Ό,τι και να πης μ' αυτούς τους ανθρώπους είναι λίγο... Δυό σημεία: 1) "Ο Χριστός τέμνει την ιστορία, είναι το Α και το Ω", λέει πρόχειρα. Αν όμως είναι το Α και το Ω δεν "τέμνει" την ιστορία, είναι ο Ίδιος η καινούργια "ιστορία" της σωτηρίας... 2) "Επιτέλους να αποκαθάρουμε την προνεωτερική αγιότητα και να την κάνουμε καθημερινότητα", λέει με "σύστημα"... Να την κάνουμε δηλ. κι αυτήν δική μας, όπως κάναμε τη φύση και την κτίση ολόκληρη! - Εύγε!
Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2022
Η προοπτική της Σαρκώσεως - Σταύρος Γιαγκάζογλου
SPIRITUS CREATOR (1)
Θεολογικά δοκίμια ΙΙΙ, ΠΝΕΥΜΑ!
Εισαγωγή.
πέμπεται απο την ενότητα Χριστός Εκκλησία(όπως απο την αιώνια ενότητα τού Πατρός με τον Υιό)
και επομένως είναι άνοιγμα το οποίο η ένωση αγάπης ανάμεσα στην Νύμφη και τον Νυμφίο δοκιμάζει πρός το νέο, πρός τον Υιό, πρός τον κόσμο τής δημιουργίας, και σήμερα ακριβώς προς τον "εκκοσμικευμένο" μή-Χριστιανικό κόσμο.
Το Βατικανό ΙΙ κατεύθυνε με διακεκριμένο τρόπο τον στοχασμό του πρός αυτό το άνοιγμα, και παρότρυνε τους Χριστιανούς να πράξουν παρομοίως. Ακριβώς σ'αυτό τό σημείο η μετά-συνοδική περίοδος είναι ένας χρόνος που ανήκει στο σύμβολο τού Αγίου Πνεύματος.
ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!
1. Η απορία άνθρωπος.
Κάθε όν ζεί στο άνοιγμα του Είναι, και γι'αυτό και του εαυτού του. Μόνον στην οριακή έννοια μίας αιώνιας τιμωρίας και καταδίκης, αυτός ο βασικός οντολογικός νόμος καταργείται, καθότι στον καταδικασμένο δέν είναι δυνατόν πλέον να συμβεί κάτι το οποίο να είναι αντικείμενο ελπίδος. Σε κάθε όν ανήκει μία μοίρα, στην οποία προσκαλείται και η οποία του προσφέρεται. Και αυτό όχι μόνον επειδή αυτό υπάρχει μαζί με άλλα όντα και είναι ένα απόσπασμα, ένα μέρος του κόσμου, του οποίου τα σύγχρονα μέρη πράττουν συγχρόνως και γι'αυτό υποφέρουν και παθαίνουν τα μέν απο τα δέ μέρη, αλλά πιό φιλάνθρωπα, διότι είναι ανοιχτή μία διάσταση τής υποσχέσεως. Κάθε όν είναι ένα όχι-ακόμη αυτού που μπορεί να είναι, που πρέπει να είναι και ίσως θα είναι!
ΣΧΟΛΙΟ: ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ . ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.
"Το Άγιο Πνεύμα απο το ένα μέρος, είναι οπωσδήποτε το πνεύμα το οποίο ενεργεί, είναι ενεργό, ανάμεσα στον Χριστό και την Εκκλησία. Αλλά απο το άλλο μέρος Αυτό είναι το Άγιο Πνεύμα που πέμπτεται απο την ενότητα Χριστός Εκκλησία (όπως απο την αιώνια ενότητα του Πατρός με τον Υιό) και επομένως άνοιγμα το οποίο η ένωση αγάπης ανάμεσα στην Νύμφη και τον Νυμφίο δοκιμάζει πρός το νέο, πρός τον Υιό, πρός τον κόσμο της δημιουργίας, και σήμερα ακριβώς προς τον "εκκοσμικευμένο" κόσμο μή-Χριστιανικό."
Μέ απλά λόγια, ο κληρικαλισμός γέννησε τόν οικουμενισμό, διότι ο κληρικαλισμός ο ίδιος είναι καρπός τού Φιλιόκβε. Στηρίζεται στήν θεοποίηση τής εκκλησίας, καθώς πέμπει η εκκλησία τώρα πλέον τό Αγιο Πνεύμα στόν κόσμο, αναλόγως τής αιδίου Αγίας Τριάδος.
Τό Bishopoque πού επινόησε ο Ζηζιούλας είναι μιά απλή συνέπεια τής θεοποιήσεως τής εκκλησίας. Οπως επίσης η παρανοϊκή του ιδέα ότι ο επίσκοπος, θέσει(εις τύπον καί τόπον) Πατήρ πλέον, μοιράζει τά χαρίσματα στούς εκλεκτούς του. Καί η εκκλησία αυτή, ο νέος θεός, θά εκχύσει τό Αγιο Πνεύμα πού κατέχει εις πάσαν σάρκαν μή-χριστιανική. Καί είναι κατά τήν ομολογία τών ιδίων ένας αντικατοπτρισμός, ένα είδωλο, τό μεγαλύτερο τής ιστορίας, καθαρά Εωσφορικό.
Η διδασκαλία του Ιωακείμ της Φλόρα περί πνεύματος (5)
Συνέχεια από: Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2022
Creator SpiritusΗ διδασκαλία του Ιωακείμ της Φλόρα περί πνεύματος
Die Geisteslehre des Joachim von Fiore
Του Ernst Benz, στο ERANOS-JAHRBUCH XXV
V. Η θεολογία του Πνεύματος κατά τον Ιωακείμ της Φλόρα
1. Η μέχρι σήμερα αξιολόγηση της θεολογίας του Ιωακείμ
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ (27)
Συνέχεια από: Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2022
Του Xavier Tilliette.
Συνεχίζεται
ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΕΣ ΜΑΣΟΝΟΙ (3)
Συνέχεια από: Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2022
του Henri de Lubac.
Όταν ο όσιος Παΐσιος συναντήθηκε με τον Γέροντα Άνθιμο
Ο Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (αριστερά) με τον Γέροντα Άνθιμο Μικραγιαννανίτη.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Κάποτε ο Γέρων Άνθιμος βρέθηκε στις Καρυές [του Αγίου Όρους] και κάνοντας υπακοή στον υποτακτικό του αποφάσισε να διακόψει την ησυχία του ισουράνιου ασκητού πατρός Παϊσίου [νυν οσίου Παϊσίου].
Κατηφόρισε σιγά-σιγά για την Καλύβη της Παναγούδας [το κελλί του οσίου Παϊσίου] και με λαχτάρα χτύπησε το καμπανάκι στην αυλή του.
Ο πατήρ Παΐσιος, όπως έκανε σε κάθε ιερέα που τον πλησίαζε, μόλις αντίκρυσε τον Γέροντα, όχι μόνο έβαλε μετάνοια, άλλα έσκυψε και του φιλούσε τα πόδια.
Ο ένας άγιος ασπαζόταν τα αγιασμένα πόδια του άλλου.
Στιγμές μοναδικές του θριάμβου της υψοποιού ταπεινώσεως εξελίχθηκαν μπροστά στό ταπεινό κελλί της Παναγούδας.
Αργότερα καθισμένοι οι δύο θεοφόροι άνδρες στους πτωχικούς πάγγους στο εσωτερικό της Καλύβης αντάλλασσαν απόψεις για διάφορα πνευματικό θέματα.
Πριν αναχωρήσουν, ο πατήρ Άνθιμος ευλόγησε ως ιερεύς, τον γονυπετή Γέροντα της αρετής Παΐσιο και ευχήθηκαν ο ένας στον άλλο «Καλό παράδεισο».
Από το βιβλίο του Χαράλαμπου Μπούσια, ο «Γέρων Άνθιμος Μικραγιαννανίτης, Ο σοφός, ο θεοφόρος σύγχρονος πατέρας του Άθωνος», β’ έκδοσις, των εκδόσεων Μυγδονία.
Όταν ο όσιος Παΐσιος συναντήθηκε με τον Γέροντα Άνθιμο | Πεμπτουσία (pemptousia.gr)
Δώδεκα ανεμβολίαστοι ιερείς θα τεθούν σε τρίμηνη αργία από την επόμενη Τρίτη
Δώδεκα ιερείς της αρχιεπισκοπικής περιφέρειας θα τεθούν σε τρίμηνη αργία από την επόμενη Τρίτη, καθώς δεν ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Αρχιεπισκόπου να εμβολιαστούν για τον κορωνοϊό.
Από τους εκατόν-είκοσι-τρεις ιερείς της αρχιεπισκοπής, οι είκοσι-επτά είναι ανεμβολίαστοι. Από αυτούς, δέκα-πέντε εμβολιάστηκαν ή εξασφάλισαν εξαίρεση για ιατρικούς λόγους.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος δήλωσε στο ΡΙΚ πως οι περισσότεροι είναι και θεολόγοι και ότι παρασύρουν πιστούς να μην εμβολιαστούν.
Στέλνοντας το μήνυμα ότι είναι πρωτάκουστο να μην υπακούουν τον Αρχιεπίσκοπό τους, τόνισε ότι οι τρεις μήνες εκτός Εκκλησίας, μπορεί να γίνουν έξι, ή μπορεί και να καθαιρεθούν.
Ο Μακαριώτατος εξέφρασε, επίσης, την άποψη ότι υπάρχουν και άλλα κίνητρα πίσω από τη στάση μερικών ιερέων, εκμεταλλευόμενοι, όπως είπε, την κλονισμένη υγεία του.
Πηγή: ΡΙΚ
ΟΤΑΝ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ, ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ; ΑΥΤΟΣ Ο ΥΠΗΚΟΟΣ ΤΗΣ ΕΩΣΦΟΡΙΚΗΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ ΤΟΥΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ;
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟ ΣΕ ΘΕΣΗ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΥ; ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΜΕΝΗΣ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ Π.Δ.;
ΑΥΤΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΙΟΝ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ; ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗΣ ΥΒΡΕΩΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΑΦΗΡΕΣΑΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ; ΤΟ ΣΥΝΔΟΞΑΖΟΜΕΝΟ ΣΥΝ ΠΑΤΡΙ ΚΑΙ ΥΙΩ; ΜΙΑΣ ΨΕΥΔΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΧΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ;
Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2022
ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΓΙΑΤΡΟ: ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ!
ΦΟΒΕΡΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ: ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΜΑΘΗΤΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ.....
Άγιος Γρηγόριος: Δεν είναι «δουλειά» του καθενός, ταλαίπωροι, να φιλοσοφεί περί Θεού!

Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος, Λόγος Θεολογικός πρώτος: Προς Ευνομιανούς
(Απόσπασμα)
1. Απευθύνομαι εις εκείνους, οι οποίοι κατά τας συζητήσεις των είναι πολύ απαιτητικοί σε λογικά επιχειρήματα (λογική τεκμηρίωσι)!
Αλλά διά να αρχίσω με τα λόγια της Γραφής: «Ιδού εγώ επί σε την υβρίστριαν»· δηλ. θα στραφώ εναντίον σου, επειδή είσαι γεμάτη αλαζονεία όχι μόνον διά την μόρφωσίν σου, αλλά και διά τον τρόπον, που ακούεις και σκέπτεσαι το κάθε τι! Διότι υπάρχουν, ναι υπάρχουν, μερικοί που τα λόγια μου τους κάνουν να τους «τρώγη» όχι μόνον το αυτί τους και η γλώσσα τους, αλλά, όπως διαπιστώνω, ακόμη και το χέρι τους!
Και αντιθέτως. Όταν ακούουν τας «βεβήλους κενοφωνίας», τας «αντιθέσεις της ψευδωνύμου γνώσεως και τας διαλογικάς συζητήσεις που ποτέ δεν καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα χρήσιμο, χαίρουν!
Τους χαρακτηρισμούς αυτούς δίδει, ως γνωστόν, εις κάθε τι το περιττό και εξεζητημένο ο Παύλος, που εκήρυξε, αλλά και επέβαλε την συντομίαν της εκφράσεως, που υπήρξε μαθητής μεν των αλιέων, αλλά έγινε διδάσκαλος (της Οικουμένης)!
Όσον όμως δι’ αυτούς, διά τους οποίους ομιλούμε -είθε, όπως επιδιώκουν να έχουν τόσο εύστροφη την γλώσσα τους, ώστε να είναι καταπληκτικά ικανή να πλήξη και μάλιστα με τα πιο ευγενικά και κατάλληλα διά την περίπτωση λόγια, έτσι να ησχολούντο, έστω και δι’ ολίγον, και με το τι πρέπει να πράττουν! Αν το έκαναν αυτό, ασφαλώς μετά από ολίγον θα εγίνοντο -διά να είπω και κάτι αστείο γύρω από την αστεία αυτή υπόθεσι- σε μικρότερο βαθμό ανεδαφικοί και παράλογοι σοφισταί και «κυβισταί».
2. Αλλ᾽ αφού παραμέρισαν κάθε ευσεβή τρόπον (ερεύνης και συζητήσεως) αποβλέπουν τώρα μόνο, στο τι από τα αναφυόμενα προβλήματα θα «κομποδέσουν» και τι θα «λύσουν», όπως ακριβώς κάνουν στα δημόσια θεάματα αγώνων, εκείνοι που κηρύττουν τα
αποτελέσματα των διαφόρων αθλημάτων, και περισσότερον όχι αυτών που είχαν ως αποτέλεσμά τους την νίκην σύμφωνα με τους αθλητικούς κανονισμούς, αλλά εκείνων που θαμπώνουν τους αδαείς στα θέματα αυτά και τους συναρπάζουν σε επαίνους!
Και καταντήσαμε να βουίζη ολόκληρη η αγορά από την συνεχή επανάληψι των επιχειρημάτων τους και κάθε «κρασοπότι» να κατατρύχεται από την αηδιαστική αυτή φλυαρία! Και κάθε είδους εορτή ή πένθος, να καταντά η εορτή ανέορτη και γεμάτη κατήφεια, και το πένθος να προσπαθούν να το ανακουφίσουν με μία πιο μεγάλη συμφορά, τις λογομαχίες!
Και έχουν γεμίσει φασαρία οι γυναικωνίτες, που έπρεπε παντοτινό τους σύντροφο να έχουν την απλότητα! Τους αρπάζουν το άνθος της αιδημοσύνης με την σπουδή, (που τους εμβάλουν), να ευρίσκουν λογικά επιχειρήματα!
Αλλ’ αφού τα πράγματα είναι έτσι και το κακό αυτό είναι ασταμάτητο και ανυπόφορο, τόσο ώστε να κινδυνεύη το μέγα μυστήριο της πίστεώς μας να θεωρηθή σαν ένα «λογικό κατασκεύασμα», ας με ανεχθούν, παρακαλώ, αυτοί που παρατηρούν τα πάντα, αφού κινούμαι από αγάπη πατρική και, όπως λέγει ο θείος Ιερεμίας, «η καρδιά μου σπαράζεται»! (Ας με ανεχθούν) τουλάχιστον τόσο, όσο αρκεί να μη δεχθούν τα λόγια αυτά με τραχύτητα. Και αφού συγκρατήσουν λίγο τη γλώσσα, αν βεβαίως το κατορθώσουν, ας θέσουν στην διάθεσί μας την ακοή τους!
Και ασφαλώς δεν θα ζημιωθήτε καθόλου! Διότι ή θα ομιλήσωμεν σε ώτα ακουόντων, και συνεπώς ο λόγος μας θα έχη κάποιον καρπό, την ωφέλειά σας, (αφού βέβαια ο σπείρων σπείρει τον λόγον σε κάθε ακοή, αλλά καρποφορεί μόνο η καλή και γόνιμη γη)· ή, αφού μας χλευάσετε, θα φύγετε παίρνοντας περισσότερο υλικό αντιλογίας και λοιδοριών εναντίον μας, ώστε να προσφέρετε πολύ περισσότερη τροφή στους εαυτούς σας. Και μη απορρήσετε, αν θα ειπώ λόγια παράξενα, έξω από την ιδικήν σας συνήθεια που πολύ νεανικά και παλληκαρίσια -και το λέγω αυτό διά να μη σας στενοχωρήσω με το να ειπώ «με αμορφωσιά και θρασύτητα»,- υπόσχεσθε ότι και τα ξέρετε όλα, και μπορείτε και τα διδάσκετε όλα!
3. Δεν είναι «δουλειά» του καθενός, ταλαίπωροι, να φιλοσοφή περί Θεού! δεν είναι του καθενός! Δεν είναι τόσο «φθηνό» το πράγμα: ούτε και (κάτι που μπορούν να το κάμουν) αυτοί που σύρονται κατά γης. Και θα προσθέσω. Ούτε πάντοτε! Ούτε σε όλους! Ούτε καθ᾽ όλα (είναι αυτό κατορθωτό), αλλά μερικές μόνον φορές! Και από μερικούς και σε ένα περιωρισμένο μέτρο.
Και όχι σε όλους μεν· διότι είναι κάτι που το κατορθώνουν μόνον οι δεδοκιμασμένοι, εκείνοι που προσεπέρασαν (τον συνήθη τρόπο θρησκευτικής ζωής) και έφτασαν στην «θεωρία», και κυρίως, εκείνοι που και ως προς την ψυχή και ως προς το σώμα ή έχουν ήδη καθαρθή ή τουλάχιστον καθαίρονται. Διότι ίσως δεν είναι και ακίνδυνο εις τον μη καθαρό να άπτεται του Καθαρού, όπως ακριβώς και εις το μη υγιές μάτι (να άπτεται) της ηλιακής ακτίνος.
Και πότε; Όταν έχωμεν αποδεσμευθή από την «λάσπην» και την ταραχήν, που μας έρχονται απ’ έξω· και όταν το ηγεμονικόν μας δεν «συγχωνεύεται» σε ένα με εκείνα τα πονηρά που του εντυπώνονται διά να το πλανήσουν, που είναι κάτι το ανάλογο με το να αναμειγνύη κανείς με «παλιογράμμματα» γράμματα καλλιγραφικά ή με τον βόρβορο την ευωδία των μύρων! Πράγματι. Πρέπει να ηρεμήσωμεν διά να γνωρίσωμε τον Θεό! Και τας «ευθύτητας» της θεολογίας (τότε μόνο) θα μπορέσω να κρίνω, «όταν λάβω καιρόν»!
Και σε ποίους; Σ εκείνους που ασχολούνται με το ζήτημα αυτό σοβαρά· και όχι σ᾽ εκείνους που σαν ένα από τα πολλά φλυαρούν και επ᾽ αυτού διά να διασκεδάζουν, μετά από τον ιππόδρομο και το θέατρο και τα τραγούδια και την γαστέρα και εκείνα που ευρίσκονται κάτω από την γαστέρα· ένα μέρος της διασκεδάσεώς των είναι και αυτό: να ερεσχελούν (μωρολογούν) γύρω από το θέμα αυτό διατυπώνοντας «χαριτωμένους» συλλογισμούς αντιθετικούς!
Και διά ποία θέματα πρέπει να φιλοσοφούμε και επί πόσο διάστημα; Δι’ όσα μας είναι εφικτά (κατορθωτά)! Και τόσο, σε όσο ανταποκρίνεται η δυνατότης του ακροατού να τα αφομοιώση, διά να μη συμβή, όπως οι υπερβολικές φωνές ή τροφές βλάπτουν την ακοή ή τα σώματα -και αν σου αρέση το παράδειγμα, τα ανώτερα από την αντοχή τους φορτία εκείνους που τα βαστάζουν ή οι πιο δυνατές βροχές (βλάπτουν) την γη, -έτσι και αυτοί συνθλίβουν κάτω από το βάρος των, -ας τους χαρακτηρίσω έτσι- «στερεών» συλλογισμών τους και καταπονημένοι από αυτούς κινδυνεύσουν να χάσουν ακόμη και την δύναμιν που είχαν προηγουμένως.
4. Δεν λέγω καθόλου ότι δεν πρέπει να ενθυμούμεθα πάντοτε τον Θεόν! Ας μη μας ξετρυπώνουν πάλιν αυτοί οι σε όλα εύκολοι και ταχείς! Η γνώμη μου είναι, ότι πρέπει περισσότερο να μνημονεύωμεν του Θεού, παρά να αναπνέωμεν.
Και, αν αυτό είναι δυνατόν να το ειπώ, να μη κάνωμε τίποτε άλλο, ει μη μόνον αυτό! Είμαι και εγώ από εκείνους που επαινούν το λόγιον, που μας προτρέπει να μελετώμεν «ημέρας και νυκτός» και να διηγούμεθα «εσπέρας και πρωί και μεσημβρίας», και να δοξολογούμε τον Κύριον «εν παντί καιρώ» και αν πρέπει να ειπώ και το λόγιον του Μωυσέως: και όταν κατακλινώμεθα, και όταν εγειρώμεθα, και όταν (ενώ) οδοιπορούμεν, και όταν πράττωμεν ο,τιδήποτε άλλο!
Και με την «μνήμη» Του να παίρνωμε το σχήμα της καθαρότητος.
Συνεπώς. Δεν σας αποτρέπω από το να ενθυμήσθε συνεχώς τον Θεόν, αλλά από το να θεολογήτε! Και όχι από την θεολογίαν, σαν να ήταν κάτι το ασεβές, αλλά από την ακαιρίαν! Και όχι από το να διδάσκετε, αλλά από την άμετρη διδασκαλία. Όπως ξέρετε, ο μέχρι κόρου χορτασμός ακόμη και με μέλι προκαλεί εμετόν, παρ᾽ ότι αυτό είναι μέλι! Και, όπως λέγει ο Σολομών -και εγώ συμφωνώ-, «καιρός τω παντί πράγματι».
Και το καλόν δεν είναι καλόν όταν δεν γίνη και με τρόπο καλόν! Κατά τον αυτόν τρόπον το άνθος τον χειμώνα είναι εντελώς παράκαιρο! Και εν γένει είναι ανάρμοστος ο ανδρικός στολισμός εις τας γυναίκας ή ο γυναικείος διά τους άνδρας· σε ώρα πένθους η γεωμετρία, και σε καιρό συμποσίου τα δάκρυα.
Ή μήπως θα πρέπη να παραθεωρήσωμε τον «καιρό» μόνον εδώ, που περισσότερον από κάθε τι άλλο θα έπρεπε να ληφθή σοβαρά υπ όψιν, αν υπάρχη η κατάλληλη περίστασις;
Συνεχίζεται
Από τα Άπαντα των Αγίων Πατέρων. Γρηγορίου του Θεολόγου, τόμος 1, Αθήναι 1976. Μετάφραση Αρχιμανδρίτη Μελετίου Καλαμαρά (μετέπειτα Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης).