Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Ο Πούτιν ανέστειλε την συμφωνία με τις ΗΠΑ για το πλουτώνιο

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν έθεσε σε ισχύ έναν νόμο ο οποίος αναστέλλει τη συμφωνία με τις ΗΠΑ για την ανακύκλωση στρατιωτικού πλουτωνίου, μια απόφαση που είχε ληφθεί εξαιτίας των «μη φιλικών ενεργειών» της Ουάσινγκτον έναντι της Ρωσίας.
Ο νόμος, ο οποίος δημοσιεύθηκε την Δευτέρα και τίθεται άμεσα σε ισχύ, είχε ψηφιστεί τον Οκτώβριο από την Κρατική Δούμα, την κάτω Βουλή της Ρωσίας, και κατόπιν εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας, την άνω Βουλή.

Τι προέβλεπε η συμφωνία

Η συμφωνία, η οποία είχε υπογραφεί το 2000 από τον Πούτιν και τον Μπιλ Κλίντον, τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, προέβλεπε ότι κάθε χώρα θα ανακύκλωνε για πολιτική χρήση 34 τόνους πλουτωνίου, προερχόμενους από τα τεράστια αποθέματα πυρηνικών κεφαλών των δύο κρατών, κληρονομιά του Ψυχρού Πολέμου, στο πλαίσιο της κοινής δέσμευσής τους να αγωνιστούν κατά της διάδοσης των πυρηνικών όπλων.
Ανακοινώνοντας στις αρχές Οκτωβρίου την απόφασή του για την αναστολή της ισχύος της συμφωνίας, ο Βλαντίμιρ Πούτιν την είχε δικαιολογήσει επικαλούμενος «τη ριζική αλλαγή των περιστάσεων και την εμφάνιση μιας απειλής για τη στρατηγική σταθερότητα εξαιτίας των μη φιλικών ενεργειών των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας».

15 νατοϊκά κράτη μη όμορα με τη Ρωσία μετακινούν στρατό στα σύνορά της. Γιατί;

Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι, για τους οποίους θεωρεί το Λουξεμβούργο απαραίτητη την ανάπτυξη νατοϊκών στρατευμάτων που θα σταθμεύουν μόλις 160 χιλιόμετρα από την δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Ρωσίας;

Γράφει ο Mark Nicholas για το Russia Insider
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!

Διαβάζω σε άρθρο της ιστοσελίδας της Deutsche Welle:
"Οι ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας θα αποστείλουν 600 στρατιώτες και αρκετά τεθωρακισμένα τύπου Leopard 2 στη Λιθουανία το 2017, στα πλαίσια προγράμματος του ΝΑΤΟ.
Οι ειδικοί θεωρούν ότι πρόκειται για ένα σαφές μήνυμα, ότι η Γερμανία αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τις ανησυχίες των κρατών της Βαλτικής και της Πολωνίας για μια ενδεχόμενη στρατιωτική απειλή από την Ρωσία.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg δήλωσε, ότι το ΝΑΤΟ, με την εν λόγω απόφασή του, επιδιώκει να αποδείξει τις αμυντικές δυνατότητές του. Ο ίδιος αυτός στόχος επιδιώκεται με την ανάπτυξη βαρέων όπλων, όπως αρμάτων μάχης και πυροβολικού στην περιοχή, ακόμη και εάν δεν γίνεται λόγος για μια επικείμενη απειλή εναντίον των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ. Παρόμοια δήλωση με του Stoltenberg έκανε η υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Ursula von der Leyen. Τόνισε δε ότι η υποστήριξη που παρέχεται στους εταίρους του ΝΑΤΟ γίνεται “για λόγους τηρήσεως αναλογιών, καθώς και για λόγους προστασίας”...
Διαβάζω, επίσης, σε άρθρο του ανταποκριτή Wojciech Kosc στο Intellinews:  
“Και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν δεσμευθεί να συμβάλουν στην παράταξη τεσσάρων ταγμάτων που θα σταθμεύουν στην Πολωνία και τις Βαλτικές χώρες, καθώς η στρατιωτική συμμαχία εξακολουθεί να ενισχύει την παρουσία της στην ανατολική πτέρυγά της”, δήλωσε στις 26 Οκτωβρίου ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ...
Έτσι, η Αλβανία, η Ιταλία, η Πολωνία και η Σλοβενία θα συμβάλουν στο υπό καναδική ηγεσία τάγμα στην Λετονία. Το Βέλγιο, η Κροατία, η Γαλλία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία και η Νορβηγία θα συμβάλουν στο υπό γερμανική ηγεσία τάγμα στη Λιθουανία. Η Δανία και η Γαλλία θα ενισχύσουν το υπό βρετανική ηγεσία τάγμα στην Εσθονία, ενώ η Ρουμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεισφέρουν με την συμμετοχή τους στο υπό αμερικανική ηγεσία τάγμα στην Πολωνία.

Με άλλα λόγια, πολύ σύντομα, 15 κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, που δεν έχουν κοινά σύνορα με τη Ρωσία, θα μετακινήσουν στρατεύματα που θα σταθμεύσουν εκτός της χώρας τους, και συγκεκριμένα στα ρωσικά σύνορα. Επιπλέον, η Πολωνία και η Νορβηγία, που μοιράζονται σύνορα μικρής έκτασης με τη Ρωσία, θα αποστείλουν και αυτές στρατεύματα εκτός της χώρας τους, στη Λιθουανία και τη Λετονία.

Οι Anonymous προειδοποιούν: Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έρχεται σύντομα (Video)


Νέο βίντεο, με το οποίο προειδοποιούν για τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο 3, κυκλοφόρησαν οι Anonymous.

Που βασίζουν την πρόβλεψή τους; Τα τελευταία χρόνια,
Βρετανία και ΗΠΑ υποσχέθηκαν ότι στρατεύματα ετοιμάζονται να κινηθούν προς την Πολωνία, στη μεγαλύτερη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ που έχει γίνει ποτέ στα ρωσικά σύνορα από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.

Επιπλέον γιατί, σύμφωνα με άλλη έκθεση, 40 εκατομμύρια στρατιώτες και πολίτες μόλις ολοκλήρωσαν ασκήσεις έκτακτης ανάγκης, οι οποίες έγιναν για να προετοιμάσουν τους ανθρώπους για ενδεχόμενο πυρηνικό ή βιολογικό πόλεμο. 

Στο βίντεο γίνεται λόγος και για την Κίνα, ο υπουργός Άμυνας της οποίας -μεταξύ άλλων- αναφέρθηκε και στον έλεγχο πυρηνικών όπλων.



Πηγή:  topontiki.gr

Nτροπή καμία! Κανένα πρόβλημα για την πρόσληψη Μπαρόζο από την Goldman Sachs!

barozo

Η λέξη φιλότιμο είναι ελληνική.

Δεν μεταφράζεται στα “φράγκικα”.

Ούτε η τσίπα.

Συνεπώς τι να πεις στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών που διαπίστωσαν ότι δεν τρέχει και τίποτα που ο Μπαρόζο προσλήφθηκε από την Goldman Sachs!

Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ η ad hoc επιτροπή ηθικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία συνήλθε μετά το κύμα της δημόσιας κατακραυγής που προκάλεσε η πρόσληψη του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκιής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs συμπεραίνει σε έκθεση που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα ότι δεν παραβιάσθηκε ο κώδικας δεοντολογίας .

«Με βάση τις πληροφορίες που δόθηκαν από τον κ. Μπαρόζο σε επιστολή που απηύθυνε προς τον πρόεδρο Γιούνκερ και σύμφωνα με το Κώδικα Δεοντολογίας για τους επιτρόπους, δεν υπάρχουν αρκετά τεκμήρια για να στοιχειοθετηθεί παραβίαση της υποχρέωσης για ακεραιότητα και διακριτικότητα», συμπεραίνει η επιτροπή, η άποψη της επιτροπής δεν είναι δεσμευτική.

πηγη

https://national-pride.org/

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Στο δικαστήριο ενδέχεται να οδηγηθούν γονείς 13χρονου μαθητή επειδή δεν τον άφησαν να πάει σε τοπικό τζαμί ως μέρος σχολικού «μαθήματος» (video)


Οι γονείς ενός Γερμανού εφήβου μπορεί να βρεθούν ενώπιον δικαστηρίου και να τους επιβληθεί πρόστιμο για "σκασιαρχείο" μετά την άρνησή τους να επιτρέψουν στον γιο τους να πάει σε ένα τοπικό τζαμί, σε μια «εκδρομή του σχολείου», φοβούμενοι ότι εκεί θα μπορούσε να υποστεί "κατήχηση" από ισλαμιστές.

Η ιστορία έλαβε χώρα στα μέσα Ιουνίου, όταν οι γονείς ενός 13χρονου μαθητή εκδήλωσαν την αντίθεσή τους στην ιδέα ο γιος τους να επισκεφθεί ένα τζαμί στη βόρεια γερμανική πόλη του Rendsburg, ως μέρος ενός φερόμενου μαθήματος «γεωγραφίας».


Σε επιστολή του προς το δάσκαλο της τάξης, ο πατέρας του μαθητή υποστήριξε ότι ο γιος του θα μπορούσε να «κατηχηθεί» στο τζαμί. «Εδώ και χρόνια ακούμε αναφορές σχετικά με βία από θρησκευτικά κίνητρα που συνδέεται με ισλαμιστές», ανέφερε ο πατέρας.

Μια τοπική εκπαιδευτική αρχή, στη συνέχεια επέβαλε πρόστιμο στους δύο γονείς συνολικά 300 €, για παραβίαση των κανονισμών του σχολείου και των περιφερειακών νόμων που περιλαμβάνουν κυρώσεις για «σκασιαρχείο».

Επειδή οι γονείς αρνήθηκαν να πληρώσουν το πρόστιμο, η υπόθεσή τους διαβιβάστηκε στον Peter Mueller-Rakow, έναν τοπικό εισαγγελέα, ο οποίος θα αποφασίσει αν πρέπει ή όχι να οδηγηθούν σε δίκη, ανέφερε το Spiegel την Τετάρτη.

Αυτή η φωτογραφία είναι από την Γερμανία, προφανώς από ανάλογο μάθημα. Προσέξτε την αμηχανία των μαθητών και τις φυσιογνωμίες τους. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν είναι μουσουλμάνοι. Το μάθημα "γεωγραφίας" απαιτεί και στάση μουσουλμανικής προσευχής;
Ο δικηγόρος των γονέων, Alexander Heumann, υποστηρίζει ότι αρνήθηκαν τη σχολική εκδρομή για «κοσμικούς λόγους» και από φόβο για την «σωματική ασφάλεια» του γιου τους.

Στο βίντεο πάνω, ο Heumann ισχυρίζεται ότι σε ανάλογη περίπτωση όπου μουσουλμάνοι μαθητές αρνήθηκαν να επισκεφθούν χριστιανική εκκλησία, το αίτημά τους έγινε δεκτό!

Το ζευγάρι αρνήθηκε ότι η πράξη του είχε θρησκευτικά κίνητρα, τονίζοντας ότι δεν ανήκουν σε καμία θρησκευτική ομάδα, και είναι της γνώμης ότι «κανείς δεν πρέπει να εξαναγκάζεται να πηγαίνει σε ένα ιερό τόπο κόντρα στην θέλησή του».

Ο Heumann, ωστόσο, είναι πρώην μέλος του αντι-μεταναστευτικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και συμμετείχε στην ίδρυση του «Dugida», στο Ντίσελντορφ, που είναι παράρτημα του κινήματος PEGIDA.

Σύμφωνα με αναφορά του NDR, οι γονείς συναντήθηκαν με τον δικηγόρο μέσα από την κίνηση «Pax Europa», μια ομάδα πολιτών που αντιτίθεται στην ισλαμοποίηση της Ευρώπης.


Τι Διακυβεύεται στις Αμερικανικές Εκλογές κατά τον Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς

Τι Διακυβεύεται στις Αμερικανικές Εκλογές κατά τον Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς

Το κατωτέρω άρθρο του σοφού και πατριώτη Αμερικανού πανεπιστημιακού και βετεράνου της πολιτικής και δημοσιογραφίας, όπως και άλλων ίσης υπερκομματικής εγκυρότητας και αξίας που πρέπει να ακολουθήσουν (κατά το απομένον διάστημα μέχρι της παγκόσμιας κρισιμότητας αμερικανικές εκλογές), μεταφράζεται ως συμβολή σε μιαν ελάχιστη θεραπεία της πνευματικής…αβιταμίνωσης που προκαλεί αναπόφευκτα στο ελληνικό κοινό η αποκλειστική σίτισή του, από τα ιθαγενή ΜΜΕ, με τα αποφάγια των προπαγανδιστικών πιάτων CNN, FOX NEWS, BBC, Deutche Welle,New York Times, Washington Post κ.ο.κ. για την εκλογή της Χίλλαρυ Κλίντον. Ιδού τι γράφει, με υπογραμμίσεις του συγγραφέα:
(Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού, 31-10-16)

Πολλοί διακεκριμένοι δημοσιογράφοι και παρουσιαστές προγραμμάτων της τηλεόρασης απάντησαν « ευχαριστώ και θα παραστώ» στην πρόσκληση για μια διακριτική μάζωξη, στην κατοικία στη Ν. Υόρκη του Τζοέλ Μπένενσον, αρχιστράτηγου της προεκλογικής εκστρατείας της Χίλλαρυ Κλίντον, δυο μέρες πριν ανακοινώσει την υποψηφιότητά της το 2015, σύμφωνα με τα μηνύματα ιντερνέτ του Τζων Ποντέστα, κορυφαίου πολιτικού συμβούλου της, που αποκάλυψαν τα Γουίκιληκς.

Οι «πρόστυχες» που ελέγχουν τον νου των Αμερικανών
Μόλις άκουσα στο Εθνικό Δημόσιο Ράδιο κάποιον δημοσιοκάφρο (κομψότερη μετάφραση του όρου που χρησιμοποιεί ο Ρόμπερτς για εκδιδόμενους δημοσιογράφους) να διακηρύσσει ότι το Τέξας, παραδοσιακό οχυρό των Ρεπουμπλικανών, είναι εύκολη λεία στις προεδρικές εκλογές. Προφανώς οι μηχανές ψηφίσματος είναι ήδη σε δράση κλέβοντας την εκλογή για την Χίλλαρυ.
Από τη μακρά θητεία μου στη δημοσιογραφία, γνωρίζω ότι το αμερικανικό κοινό δεν είναι ιδιαίτερα ξύπνιο. Μολαταύτα μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι Αμερικανοί, των οποίων οι δουλειές, οι σταδιοδρομίες, όσο και των παιδιών και των εγγονιών τους, ξεπουλήθηκαν από τους προύχοντες που αντιπροσωπεύει η Χίλλαρυ, θα ψηφίσουνε πράγματι γι’ αυτήν. Λογικά δεν στέκει. ΄Αν ήταν έτσι, πως ο Τραμπ απέσπασε την εκλογή στην υποψηφιότητα παρά τη φαύλη εκστρατεία εναντίον του; Μοιάζει φανερό ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών που δεν έπαψαν να υποφέρουν τρομερά στα χέρια των Ένα τοις Εκατό που έχουν τη Χίλλαρυ στην ιδιοκτησία τους από τα τακούνια ως την κόμμωση, δεν θα ψηφίσουν για τους ανθρώπους που κατέστρεψαν τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών και εγγονιών τους.
Επιπλέον, εάν η εκλογή του Τραμπ είναι τόσο αδύνατη όσο μας λένε οι δημοσιοπόρνοι –η νίκη της Χίλλαρυ είναι βεβαία κατά 93% σύμφωνα με την τελευταία δημοσιοπορνική πρόγνωση- οι διεστραμμένες επιθέσεις εναντίον του Τραμπ δεν θα είχαν νόημα. Δεν είναι έτσι; Γιατί οι συνεχείς, φρενήρεις, φαύλες επιθέσεις σε ένα πρόσωπο που δεν έχει καμιάν ελπίδα εκλογής;
Υπάρχουν πληροφορίες ότι μια εταιρεία που συνδέεται με τον υποστηρικτή της Χίλλαρυ Τζωρτζ Σόρος εφοδιάζει με μηχανές ψηφίσματος 16 πολιτείες, μεταξύ των οποίων και σ’ εκείνες που κρίνουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Δεν το γνωρίζω. Αυτό που γνωρίζω με βεβαιότητα είναι ότι τα ολιγαρχικά συμφέροντα που κυβερνούν την Αμερική δεν θέλουν την εκλογή του Τραμπ ως Προέδρου για τον απλό λόγο ότι δεν είναι βέβαιοι ότι θα μπορούν να τον ελέγξουν.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι πτωχευμένοι Αμερικανοί θα ψηφίσουν τη Χίλλαρυ, την εκπρόσωπο εκείνων που τους έχουν απογυμνώσει, όταν ο Τραμπ δηλώνει ότι θα ξαναδώσει την εξουσία στους αποστερημένους δικαιωμάτων. Η Χίλλαρυ μιλούσε με καταφρόνηση για τους μέσους Αμερικανούς, από τους οποίους έλεγε πως έχει τόσο απομακρυνθεί, χάρις στον πλούτο της, ώστε δεν ξέρει πλέον ούτε ποιοι είναι. Ασφαλώς, η Χίλλαρυ, που πληρώθηκε 675.000 δολάρια από την Γκόλντμαν Σακς για τρείς ομιλίες, διάρκειας 20 λεπτών, δεν είναι εκπρόσωπος του λαού. Αντιπροσωπεύει τους Ένα τοις Εκατό, των οποίων οι πολιτικές πέταξαν τις προσδοκίες των απλών αμερικανών στην τουαλέτα του μπάνιου τους.
Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη αποστροφή είναι η προσποίηση των δημοσιοκαφρικών καθαρμάτων ότι ο λάγνος θαυμασμός της θηλυκής καμπύλης από τον Τραμπ είναι κριτήριο επιλογής σημαντικότερο από την προοπτική πυρηνικού πολέμου. Σε καμιά περίπτωση κατά την διάρκεια της αναμέτρησης για τις; Υποψηφιότητες ή κατά την τρέχουσα εκλογική εκστρατεία δεν αναφέρθηκε ότι η Ρωσία υφίσταται καθημερινές προπαγανδιστικές επιθέσεις, απειλείται με τη διόγκωση των στρατιωτικών εξοπλισμών και οδηγείται στην πεποίθηση ότι οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίου υποτακτικοί τους σχεδιάζουν μιαν επίθεση.
Μια Ρωσία υπό απειλή και αισθανόμενη ανασφαλής από την ανεξήγητη εχθρότητα και Δυτική προπαγάνδα, αποτελεί κίνδυνο κατασκευασμένο από τους νεοσυντηρητικούς υποστηρικτές της Χίλλαρυ Κλίντον.
Εάν ο αμερικανικός λαός είναι τόσο χαζός ώστε να πιστεύει ότι λάγνα σχόλια για γυναίκες είναι σημαντικότερα από το να αποφύγει ένα πυρηνικό πόλεμο, ο αμερικανικός λαός είναι πολύ χαζός για να υπάρχει. Θα του αξίζουν τα σύννεφα-μανιτάρια που θα τον σαρώσουν μαζί με όλους τους άλλους από προσώπου της γης.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο μόνος υποψήφιος στις προκαταρκτικές και στις προεδρικές εκλογές που δήλωσε πως δεν βλέπει το νόημα μια σύγκρουσης με τη Ρωσία όταν ο Πούτιν δεν έδειξε παρά μόνο επιθυμία εξεύρεσης λύσεων προς το κοινό συμφέρον. Αντίθετα η Χίλλαρυ διακήρυξε ότι ο τρείς φορές εκλεγμένος Πρόεδρος της Ρωσίας είναι «ο νέος Χίτλερ» και απείλησε τη Ρωσία με στρατιωτική δράση. Η Ρωσία μιλά απροκάλυπτα για αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία.
Ασφαλώς, σε μια χώρα με ελεύθερα ΜΜΕ, τουλάχιστον ένα πρόσωπο στον Τύπο και στη τηλεόραση θα επεσήμαινε αυτό το σημαντικότερο από όλα τα άλλα γεγονός. Αλλά το είδατε πουθενά;
Μόνο στις στήλες μου και σε μερικές άλλες των εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης.
Με άλλα λόγια, πρόκειται να έχουμε μιαν εκλογή στην οποία το σημαντικότερο πρόβλημα δεν έπαιξε κανένα ρόλο, Και ωστόσο υποτίθεται πως είμαστε οι εξαιρετικοί, αναντικατάστατοι, μια λαϊκή δημοκρατία προστατευόμενη από έναν ελεύθερο Τύπο.
Στην πραγματικότητα αυτή η μυθική περιγραφή της Αμερικής δεν είναι παρά ένας μανδύας συγκάλυψης της διακυβέρνησης από Ολιγάρχες. Και οι Ολιγάρχες ριψοκινδυνεύουν τη ζωή στον πλανήτη για την διαιώνιση της κυριαρχίας τους.

Η συνέντευξη του Καρδινάλιου που αποκαλύπτει τους Οικουμενιστές!

 
   ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΆΤΩ ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ (ΑΚΟΛΟΥΘΟΎΝ ΑΠΟΣΠΆΣΜΑΤΑ ΣΕ ΜΕΤΆΦΡΑΣΗ) ΠΟΥ ΈΔΩΣΕ Ο ΚΑΡΔΙΝΆΛΙΟΣ ΚΟΥΡΤ ΚΟΧ (ΥΠΕΎΘΥΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΠΙΚΉΣ ΈΔΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΆΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΌΞΟΥΣ), ΣΤΙΣ 26.10.16, ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΉ ΕΦΗΜΕΡΊΔΑ "TAGESPOST" ΑΠΟΚΑΛΎΠΤΕΤΑΙ, ΤΙ ΕΠΙΘΥΜΟΎΝ ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΊ ΜΈΣΩ ΤΟΥ “ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΎ“ ΔΙΑΛΌΓΟΥ, ΠΌΣΟ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΜΈΝΟΙ ΕΊΝΑΙ ΣΤΙΣ ΑΙΡΕΤΙΚΈΣ ΚΑΚΟΔΟΞΊΕΣ ΤΟΥΣ, ΠΟΙΌΣ ΕΊΝΑΙ Ο ΥΠΌΓΕΙΟΣ ΡΌΛΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΏΝ "ΟΡΘΟΔΌΞΩΝ" ΚΑΙ ΠΡΟΠΆΝΤΩΝ ΠΌΣΟ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΊ (ΚΑΡΔΙΝΆΛΙΟΥΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΥΣ) ΤΟ ΓΕΓΟΝΌΣ, ΌΤΙ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΑΚΌΜΑ ΟΡΘΌΔΟΞΟΙ, ΠΟΥ ΑΝΤΙΔΡΟΎΝ ΚΑΙ ΧΑΛΟΎΝ ΤΑ ΣΧΈΔΙΑ ΤΟΥΣ. ΑΠΟΚΑΛΎΠΤΟΝΤΑΙ ΆΜΕΣΑ ΚΑΙ ΈΜΜΕΣΑ ΤΑ ΣΧΈΔΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΏΝ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΚΝΎΕΤΑΙ Η ΣΠΟΥΔΑΙΌΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΏΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΏΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΏΝ. Ο ΚΆΘΕ ΠΙΣΤΌΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΌΣ ΚΑΛΕΊΤΑΙ ΝΑ ΒΓΆΛΕΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΆΣΜΑΤΆ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΊΣΕΙ, ΠΟΙΌΝ ΔΡΌΜΟ, ΘΈΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΉΣΕΙ. ΤΩΝ ΠΑΤΈΡΩΝ Ή ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΑΤΈΡΩΝ; Ο ΚΑΡΔΙΝΆΛΙΟΣ ΕΊΝΑΙ ΞΕΚΆΘΑΡΟΣ, ΤΑ ΣΧΌΛΙΑ ΠΕΡΙΤΤΕΎΟΥΝ.

Καρδινάλιος Κουρτ Κοχ:
«Οι Εντάσεις στην Ορθοδοξία είναι ένα πρόβλημα για τον οικουμενικό διάλογο»

Eυρωσκεπτικισμός: η αυτοκριτική εγρήγορση

Χρήστος Γιανναράς

Αποψη, και κατατίθεται για να κριθεί. H χώρα μας επιτροπεύεται ταπεινωτικά (αλλά δικαιολογημένα), μπορούμε ωστόσο να εκφραζόμαστε, ακόμα, χωρίς λογοκρισία.

H άποψη λέει: Tο πιο αισιόδοξο σύμπτωμα στην Eυρώπη σήμερα είναι ο ευρωσκεπτικισμός. Oπως ακριβώς και στην προσωπική τού καθενός μας ζωή: το γονιμότερο και πιο ελπιδοφόρο σύμπτωμα (τόσο στην αποτυχία όσο και στην επιτυχία) είναι η αυτοκριτική εγρήγορση.

Eχει τόσο κατασυκοφαντηθεί ο «ευρωσκεπτικισμός», ώστε κάθε υπεράσπισή του να διακινδυνεύει την αβασάνιστη a priori απόρριψή της ή τον χλευασμό. Mας έχουν μεθοδικά βομβαρδίσει με τη μικρονοϊκή ρετσινιά ότι ευρωσκεπτικισμός σημαίνει εθνικιστικός επαρχιωτισμός, ακροδεξιά ξενοφοβία, φασιστοειδής πατριδοκαπηλία. H ευτέλεια των κακόβουλων χαρακτηρισμών φανερώνει πόσο επικίνδυνος είναι ο ευρωσκεπτικισμός για κάποιους πανίσχυρους συνασπισμούς συμφερόντων.

O συνεπέστερος και διαυγέστερος ορισμός του «ευρωσκεπτικισμού» συνοψίστηκε, από τη δεκαετία κιόλας του ’70, στον τίτλο κύριου άρθρου της γαλλικής εφημερίδας «Le Monde»: «Nαι στην ενωμένη Eυρώπη, όχι στην ευρωμαρμελάδα». Που σημαίνει: Θέλουμε τη συνεργασία και σύμπραξη των ευρωπαϊκών κοινωνιών και κρατών, θέλουμε τη θεσμική κατασφάλιση ειρηνικής συνύπαρξης, σχεδιασμένο συντονισμό παραγωγής και διακίνησης αγαθών, θέλουμε κοινά ερευνητικά και επιχειρησιακά προγράμματα για την ισορροπημένη (συγκλίνουσα) ανάπτυξη και άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Oμως, αυτά όλα, ποτέ σε βάρος των ιδιαιτεροτήτων κάθε ευρωπαϊκής κοινωνίας, ποτέ με θυσία ή αλλοίωση των θεσμικών μορφωμάτων κάθε εθνικής ιδιοπροσωπίας, ποτέ ισοπεδώνοντας ιστορικές συνειδήσεις, νοο-τροπίες, συλλογικούς χαρακτήρες.

Yπήρχε στην Eυρώπη εκτίμηση, συχνά και θαυμασμός, για το κατόρθωμα των «τέκνων» της Eυρώπης (πληθυσμικών ομάδων από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη) που μετανάστευσαν στον «Nέο Kόσμο» (Aμερική) και έστησαν εκεί μια καινούργια κρατική υπόσταση (HΠA) γεννώντας, η πανσπερμία των εποίκων, μιαν εκπληκτική και πρωτόγνωρη στην Iστορία πολυφυλετική «εθνική» συνοχή. Δεν εξαφανίστηκαν ούτε εξομοιώθηκαν προγραμματικά οι καταγωγικές διαφορές των εποίκων, υποτάχθηκαν απλώς στην ενοείδεια του στόχου της αποδημίας, που ήταν το χρήμα. Tόσο οι πρώτοι, απίστευτης τόλμης μετανάστες, όσο και τα διαδοχικά κύματα που ακολούθησαν, επί τρεις περίπου αιώνες, έφτασαν εκεί με λαχτάρα για πλούτο, ατομική οικονομική επιτυχία, συνθήκες απόλυτης ελευθερίας στις παραγωγικές και ανταλλακτικές σχέσεις τους.

Tην ευόδωση του τολμήματος υπηρέτησαν δύο κυρίως παράγοντες: H προτεσταντική Hθική (ο άτεγκτος πουριτανισμός των πρώτων εποίκων που όρισε και τις προδιαγραφές της πανσπερμικής συνύπαρξης) και η αγγλική γλώσσα, που προσφέρεται για απεριόριστες νοηματικές απλουστεύσεις και κακοποιήσεις της προφορικής εκφοράς της. H σύζευξη της νηπιώδους μεταφυσικής ωφελιμοθηρίας με τον ρεαλισμό του πάθους για οικονομική επιτυχία αποτυπώθηκε επιγραμματικά σε κάθε χαρτονόμισμα δολαρίου: «In God we trust»!

Tο κοινωνικο-πολιτικό μόρφωμα των HΠA είναι ο πιο εντυπωσιακός ώς τώρα θρίαμβος του Iστορικού Yλισμού, η πληρέστερη μάλλον δικαίωση του Mαρξ – έστω και αν το όνομά του προκαλεί αλλεργική απέχθεια και αποτροπιασμό στους δημιουργούς του «αμερικανικού θαύματος». Πουθενά αλλού (ούτε καν στη Σοβιετία) η οικονομία δεν λειτούργησε τόσο απόλυτα ως «βάση» (Basis) νοήματος και στόχων του ανθρώπινου βίου, ενώ η θρησκεία, η Tέχνη, η καλλιέργεια απλώς ως «εποικοδόμημα» (Überbau).

O «ευρωσκεπτικισμός» λέει: H Eυρώπη είναι αδύνατο να προσαρμοστεί στους όρους και στις προδιαγραφές του αμερικανικού μοντέλου, παρ’ όλο που αυτή το γέννησε. Aδύνατο, γιατί η Eυρώπη, αν και δικό της γέννημα είναι ο Iστορικός Yλισμός, αντλεί την ταυτότητά της (νόημα και στόχους της ανθρωπιάς του ανθρώπου) όχι αποκλειστικά από την οικονομία, όχι από το αυτονομημένο σαν αυταξία χρήμα. Tο μέγα προνόμιο της Eυρώπης, το δικό της «θαύμα», είναι ότι κάθε ευρωπαϊκή κοινωνία έχει τη δική της πολιτισμική ιδιομορφία, μια ξεχωριστή και ανόμοια ιστορία, γλώσσα, λαϊκή παράδοση. Eχει τους δικούς της κάθε γλώσσα μεγάλους ποιητές και φιλοσόφους, είναι άλλη η φλαμανδική ζωγραφική και άλλη η ισπανική ή η ιταλική, άλλο πράγμα οι Γερμανοί και Aυστριακοί μουσουργοί και άλλο οι Aγγλοσάξονες, άλλη η σκανδιναβική αρχιτεκτονική και άλλη η μεσογειακή – μύρια όσα τα ανάλογα.

Oι πρώτοι χαρισματικοί οραματιστές της ευρωπαϊκής ενοποίησης, Σουμάν, Mονέ, Aντενάουερ, Σπάακ, Nτε Γκάσπερι, ώς τον τελευταίο των μεγάλων Zακ Nτελόρ, σίγουρα έβλεπαν στην οικονομική συνεργασία και συνανάπτυξη μια καίρια προϋπόθεση ειρήνης, σταθερότητας, προόδου των ευρωπαϊκών κοινωνιών – αλλά δεν μοιάζει να απολυτοποίησαν ποτέ τον ιστορικο-υλιστικό παράγοντα. H ριζική μετάλλαξη της E.E. συντελέστηκε μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας, όταν η ιερή λέξη «ελευθερία» εγκλωβίστηκε αποκλειστικά στον μονόδρομο της ασυδοσίας των κερδοσκόπων, σε παγκόσμια κλίμακα.

Eίναι οδύνη να διαπιστώνει κανείς την κακοποίηση και παραφθορά του οράματος. Tις τύχες και το μέλλον των ευρωπαϊκών κοινωνιών, τον ιστορικό δυναμισμό του πολιτισμού της Eυρώπης, να τα διαχειρίζεται μια υπαλληλία με μάλλον αδιευκρίνιστη προέλευση, πάντως όχι με λαϊκή εντολή, σε ρόλο διεκπεραιωτή εντολών από τα αδιαφανή κέντρα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Mετριότητες τραπεζικής καριέρας εκβιάζουν, απειλούν, τιμωρούν σαδιστικά κυβερνήσεις λαών εκλεγμένες με δημοκρατικές διαδικασίες, επιτροπεύουν τη λειτουργία «ανεξάρτητων» κρατών – αποφασίζουν ποιες κοινωνίες θα επιβιώσουν, ποιες θα λιμοκτονούν.

H «ποινή» που οι νικητές του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου επέβαλαν στη Γερμανία, για να τιθασεύσουν τη μόνιμη επιθετικότητα των κατακτητικών της ορέξεων, ήταν η απαγόρευση επανεξοπλισμού της. Kαι η ποινή αποδείχθηκε μπούμερανγκ: Aπαλλαγμένη η Γερμανία από το οικονομικό πελώριο βάρος των εξοπλισμών, αναδείχθηκε βιομηχανική υπερδύναμη υποτάσσοντας τις οικονομίες όλων των ευρωπαϊκών κρατών – πειθαρχεί στα θελήματά της εκλεγμένες από τους λαούς τους κυβερνήσεις, σαν μαέστρος σε ορχήστρα από αναπηρικό καροτσάκι. Eτσι φτάσαμε να σημαίνει η ευρωπαϊκή ενοποίηση τον στανικό μετασχηματισμό της Eυρώπης σε άβουλο πιόνι στα παιχνίδια των απρόσωπων «αγορών» και των απάνθρωπων συμφερόντων που τις κινούν.

O «ευρωσκεπτικισμός» είναι η αμφιβολία για την ευρωπαϊκότητα της πολιτικής που ασκεί η E.E., η αντίσταση στον ιστορικο-υλιστικό λήθαργο που εξουδετερώνει την ευρωπαϊκή πολιτισμική δυναμική. Mακάρι να γίνει κίνημα.

Πηγή

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Έκθεση Δοξιάδη: Οι θυσίες της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Έκθεση Δοξιάδη: Οι θυσίες της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο - ΑΡΔΗΝ Τ.99, ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/564x/62/cd/07/62cd074f623963a3be2488f82388a861.jpg

Επιμέλεια: Γ. Ξένος &  Ν. Δημητριάδης από το Άρδην τ. 99
Η έκθεση Δοξιάδη παρουσιάζει τις καταστροφές που προκάλεσε η τριπλή κατοχή (Γερμανοί, Ιταλοί και Βούλγαροι) την περίοδο 1941-1944. Συγκεκριμένα παρουσιάζεται ο οικονομικός πόλεμος, δηλαδή η ελάττωση της παραγωγής την περίοδο της Κατοχής. Ακολούθως παρουσιάζονται οι καταστροφές των τεχνικών έργων, οι καταστροφές πόλεων και χωριών από τους κατακτητές, τα δεινά που προκάλεσε ο πόλεμος στις ζωές των κατοίκων (φτώχεια, θάνατοι από πείνα κ.ά.).
Η έκθεση έχει μεγάλη αξία γιατί, πέρα από το πλήθος των στοιχείων που παραθέτει, αυτά συγκεντρώθηκαν στη διάρκεια της Κατοχής από το Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, αλλά και από άλλες δημόσιες υπηρεσίες και ιδιώτες. Η έκθεση άρχισε να συντάσσεται τον Μάιο του 1941, υπό την εποπτεία του υφυπουργείου Ανοικοδομήσεως, και παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 1944. Τον Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο του 1945 παρουσιάστηκε σε Παρίσι, Λονδίνο και στη διάσκεψη του ΟΗΕ. Το κείμενο γράφτηκε από τον αρχιτέκτονα Κ. Δοξιάδη, ο οποίος διηύθυνε την όλη εργασία με τη βοήθεια αρχιτεκτόνων και σχεδιαστών του υφυπουργείου.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα στοιχεία που αναφέρονται προέρχονται από τις πλέον αξιόπιστες πηγές που διέθετε τότε η ελληνική πολιτεία, αναφέρουμε ενδεικτικά, υπ. Γεωργίας, υπ. Μεταφορών, υπ. Δημοσίων Έργων, υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας, Τράπεζα της Ελλάδας, Αστυνομία Πόλεων κ.ά.
Λόγω μεγέθους (121 σελίδες), είναι αδύνατον να αναδημοσιεύσουμε όλη την έκθεση, αλλά στις επόμενες σελίδες θα κάνουμε μια προσπάθεια να παρουσιάσουμε περιληπτικά τα σημαντικότερα στοιχεία της και ενδεικτικά κάποιους από τους πίνακες και τις φωτογραφίες που περιέχει.

Γερμανία: Κυβερνητικές λίστες αποθήκευσης τροφίμων σε όλα τα σουπερμάρκετ για τον πόλεμο που πλησιάζει

Ως γνωστόν, τον περασμένο Αύγουστο η Καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ,

με το βλέμμα σε ενδεχόμενο παγκόσμιο πόλεμο, ανέφερε πως κάθε πολίτης και σπίτι της Γερμανίας, πρέπει να έχει διαρκώς αποθηκευμένο πόσιμο νερό για πέντε ημέρες και τρόφιμα για δέκα καθώς επίσης και απόθεμα ενέργειας (καύσιμα κίνησης, θέρμανσης) και μετρητά (θα παραλύσουν πληρωμές και ΑΤΜ)!
Σαν να μην έφτανε αυτό οι Γερμανοί πολίτες αντικρύζουν στα σουπερμάρκετ λίστες με απαραίτητες προμήθειες σε περίπτωσης κινδύνου, όπως ένας μεγάλος πολέμος, υπό την επιγραφή: «Κυβερνητική πρόταση».
Η κυβέρνηση συμβουλεύει δηλαδή τους Γερμανούς με τι πρέπει να προμηθευτούν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
«Η κυβέρνηση προτείνει: Αποθηκεύστε για δέκα μέρες», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο φυλλάδιο.
Στην Ελλάδα βέβαια ασχολούμαστε με τις τηλεοπτικές άδειες, ενώ οι περισσότεροι δεν θέλουν καν να ακούσουν πως η καθημερινότητα θα αλλάξει άρδην και θα κοπούν οι καφέδες και τα γλέντια, σε μια τέτοια περίπτωση.
Όποιος δεν βλέπει πως πλησιάζει μεγάλη καταιγίδα στον πλανήτη είτε είναι τυφλός είτε δεν θέλει να δει.
Ωστόσο τα γεγονότα υπάρχουν:

Πάπας: Κοινὲς προσευχὲς καὶ ἔργα ἐλέους γιὰ νὰ πετύχει ὁ Οἰκουμενισμὸς!

Τοῦ Μανώλη Κείου
Ὁ ποντίφικας παραδέχεται πὼς πρέπει νὰ συνεχιστοῦν οἱ θεολογικοὶ διάλογοι ἀνάμεσα στὰ δόγματα, ἀλλὰ δὲν ἐμφανίζεται αἰσιόδοξος γιὰ τὴν ἐξέλιξή τους συνεπῶς ἀντιπροτείνει συχνότερες κοινὲς προσευχὲς καὶ ἔργα ἐλέους! Στὸ πλαίσιο τῆς συνέντευξης ποὺ δόθηκε μὲ ἀφορμὴ τὸ ταξίδι του στὴ Σουηδία ρωτήθηκε γιὰ τὸ πῶς τὸ Οἰκουμενικὸ κίνημα μπορεῖ νὰ προχωρήσει μπροστά. Ἐκεῖνος ἀπάντησε λέγοντας πὼς «ὁ θεολογικὸς διάλογος πρέπει νὰ συνεχιστεῖ,» πρόσθεσε ὅμως πὼς «δὲν θὰ εἶναι εὔκολο νὰ προχωρήσει λόγω τῶν διαφορετικῶν τρόπων κατανόησης ὁρισμένων θεολογικῶν ζητημάτων».
«Προσωπικά, πιστεύω ὅτι πρέπει νὰ στραφεῖ ὁ ἐνθουσιασμός μας πρὸς τὴν κοινὴ προσευχὴ καὶ τὰ ἔργα τοῦ ἐλέους – νὰ ἐργαστοῦμε ἀπὸ κοινοῦ γιὰ νὰ βοηθήσουμε τοὺς ἀρρώστους, τοὺς φτωχούς, καὶ τοὺς φυλακισμένους,» εἶπε ὁ Πάπας καὶ συμπλήρωσέ «Το νὰ κάνουμε κάτι μαζὶ εἶναι μιὰ μεγάλη καὶ ἀποτελεσματικὴ μορφὴ διαλόγου. Ἐπίσης σκέφτομαι τὴν ἐκπαίδευση. Εἶναι σημαντικὸ νὰ συνεργαστοῦμε ὄχι μὲ σεκταριστικὸ τρόπο. Ὑπάρχει μιὰ σαφὴς πολιτικὴ ποὺ πρέπει νὰ....
εἶναι ξεκάθαρη σὲ κάθε περίπτωση: τὸ νὰ προσηλυτίζουμε σὲ ἐκκλησιαστικὸ πεδίο εἶναι ἁμαρτία.
Κατὰ τὰ λοιπὰ ὁ Πάπας Φραγκίσκος χαρακτήρισε τὸν πόλεμο στὸ ὄνομα τῆς θρησκείας «σατανικὸ» καὶ «βλασφημία».
Ὁ Πάπας ἀναφέρθηκε καὶ στὴν πρόσφατη διαθρησκευτικὴ συνάντηση γιὰ τὴν εἰρήνη στὴν Ἀσίζη, τὴν ὁποία ἀποκάλεσε «πολὺ σημαντική».
«Ἐμεῖς μαζὶ μιλήσαμε μὲ ἰσχυρὸ λόγο γιὰ τὴν εἰρήνη, αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ θέλουν οἱ θρησκεῖες» τόνισε.
Ὅταν ρωτήθηκε γιὰ τὰ δεινά τν Χριστιανῶν στὴ Μέση Ἀνατολή, ὁ Πάπας χαρακτήρισε τὴν περιοχὴ «γῆ τῶν μαρτύρων».
Σκοπὸς τοῦ ταξιδιοῦ στὴ Σουηδία εἶναι νὰ σηματοδοτήσει τὴν 500η ἐπέτειο ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Προτεσταντικῆς Μεταρρύθμισης, κατὰ συνέπεια, ὁ Πάπας ρωτήθηκε τί θὰ μποροῦσαν νὰ μάθουν οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ ἀπὸ τοὺς Λουθηρανούς.
«Δύο λέξεις ἔρχονται στὸ μυαλό μου:«μεταρρύθμιση»καὶ «Ἁγία Γραφὴ» εἶπε -«Μεταρρύθμιση καὶ Ἁγία Γραφὴ εἶναι δύο πράγματα ποὺ μποροῦμε νὰ ἐμβαθύνουμε κοιτάζοντας τὴν Λουθηρανικὴ παράδοση.» κατέληξε…

vimaorthodoxias.gr

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα των ισχυρών… Μας τα λέγαν κάθε βράδυ από τα Λονδίνα τους…

File PHOTO: Κοριτσάκι κρατά την ελληνική σημαία, κατά τη διάρκεια της παρέλασης για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, στο Ναύπλιο, Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΜΠΟΥΓΙΩΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Ήταν μέρες όπως και τις σημερινές, με τα σύννεφα του πολέμου να μας πλησιάζουν επικίνδυνα, καθώς ο νεοσουλτάνος βρυχάται, αναπολώντας τις δόξες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας-τυραννίας. 


Ήταν, τότε, που ο Αδόλφος Χίτλερ, έθετε σε λειτουργία την άρτια πολεμική του μηχανή, θέλοντας να καθυποτάξει τους λαούς της Ευρώπης, με σύμμαχο του τον εξίσου παρανοϊκό με αυτόν Benito Amilcare Andrea Mussolini (Μπενίτο Μουσολίνη). Ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο Benito Mussolini, ηγέτης τότε, του φασιστικού βασιλείου της Ιταλίας, απαιτεί από τον τότε κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά, την εντός τριών (3) ωρών απόφαση της Ελλάδος να επιλέξει μεταξύ της παράδοσης ή του πολέμου. Και φυσικά εισέπραξε ένα ηχηρότατο ΟΧΙ. 

Το τί ακολούθησε είναι γνωστό σε όλους μας. Οι σιδερόφρακτοι Ιταλοί υπέστησαν ολοκληρωτική ήττα σε όλα τα μέτωπα! Οι Έλληνες στρατιώτες, συστρατευόμενοι στον κοινό αγώνα κατά των εισβολέων, έγραψαν σελίδες απαράμιλλης δόξας και ηρωισμού. Το Έπος του 1940. Οι Άγιοι Σαράντα, το Αργυρόκαστρο, το Τεπελένι, η Κορυτσά, η Χιμάρα και άλλα ελληνικά εδάφη της Β. Ηπείρου ελευθερώθηκαν ύστερα από πολλά χρόνια δουλείας από τους γενναίους Έλληνες στρατιώτες. Και ήταν αυτό ένα καλό μάθημα για τους Αλβανούς συμμάχους του Χίτλερ. Διακόσιες δεκαεννέα μέρες, περισσότερο από κάθε λαό της Ευρώπης χρειάστηκαν για να πέσει και το τελευταίο ελληνικό οχυρό στα χέρια του εχθρού, με συντριπτικές πάντα απώλειες για τα στρατεύματα του Χίτλερ και των συμμάχων του. Η Ελλάδα, όμως, δεν καθυποτάχτηκε ποτέ, αφού ούτε για μια στιγμή δεν έπαψε να κτυπά με κάθε μέσο τον εχθρό σε κάθε γωνιά της σκαλωμένης ελληνικής γης.

 Η γενναία αντίσταση του Ελληνικού λαού απέσπασε τον Διεθνή θαυμασμό. Διαβάσουμε από την εφημερίδα «ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ», έκδοση Ενώσεως Αποστράτων Στρατού Ξηράς (Ε.Α.Σ.Σ.), Οκτώβριος 2011. Πρόκειται για τους διθυραμβικούς ύμνους των συμμάχων για τον ηρωισμό των παιδιών της Ελλάδας, που μαζί τους πολεμούσαν, όπως και σε όλους τους εθνικούς αγώνες, χιλιάδες εθελοντές Έλληνες αδελφοί από το μαρτυρικό νησί της Κύπρου. 

Η διεθνής αναγνώριση του ηρωισμού των Ελλήνων μαχητών αναγνωρίστηκε ακόμα και από το ίδιο τον Adolph Hitler, ο οποίος σε ομιλία του στο Reichstag στις 4 Μαΐου 1941, έλεγε: «Χάριν της ιστορικής αλήθειας πρέπει να επιβεβαιώσω ότι μόνο οι Έλληνες, απ’ όλους τους αντιπάλους που μας αντιμετώπισαν, πολέμησαν με το μεγαλύτερο θάρρος και περισσότερο αψήφησαν το θάνατο …». 

«Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δεν αποδίδει στο ελάχιστο τις πράξεις αυτοθυσίας των Ελλήνων, οι οποίες ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για τη νικηφόρα έκβαση της κοινής προσπάθειας των εθνών, κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, για την ανθρώπινη ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Εάν δεν ήταν η ανδρεία των Ελλήνων και το θάρρος τους, η έκβαση του Β’ ΠΠ θα ήταν ακαθόριστη», δήλωνε ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Winston Churchill, ενώπιον του βρετανικού Κοινοβουλίου στις 24 Απριλίου 1941. Το είπε και πρωθύστερα με ένα άλλο διαφορετικό τρόπο σε ομιλία του στο ΒΒC: «Μέχρι τώρα συνηθίζαμε να λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε: Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». 

«Λυπάμαι» είπε ο Jojeph Stalin, ηγέτης της Σοβιετικής Ενώσεως,σε μια ομιλία στο ραδιοσταθμό της Μόσχας στις 31 Ιανουαρίου 1943, μετά από τη νίκη του Stalingrad και τη συνθηκολόγηση της 6ης γερμανικής στρατιάς υπό τον στρατηγό Vοη Ρaulus «επειδή γερνώ και δεν θα ζήσω πολύ για να ευχαριστήσω τους Έλληνες, των οποίων η αντίσταση ήταν αποφασιστική για το Β’ ΠΠ.». Γράφει ο Σοβιετικός Στρατηγός Georgy Constantinovich Zhoukov, στα απομνημονεύματά του για το Β’ ΠΠ: «Εάν οι Ρώσοι κατόρθωσαν να προβάλουν αντίσταση στην είσοδο της Μόσχας για να σταματήσουν και να αποτρέψουν το γερμανικό χείμαρρο, το οφείλουν στους Έλληνες, οι οποίοι καθυστέρησαν τις γερμανικές μεραρχίες, την ώρα που θα μπορούσαν να μας κάνουν να γονατίσουμε». 

Ο Υπουργός Πολέμου και Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας, Sir Robert Antony Eden και μετέπειτα ο Πρωθυπουργός (1955-1957, τότε που πολέμησε μετά μανίας του Έλληνες στην Κύπρου που αγωνίζονταν και λευτεριά και ΕΝΩΣΗ), σε μια ομιλία του στις 24 Σεπτεμβρίου 1942, στο βρετανικό Κοινοβούλιο, δήλωνε: «Ανεξάρτητα από αυτό που οι μελλοντικοί ιστορικοί θα πουν, αυτό που μπορούμε να πούμε τώρα, είναι ότι η Ελλάδα έδωσε στο Mussolini ένα αξέχαστο μάθημα, ότι ήταν το κίνητρο για την επανάσταση στη Γιουγκοσλαβία, ότι κράτησε τους Γερμανούς στην ηπειρωτική χώρα και στην Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι ανέτρεψε τη χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης και έφερε έτσι μια γενική αντιστροφή ολόκληρης της πορείας του πολέμου και νικήσαμε». 

«Είμαι ανίκανος να δώσω το κατάλληλο εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδας», δήλωνε με θαυμασμό ο άγγλος στρατηγός Sir Harold Leofric George Alexander, σε μια ομιλία του στο βρετανικό Κοινοβούλιο στις 28 Οκτωβρίου 1941. 

Ο Maurice Schumann, Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, σε ένα από πολλά μηνύματα που απηύθυνε από το BBC του Λονδίνου στους υποδουλωμένους λαούς της Ευρώπης στις 28 Απριλίου 1941, ημέρα που ο Hitler κατέλαβε την Αθήνα, έλεγε: «Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της βασανισμένης, ματωμένης αλλά ζωντανής Ευρώπης. Δεν ήταν ποτέ μια ήττα τόσο αξιότιμη για εκείνους που την υπέστησαν».

 Σε ομιλία του στο γαλλικό Κοινοβούλιο μετά από το τέλος του Β’ ΠΠ, ο Charles de Gaull, δήλωνε: «Είμαι ανίκανος να δώσω το κατάλληλο εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδας». 

Ο Ραδιοσταθμός της Μόσχας, όταν επιτέθηκε ο Hitler στην ΕΣΣΔ, αναφερόμενος στους Έλληνες, μετέδιδε: «Πολεμήσατε άοπλοι και νικήσατε, μικροί ενάντια σε μεγάλους. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, επειδή μας δώσατε το χρόνο να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε». 

Και ο Benito Mussolini, σε ομιλία του στις 4 Μαΐου 1941, ταπεινωμένος από την οδυνηρή ήττα που υπέστη παραδέχθηκε: «Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο στα στρατιωτικά και ότι πάντα μας περιμένουν εκπλήξεις». 

Η πιο συγκλονιστική και βαρυσήμαντη δήλωση, όμως, ανήκει στον τότε πρόεδρο των Η.Π.Α. Franklin D. Roosevelt: «Την 28η Οκτωβρίου 1940 στην Ελλάδα δόθηκε μια προθεσμία τριών ωρών για να αποφασίσει σχετικά με τον πόλεμο ή την ειρήνη, αλλά ακόμα κι αν δίνονταν τρεις ημέρες ή τρεις εβδομάδες ή τρία έτη, η απάντηση θα ήταν η ίδια. Οι Έλληνες δίδαξαν την αξιοπρέπεια στο πέρασμα των αιώνων. Όταν όλος ο κόσμος έχασε την ελπίδα του, οι Έλληνες τόλμησαν να αμφισβητήσουν το αήττητο του γερμανικού τέρατος, υψώνοντας απέναντι του το υπερήφανο πνεύμα της ελευθερίας. Η ηρωική προσπάθεια των Ελλήνων ενάντια στην επίθεση της Γερμανίας, αφού νίκησαν τόσο βροντερά τους Ιταλούς στην προσπάθειά τους να εισβάλουν στο ελληνικό χώμα, γέμισε τις καρδιές των αμερικανών με ενθουσιασμό και κίνησε την συμπάθεια τους». 

Τον ηρωισμό του Έλληνα στρατιώτη εξύμνησαν ακόμα και γερμανοί. Στις 10 Απριλίου 1941, μετά από την ελληνική συνθηκολόγηση με τη Γερμανία, τα βόρεια οχυρά της Ελλάδας παραδίνονται. Οι γερμανοί εκφράζοντας το θαυμασμό τους στους Έλληνες στρατιώτες, δήλωσαν ότι είναι τιμημένοι και υπερήφανοι έχοντας ως αντίπαλό τους έναν τέτοιο στρατό και ζήτησαν να επιθεωρήσει ο Έλληνας διοικητής το γερμανικό στρατό σε μια ένδειξη τιμής και αναγνώρισης! Η μισητή σβάστικα αναρτήθηκε μόνο μετά την πλήρη απόσυρση του ελληνικού στρατού. Ένας γερμανός αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας δήλωσε στο διοικητή της ομάδας μεραρχιών ανατολικής Μακεδονίας, υποστράτηγο Δέδε, ότι ο Ελληνικός Στρατός ήταν ο πρώτος στρατός στον οποίο τα μαχητικά αεροπλάνα Stuka δεν προκάλεσαν τον πανικό. 

«Οι στρατιώτες σας» είπε, «αντί της μανιώδους φυγής, όπως έκαναν στη Γαλλία και στην Πολωνία, μας πυροβολούσαν από τις θέσεις τους». Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, ήταν η μόνη χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα, δηλαδή της Αλβανίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας και της Βουλγαρίας. Σε αυτόν τον ανελέητο πόλεμο, η Ελλάδα έχασε σχεδόν το 10% του πληθυσμού της! Αντίστοιχα οι ανθρώπινες απώλειες για τις άλλες χώρες ήταν: Σοβιετική Ένωση 2,8%, Ολλανδία 2,2%, Γαλλία 2%. Πολωνία 1,8%, Γιουγκοσλαβία 1,7%, Βέλγιο 1,5%. 

Η διάρκεια της αντίστασης στις δυνάμεις του Άξονα, σε ημέρες για την Ελλάδα ήταν 219! Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ότι αντίστοιχα η αντίσταση της Νορβηγίας κράτησε 61 μέρες, της Γαλλίας (η υπερδύναμη της εποχής) 43, της Πολωνίας 30, του Βελγίου 18, της Ολλανδίας 4, της Γιουγκοσλαβίας 3, της Τσεχοσλοβακίας του Λουξεμβούργο και της Δανίας 0! Οι Δανοί μάλιστα παραδόθηκαν σ’ ένα μοτοσικλετιστή που μετέφερε αίτημα του Hitler στο Δανό βασιλιά για διέλευση του Ναζιστικού στρατού (!!!). Ο Δανός βασιλιάς για να δείξει την υποταγή του, παρέδωσε το Στέμμα του στο μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στο Hitler …. Και η παραχαϊδευμένη όλων σήμερα Τουρκία τήρησε ουδέτερη έως φιλογερμναική στάση! Η Τουρκία του Ρεζέπ Ταγίπ Ερντογάν που σήμερα επιχειρεί να θέσει υπό τον έλεγχο του ξένα εδάφη αμφισβητώντας ευθέως Διεθνείς Συμφωνίες που δημιούργησαν συνθήκες ομαλότητας μεταξύ των λαών της περιοχής μας και οι οποίες συνομολογήθηκαν και υπορράφτηκαν με το αίμα χιλιάδων αθώων ψυχών. 

Κι όμως παρά την τεράστια από κάθε άποψη προσφορά του Ελληνισμού στην παγκόσμια ελευθερία, μετά το τέλος του πόλεμου ούτε οι ξένοι δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους, αλλά ούτε και εμείς φανήκαμε αντάξιοι των περιστάσεων. Ο Εμφύλιος πόλεμος (με αγγλική συνέργεια) που ακολούθησε ακύρωσε κάθε ελπίδα για διεκδίκηση όσων οι σύμμαχοι υπόσχονταν στις δύσκολες ώρες του πολέμου. Οι διθυραμβικοί ύμνοι των οποίων έμειναν γράμμα κενό με αποτέλεσμα η Ελλάδα να χάσει διαπαντός παλαιόθεν ελληνικά εδάφη που ελευθέρωσε, όπως τα ιερά χώματα της Β. Ηπείρου, εκεί που παραμένουν ακόμα άταφα τα κορμιά του Ελλήνων πολεμιστών! Και η Κύπρος, η παλαιόθεν Ελληνίδα Μεγαλόνησος, αναγκάστηκε να δώσει τα καλύτερα παιδιά της, βωμό στον αγώνα ελευθερίας από τους άγγλους αποικιοκράτες, που άλλα μας έταζαν κατά τη διάρκεια του πολέμου κάθε βράδυ από τα Λονδίνα τους….

Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας Από το Μονάγρι Λεμεσού – a.avgoustis@hotmail.com

Πηγή

Η ΕΛΛΑΣ ΕΝ ΒΟΥΡΚΩ

του Σαράντου Καργάκου
Ας ξεκινήσουμε, αγαπητοί, από ένα εξορκισμένο σήμερα «εθνικιστή» ποιητή που κάποτε τολμούσαμε να θεωρούμε πρώτο εθνικό μας ποιητή, τον Διονύσιο Σολωμό: γράφει στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους»: «Αραπιάς άτι, Γάλλου νούς, βόλι Τουρκιάς, τόπ’ Αγγλου* πόλεμος μέγας πολεμά, βαρεῖ τό καλυβάκι…» (*τόπ΄ = μπάλα κανονιού).
Εννοείται ασφαλώς ποιο είναι το καλυβάκι στον παρόντα καιρό. Όχι η Ελλάς ή η προέκτασή της η Κύπρος, αλλά σύμπας ο Ελληνισμός.
Ο Ελληνισμός μετά τις εξάρσεις του στον πόλεμο του ’40-’41, με την αντίστασή του κατά των αρχών Κατοχής, με τον ενωτικό αγώνα της Κύπρου (μια δράκα μαχητές κατά μιας αυτοκρατορίας) αποτελούσε κακό παράδειγμα για τους λοιπούς λαούς. Κακό παράδειγμα υπήρξε και με την Επανάσταση του ’21 που διέλυσε τον ιστό της υποταγής που είχε επιβάλει η Ιερά Συμμαχία. Όταν το 1830 έκλεινε η αυλαία της Ελληνικής Επαναστάσεως άνοιγε η αυλαία των ευρωπαϊκών επαναστάσεων.
Γι’ αυτό ο ανυπότακτος, ο απειθάρχητος, ο μη συμμορφούμενος «τοῖς ξένων ρήμασι» λαός, ο δάσκαλος του απροσκύνητου ήθους έπρεπε να χτυπηθεί στις ρίζες, στις πνευματικές και ιστορικές καταβολές του. Το σχέδιο ετοιμάστηκε την επαύριο του Πολυτεχνείου. Αλλ’ ο λαός αυτός έπρεπε να υποστεί δύο στρατιωτικά πλήγματα για να συνετισθεί. Επτά χρόνια δικτατορίας δεν είχαν «σιδερώσει» το φρόνημά του. Έτσι ήλθαν το 1974 ο Αττίλας και μερικά χρόνια αργότερα η ασχήμια της Ύμιας. Κι έκτοτε άρχισε εν ονόματι ενός πολιτικού ρεαλισμού, η χαλιναγώγηση του ελληνικού φρονήματος, η καταπτόηση, η τουρκοφοβία που τελικά -πάντα εν ονόματι του πολιτικού ρεαλισμού- μετεξελίχθηκε σταδιακά σε τουρκολατρία. Έχουμε εδώ μια κλασσική περίπτωση του «Συνδρόμου Στοκχόλμης», όπου το θύμα ερωτεύεται τον βασανιστή του.
Μετά την έκρηξη σε παγκόσμια κλίμακα του Ελληνισμού για το όνομα της Μακεδονίας, μια έκρηξη που κράτησε επί μία τριετία, έπεσαν πάνω μας «λυτοί και δεμένοι» να συμμαζευτούμε, να προσγειωθούμε, να σωφρονισθούμε. Έτσι επροκόψαμε.
Σήμερα όχι η Ελλάς, αλλ’ ο Ελληνισμός, είναι παντού ντροπιασμένος. Χάσαμε όλες τις διπλωματικές μάχες, χάσαμε το επιχειρηματικό μας κεφάλαιο, χάσαμε την εργατικότητά μας, το εθνικό και το κοινωνικό μας φιλότιμο. Προτιμάμε πια την αγγλική ως γλώσσα και γραφή και όχι την ξεπερασμένη κι ατιμασμένη Ελληνική, τη μητέρα του ευρωπαϊκού γλωσσικού πολιτισμού.
Κι όλα αυτά πώς και γιατί; Έπρεπε και πρέπει να επιβληθεί το παγκόσμιο ολοκληρωτικό κράτος. Και οι λαοί, όπως γράφει ο Βάρναλης, να έχουν «μια σκέψη δετή που τους την πλάσανε οι δυνατοί». Χρειαζόταν, όμως, ένα κράτος – πειραματόζωο. Και σαν τέτοιο επιλέχτηκε όχι απλώς το ελληνικό κράτος, αλλά σύμπας ο Ελληνισμός. Με τρόπο μεθοδικό έσπασαν τις πνευματικές και ιστορικές μας ρίζες, απογύμνωσαν την ελληνική γλώσσα και γραφή από τις αρχέγονες καταβολές τους, υποβάθμισαν τη σημασία του έθνους σαν τάχα μου φαντασιακή κατασκευή και παρουσίασαν έναν κατ’ όνομα ελληνικό κόσμο περίπου, όπως εμφανίζονται κατ’ όνομα εδώ και 50 χρόνια οι Σκοπιανοί.
Η σύγχρονη οικονομική κρίση είναι απότοκος της πνευματικής και ηθικής. Εξωπετάχθηκαν όλες οι προγονικές αξίες που δημιουργούσαν ανθρώπους αξίας και εν ονόματι ενός δάνειου πλούτου βουτηχτήκαμε στο βούρκο του ανιδανισμού, του αμοραλισμού, του καριερισμού και του πολιτικού οππορτουνισμού. Πολλοί που βιάζονται να ψάλλουν το requiem της Ελλάδος σιγομουρμουρίζουν «η Ελλάς εν τάφω». Όχι! Αν θέλουμε να είμαστε σωστοί πρέπει να πούμε «Η Ελλάς εν βούρκω».
Και στο βούρκο έριξαν την Ελλάδα όχι μόνον οι ανάξιοι πολιτικοί αλλά και οι ανάξιοι πνευματικοί ταγοί της. Αυτοί που δημιούργησαν μια πνευματική ασφυξία στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα «μίντια» και στην καλοπλασαρισμένη σκουπιδογραφία, έτσι που, όπως λέει στη «Χρονογραφία» του ο Λεόντιος Μαχαιράς, «δέν ξέρουμε ἴντα συντυχαίνουμε». Δεν ξέρουμε τι μας γίνεται, quo vadimus, quid facimus (πού πάμε, τι πράττουμε).
Και στο παρελθόν η Ελλάς έπεσε αλλ’ ουδέποτε ξέπεσε. Γλιστρούσε αλλά δεν παραπατούσε, ούτε παραμιλούσε. Σήμερα μοιάζει με ξεπεσμένο φάντασμα και στο εξωτερικό προβάλλεται σαν χρεοκοπημένος διάβολος. Κι εμείς –πέρα από την οικονομική λεηλασία- ζούμε σε μια Ελλάδα χωρίς ελληνικότητα.
Αυτοί που –κακή τή τύχη- πήραν στα χέρια τους το άρμα της παιδείας, το οδήγησαν στην άβυσσο της ασυδοσίας και του μηδενισμού. Λείπει πλέον από τη ζωή μας ο πεπαιδευμένος άνθρωπος. Ο άνθρωπος με τη βαθειά καλλιέργεια, ο μορφωμένος με την πλήρη του όρου έννοια. Έγραφε προ 110 και πλέον ετών ο αοίδιμος Παπαδιαμάντης, που πέρσι τιμήσαμε υποτονικά τα 100 χρόνια από το θάνατό του: «Μορφωμένους θέλουμε• όχι εγγραμμάτους». Εγγραμμάτους, δηλαδή πτυχιούχους και πολυπτυχιούχους έχουμε πολλούς• μορφωμένους δεν έχουμε, δηλαδή ανθρώπους με άρτια μορφή. Έχουμε κλάσματα ανθρώπων που δεν είναι ικανοί να σηκώσουν ούτε το βάρος του παρελθόντος, ούτε τις ευθύνες του παρόντος και πολύ περισσότερο τις ευθύνες του μέλλοντος. Δεν έχουμε τους κατάλληλους πνευματικούς και πολιτικούς πλοηγούς που θα μας κατευθύνουν προς κάποιον ελπιδοφόρο ορίζοντα.
Η Ελλάς σήμερα –και με τον όρο Ελλάς εννοώ σύμπαντα τον Ελληνισμό- μοιάζει με σκεβρωμένη περγαμηνή, μοιάζει με το δέρμα γερασμένου ελέφαντα. Η καταιγίδα χτυπά την πόρτα μας σαν κάποιος που θέλει να μπει βίαια μέσα κι εμείς «δειλοί, άβουλοι και μοιραίοι αντάμα προσμένουμε ίσως κάποιο θαύμα», για να επανέλθω στον Βάρναλη. Η λέξη θαύμα, που ομόρριζό της δεν υπάρχει σε καμιά ευρωπαϊκή γλώσσα, παρότι πιθανώς συγγενεύει με το θεώμαι (=παρατηρώ) και με τη θέα, δεν μας προσφέρει την προσδοκία για θέα ελπίδος. Διότι σήμερα δεν βλέπουμε τίποτε• παρατηρούμε μηδενικά επί μηδενικών, τα οποία δεν προσφέρουν προοπτική μέλλοντος.
Συχνά έχω γράψει και πιο συχνά έχω διδάξει πως, αν θαύματα γίνονταν στο παρελθόν, γιατί να μη γίνουν και στο παρόν; Ο λόγος είναι απλός: το θαύμα δεν έρχεται ως μάννα από τον ουρανό. Ο Θεός δεν είναι Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ούτε έχει τη μεγαθυμία του Στρος Καν και της Μέρκελ να μας χορηγεί δόσεις, όπως η Κίρκη το βελανίδι στους χοιρόμορφους συντρόφους του Οδυσσέα. Δεν λέω, με τα επιδόματα, με τα προγράμματα, τις επιδοτήσεις και όλα τα «κολπατζίδικα» συναφή «φάγαμε καλά» κατά την Πάγκαλη ρήση, αλλά έτσι εγίναμε Κίρκειοι χοίροι και τρεφόμαστε με βελανίδι.
Πού είναι η παλιά μας αρχοντιά που έκανε τον Κύπριο αγρότη με 10 «τσιρούες» να νιώθει σαν βασιλιάς, όταν σε φιλοξενούσε στο ταπεινό σπιτικό του; Κάποτε ζούσαμε τον πλούτο της φτώχειας, επί μερικά χρόνια ζήσαμε τη φτώχεια του πλούτου και τώρα το παίζουμε «Άσωτοι υιοί». Αλλά δεν υπάρχει κανείς στοργικός και συγχωρητικός πατέρας να σφάξει για μας τον «μόσχο τον σιτευτόν». Θα σφάξει εμάς. Κι εννοώ ότι όπως τεμαχίστηκε η Κύπρος (αρχόντισσα Κερύνεια και πώς να σε ξεχάσω;) σχεδιάζεται να τεμαχισθεί και ο λοιπός ελλαδικός χώρος. Ουσιαστικά η Δυτ. Θράκη ανήκει περισσότερο στην Τουρκία και τυπικά ανήκει στην Ελλάδα. Μέγας αφέντης της περιοχής είναι ο Τούρκος πρόξενος της Κομοτηνής. Το ίδιο ισχύει και για το νομό Φλωρίνης. Οικονομικά έχει αλυσοδεθεί στα Σκόπια.
Ας μη στρουθοκαμηλίζουμε και ας μην παριστάνουμε τους ξεπεσμένους αγγέλους. Μας έλειψε η ηρωική στάση ζωής που διέκρινε στις καλές ώρες της την ελληνική φυλή. Το είχε πει ο Χάιντεγκερ αλλά πράξη το είχαμε κάνει εμείς: για να ζήσει κανείς μια αυθεντική ζωή, αυτό που χρειάζεται είναι η αποφασιστική αντιμετώπιση του θανάτου. Αυτό είναι που δίνει ζωή στη νιότη. Σήμερα ποιος είναι περισσότερο ζωντανός στην Κύπρο από το Γρηγόρη Αυξεντίου; Οι πεθαμένοι ζωντανοί ; Ή μήπως, οι κονιοποιητές της πνευματικής μας παραδόσεως, που έβγαλαν και τον Βασίλη Μιχαηλίδη εθνικιστή; Όταν διαβάζω αυτά που γράφονται κι εδώ και στο λοιπό ελληνικό χώρο από τις εθνομηδενιστικές πέννες, άθελα μού έρχεται στο νου το περίφημο ποίημα του Έλιοτ «Οι κούφιοι άνθρωποι». Αυτοί μας κυβερνούν και διαβουκολούν τη νεολαία μας. Για να φθάσεις ψηλά, πρέπει να είσαι σήμερα κούφιος πνευματικά και ψυχικά. Και όχι μόνον κούφιος αλλά και κούφος, δηλαδή επηρμένος και κατά προέκταση αλλοπαρμένος που σημαίνει από άλλους παρμένος, για να μην πω πουλημένος.
Τι είναι σήμερα αυτοί που εκπροσωπούν επίσημα τον Ελληνισμό; Ένα όρθιο λείψανο. Αυτό το όρθιο λείψανο έκανε τον Ελληνισμό να μοιάζει με σπασμένο καθρέφτη.
Πού είναι ο ψυχικός ιμάντας που μας ένωνε παλιά;
Πού είναι η αδελφοσύνη που μας έδενε όταν βγήκαμε στο νησί κρυφά με ψεύτικα ονόματα το 1964 και μετά;
Γιατί καλλιεργείται τόσο μίσος στη Β. Ελλάδα εναντίον της Ν. Ελλάδος;
Μήπως σχεδιάζεται διαμελισμός;
Μήπως η περιβόητη κρίση είναι τεχνητή για να θολώσει ο νους μας και η Ελλάς να διαμελισθεί;
Γιατί προπαγανδίζεται επί δεκαετίες η αυτονομία της Κρήτης; Ο λόγος είναι απλός: κάποιοι θέλουν να ρουφήξουν για λογαριασμό τους το μαύρο χυμό που έχει ολόγυρά της.
Συνάντησα πριν από καιρό έναν ευπορήσαντα παλαιό μου μαθητή και νυν πολιτικό που θέλησε να με αντιμετωπίσει με ύφος υπεροπτικό. «Τι είσαι συ, ποιος είμαι εγώ». Τον αποστόμωσα μακρυγιαννικώς: «Συ είσαι ένας όρθιος νεκρός• πάει καιρός που έχεις πεθάνει, αλλά δεν το έχεις μάθει». Εγώ μένω ζωντανός, διότι με τη γραφή και τη διδαχή μου ζω με τους νεκρούς μας.
Σήμερα δυστυχώς στην Ελλάδα – κι από τον όρο αυτό δεν εξαιρώ την Κύπρο- ζωντανούς μπορείς να βρεις μόνο στα νεκροταφεία. Οι ζωντανοί σας είναι στα «Φυλακισμένα μνήματα» και στη «Μακεδονίτισσα». Νεκροφιλία ή νεκρολατρία θα πουν τα τσιράκια του εθνομηδενισμού. Όχι, απαντώ. Όπως είπε ο μεγάλος Ιω. Συκουτρής που εδίδαξε κι εδώ,πολιτισμός είναι η συναναστροφή με τους νεκρούς. Η συναναστροφή με το ήθος, το ύφος, το πνεύμα των προγόνων. Αντίθετα, κάποιοι, παρότι δεν τους έχει γίνει νεκροψία, έχουν από καιρό πάρει το δρόμο προς την κόλαση χωμένοι ως το λαιμό στα ψέματα των ισχυρών. Ο τόπος μας δεν θα γίνει ποτέ καθαρός, εφόσον θα κατευθύνεται πολιτικά και πνευματικά από τους γόνους των Νενέκων και των Εφιαλτών.
Διάβασα προ ημερών σε μια μεγαλοφυλλάδα των Αθηνών, που υπηρέτησε δουλικά τόσο τις γερμανικές αρχές Κατοχής όσο και το χουντικό καθεστώς, ότι δεν αξίζει να πεθάνει κανείς για ένα πατριωτικό ιδανικό. Έστειλα μια επιστολή, που φυσικά δεν δημοσιεύτηκε και ο λόγος είναι απλός. Έγραψα:
«Το χειρότερο είναι πως τίποτε δεν αξίζει όταν κανείς ζει χωρίς αυτό. Και πως ακόμη πιο αισχρό είναι το να ζει κανείς για το νέο ιδανικό, για την καινούργια μεγάλη ιδέα, την έκτη δόση του δανείου. Εμείς που μέχρι πρόσφατα είμαστε η ψυχή της υφηλίου ζούμε με ξένα ψίχουλα και με δανεική ψυχή».
Μας είπαν ψέματα πολλά, μας είπαν ψέματα αισχρά. Μας είπαν πως μπαίνοντας στην ΕΟΚ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα γίνουμε Ευρωπαίοι. Λες και πριν ήμαστε Ασιάτες και Αφρικανοί. Και τελικά εγίναμε χειρότεροι από αυτούς, όταν μπήκαμε στον ευρωπαϊκό λάκκο των εχιδνών. Διότι δεν μπήκαμε στην Ευρώπη του Γκαίτε, μπήκαμε στην Ευρώπη του Γκαίμπελς.Δεν μπήκαμε στην Ευρώπη του Σαίξπηρ, μπήκαμε στην Ευρώπη του Χάρντιγκ που έπνιξε σαν τα τσιχλόπουλα τα Κυπριωτόπουλα.
Δεν με διακρίνει πάθος κανένα κατά των Ευρωπαίων. Διδακτική μου αρχή ήταν μια φράση του Σαίξπηρ: «Μια καλή πράξη σ’ ένα βρόμικο κόσμο». Αυτό κατά την ταπεινή μου αντίληψη, είναι πηγή ευτυχίας για τη ζωή. Μετρήστε τις καλές πράξεις των Βρεττανών. Την εποχή, όπου ο Σαίξπηρ έγραφε αυτά τα υπέροχα, ο σερ Φίλιπ Σίντνεϋ, που είχε τη φήμη του τελειότερου ιππότη και που συνέθετε σαν άγγελος ποίηση και μουσική μαζί με τον σερ Γουώλτερ Ράλεϋ, μάζευαν κάμποσους Ιρλανδούς σε κάποιο βολικό μέρος και τους κατακρεουργούσαν σαν σφαχτάρια.
Είμαι υποχρεωμένος να τα πω αυτά διότι φοβάμαι τον κακό καιρό. Και δεν το εννοώ κλιματολογικώς. Εδώ που καταντήσαμε, βρισκόμαστε σε συνθήκες πολέμου. Τίθεται πλέον θέμα εθνικής –και όχι μόνον- επιβιώσεως. Μαζί με τις ναρκωτικές ιδέες η νεολαία μας πλήττεται και από τις ναρκωτικές ουσίες. «Μαστουρωμένη» χορεύει ένα νέο χορό του Ζαλόγγου που δεν έχει τίποτε ηρωικό. Ό, τι έχει είναι ταπεινωτικό και εξευτελιστικό. Κάποτε ακούγαμε από τα στόματα των νέων την Ιψενική κραυγή: «Δώσ’ τε μου ένα ζευγάρι, μεταχειρισμένα –έστω- ιδανικά». Τώρα ακούμε: «Δώσ’ τε μου ένα δεκάευρο για να πάρω τη δόση μου». Τα παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που τραγούδησε κάποτε η Βέμπο, αγοράζουν το θάνατό τους. Και μαζί τους πεθαίνει και η έννοια Ελλάς. Την πιο βαθειά πληγή της ζωής μου εισέπραξα, όταν σ’ έναν τοίχο των Εξαρχείων διάβασα ένα γκράφιτι: «Έλληνας δεν γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι• καταντάς»!
Δεν λέω, καλές είναι οι προοδευτικές ιδέες, οι τολμηρές και οι καινοτόμες αντιλήψεις, οι νέες θεωρίες αλλά πρέπει τουλάχιστον να μείνεις ζωντανός για να τις εφαρμόσεις. Σήμερα, καθώς περνώ από τα κέντρα όπου προσφέρεται η μεθαδόνη ή από κάποια σημεία –πολύ κεντρικά- των Αθηνών και του Πειραιά, θαρρώ πως βλέπω τον «Χορό των Σκελετών» που ζωγράφισε ο μεσαιωνικός ζωγράφος Macaber, από το όνομα του οποίου βγήκε η λέξη μακάβριος. Δεν θα προσθέσω τίποτε καινούργιο. Το έχω γράψει σε βιβλία μου διδακτικά που εκδόθηκαν προ 35ετίας. Πρόκειται για μια κουβέντα που είχε πει ένας μεγαλέμπορος ναρκωτικών από τη Μασσαλία: «Η πολιτική πρέπει να συνεργασθεί με τη χημεία». Και τώρα συνεργάζονται με θαυμαστή αρμονία, με θαυμαστά αποτελέσματα και – το κυριότερο- με θαυμαστά κέρδη. Έκαναν τη νεολαία ανίκανη ακόμη και για να επαναστατήσει. Αυτά που γίνονται επί μία εξαετία στην Αθήνα δεν είναι επαναστατικές εκρήξεις• είναι προοίμιο ενός νέου εμφυλίου σπαραγμού. Η κρίση, οικονομική και διανοητική – έφερε την ακρισία, έφερε το φθόνο και την κακία, με αποτέλεσμα ο ένας Έλληνας να μισεί τον άλλο- κι όχι πια για λόγους ιδεολογίας. Βρισκόμαστε σε τέλεια σύγχυση. Είμαστε σαν τον ναυαγό τη νύχτα που αντί να κολυμπά προς την ξηρά κατευθύνεται απυξίδωτος προς τα βαθύτερα νερά.
Δεν λέω πως είμαστε αβοήθητοι στον παρόντα καιρό. Δεν έχει περάσει χρόνος πολύς που δύο Γάλλοι καθηγητές του πανεπιστημίου του Μετς, οι Τιερί Φορμέ και Μαρτέν Στεφένς, έγραψαν στην εφημερίδα «Φιγκαρό» τα ακόλουθα συγκινητικά:
«Μιλάμε διαρκώς για το ελληνικό χρέος. Χωρίς να επισημάνουμε ότι η Ευρώπη είναι αυτή που εδώ και 2.500 χρόνια έχει ένα χρέος προς την Ελλάδα. Ένα χρέος αιώνιο, αφού αφορά τα θεμέλιά της».
Αυτό που δεν κατανοούν ίσως οι Γάλλοι καθηγητές είναι πως αυτά τα θεμέλια θέλουν να υπονομεύσουν αυτοί που ξεθεμέλιωσαν πρώτα πνευματικά και μετά οικονομικά με τα κάθε λογής «τσιράκια» τους την Ελλάδα. Δεν πρέπει οι Ευρωπαίοι του αύριο να έχουν ως ηθικό και πνευματικό πρότυπο τον Έλληνα άνθρωπο, αλλά τον κοντινό πρόγονό τους, τον Βάνδαλο άνθρωπο. Κι αυτός ο Βανδαλισμός, ως επαναστατική πράξη, εισάγεται και στην Ελλάδα.
Δεν θα πω ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ταγοί, αφού, χρόνια τώρα ο Ελληνισμός πολιτεύεται σε έγκλιση υποτακτική, δεν είναι απέναντί μας ανεκτικοί. Ούτε θα πω ότι δεν μας προσέφεραν στη συμφορά μας «τσάι και συμπάθεια». Θα πω απλώς ότι οι εκδηλώσεις συμπαθείας των εταίρων μας μοιάζουν με προσευχή χιτλερικού βασανιστή. Θα προσθέσω όμως ότι την αφορμή τη δώσαμε εμείς. Την οικτρή κατάσταση που δημιουργήσαμε την έχει περιγράψει με ενάργεια από το 2ο μ.Χ. αιώνα ο Λουκιανός με το έργο του «Μένιππος ή Νεκυομαν-τεία». Όταν ο κυνικός φιλόσοφος Μένιππος κατέρχεται στον κάτω κόσμο, ερωτάται από κάποιον Φιλωνίδη, τι γίνεται στον επάνω κόσμο. Κι ο Μένιππος με τέσσερις λέξεις εικονογραφεί τους τότε ανθρώπους και τους νυν: «Αρπάζουσιν, επιορκούσι, τοκογλυφούσιν, οβολοστατούσιν».
Μετά τη ζοφερή εικόνα που σας έδωσα, εύλογα κανείς μπορεί να αναρωτηθεί αμλετικά: «Να ζει κανείς ή να μη ζει». Θα απαντήσω: να ζει, αλλά να ζει ελληνικά. Δηλαδή ηρωικά. Πρέπει και πάλι να πιστέψουμε στον εαυτό μας, πρέπει και πάλι να πιστέψουμε στο παρελθόν μας, πρέπει και πάλι να πιστέψουμε στην ιδέα του έθνους. Η πίστη στο έθνος μας στην κρίσιμη τούτη καμπή είναι ανάγκη ζωής. Όχι, όμως, καπηλεία του έθνους, όπως έγινε συχνά στο παρελθόν. Το έθνος ως προσφορά θυσίας θα φέρει την αυριανή σωτηρία. Όπως έγραψε τότε που μπαίναμε στην ΕΟΚ ένα από τα πιο φωτεινά ελληνικά μυαλά, ο Πάνος Καραβίας,
«για να γίνει το έθνος παλμός καρδιάς, ένα με το αίμα της νιότης μας, πρέπει πρώτα η νιότη μας (Σημ. Σ.Ι.Κ. εννοεί τη νεολαία) να πάει συνείδηση, να πεισθεί πως το έθνος και το εγώ είναι, για τον Έλληνα, έννοιες που δένονται η μια με την άλλη, και πως υπηρετώντας το έθνος πλαταίνεις οικουμενικά και πλουτίζεις σε βάθος το εγώ σου, δίνεις ομορφιά στη ζωή σου και γιομίζεις αγάπη για τον άνθρωπο. Κι εμείς οι Έλληνες είχαμε πάντα τόσο δυνατό το αίσθημα του έθνους, που το ταυτίσαμε με τη θρησκεία και τη φυλή μας – πράγμα σπάνιο, σπανιότατο, αν όχι άγνωστο σ’ άλλα έθνη- σε μια τρισυπόστατη φλόγα».
Θεωρώ επιτακτικό, διότι, κατά τον Θουκυδίδη, «οἱ καιροί ου μενετοί», να ξαναγυρίσουμε στον ελληνισμό μας, στις αξίες που μας έθρεψαν αιώνες τώρα επί ζωής.
Η ιστορική μας μοίρα είναι συνυφασμένη με τη γεωγραφική μας θέση, στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, ανάμεσα σε αλληλοσυγκρουόμενους και αρπακτικούς ιμπεριαλισμούς. Κάποτε μας ήθελαν για τη γεωπολιτική μας θέση. Τώρα μας θέλουν διότι στην απέραντη θαλάσσια έκτασή μας υπάρχουν πλήθη θησαυρών. Οι κάθε λογής Αλή Μπαμπάδες με τους 40 κλέφτες τους κτυπούν την πόρτα μας. Ας μην την ανοίξουμε ακούγοντας τη φράση «σουσάμι άνοιξε». Διότι ίσως ανοίξουμε για μια ακόμη φορά τον ασκό του Αιόλου.
Δεν θα πω ότι έλειψε ποτέ η αγάπη για την Ελλάδα. Αλλά οι τωρινοί των μεγάλων δυνάμεων πολιτικοί, καθότι λεπτοστόμαχοι, αγαπούν την Ελλάδα, όπως αγαπά ο κανίβαλος το θύμα του με… σάλτσα! Ας πάψουμε κάποτε να είμαστε, όπως λέει ο Σολωμός, ένας λαός «πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος». Το 1945 ο φίλος και συμπατριώτης μου ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος είχε γράψει:
“Μή γελαστεῖτε απ’ τόν καημό σας καί σας πάρει ο ύπνος γιατί καινούργια σύννεφα πλακώσαν τήν πατρίδα! Μαύρα στριφτοπλεγμένα σύννεφα κρέμωνται σάν μολύβια πάνω απ’ τά σπίτια μας, πάνω απ’ τούς τάφους των παιδιών μας!”
Σε λίγο άρχισε ο «βροτολοιγός», ο «οκρυόεις ἐπιδήμιος πόλεμος», όπως τον λέει ο Όμηρος. Κι έτσι δεν μοιραστήκαμε μαζί τη νίκη, όπως μας είχε υποσχεθεί ασύστολα ψευδόμενος ο Τσώρτσιλ, όταν χρειαζόταν το αίμα μας. Και μετά ήλθαν προστάτες οι Αμερικάνοι που άπλωσαν την προστατευτική τους αιγίδα ως την ακρότατη ελληνική θαλάσσια έπαλξη, τη μεγαλόνησο Κύπρο. Τότε είναι που ο δικός σας σπουδαίος ποιητής, ο Θεοδόσης Πιερίδης, έγραψε, ήταν θυμάμαι το έτος 1956, την «Κυπριακή Συμφωνία».Συχνά το έχω πει: δεν πιστεύω στις αλήθειες των πολιτικών• πιστεύω στις αλήθειες των ποιητών. Οι αλήθειες των πολιτικών είναι φτερά στον άνεμο. Οι αλήθειες των ποιητών είναι τα «ριζιμιά χαράκια» των λαών. Ας ακούσουμε λοιπόν τέσσερις στίχους του Θεοδόση Πιερίδη:
«Στης Μεσόγειος τί θέτε τή γλυκιά γαλανάδα;
Ἐμεῖς εἴμαστε Κύπρος, ἐμεῖς εἴμαστε Ἑλλάδα!
Ὅθεν ήρθατε πάτε, φοβεροί Ἀμερικάνοι,
η πατρίδα σας εἶναι κάπου αλλού – καί σας φτάνει»!
Αμ δεν τους φτάνει! Γι’ αυτό ένα νέο αμερικανικό imperium δημιουργείται στη Μεσόγειο, το Μαγκρέμπ φλέγεται, η Συρία φλέγεται, το Ιράν τελεί υπό απειλή, το Ιράκ ποτίζεται καθημερινά μα αίμα, η Τουρκία αιματορροεί, η Ελλάς φυλλορροεί.
Τι χρειάζεται τούτη τη στιγμή ο Ελληνισμός; Έναν εθνικό συναγερμό που νε ενώνει σε μια αμφικτιονία αγάπης και αλληλεγγύης τους Έλληνες όλης της γης. Και τότε όχι μόνο θα βγούμε από τα οικονομικά αδιέξοδα, θα βγούμε και από την ηθική ασφυξία, από την πνευματική υπνηλία. Όχι, ο Ελληνισμός δεν βρίσκεται εν ναρκώσει, όπως λένε μερικοί• βρίσκεται απλώς εν υπνώσει. Καιρός να αφυπνιστούμε, να εργαστούμε και να προμηθευθούμε νερό πολύ, διότι όπως λέγει προφητικά άλλος ποιητής, ο Μιχάλης Κατσαρός, «το μέλλον θα έχει πολλή ξηρασία». Αν όμως είμαστε Προμηθείς και όχι Επιμηθείς, μπορούμε να κάνουμε το μέλλον των παιδιών μας πολύ δροσερό, πολύ φωτεινό.