Συζήτηση: Μπορούμε να ξεπεράσουμε τον Προτεσταντισμό; (π. Ν. Λουδοβίκος) (2)

 

Απομαγνητοφώνηση της συζήτησης μετά την ομιλία: Μπορούμε να ξεπεράσουμε τον Προτεσταντισμό; (π. Ν. Λουδοβίκος) β

https://www.youtube.com/watch?v=mo_2zA2MCg4&t=47s

Συνέχεια από: Σάββατο 11 Μαΐου 2024

15:00
Τα έχει τινάξει όλα στον αέρα. Θα σας πω τι μου συνέβη προχθές. Τα έχει τινάξει όλα στον αέρα. Ήμουνα στο παιδαγωγικό και έκανα θρησκειολογία και ερμηνευτική της θρησκείας. 110 παιδιά κάτω. Και σε μια στιγμή, όπως τους έμπαινα από δω, έμπαινα από κει, λέγαμε διάφορα, βέβαια ξέρουν και μένα πως είμαι, δεν έχουν πρόβλημα, τους λέω, να σηκώσουν το χέρι παρακαλώ πολύ, όσοι δεν πιστεύουν ότι υπάρχει αιώνια ζωή. Θα τους περάσω όλους. Και εγώ στην ηλικία σας άθεος ήμουν, μη φοβάστε. Κανένας χέρι. Δεν γίνεται αυτό. Ωραία λέω. Να μου πείτε πόσοι πιστεύετε ότι υπάρχει αιώνια ζωή. 110 χέρια επάνω. Έπαθα σοκ. Βέβαια η ερμηνεία είναι ότι παιδιά αυτά δεν είναι παιδιά της Εκκλησίας. Είναι παιδιά που έχουν δει τα πάντα, που έχουν υποστεί τα πάντα, που δε θα θέλατε, πιθανώς κανένας απ’ αυτούς δεν είναι εδώ μέσα, δεν πάνε σε τέτοιες ευλαβείς συνάξεις. Αυτό, κάποιοι το είπαν μετά-εκκοσμίκευση. Δεν ξέρω, δεν λέω τίποτα. Εννοώ ήταν σοκ για μένα, δεν το περίμενα. Στα δικά μας τα χρόνια, αν ήταν 110 μέσα, οι 90 θα λέγανε, τίποτα δεν πιστεύω. Δεκαετία του ’80 που ήμαστε εμείς φοιτητές, ε. ήταν τότε όλα σίγουρα ότι δεν υπάρχει. Όλοι τους…Γιατί ρε παιδιά; Αλλά σας είπα, δεν είναι αθώα παιδιά. Είναι παιδιά τα οποία έχουμε πιάσει πάτο, μερικά φουλ. Γερό πάτο. Και από οικογένειες που και αυτές πιάσανε πάτο (γελάει). Αλλά κοιτάξτε να δείτε, δεν ξέρω τι να πω, ίσως κάτι έρχεται που δεν το φανταζόμαστε (17:18), και το οποίο θα μας ξυπνήσει, διότι εγώ, ανήκω σε αυτούς που ταπεινά πιστεύουνε, κατά λέξη τη φράση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ει ήμεν Χριστιανοί, ουδείς αν ειη ειδωλολάτρης. Πιστεύω ότι κάτι ενορίες, και κάτι πράγματα που δημιουργούνται, το αποδεικνύουν αυτό. Αν κάποιος είναι Χριστιανός, αν συναντήσει κανείς ένα πραγματικό Χριστιανό, με όλο το κέφι και την ελευθερία και τη χαρά του Χριστιανού, θααα αρχίσει να αλλάζει, δεν μπορείς να αντισταθείς σε αυτό το πράγμα…εύκολα.

Ερώτηση: Σας ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ, για την ευκαιρία που μου δίνετε να βρίσκομαι εδώ, και να σας απολαμβάνω. Ο δρόμος που με έφερε είναι το ερωτηματικό, «Μπορούμε να ξεπεράσουμε τον προτεσταντισμό;», Μπορούμε; ρωτά ο Λουδοβίκος με κάποιο ύφος. Η γυναίκα λέει, ρωτήσατε (στον τίτλο της ομιλίας), ρώτησα (πάλι με ύφος). Στο τέλος είπατε, «είναι εύκολο;». Δεν το συμβουλεύω σε κανένα εγώ (και γελά με ικανοποίηση, κοιτάζοντας γύρω γύρω)….Έχω βιώσει με καθηγητή θεολόγο και αγιογράφο και ψάλτη, και μαθητή του Φώτη του Κόντογλου, είκοσι χρόνια γάμου, μέσα στο πλαίσιο της Ορθοδοξίας. Και δεν βρήκα το Θεό πουθενά. (δεν ακούγεται καθαρά, ο Λουδοβίκος ρωτάει κάτι σαν: πολύ Τον ψάχνατε;). ήμουνα δεκαεφτά χρονών παιδάκι. Στην πορεία ζητωντας τον Θεό, πάντα, μπήκα στον Προτεσταντισμό, αν και ποτέ δεν ένιωσα προτεστάντισσα. Ουδέποτε αισθάνθηκα. Προσωπικά θεωρώ, και εκεί είναι το ερώτημα που θέλω να σας βάλω. Είναι εάν αμαρτάνω ενώπιον του Κυρίου, που αισθάνομαι απλά Χριστιανή. Δεν βάζω κανένα δόγμα,…δεν ακούγεται καθαρά…διότι με βάση το λόγο του Θεού, τον οποίο έμαθα να μελετώ από την προτεσταντική εκκλησία, διότι στην Ορθόδοξη δυστυχώς δεν ακούγεται, ή αν ακούγεται, ακούγεται ελάχιστα, ένα μέρος γνωρίζουμε άπαντες, ένα μέρος. Και επειδή είμαι άτομο…(δεν ακούγεται τι), και δεν μ’ αρέσει να …και δεν μ’ αρέσει να μπαίνω στα δύσκολα όπως άκουσα, μέσα στον προτεσταντισμό είδα;; τον Ιησού Χριστό με πάρα πολύ απλό τρόπο, αυτός ο τρόπος που με έλκυσε, αν και είμαι ελεύθερη στο πνεύμα και πηγαίνω παντού. Το ερώτημα μου είναι: αμαρτάνω, που δεν αισθάνομαι ούτε ορθόδοξη, ούτε προτεστάντισσα, ούτε καθολική, ούτε τίποτα από αυτά; Σας ευχαριστώ.

π. Λουδοβίκος: Προφανώς δεν μπορώ να απαντήσω στο ερώτημα σας. Αλλά…
κάποιος από το ακροατήριο ρωτά με έντονο τρόπο: Γιατί δεν μπορείτε να απαντήσετε πάτερ;
Γιατί, τι είμαι εγώ; Δεν ακούγεται καλά τι λέει ο ακροατής. Ο π. Λ., λέει: τι, να πω αν αμαρτάνει ή όχι.
Είναι η Ορθοδοξία οδός προς σωτηρία; Είναι το βάπτισμα το ορθόδοξο;
Εσύ τι λες; Ποια είναι η γνώμη μου; …μιλούν όλοι μαζί..
….δεν έχουν αιρέσεις και πλάνες οι προτεστάντες;

Οι Ορθόδοξοι έχουνε, ρωτά ο Λουδοβίκος. Έχουν οι Ορθόδοξοι; ….Δεν μου λες, επιτρέπεται να μιλήσω; Επιτρέπεται να μιλήσω; (22:40) Λοιπόν, νόμιζα ότι όσοι με ακούνε, έχουν καταλάβει ότι έχω ιδιαίτερη αγάπη για την ορθόδοξη Εκκλησία. Και όχι μόνο ιδιαίτερη αγάπη, αλλά υπερβολική αγάπη. Και το youtube είναι γεμάτο με ομιλίες μου, όπου φαίνεται, η άμεση τιμή που έχω στους πατέρες, πλήθος τέτοιων ομιλιών, και η άμεση τιμή που έχω στα ορθόδοξα δόγματα. Αυτό, για να το αμφισβητήσει κανένας, πρέπει να μην ξέρει τίποτα για μένα, ή νάναι κακόγουστος, κακοπροαίρετος. Λοιπόν, από εκεί και πέρα, το πως μιλούμε με κάποιον που είναι ήδη προτεστάντης, εξαρτάται απ’ τη διάθεση της ψυχής του και την ικανότητα του να καταλάβει την αλήθεια. Όπως μιλάμε για όλους, και όπως μας μιλάει ο Χριστός, ο οποίος δεν μας συρρικνώνει, όπως θα συρρίκνωνα εγώ ένα παλιόχαρτο στα χέρια, εδώ, ή όπως το λέει ο άλλος, ο συγγραφέας εκείνος, να σπάσω το κεφάλι μέσα, να βάλω τη λύτρωση. Δεν σπάνε κεφάλια, και δεν μπαίνει μέσα η λύτρωση. Πρέπει να γίνει σεβαστή η περιπέτεια της ελευθερίας του ανθρώπου. Τουλάχιστον εγώ αυτή την εμπειρία έχω. Εγώ ξεκίνησα, σας είπα, ως άθεος, γνώρισα μερικούς ανθρώπους αγίους, μου ανοίξανε ένα ορίζοντα καταπληκτικό, εντάξει. Στα τριάντα χρόνια που είμαι καθηγητής δογματικής, μπορώ να σας αναλύσω με μεγάλη λεπτομέρεια τα προβλήματα που έχει ο Προτεσταντισμός, και όντως θα συμφωνήσω μαζί σας, ότι και στο θέμα της Παναγίας έχει πρόβλημα. Το πιο σημαντικό, το οποίο για μένα είπα, ότι εισάγει ένα νομικισμό στις σχέσεις ανθρώπου και Θεού. Αυτό είναι για μένα το πιο σοβαρό. Τόση ώρα μιλάω, μ’ ακούτε, αυτά λέω τόση ώρα, καταλάβατε; Και θεωρώ επίσης, σ’ αυτό το πράγμα πρόβλημα έχει και ο Καθολικισμός. Ναι, αλλά απ’ αυτά όλα τα πράγματα, πως βγαίνει ότι πρέπει να δείρουμε κάποιον, δεν κατάλαβα. Το θέμα είναι, ότι αυτοί που προσέρχονται εδώ, κατ’ αρχήν δεν τους φέρνει πάντοτε ο διάβολος, τους φέρνει και ο Θεός. Έχουν αγαθή διάθεση. Είμαστε στην εποχή, ακούστε με σας παρακαλώ πολύ, όπου μόνο αυτοί, οι οποίοι μπορούνε να αντέξουν την ενοχή και την αγάπη του Θεού, και να την καταλάβουν, μπορείς να μιλάς στους άλλους. Απέναντι μας σε λίγο θα έχουμε, και έχουμε ήδη απ’ έξω μουσουλμάνους. Απέναντι μας θα έχουμε απ’ έξω όλα τα θρησκεύματα, πρέπει να ψάξουμε να βρούμε τρόπους, αυτούς τους ανθρώπους να τους βοηθήσουμε, να καταλάβουν…θυμάμαι τώρα τον πατέρα Παΐσιο, …αναφέρομαι συχνά στον πατέρα Παΐσιο (δεν ακούγεται καθαρά), είναι κάτι το οποίο μου το συγχωρούνε, όσοι με ξέρουνε, αυτό πήρε πολύ στραβή τροπή, θυμάμαι λοιπόν, ακούστε το τώρα αυτό: ετοιμαζόμουν να πάω στη Γαλλία, για να γνωρίσω τη ρωμαιοκαθολική θεολογία, να δω τι λένε αυτοί οι άνθρωποι. Να πάω γέροντα; Φυσικά και να πας. Πέστε μου του λέω, τι στάση να κρατήσω. Και τι μου λέει; Άκου να δεις μου λέει; Πολλοί από αυτούς σώζονται, διότι ο Θεός κοιτάει τις καρδιές και όχι τις ιδέες. Αλλά η θεολογία τους έχει πρόβλημα! Εσύ θα μιλάς μου λέει, θα μιλάς με τους θεολόγους για τη θεολογία τους. Τώρα αν με ρωτήσετε, θα σας πω ότι η αυγουστίνεια θεολογία, η ρωμαιοκαθολική θεολογία, ή ο Ακινάτης ο οποίος δε θέλει την πραγματική σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου, και λοιπά, και σχετίζεται μόνο μέσα του, δημιουργεί πρόβλημα πράγματι. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι έχει ένα οπλοπολυβόλο ο Θεός, το οποίο το έστησε στα σύνορα της Σερβίας και καθαρίζει κόσμο! Και τον ρωτάω λοιπόν τον γέροντα, άκου να μαθαίνεις!!! Τον ρωτάω το γέροντα: και οι μουσουλμάνοι; Απάντηση: βλέπει ο Θεός, απ’ αυτό που ζουν και κάνουν ως μουσουλμάνοι, το πως θα ήταν, αν ήταν ορθόδοξοι. Άνω τελεία! Επιτέλους όμως μου λέει, για το ότι είναι ακόμα μουσουλμάνοι, φταίμε εμείς. Γιατί είναι ακόμα προτεστάντες, φταίμε εμείς. Είναι καθολικοί, φταίμε εμείς.

Ερώτηση: έχω την αίσθηση, ότι σε μια παλιότερη ομιλία σας, είχατε αναφέρει, σαν μια διαφορά προτεσταντισμού και ορθοδοξίας, το εάν υπάρχει προκαθορισμός….και θα ήθελα να ρωτήσω αν ισχύει αυτό, ότι η ορθοδοξία δεν έχει προκαθορισμό, τότε πως μπορεί να ισχύει το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση, ή μια αποστροφή που έχω ακούσει από ιερείς, ότι στα μάτια του Θεού είσαι τέλειος. Πως μπορούν αυτά τα δυο…

Απάντηση: θα σας πω μόνο δυο λόγια για τον προορισμό. Έτσι αυτή είναι, predestination. Γιατί υπάρχει προορισμός, με πολύ απλό τρόπο, για να το καταλάβετε. Διαβάζοντας τον Αυγουστίνο, αλλά και τον Ακινάτη, βλέπουμε ένα πράγμα, ότι όταν μιλάμε περί Θεού, για λόγους σημαντικούς, που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο κατανοούν τα πράγματα,…αυτοί, η μεταφυσική πλευρά της ενότητας ουσίας και ενεργειών, έχει μεγαλύτερη σημασία απ’ την κίνηση προς τα έξω του Θεού. Μιλώντας έτσι ο Ακινάτης ας πούμε, σας βεβαιώνει, όπως βεβαιώνει όμως και ο Παλαμάς, αλλά δεν το τονίζει τόσο πολύ ο Παλαμάς, το βεβαιώνει όμως, τι; Ότι και οι ενέργειες και η ουσία είναι ένα στην πραγματικότητα.[ΑΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΕΙΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ. Σ'ΑΥΤΗΤΗΝ ΠΛΑΝΕΜΕΝΗ ΔΟΞΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ Η ΝΕΑ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ] Όμως, υπάρχει μια διάκριση στον τρόπο με τον οποίο ο Θεός κοινωνεί προς τα έξω τα του εαυτού του, όπως και εμείς, έχουμε την ουσία, και βγαίνει η ενέργεια τώρα της ομιλίας, και της κρίσης, και λοιπά. Και τα δυο είμαι εγώ;;;;[ΥΠΑΡΧΟΥ ΤΑ ΣΥΜΒΕΒΗΚΟΤΑ, ΠΑΡΑΔΟΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΑΥΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΚΤΙΣΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΑΥΤΙΖΟΥΜΕ ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΓΩ ΤΑ ΣΥΜΒΕΒΗΚΟΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ.Ο ΧΡΟΝΟΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΥΣΙΑ ΕΑΝ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΛΛΑ ΥΠΑΚΟΥΝΕ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ] Ο πατήρ Λουδοβίκος είναι αυτός που είναι πίσω από όλα αυτά, και είναι αυτός που μιλάει προς τα έξω. Έτσι δεν είναι; Και εσείς το ίδιο. Αυτό το πράγμα δεν είναι τονισμένο αρκετά, για μεταφυσικούς λόγους στη Δύση.[ΚΑΘΟΤΙ ΟΙ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΤΙΣΤΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΙΜΕΣ ΣΤΟ ΕΓΩ.] Το αποτέλεσμα είναι, ότι όταν αρχίζω εγώ και σκέπτομαι, πως διαλέγομαι μετά του Θεού; Η απάντηση που θα δώσει ο Παλαμάς, ο Άκινάτης, είναι, κοίταξε να δεις, δεν μιλάς πράγματι με το Θεό, ούτως ώστε ο Θεός να αλλάξει, απ’ αυτά που θα πεις. Διότι αυτό μεταφυσικά είναι επικίνδυνο, μπορεί να αλλάξει την ουσία του. Ξέρει ο Θεός λοιπόν, τι θέλεις εσύ, καταλάβατε; Από υπερβολική μεταφυσική ευλάβεια, παράγεται ο προκαθορισμός, ο προορισμός, με τον οποίο ο Θεός τα ξέρει όλα, διότι αν δεν τάξερε, θάταν σαν να μαθαίνει κάτι καινούργιο από σένα, το οποίο όμως δεν είναι άξιο Θεού. Παράγεται λοιπόν για λόγους μεταφυσικούς ο προορισμός, και με τον τρόπο αυτό φτάνει στα όρια που έφτασε.[ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΝΟΙΑ. ΟΜΩΣ Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΣΥΝΟΡΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΡΣΗ. Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ.] Οι καλύτεροι μελετητές του Αυγουστίνου σήμερα, ο Rowan Williams ας πούμε, στο φοβερό βιβλίο του που έγραψε για τον Αυγουστίνο, δεν το δέχονται πια τον προορισμό. Πρέπει να το σημειώσουμε αυτό. Δεν τον δέχονται τον προορισμό, δηλαδή δεν ξέρω αν υπάρχει αυτή την στιγμή σημαντικός ρωμαιοκαθολικός θεολόγος, δεν ξέρω κανένα. Και καλβινισμού. Στον καλβινισμό, ιδιαίτερα στον πρεσβυτεριανισμό υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι μιλάν ακόμα για προορισμό. Αλλά πάντοτε γεννάται εδώ το ερώτημα της πραγματικής σχέσης με το Θεό που έχω. Δηλαδή, σε κάθε περίπτωση, το πόσο πραγματικός είμαι ο ίδιος μες στη σχέση μου μαζί Του. Καταλάβατε; Αν εγώ σας λέω, μη με ρωτάς τίποτα κοπέλα μου, καταλαβαίνω, τι θες να με ρωτήσεις, ποια είναι τα όρια αυτού του πράγματος; Ετσι δεν είναι; Μπορεί να πει αυτή, δεν τα κατάλαβες όλα, εγώ έχω και άλλα που σκέφτομαι, που δε στα έχω πει. Και εγώ δεν είμαι παρών μες στη σχέση αυτή εξολοκλήρου. Αυτό είναι το θέμα. Έτσι γενιέται, το έχω γράψει και στα βιβλία μου, κατά την ταπεινή μου γνώμη, το αυτοαναφορικό υποκείμενο. Δηλαδή, τα ξέρω όλα μόνος μου, τα κατάλαβα όλα εντός μου, και ουσιαστικά κάνω την αναγωγή αυτή μέσα στον εγωτικό ορίζοντα, και έχω καταλάβει τι θέλετε να πείτε. Αυτό σε μια δεύτερη φάση γίνεται ναρκισσισμός, και σήμερα έχουμε φτάσει πλέον, σ’ αυτό που λέω στο νέο μου βιβλίο που βγαίνει σε λίγο στα αγγλικά, μεταναρκισσισμός. Ψυχοδυναμικά είναι αυτισμός ουσιαστικά. Δεν είναι κλινικά αυτισμός, αυτός είναι άλλο πράγμα. Αλλά ψυχοδυναμικά είναι πολύ κοντά στον αυτισμό. Τι; Ότι ο νάρκισσος είναι αυτός που θέλει να ελέγχει τις σχέσεις, ο αυτιστής δεν έχει σχέσεις, πια. Δεν μπορεί να κάνει, δε θέλει να έχει. Αυτή είναι η διαφορά. Είναι ακόμα ένα βήμα που κάνουμε σήμερα. Αλλά δεν είναι βήμα ευτυχές, φοβάμαι πολύ, και θα μας δημιουργήσει, ή δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα, ειδικά με τα μέσα τα οποία επιτρέπουν τον εγκλωβισμό αυτό σήμερα εντελώς, ..τα ηλεκτρονικά μέσα τα υπέροχα όλα αυτά, θα έχει σχέση με όποιον θέλεις εδώ μέσα (δείχνει το κεφάλι του), θα τον κάνεις ιδανικό, ιδεώδη, και δεν κατάλαβα, γιατί πρέπει να μπεις στον κόπο να καταλάβεις τον αδελφό σου ή την αδελφή σου. Αφού όλα είναι μέσα (δείχνει το κεφάλι του) όπως τα θέλεις. Είναι ψυχοναρκωτικό αυτό, το virtual reality, που έρχεται, που είναι έτοιμο, έχω και εγώ βάλει τέτοια γυαλιά. Τα έχω δει. Τα έχετε βάλει, ρωτά τον Καρυώτογλου. Α, τάχεις όλα, τι θέλεις, που θες να πας, πάνε σε ένα μεσαιωνικό κάστρο και να σε ερωτευτεί η πυργοδέσποινα. Την οποία την κάνεις και αυτή όπως θέλεις …, λέμε τώρα.Είναι διασκεδαστικά. (33:37)

Συνεχίζεται

"…Υπάρχει ένας φοβερός φιλόσοφος, που λέγεται διάβολος…Λοιπόν, εγώ είμαι μεγάλος θαυμαστής του διαβόλου. Για πολλούς λόγους. Ένας απ’ αυτούς είναι ότι είναι φοβερός στοχαστής. Ο οποίος λέει στον Αδάμ κάτι πολύ απλό. Στη Εύα το λέει. Τώρα ο Αδάμ ήταν της απόλαυσης. Η Εύα ήταν του στοχασμού. Φαίνεται σκεφτότανε. Το πιο σκεπτόμενο μέλος παραδόξως ήταν η Εύα. Λοιπόν. Παραδόξως για μερικούς σήμερα. Αλλά το λέω, μη με παρεξηγήσετε. Λέω, μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις της εποχής μας, είναι αυτό που λέμε γυναίκα. Δεν φανταζόμασταν ποτέ, ότι η γυναίκα είναι έτσι όπως είναι. Διότι έχει τις ικανότητες αυτές που έχει. Ο πρώτος που το έγραψε αυτό είναι ο Συκουτρής και ο Michel Foucault. Και λέει ότι άρχισε να ελαττώνεται η ανδρική ομοφυλοφιλία στα ελληνιστικά χρόνια, γιατί είδαν ότι οι γυναίκες είναι έξυπνες. Και την πήγαινε ο Κράτης, ο φιλόσοφος τη γυναίκαι του, στα φιλοσοφικά συνέδρια, και τον ρωτάγανε, βρε την γυναίκα έφερες εδώ; Βέβαια. Γιατί την έφερες; Διότι είναι άλλος Κράτης. Κράτης εγώ, άλλος Κράτης αυτή. Τώρα που έχουμε γεμίσει από Κράτες και έχουμε πρυτάνεις, και υπουργούς, και πρόεδρο της Δημοκρατίας, νομίζω ότι είναι καιρός να αναρωτηθούμε, ενώ η γυναίκα είναι στη μεγάλη της δόξα, πως θα γίνει αυτό ανθρωπολογική δόξα, και όχι μόνο φυλετική δόξα, γιατί άμα είναι φυλετική δόξα θα είναι, σαν να μιμείται η γυναίκα τα χειρότερα ελαττώματα του ανδρός. "

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΚΑΘΟΤΙ ΥΛΙΣΤΗΣ. ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΟΣΩΝ ΤΟΝ ΑΚΟΥΝΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ: ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΟΜΩΣ ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΠΑΡΚΕΙΑ, ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ;

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΒΑΘΟΥΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΑ ΑΡΧΕΤΥΠΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΖΩΗΣ,ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΡΟΣΩΠΑ ΜΕΡΗ ΨΥΧΗΣ, ΤΗΝ ΜΕΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ, ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ.ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΓΩ ΛΟΙΠΟΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ  ΣΕ  ΜΙΚΡΟ ΒΑΘΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΓΩ ΔΥΟ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ. ΤΟΝ ΑΝΙΜΟΥΣ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ,ΝΟΜΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ, ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗΣ, ΠΡΟΣΚΟΛΗΣΕΩΣ ΣΕ ΚΑΝΟΝΕΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΙΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ.ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΓΕΝΝΑ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, ΚΑΙ ΤΟΝ PUER AETERNUS, ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΑΝΕΥΘΥΝΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΔΥΤΙΚΟ ΤΥΠΟ.ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗ ΓΕΝΗΑ ΤΩΝ ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΩΝ. Η ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΘΗΛΥ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΟΜΟΦΙΛΟΦΙΛΟΥΣ ΟΠΩΣ Ο ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ ΚΑΙ Ο ΦΟΥΚΩ.