ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ Ο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΣ;

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο διότι τώρα τελευταία, μετά τα καμώματα της νέας αριστεράς όσον αφορά τη θεσμοποίηση του ελευθεριασμού και της παραβατικότητας (σύμφωνο ομοφυλοφίλων, αλλαγή ταυτότητας φύλου, κλπ) κάποιοι έσπευσαν να πουν ότι αυτά τα νέα ήθη είναι δημιουργήματα μιας νέας αριστεράς η οποία έχει αφήσει πίσω της τον παλαιό μαρξισμό, ο οποίος δεν εμπεριείχε αυτού του είδους τις ελευθεριότητες, ήταν δηλαδή πιο ‘συντηρητικός’. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η πραγματικότητα του όλου ζητήματος . 

Υπάρχει η άποψη, ότι ο Μαρξ και ιδιαίτερα ο Έγκελς καταδίκασαν τις ομοφυλοφιλικές πρακτικές. Πρόκειται όμως για μία παρανόηση. Ο Μαρξ δεν αναφέρθηκε σχεδόν καθόλου σε αυτό το θέμα, ο δε Έγκελς δεν καταδίκασε γενικώς την ομοφυλοφιλία  αλλά την παιδεραστία, τόσο στην σύγχρονη εποχή όσο και στην Αρχαία Ελλάδα. Ας το ξεκαθαρίσουμε, στα κείμενά του δεν αναφέρεται σε ενήλικους ομοφυλόφιλους αλλά σε παιδεραστές.

Αφού λοιπόν δεν γνωρίζουμε με σαφήνεια την άποψή τους, εάν δεχτούμε, μόνον ως υπόθεση, ότι μπορεί να απέρριπταν τις ομοφυλοφιλικές πρακτικές, αυτό  δεν  θα  συνέβαινε για λόγους κάποιας ανώτερης ηθικής ή μιας πνευματικής αρετής αλλά διότι θα απέδιδαν αυτές τις παρεκτροπές στον αστικό κόσμο. Με  αυτό τον τρόπο, θα ήθελαν να στιγματίσουν ως διεφθαρμένη την αστική τάξη. Εν ολίγοις, οι  σεξουαλικές παρεκτροπές θα παρουσιάζονταν ως ένα από τα αποτελέσματα των αστικών-καπιταλιστικών επιβολών πάνω στην κοινωνία. Κοινωνιολογική λοιπόν η προσέγγιση και όχι ηθικής-πνευματικής  φύσεως.

Για  να δούμε εάν όντως ο Μαρξ υπήρξε ‘συντηρητικός’ ή όχι, θα πρέπει να διαβάσουμε όσα γράφει για τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών στην κόκκινη ‘Βίβλο’, δηλαδή το κομμουνιστικό μανιφέστο. Οι  Κ.Μαρξ  και  Φ. Έγκελς γράφουν λοιπόν: «…Οι αστοί μας, μη όντας ευχαριστημένοι από το γεγονός ότι έχουν στη διάθεσή τους τις γυναίκες και τις κόρες των προλετάριών τους, χωρίς καν να γίνεται λόγος για την επίσημη πορνεία, βρίσκουν μια ιδιαίτερη ευχαρίστηση να ξελογιάζουν ο ένας τη γυναίκα του άλλου. [Σημ. εδώ κάνει την εξαίρεση κανόνα, δηλαδή υπερβάλει συνειδητά ώστε να καταλήξει εκεί που θέλει]. Ο αστικός γάμος είναι στην πραγματικότητα η κοινοκτημοσύνη των παντρεμένων γυναικών. Το πολύ-πολύ θα μπορούσαν να κατηγορήσουν τους κομμουνιστές ότι στη θέση μιας υποκριτικά καλυμμένης κοινοκτημοσύνης των γυναικών θέλουν να βάλουν μια επίσημη, ανοιχτόκαρδη  κοινοκτημοσύνη.»
   
Άρα τι προτείνει ο Μαρξ έναντι της ‘αστικής υποκρισίας’; Μία ενάρετη και συγκρατημένη ζωή; Μία ειλικρινά μονογαμική σχέση; Μία σχέση πνευματικής αρετής και ειλικρινούς αγάπης μεταξύ ενός ζευγαριού; Όχι βεβαία, τίποτα από άλλα αυτά (φυσικά για τη Μυστηριακή αντίληψη του γάμου ούτε να κάνουμε κουβέντα). Αυτό λοιπόν που προτείνει είναι μία επίσημη(!), ελεύθερη και οικιοθελή εκ μέρους των γυναικών, ΚΟΙΝΟΚΤΗΜΟΣΥΝΗ. Δηλαδή...περάστε κόσμε... Κατά συνέπεια, ουδέποτε λοιπόν υπήρξε συντηρητικός ο κομμουνισμός και ο μαρξισμός.

O Kήπος των γήινων απολαύσεων (H.Bosch)

Η σημερινή θέση του ΚΚΕ για την μη θεσμοθέτηση των ομοφυλοφιλικών σχέσεων και της ομόφυλης οικογένειας (γάμος, υιοθεσία κλπ) και πάλι δεν οφείλεται σε λόγους ηθικής και πνευματικής αρετής. Εναντιώνεται σε αυτές τις εκτροπές  για δύο βασικούς λόγους: 

Α) Ο μαρξισμός είχε και έχει εμμονή με την επιστημονική–φυσική αντίληψη της πραγματικότητας. Δηλαδή θέλει να διαμορφώνει τις αντιλήψεις του σύμφωνα με τα πορίσματα της υλιστικής επιστήμης και τους φυσικούς νόμους. Οπότε, στην περίπτωση της ομόφυλης  οικογένειας  δηλώνει  ότι αυτή δεν είναι  φυσιολογική, και έτσι την απορρίπτει. Όχι δηλαδή για λόγους ηθικής και πνευματικής αρετής, αλλά για λόγους φυσικής νομοτέλειας.
Β) και η δεύτερη αιτία είναι ότι βλέπει ότι αυτό το ρεύμα της ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας εκπορεύεται από τα μεγάλα καπιταλιστικά κέντρα, οπότε το θεωρεί ως εργαλείο της μεγαλοαστικής τάξης.

Και τώρα  θα έλθουμε σε ένα άλλο θέμα, που και αυτό με  την σειρά του θα μας δείξει εάν μπορεί να υπάρξει συντηρητικός  κομμουνισμός ή όχι. Το θέμα της έννοιας της πατρίδας. Το ΚΚΕ πρόσφατα τάχθηκε ενάντια στην συμφωνία των Πρεσπών και δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη ‘μακεδονικού έθνους’. Όμως γιατί πήρε αυτή την απόφαση;  Διότι πίσω από  τις ενέργειες των Σκοπιανών βλέπει τους Αμερικανούς και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διαβλέπει δηλαδή ‘δάκτυλο’ των καπιταλιστών. Ερωτώ λοιπόν: εάν τα Σκόπια ήταν μία κομμουνιστική χώρα και φώναζε για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία, εξεγειρόταν  εναντίον των Αμερικανών, κλπ, τότε ποια θα ήταν η στάση του ΚΚΕ;  Σας αφήνω να την φανταστείτε...

Ας δούμε όμως πως δικαιολογεί την άρνηση ύπαρξης ‘μακεδονικού έθνους’ το ΚΚΕ μέσα από τις ανακοινώσεις του. Η ορολογία που χρησιμοποιεί είναι η ακόλουθη: «Την πολιτική του Τίτο την ανέχτηκαν οι μετεμφυλιακές ελληνικές κυβερνήσεις και την υπέθαλψαν οι ιμπεριαλιστές, γιατί, μετά τη σύγκρουση με τη Σοβιετική Ένωση, μια τέτοια πολιτική εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους για τη δημιουργία προβλημάτων στην περιοχή. Μετά τη ρήξη του Τίτο με τη Σοβιετική Ένωση, χαρακτηρίζοντας τους κατοίκους του γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας ως χωριστή "μακεδονική" εθνότητα (οι οποίοι ζούσαν, όχι μόνο στο γιουγκοσλαβικό κομμάτι της Μακεδονίας, αλλά και στο ελληνικό και στο βουλγαρικό), κάτι που θα της έδινε το δικαίωμα να διεκδικήσει στο μέλλον ανεξάρτητη εθνική υπόσταση.»

Χρησιμοποιεί δηλαδή μόνον όρους γεωπολιτικής για να προσδιορίσει ανταγωνιστικές συγκρούσεις μεταξύ καπιταλιστικών και κομμουνιστικών συγκροτημάτων. Πουθενά δεν θα δείτε να ομιλεί για ιστορικούς συμβολισμούς, προγονικές εστίες, αρχετυπικές μνήμες, θρύλους, αγιασμένα χώματα. Η αντίληψη λοιπόν των κομμουνιστών για την πατρίδα ουδεμία σχέση έχει με αυτήν του Σωκράτη: «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστιν η Πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ ανθρώποις τοις νουν έχουσι.»

Πράγματι, στο κομμουνιστικό μανιφέστο διαβάζουμε:«Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Δεν μπορεί να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν. Οι εθνικοί χωρισμοί και οι εθνικές αντιθέσεις ανάμεσα στους λαούς εξαφανίζονται όλο και περισσότερο με την ανάπτυξη της αστικής τάξης, την ελευθερία του εμπορίου, την παγκόσμια αγορά, την ομοιομορφία της βιομηχανικής παραγωγής και των συνθηκών ζωής που αντιστοιχούν σ' αυτήν. Η κυριαρχία του προλεταριάτου θα τους εξαφανίσει ακόμα πιο πολύ.»  Βέβαια ο ‘σύντροφος’ έκανε λάθος καθώς είναι η μετανάστευση που θα εξαφανίσει τα έθνη όπως όλα δείχνουν.

Φ. Κόντογλου, Η Ελλάδα των τριών κόσμων.

Είναι ολοφάνερο ότι η έννοια  έθνος για τους Μαρξ και Έγκελς δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από ένα σύνολο ανθρώπων με κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Και για την πατρίδα τι μας λένε; Ότι οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα διότι δεν κατέχουν οι ίδιοι τα αγαθά που αυτή παράγει. Μόνον εάν κατείχαν αυτά τα αγαθά τότε θα είχαν δική τους πατρίδα. Με άλλα λόγια βλέπουν την πατρίδα ως μία κοιτίδα παραγωγής αγαθών. Φανταστείτε ο Σωκράτης να έλεγε ότι οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα διότι τα πλούτη της δεν ανήκουν σε αυτούς αλλά ανήκουν στους αστούς. Μιλάμε για μία διαφορετική θεώρηση του κόσμου, απόλυτα  διαφορετική. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε και με πολλά άλλα, όπως την μαρξιστική παρότρυνση για την κατάργηση της οικογένειας (μάλιστα ο Γ. Μήλιος και ο Μ. Σπαθής (ΣΥΡΙΖΑ) σε άρθρο τους με τίτλο ‘Μαρξισμός και Οικογένεια: Μια στρατηγική επαγγελία που «ξεχάστηκε»’, παραπονιούνται (!) γιατί η σημερινή αριστερά ξέχασε την επαγγελία της κατάργησης της οικογένειας, γιατί ‘η αστική ιδεολογία κυριάρχησε ακόμα και μέσα στην Αριστερά.’), την εμμονή σε αθεϊστικές, υλιστικές, αντιλήψεις  κλπ κλπ.

Δύο λοιπόν μαρξίζουσες τάσεις παρουσιάζονται εμπρός μας:
Α) Η νέα, η οποία μπορεί να ορισθεί ως η ‘μετανεωτερική αριστερά’.
Β) Η παλαιά τάση, η οποία μπορεί να ορισθεί ως η ‘νεωτερική αριστερά’.

Και στη μία περίπτωση και στην άλλη,  οι κομμουνιστές δεν μπορεί ποτέ να είναι συντηρητικοί διότι προτείνουν την κοινοκτημοσύνη της ύλης και όχι  του  Πνεύματος. Το Πνεύμα συντηρείται και συντηρεί, η ύλη φθείρεται και  φθείρει.

Τέλος θέλω να αναφερθώ σε κάτι άλλο, είναι γεγονός ότι μετά την εμφάνιση του Μαρξισμού, αναδύθηκε και η φιγούρα του ‘αριστερού  διανοητή’  η  οποία  ταλαιπώρησε ιδιαίτερα το σύγχρονο πολιτισμό. Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι οι περισσότεροι εξ αυτών, πλην λίγων εξαιρέσεων, δεν έγιναν αριστεροί επειδή τους ‘έκαιγε’ ο πόνος των άλλων ανθρώπων. Είναι νομίζω χρήσιμο να καταλάβουμε τους βαθύτερους λόγους που τους ώθησαν σε αυτή την διανοητική περιπέτεια. Εν συντομία τρείς είναι αυτοί οι λόγοι:
Α) «Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;» σημείωνε, ενδοσκοπώντας,  ο  Καβάφης. Πράγματι, ο αριστερός διανοητής, ως επί το πλείστον άθεος, στερείται εσχατολογίας και άρα έχει να αντιμετωπίσει ένα εσωτερικό υπαρξιακό κενό. Αυτό το κενό πρέπει να γεμίσει και τούτο επιτυγχάνεται  αφενός με την εύρεση ενός εχθρού στην καταπολέμηση του οποίου πρέπει να αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι και αφετέρου, με την πίστη σε μία μορφή εσχατολογίας: εκείνη δηλαδή την αποκάλυψη, τη λύση, την πλήρωση, που ο κομμουνισμός θα φέρει στα έσχατα των καιρών.
Β) Ο άλλος λόγος, είναι η  μη-ανοχή του, για διάφορους ψυχολογικούς λόγους, στην εξουσία, στην ιδέα ότι κάποιοι είναι πάνω από αυτόν και τον κυβερνούν.
Γ) Ο τρίτος λόγος είναι ότι, εξαιτίας μιας εσωτερικής κρυμμένης υπηρηφάνειας, δεν μπορεί να δεχτεί την ιεραρχία, δηλαδή τις έννοιες του ‘ανώτερου’ και του ‘κατώτερου’ μέσα στην κοσμική δημιουργία. Αυτά τα τρία στοιχεία μαζί, είναι που, ασυνείδητα, καθόρισαν την πορεία τους ως ‘αριστερούς διανοητές’, ταλαιπωρώντας, μέχρι αίματος, τις δυτικές και όχι μόνον κοινωνίες.

Θεόδοτος: ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ Ο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΣ; (theodotus.blogspot.com)

Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Η Γερμανία είναι φίλη και σύμμαχος της Τουρκίας – ο δικτάτορας της οποίας δεν κάνει ποτέ τίποτα, χωρίς την έγκριση της. Όσο προσποιούνται πως δεν το γνωρίζουν Ελλάδα και Κύπρος (η Ελλάδα για να παίρνει δανεικά σπαταλώντας τα για να εκλέγονται ξανά οι ίδιοι) θα χάνουν συνεχώς εθνική κυριαρχία. Ο Χατζηδάκης τώρα συνεχίζει με το επόμενο έγκλημα του, το ασφαλιστικό, που θα χρεοκοπήσει ακόμη περισσότερο την Ελλάδα, κάνοντας πλούσια κάποια golden boys και προκαλώντας εκροές χρημάτων. Την ίδια στιγμή, δηλώνει πως… είναι με τους νέους(!) και την κοινή λογική. Απίστευτο θράσος – μας θεωρεί ανόητους! Δεν θα αφήσουν ούτε ένα μέτρο γης στα παιδιά μας και θα τα υποχρεώσουν να εργάζονται για τους Γερμανούς και τους Τούρκους (!) με μισθούς πείνας! Σχέδιο και όραμα χρειάζεται η πατρίδα μας για να τα καταφέρει – επίσης, σωστή παιδεία οι Έλληνες.

. Βασίλης Βιλιάρδος

Κοινοβουλευτική Εργασία

Θα ξεκινήσουμε το ότι, το βασικότερο πρόβλημα της Ελλάδας είναι έλλειψη παιδείας, με την ευρύτερη έννοια της λέξης – καλλιέργειας δηλαδή, ήθους, σεβασμού στον άλλο, ευγένειας, αλληλεγγύης, εντιμότητας κοκ.

Η έλλειψη παιδείας έχει δυστυχώς  επιδεινωθεί στην εποχή των μνημονίων που φυσικά συνεχίζονται – αν και με άλλο όνομα. Αποκαλούνται «ενισχυμένη εποπτεία», ενώ αφορούν μόνο το σύνηθες πειραματόζωο, την Ελλάδα – γνωρίζοντας πως θα διαρκέσουν έως ότου εξοφληθεί το 75% των δανείων μας από την Ευρώπη, τουλάχιστον έως το 2060.

Όταν όμως η κυβέρνηση συνεχίζει να δανείζεται και να σπαταλάει τα δανεικά ανεξέλεγκτα, σαν να μην υπάρχει αύριο, τα μνημόνια θα συνεχιστούν και μετά το 2060 – οπότε η παιδεία των Ελλήνων θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο.

Χωρίς παιδεία όμως, ούτε καν όσον αφορά τη συμπεριφορά ορισμένων εντός  της Βουλής, πώς θα βελτιωθεί το εκπαιδευτικό μας σύστημα; Πότε και πού στον πλανήτη βελτιώθηκε, χωρίς να υπάρχουν πρότυπα για τους νέους ούτε στην Κοινωνία, ούτε στις Επιχειρήσεις, ούτε στη Πολιτική;

Από την άλλη πλευρά, όταν οι νέοι μας ενοχοποιούνται διαρκώς από την κυβέρνηση για τα δικά της λάθη, όπως πρόσφατα για το ότι μεταφέρουν την πανδημία από τα νησιά, απειλώντας την ηλικιακή ομάδα 40-60 ετών, ακόμη χειρότερα τους γονείς τους όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά, πώς να τους μιλήσει κανείς για παιδεία;

Εκτός αυτού, τι νόημα έχει να συζητάει για το εκπαιδευτικό σύστημα της μία χώρα που έχει διώξει 650.000 παιδιά στο εξωτερικό, επειδή δεν μπορούσε να τα ζήσει και που δεν φροντίζει καν να δημιουργήσει θέσεις εργασίας για αυτούς που σπουδάζουν;

Δεν είναι υποκριτικό, όταν το μέλλον που προδιαγράφεται για τους νέους μας, είτε έχουν σπουδάσει, είτε όχι, είναι να εργασθούν για 500 € σε χαμηλού επιπέδου εργασίες, ανταγωνιζόμενοι τους δύστυχους φθηνούς μετανάστες; Ακόμη χειρότερα, έως ότου οι περισσότερες από  αυτές τις εργασίες  αυτοματοποιηθούν, όπως έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει στο εξωτερικό;

Δεν είναι θράσος να αναφέρεται η Τρόικα Εσωτερικού στη βελτίωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, όταν πρόκειται για τις μοναδικές κυβερνήσεις που θα κληροδοτήσουν στα παιδιά μας μία χώρα σε κατά πολύ χειρότερη κατάσταση, από αυτήν που κληρονομήσαμε εμείς;

Μία Ελλάδα  χρεοκοπημένη, οικονομικά κατεκτημένη,  υποθηκευμένη, σε καθεστώς λεηλασίας, εντελώς ανοχύρωτη, εξευτελισμένη και εκτεθειμένη σε δεκάδες κινδύνους, ακόμη και όσον αφορά την εδαφική της ακεραιότητα; Δεν βλέπουμε τι συμβαίνει στην Κύπρο;

Σε σχέση τώρα με το σημερινό νομοσχέδιο, είναι το πέμπτο κατά σειρά που καταθέτει το υπουργείο Παιδείας – ένα κάθε πέντε μήνες δηλαδή, στα καταστροφικά δύο χρόνια που κυβερνάει η ΝΔ την Ελλάδα. Το γεγονός αυτό από μόνο του δεν αποτελεί αποτυχία;

Πόσο μάλλον όταν μόλις ένα χρόνο πριν είχε ψηφιστεί ένα ανάλογο νομοσχέδιο, με τίτλο την αναβάθμιση του σχολείου; Ενός σχολείου που, μεταξύ άλλων, λόγω της απίστευτης κακοδιαχείρισης της πανδημίας, δεν έμαθε στα παιδιά μας ούτε καν τα στοιχειώδη;      

Δεν είναι εύλογο εδώ να απορούμε, γιατί δεν υιοθετείται η πρόταση που έχουμε στο πρόγραμμα μας, μεταξύ πολλών άλλων, αφού ο στόχος μας είναι να είμαστε εποικοδομητικοί;

Η σύσταση δηλαδή μίας διακομματικής επιτροπής για την κατάρτιση ενός 12ετούς προγράμματος εκπαίδευσης, το οποίο θα εφαρμόζει απαρέγκλιτα οποιοσδήποτε πολιτικός ή κομματικός σχηματισμός έχει την εξουσία;

Δεν είναι παράλογο η κάθε κυβέρνηση και ο κάθε υπουργός να κατεδαφίζει όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα της προηγούμενης, με αποτέλεσμα οι μαθητές και οι φοιτητές να αντιμετωπίζουν συνεχώς νέες, άγνωστες συνθήκες; 

Εμείς προτείνουμε πάντως το αυτονόητο, υπηρετώντας την κοινή λογική που έχει αντικατασταθεί από τη λογική της κομματοκρατίας στην Ελλάδα. Δηλαδή την παραπάνω επιτροπή, με βασική επιδίωξη της την υιοθέτηση ενός κορμού αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα στοχεύουν στην ανασύσταση και στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης.

Φυσικά στο πρόγραμμα μας υπάρχουν δεκάδες άλλες προτάσεις που αφορούν την επαγγελματική εκπαίδευση, την απολύτως απαραίτητη σύνδεση του εκπαιδευτικού συστήματος με την αγορά εργασίας κοκ.

Το κυριότερο, την κατάργηση της γάγγραινας των φροντιστηρίων που απομυζούν τους Έλληνες γονείς –  αποτελώντας στην ουσία μία έμμεση φορολόγηση τους που δεν υπάρχει σε άλλες χώρες.

Εκτός αυτού, υπονομεύουν την εκπαίδευση στα σχολεία – αφού ένας μεγάλος αριθμός καθηγητών δεν κάνει σκόπιμα σωστά τη δουλειά του, για να αναγκασθούν οι μαθητές να πληρώσουν τα ιδιωτικά μαθήματα που τους παρέχουν. 

Γιατί αλήθεια η αξιωματική αντιπολίτευση που διαμαρτύρεται για τη μη εισαγωγή στα Πανεπιστήμια 25.000 νέων το Φθινόπωρο, δεν προτείνει ένα σύστημα που θα καταργεί τα φροντιστήρια και τις εισαγωγικές, όπως το γερμανικό;

Για να μη χάσει από ψηφοφόρους όλους αυτούς που κερδίζουν εις βάρος τόσο των παιδιών μας, όσο και των γονέων τους; Δεν είναι τα πιο φτωχά εισοδηματικά στρώματα αυτά που επιβαρύνονται περισσότερο;

Συνεχίζοντας στο νομοσχέδιο,  αποτελεί μία ακόμη εντολή της Τρόικα, όπως αναφέρεται στην 10η Αξιολόγηση και στη σελίδα 59 – η οποία καθυστέρησε κάπως να ψηφιστεί, αφού προβλεπόταν έως το Μάιο του 2021. Γιατί αλήθεια η κυρία υπουργός δεν το λέει, αλλά υποκρίνεται πως πρόκειται για δική της πρωτοβουλία;  

Από τη 10η αξιολόγηση πάντως, από τη σελίδα 10, φαίνεται καθαρά πως η Τρόικα έχει ενοχληθεί από το ότι, δεν ψηφίσθηκε από τη Βουλή η απλούστευση της αδειοδότησης των ιδιωτικών κολλεγίων ΙΕΚ – με την απλή γνωστοποίηση της.

Γιατί δεν ψηφίσθηκε; Επειδή αποσύρθηκε από το υπουργείο ανάπτυξης που το κατέθεσε – λόγω του ότι στη διαβούλευση υπήρξαν 732 αρνητικά σχόλια.

Το παρόν νομοσχέδιο είχε ακόμη περισσότερα σχόλια στη διαβούλευση, 1.540 για την ακρίβεια – τεκμηριώνοντας πως οι Έλληνες ενδιαφέρονται όσο τίποτα άλλο για τις οικογένειες και τα παιδιά τους.

Σε κάθε περίπτωση η Τρόικα αναφέρει πως θα κατατεθούν ξανά οι ρυθμίσεις για την ιδιωτική εκπαίδευση έως το Σεπτέμβρη – σημειώνοντας την απαράδεκτη κατάθεση του σχεδίου νόμου για το ασφαλιστικό λίγο πριν το κλείσιμο της Βουλής, με τον ύπουλο στόχο να ψηφισθεί αμέσως μετά το ξεκίνημα της νέας περιόδου.

Ντροπή – δεν υπάρχει καμία άλλη λέξη που να περιγράφει αυτά που δρομολογούνται, καθώς επίσης τις φασιστικού τύπου μεθοδεύσεις που ακολουθούνται.

Περαιτέρω, ειδικά όσον αφορά το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου, απορεί κανείς σχετικά με το εάν συντελεί στην αναβάθμιση του σχολείου – πόσο μάλλον όταν τα πρώτα άρθρα του αναλώνονται σε ορισμούς, σε αλλαγές τίτλων και σε υιοθέτηση καινούργιων.

Για παράδειγμα, το ΚΕΣΥ και πρώην ΚΕΔΔΥ μετονομάζεται σε ΚΕΔΑΣΥ – ενώ υιοθετούνται νέοι τίτλοι, όπως περιφερειακός επόπτης ποιότητας εκπαίδευσης κλπ. Πρόκειται πάντως για μία σταθερή πρακτική της κυβέρνησης που συναντάται σε πολλά άλλα νομοσχέδια – προφανώς για να θολώνει τα νερά, όπως συνηθίζει.

Είναι αυτονόητο εδώ πως οι αλλαγές αυτές δεν υπηρετούν κανέναν ουσιαστικό λόγο – ενώ μάλλον δημιουργούν προβλήματα και αυξάνουν τη γραφειοκρατία.

Άλλωστε, είναι γελοίο να αναφέρεται η υπουργός σε ποιότητα εκπαίδευσης, όταν και επί δικής της υπουργίας η Ελλάδα βαδίζει από το κακό στο χειρότερο – με τους περισσότερους από τους μισούς διαγωνιζόμενους μαθητές εφέτος να αποτυγχάνουν να εξασφαλίσουν τη βάση στα μαθηματικά και με σχεδόν άλλους τόσους στην έκθεση. 

Δεν επρόκειτο βέβαια για κεραυνό εν αιθρία, θυμίζοντας τις επιδόσεις των μαθητών στον πρόσφατο διαγωνισμό ΠΙΖΑ – από τον οποίο προέκυψε πως η Ελλάδα υστερεί των χωρών του ΟΟΣΑ, με 6,2% έναντι 15,7% του μέσου όρου, στην κατανόηση κειμένου και στα μαθηματικά.

Δηλαδή, στα αντικείμενα του μέλλοντος και σε αυτά που απέτυχαν κυρίως οι μαθητές μας εφέτος: στην κριτική σκέψη και στις θετικές επιστήμες.

Φταίνε όμως αλήθεια τα παιδιά μας για όλες αυτές τις αποτυχίες, όπως οι νέοι μας για τη διασπορά της πανδημίας  κατά την κυβέρνηση;

Ασφαλώς όχι, αφού η αποτυχία οφείλεται ξεκάθαρα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, έτσι όπως το έχουν καταντήσει οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης και τα μνημόνια στη συνέχεια  – καθώς επίσης στους εκπαιδευτικούς και στους υπολοίπους συμμετέχοντες.

Αλλά φυσικά γιατί να ενδιαφέρεται να προάγει την κριτική σκέψη η κυβέρνηση; Πόσο μάλλον όταν έχει φτάσει στο σημείο να αφαιρεί το δικαίωμα της κρίσης ακόμη και από τους ίδιους τους ειδικούς;

Όπως για παράδειγμα από τους υγειονομικούς υπαλλήλους που εξωθούνται σε υποχρεωτικό εμβολιασμό με ένα πειραματικό εμβόλιο, η αξιολόγηση του οποίου συνεχίζεται και που, όπως φαίνεται, δεν σταματάει την μετάδοση κάποιων μεταλλάξεων;

Ίσως δεν είναι πάντως τόσο αθώα η επιλογή της υποχρεωτικότητας – αφού με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται να μάθουν οι Πολίτες να αποδέχονται αναντίρρητα την όποια κυβερνητική γραμμή.

Όχι μόνο όσον αφορά τα εμβόλια αλλά, επί πλέον, τα μνημόνια, τους πλειστηριασμούς των σπιτιών τους, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την προβλεπόμενη παράδοση εθνικής κυριαρχίας στους Τούρκους κοκ.

Ο δεύτερος τώρα υπεύθυνος για την αποτυχία του εκπαιδευτικού μας συστήματος, σημειώνοντας πως τα μνημόνια έχουν κάψει ήδη δύο γενιές Ελλήνων καταδικάζοντας τες στην ανεργία, καθώς επίσης συνθλίβοντας όλα τα όνειρα και τις μελλοντικές τους προοπτικές, είναι οι χαμηλές δαπάνες.

Εν προκειμένω, η δημόσια δαπάνη ανά μαθητή στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, εκτιμάται στα 3.466 € ετησίως σε σχέση με 6.269 € κατά μέσο όρο στην ΕΕ – με βάση στοιχεία 2017 της Eurostat.

Όσον αφορά τη δαπάνη για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, πλησιάζει το 0,7% του ΑΕΠ, σύμφωνα επίσης με στοιχεία της Eurostat που θα καταθέσουμε στα πρακτικά – ενώ υπολείπεται του μέσου όρου της ΕΕ, ο οποίος είναι στο 1,2%.

Το ΑΕΠ μας βέβαια έχει καταρρεύσει στα χρόνια των μνημονίων, από 240 δις € στα 165 δις € ή πάνω από 30% – ενώ, μεταξύ άλλων, έχουμε τη χειρότερη αναλογία καθηγητών ανά φοιτητή στην ΕΕ. Σχεδόν 38 φοιτητές ανά καθηγητή, σε σχέση με μέσον όρο 15 φοιτητές ανά καθηγητή στην ΕΕ.

Η τρίτη αιτία της αποτυχίας είναι οι συνεχώς επιδεινούμενες οικονομικές προοπτικές – όπου αρκεί να δει κανείς πως η κυβέρνηση διέθεσε 41 δις € για την οικονομία με δανεικά, αλλά μόνο 183 εκ. € για τον πρωτογενή μας τομέα που δήθεν ο πρωθυπουργός δήλωσε πως αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα του, για να καταλάβει την κριτική της σκέψη.

Από την άλλη πλευρά, εκτός του ότι αφιερώνεται ένα μεγάλο μέρος του σχεδίου νόμου στο ποιος εποπτεύει ποιόν, στον έλεγχο δηλαδή παρά την εξαγγελλόμενη αυτονομία και ελευθερία, δημιουργείται ένα δαιδαλώδες οργανόγραμμα, με επί πλέον προσλήψεις – κατά την προσφιλή τακτική του Επιτελικού Κράτους που γίνεται συνεχώς πιο ογκώδες και αυταρχικό, όπως το κάθε νεοφιλελεύθερο κατασκεύασμα.

Τέλος, ένα άλλο θέμα που παρουσιάζεται ως τομή του νομοσχεδίου και που προκαλεί αντιπαράθεση, είναι το θέμα της αξιολόγησης – όπου βέβαια, όταν διενεργούνται αξιολογήσεις, θα περίμενε κανείς πως ένα ποσοστό δεν θα τις ικανοποιεί.

Πού είναι όμως οι κυρώσεις για αυτού του είδους τις περιπτώσεις; Πουθενά –  οπότε εύλογα υποθέτουμε πως οι αξιολογήσεις θα χρησιμοποιηθούν απλά ως κάλυμμα, για κομματικές διευκολύνσεις.

Εκτός αυτού, τι αξιολόγηση γίνεται στα ιδιωτικά ΙΕΚ που εξισώθηκαν και με τα ΑΕΙ; Ενδιαφέρει την κυβέρνηση η ποιότητα στα ιδιωτικά ΙΕΚ ή μήπως το ζητούμενο είναι απλά η επιχειρηματική δραστηριότητα που θα αυξάνει το ΑΕΠ και τα έσοδα του κράτους;

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που χρειάζεται είναι να δοθεί ένα όραμα στους νέους – να μορφωθούν και να εργασθούν στην πατρίδα τους,  συμβάλλοντας στην οικονομική και στην τεχνολογική της ανάπτυξη.

Εάν όχι, να εργασθούν σε άλλους τομείς, όπου επίσης θα παράγουν πλούτο – γνωρίζοντας πως οι επιδοτούμενες θέσεις εργασίας έχουν ημερομηνία λήξης και δεν οδηγούν πουθενά ούτε τους ίδιους, ούτε την Ελλάδα.

Σχέδιο και όραμα χρειάζεται η πατρίδα μας για να τα καταφέρει σε όλους τους τομείς – αφού υπάρχουν λύσεις, με τις τεράστιες δυνατότητες που διαθέτει.

Σχέδιο και όραμα, για να επιστρέψουν οι 650.000 Έλληνες που εξορίσθηκαν από τις κυβερνήσεις των μνημονίων, όπως έχουμε αναπτύξει στο πρόγραμμα μας – παρακαλώντας όλους τους Έλληνες, ιδίως τους νέους, να αφιερώσουν λίγο από το χρόνο τους για να το διαβάσουν.

Η χρεοκοπία της Παιδείας – The Analyst

 

Η ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ!!!!!! (δύο συνταρακτικά από το διαδίκτυο)

Καμαρώστε τα χάλια σας, είστε οι σποκλειστικοί υπεύθυνοι για την βλασφημία στο πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.   Ο μόνος Σωτήρας ψυχών και σωμάτων, που καθάριζε πάσα νόσον και πάσαν μαλακίαν με μια Του κουβέντα ή με λίγο χώμα και σάλιο ή με το ευλογημένο έλαιο, να μας τον παρουσιάζουν οι αντίχριστοι και οι αιρετικοί, όπως ο "παπάς" από τη Ζάκυνθο, σε αυτή την κατάσταση.   ΝΤΡΟΠΗ και ΑΙΣΧΟΣ, ΑΙΣΧΟΣ και ΝΤΡΟΠΗ   Ο Θεός να μας Συγχωρέσει!   

Μανώλης Γερακιανάκης (facebook)

ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Αγ. Γρηγόριος Νύσσης - Λόγος Κατηχητικός Ο Μέγας (2)

 Συνέχεια από: Παρασκευή, 30 Ιουλίου 2021

 ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ

Κεφάλαιο 2

1. Όπως δε τον Λόγον ανεγνωρίσαμε εκ των καθ’ ημάς αναλογικώς επί της υπερκειμένης φύσις κατά τον ίδιον τρόπον θα προχωρήσουμε και προς την περί του Αγίου Πνεύματος εννοία, βρίσκοντες στην δική μας φύσιν κάποιες σκιές και μιμήματα της αφράστου δυνάμεως. Αλλά στην φύσιν μας μεν το πνεύμα είναι η ορμή του αέρος, ενός ξένου πράγματος, το οποίον αναγκαίως εισέρχεται και εξέρχεται δια την σύστασιν (συντήρησιν) του σώματος και το οποίον κατά την καιρό της εκφοράς του λόγου γίνεται φωνή, η οποία φανερώνει εν ἑαυτῆ την δύναμιν του λόγου.

2. Επί της θείας δε φύσεως το ότι μεν υπάρχει Πνεύμα Θεού θεωρείται ευσεβές, όπως έγινε δεκτόν ότι υπάρχει και Λόγος Θεού, ώστε να μη πρέπει να είναι ελλιπέστερος του δικού μας λόγου ο Λόγος του Θεού, πράγμα το οποίον θα συνέβαινε, εάν αυτός θεωρείται μετά πνεύματος, εκείνος δε πιστεύεται άνευ πνεύματος. Πλην όμως δεν είναι θεοπρεπές να νομισθεί ότι το Πνεύμα καθ’ ομοιότητα του δικού μας πνεύματος εισρέει στον Θεόν από έξω και έτσι καθίσταται δικόν του· αλλ’ όπως, ακούσαντες τον Λόγον του Θεού δεν θεωρήσαμε αυτόν ως πράγμα ανυπόστατον, ή αποκτώμενον δια της μαθήσεως ή δια της φωνής φανερούμενον ή μετά την εκφοράν διαλυομένον, ή πάσχοντα ο,τιδήποτε άλλο από όσα παθαίνει ο δικός μας λόγος, αλλά τον θεωρήσαμε ως ουσιωδώς υπάρχοντα (υφεστώτα), προαιρετικόν και ενεργόν και παντοδύναμον· έτσι και ακούσαντες Πνεύμα Θεού, το συμπαρομαρτούν (συνυπάρχον) με τον Λόγον και φανερώνον την ενέργειαν αυτού, εννοούμε όχι ως πνοήν ανέμου (διότι πράγματι το μεγαλείον της θείας δυνάμεως θα κατεβιβάζετο χαμηλά, αν το ἐν τῷ Θεῷ Πνεύμα ενοείτο καθ’ όμοιον με το δικόν μας τρόπον), αλλ’ ως δύναμιν ουσιώδη υφισταμένην εφ’ εαυτής εις ιδιαιτέραν υπόστασιν θεωρούμενη, μη δυναμένην να χωρισθεί του Θεού εις τον οποίον ευρίσκεται ή τον Λόγον του Θεού, εις τον οποίον συμπαρομαρτεί (συνυπάρχει), ούτε αναχεομένην προς το ανύπαρκτον, αλλά καθ’ ομοιότητα προς τον Θεόν Λόγον υπάρχουσαν καθ’ υπόστασιν προαιρετικήν, αυτοκίνητον, ενεργόν, πάντοτε εκλέγουσαν το αγαθόν και προς πάσαν πρόθεσιν (θέλησιν) έχουσαν συνηνωμένην (σύνδρομον) με την βούλησιν την δυναμίν (ισχύν) της.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Ποιο είναι το στρώμα του Θεού για να καθίσει;

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο πανάγαθος και πολυέλεος Θεός, αδελφοί μου, έχει πολλά και διάφορα ονόματα· λέγεται και φως, και ζωή, και ανάστασις. Όμως το κύριον όνομα του Θεού μας είνε και λέγεται αγάπη.

Πρέπει ημείς, ανίσως και θέλωμεν να περάσωμεν και εδώ καλά, να πηγαίνωμεν και εις τον παράδεισον, και να λέγωμεν τον Θεόν μας αγάπην και πατέρα, πρέπει να έχωμεν δύο αγάπας· αγάπην εις τον Θεόν μας, και εις τούς αδελφούς μας.

Φυσικόν μας είνε να έχωμεν αυτάς τας δύο αγάπας· παρά φύσιν είνε να μη τας έχωμεν.

Και καθώς ένα χελιδόνι χρειάζεται δύο πτερούγας δια να πετά εις τον αέρα, ούτω και ημείς χρειαζόμεθα αυτάς τας δύο αγάπας, διότι χωρίς αυτών είνε αδύνατον να σωθώμεν.

Και πρώτον έχομεν χρέος να αγαπώμεν τον Θεόν μας, διότι μας εχάρισε τόσην γην μεγάλην εδώ να κατοικώμεν πρόσκαιρα, τόσες χιλιάδες φυτά, βρύσες, ποταμούς, θάλασσας, αέρα, ημέραν, νύκτα, ουρανόν, ήλιον κ.λ.π.

Όλα αυτά δια ποίον τα έκαμεν, ειμή δι’ ημάς; Τι μας εχρεώστει; Τίποτε.

Όλα χάρισμα· μας έκαμεν ανθρώπους, δεν μας έκαμε ζώα· μας έκαμεν ευσεβείς ορθοδόξους χριστιανούς, και όχι ασεβείς αιρετικούς· αν και αμαρτάνωμεν χιλιάδες φορές την ώραν, μας ευσπλαγχνίζεται ωσάν πατέρας και δεν μας θανατώνει να μας βάλη εις την κόλασιν, αλλά περιμένει την μετάνοιάν μας με τας αγκάλας ανοικτάς, πότε να μετανοήσωμεν, να παύσωμεν από τα κακά , και να κάμωμεν τα καλά, να εξομολογηθώμεν, να διορθωθώμεν, να μας εναγκαλισθή, να μας βάλη εις τον παράδεισον να χαιρώμεθα πάντοτε.

Τώρα λοιπόν τοιούτον γλυκύτατον Θεόν και Δεσπότην δεν πρέπει και ημείς να τον αγαπώμεν, και αν τύχη ανάγκη, να χύσωμεν και το αίμα μας χιλιάδες φορές δια την αγάπην του, καθώς το έχυσε και Εκείνος δια την αγάπην μας;

Ένας άνθρωπος σε κράζει εις τον οίκον του και θέλει να σε φιλεύση ένα ποτήρι κρασί, και πάντοτε εις όλην σου την ζωήν θε να τον εντρέπεσαι και τον τιμάς· και τον Θεόν δεν πρέπει να τιμάς και να εντρέπεσαι, οπού σου εχάρισε τόσα καλά και εσταυρώθηκε δια την αγάπην σου;

Ποίος πατέρας εσταυρώθηκε δια τα παιδιά του καμμίαν φοράν;

Και ο γλυκύτατος μας Ιησούς Χριστός έχυσε το αίμα του και μας εξηγόρασεν από τας χείρας του διαβόλου.

Τώρα δεν πρέπει και ημείς να αγαπώμεν τον Χριστόν μας;

Ημείς όχι μόνον δεν τον αγαπώμεν, αλλά τον υβρίζομεν καθ’ ημέραν με τας αμαρτίας οπού κάμνομεν.

Αμή ποίον θέλετε να αγαπώμεν, αδελφοί μου;

Να αγαπώμεν τον διάβολον, οπού μας έβγαλεν από τον παράδεισον και μας έφερεν εις τον κατηραμένον τούτον κόσμον και παθαίνομεν τόσα κακά; Και έχει προαίρεσιν ο διάβολος, αν ηδύνατο αυτήν την ώραν να μας θανατώση όλους και να μας βάλη εις την κόλασιν, το έκαμνε.

Τώρα σας ερωτώ, αδελφοί μου, να μου ειπήτε ποίον πρέπει, να μισούμεν τον διάβολον, τον εχθρόν μας, ή ν’ αγαπώμεν τον Θεόν μας, τον ποιητήν μας, τον πλάστην μας;
– Ναι, άγιε του Θεού.
– Πολύ καλά το λέγετε, να έχω την ευχήν σας, και εγώ το λέγω, μα και ο Θεός χρειάζεται στρώμα δια να καθίση· ποίον δε είνε; Η αγάπη. Ας έχωμεν λοιπόν και ημείς την αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς μας, και τότε έρχεται ο Θεός μας και μας χαροποιεί, και μας φυτεύει εις την καρδίαν μας την ζωήν την αιώνιον, και περνούμεν και εδώ καλά και πηγαίνομεν και εις τον παράδεισον να ευφραινώμεθα πάντοτε.

Απόσπασμα από την Α’ διδαχή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:| Πεμπτουσία (pemptousia.gr)

 Ο μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος.

«Η Εκκλησία μπορεί να χαρακτηρισθεί με την εικόνα της θάλασσας. Στην επιφάνεια υπάρχουν πολλά κύματα που πολλές φορές χαρακτηρίζουν τη θάλασσα άγρια, αλλά στο βάθος υπάρχει ηρεμία. Οι δύτες που εισέρχονται στoν βυθό της θάλασσας θαυμάζουν την ομορφιά της. Οποιος θέλει να δει την ομορφιά της Εκκλησίας, ας ψάξει λίγο βαθιά. Εκεί θα συναντήσει όχι μόνον μια συναισθηματική αγάπη, αλλά τον θείο έρωτα».

ΝΕΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΑΝΑΤΖΕΡΣ, ΠΕΛΑΤΕΙΑ, ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ ΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΣΙΩΠΗΛΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΣΑΝ ΕΝΑΝ ΚΑΚΟ ΛΟΓΙΣΜΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΚΛΕΨΑΝ. ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΔΥΝΑΜΗ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΙ ΠΛΕΟΝ. ΝΑ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥΣ.

Μικρό απόσπασμα από ανέκδοτες επιστολές Αγίου Λουκά προς πνευματικό του παιδί

                                              

" ΘΑΡΡΟΣ, ΘΑΡΡΟΣ..

ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΨΗΛΑ...

ΜΗ ΘΛΙΒΕΣΑΙ..

ΜΗ ΛΥΠΑΣΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ,

ΑΠ' ΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ...

 

《..Να συνεχίσεις το δρόμο σου με θάρρος με πολύ θάρρος.

Χάρισε τη καρδιά σου στο Κύριο και Εκείνος θα της δώσει όλες τις βιταμίνες και όλη τη ενέργεια που χρειάζεται για να μη καταρρεύσει.

Τίποτε να μη σου φαίνεται δύσκολο. ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΔΕΛΦΕ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ..

Θάρρος, θάρρος, το βλέμμα ψηλά και θα δεις τον Κύριο, όταν θα κλάψεις, όταν θα ψάξεις με λαχτάρα, όταν θα ματώσεις, ίσως θα Τον δεις πως σου απλώνει το στέφανο με το Αγαπητικό και Παρηγορητικό χέρι Του.

Μην θλίβεσαι , μη λυπάσαι πιο πολύ από όσο πρέπει, γιατί έτσι δίνεις δικαιώματα στο πονηρό να σε χτυπάει με δύναμη...

Κάνε τη καρδιά σου μοναστήρι.

Χτύπα εκεί το σήμαντρο,

κάλεσε εκεί για αγρυπνία,

θυμίασε

και ψιθύρισε ακατάπαυτα προσευχές.

Ο Θεός είναι δίπλα σου ... 》

 

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ

ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ: (trelogiannis.blogspot.com)

“Ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργεί…”

 Μου έκανε εντύπωση πώς ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργεί.

Είχε έρθει στο Καλύβι ένα ξένο γατάκι. Το καημένο, φαίνεται , κάτι είχε φάει που το πείραξε και ζητούσε βοήθεια. Χτυπιόταν από τον πόνο και πεταγόταν σαν το χταπόδι, όταν το χτυπούν… Το λυπόμουν που το έβλεπα σ’ αυτήν την κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτε. Το σταύρωνα, το ξανασταύρωνα, τίποτε!

«Βρε ταλαίπωρε, λέω τότε στον εαυτό μου, βλέπεις τα χάλια σου; Τόσα χρόνια καλόγερος, ούτε ένα γατί δεν μπορείς να βοηθήσης!». Μόλις ελεεινολόγησα τον εαυτό μου, εκεί που το γατάκι κόντευε να ψοφήση , αμέσως συνήλθε. Ήρθε κοντά μου, μου έγλειφε τα πόδια και έκανε χαρούμενο όμορφες τούμπες…

Τι δύναμη έχει η ταπείνωση! Γι’ αυτό λέει: «Εν τη ταπεινώσει ημών εμνήσθη ημών ο Κύριος».

Έχω προσέξει ότι ένας ταπεινός λογισμός κάνει τον άνθρωπο να λάμπει, να ακτινοβολεί. Όταν ο άνθρωπος παίρνει όλο το σφάλμα πάνω του , τον λούζει η Χάρις του Θεού.

.

Ήρθε προχτές ένας γιατρός που έχει πολλά παιδιά και μου είπε: «Πάτερ μου, έχω πολλή υπερηφάνεια και γίνεται αιτία η δική μου υπερηφάνεια να κάνουν αταξίες τα παιδιά». Και το έλεγε αυτό μπροστά στα παιδιά του και τα μάτια του ήταν βουρκωμένα , αλλά το πρόσωπό του έλαμπε!

.

Το ίδιο πρόσεξα προ ημερών και εδώ. Ήρθαν μερικές αδελφές να συζητήσουμε. Είπαμε διάφορα˙ αναγκάστηκα να τις μαλώσω πολύ. Μία από αυτές δεν βοηθήθηκε καθόλου˙ κρύα ήρθε, κρύα έφυγε˙ μόνον εκεί πέρα έλεγε τα κουσούρια των άλλων χαρτί και καλαμάρι- βλέπεις , όποιος δεν κάνει δουλειά στον εαυτό του, έχει αυτό το ..χάρισμα! Μία άλλη στρυμώχθηκε, μέχρι που έκλαψε . Ταπεινώθηκε , αλλά μετά έλαμπε το πρόσωπό της. Βλέπετε τι κάνει ένας ταπεινός λογισμός με συντριβή! Αμέσως πάνε όλα τα κουσούρια στην άκρη, τακτοποιείται ο άνθρωπος και ακτινοβολεί το πρόσωπό του˙ ενώ με έναν λογισμό υπερήφανο ή βλάσφημο σκοτεινιάζει.

.

Όσο ανεβάζει πνευματικά την ψυχή μας ένας πολύ ταπεινός λογισμός που θα φέρει για μια στιγμή ο άνθρωπος, δεν την ανεβάζουν χρόνια ολόκληρα αγώνες υπερφυσικοί.

.
– Γέροντα, αν κάποιος είναι υπερήφανος και βάλη έναν ταπεινό λογισμό , θα τον βοηθήση ο Θεός;
– Εμ, αν βάλει έναν ταπεινό λογισμό δεν θα είναι υπερήφανος˙ θα είναι ταπεινός και θα τον βοηθήσει ο Θεός. Ο άνθρωπος είναι τρεπτός˙ πάει μία από ‘δω- μια από ‘κει, ανάλογα με το τι λογισμό έχει. Ο υπερήφανος , αν βάλη έναν ταπεινό λογισμό , βοηθιέται. Και ο ταπεινός , αν φέρει έναν υπερήφανο λογισμό , παύει να είναι ταπεινός. Είναι κανείς σε καλή πνευματική κατάσταση; Αν υπερηφανευθεί , τον εγκαταλείπει η Χάρις του Θεού και φθάνει σε άσχημη κατάσταση. Είναι σε άσχημη κατάσταση ,γιατί έκανε λ.χ. κάποιο σφάλμα; Αν συναισθανθεί το σφάλμα του και μετανοήσει ειλικρινά, έρχεται η ταπείνωση και φθάνει σε καλή κατάσταση, γιατί η ταπείνωση φέρνει την Χάρη του Θεού.

.

Αλλά, για να γίνει η ταπείνωση μόνιμη κατάσταση στον άνθρωπο, ώστε να παραμείνει μέσα του η Χάρις του Θεού, χρειάζεται δουλειά πνευματική.

.

Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2007

” – Αντέχουμε… (wordpress.com)

Η Γαλλική θρησκεία στην Ελλάδα - Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

Η Γαλλική θρησκεία στην Ελλάδα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

          Πρόσφατα στη Γαλλία κυκλοφορήθηκε το βιβλίο του Jean – Francois Colosimo «Η γαλλική θρησκεία» (“ La religion francaise”, ed. cerf).  Σε αυτό ο συγγραφέας περιγράφει γλαφυρά τον απηνή διωγμό που υφίστανται οι χριστιανικές αξίες στη Γαλλία κατά τα 230 τελευταία χρόνια. Πρόκειται για τον πιο μακρόχρονο διωγμό κατά των χριστιανών στην ιστορία της ανθρωπότητας, μετά από αυτούς στην αρχαία Ρώμη.

Σκοπός των διωγμών είναι να επιβληθεί στους πολίτες η «Γαλλική θρησκεία», δια του «άθεου κράτους». Στα γαλλικά ονομάζεται «L’ Etat laique»,  που κατά τον ορισμό της Γαλλικής Ακαδημίας σημαίνει «Το κράτος ξένο προς κάθε ομολογία ή θρησκευτική διδασκαλία». Στην ουσία το ουδετερόθρησκο κράτος στη Γαλλία είναι ένα επιθετικά άθεο κράτος, που επεξέτεινε την ιδεολογία του σε όλους τους τομείς της πνευματικής και κοινωνικής ζωής και επέβαλε τον άθεο παιδικό σταθμό – από τριών ετών...-, την άθεη εκπαίδευση, τις άθεες τελετές, τους άθεους νόμους (σελ. 107 του βιβλίου).

Οι κατά του χριστιανισμού ενέργειες στη Γαλλία κρατάνε αιώνες. Αφετηρία τους η Γαλλική Επανάσταση. Τα όσα διέπραξαν οι Γάλλοι Επαναστάτες  κατά το τέλος του 18^ου αιώνα είχαν συνέχεια στη Ρωσία τον 20ό αιώνα. Και οι δύο επαναστάσεις είχαν έναν ίδιο σκοπό, να εξαφανίσουν τον χριστιανισμό από την ιστορία και να τον καταργήσουν ως θρησκευτικό και πνευματικό γεγονός.

Με την επιβολή της Γαλλικής Επαναστάσεως διαπράττεται η γενοκτονία στη συντηρητική  Βανδέα και ο ναός της Παναγίας των Παρισίων μετατρέπεται σε Ναό της Λογικής. Στον μεγαλοπρεπή Ναό της προστάτιδας των Παρισίων Αγίας Γενεβιέβης γκρεμίζονται οι σταυροί από την οροφή του, αφαιρούνται τα χριστιανικά αριστουργήματα από το εσωτερικό του και αυτός διαμορφώνεται σε Πάνθεον των προσωπικοτητων της Επανάστασης και γενικά της Γαλλίας. Το παλάτι των Παπών στην Αβινιόν γίνεται στρατώνας και φυλακές και οι περισσότεροι ναοί μετατρέπονται σε στρατώνες, μουσεία, θέατρα. Το Ευαγγέλιο αντικαθίσταται από το Επαναστατικό Μανιφέστο, όπου ο Μαρά είναι ο νέος Χριστός...

Ο Κολόζιμο απαριθμεί τους αντιχριστιανικούς Νόμους, οι οποίοι επιβλήθηκαν μετά το 1789. Στις 10 Αυγούστου 1792 απαγορεύθηκε οι πολίτες να φέρουν Σταυρό, στις 12 απαγορεύθηκαν οι θρησκευτικές λιτανείες, στις 17 διατάχθηκε να αφαιρεθούν όλα τα χριστιανικά σύμβολα από τα στρατιωτικά κτίρια. Στις 24 Οκτωβρίου 1793 αντικαταστάθηκε το χριστιανικό ημερολόγιο από το επαναστατικό. Άλλαξαν οι μήνες και οι ημέρες. Της Κυριακής άλλαξαν το όνομα  και έπαυσε να είναι ημέρα αργίας. Την ίδια χρονιά, 1793, καταργήθηκε με Νόμο ο Θεός (!!!) και αντικαταστάθηκε από το «Υπέρτατο Ον». Βλέποντας την κατάσταση αυτή ο Μισελέ είπε: «Τίποτε δεν είναι πιο απαίσιο για την Επανάσταση από το να αγνοεί ότι φέρει μέσα της μια θρησκεία».

Οι διωγμοί κατά της χριστιανικής θρησκείας συνεχίστηκαν στη Γαλλία με διαλείμματα έως το 1880. Τότε, με τη χρησιμοποίηση της μεθόδου του σαλαμιού, το Γαλλικό κράτος πέτυχε να οδηγήσει στην ιδεολογική «ωρίμανση» τη Γαλλική κοινωνία, ώστε να δεχθεί το 1905 την κυριαρχία της αθεΐας. Συγκεκριμένα από τότε εντάθηκαν, με νομοθετήματα, οι αντιχριστιανικές ενέργειες και έτσι, από το 1905,  περιθωριοποιήθηκε  η Χριστιανική θρησκεία. Με τις ενέργειές του αυτές, όπως ο Κολόζιμο σημειώνει, «το Γαλλικό κράτος καταπόντισε την Εκκλησία, ώστε να φανεί φυσιολογικός ο πνιγμός της» (Σελίς 310 του βιβλίου).

Και εξηγεί ο γάλλος – ορθόδοξος χριστιανός στο θρήσκευμα – συγγραφέας ότι πάντα με νομοθετήματα: Το 1880 οι κληρικοί αποκλείστηκαν από τα ακαδημαϊκά συμβούλια, καταργήθηκε η ιδιωτική ανωτάτη εκπαίδευση και καταργήθηκαν επίσης οι στρατιωτικοί ιερείς. Το 1883 αποκλείστηκαν οι κληρικοί και οι μοναχοί ιατροί από την περίθαλψη ασθενών στα δημόσια νοσοκομεία και απαγορεύθηκε η παρουσία τιμητικών στρατιωτικών αγημάτων σε θρησκευτικές λιτανείες. Το 1884 καθιερώθηκε το διαζύγιο (Σημ. Ο ρωμαιοκαθολικισμός αρνείται το διαζύγιο) και απαγορεύθηκαν οι δημόσιες προσευχές και οι υπαίθριες θρησκευτικές τελετές. Το 1887 θεσπίσθηκε η άθεη τελετή στην κηδεία. Το 1889 οι ιερείς υποχρεώθηκαν να υπηρετούν ένα χρόνο στρατιωτική θητεία. Το 1900 καταργήθηκαν οι θρησκευτικές τελετές επί τη ενάρξει του σχολικού έτους και της δικαστικής περιόδου. Το 1901 δημεύθηκαν – κοινωνικοποιήθηκαν κατά την επίσημη κρατική ορολογία – τα έσοδα των χριστιανικών ιδρυμάτων. Το 1903 απαγορεύθηκε να υπηρετούν στα νοσοκομεία του Πολεμικού Ναυτικού μοναχές αδελφές νοσοκόμοι. Το 1904 ο νόμος της απαγόρευσης για τις  αδελφές μοναχές νοσοκόμες επεκτάθηκε σε όλο το στράτευμα Τον ίδιο χρόνο απαγορεύθηκε στους στρατιώτες να φέρουν επιστήθιο σταυρό. Το 1905 η υπηρεσία των κληρικών στο στράτευμα επιμηκύνθηκε στα δύο χρόνια..

Η συγκεκριμένη μέθοδος ιδεολογικής «ωρίμανσης»  από χρόνια χρησιμοποιείται στην Ελλάδα, με καθοδηγητές της τους λάτρεις της Γαλλικής θρησκείας. Οι περισσότεροι από αυτούς προσηλυτίσθηκαν σε αυτήν σπουδάζοντας στη Γαλλία και με τον φανατισμό των προσηλύτων ενεργούν έτσι ώστε  η Ορθόδοξη Εκκλησία  στην Ελλάδα να υποστεί ό,τι η Ρωμαιοκαθολική στη Γαλλία, δηλαδή να βυθιστεί στο περιθώριο.

Εκείνο που έχουν καταφέρει οι οπαδοί της Γαλλικής θρησκείας στη χώρα μας είναι η πολιτική εξουσία και η διανόηση να τους παίρνουν στα σοβαρά, να αποτελούν σήμερα το ιδεολογικό  κατεστημένο και να μιλούν από καθέδρας και δογματικά για θέματα που έχουν άμεση σχέση με τον ψυχισμό και την ιδιοπροσωπία των Ελλήνων. Η Γαλλική θρησκεία έχει οδηγήσει την πολιτική εξουσία και την κοινωνία της Γαλλίας σε τραγικά αδιέξοδα. Σε τέτοια αδιέξοδα επιδιώκουν να μας  οδηγήσουν οι Έλληνες λάτρεις της.

Σημειώνεται ότι τη Γαλλική θρησκεία ΟΥΔΕΝΑ άλλο Κράτος της Δύσης έχει αποδεχθεί, σύμφωνα με τα όσα τεκμηριωμένα γράφει ο Κολόζιμο. Το πρόβλημα πάντως στην Ελλάδα δεν είναι αυτοί που θέλουν να περιθωριοποιηθεί  η Ορθοδοξία και να προσηλυτιστούν οι Έλληνες στη γαλλική θρησκεία, για να «εκσυγχρονιστούν». Ούτε το πρόβλημα είμαστε οι Έλληνες. Παρά το ότι επί δεκαετίες βάλλεται η ιδιοπροσωπία μας, με τη  γλώσσα μας που πτωχαίνει, με την ιστορία μας που διαστρεβλώνεται, με τα θρησκευτικά που εξοβελίζονται, με την συστηματική μεθόδευση η εθνική μας συνείδηση να υποχωρεί ενώπιον του επελαύνοντος ωφελιμισμού και πρακτικού υλισμού, οι Έλληνες δείχνουμε εξαιρετικές αντοχές.

Το πρόβλημα είναι οι ταγοί της Εκκλησίας. Αποσβολωμένοι έμειναν όσοι προ ημερών στη Μονή Πεντέλης, άκουσαν τον Αρχιεπίσκοπο να λέγει ότι θεωρεί αναπόφευκτο τον χωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος! Πολλοί διερωτήθηκαν αν άκουσαν καλά. Ο Αρχιεπίσκοπος το είπε αυτό όταν κυβέρνηση δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργός ο Αλ. Τσίπρας, με τον οποίο διατηρεί άριστη σχέση, και όταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν άλλαξε το Άρθρο 3 του Συντάγματος και δεν δέχθηκε το Κράτος να καταστεί «ουδετερόθρησκο».

Ο Αρχιεπίσκοπος έδειξε ότι αποδέχεται μοιρολατρικά αυτό που δεν είναι αποδεκτό από τη σημερινή κυβέρνηση και τη μεγάλη πλειονοψηφία του κλήρου και του λαού. Σήμερα η Εκκλησία ΟΦΕΙΛΕΙ καλόπιστα να βοηθήσει την Πολιτεία να λάβει τις σωστές αποφάσεις για την εθνική επιβίωση των Ελλήνων. Για να συμβεί όμως αυτό χρειάζεται εκ μέρους Της ζωντάνια, αγωνιστικότητα, σοβαρή και βάσιμη επιχειρηματολογία, θερμό ενδιαφέρον για το ποίμνιο. Είναι λυπηρό ότι η διοικούσα Εκκλησία βρίσκεται σε αδράνεια. Η μόνη ενεργός αντίδραση Της ήταν όταν ετέθη το θέμα των μισθών και των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των κληρικών Της...

Σημειώνεται ότι το 2018 ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος σε πανελλαδικής τηλεθέασης δηλώσεις του, παρουσία του πρώην πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα, δέχθηκε την αλλαγή του Άρθρου 3 του Συντάγματος, και τον χαρακτηρισμό του Ελληνικού κράτους ως «ουδετερόθρησκου». Πρόσφατα ο Αλ. Τσίπρας είπε σε συνέντευξή του ότι για τον χωρισμό Κράτους – Εκκλησίας είχε συμφωνήσει με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, στον οποίο απέδωσε τα εύσημα, αλλά οι σκληροπυρηνικοί της Ιεραρχίας αντέδρασαν και ο χωρισμός δεν προχώρησε. Πάντως όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας,  εκείνος προσπάθησε...

 Ο Αρχιεπίσκοπος φαίνεται ότι εμμένει  στην τότε εκφρασθείσα πεποίθησή του, πως η συμφωνία του με τον Αλ. Τσίπρα ήταν επωφελής για την Εκκλησία. Φαίνεται επίσης ότι  τα όσα είπε στην Πεντέλη αποτελούν για αυτόν μια προσδοκία και όταν πραγματοποιηθεί ο χωρισμός Κράτους – Εκκλησίας θα δικαιωθεί... Παλαιότερα ο Αρχιεπίσκοπος ήταν κατά του χωρισμού. Μια φορά είχε πει να διεξαχθεί δημοψήφισμα και αν ο λαός το θέλει να γίνει. Μιαν άλλη φορά είχε πει  να επιστραφεί η εκκλησιαστική περιουσία και τότε συζητιέται...Μια εξήγηση για την αλλαγή του μπορεί να είναι η συναναστροφή του με τον Αλ. Τσίπρα....-

Αναστάσιος: Η Γαλλική θρησκεία στην Ελλάδα - Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου (anastasiosk.blogspot.com)

TO ΕΙΔΑΜΕ: Έκτακτο Παράρτημα: Η Φραγκική θρησκεία (yiorgosthalassis.blogspot.com)

ΟΙ ΚΑΚΕΣ ΠΑΡΕΕΣ ΧΑΛΑΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ.  ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΕΟΣ ΚΑΙ ΑΨΗΤΟΣ ΓΙΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ.