Απομαγνητοφώνηση της συζήτησης μετά την ομιλία: Μπορούμε να ξεπεράσουμε τον Προτεσταντισμό; (π. Ν. Λουδοβίκος)
https://www.youtube.com/watch?v=mo_2zA2MCg4&t=47s
0:55
Ερώτηση: Υπάρχει μια καθολική, ρωμαιοκαθολική εκδοχή, κατά την οποία ο Χριστός φεύγει, αναλαμβάνεται, και θα ξαναέρθει, και μένει η Εκκλησία ως αντ’ αυτού. Έχουμε μια πιο προτεσταντική εκδοχή, όπου ο Χριστός είναι ο μόνος που είναι παρών, δεν υπάρχει Παναγία, δεν υπάρχουν Άγιοι, υπάρχει η άμεση σχέση, εγώ και ο Χριστός, που…(δεν ακούγεται καθαρά) σε αυτή την περίπτωση. Η ορθόδοξη εναλλακτική ποια είναι σε αυτές τις δυο; Δηλαδή ποια είναι η άλλη εκδοχή;
π. Λουδοβίκος: Μα ο Χριστός είναι παρών σε μας. Δεν μπορούμε να λέμε ότι ο Χριστός είναι απών. Σε μας, συγχωρέστε με, και ο επίσκοπος και ο πατριάρχης, και όπως έλεγα, και έχω κόψει δεκάδες φοιτητές με αυτή την ερώτηση: «στην Εκκλησία τους ρωτούσα, τι πράγμα είναι εις τύπον και τόπον Χριστού;» , και μου απαντούσαν ο επίσκοπος. Τον Σεπτέμβριο! Νάτος, έχω ένα φοιτητή εκεί κάτω.….ο Περγάμου, τέλος πάντων, χα χα. Εις τόπον και τύπον Χριστού είναι όλοι οι βαπτισμένοι. Απαξάπαντες. Αυτό που λέμε χαρίσματα, τι είναι; Είναι αυτό που λέμε μέλη του σώματος του Χριστού. Δεν το λέω εγώ, ο Παύλος το λέει. Δηλαδή όταν είναι κανείς βαπτισμένος έχει ένα μέλος του σώματος του Χριστού. Το λέει και ο Άγιος Μάξιμος, και το λέει σ΄ένα ωραίο κείμενο πολύ γνωστό, μεγάλο. Άλλος μεταλαμβάνει των χειρών, που είναι η πρόνοια, άλλος μεταλαμβάνει των ματιών, που είναι η προφητική θέα, άλλος του λόγου, που είναι δάσκαλος. Και των εντοσθίων, και των γεννητικών οργάνων, μετέχει ποιος; Ο πνευματικός πατήρ. Αυτά είναι ενέργειες όλα αυτά. Καταλάβατε; Είναι ενέργειες που εικονίζονται κατά κάποιο τρόπο έτσι. Πως να το πούμε αλλιώς; Αλλά όταν…και έχω και γράψει επανειλημμένως, και ο φτωχός εγώ, εναντιωνόμενος με το δάσκαλο μου, τον άμεσο, τον Περγάμου, λέει, δεν είναι του έλεγα, λέει υπάρχει ένα χάρισμα ενότητας, πάνω απ’ όλα. Κολοκύθια. Αυτό είναι ο στρατηγός, του έλεγα. Η ενότητα συμβαίνει μέσα σε κάθε χάρισμα. Όταν λειτουργεί ομοουσίως, δηλαδή: όταν βρίσκει τόπο για όλα τα άλλα χαρίσματα. Ο καθένας. Εδώ είναι η ενότητα της Εκκλησίας. Εδώ. Εκεί. (δείχνει με το δάχτυλο του παρευρισκόμενους). Στον καθένα μας. Εμείς την κάνουμε. Δεν μας την επιβάλλει κάποιος. Ο επίσκοπος την διδάσκει και την εκφράζει προς τα έξω. Δεν είναι αυτός η ενότητα. Αν ήταν αυτός η ενότητα, τότε εμείς τι είμαστε; Εμείς με ποιο τρόπο είμαστε μέλη της Εκκλησίας; Για να’ μαστε μέλη, σημαίνει ότι συγκροτούμε την Εκκλησία. Που σημαίνει συγκροτείται μες στον καθένα μας. Αυτή είναι η λεγόμενη εκκλησιολογία του ομοουσίου. Υπάρχει ένα βιβλίο, Η αποφατική εκκλησιολογία του ομοουσίου, το αποφατική σημαίνει ότι αυτό συνεχώς συμβαίνει, γίνεται συνέχεια, δεν παίρνουμε μια δομή αποτετελεσμένη. Φτάσαμε να λέμε πράγματα που είναι πολύ κοντά στην πρώτη Βατικάνειο, όχι στη δεύτερη. Άμα ήταν η δεύτερη, καλά θάτανε. Αλλά η πρώτη. Και να λες, όταν υπάρχει ο επίσκοπος, υπάρχει Εκκλησία. Το άλλο είναι λέει, το έλεγε ο Περγάμου, πέθανε ο καημένος, είπε ωραία πράγματα, αλλά σε αυτά τα θέματα είχε επηρεαστεί από τον Möhler, απ’ όξω τα είχε φέρει, γι’ αυτό τον αγαπούσαν οι καθολικοί πάρα πολύ. Συγγνώμη που τα λέω αυτά. Έχω γράψει γι’ αυτά, τα έχω πει, παραπέμπω σε ότι έχω γράψει, δεν τα λέω τώρα, αυτή τη φορά, ούτε τα λέω ανεύθυνα. Μπορεί να πέφτω και εγώ έξω. Μπορεί. Αλλά όταν φέρνεις αυτό το πράγμα, μπορεί ο τάδε λαϊκός να μην υπάγεται;;στην Εκκλησία..άμα έχουμε επίσκοπο να πάμε εκκλησία (δεν ακούγεται καθαρά η πρόταση). Αυτή είναι μια δήλωση της ίδιας βαρύτητας, όταν έρχεται στην εντατική, δεν λειτουργεί καθόλου το σώμα του, έχω άνθρωπο, ναι έχεις άνθρωπο λοιπόν, αυτό είναι ο κατά φύση άνθρωπος. Είναι θέμα θυσίας;; στο κάτω κάτω, και ευγένειας. Δεν μπορεί να μην έχω τα πάντα. (5:05)
Ερώτηση: Καλησπέρα, ήθελα να σας ρωτήσω, είπατε ότι η φύση και ο Θεός, είναι ένα πάρε δώσε. Ένας διάλογος (συμπληρώνει ο Λουδοβίκος). Συνεπώς, εγώ συνειδητοποίησα, όταν λέμε λόγος, δεν υπάρχει λόγος ως νους, αλλά ως σχέση. Ναι, αυτή είναι σχέση, λέει, ο Λουδοβίκος. Και, ήθελα, γιατί μέσα μου δυσκολεύομαι πολλές φορές, υπάρχει το σκεπτικό ότι η δημιουργία, είναι σαν σωτηρία για να σωθούμε από κάτι που κάναμε, εννοώ από αυτό που είπατε σήμερα, σαν μια σκέψη που έχω εγώ κατά καιρούς, για να μας δημιούργησε ο Θεός, σημαίνει ότι είναι αγαπητικός, και ερωτευμένος μαζί μας.
π. Λουδοβίκος: Χαίρομαι που αλλάξατε γνώμη.
Το ένα κομμάτι είναι αυτό. Το άλλο, είπατε ότι η φύση αναβαθμίζεται, …η θέση μας χρονικά, ότι, σκέφτομαι ότι κάποια πράγματα επαναλαμβάνονται,…οπότε τα πράγματα είναι δυναμικά ή σαν μια σπείρα;
Π.Λουδοβίκος: τι σημασία έχει αυτό;
Πως να πιστέψουμε;
Π. Λουδοβίκος: να μη θέλετε να έχετε προφητείες κατ’ αρχήν, διότι είναι πολύ επικίνδυνες για την υγεία την πνευματική. Να αναλάβετε την περιπέτεια αυτή την υπέροχη, η οποία …κοιτάξτε λίγο έξω. Το παν θέτει το ερώτημα, γιατί να υπάρχουν τα όντα, και όχι το τίποτα. Και στη συνέχεια, δεύτερη φάση του ερωτήματος, γιατί αυτά τα όντα τα υπέροχα, να μην μπορούν να ζήσουν ενάντια. Εμπλέκεται στο ερώτημα αυτό με όλη την ύπαρξη σας. Αυτό είναι καλό, θα σας βοηθήσει ο πατήρ Αλέξανδρος σ’ αυτά.
Ερώτηση: Λοιπόν, ε. σε σχέση με την αντίληψη, η έννοια της κόλασης και του παράδεισου στον Προτεσταντισμό, την άποψη σας, και πως το διαστέλλετε με την Ορθοδοξία, σε σχέση πάντα με την φράση του Παύλου, άρρητα ρήματα, και την φράση του Ντοστογιέφσκι, κόλαση είναι το να μην μπορείς να αγαπήσεις. Είναι μεγάλη κουβέντα, αν μπορείτε να…
π. Λουδοβίκος: Κοιτάξτε. Να πω το εξής, όσο μπορώ πιο. Βασικά ο Θεός δεν κολάζει. Δεν ξέρει πως γίνεται. Θεός ου κολάζει. Δαμασκηνός. Έτσι. Κόλασις γαρ εστί η του Θεού αμεθεξία. Τι κάνει ο Θεός. Το είπα σήμερα εδώ. Ο Χριστός μας ανιστά. Θα’ ναι αυτό ανάσταση ζωής; Ανάσταση κρίσεως; Είναι δικό μας θέμα. Καθαρά δικό μας. Γενικά είναι αυτό που είχα πει εγώ κάποτε, τώρα το γράφω πιο συστηματικά, στο νέο βιβλίο, δεν ξέρω εάν…Υπάρχει ένας φοβερός φιλόσοφος, που λέγεται διάβολος…Λοιπόν, εγώ είμαι μεγάλος θαυμαστής του διαβόλου. Για πολλούς λόγους. Ένας απ’ αυτούς είναι ότι είναι φοβερός στοχαστής. Ο οποίος λέει στον Αδάμ κάτι πολύ απλό. Στη Εύα το λέει. Τώρα ο Αδάμ ήταν της απόλαυσης. Η Εύα ήταν του στοχασμού. Φαίνεται σκεφτότανε. Το πιο σκεπτόμενο μέλος παραδόξως ήταν η Εύα. Λοιπόν. Παραδόξως για μερικούς σήμερα. Αλλά το λέω, μη με παρεξηγήσετε. Λέω, μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις της εποχής μας, είναι αυτό που λέμε γυναίκα. Δεν φανταζόμασταν ποτέ, ότι η γυναίκα είναι έτσι όπως είναι. Διότι έχει τις ικανότητες αυτές που έχει. Ο πρώτος που το έγραψε αυτό είναι ο Συκουτρής και ο Michel Foucault. Και λέει ότι άρχισε να ελαττώνεται η ανδρική ομοφυλοφιλία στα ελληνιστικά χρόνια, γιατί είδαν ότι οι γυναίκες είναι έξυπνες. Και την πήγαινε ο Κράτης, ο φιλόσοφος τη γυναίκαι του, στα φιλοσοφικά συνέδρια, και τον ρωτάγανε, βρε την γυναίκα έφερες εδώ; Βέβαια. Γιατί την έφερες; Διότι είναι άλλος Κράτης. Κράτης εγώ, άλλος Κράτης αυτή. Τώρα που έχουμε γεμίσει από Κράτες και έχουμε πρυτάνεις, και υπουργούς, και πρόεδρο της Δημοκρατίας, νομίζω ότι είναι καιρός να αναρωτηθούμε, ενώ η γυναίκα είναι στη μεγάλη της δόξα, πως θα γίνει αυτό ανθρωπολογική δόξα, και όχι μόνο φυλετική δόξα, γιατί άμα είναι φυλετική δόξα θα είναι, σαν να μιμείται η γυναίκα τα χειρότερα ελαττώματα του ανδρός. Αν θα κάνει ανθρωπολογική επέμβαση, ή αν θα κάνει απλώς φυλετική επέμβαση, και θα καταλήξει το πράγμα σε ένα όπως λέω εγώ είδος ιδεολογικής ομοφυλοφιλίας, έ δεν είναι έτσι. Τι με ρωτήσατε; Α, για την κόλαση. Χα χα χα. (10:41) Έρχεται λοιπόν ο διάβολος, και λέει στην Εύα: υπέροχα. Περνάς καλά; Όλα; Όλα. Μόνο εκεί από εκείνο δένδρο. Δέντρο δεν υπάρχει. Μια δυνατότητα της ύπαρξης μοιάζει να είναι μπλοκαρισμένη. Το καλό και το κακό, δεν ξέρω τι. Α ξέρεις γιατί; Διότι με τον τρόπο αυτό θα’ σαι ελεύθερη. Γιατί θα’ μια ελεύθερη; Διότι ανεξαρτήτως του καλού και του κακού, θα θέσεις την ύπαρξη σου, ξανά εκ του μηδενός εσύ. Μόνο τότε θα’ σαι ελεύθερη. Είναι αλήθεια αυτό; Ναι! Είναι αλήθεια! Δεν του λέει ψέματα ο διάβολος. Του λέει δηλαδή, ότι από τη στιγμή που, έστι γαρ είναι, που λέει ο Παρμενίδης, από την στιγμή που σου έχει δοθεί το Είναι, εσύ πως το λαμβάνεις; Εσύ το’ κανες; Είσαι δεμένος στις ποιότητες αυτού του είναι, που έλαβες, του λέει ο διάβολος. Επομένως. Τι κάνουμε διάβολε του λέει αυτή; Τι κάνουμε; Αυτό που κάνω εγώ. Θέτεις την ύπαρξη σου ξανά από το μηδέν, όπως θες εσύ ο ίδιος. Γυρνάς προς το μηδέν. Ο Άγιος Μάξιμος το λέει θαυμάσια, «ορών ο διάβολος τα όντα, ξέροντας ότι τα όντα εγεννήθησαν, αποβλέπει εις την των όντων απογένεσιν. Στο να γυρίσουν ξανά, να απογίνουν τα όντα. Ναι αλλά εγώ, δεν ξέρω τον δρόμο που βγαίνει από το μηδέν, γιατί; Γιατί δεν έφτιαξα τον εαυτό μου από το μηδέν να ξέρω πως είναι αυτό. Λαμπροί φιλόσοφοι, από τον Πλάτωνα ως τον Bergson και τον Heidegger και τον Hegel, αφιέρωσαν πολύ φαιά ουσία, για να δείξουν ότι δεν μπορούμε να σκεφτούμε το μηδέν. Και μάλιστα Ο Heidegger έφτιαξε και μια λέξη, ότι το μηδέν μηδενούται. Γιατί αν πεις ότι υπάρχει μηδέν, του δίνεις ύπαρξη. Και μάλιστα λέει ο Bergson, ακόμα μεγαλύτερη ύπαρξη απ’ ότι θα είχε, αν ήταν το είναι. Γιατί κάνει δυο πράξεις οντολογικές. Το θέτεις και το αφαιρείς. Άρα είναι ον. Λοιπόν, πως γίνεται αυτό από πίσω. Απάντηση: κάνεις ανυπακοή. Με τον τρόπο αυτό της προτείνει ο διάβολος ένα τρόπο θέωσης. Είναι ο δικός του. Να επιχειρήσεις να γίνεις θεός με το δικό μου τρόπο. Λέει ο Ειρηναίος Λυόνος, είναι νήπια αυτά τα δυο, πέφτουν στην παγίδα. Γι’ αυτό δεν τους συγχωρεί ο Θεός. Είναι μια παγίδα φιλοσοφική. Δεν είναι ότι είναι κακιά η Εύα. Μια χαρά νοικοκυρούλα ήτανε. Και ο Αδάμ, λαμπρός σύζυγος, αφού ακούει τόσο πολύ τη γυναίκα του, φανταστείτε, τι καλός σύζυγος που ήταν. Μια και μοναδική την είχε, μου λέει κάποιος. Επομένως της έκανε υπακοή. Ότι πεις. Και το όλο το ζήτημα είναι ακριβώς, βλέπετε ότι η οικονομία δεν αναιρείται. Μπαίνει το βάσανο του θανάτου, γιατί δεν μπορείς να είσαι πλέον στη σφαίρα του Θεού, εσύ ο ίδιος έφυγες. Θανάτω αποθανείσθαι. Θα πεθάνετε. Δεν τους λέει να ψωφήσετε τέρατα. Όχι. Προφανώς ξέρουν το θάνατο που βλέπουν έξω, από τα ζώα που πεθαίνουν, είναι δυο όντα, τα οποία είχαν δημιουργηθεί από τη σειρά του γίγνεσθαι. Το χουν λαβών από της γης μπορεί να σημαίνει κανένα αυστραλοπίθηκο, από όλους αυτούς, δεν ξέρω τι έκανε, αυτόν τον πήρε και τον έφτιαξε. Του δίνει ξαφνικά τι, μια αίσθηση φωτός, μια συνείδηση, μια ψυχή, ξέρω γώ, και ξαφνικά τον βλέπει, τώρα είμαι εγώ εδώ. Αυτό το πράγμα δημιουργεί ένα νέο ον. Και το νέο ον αυτού του υπόσχεται νέα διαδικασία ζωής στην αιωνιότητα. Και έρχεται ο διάβολος και λέει, στάσου δυο λεπτά. Δεν είναι έτσι. Σε όλη την ανθρωπότητα, συνεχώς θέτει αυτό το ερώτημα, ο διάβολος με άλλους τρόπους. Και σε ένα νεαρό σήμερα που τα έχει τινάξει όλα στον αέρα…(15:00)
Συνεχίζεται
ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ. ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ: ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΤΡΑΓΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ.
Ο ΣΚΟΠΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΑΓΙΟΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΟΠΩΣ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟ ΔΗΛΩΣΕ Ο ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ. Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΣΥΧΑΣΜΟΣ.
ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ , ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΣΤΗΡΙΧΘΕΙ Η ΝΕΑ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ Β' ΒΑΤΙΚΑΝΕΙΟ ΣΥΝΟΔΟ ΣΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΓΩ ΧΡΙΣΤΟΣ.
ΤΕΛΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΒΑΝΑΥΣΑ Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΑΠΟΣΠΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ. ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΡΩΝΕΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΩΘΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ.ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΓΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑΦΟΡΑ ΤΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΛΟΙΠΟΝ, Συμεών ο Νέος θεολόγος. “Θεολογικός ΙΙ, 2–3”: «Μεταβήναι δει πρώτον ημάς εκ του θανάτου εις την ζωήν, ειθ’ ούτω δέξασθαι σπέρμα εν εαυτοίς άνωθεν του ζώντος Θεού και γεννηθήναι υπ’ αυτού ως χρηματίσαι τέκνα αυτού, και ελκύσαι Πνεύμα εν τοις εγκάτοις και ούτως ελλαμπομένους τα περί Θεού φθέγγεσθαι, καθόσον οίον τε και από Θεού ελλαμπόμεθα!» Άγιος Συμεών ο Ν. Θεολόγος: «Θα σας φανερώσω τώρα, όσο είναι δυνατόν, και με ποιον τρόπο ενώνονται με τον Χριστό όλοι οι Άγιοι και γίνονται ένα με αυτόν. Όλοι οι Άγιοι είναι κατά αλήθειαν μέλη Χριστού του Θεού, και ως μέλη πρέπει να είναι κολλημένοι με αυτόν και ενωμένοι με το σώμα του Χριστού, δια να είναι ο Χριστός κεφαλή, και όλοι οι Άγιοι ένας άνθρωπος. Και άλλοι από αυτούς αποπληρούσι τάξιν χειρών εργαζόμενοι έως άρτι και κάνοντας το πανάγιόν του Θέλημα αναπλάττοντες εξ’ αναξίων αξίους και φέροντες αυτούς πάλιν εις αυτόν. άλλοι δε είναι εις τάξιν ώμων του σώματος του Χριστού, και βαστάζουν ο ένας του άλλου τα βάρη ή σηκώνουν επάνω τους το χαμένο πρόβατο όταν βρεθεί, το οποίον περιτριγύριζε εδώ κι εκεί, εις όρη και βουνά και σε τόπους που δεν τους επισκέπτεται ο Κύριος, και με τούτον τον τρόπον εκπληρώνουν τον νόμον του Χριστού. και άλλοι είναι εις τάξιν στήθους και αναβρύουν εις τους διψώντας και πεινώντας την δικαιοσύνην του Θεού, το καθαρώτατον ύδωρ του λόγου της απορρήτου σοφίας και γνώσεως, ήγουν τους διδάσκουν τον λόγον του Θεού και τους δίδουν τον άρτον τον νοητόν που τρώγουν οι Άγιοι οι Αγγέλοι, δηλ. την Θεολογία, καθώς είναι επιστήθιοι και αγαπημένοι του. και άλλοι είναι εις τόπον κοιλίας και βάζουν μέσα εις τον κόλπον τους όλους τους ανθρώπους δια της αγάπης και δέχονται μέσα στα σπλάχνα τους πνεύμα σωτηρίας και έχουν διάθεσιν χωρητικήν των απορρήτων και κεκρυμμένων μυστηρίων αυτού. άλλοι είναι ωσάν μηρία και έχουν μέσα εις τον εαυτόν τους το γεννητικόν των θείων νοημάτων της μυστικής θεολογίας και γεννούν πάνω στη γη πνεύμα σωτηρίας δηλ. τον καρπόν του Αγίου Πνεύματος και σπέρνουν τον σπόρο της ευσεβείας εις τας καρδίας των ανθρώπων με τον λόγον της διδασκαλίας των. και άλλοι είναι ωσάν σκέλη και πόδια και δείχνουν ανδρείαν και υπομονήν εις τους πειρασμούς, σαν τον Ιώβ, και δεν σαλεύουν τελείως από την στάσιν που έχουν στα καλά, ούτε αποκάμουν αλλά βαστάζουν τα βάρη των χαρισμάτων αυτών, δηλ. των πειρασμών. Και τοιουτοτρόπως συναρμόζεται το σώμα της Εκκλησίας του Χριστού με τους απ’ αιώνος Αγίους του.»
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΛΗΡΗΣ ΕΠΑΡΣΗΣ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΤΟΝ ΕΩΣΦΟΡΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΦΩΛΗΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ Ο ΚΑΡΥΟΤΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΙ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΒΙΝΤΕΟ.
ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΘΑΡΑ ΠΛΕΟΝ.
ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΘΑΡΩΤΕΡΑ ΤΗΣ ΣΑΤΑΝΙΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΗΝ ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου