Χθες η μέρα ήταν μουντή. Κι όταν βγήκα για το καθημερινό μου 6 ψιλόβρεχε. Χειμέρια τα πράγματα. Oμως στο βλέμμα των ελάχιστων περαστικών με τους οποίους διασταυρώθηκα διέκρινα μιαν ανεξήγητη λάμψη. Oταν τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου τα καλύπτει η μάσκα, φθάνουν τα μάτια για να καταλάβεις το χαμόγελο. Hταν σαν μέσα τους να χάραζε ήδη το καλοκαίρι. Πόθεν η αισιοδοξία; αναρωτιόμουν. Λίγο αργότερα, κοιτάζοντας τα πρωτοσέλιδα των αντιπολιτευόμενων εφημερίδων στο περίπτερο, κατάλαβα. «Eφαγε τα μούτρα της η κυβέρνηση! Ακυρώθηκαν στην πράξη οι απαγορεύσεις και ο αυταρχισμός». «Απαγόρευσαν, ηττήθηκαν, χτύπησαν». Κάτι αλλάζει στην Ελλάδα και εγώ κοιμάμαι τον ύπνο του δικαίου, ή μάλλον του αδίκου. Ξεκίνησε η επανάσταση, η «χούντα» του Μητσοτάκη τρεκλίζει σαν μεθυσμένη από τα χτυπήματα. Ο απλός λαός παίρνει βαθιές ανάσες. Eρχεται το καλοκαίρι της ελευθερίας. Και εγώ έγκλειστος με τον γάτο μου, τον Λουδοβίκο, κωφεύω. Θα την πατήσουμε σαν τον συνονόματό του, τον 16ο.
Oταν άκουσα ότι η Σοφία Σακοράφα έμεινε καθισμένη στο οδόστρωμα της Βασ. Σοφίας έως τις εννιά το βράδυ, ανησύχησα. Για να μη σηκώνεται αυτή, κάτι θα ξέρει που δεν ξέρω. Ο Λουδοβίκος είχε καταβροχθίσει ζουμερή κονσέρβα με θαλασσινά και είχε ανακτήσει την ψυχραιμία του. «Πρόκειται για παρεξήγηση», μου εξήγησε. «Περιμένει τον Βαρουφάκη να τη σηκώσει, όμως αυτός δεν θέλει να της χαλάσει τη διασκέδαση. Πότε θα ξαναβρεί την ευκαιρία να μείνει καθιστή τόσες ώρες στη Βασιλίσσης Σοφίας;». «Ξέρεις πόσες φορές η Ιστορία έχει αλλάξει δρόμο λόγω παρεξήγησης; Και ο Τσίπρας μια παρεξήγηση είναι. Και ο Κουτσούμπας παρεξήγηση της δημοκρατίας είναι». «Η δουλειά μου είναι να είμαι γάτος και δεν χρειάζεται να ξέρω τον Κουτσούμπα», με αποστόμωσε.
Και όμως, κάτι άλλαξε προχθές. Ο Τσίπρας συμμορφώθηκε, ο Κουτσούμπας αντιστάθηκε με το σκισμένο πουκάμισο του Παφίλη, ο δε Βαρουφάκης ξέχασε τη Σακοράφα καθιστή. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το κακό συναπάντημα δεν κατάφεραν να τα κάψουν. Ο λαός έχασε μία ακόμη ευκαιρία να επαναστατήσει. Τέτοιος που είναι, καλά να πάθει. Προτιμά να μένει σπίτι του, να φοράει μάσκες επειδή φοβάται τον κορωνοϊό. Είναι κάτι θεατρικές παραστάσεις όπου οι ηθοποιοί στη σκηνή είναι περισσότεροι από τους θεατές. Μια τέτοια παρακολουθήσαμε προχθές με τους εορτασμούς για το Πολυτεχνείο. Οφείλω να σέβομαι το έργο του ηθοποιού. Οφείλω, όμως, να σέβομαι και τον χρόνο μου και, αν μπορώ, όση νοημοσύνη μου έχει απομείνει. Και ο μεν Κουτσούμπας δικαιούται να πιστεύει ότι επειδή έχει βουλευτική ασυλία έχει και ασυλία από τον ιό. Στα ταλαίπωρα, όμως, παιδιά που συνωστίσθηκαν στην Ομόνοια, ποιος θα προσφέρει ασυλία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου