Σουηδία, οι χαμένες ψευδαισθήσεις

Οταν έλεγες ότι το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα για την Ευρώπη, σου απαντούσαν «υπάρχει όμως το μοντέλο της Σουηδίας». Οταν έλεγες ότι η σοσιαλδημοκρατία είναι σε αποδρομή, κυρίως εξαιτίας της αποτυχίας της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, σου απαντούσαν «υπάρχει όμως το μοντέλο της Σουηδίας». Ναι, η Σουηδία στην κρίση του 2015 υποδέχθηκε σε αναλογία πληθυσμού τον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών από την υπόλοιπη Ευρώπη· το 20% του πληθυσμού των 10 εκατομμυρίων – όχι πολύ περισσότερους από όσους εμείς. Απλώς αυτοί τους μετρούν, ενώ εμείς μένουμε στο «περίπου». «Είναι η ανεύθυνη μεταναστευτική πολιτική και η αποτυχία της ένταξής τους» που μας οδήγησαν εδώ. Η παραδοχή δεν ανήκει ούτε στη Λεπέν ούτε στον Σαλβίνι. Είναι δήλωση του πρωθυπουργού της Σουηδίας, Ουλφ Κρίστενσον, κεντροδεξιού, που συγκυβερνά με την Ακροδεξιά. Σημασία έχει το «εδώ». Και το «εδώ» δεν έχει καμία σχέση με το ειδυλλιακό τοπίο της ανοιχτής κοινωνίας που έχει λύσει τα προβλήματά της, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει μόνον από την πληκτική νύχτα του υπερβόρειου χειμώνα.

 Η κυβέρνηση ζητάει από τον στρατό να συνεργασθεί με την αστυνομία για να αντιμετωπίσουν τη δολοφονική δράση των συμμοριών. Τους υπολογίζουν γύρω στους 30.000, είναι νέοι και προέρχονται από τις κοινότητες των μεταναστών στην πλειονότητά τους. Τον Σεπτέμβριο μόνο, άφησαν στο πέρασμά τους 11 νεκρούς. Στο Netflix, η σειρά «Το χαλιφάτο» αφηγείται την ιστορία δύο κοριτσιών, κορών μεταναστών, που έχουν αφομοιωθεί στη σουηδική κοινωνία και το σκάνε από το σπίτι τους γοητευμένες από την υπόσχεση του ισλαμικού παράδεισου. Είναι μια απάντηση στο ερώτημα γιατί η δεύτερη γενιά των μεταναστών γοητεύεται από τον ισλαμισμό. Ψάχνουν την ταυτότητα που τους κάνει να αισθάνονται διαφορετικοί. Το όνειρο κάθε εφήβου. Η πολυπολιτισμική κοινωνία αποδεικνύεται μια ψευδαίσθηση, η οποία μπορεί να λειτουργεί ως θεωρητικό σχήμα, όμως η πραγματικότητα τη διαψεύδει.

Σουηδία: «Δεν ενσωματώνονται οι μετανάστες – Να ελαχιστοποιήσουμε την άφιξη νέων αιτούντων άσυλο». «Δύο στους τρεις μετανάστες στην Ευρώπη δεν χρειάζονται προστασία»

Δεν είμαι γνώστης της γεωπολιτικής και πολύ θα ήθελα τη γνώμη κάποιου ειδικού. Οι ταραχές ξεκίνησαν το 2022, λίγο μετά την εισβολή στην Ουκρανία και την αίτησή της για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Μήπως η σημερινή εξέγερση είναι βραχίων του νεοοθωμανού Ερντογάν; Θα έλεγα πως αυτή είναι η τεχνική πλευρά του ζητήματος. Διόλου αμελητέα, δεν έχω αντίρρηση. Ομως η ουσιαστική πλευρά, αυτή που θα όφειλε να αφυπνίσει την Ευρώπη, εξίσου με το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης στη Μεσόγειο, είναι ότι μια κοινωνία που μέχρι χθες αντιμετωπιζόταν ως πρότυπο υποδοχής και ένταξης των ισλαμικών πληθυσμών αποδεικνύεται εύθραυστη. Χρειάστηκε δουλειά και μπόλικη ιδεολογία για να βρεθούν οι 30.000 νέοι που στελεχώνουν τις δολοφονικές συμμορίες του Αλλάχου Ακμπάρ.

Πηγή: Καθημερινή