Φώτο: Από την πρόσφατη επίσκεψη του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου κ. Ιγνατίου στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, κατά τη Θρονική Εορτή
ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΣΑΛΩΝΩΝ κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ιερός Ναός της Θείας Αναλήψεως, Κατερίνη. 3/11/2023
Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς,
Αδελφοί εν τη επισκοπική αξία,
«Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει» (Ψαλμ. 22)
Ναι, για τρίτη φορά ευδόκησε ο καλός Θεός των Πατέρων ημών να σταθώ εδώ, στην ίδια Αγία Τράπεζα, εδώ που δέχθηκα τη ζωοποιό φλόγα του Αγίου Πνεύματος που με ανέδειξε διάκονο και ιερέα του λαού Του δια των τιμίων χειρών του πεφιλημένου Αγίου Γέροντός μου Κυρίου Αγαθονίκου, του Αγαθού Ποιμένος της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους.
Αυτή τη φορά, την τρίτη κατά σειρά, αναμένοντας την Αγία Αρχιερωσύνη, την πληρότητα της Χάριτος της Αγιωτάτης Τριάδος, του Ενός και Μοναδικού Θεού, δια των Υμετέρων Αγίων Χειρών, δυνάμει του Χαρίσματος της Αποστολικής Διαδοχής.
Σαστίζει ο πτωχός μου νους στην προσπάθεια να ανακαλέσει μνήμες εδώ μέσα, στον πάνσεπτο αυτό Καθεδρικό Ναό της Θείας Αναλήψεως, που ανήγειρε εκ βάθρων η ευλάβεια του μακαριστού και ρηξικέλευθου Ποιμενάρχου μας, του επιφανούς Μητροπολίτου Κίτρους Βαρνάβα και επεράτωσε ο γλυκύς Γέροντάς μας Αγαθόνικος, με την άοκνη πάντα φροντίδα του απαράμιλλου Προϊσταμένου του Ιερού Αυτού Καθιδρύματος Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου Αιδεσιμολογιωτάτου π. Γεωργίου Μπιλιάγκα και των αξίων συνεργατών του π. Νικολάου Φωτίου, του αειμνήστου π. Γρηγορίου Λαφατζή και εν συνεχεία π. Μιχαήλ Κουρσιουμπά, με την επιμέλεια Αθανασίου Μπλάτζα.
Εδώ ανδρώθηκα ως Χριστιανός Ορθόδοξος και εδώ πρόσφερα τις υπηρεσίες μου ως διάκονος αλλά και ως κατηχητής και Αρχιμανδρίτης, έως ότου, τη εισηγήσει του τότε Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Σαββάτου, νυν δε Μητροπολίτου Μεσσηνίας, ο μακαριστός και πολύκλαυστος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος με ετίμησε καλώντας με να αναλάβω τη Γραμματεία της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Παρακολουθήσεως Ευρωπαϊκών Θεμάτων, Αρχιγραμματεύοντος τότε του Επισκόπου Σαλώνων νυν δε εκλεκτού και ακαμάτου Μητροπολίτου Σερρών κυρίου Θεολόγου.
Δεν λησμονώ και το πρώτο διάστημα της διακονίας μου ως πρώτος διάκονος της νεοπαγούς Ιεράς Μητροπόλεως Ιταλίας με έδρα τη Βενετία στο ιστορικό θυσιαστήριο του περικαλλούς και μνημειώδους Ναού του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων, όχι μακριά από την περίφημη Βυζαντινή Βασιλική του Αγίου Μάρκου, γνωστή και θαυμαστή σε μένα από τα αλησμόνητα χρόνια των σπουδών μου στο Ιστορικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, όπου εκτός από τις ακαδημαϊκές γνώσεις που απέκτησα από καθηγητές σοφούς (Μανώλη Ανδρόνικο, Ιωάννη Καραγιαννόπουλο, Δημήτριο Μαρωνίτη, Ιωάννη Χασιώτη κ.ά.), είχα τη χαρά να γνωρίσω και να συναναστραφώ με πολύ αξιόλογους συναδέλφους που κοσμούν μέχρι σήμερα το ΑΠΘ και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και σήμερα παρευρίσκονται στην προσωπική μου Πεντηκοστή. Τους ευχαριστώ απ΄ τα βάθη της ψυχής μου και τους διαβεβαιώνω για τη διαρκή παρουσία τους στις προσευχές μου.
Εδώ, επιτρέψτε μου να στρέψω τη σκέψη μου στο Φανάρι της καρδιάς μας και να εκφράσω προς τον Πρώτο της Ορθοδοξίας, Κύριο Κύριό μου Βαρθολομαίο, τον Πατριάρχη των Πατριαρχών, την ευγνωμοσύνη μου για το όνομα του Αγίου Προκατόχου Του που μου δώρισε, του Αγίου Ιγνατίου του Νέου, Γιού και Αδελφού Αυτοκρατόρων, που φέρω πάντα με τιμή. Τον ευχαριστώ για την αγάπη του προς την ελαχιστότητά μου και που απέστειλε τον λίαν αγαπητό μου Αδελφό, Άγιο Αμορίου κ. Νικηφόρο να τον εκπροσωπήσει εδώ, σ΄αυτή την τόσο σημαντική στιγμή της προσωπικής μου πορείας, αν και εγώ πιστεύω ότι «είμαι η σκόνη πάνω στην οποία καταδέχθηκε να γράψει ο Θεός», όπως είπε ήδη κάποια μεγάλη εκκλησιαστική προσωπικότητα του 20ου αιώνα.
Ευχαριστώ τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρο, που μου δείχνει την πατρική του αγάπη από τότε που τον γνώρισα ως επίσκοπο Κυρήνης στην Ελβετία, που την εποχή εκείνη ελάμπρυνε ο υψιπέτης Μητροπολίτης κυρός Δαμασκηνός, ο οποίος με στήριξε πατρικά κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στην Κολωνία της Γερμανίας. Δε λησμονώ αυτή τη στιγμή και τον εξαίρετο μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό, που στάθηκε δίπλα μου σε ώρες δύσκολες με το παρήγορό του « Ζει Κύριος ο Θεός!».
Εκπρόσωπος του Πατριάρχου Αλεξανδρείας είναι ο γνωστός και αγαπητός σε όλους μας Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τριπόλεως της Λιβύης Κύριος Θεοφύλακτος, ο συμπατριώτης μας, τον οποίο ευχαριστώ για την πατρική του αγάπη και το ειλικρινές του ενδιαφέρον προς την ελαχιστότητά μου.
Σεβασμό, ευγνωμοσύνη και αγάπη υιϊκή οφείλω στο μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο και το διάδοχό Του κ. Γεώργιο αλλά και στο Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας κ. Αναστάσιο για την πατρική αγάπη και τις από καρδίας συμβουλές Του.
Ένα ευχαριστώ από καρδιάς απευθύνω προς όλους τους παρόντες αλλά και απόντες Αρχιερείς, κληρικούς, μοναχούς και μοναχές για την αγάπη, την καθοδήγηση και τις προσευχές τους.
Ο λαός του Κυρίου που αγάπησα και με αγάπησε είναι και θα είναι πάντα στην καρδιά μου.
Δεν βρίσκω λόγια να ευχαριστήσω τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Αχαΐας κ. Αθανάσιο, δίπλα στον οποίο μαθήτευσα για 7 συναπτά έτη της ταπεινής μου διακονίας στην Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος στις Βρυξέλλες, τη εισηγήσει του οποίου η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με απέστειλε επί διετία στη Διπλωματική Ακαδημία του Βατικανού, ώστε να καταστώ στέλεχος άρτιο και σκεύος έτοιμο για την εκκλησιαστική μου αποστολή.
Φύγαν για τη βασιλεία των Ουρανών οι καλοί και υποδειγματικοί μου γονείς, οι αγνοί και ταπεινοί, οι πιστοί και ευλαβείς, οι αξιοπρεπείς και τίμιοι. Σ΄ αυτούς οφείλω τα πάντα, γιατί για μένα υπήρξαν δάσκαλοι σοφίας και αρετής εν απλότητι και σιωπή. Φεύγοντας άφησαν πίσω τους πάντα κοντά μου στις καταιγίδες της ζωής, τα δύο μου αδέλφια, τους αγγέλους μου, το Γιάννη μου και τη Μαρία μου, που τους ευγνωμονώ για την πολλαπλή τους στήριξη και την ανυπόκριτη αγάπη τους. Η πνευματική μου μητέρα, η νονά μου Ελένη και η κόρη της Σοφία θυσιάστηκαν για μένα αγόγγυστα και αφιλοκερδώς τα πρώτα χρόνια της εν Αθήναις προσφοράς μου και τους αξίζει ο τίμιος έπαινος.
Η θητεία μου στην Ιερά Σύνοδο υπήρξε για μένα Μεγάλο Σχολείο Ζωής. Όλους τους συναδέλφους και υπαλλήλους τους αγάπησα και στήριξα επί δεκαετία με πάθος τους υποτρόφους μας, Έλληνες και ξένους, Ορθοδόξους και μη, που άνοιγαν τα φτερά τους για σπουδές, με στόχο ένα καλύτερο αύριο.
Την είσοδό μου στην ατίμητη Ιερωσύνη και την εκκλησιαστική μου πορεία και ωρίμανση την οφείλω στο Γέροντα και Δεσπότη μου, τον Αγαθόνικο Φατούρο. Είμαι σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή χαίρεται μαζί μου και με ευλογεί, όπως και όλους μας άλλωστε!
Υπηρέτησα ευόρκως δυό Μεγάλους Αρχιεπισκόπους, Χριστόδουλο και Ιερώνυμο. Ο πρώτος με ανέδειξε και ο δεύτερος με αντάμειψε και με προήγαγε στο βαθμό της Αρχιερωσύνης. Τους είμαι εσαεί ευγνώμων και τους έχω αδιαλείπτως στην προσκομιδή και την προσευχή μου.
Αλησμόνητη θα είναι η συνεργασία μου με τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Φαναρίου κ. Αγαθάγγελο με τον οποίο μοχθήσαμε για την έκδοση του πανομοιοτύπου του Μηνολογίου του Βασιλείου Β΄ και τη μεταφορά των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας και της Αγίας Ελένης από τη Βενετία στην Αθήνα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδίας ειλικρινούς ανήκει στο Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κίτρους κ. Γεώργιο για την απρόσκοπτη συνεργασία μας στην Μητρόπολη της καρδιάς μας όλα τα χρόνια της θεοφιλούς Αρχιερατείας του. Τον έχω πάντα στην καρδιά μου και σήμερα στα ονομαστήριά του του εύχομαι ολόθερμα ΈΤΗ ΠΟΛΛΑ, ΠΟΛΥΚΑΡΠΑ και ΚΑΛΛΙΚΑΡΠΑ!
Σεβασμιώτατε Άγιε Δημητριάδος,
Πεφιλημένε μου Πρόεδρε στην Επιτροπή Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλαδος, Εσάς που από χρόνια κοσμείτε την Εκκλησία της Ελλάδος με τις αρετές και το έργο Σας, Σάς ευχαριστώ για την άψογη συνεργασία μας τόσα χρόνια αλλά γιατί με τιμάτε με την εδώ παρουσία Σας εκ προσώπου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Κυρίου Κυρίου μου Ιερωνύμου, για να μου μεταγγίσετε τη φλόγα του Αγίου Πνεύματος και να με καταστήσετε Επίσκοπο της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Είησαν τα έτη Σας πάμπολλα και ευλογημένα τα έργα των χειρών Σας!
« Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!
Υπεραγία Θεοτόκε, φύλαξόν με υπό την μητρικήν Σου Σκέπην!»
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΟΣΩΠΩΝ. ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΓΙΝΕΙ. ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΝΑΦΟΡΑΣ. ΤΗΣ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑΣ. ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ; ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ. ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΘΕΟ. ΕΑΝ ΚΟΛΛΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΘΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ ΟΛΑ. ΤΗΝ ΧΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΑΠΟ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΓΝΟΙΑ. ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΞΑΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΗ ΕΣΚΑΤΟΛΟΓΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου