Ὁ ''πολυφυλετικός'', ''πολυθρησκευτικός'', ''πολυπολιτισμικὸς'' καί, στὴν πραγματικότητα, ἐθνοδιαλυτικός ἀποχριστιανισμὸς καὶ γραικυλισμὸς στὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημά μας ἔχει τὴν δική του ''ἰδεολογία'': τὸν νεοδιεθνιστικὸ ''εὐρωπαϊσμό''. Προσομοιάζει πρὸς τὸν κομμουνιστικὸ διεθνισμὸ ὡς πρὸς τὸ ὅτι μεριμνᾶ πρωτίστως γιὰ τὸν θρησκευτικὸ καὶ ἐθνικὸ ἀποχρωματισμὸ τῆς Παραδοσιακῆς Χριστιανικῆς καὶ Ἑλληνικῆς Παιδείας. Ἡ παρουσία ἀλλοδαπῶν μαθητριῶν καὶ μαθητῶν στὰ σχολεῖα δὲν εἶναι τυχαία συνέπεια τῆς μεταναστεύσεως καὶ λαθρομεταναστεύσεως τῶν οἰκογενειῶν των, ἀλλὰ μέρος τοῦ σκόπιμου σχεδιασμοῦ τῶν εὐρωζωνικῶν κέντρων, γιὰ νὰ τεθοῦν ἐκποδὼν ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Πατριωτικὴ Ἑλληνοπρέπεια ἀπὸ τὴν Ἐκπαίδευσι, ἀντικαθιστάμενες ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ σύγχυσι καὶ τὴν δίχως Ἑλληνικὴ Φιλοσοφικὴ Πνευματικότητα μηδενιστικὴ ''εὐρωπαιδεία''. Τοὺς ἐνοχλεῖ ἡ Ἑλληνορθόδοξος Ἀγωγή. Ποιούς; Μὰ τοὺς ἀρνητάς τῆς Ταυτότητός μας. Ἐσωτερικοὺς καὶ ἐξωτερικούς. Μαρξιστάς καὶ ''εὐρωπαϊστάς''.
Οἱ πρῶτοι ἐπιδιώκουν μία ''παιδεία'' ἀνάγωγη, στερούμενη οὐσιαστικῆς Ἀγωγῆς, ἀρχικῶς ''πολυθρησκευτικὴ'' καὶ ''πολυπολιτισμικῶς'' ἀντιχριστιανικὴ καὶ ἀνθελληνική. Τοὺς ἐξυπηρετεῖ νὰ εἶναι ἡ Πατρίδα μας προτεκτοράτο τῆς Ε.Ε. καὶ ὄχι Ἑλληνικὸ Ἔθνος - Κράτος μὲ τὴν Αὐθεντικότητα τῆς Ἀποκεκαλυμμένης Χριστιανικῆς Πίστεως, τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ Ἀριστερὰ καλλιεργεῖ τὴν προσδοκία ὅτι ἡ Ἑλλάς, ἀποεθνοποιουμένη βαθμηδὸν μὲ τὴν δουλικὴ προσκόλλησί της στὰ ἀπατηλὰ εὐρωπρότυπα, θὰ πέση σὰν ''ὥριμο φροῦτο'' εἰς τὰς ἀγκάλας τοῦ μαρξισμοῦ, ἀπαρνουμένη τὶς ρίζες της καὶ ἀπεμπολώντας τὴν πολιτισμικὴ ἰδιοσυχνότητά της.Ἔτσι συμπράττει μὲ τὸν νεοδιεθνιστικὸ ''εὐρωπαϊσμό'' ἐφ᾽ ὅσον δρομολογεῖ τὸν δικό της μαρξιστικὸ-λενινιστικὸ διεθνιστικὸ ἰσοπεδωτισμό. Γι᾽ αὐτὸ ἀπεργάζεται τὴν διάλυσι τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Ἐκπαιδευτικοῦ Προτύπου μὲ τὴν διαρκῆ ὑπονόμευσί του. Εἶναι κοιναί αἱ ἀντορθόδοξοι καὶ ἀντεθνικαί ἐκπαιδευτικαί ἐπιδιώξεις τοῦ νεοδιεθνιστικοῦ ''εὐρωπαϊσμοῦ'' καὶ τοῦ κομμουνιστικοῦ διεθνισμοῦ.Ἂς τὰς ἴδωμεν: *''Πολυθρησκευτικοποίησις'' τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν γιὰ νὰ φυγαδευθῆ ὁ ἀμιγὴς Ὀρθόδοξος χαρακτήρας του. Εἶναι τὸ πρῶτο στάδιο ἀποχριστιανοποιήσεως μὲ τὸ ''πιλοτικὸ'' πρόγραμμα. Θὰ ἀκολουθήση ἡ ὑπαγωγὴ τῶν Θρησκευτικῶν στὰ καθαρῶς μὴ ὑποχρεωτικὰ μαθήματα. Πρόκειται γιὰ τὸ δεύτερο στάδιο. Στὸ τρίτο στάδιο κυριαρχεῖ ἡ ὁλοκληρωτικὴ κατάργησις τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Ἐξ ἀλλοῦ, ἐν ὀνόματι τῆς ''πολυθρησκευτικότητος'', ἡ Ὀρθόδοξος Ἀνθρωπολογία, διότι μὲ αὐτὴν συνάπτεται τὸ ἀνωτέρω Μάθημα, πρέπει νὰ παραμερισθῆ πρὸς χάριν τῶν μουσουλμάνων μαθητῶν καὶ τῶν τζιχαντιστων ἀπανθρώπων τρομοκρατῶν! *Συνεχεῖς καταλήψεις στὰ σχολεῖα. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐπίδειξις πυγμῆς τοῦ κομμουνισμοῦ στὴν Ἐκπαίδευσι. Σὰν νὰ μᾶς ὑπενθυμίζουν ὅτι κυβερνᾶ, κατ᾽ οὐσίαν, τὸ ἀθεϊστικό μαρξιστικὸ παρακράτος. Παρακράτος, πού, συγχρόνως, γίνεται καὶ βραχίων στηρίξεως τοῦ νεοδιεθνιστικοῦ ''εὐρωπαϊσμοῦ'' στὸν παιδαγωγικό χῶρο. *Παραχάραξις τῆς Ἱστορίας στὴν διάστασι τῆς διαστρεβλώσεως τῶν διδασκομένων ἑνοτήτων της, ποὺ ἀναφέρονται στὴν τεράστια πατριωτικὴ προσφορά τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ Ἑλληνικὸ Ἔθνος, ἀρρήκτως συνδεδεμένες ὀντολογικὲς καὶ ἱστορικὲς πραγματικότητες, ''δέν ὑπάρχουν'' γιὰ ''εὐρωπαϊστάς'' καὶ ἀριστεροὺς ἐκπαιδευτικοὺς ὀλετῆρας καὶ παιδαγωγικοὺς Προκρούστας. * Προσποιητὴ ἀδιαφορία γιὰ τὸν ἐκκλησιασμὸ τῶν μαθητῶν. Ἀλλὰ καί πολλὰ ἀλλά, ποὺ μᾶς θέτουν πρὸ τῶν εὐθυνῶν μας. Ἡ Ἑλληνορθόδοξος Ἀγωγὴ βάλλεται. Μὰ ἀπὸ κάθε δοκιμασία ἀποδεικνύεται καὶ διατρανοῦται τὸ ἄφθαρτο μεγαλεῖο τῆς διαχρονικῆς δυνάμεως τῆς Ἑλληνορθοδοξίας. Μιᾶς δυνάμεως, ποὺ δίδεται ἀπὸ τὸν Πανυπερτέλειο Δομήτορα Θεό, γιὰ νὰ μᾶς ἀναδεικνύη σὲ Προασπιστάς τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου Τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς ἐν Χριστῷ καὶ κατὰ Χριστὸν Ἐκπαιδευτικῆς καὶ Παιδαγωγικῆς Ἀποστολῆς μαςΤότε ἰδὼν Ἰούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν ὅτι κατεκρίθη, μεταμεληθεὶς ἀπέστρεψε τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς πρεσβυτέροις
Ματθ. 27,3 Τοτε ο Ιούδας, ο οποίος τον είχε παραδώσει, όταν είδε ότι ο Ιησούς κατεδικάσθη από το συνέδριον, κατελήφθη από μεταμέλειαν (όχι όμως από πραγματικήν μετάνοιαν, που θα τον οδηγούσε πλησίον του Χριστού) και σαν να ησθάνετο αβάστακτον βάρος δια τα τριάκοντα αργύρια, τα έδωσε πίσω στους αρχιερείς και πρεσβυτέρους
Ματθ. 27,4 λέγων· ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον. οἱ δὲ εἶπον· τί πρὸς ἡμᾶς; σὺ ὄψει.
Ματθ. 27,4 λέγων· “ημάρτησα, διότι παρέδωσα αίμα αθώον”. Εκείνοι δε είπον· “και τι μας μέλει εμάς; Συ θα δώσης λόγον δι' αυτό”.
Ματθ. 27,5 καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια ἐν τῷ ναῷ ἀνεχώρησε, καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο.
Ματθ. 27,5 Και αφού έριψεν με αγανάκτησιν τα αργύρια στον ναόν, έφυγε απελπισμένος και επήγε και εκρεμάσθη.
Ματθ. 27,6 οἱ δὲ ἀρχιερεῖς λαβόντες τὰ ἀργύρια εἶπον· οὐκ ἔξεστι βαλεῖν αὐτὰ εἰς τὸν κορβανᾶν, ἐπεὶ τιμὴ αἵματός ἐστι.
Ματθ. 27,6 Οι δε αρχιερείς επήραν τα αργύρια και είπαν· “δεν επιτρέπεται να τα βάλωμε στο ταμείον του ναού, διότι είναι τιμή αίματος, το οποίον μετ' ολίγον θα χυθή”.
Ματθ. 27,7 συμβούλιον δὲ λαβόντες ἠγόρασαν ἐξ αὐτῶν τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως εἰς ταφὴν τοῖς ξένοις·
Ματθ. 27,7 Αφού δε έκαμαν συμβούλιον ηγόρασαν με αυτά τον αγρόν του κεραμιδά, ως τόπον ταφής των ξένων (οι οποίοι συνέβαινε να αποθνήσκουν εις την Ιερουσαλήμ).
Ματθ. 27,8 διὸ ἐκλήθη ὁ ἀγρὸς ἐκεῖνος ἀγρὸς αἵματος ἕως τῆς σήμερον.
Ματθ. 27,8 Δι' αυτό και ο αγρός εκείνος έχει ονομασθή μέχρι σήμερα “αγρός αίματος”.
Ματθ. 27,9 τότε ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου ὃν ἐτιμήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ,
Ματθ. 27,9 Τοτε εξεπληρώθη αυτό που είχε λεχθή δια του προφήτου Ιερεμίου, ο όποιος έλεγε· “και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια, την τιμήν του ανεκτιμήτου, τον οποίον μερικοί από τους υιούς Ισραήλ τόσον είχαν εκτιμήσει,
Ματθ. 27,10 καὶ ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, καθὰ συνέταξέ μοι Κύριος.
Ματθ. 27,10 και έδωκαν αυτά δια τον αγρόν του κεραμιδά, όπως με καθωδήγησε ο Κυριος”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου