Η Σοφία ένα κοινωνικό android
Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι πολιτικά εσφαλμένη γιατί διδάσκεται γενικά από λευκούς ανθρώπους και επομένως δεν αντιπροσωπεύει την ποικιλομορφία του κόσμου! Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν οι αρχιερείς του προοδευτισμού.
Αυτή τή φορά, φίλε αναγνώστη, θα σε πιάσω αδιάβαστο. Είμαι βέβαιος ότι δεν το έχετε σκεφτεί ποτέ: Η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) είναι πολιτικά εσφαλμένη. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν οι αρχιερείς του προοδευτισμού και της πολιτικής ορθότητας. Η Τεχνητή Νοημοσύνη, στην πραγματικότητα, έχει ένα ανυπέρβλητο πρόβλημα προς το παρόν: διδάσκεται από τον άνθρωπο. Ατελή, ενίοτε εμμονικά όντα, που δημιουργούν, σχηματίζουν, «εκπαιδεύουν» τις ακολουθίες αλγορίθμων που αποτελούν την Τεχνητή Νοημοσύνη των ρομπότ και των κυβερνητικών συσκευών. Είναι αυτοί που εισάγουν δεδομένα και πληροφορίες στον «εγκέφαλο» της τεχνητής νοημοσύνης. Αυτοί οι μαθηματικοί, οι επιστήμονες υπολογιστών, οι μηχανικοί και οι επιστήμονες, ωστόσο, έχουν ένα τεράστιο ελάττωμα, στα μάτια του πολιτικά ορθού φανατισμού: κάνουν προφίλ, παρέχουν πληροφορίες ξεκινώντας, ακούστε ακούστε απίστευτo, από τις προκαταλήψεις τους . Ο λόγος είναι στοιχειώδης: αυτοί που τροφοδοτούν το μηχάνημα είναι συνήθως λευκοί άνδρες. Ως αποτέλεσμα, δεν αντιπροσωπεύουν την ποικιλομορφία του κόσμου.
Ο υποκειμενικός και θυματοποιημένος ταυτισμός διεκδικεί ένα άλλο θύμα, και τι θύμα: ακόμη και την Τεχνητή Νοημοσύνη, το πιο εξελιγμένο και - φαινομενικά - αντικειμενικό πράγμα που έχει εφεύρει ο μεταμοντέρνος άνθρωπος. Ένα πείραμα που αναπτύχθηκε από την εταιρεία συμβούλων Biko –θα θέλαμε να μάθουμε την ταυτότητα όσων το ανέθεσαν και το προσανατολίσανε– κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κύριοι αλγόριθμοι που χρησιμοποιούνται από το σύστημα αναγνώρισης εικόνων της Amazon και της Google χαρακτηρίζουν διαφορετικά τους άνδρες και τις γυναίκες. Ουπς. Φαίνεται ότι στα μάτια αυτού του λογισμικού – μπορεί η έκφραση να ισχύει για τεχνητές συσκευές; – εάν σε μια εικόνα εμφανίζεται ένα άτομο που κραδαίνει ένα σφυρί, σχετίζεται αυτόματα με ανδρικές συμπεριφορές.
Φαίνεται ότι οι «προκαταλήψεις» αφθονούν σε αυτά τα συστήματα που έχουν μπει δυναμικά στην καθημερινότητα και ξέρουν πώς να διεισδύουν στην ατομικότητα του κάθε χρήστη. Η ένσταση που διατυπώνουμε είναι απλή: η απόλυτη απουσία προκαταλήψεων, η πλήρης, προγραμματική ουδετερότητα, είναι με τη σειρά της μια προκατάληψη, μια επιλογή που μετατρέπει τον άνθρωπο του σήμερα και κυρίως του αύριο σε μια κενή πλάκα (tabula rasa) γεμάτη αποκλειστικά με λαμβανόμενο περιεχόμενο, ετερο-σκηνοθετημένο (ετεροκατευθυνόμενο) από τους κατόχους της τεχνητής συσκευής. Το πιο αδιαμφισβήτητο και επίμονο από αυτά είναι η ισότητα ενάντια στη φύση, μεταξύ των φύλων, μεταξύ εθνοτικών ομάδων, μεταξύ ατόμων και των ιδεών τους. Δεν είναι ισότητα, αλλά αναγκαστική ισοδυναμία που επιβάλλεται από αυτούς που μας αναγκάζουν να μην πιστεύουμε στα μάτια μας και στο μυαλό μας.
Στην αναγνώριση εικόνων, οι αρχιερείς του Πανομοιότυπου παραπονούνται, η Τεχνητή Νοημοσύνη βρίσκει και προσδιορίζει αντικείμενα και τα συσχετίζει ανά «ετικέτες» και κατηγορίες, με βάση τις πληροφορίες που λαμβάνει. Καταραμένοι «άνθρωποι», που εξαπατούν ηλεκτρονικούς εγκεφάλους για σκοπούς σεξισμού, ρατσισμού και ανδρικού σοβινισμού. Πολύ λίγες κατηγορίες κρίσης που προσφέρονται στη συσκευή, σε συνδυασμό με την αδιαφάνεια των εταιρειών που κατέχουν το λογισμικό. Αυτό το πρόβλημα μάς φαίνεται πιο συγκεκριμένο: η ιδιωτικοποίηση πόρων τεχνητής νοημοσύνης είναι πιο ανησυχητική από τα κριτήρια ταξινόμησης εικόνων των τεχνητών νευρωνικών δικτύων. Η πολιτικά ορθή ανησυχία είναι αντίθετα να ανακαλύψουμε ότι κάτω από τις κατηγορίες "κορίτσι" και "γυναίκα" συνήθως ταξινομούνται εικόνες θηλυκών ανθρώπων (ωχ, ωχ, γινόμαστε πολιτικά ορθοί, ουδέτεροι και χωρίς αξία...) με πρόθεση για καθήκοντα που παραδοσιακά συνδέονται με το σύμπαν των γυναικών. Αρκετά μεγάλο πρόβλημα για μυαλά που έχουν εμμονή με την ισοδυναμία! Πρέπει να γνωρίζουμε, κλαίνε, ότι οι «άνθρωποι» είναι παρόντες σε όλο τον κύκλο ζωής της Τεχνητής Νοημοσύνης, μεταφέροντας τις προκαταλήψεις τους σε αυτήν – κακόβουλα ή με άλλο τρόπο.
Επομένως, η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι αλάνθαστη (δικός μας ο αναστεναγμός της ανακούφισης) ούτε «ουδέτερη». Έχουμε ήδη πει τη γνώμη μας για την κατηγορία της ουδετερότητας. Προσθέτουμε ότι απόλυτη ουδετερότητα δεν υπάρχει, αλλά η έννοια εντοπίζεται αναπόφευκτα κατά μήκος ενός άξονα αρχών και αξιών. Αυτά της πολιτικής ορθότητας είναι εξίσου αμφισβητήσιμα με όλα τα άλλα και εισάγονται σε ένα πλέγμα που κυριαρχείται από την προκατάληψη της ισοδυναμίας/ισότητας, που υποδεικνύεται μέ «προκαταλήψη» ως η μόνη καθολικά έγκυρη. Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι ένα σύστημα πρόβλεψης: δεν μπορεί να μην λαμβάνει υπόψη την πραγματικότητα όπως είναι αντί γιά τα όνειρα και τα οράματα κάποιου. Εάν διαστρεβλώνεται στο όνομα της πολιτικά ορθής προκατάληψης, τότε γίνεται εργαλείο κοινωνικής μηχανικής, κυριαρχίας και κατεύθυνσης, όχι προγνωστικός μηχανισμός.
Πιο ενδιαφέρουσα είναι η ανακάλυψη μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από το αμερικανικό Πανεπιστήμιο Cornell. Η ακρίβεια της AI στην αναγνώριση και ερμηνεία αντικειμένων ποικίλλει ανάλογα με το αν οι εικόνες είναι προέλευσης ΗΠΑ ή άλλων χωρών. Φυσικά, πρέπει να γίνει δουλειά για να βελτιωθεί η ποιότητα των προβλέψεων και των ενδείξεων, αλλά εμφανίζεται η πολιτιστική αποικιοκρατία των ΗΠΑ, η οποία επεκτείνεται ακόμη και σε απλούς παγκοσμιοποιητικούς αλγόριθμους. Πριν από δύο χρόνια, μια εφαρμογή που ονομάζεται FaceApp έγινε δημοφιλής σε μια στιγμή, ενσωματώνοντας ένα σύστημα αλλαγής εικόνας ικανό να εφαρμόσει φίλτρα ομορφιάς, αλλαγής φύλου, γήρανσης ή νεότητας. Ένα διασκεδαστικό παιχνίδι που, ωστόσο, ισχυρίζονται οι συνοφρυωμένοι φύλακες της πολιτικά ορθής επανάστασης, σημαίνει ότι οι προκαταλήψεις επιμένουν.
Αυτή η φαινομενικά αθώα και παιχνιδιάρικη υπηρεσία σημαίνει ότι εάν ένα άτομο με μακριά μαλλιά και θηλυκά χαρακτηριστικά εμφανίζεται σε μια εικόνα, το λογισμικό μπερδεύεται και δεν μπορεί να αναγνωρίσει το αντικείμενο στα χέρια του ως τρυπάνι, ίσως παρεξηγώντας το με στεγνωτήρα μαλλιών. Υπάρχουν επίσης άσχημα νέα από μια άλλη δημοφιλή εφαρμογή, το CamFind. Εάν διαγράψετε ένα αντικείμενο από τη φωτογραφία, η περιγραφή αλλάζει σημαντικά. Το σύστημα μπορεί να κατηγοριοποιήσει, για παράδειγμα, έναν άνδρα που κινηματογραφήθηκε ενώ χρησιμοποιεί σκούπα ντυμένος γυναίκα, αλλά αν διαγραφεί η σκούπα, η εικόνα προσδιορίζεται ως "ανδρικό μπλουζάκι πόλο". Στο σύστημα αναγνώρισης προσώπου Amazon Rekognition, η φωτογραφία επισημαίνεται ευδιάκριτα με βάση το προφανές φύλο και, φρίκη, παράγει αποτελέσματα που σχετίζονται με το φύλο που αποδίδεται στο άτομο που φωτογραφήθηκε. Η εκδίκηση της φύσης στον πολιτισμό.
Η προγνωστική δύναμη της τεχνητής νοημοσύνης μειώνεται, με εμπορική ζημιά για όσους επενδύουν σε αυτήν, αλλά πάνω απ' όλα δείχνει ότι η πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ζωής και οι επιλογές του καθενός δεν μπορούν να φυλακιστούν σε συστήματα απολυτοποίησης και ακόμη λιγότερο μπορεί να αφαιρεθεί από την ατομική κρίση, από την απέραντη ποικιλία των πάντων, από τις παραδεδομένες ιδέες, από την εικόνα του κόσμου που έχει ο καθένας για τον εαυτό του. Τελικά, ακόμη και η πολιτική ορθότητα είναι μια ταμπέλα, μια προκατάληψη, μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας, μια ιδέα μεταξύ άλλων. Καλά νέα από τον κόσμο της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Roberto PECCHIOLI
Ρωμ. 1,22: φάσκοντες εἶναι σοφοὶ, ἐμωράνθησαν.
ΑπάντησηΔιαγραφή