η σχετική επιτυχία στις ευρωεκλογές και η πιθανή είσοδος στη Βουλή του νέου κόμματος ΜέPA25, επειδή ο αρχηγός του αποτελεί το πλέον κατάλληλο πρόσωπο για να υπηρετήσει με τον μανδύα της Αριστεράς τη νέα τάξη πραγμάτων, την παγκοσμιοποίηση και τα οικονομικά συμφέροντα των ελίτ.
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα, άξεστα πολιτικά βαλκανικά αντίγραφα, ο τελευταίος έχει κοινωνική και ακαδημαϊκή παιδεία, είναι κοσμοπολίτης και, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, είναι αριστερός, ενώ αναμφισβήτητα είναι ιδιοφυής. Είναι όμως φανατικός υπέρμαχος της παγκοσμιοποίησης και της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων, καθώς και της πολυπολιτισμικής, δηλαδή της μεσαιωνικής κοινωνίας, ενώ φαίνεται ότι διατηρεί ισχυρές σχέσεις με τις διεθνείς ελίτ και τις δεξαμενές σκέψης που προωθούν την παγκοσμιοποίηση.
Επειδή ο σημερινός πρωθυπουργός συνιστά ένα «καμένο πολιτικό χαρτί», εξαιτίας των ολέθριων σφαλμάτων του, ενώ είναι σίγουρο ότι θα καεί και ο επόμενος, ο κ. Βαρουφάκης αποτελεί την εναλλακτική λύση του συστήματος, επειδή είναι ο καταλληλότερος άνθρωπος για να τοποθετηθεί στην κατάλληλη θέση, ώστε οι ελίτ να συνεχίσουν απρόσκοπτα την πολιτική της λεηλασίας του πλούτου της χώρας μέσω της μελλοντικής ενισχυτικής παρέμβασής του στην ισχυροποίηση κυβερνητικών συνασπισμών, ρόλο που απέτυχε να παίξει το Ποτάμι. Το ΜέPA25 είναι ο κατάλληλος πολιτικός σχηματισμός, ώστε να μπορέσει να αποδυναμωθεί έτι περαιτέρω η κοινωνική συνοχή μέσω της περαιτέρω γκετοποίησης του «πρεκαριάτου» που ζει με τα επιδόματα και την ενοικιαζόμενη εργασία του.
Η επιδίωξη του νέου κόμματος είναι να ενισχύσει την απομόνωση των διαφορετικών κοινωνικών θυλάκων της πάλαι ποτέ συμπαγούς χώρας μας. Οι πολιτικές των ανοιχτών συνόρων, οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες και η παγκοσμιοποίηση που ευαγγελίζεται το νέο πολιτικό κόμμα ΜέΡΑ 25, όπως βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ., αποσκοπούν στην ειρηνική κοινωνική μίξη, όπου την ανωτάτη πολιτική αρχή θα αποτελεί η ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των «υπηρετούντων» και των «υπηρετούμενων». Εδώ ο σκοπός της ζωής των πρώτων συνοψίζεται στο να καθαρίζουν τις βίλες των δεύτερων, στο να μεγαλώνουν τα παιδιά τους, στο να φέρνουν πίτσες και σουβλάκια στα σπίτια τους και βεβαίως να τους σερβίρουν στα εστιατόρια.
Το ΜέΡΑ25 ως κόμμα των ελίτ είναι ο αυθεντικότερος εκφραστής της αφελούς κρατικοδίαιτης τάξης των νεόπλουτων «Ηomo Pasokus Ηellenicus», που πιστεύουν ότι ο αφελληνισμός και η παγκοσμιοποίηση θα εξαλείψουν επιτέλους από αυτούς και τους απογόνους τους τη «γονιδιακή μνήμη από τη μυρουδιά της στάνης».
Αφελώς όλοι αυτοί έχουν την πεποίθηση ότι αποτελούν μια βαλκάνια αριστοκρατική τάξη αντίστοιχη με αυτήν των bobo-ized (bourgeois Bohemian) στη Γαλλία, που αδιαφορούν για την εξαθλίωση της χώρας τους, επειδή πιστεύουν ότι σε έναν κόσμο όπου η παρακμή αποτελεί τον κανόνα αυτοί θα αποτελούν την εξαίρεση και θα απολαμβάνουν για πάντα τον παράδεισο της υπαίθρου, όταν λίγα χιλιόμετρα μακριά τους κυριαρχεί η κόλαση της πολυπολιτισμικής κοινωνίας και των γκέτο.
Σε όλο τον κόσμο όσο περισσότερο οι ελίτ αυξάνουν τα εισοδήματά τους, όσο περισσότερο χρησιμοποιούν ασκόπως τον ελεύθερο χρόνο τους χωρίς να σκέπτονται, όσο περισσότερο απομονώνονται στους θυλάκους τους τόσο λιγότερο θα μπορούν να κατανοούν τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης, της αποτυχημένης μαζικής μετανάστευσης και της πολυπολιτισμικότητας, και συνεπώς θα δημιουργούν πολιτικούς σχηματισμούς, όπως το ΜέPA25, διευρύνοντας έτσι τα κοινωνικά χάσματα, μέχρι τα τελευταία να τους καταπιούν.
Μια παλιά ιστορία: Έφτασε κάποτε, γύρω στο 1930, ένας ξένος ταξιδιώτης, δυτικοευρωπαίος, με το πλοίο απ' την Ιταλία στην Ηγουμενίτσα. Καλοντυμένος, πήρε το λεωφορείο και κατέβηκε νότια, στο Αγρίνιο, όπου και έφτασε τις πρώτες απογευματινές ώρες ενός Ιουνίου ή Ιουλίου. Κάθησε στην κεντρική πλατεία, σ' ένα απ' τα κεφενεία, να ξεκουραστή και να πιη κάτι δροσιστικό. "Δεν υπήρχε κόσμος στα τραπεζάκια, ήταν νωρίς το απόγευμα, παρά μόνον ένας μέσης ηλικίας άντρας που καθόταν λίγο πιο πέρα από μένα, με λαικά ρούχα, μάλλον είχε σχολάσει απ' το μεροκάματο", συνεχίζει ο ίδιος. "Με κοίταξε με διακριτικό τρόπο, και κάποια στιγμή σηκώθηκε και πλησίασε στο δικό μου τραπέζι, ρωτώντας με αν μπορούσε να καθίση για λίγο μαζί μου. Με ρώτησε από πού έρχομαι, πού πηγαίνω, αν χρειάζομαι κάποια βοήθεια, και γενικώς με μεγάλη συμπάθεια ήταν σαν να με υποδεχόταν στον τόπο του. Ύστερα από δεκαπέντε περίπου λεπτά με αποχαιρέτησε και έφυγε προς έναν απ' τους δρόμους που έβγαιναν στην πλατεία, αφήνοντάς με με τη μεγάλη έκπληξη, πώς ένας άνθρωπος λαικότερης από εμένα τάξης (κι αυτό διακρινόταν καθαρά στα ρούχα που φορούσαμε αυτός κι εγώ) μπορούσε να έχη τέτοια άνεση απέναντί μου. Κάτι που στη δική μου χώρα θα ήταν αδιανόητο και δεν θα μπορούσε να συμβή βέβαια ποτέ" - Ιστορία πραγματική, αφιερωμένη στην "πάλη των τάξεων" εν Ελλάδι, που προπαγανδίζει σε μας τους ανίδεους πια Έλληνες ο παραπάνω και καλά πολιτικός...
ΑπάντησηΔιαγραφή