Υπάρχουν πολλοί διανοούμενοι «ενσωματωμένοι» στις τάξεις των ιδιοκτητών κεφαλαίων που κατηγορούν όλους τους διαφωνούντες ως «αντιδυτικούς».
Εάν αμφιβάλλετε για τις θαυματουργικές ιδιότητες ενός λανθασμένου και αναγκαστικά χορηγούμενου θεραπευτικού προϊόντος, τότε είστε αντιεπιστημονικός και αντιδυτικός θεωρητικός συνωμοσίας.
Αν αμφιβάλλετε ότι η Ουκρανία είναι το προπύργιο της δημοκρατίας και ότι η Ρωσία διευθύνεται από έναν τρελό που θέλει να φτάσει με τανκς στη Λισαβόνα, τότε είστε ένας αντιδυτικός Πουτινιανός.
Αν αμφιβάλλετε ότι το Ισραήλ είναι εξ ορισμού ένα φτωχό θύμα, που βασανίζεται άδικα από ζηλιάρηδες, αντισημίτες Παλαιστίνιους βασανιστές, τότε είστε υπέρ της τρομοκρατίας και αντιδυτικοί.
Πλέον, ο όρος «Δυτικός» είναι πολύ διφορούμενος, δεδομένου ότι σήμερα περιλαμβάνει ουσιαστικά ό,τι πέφτει στην επιρροή των ΗΠΑ και των μπανγκαλόου τους ανά τον κόσμο. Αυτό που θα ήθελα να διευκρινίσω εδώ είναι ότι αν με τον όρο αντιδυτικός αυτοί οι φτηνοί διανοούμενοι εννοούν αντιευρωπαϊστές, κάνουν πολύ λάθος.
Εκτός από τους διανοούμενους στο μισθολόγιο και αυτούς που νομίζουν ότι ξέρουν τι συμβαίνει στον κόσμο επειδή διαβάζουν τη Repubblica-Corriere, για τους συνειδητούς διαφωνούντες αυτή είναι μια ιστορική φάση σοβαρής πολιτιστικής ταλαιπωρίας.
Αυτό συμβαίνει επειδή όποιος δεν είναι πολιτιστικός διανομέας γνωρίζει ποιος είναι ο εξαιρετικός πλούτος, η πολλαπλότητα και το βάθος του ευρωπαϊκού πολιτισμού και δικαίως είναι περήφανος γι' αυτό.
Δεδομένου ότι φυσικά δεν υπάρχει πλέον χώρος για την αλαζονεία εκείνων που πίστευαν πριν από έναν αιώνα ότι υπάρχει μόνο ένας πολιτισμός στον κόσμο που αξίζει το όνομα, ο ευρωπαϊκός, και ότι όλα τα άλλα ήταν βαρβαρότητα, παραμένει αλήθεια ότι ο πολιτισμός που μετακομίστηκε από την Ελλάδα του 6ου αιώνα π.Χ. και που απλώνεται για δυόμισι χιλιετίες στο φάσμα των επιστημών, των τεχνών και της γνώσης στην Ευρώπη και όχι μόνο, είναι μια απίστευτη κληρονομιά, που επιβάλλει την ταπεινοφροσύνη σε κάθε διάνοια.
Οποιος έχει ακόμη αισθανθεί τους πνευματικούς κόσμους που πηγάζουν από τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Θωμά, τον Δάντη, τον Ντεκάρτ, τον Σπινόζα, τον Λάιμπνιτς, τον Μοντεβέρντι, τον Μιχαήλ Άγγελο, τον Θερβάντες, τον Πέρσελ, τον Σαίξπηρ, τον Μπαχ, τον Μότσαρτ, τον Βάγκνερ, τον Μάλερ, τον Ντεμπυσσύ, τον Βαν Γκογκ, τον Ντοστογιέφσκι, τον Τόμας Mann, Niels Bohr, κ.λπ. και τα λοιπά. κ.λπ., όποιος είχε αυτή την εμπειρία έστω και ελάχιστα, δεν μπορεί παρά να υποφέρει τρομερά βλέποντας όλα αυτά να καταβροχθίζονται, να διαστρέφονται και να καταστρέφονται από το ιστορικό ατύχημα της ηγεμονίας των ΗΠΑ τα τελευταία 70 χρόνια.
Η Ευρώπη έχει πολλά ελαττώματα, αλλά το κυριότερο είναι ότι αυτοκαταστράφηκε πριν από έναν αιώνα, αφήνοντας ελεύθερο τον δρόμο σε εκείνον τον εμπλουτισμένο ανώμαλο του Αμερικανού ανιψιού της, που την οδήγησε, βήμα-βήμα, να γίνει ένα κακό αντίγραφο του εαυτού της, αναλώσιμου ακριβώς σάν ένα αντίγραφο.
Και το βάσανό μας είναι να γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε στη λάθος πλευρά της ιστορίας σήμερα, τόσο λάθος όσο πριν από έναν αιώνα, αλλά σήμερα και χαμένοι και να αισθανόμαστε ότι η επικείμενη κατάρρευση θα φέρει και αυτή τη μοναδική κληρονομιά μαζί της κάτω από τα ερείπια.
L'Europa ha molte colpe ma la principale è di essersi autodistrutta (ariannaeditrice.it)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου