Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Η ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ (3)


3. Η κλασσική διατύπωση.

Φτάνουμε λοιπόν επιτέλους στο τέταρτο κεφάλαιο, στο οποίο βρίσκεται η κλασσική διατύπωση της συμπτώσεως των αντιθέτων. Εκείνη δηλαδή η οποία συζητήθηκε περισσότερο απο τους ερευνητές, όπου μάλιστα η σύμπτωση του μεγίστου και του ελαχίστου στον Θεό, αποδεικνύεται ας πούμε.

Εδώ λοιπόν ο Cusano αρχίζει ξεκαθαρίζοντας πώς το μέγιστο αφού είναι άπειρη αλήθεια, γίνεται κατανοητό μ’έναν ακατανόητο τρόπο. Αυτό επιβεβαιώνει την εξίσωση που ήδη θίξαμε λίγο πρίν ανάμεσα στην αλήθεια και στο άπειρο, και ταυτόχρονα την αγνωσία του. Στην συνέχεια εξηγεί πώς τα πράγματα που γνωρίζονται με την αίσθηση, με την νόηση (ratione) και με τον νού, δέχονται το περισσότερο και το λιγότερο, και γι’αυτό δέν είναι ποτέ ίσα το ένα με το άλλο. Ενώ αντιθέτως το μέγιστο μή αποδεχόμενο το περισσότερο και το λιγότερο, είναι ταυτοχρόνως και η μέγιστη ισότης.

Η δρομολόγηση της σκέψεως είναι καθαρά πλατωνική, διότι θυμίζει όχι μόνον τον Φαίδωνα, όπου αποδεικνύεται η ύπαρξη της ιδέας του ίσου λόγω της ανεπάρκειας των αισθητών πραγματικοτήτων, στην έννοια του ίσου ( Πλάτωνος Φαίδων 73Α-75 D), αλλά θυμίζει επίσης και τα λεγόμενα «άγραφα δόγματα» δηλ. τις θεωρίες οι οποίες δέν βρίσκονται μέσα στους διαλόγους του Πλάτωνος, οι οποίες όμως αποδίδονται σ’αυτόν απο τον Αριστοτέλη, όπου το Ένα ταυτίζεται με το ίσο και αντιτίθεται στο άνισο, υποδεικνυόμενο επίσης και σαν μεγάλο και μικρό, περισσότερο και λιγότερο, υπερβολικό και προβληματικό ( Αριστοτέλους Μεταφυσική ΧΙV I, και τα επόμενα κεφάλαια όπως επίσης και το βιβλίο Icc. 6 και 9 και το βιβλίο XIIΙ, cc 7-9)

Σ’αυτό το σημείο ο Cusano επιβεβαιώνοντας σχεδόν πώς έχει μπροστά του την Μεταφυσική, εισάγει στον λόγο του ένα τυπικό Αριστοτελικό θέμα, το θέμα του ενεργεία καθαρού, και δηλώνει : «γι’αυτό το μέγιστο στο απόλυτο νόημα του, καθώς είναι όλο όσο μπορεί να είναι, είναι ολοκληρωτικός ενεργεία. Σ’αυτό το σημείο δέν είναι ακόμη ξεκάθαρο εάν το μέγιστο είναι ολοκληρωτικώς ενεργεία επειδή πραγματοποίησε όλες τις δυνατότητες του, δηλαδή όλο εκείνο που αυτό μπορεί να είναι (κατηγόρημα), ή επειδή πραγματοποίησε όλο εκείνο που (υποκείμενο) μπορεί να είναι, δηλ. όλα τα πράγματα που μπορούν να υπάρξουν. Στην πρώτη περίπτωση θα είχαμε την Αριστοτελική θεωρία σύμφωνα με την οποία ο Θεός είναι καθαρά ενεργεία, διότι δέν έχει είς εαυτόν καμμία δυνατότητα πλέον, δηλ. έχουν πραγματοποιηθεί τα πάντα. Στην δεύτερη όμως περίπτωση θα είχαμε το δόγμα που εκθέσαμε στα προηγούμενα κεφάλαια. Σύμφωνα με το οποίο ο Θεός είναι η ολότης τού πραγματικού δηλ. περιέχει εις εαυτόν όλα τα πράγματα. Και γι άυτόν τον λόγο είναι πολύ πιθανόν το νόημα του χωρίου να είναι η δεύτερη περίπτωση.

Το καθοριστικό όμως μέρος για την σύμπτωση των αντιθέτων έρχεται αμέσως μετά και ακούγεται ώς εξής: «και όπως ακριβώς δέν μπορεί να είναι μεγαλύτερο, για τον ίδιο λόγο δέν μπορεί να είναι και μικρότερο, καθότι είναι όλο εκείνο που μπορεί να υπάρξει. Απο το άλλο μέρος αυτό απο το οποίο δέν μπορεί να υπάρξει μικρότερο είναι το ελάχιστο. Και επειδή το μέγιστο είναι μ’αυτόν τον ίδιο τρόπο , είναι φανερό πώς το μέγιστο και το ελάχιστο είναι συμπτωματικά». Ακόμη και εδώ εάν ερμηνευθεί η φράση «καθώς είναι όλο εκείνο που μπορεί να υπάρξει» σαν να εκφράζει το γεγονός ότι το μέγιστο πραγματοποίησε όλες του τις δυνατότητες, το χωρίο αυτό σημαίνει πώς αυτό δέν μπορεί να είναι μεγαλύτερο απο αυτό που είναι και για τον ίδιο λόγο δέν μπορεί να είναι ούτε μικρότερο απο αυτό που είναι. Δηλ. δέν έχει πλέον καμμία δυνατότητα ούτε να είναι μεγαλύτερο ούτε μικρότερο. Αυτό λοιπόν θα  ήταν ένα δόγμα τελείως Αριστοτελικό, το οποίο δέν θα έκανε τίποτε άλλο απο το να επιβεβαιώσει πώς ο Θεός είναι καθαρή ενέργεια, αποκλείοντας από αυτόν κάθε δυνατότητα όπως επίσης καί νά είναι μεγαλύτερος καί νά είναι μικρότερος απο αυτό που είναι. Αυτό το δόγμα θα είχε σαν συνέπεια μία σύμπτωση των αντιθέτων μόνον ονομαστική, δηλ. την σύμπτωση του μέγιστου και του ελάχιστου στο ένα, υπολογιζόμενο ώς πρός τον εαυτό του, και δέν θα συνεπάγετο καμμία αντίθεση με την αρχή της μή-αντιφάσεως.

Όμως ο ορισμός του «ελάχιστου» που δίνει ο Cusano αποκλείει μία τέτοια ερμηνεία: διότι εάν πράγματι, ελάχιστο είναι όχι αυτό που (Quod) δέν μπορεί να είναι μικρότερο αλλά αυτό απο το οποίο  (Quo) δέν μπορεί να υπάρξει μικρότερο, όπως δηλώνει ο Cusano, τότε το Ενα είναι ελάχιστο, όχι επειδή πραγματοποίησε όλες του τις δυνατότητες, και δέν διαθέτει πλέον την δυνατότητα να είναι μικρότερο απο αυτό που είναι, αλλά επειδή δέν υπάρχει κανενα πράγμα που να είναι μικρότερο απο αυτό, επειδή δηλ. πραγματοποίησε όλες τις δυνατότητες που τα άλλα πράγματα θα είχαν για να είναι μικρότερα, δηλ. όλες τις δυνατότητες των άλλων πραγμάτων. Σ’αυτή την περίπτωση ο λόγος που υιοθετείται απο τον Cusano για να αποδείξει πώς το μέγιστο είναι επίσης και ελάχιστο, το γεγονός δηλ. πώς αυτό είναι όλα όσα μπορούν να υπάρξουν πρέπει να εννοηθεί με την σημασία πώς αυτό είναι όλα τα πράγματα (κατηγόρημα) που μπορούν να υπάρξουν ή όλα όσα τα άλλα πράγματα μπορούν να είναι.

Το να πούμε όμως πώς το μέγιστο είναι επίσης και ελάχιστο μ’αυτή την σημασία, δέν προσθέτει τίποτε στην σύλληψη του μέγιστου σαν την ολότητα του πραγματικού, και παρότι δέν είναι πλέον στα σίγουρα μία θεωρία αποδεκτή  απο την Αριστοτελική οπτική γωνία, δέν φαίνεται ακόμη η αντίθετη της με την αρχή της μή-αντιφάσεως. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έρχεται σε αντίθεση, το πολύ-πολύ με μία άλλη παρατήρηση, διατυπωμένη απο τον Κάντ σε αναφορά του στους οπαδούς του Λάϊμπνιτς, δηλ. στους υποστηρικτές της νοησιαρχικής μεταφυσικής: «οι ακόλουθοι του δέν βρίσκουν μόνον δυνατόν, αλλά και φυσικό, αν συναρθροίσουν σε ένα όν όλες τις πραγματικότητες χωρίς να τους απασχολήσει καθόλου η οποιαδήποτε αντίθεση, επειδή αυτοί δέν γνωρίζουν καμμία άλλη εκτός της αντιφάσεως  (λόγω της οποίας αυτή η ίδια η έννοια ενός πράγματος εκμηδενίζεται) αλλά δέν γνωρίζουν εκείνη την άρνηση της αμοιβαίας εκμηδενήσεως, όπου μία πραγματική αρχή εκμηδενίζει το αποτέλεσμα της άλλης» (Κριτική του καθαρού λόγου) ακόμη και για τον Κάντ λοιπόν μία τέτοια θέση δέν συνεπάγεται μία αντίφαση, δηλ. κάτι που είναι λογικώς αδύνατο, αλλά μόνον μία πραγματική αντίθεση, δηλ. μία εναντίωση.
Συνεχίζεται

Αμέθυστος

AΠΟΣΤΟΛΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Πηγή: Αποτείχιση

του Χρυσορρημονος ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ


12-ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ

ΧΘΕΣ, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἡ ἑορτὴ τῶν 2 κορυφαίων ἀποστόλων, Πέτρου καὶ Παύλου. Σήμερα ἡ ἑορτὴ συνεχίζεται· εἶνε ἡ ἑορτὴ ὅλων μαζὶ τῶν 12 ἀποστόλων.
Οἱ 12 ἀπόστολοι! Εἶνε οἱ 12 θεμέλιοι λίθοι τῆς Ἐκκλησίας μὲ ἀκρογωνιαῖο λίθο τὸ Χριστό· εἶνε οἱ 12 σάλπιγγες, ποὺ ἡ φωνή τους ἀ­κούστηκε στὰ πέρατα τοῦ κόσμου· εἶνε τὰ 12 ἀστέρια, ποὺ φωτίζουν τὸν πνευματικὸ οὐ­­ρανὸ τῆς Ἐκκλησίας.

Νὰ τοὺς ἐπαινέσουμε; νὰ περιγράψουμε τὴ ζωή τους; νὰ διηγηθοῦμε τὸν βίο καὶ τὰ θαύματά τους; Θὰ ἔπρεπε γιὰ τὸν καθένα ἀ­πόστολο νὰ κάνουμε κι ἀπὸ ἕνα ἰδιαίτερο κήρυγμα, μία ξεχωριστὴ ὁμιλία· θὰ ἔπρεπε δηλαδὴ νὰ κάνουμε 12 κηρύγματα. Ἀλλὰ ποῦ τέ­τοια ὄρεξι! Δὲν ὑπάρχει. Ἄλλα ἀστέρια τώρα μεσουρανοῦν. Ἐκεῖνα ποὺ προβάλλει κάθε βράδυ ὁ διάβολος καὶ τὰ παιδιὰ κρατοῦν τὶς φωτογραφίες τους. Ἂν ρωτήσῃς τοὺς νέους μας, δὲν ξέρουν νὰ σοῦ ποῦν οὔτε τὰ ὀ­νόματα τῶν 12 ἀποστόλων· ξέρουν ὅμως τὰ ἀ­στέρια τοῦ Χόλλυγουντ.

Δὲν τιμῶνται οἱ ἀπόστολοι. Μιὰ φορὰ τὸ χρόνο γιορτάζουν ὅλοι μαζὶ οἱ 12 αὐτοὶ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ὅμως ἐλάχιστοι ἐκκλησιάζονται στοὺς ναοὺς γιὰ νὰ τοὺς τιμήσουν.

Δὲν θὰ ἐκτυλίξω τὴν πνευματικὴ ταινία τοῦ βίου τῶν ἁγίων ἀποστόλων· θὰ ἀρκεσθῶ μόνο σὲ μία γενικὴ θεώρησι καὶ παρατήρησι.

* * *


Ἡ ζωὴ τῶν ἀποστόλων διαιρεῖται σὲ δύο περιόδους· στὴν περίοδο προτοῦ νὰ γνωρίσουν τὸ Χριστό, καὶ στὴν περίοδο ἀφοῦ τὸν γνώρισαν. Διότι ἀπὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἔγινε ἡ μεγάλη ἀλλαγὴ στὴ ζωή τους. Ὅποιος γνωρίζει τὸ Χριστὸ καὶ μετανοεῖ, τὸ ἔχει ζήσει αὐ­τό· ἔχει δύο ἐποχὲς στὴ ζωή του, τὴ μαύρη καὶ τὴ λευκή. Ἐσεῖς βλέπετε τὴ ζωή σας νὰ διαι­ρῆται ἔτσι; ἔχετε σημειώσει τέτοια μέρα, ποὺ μὲ τὸ μαχαίρι κόψατε τὴ ζωή σας στὰ δυό;

Οἱ ἀπόστολοι, προτοῦ νὰ γνωρίσουν τὸ Χριστό, ζοῦσαν μιὰ ἥσυχη ζωή. Ἔχετε βρεθῆ σὲ νησιά, ἔχετε δεῖ τοὺς ψαρᾶδες πῶς ζοῦν; Ἔ, ἔτσι περίπου ζοῦσαν καὶ αὐτοί. Ψάρευαν τὴ νύχτα, γύριζαν τὸ πρωί, πουλοῦσαν τὰ ψάρια ποὺ ἔπιαναν, κ᾽ ἔτσι ἔβγαζαν τὸ ψωμί τους. Εἶχαν τὴ χαρὰ τοῦ οἰ­κο­γε­νει­άρ­χου ―οἱ περισ­σότεροι ἦταν παν­τρε­μένοι―, νὰ βλέπουν στὸ τραπέζι τὴ γυναῖκα καὶ τὰ παιδιά τους. Τὸ ὄ­νειρό τους ἦ­ταν, νὰ δοῦν τ᾽ ἀγόρια καὶ τὰ κορίτσια τους νὰ μεγαλώνουν καὶ νὰ παντρεύωνται· κι ὅταν πλέον γεράσουν κι ἀ­σπρίσουν τὰ μαλλιά τους, ν᾽ ἀφήσουν τὶς βάρ­κες καὶ τὰ ψαρέματα, ν᾽ ἀποσυρθοῦν στὸ σπίτι σὲ μιὰ γω­νιά, νὰ χαίρωνται τὰ παιδιά τους, νὰ χαϊδεύ­ουν μὲ τὰ γέρικα χέρια τους τὰ ἐγγονάκια τους, νὰ τοὺς διηγοῦνται κρατώντας τὸ κομπολόι τὶς ὄμορφες θαλασσινὲς ἱστορίες, καὶ κάπως ἔ­τσι νὰ κλείσῃ ἡ ζωή τους. Λοιπὸν ἔτσι ἔγινε;

Ὄχι. Δὲν ἔζησαν ἔτσι· δὲν πέθαναν μέσα στὶς οἰκογένειές τους. Ἔχασαν τὴν ἡσυχία, ἔπεσαν σὲ μεγάλο ἀγῶνα, καὶ τελείωσαν τὴ ζωή τους μέσα στὰ μπουντρούμια τῶν φυλα­κῶν. Γιατί; Πῶς ἄλλαξε ἡ ζωή τους; Πῶς ἄφησαν τὰ σπίτια τους κ᾽ ἔπεσαν στὴν πιὸ μεγάλη περιπέτεια; Τί ἦταν ἐκεῖνο ποὺ τοὺς τράβηξε; Εἶνε εὔκολο ἕνας ἄντρας ν᾽ ἀφήσῃ τὴ γυναῖκα του, τὸ παιδί του, τὸν τόπο του, καὶ νὰ φύγῃ καὶ νὰ περιπλανᾶται μακριά; Τί ἦταν ἐ­κεῖνο ποὺ ἄλλαξε τὰ πράγματα; Τί συν­έβη; Συνέβη κάτι ποὺ γλῶσσα ἀνθρώπου δὲν μπορεῖ νὰ τὸ περιγράψῃ.

Μιὰ μέρα, ἐκεῖ ποὺ ἔρριχναν τὰ δίχτυα, παρουσιάστηκε μπροστά τους, ἐκεῖ στὴν ἀκρογιαλιά, ἕνας ἄγνωστος. Ἐκεῖνος, ποὺ καὶ σήμερα ἐξ­ακολουθεῖ νὰ εἶνε ὁ μεγάλος Ἄγνωστος. Ποιός εἶνε ὁ Ἄγνωστος αὐτός; Ἂς φέρουμε τὸ ὄνομά του, ἂς πηγαίνουμε στὶς ἐκ­κλησίες του κι ἂς τοῦ ἀνάβουμε κεριά· εἶνε ἄ­γνωστος. Εἶνε ὁ Χριστός! Ἀπὸ τοὺς χίλιους ζήτημα ἕνας νὰ γνωρίζῃ τὸ Χριστό. Γιατὶ ἂν ἀ­νοίξῃς τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων, θὰ βρῇς τρεῖς ἔρωτες· ἀγαποῦν τὸ χρῆμα, τὴν ἡδονὴ καὶ τὴ δόξα. Ἂν ἀνοίγαμε ὅμως τὶς καρδιὲς τῶν ἀποστόλων, δὲν θὰ βλέπαμε τέτοιους ἔ­ρωτες. Ἄναψε μέσα τους μιὰ πυρκαϊὰ μεγάλη, ἡ φωτιὰ τοῦ οὐρανοῦ ποὺ λέγεται θεία ἀ­γάπη καὶ θεϊκὸς ἔρωτας γιὰ τὸ Χριστό. Τί τοὺς ἔταξε, τί τοὺς εἶπε ὁ Χριστὸς καὶ ἄλλαξαν; «Δεῦ­τε ὀπίσω μου» (Ματ. 4,19). Κι ἀπὸ τὴν ὥρα ἐκείνη τὸν ἀκολούθησαν κι ἄλλαξε ἡ ζωή τους.

Σὰν νὰ τοὺς βλέπω τοὺς 12 αὐτοὺς ἀνθρώπους, ποὺ δὲν εἴμαστε ἄξιοι νὰ φιλήσουμε τὰ πόδια τους. Εἶνε ἕτοιμοι ν᾽ ἀφήσουν τὰ δίχτυα, τὰ σπίτια, τὶς γυναῖκες τους κλαμένες, τὴν πατρίδα τους, τὸν κόσμο. Ἐκεῖ ποὺ ξεκινοῦν, πλησιάζω καὶ τοὺς ρωτῶ· ―Ποιός σᾶς ξεσήκωσε; ποῦ πᾶτε; Καὶ ἀπαντοῦν ὅλοι μ᾽ ἕνα στόμα· ―Πᾶμε νὰ ὑποτάξουμε τὸν κόσμο στὸ Χριστό. ―Καὶ ποιοί εἶστε σεῖς; μὲ ποιά δύναμι; ποῦ εἶνε τὰ χρήματα, οἱ γνώσεις, τὰ ὅπλα σας; ―Δὲν ἔχουμε τίποτα ἀπ᾽ αὐτά· μόνο ὅπλο μας ἡ πίστι στὸ Χριστό… Καὶ ξεκίνησαν. Εὐλογημένη ἡ στιγμή – ὅσοι εἶστε ἄν­τρες, θυμηθῆτε τὴν ὥρα ὅταν σᾶς κάλεσε ἡ πατρίδα καὶ δώσατε τὸ παρών. Εὐλογημένη ἡ στιγμὴ ποὺ ἔπεσαν στὴ μεγάλη περιπέτεια τοῦ εὐαγγελίου. Σὰν τοὺς ἀετοὺς πέταξαν ἀ­πὸ βουνὸ σὲ βουνό, γιὰ νὰ κηρύξουν τὸ Χριστό.

Γιὰ νὰ καταλάβετε τί δύσκολο ἦταν αὐτὸ ποὺ ἔκαναν, θὰ φέρω ἕνα παράδειγμα. Φαν­τα­στῆτε νὰ πάρετε 12 πρόβατα καὶ νὰ τὰ ῥίξετε μέσα σ᾽ ἕνα κοπάδι λύκων πεινασμένων. Θὰ μείνῃ τίποτα;… Ἔτσι τοὺς εἶπε ὁ Χριστός· «Ἰ­δοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέ­σῳ λύκων» (Ματθ. 10,16). Λύκοι οἱ φαρισαῖοι, οἱ αὐ­τοκράτορες, οἱ ἀξιωματοῦχοι, οἱ φιλόσοφοι. Καὶ τώρα τί βλέπω τί ἀκούω· τὰ πρόβατα νίκησαν τοὺς λύκους! Καὶ ὄχι μόνο τοὺς νίκη­σαν, ἀλλὰ καὶ ἔκαναν καὶ τοὺς λύκους ἀρνιά! τοὺς ἀγρίους τοὺς ἔκαναν ἁγίους, τοὺς εἰδωλολάτρες τοὺς ἔκαναν Χριστιανούς. Πῶς ἔγινε αὐ­τό; Ἂν διαβάζετε τὴ Γραφή, θὰ ἔχετε δεῖ μιὰ προφητεία ποὺ λέει ὅτι θὰ ἔρθῃ μέρα ποὺ «θὰ βοσκήσῃ λύκος μαζὶ μὲ ἀρνί» (βλ. Ἠσ. 11,6). Αὐτὸ λοιπὸν πραγματοποιήθηκε στοὺς ἁγίους ἀποστόλους· ἔκαναν καὶ τοὺς λύ­κους πρόβατα, τοὺς ἐξημέρωσαν καὶ τοὺς ἔ­καναν κι αὐ­τοὺς ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ.

Στὴν Κωνσταντινού­πολι ἕνας εὐσεβὴς βασιλιᾶς, τιμώντας τὴ μνήμη τους, ἔκτισε τὸν περίφημο ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ διέταξε, ἐπάνω σὲ μάρμαρο νὰ γράψουν τὰ ὀνόματά τους καὶ πῶς πέθανε ὁ καθένας, ὥστε ὅ­λη ἡ Πόλις νὰ τοὺς θυμᾶται καὶ νὰ τοὺς τιμᾷ. Οἱ ἀπόστολοι δὲν πέθαναν στὰ σπίτια τους, κοντὰ στὶς γυναῖκες τους· πέθαναν σκορπισμένοι στὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Πέθαναν γιὰ μᾶς· εἶνε οἱ πιὸ μεγάλοι εὐεργέτες τοῦ κόσμου. Ἔγραφε λοιπὸν στὴ μαρμάρινη ἐκείνη πλάκα τὰ ἑξῆς. 1ος ὁ Πέτρος σφάχτηκε στὴ ῾Ρώμη. 2ος ὁ Ἀνδρέας σταυρώθηκε στὴν Πάτρα ἀνάποδα. 3ος ὁ Ἰωάννης ὁ εὐαγγελιστής, ὁ ἠγαπημένος μαθητής, πέθανε ἐξόριστος στὴν Πάτμο. 4ος ὁ Ἰάκωβος σφάχτηκε σὰν ἀρνὶ στὰ Ἰεροσόλυμα. 5ος ὁ Βαρθολομαῖος μαρτύρησε στοὺς Ἰνδούς, 6ος ὁ Θωμᾶς μαρτύρησε ἐ­πίσης στὶς Ἰνδίες χτυπημένος μὲ λόγχες· ἔτσι καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι, καὶ τέλος 13ος ὁ Παῦλος σφάχτηκε μέσα στὰ μπουντρούμια τῆς ῾Ρώμης. Ποτέ ὁ κόσμος δὲν χρωστοῦσε τόσα πολλὰ σὲ τόσο λίγους.

* * *


Ἀπόστολοι ἦταν, ἀγαπητοί μου, αὐτοί. Κ᾽ ἐ­μεῖς σήμερα τί εἴμαστε; Οἱ παπᾶδες, οἱ δεσπο­τάδες, ὁ ἀρχιεπίσκοπος, ὁ πατριάρχης, ὅ­λοι ἐ­μεῖς οἱ κληρικοί, εἴμαστε τώρα διάδοχοί τους. Ἀλλ᾽ ἔχουμε ἆραγε τὰ γνωρίσματα τῆς ἀποστολικότητος; Ἔχουμε Πνεῦμα ἅγιο, κηρύττουμε, κάνουμε θαύματα, ζοῦμε ἀνιδιοτε­λῶς, ἁγνά, ἀγγελικά;…

Δὲν εἶνε τοῦ παρόν­τος νὰ κάνω ἔλεγχο τοῦ ἱεροῦ κλήρου, ἂν ἔ­χῃ τὴν πίστι, τὴν ἀγάπη, τὴν ἐλπίδα, τὸ ζῆλο, τὴν προθυμία. Ἐδῶ ἀπευθύνομαι στὸ λαὸ καὶ λέω τὰ ἑξῆς, μὲ τὰ ὁποῖα καὶ τελειώνω.

Πόσοι εἶνε σήμερα οἱ ἐκκλησιαζόμενοι κα­τὰ μέσον ὅρον; Ἕνα ἐκκλησίασμα εἶνε πάνω – κάτω 200 Χριστιανοί; Οἱ ἀπόστολοι ἦταν 12, καὶ ἄλλαξαν ὅλο τὸν κόσμο· 200 Χριστιανοὶ σήμερα τί θὰ μποροῦσαν νὰ κάνουν! Δὲ λέω νὰ κάνουμε ὅ,τι ἔκαναν ἐκεῖνοι, νὰ πᾶμε μακριά, στὴν Ἀφρικὴ καὶ στὴν Ἀσία καὶ στὶς Ἰν­δίες ἢ ἀλλοῦ. Ἂς γίνουμε μικροὶ ἀπόστο­λοι.

Ἐ­δῶ, δίπλα μας, κάποιοι περιμένουν. Ὑ­πάρχουν φτωχοὶ ποὺ δὲν ἔχουν ψωμὶ νὰ φᾶ­νε, ἄρ­ρωστοι ποὺ περιμένουν μιὰ ἐπίσκεψι, αἱρετικοὶ ποὺ ταλαιπωροῦνται στὶς πλά­νες, ἁμαρτωλοὶ ποὺ ἐπὶ δεκαετίες δὲν ἔχουν ἐξομολογηθῆ. Τί περιμένουν; Ἐμᾶς! Νὰ τρέξουμε σ᾽ αὐτούς. Εἴμαστε σήμερα ἐδῶ 200. Θέλετε νὰ τιμήσουμε τοὺς ἀποστόλους; Βάζω πετραχήλι καὶ κανόνα· θὰ κολαστῆτε, ἐὰν δὲν ὁδηγήσετε μιὰ ψυχὴ στὸ Χριστό. Ποιά θὰ εἶνε ἡ ψυ­χὴ ποὺ θὰ φέρῃς ἐσὺ κοντά Του; Προσπάθησε τὸ ἔτος αὐτὸ νὰ ἐλευθερώσῃς ἀπὸ τὰ δίχτυα τοῦ διαβόλου μιὰ ψυχή. Χριστιανός, ποὺ δὲν εὐεργετεῖ τὸν ἄλλο καὶ δὲν ἔφερε κάποιον κοντὰ στὸ Χριστό, δὲν εἶνε Χριστιανός.

Απόψεις: "Η ατιμωρησία οδηγεί στην τελευταία πράξη του δράματος."

Πηγή : Epirus-Ellas

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη.
Όλα όσα ειπώθηκαν αυτές τις μέρες – και ειδικά χθες και προχθές – σχετικά με το Μεσοπρόθεσμο και τις επιλογές, αποφάσεις, προβληματισμούς, παλινδρομήσεις, παλινωδίες, κολοτούμπες, ψυχοπροβλήματα, αποπομπές, διαγραφές, ανεξαρτητοποιήσεις, ενστάσεις, δεν είναι απλώς ανοησίες. Είναι επικίνδυνες ανοησίες.

Αποτελούν την απόδειξη ότι το πολιτικό μας σύστημα, που ευθύνεται απόλυτα για το σημερινό χάλι και την υποδούλωση της Ελλάδας, λαμβάνει μέρος στην τελευταία πράξη του δράματος, που είναι ο εμφύλιος σπαραγμός. Όλα όσα ειπώθηκαν από τους εκπροσώπους του έθνους αυτές τις μέρες – και τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με την πολιτική (που είναι η τέχνη του προβλέπειν) και την...
άσκησή της – αποτελούν επίσης την απόδειξη ότι το πολιτικό μας σύστημα σκόπιμα δεν θέλει να δει τα πραγματικά αίτια αυτής της τραγωδίας. Και το πρόβλημα που δεν θέλουν να δουν, επειδή δεν τους συμφέρει να το δουν, είναι ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΘΑΡΣΗ.

Το πρόβλημα είναι ότι ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ! Δεν τους έχουμε ακούσει να μιλούν ποτέ γι’ αυτό. Μόνο φληναφήματα ακούμε, μόνο εξεταστικές του αέρα βλέπουμε, μόνο νόμους για το μέλλον ακούμε να εξαγγέλλονται.

Κανείς ποτέ – και από κανέναν κόμμα - δεν είπε ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 100 ΑΤΟΜΑ.

Ούτε για τα σκάνδαλα, ούτε για την πολιτική ανικανότητα έκαναν κάτι, ώστε να υπάρξει η αναγκαία ηθική ικανοποίηση του κόσμου που τώρα καλείται να πληρώσει τα σπασμένα. Τρεις μέρες μιλούσαν στη Βουλή για το Μεσοπρόθεσμο. Άλλες τόσες μιλούσαν (φλυαρούσαν) κατά την συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

Έχουν τους τελευταίους είκοσι μήνες συνεδριάσει δεκάδες φορές όργανα και οργανάκια, υπουργικά συμβούλια και παρέες υποδυόμενες την κυβερνητική επιτροπή, κοινοβουλευτικές ομάδες και κεντρικές επιτροπές και πολιτικά γραφεία και τομείς εργασίας, έχουν γίνει συνέδρια – κάποια ιδρυτικά – έχουν εκλεγεί όργανα και πρόσωπα. Ψάξτε να βρείτε αν έστω και μία φορά ετέθη το θέμα της Κάθαρσης ως αναγκαία προϋπόθεση για να επιβληθεί και να γίνει αποδεκτό οποιοδήποτε μέτρο λιτότητας. Μην κουράζεστε, δεν θα βρείτε τίποτε.

Μόνο ευχολόγια, λόγια του αέρα, πολιτικάντικες κουβέντες ανικάνων, ανοήτων και ενόχων. Μήπως δεν το ξέρανε πως αν είχαν πάει στη φυλακή καμιά εκατοστή, ο ίδιος ο λαός θα πρόσφερε ό,τι χρυσαφικά είχε στο σπίτι του για να σωθεί η πατρίδα; Βλέποντας, όμως, πως τέτοια πρόθεση δεν υπάρχει ούτε καθ’ υπόνοιαν, ο λαός δεν εννοεί να πληρώσει δεκάρα τσακιστή για να σωθούν οι κλέφτες.

Μπορεί να μας πει ο πρωθυπουργός, βουλευτής και υπουργός από το 1985, γιατί είναι «πατριωτικό καθήκον» των βουλευτών να ψηφίζουν και του λαού να υποκύπτει, ενώ ήταν υπουργός όταν υπογράφονταν οι πιο σκανδαλώδεις συμβάσεις με την Ζήμενς, την ΜΑΝ, την Ferrostaal και ούτω καθεξής; Μπορεί να μας πει η κ. Βάσω Παπανδρέου, υπουργός όλων των κυβερνήσεων που δημιούργησαν τα μεγαλύτερα σκάνδαλα, τι θα πει «δεν είμαι έτοιμη να αναλάβω την ευθύνη της κατάρρευσης της κοινωνίας και της πολιτικής»;

Όταν ήταν υπουργός, πώς αναλάμβανε την ευθύνη της δημοσιονομικής κατάρρευσης της χώρας, παρακολουθώντας ή λαμβάνοντας μέρος, από θέσεις ευθύνης, σε όλα αυτά; Μπορεί να μας πει ο κ. Μίμης Ανδρουλάκης τι εννοούσε όταν είπε «θα αποδεχτούμε ένα κακογραμμένο μυθιστόρημα, ελπίζοντας να ανατρέψουμε την πλοκή του στην πορεία ή θα επιλέξουμε ένα θρίλερ αιφνιδίου θανάτου»;

Έχει εχέγγυα πως αυτοί που δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν το προεκλογικό τους πρόγραμμα – αποδείχθηκαν ψεύτες, δηλαδή – και δεν έκαναν τίποτε επί μήνες μέχρι την άφιξη της τρόικας και δεν εφάρμοσαν καν το Μνημόνιο, στέλνοντας και τα χρήματα της δανειακής σύμβασης στο απύθμενο πηγάδι της ανικανότητάς τους, ότι θα γίνουν ξαφνικά ικανοί και θα… ανατρέψουν το Μεσοπρόθεσμο στον δρόμο; Μπορεί να μας πει ο κ. Βενιζέλος, επίσης επί πολλά χρόνια βουλευτής και υπουργός, για ποιο λόγο αποτελεί «γενναία και υπεύθυνη πράξη» η υπερψήφιση του Μεσοπροθέσμου;

Για ποιον λόγο η γενναιότης και η υπευθυνότης εξαντλείται στην υπερψήφιση σκληρών μέτρων, την ώρα που – και με δική του ευθύνη – έχουν παραγραφεί όλα τα αδικήματα των πολιτικών, λόγω του κατάπτυστου άρθρου 86 του Συντάγματος; Και επίσης, μπορεί να μας πει ο κ. Βενιζέλος τι εγγυήσεις έδωσε στον (ανεκδιήγητο) κολοτούμπα βουλευτή Κοζάνης κ. Αθανασιάδη σχετικά με την ΔΕΗ, ώστε να εξασφαλίσει την ψήφο του;

Επίσης, μπορεί να μας πει ο κ. Αθανασιάδης αν είναι εθνικός βουλευτής ή βουλευτής Κοζάνης; Αν επιλέξει το δεύτερο, τότε παραβιάζει το Σύνταγμα που δεν προβλέπει την ύπαρξη τοπικών βουλευτών μετά την εκλογή τους. Μπορεί να μας πει ο κύριος αυτός αν το πρόβλημά του ήταν η ΔΕΗ και το νερό και κατά τα λοιπά, όλα τα μέτρα που θα υποστούν όλοι οι υπόλοιποι, δεν συνιστούν πρόβλημα για τις «ευαισθησίες» του;

Μπορεί να μας πει ο βουλευτής κ. Καρτάλης τι σημαίνει «αν καταψηφίσουμε το Μεσοπρόθεσμο, θα κάνουμε ένεση ευθανασίας στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Εάν ψηφίσουμε θα δώσουμε παράταση στην ελληνική οικονομία που βρίσκεται στην εντατική»; Δεν γνωρίζει ούτε αυτός ο κύριος πως η ευθανασία απλώς επιταχύνει το αναπόφευκτο τέλος;

Μπορεί να μας πει ο βουλευτής κ. Ρομπόπουλος τι εννοούσε όταν είπε «δεν μπορώ να πτωχεύσω εγώ τη χώρα, ούτε να διαλύσω την Ε.Ε.»; Είναι τόσο σίγουρος πως το οικοδόμημα της ΕΕ φτιάχτηκε για να εξαρτηθεί κάποτε από την ψήφο του;

Διότι αν είναι σίγουρος και αν πράγματι η ύπαρξη της ΕΕ εξαρτάται από τον Θωμά Ρομπόπουλο, τότε ας καταρρεύσει. Δεν της αξίζει να υπάρχει. Μπορεί να μας πει η κ. Έλσα Παπαδημητρίου με ποια λογική καλούσε χθες, δίνοντας την ψήφο της στους ανίκανους, να… μην την απογοητεύσουν; Υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι θα την απογοητεύσουν; Δεν της έφθασε η μέχρι σήμερα θητεία τους;

Μπορεί τέλος να μας πει ο κ. Παπακωνσταντίνου πώς τολμάει να παραδέχεται, με άρθρο του στους Financial Times, ότι «ο σχεδιασμός του Προγράμματος είχε λάθη» και πως «τα προβλήματα αποδοτικότητας που εμπόδισαν την εφαρμογή του προγράμματος δεν αντιμετωπίστηκαν σθεναρά»; Είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια επίσημη παραδοχή ότι έγιναν μοιραία λάθη και να θεωρούν πως ο λαός θα αποδεχθεί πειθήνια αυτό το ξεζούμισμα; Που μάλιστα είναι αποτέλεσμα της προηγούμενης αποτυχίας;

Και όλοι μαζί αυτοί οι κύριοι και κυρίες – μαζί και με ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους – μπορούν να μας πουν για ποιον λόγο πρέπει να αποδεχόμαστε όσα σχεδιάζουν και νομοθετούν άνθρωποι που αποδείχθηκαν ανίκανοι να προστατέψουν το δημόσιο χρήμα και την αξιοπρέπεια της χώρας τους;

Μπορούν να μας πουν γιατί δεν τιμωρήθηκε κανείς για το Χρηματιστήριο, τις συμβάσεις με την Ζήμενς και τις άλλες γερμανικές εταιρίες, την αγορά τρένων που δεν χωρούσαν στις ράγες, τα λαμπρόχαρτα της ΑΤΕ, τα υποβρύχια που έγερναν, τα πανάκριβα εξοπλιστικά προγράμματα, τα πανάκριβα ολυμπιακά έργα, τις χρυσές ράγες του τραμ, τα λεωφορεία που… έβγαλαν κεραίες και έγιναν τρόλεϊ, την πώληση της Ιονικής από την Εμπορική, με τα έσοδα να παίζονται στο χρηματιστήριο, τις απανωτές εθελούσιες, τους αναπτυξιακούς νόμους που μόνο αναπτυξιακοί δεν ήσαν (ο πρώτος έστειλε τις επιχειρήσεις στις γειτονικές χώρες, ο δεύτερος δεν ήταν συμβατός με το κοινοτικό δίκαιο και ο τρίτος χάθηκε στην γραφειοκρατία, ενώ τα αποτελέσματα του τέταρτου τα πάτησε το τρένο του Μνημονίου), την διασπάθιση των κοινοτικών κονδυλίων, τις αποκλίσεις ως προς τις δεσμεύσεις της τάξης του 75%, το μαγείρεμα των στοιχείων, τον βαρύ δανεισμό, τα δάνεια προς τις ΔΕΚΟ με εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου;

Μπορούν να μας πουν γιατί συνεχίζουν να προστατεύουν τους φοροφυγάδες, φίλους και χορηγούς τους; Μην κουράζεστε! Δεν μπορούν να μας πουν. Γι’ αυτό λένε τόσες πολλές ένοχες ανοησίες.

Πάντως, ίσως υπάρξει όφελος από όλα αυτά. Ίσως ο λαός καταλάβει πως χρόνια τώρα ψηφίζει ό,τι πιο ανίκανο και διεφθαρμένο γέννησε αυτή η χώρα.

Oύτε στον πόλεμο δεν γίνονται αυτά που έκαναν χθές τα ΜΑΤ ...

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ (Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες)

Πηγή: Ρεσάλτο



Σημείωση ΡΕΣΑΛΤΟ: Το παρακάτω κείμενο είναι ένα απόσπασμα από επιστολή προς τους βουλευτές, που λάβαμε, από αναγνώστη. Δημοσιεύουμε την ΟΥΣΙΑ της επιστολής, το απόσπασμα που τεκμηριώνει την ΠΩΛΗΣΗ της Ελλάδας στους τοκογλύφους…




Είναι όμως πραγματικά ανατριχιαστικές οι ίδιες λεπτομέρειες για τα περί του «Ταμείου» που αναφέρονται στον εφαρμοστικό νόμο. Αν δεν τις διαβάσει κανείς από το πρωτότυπο κείμενο, δεν τις πιστεύει. Τι να πρωτοθαυμάσει λοιπόν κανείς εκεί:

• Το ότι προβλέπεται να μεταβιβάζονται κατά πλήρη κυριότητα στο Ταμείο κυριολεκτικά τα πάντα;

o ΔΕΚΟ, λιμάνια, αεροδρόμια, δικαιώματα εκμετάλλευσης (και ορυκτού πλούτου τουριστικοί/αρχαιολογικοί χώροι)


o Περιουσιακά στοιχεία των Ο.Τ.Α!

o Οι ΑΙΓΙΑΛΟΙ με δικαιώματα αποκλειστικής χρήσης! Θα πωληθούν οι καλύτερες παραλίες και ούτε να τις επισκεφτεί δεν θα μπορεί ο ελληνικός λαός.

o Ακόμα και η εκμετάλλευση των αρχαίων μνημείων και αρχαιολογικών χώρων θα είναι δυνατή προς όφελος του Ταμείου.


• Το ότι το προϊόν «αξιοποίησης» χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του Δημοσίου χρέους. Πάει δηλαδή κατευθείαν στους δανειστές. Δεν προβλέπεται καν ένα παράθυρο ώστε κάποια από τα χρήματα να πηγαίνουν και για την ανακούφιση του Ελληνικού λαού.

• Το ότι οι διοικητές των οργανισμών που μεταφέρονται κατά πλήρη κυριότητα στο Ταμείο θα ενεργούν πλέον ως εντολοδόχοι του Δ. Σ. του Ταμείου, όπως αναφέρεται ρητώς στο κείμενο. Θα μπορεί π.χ με μία τους εντολή το Δ.Σ. του Ταμείου να αυξάνει τα τιμολόγια της ΔΕΗ (τα έσοδα πάνε κατεθείαν στο Ταμείο), του ΟΣΕ κλπ, ακόμα και πριν πωληθούν οι εταιρίες αυτές!

• Το ότι οι αποφάσεις για την αξιοποίηση λαμβάνονται αποκλειστικά κατόπιν εισηγήσεως ενός επταμελούς συμβουλίου εμπειρογνωμόνων, τρία από τα μέλη του οποίου διορίζονται απευθείας από το Δ.Ν.Τ, την Ε.Κ.Τ και την Ε.Ε.

Φανταστείτε πόσο επικίνδυνο είναι αυτό όταν πρόκειται για περιουσιακά στοιχεία στρατηγικής σημασίας: λιμάνια, αεροδρόμια, ενέργεια, εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου). Δηλαδή, το που θα πωληθεί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, για παράδειγμα, ή της Αλεξανδρούπολης (όπου θα καταλήγει ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη) θα μπορεί να καθορίζεται από ξένα συμφέροντα, τα οποία ενδεχομένως να εκβιάζουν ελληνικές κυβερνήσεις διακυβεύοντας τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

• Το Ταμείο έχει 6ετή διάρκεια ζωής, με πρόβλεψη η διάρκεια αυτή να παρατείνεται,
για όσο καιρό χρειαστεί μέχρι να επιτελέσει το στόχο του, ο οποίος ορίζεται αποκλειστικά ως η αποπληρωμή του Δημοσίου χρέους. Δηλαδή, εάν η αποπληρωμή του Δημοσίου χρέους τελικά απαιτήσει 30 ή 50 ή 60 χρόνια, το Ταμείο αυτό θα μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει, και να απορροφά με μία απλή υπογραφή και άλλα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου! Για πόσα χρόνια θα ξεπουλιώμαστε;

• Ενώ όλα τα ΕΣΟΔΑ από τα περιουσιακά στοιχεία που μεταβιβάζονται με μία υπογραφή στο Ταμείο, ακόμα και πριν αυτά πωληθούν ή αξιοποιηθούν, πηγαίνουν στον ειδικό λογαριασμό υπερ του χρέους τα ΈΞΟΔΑ λειτουργίας συνεχίζουν να βαρύνουν το ελληνικό Δημόσιο!


• Το ελληνικό δημόσιο εξαναγκάζεται να πληρώνει τις αποζημιώσεις για αναγκαστικές απαλλοτριώσεις για δικαιώματα τρίτων, αναγκαστικές με απλή απόφαση του ΔΣ του Ταμείου (διότι ο νόμος ορίζει και ρητώς ότι στο Ταμείο πρέπει τα περιουσιακά στοιχεία να μεταβιβάζονται απαλλαγμένα από δικαιώματα τρίτων), ενώ τα αποτελέσματα της απαλλοτρίωσης είναι υπέρ του Ταμείου!

• Το Ταμείο θα μπορεί να δανείζεται με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.
Να εκδίδει δηλαδή ομολογίες και μάλιστα προβλέπεται ρητά ότι μπορεί με τα δανεικά αυτά να επαναγοράζει ομόλογα του ελληνικού δημοσίου! Δηλαδή θα δανείζεται από τρίτους με εγγύηση δική μας για να αγοράζει ελληνικά ομόλογα από την αγορά στις «σκοτωμένες» τιμές, που ως γνωστόν διαπραγματεύονται σήμερα και να μπορεί να κερδοσκοπήσει αργότερα μεταπωλώντας προς όφελος των δανειστών μας.

• Θα μπορεί κάποιος να αγοράζει γη του Δημοσίου και να χτίζει θρησκευτικούς χώρους χωρίς άλλη άδεια από το Κράτος. Π.χ. θα μπορούσαν οι μουσουλμάνοι της Αθήνας να αγοράσουν ένα ακίνητο εκτός σχεδίου και να χτίσουν ένα Τζαμί χωρίς την σήμερα προβλεπόμενη διαδικασία.

• Παρακάμπτονται νόμοι και ισχύουσες διατάξεις του ελληνικού κράτους (π.χ. ισχύουν συντελεστές δόμησης για τα εκτός σχεδίου ακίνητα του δημοσίου κατά 400% έως 800% αυξημένοι σε σχέση με τους ισχύοντες) προκειμένου να οφεληθούν οι κάθε λογής επενδυτές.

Ένα άτακτο ξεπούλημα της χώρας με «το πιστόλι στον κρόταφο» αποτελεί την απόλυτη καταστροφή για τη χώρα (ισάξια της μικρασιατικής καταστροφής) όχι μόνον για λόγους οικονομικούς αλλά κυρίως για λόγους εθνικούς.

Το πρωτότυπο κείμενο
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
«ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ
2012 - 2015»

http://www.epikaira.gr/content/files/Efarmostikos_nomos_sxolia1.pdf


Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5798
 


Η κρίση της οικονομίας ως κρίση του ηγούμενου λόγου

Πηγή : Αντίφωνο

Γιώργος Καστρινάκης

«Έχουμε δείξει στην Ιστορία μας, οι Έλληνες, ότι στις δύσκολες καμπές ξαναβρίσκουμε το πρόσωπό μας, οπότε ξεπερνάμε τα προβλήματα.» Γι’ αυτό μπορούμε να είμαστε, λοιπόν, αισιόδοξοι και για την τρέχουσα περίσταση ανάγκης;
Θα γινόταν, ας υποθέσουμε, νά ’ταν πράγματι έτσι.
Μεσολαβεί όμως, σήμερα, μια κομβική διαφορά εν σχέσει με όλες τις προηγούμενες δοκιμασίες: Τότε, η πνευματική ηγεσία τού τόπου υποδείκνυε τη λύση τού προβλήματος. Τώρα, ωστόσο, αυτό που πραγματικά εισηγείται είναι μόνο την αναπαραγωγή του – δια της δικαιώσεως, απλούστατα, των αιτίων τα οποία το προξένησαν.

Αν θελήσουμε να παρακολουθήσουμε τα γεγονότα στο πλαίσιο μιας λογικής αλληλουχίας κατανοήσεων, το πρώτο που οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε είναι τι ακριβώς ζητάμε να ερμηνεύσουμε: Αντικρύζουμε, άραγε, εμπρός μας μια κρίση οικονομική η διαβλέπουμε μια κρίση κοινωνική;
Δύσκολα θα βρεθεί συμπολίτης μας που να μην αναγνωρίζει το δεύτερο. Κι όμως: Οι ίδιοι ετούτοι πολίτες παραχωρούν τα πρωτεία σε έναν δημόσιο λόγο… καφετηριακών προδιαγραφών, ο οποίος (βέβαιος ότι οι «συνειδήσεις» διαπλάθονται από τις «δομές» – όχι το αντίθετο) δακτυλοδείχνει ως ένοχο το «κράτος» και μαίνεται εναντίον τών διαχειριστών του.
Από κοντά, ένας ολόκληρος λαός μέμφεται τους πολιτικούς εκπροσώπους του – μα γιατί επιτέλους; Λογικά, επειδή δεν έλαβαν εγκαίρως τα απαραίτητα (περιοριστικά) μέτρα. Για τα οποία, όμως, όποτε κάποιος υπεύθυνος ταγός αποτολμούσε να τά διανοηθεί, τον τ ρ ο μ ο κ ρ α τ ο ύ σ α ν – υπό την καθοδήγηση των δημοσιογράφων, και μέσω αυθημερόν διεκπεραιουμένων δημοσκοπήσεων – δια του καταλογισμού ενός ακαριαίου πολιτικού κόστους και τον υποχρέωναν εσπευσμένως να τα ανακαλέσει!
Με απλούστερες λέξεις, η κοινωνία μέμφεται (κι απαιτεί τιμωρία, για) τους διοικητικούς της εντολοδόχους επειδή εκείνοι πολιτεύονταν δημοκρατικά – όπως, εξ ίσου παράλογα, μέμφεται το κράτος της επειδή ακριβώς αυτό ενεργεί ως σάρκα εκ τής σαρκός της. Ακόμα χειρότερα: Το ιδιοτελέστερο (μα, συνάμα, κι εξαλλότερα διαμαρτυρόμενο) τμήμα της κοινωνίας καταγγέλλει το κράτος όταν, ακριβώς, αυτό επιζητεί μια δικαιότερη κατανομή των βαρών (η Εφορία, πχ, καθίσταται αντικείμενο… μίσους απλώς και μόνο επειδή… υφίσταται).

Θα ξεπεράσουμε, εν τέλει, το πρόβλημα! Αλλά μόνο εάν ο κ υ ρ ί α ρ χ ο ς λ ό γ ο ς α ρ θ ε ί π ά ν ω α π’ α υ τ ό και αρχίσει να εντοπίζει, πραγματικές, τις αιτίες του. Τι θα συμβεί, ωστόσο, εάν ο λόγος αυτός εξακολουθήσει να ενεργεί ως (όχι απλώς συστατικό τής κρίσης, αλλά ως) η καθοριστικότερη αιτία τού εν λόγω προβλήματος;
Πρόκειται, συγκεκριμένα για την εστία γ ύ ρ ω α π’ τ η ν ο π ο ί α εξακολουθούμε να π ε ρ ι δ ι ν ι ζ ό μ α σ τ ε σ ή μ ε ρ α.
Κι είναι δύσκολοι οι καιροί, ασφαλώς, για πολλούς από μας. Μα αξίζει να συνειδητοποιήσουμε (όσο και να αναδείξουμε) ότι είναι πολύ δυσκολότεροι, ειδικά, για τους φ ο ρ ε ί ς τού κ α θ η γ ο ύ μ ε ν ο υ λ ό γ ο υ. Διότι αυτό που εξελίσσεται ενώπιόν μας είναι η κατάρρευση ενός καθολικού Οράματος Κοινωνικής Ανάπτυξης, το οποίο θεμελιώθηκε σε αυτόν ακριβώς τον ηγούμενο λόγο.
Στην ουσία της, η εν Ελλάδι οικονομική κρίση δεν είναι παρά η κρίση εκείνης της νοοτροπίας η οποία είχε καταξιώσει ως «ζωή» τη «μαγκιά»: Της νοοτροπίας ότι προκύπτει απλό να γίνει ένα άτομο η μια κοινωνία οικονομικά επιτυχημένη – αρκεί μοναχά να καταστεί ηθικά… ασυνείδητη.
Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ένας κόσμος με τέτοια νοοτροπία έχει γίνει ο ρ α τ ό, πλέον, δ ι α γ υ μ ν ο ύ ο φ θ α λ μ ο ύ. Ως μόνη διαφυγή, οπότε, για την κυρίαρχη αντίληψη απομένει η αποκρυβή τού εξόφθαλμου: Εφ’ ώ και αρχίζει να επιδεικνύει ως αιτίες τα αποτελέσματα – δηλαδή να σπέρνει τη σύγχυση όσο και να διασφαλίζει την ανατροφοδοσία του αδιεξόδου.
Σε τελευταία εννόηση, η κατάρρευση της Ελλάδας του σήμερα δεν είναι παρά η κατάρρευση τής εσχάτως επιλεγόμενης «νέας» Ελλάδας (κατ’ επιδεικτικήν αντιδιαστολή προς την «παλαιά»). Της Ελλάδας του Νέου Ανθρώπου – η ανθρωποθεού. Δηλαδή της ελληνικής εκδοχής του ανθρωποειδώλου της Νεωτερικότητας.
Η οποία ελληνική εκδοχή, σημειωτέον, διόλου δεν υ π ο λ ε ί π ε τ α ι τής διεθνούς ομολόγου της. Όλως αντιθέτως, π ρ ω τ ο π ο ρ ε ί – καθώς ο παρ’ ημίν εκσυγχρονισμός προβαίνει εξτρεμιστικότερος τού αρχετύπου του: Μια εξ ίσου παράλογη κοινωνική κρίση όσο η ημεδαπή, ο λοιπός ανεπτυγμένος κόσμος (κατά τούτη την ανάγνωση) θα την βιώσει – απλώς – ελάχιστες δεκαετίες μεταγενέστερα.

Πόσο μάλλον όταν όλες οι οικονομετρικές «σταθερές» που επιλέγονται να «παγκοσμιοποιηθούν» είναι εκείνες που υπακούουν στην αντικοινωνικότερη λογική: Η ελληνική κρίση – ας διακρίνουμε – έχει πολύ ειδικότερες αιτίες από την ευρωπαϊκή. Ακόμα και χωρίς τήν ελλαδική τους επίταση, πάντως, οι προδιαγραφές της απο-συγκρότησης κείνται, αυτούσιες, ως οικονομικό «Σύνταγμα» της δυτικοευρωπαϊκής ενοποίησης – δηλαδή ως πνεύμα και γράμμα τής περιώνυμης Συνθήκης του Μάαστριχτ (1992).
Εκεί όπου τέθηκαν οι βάσεις για ένα οικοδόμημα που θα θυσιάζει την αξιοπρέπεια των ανθρώπων για χάρη της ευημερίας των αριθμών. Η νεοφιλελεύθερη, δηλαδή, συνταγή για την άρθρωση μιας κοινωνίας των «δύο τρίτων».
Ο «νεοφιλελευθερισμός» ετούτος εμπεριείχε κάτι περισσότερο από την αντιστροφή της έννοιας της ελευθερίας: Εμπεριείχε τον πυρήνα εκείνου τού αντι-ανθρωπισμού που επιφυλλάσσεται ως αθέατη εντελέχεια ενός πολιτισμού με εφαλτήριο ορόσημο τον αντι-θεανθρωπισμό.
Επιφανειακή προβολή μιας ενσυνείδητης (στις τάξεις των ιθυνόντων) προσχώρησης στον μύχιο δαιμονισμό της ανθρώπινης βούλησης.

Επίμετρο
Η γηγενής, τώρα, αφομοίωση αυτού του παροξυσμού, δεν είναι δύσκολο να δούμε ότι εκδηλώνεται ως απέλπιδα απόπειρα να καταδειχθεί το θύμα ως θύτης: Να περιπαιχθεί ως υπαίτια τής κατάρρευσης η πνευματική παράδοση τού χώρου της.
επιννοηθεί μια… πρωτοποριακότερη συνάφεια μεταξύ παραδεδομένου ήθους και… αντιδημιουργικότητας. Επιστρατεύεται, οπότε, η – προχριστιανική, παρά ταύτα! – κοινωνιολογία τής… ο ι κ ο γ ε ν ε ι ο κ ρ α τ ί α ς ω ς κ ι ν ο ύ σ α ς α ι τ ί α ς τ ή ς Ι σ τ ο ρ ί α ς ή περί ενός ι σ ο π ε δ ω τ ι κ ώ ν π ρ ο δ ι α γ ρ α φ ώ ν σ υ ν α ι σ θ ή μ α τ ο ς μήπως και, έστω έτσι, περιφρουρηθούν τά… προ-σχήματα.)
Η κρατούσα πρόταση ζωής, ας αναλογιστούμε, προσεταιριζόταν τον άνθρωπο τής εποχής μέσω μιας υπόσχεσης που εκμεταλλευόταν την αμφιθυμία του: Ξέρεις κι ο ίδιος ότι, διατρέχεις την ύπαρξη με τρόπο που αφήνει να αιμορραγεί η ποιότητα. Αποζημιώνεσαι ωστόσο, γενναιόδωρα, στο πεδίο της ποσότητας – τού υπαινισόταν σαρδόνια.
Κι είναι αυτή ακριβώς η έσχατη Αποπλάνηση, η οποία καταπίπτει τώρα με τον ίδιο πάταγο με τον οποίο είχε συντριβεί – σε επίπεδο εμπραγμάτων συμβόλων – το Νεολληνικό Χρηματιστήριο, μία μόλις δεκαετία νωρίτερα.
Από μια έντιμη φωνή, λοιπόν, που πειθόταν παλαιότερα ειλικρινά από τη φιλολογία του εκσυγχρονισμού, θα μπορούσαμε να περιμένουμε σήμερα, αν όχι τον συγκλονισμό – ενώπιον της ιστορικής διάψευσης – ένα αίσθημα τουλάχιστον εσωτερικής διερώτησης όσο και εξωτερικής επιφύλαξης.
Αυτό που, ορθολογικά, δεν θα περιμέναμε πάντως είναι, ο φορέας της, «σαν έτοιμος από καιρό», να μη χρονοτριβήσει, με την παραμικρή αμφιβολία, αλλά να τινάξει για μια ακόμη φορά το δάκτυλο κατεναντίον των φιμωμένων του διαλόγου – μέλος των οποίων ήταν κάποτε, ίσως, κι ο ίδιος – και να εκστομίσει κάτι που αυτός, καν, δεν πιστεύει: Ότι η ενοχή β α ρ α ί ν ε ι τό… π ε ρ ι θ ώ ρ ι ο (: Τη συναίσθηση ότι, ναι, με τον σταυρό μόνο στο χέρι θα πάμε μπροστά) της κρατούσας συνείδησης.

Το «σαν έτοιμος από καιρό», εν τούτοις, δεν είναι τυχαίο σχήμα του λόγου: Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν αιφνιδιάζεται από τις εξελίξεις, για τον απλό λόγο πως ο ίδιος ξέρει ότι ήταν το οικείο του Νόημα εκείνο που τίς κ υ ο φ ό ρ η σ ε.
Έχει, λοιπόν, έτοιμη την καινούργια Αντιστροφή, δια της οποίας θα περιγράψει τα πραττόμενα, επειδή η παραγωγή αντιστροφών είναι το μόνο «προϊόν» για το οποίο ο Πολιτισμός ακέραιος, τον οποίο μάς εισηγείται, ούτε απειλήθηκε ούτε πρόκειται να απειληθεί οποτεδήποτε από οιαδήποτε κρίση…
Το μέγεθος, όμως, τούτης τής εσχάτης του μυθοπλοκής, αντανακλά ζωηρά το εύρος τού ύστατου αδιεξόδου του.


Το κύριο τμήμα του κειμένου δημοσιεύθηκε στο αφιέρωμα «Οικονομία σε κρίση - Το έχειν και το είναι» (τχ 217, Ιούλιος 2010) του περιοδικού “Πειραϊκή Εκκλησία”. Έχει προστεθεί, εδώ, το «Επίμετρο».

Ολόκληρο το βίντεο με Χατζηνικολάου – εκπρόσωπο της αστυνομίας

Φωτό – ντοκουμέντο από τα ληγμένα χημικά (CNN)



Πηγή : www.olympia.gr

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Ο ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ

Πηγή : aganaktismenoi


Κύριε Μόσιελε του Κολεγίου,κύριε Βενιζέλε συνταγματολόγε που έμαθες και οικονομικά η
αστυνομία έκανε το καθήκον της;

Πώς έφτασε η Ελλάδα στον «γκρεμό»...

Πηγή: Αντίφωνο 

Λεωνίδας Στεργίου

Μελέτη - καταπέλτης του Harvard για την ανικανότητα όλων των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης στην οικονομική πολιτική

Οι κρατικοποιήσεις εν μια νυκτί και η αύξηση των αμυντικών δαπανών του Κωνσταντίνου Καραμανλή ακύρωσαν τα πλεονεκτήματα της αναπτυξιακής ώθησης και της ευρωπαϊκής προοπτικής που πέτυχε τότε η Ελλάδα. Ο λαϊκισμός του Ανδρέα Παπανδρέου κατέστρεψε τα οφέλη από την αναδιανομή του εισοδήματος και τη βελτίωση του βιoτικού επιπέδου, βάζοντας τα θεμέλια στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Οι επόμενες κυβερνήσεις (Οικουμενική, Κ. Μητσοτάκη) προσπάθησαν να διαχειριστούν την κρίση, χωρίς επιτυχία. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι κυβερνήσεις του Κ. Σημίτη, οι οποίες πέτυχαν νοικοκύρεμα των δημοσιονομικών, αλλά μπροστά στη βιασύνη για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, δεν έγιναν εκείνες οι δομικές μεταρρυθμίσεις που ήταν απαραίτητες. Η «Επανίδρυση του Κράτους» από τον Κώστα Καραμανλή περιορίστηκε στην «απογραφή». Η σημερινή κυβέρνηση θεώρησε σκόπιμο να ενημερώσει τις αγορές για τις ανεπάρκειες της Ελλάδας σε όλους τους τομείς και για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, όμως, η ειλικρίνεια λειτούργησε ανάποδα και οι αγορές έβαλαν την Ελλάδα στη «μαύρη λίστα», εκτινάσσοντας τα spreads και τα CDS των ομολόγων.
Αυτή θα μπορούσε να ήταν η σύνοψη της 36σέλιδης μελέτης του Harvard με τίτλο «Ελληνική Κρίση: Τραγωδία ή Ευκαιρία;». Οι συγγραφείς, ο καθηγητής Dante Roscini και οι οικονομολόγοι JonathaSchlefer και Κωνσταντίνος Δημητρίου, προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα αυτό, αφού μελέτησαν την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας από το... 324 μ.Χ. Εν προκειμένω, ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στη μεταπολεμική περίοδο, η οποία αναφέρεται ως οικονομικό θαύμα. Σύμφωνα με τη μελέτη, ο Χίτλερ «στέγνωσε» τη χώρα και μόνο από την πείνα προκλήθηκαν 250.000 θάνατοι. Ομως, η Ελλάδα, προσφέροντας ξεχωριστή φυσική ομορφιά και κουλτούρα, έγινε ένας σημαντικός τουριστικός προορισμός, ενώ ταυτόχρονα προσείλκυσε μεγάλες επενδύσεις, κυρίως στη ναυτιλία. Το τουριστικό και το ναυτιλιακό συνάλλαγμα, αλλά και τα εμβάσματα από τους μετανάστες στο εξωτερικό, συνέβαλαν στην αύξηση των συναλλαγματικών αποθεμάτων και στην εκτίναξη του ρυθμού ανάπτυξης. Την περίοδο 1950-1970, το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων αυξανόταν με μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 6%. Μετά την πτώση της χούντας, ακολούθησαν ακόμα πιο υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης: 8% σε ετήσια βάση.
Στη μεταπολίτευση ιδρύεται η Ν.Δ. από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και το ΠΑΣΟΚ από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Καραμανλής έδωσε μεγάλη έμφαση στις υποδομές και στην ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ. Ομως, προς το τέλος της θητείας του, φοβούμενος την ανερχόμενη σοσιαλιστική δύναμη του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου, προχώρησε σε κρατικοποιήσεις, αύξησε τις εξοπλιστικές δαπάνες. Το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν λιγότερο από 3% του ΑΕΠ, ο ρυθμός ανάπτυξης έφτασε στο 7,8% το 1978 και η ανεργία κυμαινόταν μεταξύ 2% και 3% του εργατικού δυναμικού. Η Ελλάδα τελικά έγινε το ένατο μέλος της ΕΟΚ τον Ιανουάριο του 1981.
Το επόμενο μεγάλο focus ήταν η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Το 1993, τα ελληνικά επιτόκια ήταν 16 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα από εκείνα της Γερμανίας και το χρέος ήταν 110% του ΑΕΠ. Ο Σημίτης αποκατέστησε την ανεξαρτησία της Τραπέζης της Ελλάδος, διεύρυνε τη φορολογική βάση, ενίσχυσε και εκσυγχρόνισε τους φοροελεγκτικούς μηχανισμούς, δίνοντας ακόμα και τη δυνατότητα να συλλαμβάνουν. Καθιερώθηκαν οι ηλεκτρονικές διασταυρώσεις και οι δειγματοληπτικοί φορολογικοί έλεγχοι, αλλά και οι τακτικοί έλεγχοι στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Ετσι, από πρωτογενές έλλειμμα (πλην τόκων) 5,1% του ΑΕΠ το 1990 δημιουργήθηκε πλεόνασμα 4,2% του ΑΕΠ το 1994, το οποίο διατηρήθηκε μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Στις 3 Μαΐου 2000, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφασίζει την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, καθώς πληροί όλα τα κριτήρια, πλην του δημοσίου χρέους. Το δημοσιονομικό έλλειμμα (με τους τόκους) ήταν μόλις 1,6% του ΑΕΠ και ο πληθωρισμός στο 2%. Η Ελλάδα πληρούσε όλα τα κριτήρια του Μάαστριχτ και εντάχθηκε στο ευρώ τον Ιανουάριο του 2001, με την υποστήριξη του 70% του ελληνικού λαού.


Οικονομικό θαύμα με παθογένειες
Μολονότι η ελληνική οικονομία σημείωσε τεράστια πρόοδο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, «έπασχε» από χρόνιες και δομικές «ασθένειες». Από κατεστραμμένη χώρα μετά τον Πόλεμο, το κατά κεφαλήν εισόδημα το 2008 ήταν στα 20.000 ευρώ και το 2009 εκτινάχθηκε στα 27.000 ευρώ. Το προσδόκιμο όριο ζωής αυξήθηκε στα 80 έτη, που είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη. Από το 2001 έως το 2008 ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης ήταν 3,9%, δηλαδή διπλάσιος από τον μέσο όρο της Ε.Ε. Ομως, οι παθογένειες της ελληνικής οικονομίας δεν την αφήνουν να εξελιχθεί. Σύμφωνα με τη μελέτη του Harvard, αυτές είναι:
1. Η δημιουργία και το «κουκούλωμα» των ελλειμμάτων. Το 1,6% του 1999 τελικά αναθεωρήθηκε σε 3,1% και το έλλειμμα του 3,7% για το 2009 που το ΠΑΣΟΚ το υπολόγισε στο 12,5%, τελικά κατέληξε στο 15,5%. Το υψηλό έλλειμμα του 2009 ήταν κυρίως αποτέλεσμα της αδυναμίας είσπραξης φόρων, ενώ οι προεκλογικές περίοδοι ήταν εποχές διορισμών. Η μελέτη καταγράφει ότι πριν από τις εκλογές του 2009 προστέθηκαν 27.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο, χωρίς να υπάρχει γραφείο για όλους.
2. Αφιλόξενο περιβάλλον για επιχειρήσεις και επενδύσεις.
3. Ανισόρροπη ανάπτυξη. Συνεχής περιορισμός του πρωτογενούς και του δευτερογενούς τομέα και ενίσχυση των υπηρεσιών, σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση του ΑΕΠ.
4. Ο υδροκέφαλος δημόσιος τομέας και το υψηλό μισθολογικό κόστος του Δημοσίου, σε συνδυασμό με το γενναιόδωρο συνταξιοδοτικό σύστημα.
5. Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή, η οποία σύμφωνα με μελέτη του Brookings, αν ήταν η μισή, η Ελλάδα δεν θα αντιμετώπιζε ποτέ δημοσιονομικό πρόβλημα. Η φοροδιαφυγή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον υψηλό αριθμό μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
6. Η χαμηλή ωριαία παραγωγικότητα (μικρότερη κατά 44% του μέσου ευρωπαϊκού όρου), ίσως λόγω του μεγάλου αριθμού μικρομεσαίων και αυτοαπασχολουμένων.


Αντίστροφη μέτρηση
«Το ένα κόμμα αμφισβητούσε τα στατιστικά στοιχεία του άλλου», αναφέρει η μελέτη του Harvard. Το 2004 η κυβέρνηση της Ν.Δ. προχωράει σε απογραφή, η οποία αποκάλυψε ότι το έλλειμμα ήταν υψηλότερο και η Ελλάδα εντάχθηκε σε καθεστώς υπερβολικού ελλείμματος. Αν και βγήκε από την επιτήρηση το 2007, ύστερα από αναθεώρηση του ΑΕΠ, το έλλειμμα της Ελλάδα ποτέ δεν έπεσε κάτω από το 3%. Μολονότι η Ν.Δ. είχε υποσχεθεί επανίδρυση του κράτους, δεν κατάφερε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Αύξησε τον ΦΠΑ, δεν μπορούσε να μειώσει την ανεργία και έχασε ευρωπαϊκούς πόρους.
Το 2009 το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές και προσπαθώντας να ενισχύσει την αξιοπιστία της Ελλάδος αποκαλύπτει ότι το έλλειμμα δεν ήταν στο 3,7% που έλεγε η Ν.Δ., αλλά στο 12,5%. Παραδέχεται επισήμως στις Βρυξέλλες ότι υπάρχει έλλειμμα αξιοπιστίας, μικρή παραγωγικότητα και ότι η διαφθορά και η φοροδιαφυγή έχουν διαστάσεις επιδημίας. Για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών πέρασε από τη Βουλή τρία πακέτα μέτρων λιτότητας για τη μείωση του ελλείμματος...


Δεκαετία ’80: Η εποχή του λαϊκισμού
Το 1981 το ΠΑΣΟΚ κερδίζει με εντυπωσιακή διαφορά τη Νέα Δημοκρατία και ο Ανδρέας Παπανδρέου αναλαμβάνει πρωθυπουργός. Η μελέτη του Harvard χαρακτηρίζει τη δεκαετία του 1980 «εποχή του λαϊκισμού». Το ΠΑΣΟΚ ήθελε την ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας και την αναδιανομή του εισοδήματος. Μεταξύ άλλων, πέρασε νόμους για την προστασία του συνδικαλισμού, ίδρυσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ενώ θεσμοθετήθηκε η αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών για την προστασία έναντι του πληθωρισμού και προστατεύθηκαν νομικά οι υπάλληλοι από τις απολύσεις, βλέποντας παράλληλα μεγάλες αυξήσεις αποδοχών.
Ο δημόσιος τομέας γιγαντώθηκε και πολλές επιχειρήσεις κρατικοποιήθηκαν, ενώ ιδρύθηκε ο Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων όπου εντάχθηκαν σε αυτόν 21 προβληματικές του ιδιωτικού τομέα, σχεδόν απ’ όλους τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας: ναυπηγεία, τσιμέντα, κλωστοϋφαντουργία, χάρτου, πλαστικά. Κατά τη δεκαετία του 1980, οι δημόσιες δαπάνες εκτινάχθηκαν από το 29% του ΑΕΠ στο 49% και το δημοσιονομικό έλλειμμα κατά μέσο όρο στο 10% του ΑΕΠ. Οι κρατικές εγγυήσεις προς ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις έφτασαν στο 32% του ΑΕΠ το 1989, εκ των οποίων οι μισές κατέπεσαν στη δεκαετία του 1990. Στο μεταξύ, ο ρυθμός ανάπτυξης επιβραδύνθηκε σε λιγότερο από 1%. Το δημόσιο χρέος τριπλασιάστηκε από 28% το 1980 στο 89% του 1990. Οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους αυξήθηκαν στο 10% το 1990, απειλώντας από τότε τη βιωσιμότητα του χρέους.
Οι πετρελαϊκές κρίσεις της δεκαετίας του 1970 και η αύξηση του χρήματος στη δεκαετία του 1980 εκτίναξαν τον πληθωρισμό στο 20%. Σε αυτό συνέβαλε η αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών, την οποία καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ από το 1981, αλλά και οι υποτιμήσεις της δραχμής με την οποία ξεπεράστηκαν τρεις κρίσεις του ισοζυγίου πληρωμών. Πάντως, η ανεργία παρέμενε χαμηλότερα από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100001_26/06/2011_447159

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Οι αντεξουσιαστές στην εξουσία. Έρχονται με τους κρατικούς υπαλλήλους της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, φεύγουν με τις κλούβες (βίντεο)

πηγή : olympia

Διαβιούν σε καταλήψεις κρατικών κτιρίων με πληρωμένες τις ΔΕΚΟ, σιχαίνονται οτιδήποτε Ελληνικό. Ο Σοσιαλφασισμός στο μεγαλείο του.

Aυτοί είναι νόμοι κ. Βενιζέλο και κ. Παπανδρέου….

πηγή : olympia // exomatiakaivlepo
Δείτε δυο χαρακτηριστικά σημεία αυτού του νόμου.
Προσέξτε τι δεν αποτελεί αντικείμενο ιδιωτικοποίησης:
Law of Georgia on State Property Privatization
Δεν πωλούνται:
Ορυκτοί, υδάτινοι πόροι, τα χωρικά ύδατα, η υφαλοκρηπίδα, οικονομικές ζώνες κλπ
Δεν πωλούνται επίσης:
Γραμμές μεταφοράς υψηλής τάσης, λιμάνια, σιδηροδρομικοί σταθμοί και αεροδρόμια εθνικού ενδιαφέροντος, υδροηλεκτρικά έργα, το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, δίκτυο και εγκαταστάσεις ύδρευσης κλπ.
Διαβάστε τώρα, τι δεν μπορεί να κάνει ο αγοραστής όταν αγοράσει κρατική περιουσία:
Αναδιοργάνωση και εκκαθάριση της επιχείρησης, Αλλαγή του προσωπικού, μείωση και αύξηση του αριθμού του προσωπικού, Πώληση, ανταλλαγή, ενοικίαση, μίσθωση ή υποθήκης των περιουσιακών στοιχείων κλπ
Πέστε μας τώρα κ. Βενιζέλο τί από όλα τα πιο πάνω ισχύει στον προς ψήφιση, δικό μας εφαρμοστικό νόμο ;
Είναι δυνατόν η Γεωργία μια σαφώς πιο φτωχή από εμάς χώρα, να έχει έναν απλό νόμο που προστατεύει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας και τα συμφέροντα των εργαζομένων ;
Και κάτι τελευταίο πότε ΘΑ φέρετε για ψήφιση στην Βουλή, εκείνον τον περίφημο περί μη πώλησης δημόσιας γης, που τώρα ΠΩΛΕΙΤΑΙ ;;
http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2011/06/blog-post_8963.html

ΜΑΖΙΚΟΙ ΒΙΑΣΜΟΙ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΕΜΠΟΡΙΟ ΟΡΓΑΝΩΝ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η “ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ” ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΣΑΝ “ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ”!

ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ.ΒΕΡΕΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ

κ.ΡΑΜΦΟ

Εδώ η Τουρκία έχει γεμίσει όλη την Ευρώπη με Ασιάτες και Αφρικανούς λαθρομετανάστες και οι ΗΠΑ … ανακάλυψαν ότι η μουσουλμανική χώρα αποτελεί «τόπο προέλευσης, προορισμού και διέλευσης γυναικών, ανδρών και παιδιών που σύρονται στην πορνεία και υποβάλλονται σε καταναγκαστική εργασία».
Αυτό αναφέρεται σε έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το παράνομο “ανθρώπινο εμπόριο” η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα στην Ουάσιγκτον. Η έκθεση κατηγορεί την τούρκικη κυβέρνηση ότι τα μέτρα που λαμβάνει και η πολιτική της «υστερεί κατά πολύ» σε ό,τι αφορά την δίωξη του παράνομου εμπορίου ανθρώπινων ψυχών.
Οι γυναίκες και τα παιδία που είναι θύματα αυτού του εμπορίου και επισημάνθηκαν στην Τουρκία, αναφέρει η έκθεση, προέρχονται κυρίως από χώρες της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης και την Ανατολική Ευρώπη αλλά υπάρχουν και «Τούρκισες που υποβάλλονται σε αναγκαστική πορνεία εντός της χώρας τους».

Μακροπρόθεσμα, θα είμαστε όλοι νεκροί !!! (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ)

πηγή : liston

«In the long run we are all dead»

Tης Μαρία Λούκα


Μια από τις βασικές θέσεις του γνωστού Άγγλου οικονομολόγου Τζον Μέιναρντ Κέινς ήταν ότι σε περιόδους μεγάλων υφέσεων , όπου παγώνουν οι επενδύσεις, καταρρέει η αγοραστική δύναμη των πολιτών και οι τράπεζες σταματούν το δανεισμό, πρέπει το κράτος να παρεμβαίνει αυξάνοντας τις δημόσιες δαπάνες και ενισχύοντας την απασχόληση.

«Βραχυπρόθεσμα ακόμα και το να σκάβει κάποιος λάκκους και να τους ξαναγεμίζει, είναι καλό» έλεγε. Ένα από τα πάγια επιχειρήματα που αντέτειναν οι αντίπαλοι του ήταν πως με μ’ αυτόν τον τρόπο μακροπρόθεσμα θα διογκώνονταν τα ελλείμματα. «Μακροπρόθεσμα, θα είμαστε όλοι νεκροί» απαντούσε.

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος την επομένη της κατάθεσης του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος στη Βουλή χαρακτηρίζοντας το «βαρύ και άδικο σε πολλά σημεία» υποσχόταν ότι μακροπρόθεσμα «θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, θα διαμορφωθεί ένα εθνικό φορολογικό σύστημα που θα αίρει τις αδικίες και θα αποκατασταθεί η δημοσιονομική και η οικονομική ανεξαρτησία της Ελλάδας». Ισχύει ότι είπε ο Άγγλος οικονομολόγος: «Μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί». Για την ακρίβεια μεσοπρόθεσμα. Τότε δηλαδή που όσοι έχουν εισοδήματα εισοδήματα 15.000 ετησίως θα πληρώσουν 74% παραπάνω σε φόρο εισοδήματος, συν 150 ευρώ έκτακτη εισφορά ,συν χαράτσι έως και 500 ευρώ αν δουλεύουν με μπλοκάκι. Κι ότι τους περισσέψει θα το δώσουν για να πληρώσουν την αύξηση φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και τα τσιγάρα.

Το δημόσιο χρέος – στο όνομα της βιωσιμότητας του οποίου θεσπίζονται τα σκληρά μέτρα – θα ακολουθεί την αντίστροφη ακριβώς πορεία από αυτήν των μισθών και των συντάξεων, θα συνεχίσει να αυξάνεται. Το 2015 θα αγγίξει το 200% του ΑΕΠ. Με έκθεση της η Societe Generale εκτιμά πως κι αν ακόμα τα μέτρα υλοποιηθούν κατά γράμμα και η Ελλάδα μπορέσει να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα προϋπολογισμού της τάξεως του 1% ετησίως , θα χρειαστεί 50 χρόνια για να φτάσει σε λόγο χρέους/ΑΕΠ 100%.

Ακόμα κι ψηφιστούν τα μέτρα όμως – πιθανότητα την οποία ο συγκεκριμένος οίκος εκτιμά σε 30% - αρκετά απ’ αυτά δε θα υλοποιηθούν γιατί απλούστατα το βαρέλι έχει πάτο και τον πιάσαμε. Μια εντελώς στεγνή αγορά, δε μπορεί να ανταποκριθεί σε τέτοιας έκτασης εισπρακτικά μέτρα. Ήδη το ποσοστό συμμόρφωσης στις ηλεκτρονικές ειδοποιήσεις της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων των υπόχρεων σε απόδοση ΦΠΑ κυμαίνεται μόλις στο 12%, ενώ το ποσοστό των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και ελεύθερων επαγγελματιών που αδυνατεί να αποπληρώσει δάνεια, ενοίκια, ασφαλιστικές εισφορές, λογαριασμούς ΔΕΚΟ έχει εκτοξευθεί στο 40%. Οι πόρτες δε δείχνουν έξοδο, είναι περιστρεφόμενες.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο λάκκος σκάβεται. Είναι της κυβέρνησης και τον σκάβει μόνη της. Με σχεδόν θρησκευτικού τύπου προσήλωση επιδιώκει να περάσει το πιο σκληρό και ακραία νεοφιλελεύθερο πακέτο μέτρων αγνοώντας το κοινωνικό και πολιτικό κόστος. Διαρρηγνύει βίαια τους δεσμούς της όχι απλώς με την εργατική τάξη αλλά και τα μεσαία στρώματα, οδηγώντας τα στη φτωχοποίηση. Ο Wolfgang Munchau , που δε διακρίνεται για τη ριζοσπαστική του σκέψη, σε άρθρο του στους Financial Times με τίτλο «Ίσως οι Έλληνες βουλευτές πρέπει να πουν ΟΧΙ» χαρακτηρίζει «πολιτική πρόκληση και πράξη οικονομικού βανδαλισμού» το νέο πακέτο λιτότητας. Η κυβέρνηση όμως φαίνεται να έχει απεμπολήσει κάθε στοιχειώδες ένστικτο πολιτικής αυτοσυντήρησης και να έχει εμπεδώσει την αναλωσιμότητα της. Ας είναι. Μπορεί να βαδίσει μόνη της σ’ αυτό το ταξίδι θανάτου, χωρίς να συμπαρασύρει μαζί της ολόκληρη την κοινωνία. Εμείς θα της φτιάξουμε μια ωραία νεκρολογία. Στην πλατεία. Στην πλατεία της αγανάκτησης που μπορεί να γίνει η πλατεία της ανατροπής το επόμενο 48ωρο.

ΥΓ: Διάβαζα στο βιβλίο της Ναόμι Κλαιν «Το δόγμα του Σοκ» ότι το 1985 στη Βολιβία , όταν ο Πρόεδρος Πας θέλησε να περάσει ένα ιδιαίτερα σκληρό και άδικο πακέτο μέτρων, στη χώρα ξέσπασαν απεργίες και κινητοποιήσεις. Οι δυνάμεις καταστολής σκέφτηκαν έναν πρωτότυπο τρόπο για να κάμψουν τις λαϊκές αντιδράσεις. Απήγαγαν τις συνδικαλιστικές ηγεσίες του εργατικού κινήματος και ζητούσαν ως λύτρα να σταματήσουν οι απεργίες. Ένα αντίστοιχο σχέδιο στη χώρα μας σίγουρα θα αποτύγχανε. Αν για παράδειγμα η Αστυνομία απήγαγε εκείνες τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που επέλεξαν σε μια από τις ιστορικότερες στιγμές για το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα να προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες στην κυβέρνηση, μάλλον θα κάναμε κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» λύτρα!

Η σύγκρουση λαού καθεστώτος είναι πλέον θέμα χρόνου….

πηγή : olympia // Εξουσία


Δυστυχώς τα πράγματα στη χώρα μας, διαβλέπουμε ότι εξελίσσονται πλέον άσχημα. Η κρίση έδωσε στην ελληνική κοινωνία μια χρυσή ευκαιρία να μηδενίσει το κοντέρ της, ναι ακόμα και με χρεοκοπία τώρα που είχαμε λίπος, να συσπειρωθεί και να αντιμετωπίσει την οικονομική κατάρρευση ενωμένη, με μεγάλη μεν δυσκολία στην αρχή, αλλά με προοπτική αλλαγής νοοτροπίας και γρήγορης προόδου και ανάπτυξης αμέσως μετά.
Όπως ήταν επόμενο, η οικονομική κατάρρευση θα έφερνε και την κατάρρευση του κρατικοδίαιτου σοσιαλιστικού καθεστώτος του ΠΑΣΟΚ. Της τελευταίας σοβιετικού και ολοκληρωτικού τύπου κρατικοδίαιτης νομενκλατούρας στον κόσμο, συντηρούμενης με δανεικά. Αυτό ήταν και το ζητούμενο, αλλά αυτό δεν έγινε.
Το ΠΑΣΟΚ “έξυπνα” και οδηγούμενο από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, αποφάσισε, τόσο με το πρώτο Μνημόνιο όσο και τώρα με το Μεσοπρόθεσμο (Μνημόνιο 2), να συντηρήσει το καθεστώς του, πάλι με δανεικά, σε βάρος…. ολόκληρου του υπολοίπου κοινωνικού σώματος και κυρίως του ιδιωτικού τομέα, ξεπουλώντας τα πάντα και εξαθλιώνοντας τον υπόλοιπο λαό, αφού του αφαιρεί εισοδήματα και ότι περιουσικό “λίπος” είχε μέσω της βάναυσης φορολογίας..
Τα πράγματα όμως θα εξελιχτούν άσχημα. Η κοινωνία προβλέπουμε ότι δυστυχώς θα διχαστεί έντονα με απρόβλεπτες συνέπειες. Η τρόϊκα δεν αντιλαμβάνεται τις σκέψεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά και να τις αντιλαμβάνεται δεν την ενδιαφέρει. Από το ένα μέρος θα είναι μια κρατικοδίαιτη σοσιαλιστική νομενκλατούρα που θα καλοπερνάει, με όλα τα κρατικοδίαιτα εξαρτήματα, τους κρατικοδίαιτους νταβατζήδες και τους μηχανισμούς προπαγάνδας και καταστολής, με τη συμπαράσταση παρακρατικών και αλλοδαπών και από την άλλη ο εξαθλιωμένος λαός.
Κάποια στιγμή, όταν οι οικονομικές δυσκολίες γίνουν ανυπόφορες για μεγάλες λαϊκές μάζες (εδώ παίζεται ο χρόνος και όχι το εάν), θα ξεσπάσει λαϊκή εξέγερση, πολύ διαφορετική από αυτή της πλατείας, με συγκεκριμένο πλέον στόχο ανατροπής και οργάνωση και θα είναι αγώνας μέχρι τέλος. Όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο γρήγορα θα προχωρήσει η οικονομική εξαθλίωση και πόσο γρήγορα θα κάνει την εμφάνισή της μια λαϊκή ηγετική ομάδα. Τα πάντα είναι πλέον θέμα χρόνου.
Πολύ θα θέλαμε να γνωρίζουμε που τοποθετεί τον εαυτό της η Νέα Δημοκρατία, μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, γιατί εμείς δεν βλέπουμε κάποια προοπτική σε μια τέτοια εξέλιξη, για το κόμμα αυτό, έτσι όπως λειτουργεί.
hassapis-peter

Πόλεμος στο Σύνταγμα- Έκκληση για γιατρούς στο Μετρό Συντάγματος

Πηγή : www.olympia.gr

Αφού ψηφίστηκε και επίσημα η κατοχή της χώρας τώρα η κατοχική κυβέρνηση βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο εξόντωσης κάθε αντίδρασης.
Αυτή την στιγμή στο Σύνταγμα επικρατεί χάος καθώς η αστυνομία κάνει εδώ και ώρες αλόγιστη χρήση χημικών εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, ώστε να κάμψουν κάθε φωνή διαμαρτυρίας.
Αυτή την στιγμή στο Μετρό Συντάγματος υπάρχουν περίπου 150 άνθρωποι με αναπνευστικά προβλήματα λόγω των χημικών και άλλους τραυματισμούς. Γιατρός πριν λίγο μέσω των δελτίων ειδήσεων έκανε έκκληση σε γιατρούς να μεταβούν στο σημείο για να βοηθήσουν τους τραυματίες.
Ο φασισμός ΓΑΠ-Παπανδρέου Γ΄-Τσολάκογλου Β΄ τώρα δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο.
αἰέν ἀριστεύειν

Αυτοί Ψήφισαν το Μεσοπρόθεσμο! 155 Ηροστρατοι + 5 Πιλάτοι!

Πηγή : www.olympia.gr


netakias.wordpress.com
Διαδόστε την λίστα!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΕΔΩ (link A . link B )
Δεν πρέπει να ξεχάσουμε! Δεν πρέπει να συγχωρήσουμε!
Βρείτε τον ΠΑΣΟΚο της γειτονιά σας και πείτε του την γνώμη σας, στείλτε του ευχαριστήριο email, μόνο αυτό φοβούνται!
ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΜΑΣ!
ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!
ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!

AYTOI ΨΗΦΙΣΑΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

  1. Ραγκούσης Νικολάου Ιωάννης ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ragousis@pasok.gr
  2. Παναρίτη Ιωάννου Ελένη (Έλενα) ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ http://www.prosperityunbound.com
  3. Μόσιαλος Αρχοντή Ηλίας ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ http://www2.lse.ac.uk/LSEHealthAndSocialCare/LSEHealth/whosWho/profiles/eamossialos@lseacuk.aspx
  4. Τσόκλη Κωνσταντίνου Μαρία Γλυκερία (Μάγια) ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ http://www.mayatsoclis.gr
  5. Γερουλάνος Μαρίνου Παύλος ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/c108a135-0b26-4189-a797-7431fd708bf4
  6. Σκανδαλίδης Γεωργίου Κωνσταντίνος Α’ ΑΘΗΝΩΝ kskan@pasok.gr
  7. Διαμαντοπούλου Δημητρίου ‘Αννα Α’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.diamantopoulou.gr
  8. Παπουτσής Δημητρίου Χρήστος Α’ ΑΘΗΝΩΝ papoutsi@otenet.gr
  9. Αλευράς Γεωργίου Αθανάσιος (Νάσος) Α’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.alevras.gr
  10. Τσούρας Αγγέλου Αθανάσιος Α’ ΑΘΗΝΩΝ atsouras@otenet.gr
  11. Κουβέλης Σταύρου Σπυρίδων Α’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.spyroskouvelis.gr
  12. Οικονόμου Σπυρίδωνα Παντελής Α’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.poikonomou.gr
  13. Ζούνη Λάμπρου Παναγιώτα (Πέμη) Α’ ΑΘΗΝΩΝ pemizouni@gmail.com
  14. Λοβέρδος Νικολάου Ανδρέας Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.loverdos.gr
  15. Χρυσοχοϊδης Βασιλείου Μιχαήλ Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.chrisochoidis.gr
  16. Κατσέλη Πελοπίδα Λουκία-Ταρσίτσα (Λούκα) Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.loukakatseli.gr
  17. Κακλαμάνης Χρήστου Απόστολος Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.apkaklamanis.gr
  18. Αποστολάκη Γεωργίου Ελένη-Μαρία (Μιλένα) Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.apostolakimilena.gr
  19. Ανδρουλάκης Γρηγορίου Δημήτριος (Μίμης) Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.mimis.gr
  20. Ξενογιαννακοπούλου Διονυσίου Μαρία – Ελίζα (Μαριλίζα) Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.xenogiannakopoulou.gr
  21. Ευθυμίου Δημητρίου Πέτρος Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.petrosefthymiou.gr
  22. Παπανδρέου Ανδρέα Βασιλική (Βάσω) Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.vpapandreou.gr/
  23. Χυτήρης Γερασίμου Τηλέμαχος Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.hitiris.gr
  24. Κουτρουμάνης Σπυρίδωνος Γεώργιος Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.koutroumanis.gr
  25. Νταλάρα Γεωργίου Άννα Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.annadalara.gr
  26. Γείτονας Ιωάννη Κωνσταντίνος Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.gitonas.gr
  27. Παπαϊωάννου Ηλία Μιλτιάδης Β’ ΑΘΗΝΩΝ papmilt@otenet.gr, mpapaioannou@parliament.gr
  28. Βούρος Στεφάνου Ιωάννης Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.giannisvouros.gr
  29. Χαραλαμπόπουλος Ιωάννη Γεώργιος-Ερνέστος Β’ ΑΘΗΝΩΝ http://www.haralabopoulos.gr
  30. Πρωτόπαπας Ιωάννη Χρήστος Β’ ΑΘΗΝΩΝ polxprot@otenet.gr
  31. Μίχος Σπυρίδωνος Λάμπρος Β’ ΑΘΗΝΩΝ labmichos@gmail.com
  32. Μωραϊτης Χρήστου Αθανάσιος (Θάνος) ΑΙΤΩΛ/AΚΑΡΝΑΝΙΑΣ http://www.moraitisthanos.gr
  33. Μακρυπίδης Διονυσίου Ανδρέας ΑΙΤΩΛ/AΚΑΡΝΑΝΙΑΣ makrypidis@makrypidis.gr
  34. Γιαννακά Δημητρίου Σοφία ΑΙΤΩΛ/AΚΑΡΝΑΝΙΑΣ http://www.giannaka.gr
  35. Μανιάτης Αναστασίου Ιωάννης ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ http://www.maniatisy.gr/
  36. Ρέππας Παναγιώτη Δημήτριος ΑΡΚΑΔΙΑΣ http://www.dimitrisreppas.gr
  37. Κωνσταντινόπουλος Κωνσταντίνου Οδυσσέας ΑΡΚΑΔΙΑΣ http://www.odysseasnet.gr
  38. Τσιρώνης Μιχαήλ Δημήτριος ΑΡΤΗΣ http://www.dtsironis.gr
  39. Στασινός Σωτηρίου Παύλος ΑΡΤΗΣ p.stasinos@parliament.gr
  40. Παπανδρέου Ανδρέα Γιώργος ΑΤΤΙΚΗΣ (υπόλοιπο) gpapandreou@parliament.gr
  41. Χριστοφιλοπούλου συζ. Δημητρίου Παρασκευή (Εύη) ΑΤΤΙΚΗΣ (υπόλοιπο) http://www.christofilopoulou.gr
  42. Πάγκαλος Γεωργίου Θεόδωρος ΑΤΤΙΚΗΣ (υπόλοιπο) http://www.pangalos.gr
  43. Ασπραδάκης Μιχαήλ Παντελεήμων (Παντελής) ΑΤΤΙΚΗΣ (υπόλοιπο) http://www.aspradakis.gr
  44. Βρεττός Σπυρίδωνος Κωνσταντίνος (Ντίνος) ΑΤΤΙΚΗΣ (υπόλοιπο) http://www.dinosvrettos.gr/
  45. Κατσιφάρας Ιωάννη Απόστολος ΑΧΑΪΑΣ http://www.katsifaras.gr
  46. Σπηλιόπουλος Γεωργίου Κωνσταντίνος ΑΧΑΪΑΣ http://www.kspiliopoulos.gr
  47. Παπαδόπουλος Ιωάννη Αθανάσιος ΑΧΑΪΑΣ http://www.athanpapadopoulos.gr
  48. Τριανταφυλλόπουλος Θεοδώρου Ανδρέας ΑΧΑΪΑΣ http://www.triantafillopoulos.gr/
  49. Τόγιας Ιωάννη Βασίλειος ΒΟΙΩΤΙΑΣ togias@parliament.gr
  50. Τσόνογλου -Βυλλιώτη Παράσχου Βασιλική ΒΟΙΩΤΙΑΣ tsonoglou@hotmail.com
  51. Αγάτσα Αριστείδη Αριάδνη ΒΟΙΩΤΙΑΣ http://www.ariaagatsa.gr
  52. Χαντάβας Αριστοτέλη Αθανάσιος ΓΡΕΒΕΝΩΝ http://www.chantavas.gr
  53. Αηδόνης Ευαγγέλου Χρήστος ΔΡΑΜΑΣ xristos@aidonis.gr
  54. Κεφαλίδου Δημητρίου Χαρούλα (Χαρά) ΔΡΑΜΑΣ x.kefalidou@parliament.gr
  55. Κρεμαστινός Θωμά Δημήτριος ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ kremastinos@parliament.gr, kremastinos@gmail.com
  56. Νικητιάδης Νικολάου Γεώργιος ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ nikitiades@parliament.gr
  57. Ζωίδης Ηλία Νικόλαος ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ http://www.nikos-zoidis.gr
  58. Κουσουρνάς Γεωργίου Ευστάθιος ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ http://vo.pasok.gr/kousournas
  59. Ντόλιος Πασχάλη Γεώργιος ΕΒΡΟΥ gntolios@parliament.gr
  60. Ρενταρή – Τέντε Νικολάου Όλγα ΕΒΡΟΥ http://olgarentari.wordpress.com/
  61. Τσιαούση Παναγιώτη Ελένη ΕΒΡΟΥ http://www.tsiaousieleni.gr/
  62. Περλεπέ – Σηφουνάκη Αγγέλου Αικατερίνη ΕΥΒΟΙΑΣ http://www.perlepe.gr
  63. Κεδίκογλου Άγγελου Συμεών ΕΥΒΟΙΑΣ http://www.symeonkedikoglou.gr
  64. Καρανίκας Δημητρίου Ηλίας ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ http://www.karanikasilias.gr
  65. Βαρβαρίγος Αντωνίου Δημήτριος ΖΑΚΥΝΘΟΥ zak@parliament.gr , ppab@otenet.gr
  66. Κατρίνης Ιωάννη Μιχαήλ ΗΛΕΙΑΣ http://www.katrinis.gr
  67. Κουτσούκος Δημητρίου Γιάννης ΗΛΕΙΑΣ j.koutsoukos@parliament.gr
  68. Αντωνακόπουλος Γεωργίου Παναγιώτης ΗΛΕΙΑΣ antonakopoulostakis@gmail.com
  69. Δημητρουλόπουλος Πανταζή Παναγιώτης (Τάκης) ΗΛΕΙΑΣ http://vo.pasok.gr/takisdimitroulopoulos
  70. Σιδηρόπουλος Γεωργίου Αναστάσιος ΗΜΑΘΙΑΣ
  71. Γικόνογλου Μόσχου Αθανάσιος ΗΜΑΘΙΑΣ
  72. Τόλκας Χαραλάμπους Άγγελος ΗΜΑΘΙΑΣ info@tolkas.gr
  73. Κεγκέρογλου Αλεξάνδρου Βασίλειος ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ http://www.kegeroglou.gr
  74. Αρναουτάκης Φωκίωνος Σταύρος ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ http://www.arnaoutakis.gr
  75. Παρασύρης Γεωργίου Φραγκίσκος ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ http://www.fparasiris.gr
  76. Στρατάκης Σοφοκλή Εμμανουήλ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ http://www.mstratakis.gr/
  77. Σκραφνάκη Γρηγορίου Μαρία ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ info@mskrafnaki.gr
  78. Κατσούρας Σπυρίδωνα Χρήστος ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ http://www.katsouras.gr
  79. Βενιζέλος Βασιλείου Ευάγγελος Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ http://www.evenizelos.gr
  80. Καστανίδης Γεωργίου Χαράλαμπος Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ http://www.kastanidisharis.gr
  81. Αράπογλου Ανέστη Χρυσή Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ chrysaar@otenet.gr
  82. Μαγκριώτης Αστερίου Ιωάννης Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ http://www.magriotis.blogspot.com
  83. Καϊλή Aλεξάνδρου Ευδοξία-Εύα Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ http://www.evakaili.gr
  84. Βούγιας Αλεξάνδρου Σπυρίδων Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ http://www.vougias.gr
  85. Ρομπόπουλος Αποστόλου Θωμάς Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ http://www.thomasrobopoulos.gr
  86. Γερανίδης Θεοδώρου Βασίλειος Β’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ geranidis@parliament.gr, geranidi@athserv.otenet.gr
  87. Αρβανιτίδης Πέτρου Γεώργιος Β’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ http://www.garvanitidis.gr
  88. Παντούλας Χρήστου Μιχαήλ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ pandoulas@parliament.gr
  89. Αργύρης Ιωάννη Ευάγγελος ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ http://www.eargiris.gr
  90. Οικονόμου Σωκράτη Αθανάσιος ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ http://www.thanasisoikonomou.gr
  91. Τιμοσίδης Ιωάννη Μιχαήλ ΚΑΒΑΛΑΣ http://www.timosidis.gr
  92. Παπουτσής Πασχάλη Δημήτριος ΚΑΒΑΛΑΣ http://www.dpapoutsis.gr
  93. Εμινίδης Κωνσταντίνου Σάββας ΚΑΒΑΛΑΣ http://vo.pasok.gr/savvaseminidis/
  94. Ρόβλιας Χρήστου Κωνσταντίνος ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ http://www.rovlias.gr
  95. Σαλαγιάννης Βασιλείου Νικόλαος ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ http://www.Salagiannis.gr
  96. Θεοχάρη Αριστοτέλη Μαρία ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ mtheoxar@otenet.gr
  97. Πετσάλνικος Ιωάννη Φίλιππος ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ http://www.petsalnikos.gr
  98. Γκερέκου Ιωάννη Αγγελική (‘Αντζελα) ΚΕΡΚΥΡΑΣ http://www.gerekou.gr
  99. Μοσχόπουλος Αγαθαγγέλου Σπυρίδωνας ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
  100. Φλωρίδης Διαμαντή Γεώργιος ΚΙΛΚΙΣ http://www.floridis.gr
  101. Παραστατίδης Σωκράτη Θεόδωρος ΚΙΛΚΙΣ th.parastatidis@parliament.gr
  102. Κουκουλόπουλος Δημητρίου Παρασκευάς ΚΟΖΑΝΗΣ http://www.koukoulopoulos.gr
  103. Αθανασιάδης Θεοδώρου Αλέξανδρος ΚΟΖΑΝΗΣ athan8@otenet.gr
  104. Βλατής Νικολάου Ιωάννης ΚΟΖΑΝΗΣ http://www.vlatis.gr
  105. Μπεγλίτης Ανδρέα Παναγιώτης ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ http://www.beglitis.gr
  106. Φαρμάκη-Γκέκη Γεωργίου Αικατερίνη ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ http://www.kfarmaki.gr
  107. Μανωλάκης Χρήστου Άγγελος ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ http://www.manolakis.gr
  108. Ρήγας Θεοφάνη Παναγιώτης ΚΥΚΛΑΔΩΝ http://www.prigas.gr
  109. Παπαμανώλης Νικολάου Γεώργιος ΚΥΚΛΑΔΩΝ
  110. Γρηγοράκος Γεωργίου Λεωνίδας ΛΑΚΩΝΙΑΣ http://www.grigorakos.gr
  111. ‘Εξαρχος Θεοδώρου Βασίλειος ΛΑΡΙΣΗΣ http://vo.pasok.gr/eksarxos
  112. Σαχινίδης Δημητρίου Φίλιππος ΛΑΡΙΣΗΣ philippos@sachinidis.gr
  113. Νασιώκας Παναγιώτη Έκτορας ΛΑΡΙΣΗΣ http://www.nasiokas.gr
  114. Καρχιμάκης Ελευθερίου Μιχαήλ ΛΑΣΙΘΙΟΥ http://www.karximakis.gr
  115. Σηφουνάκης Οδυσσέα Νικόλαος ΛΕΣΒΟΥ http://www.sifounakis.gr
  116. Μαργέλης Νικολάου Σπυροπάνος ΛΕΥΚΑΔΟΣ smargelis@parliament.gr margelis@otenet.gr
  117. Καρτάλης Ιωάννη Κωνσταντίνος ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ grafeio1@kkartalis.gr
  118. Ζήση Αθανασίου Ροδούλα ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ zisi@parliament.gr , rodzissi@otenet.gr
  119. Κουσελάς Ηλία Δημήτριος ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ http://kouselas.parliament.gr
  120. Γιαννακοπούλου Ιωάννη Κωνσταντίνα (Νάντια) ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ http://www.nadiagiannakopoulou.gr
  121. Βουδούρης Γεωργίου Οδυσσέας ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ http://www.odysseas-voudouris.gr
  122. Μάντατζη Μουχάμερ Τσετίν ΞΑΝΘΗΣ mantatzi@parliament.gr , mantatzi.tsetin@gmail.com
  123. Ξυνίδης Γεωργίου Σωκράτης ΞΑΝΘΗΣ s.xinidis@gmail.com , s.xynidis@parliament.gr
  124. Καρύδης Μιχαήλ Δημήτριος Α’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ http://www.karydis.com.gr
  125. Μπεντενιώτης Ανάργυρου Εμμανουήλ Α’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ mpenteniotis@parliament.gr
  126. Νιώτης Δημητρίου Γρηγόριος Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ niotis@ath.forthnet.gr , niotis@parliament.gr
  127. Λιντζέρης Γεωργίου Δημήτριος Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ http://www.lintzeris.gr/
  128. Διαμαντίδης Δημητρίου Ιωάννης Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ http://www.gdiamantidis.gr/
  129. Τζάκρη Εμμανουήλ Θεοδώρα ΠΕΛΛΗΣ http://www.tzakri.gr
  130. Θεοδωρίδης Ιωάννη Ηλίας ΠΕΛΛΗΣ ilias_theodoridis@hotmail.com
  131. Γιουματζίδης Μελετίου Βασίλειος ΠΕΛΛΗΣ vasgiouma@gmail.com
  132. Αμοιρίδης Παναγιώτη Ιωάννης ΠΙΕΡΙΑΣ www.g-amoiridis.gr
  133. Παπαγεωργίου Ανδρέα Αθανάσιος ΠΙΕΡΙΑΣ http://www.thpapageorgiou.gr
  134. Μίχου Κωνσταντίνου Μαρία ΠΙΕΡΙΑΣ http://www.mariamixou.gr
  135. Όθωνας Όθωνα Εμμανουήλ ΡΕΘΥΜΝΗΣ http://www.m-othonas.gr
  136. Χατζή Οσμάν Ραήφ Αχμέτ ΡΟΔΟΠΗΣ ahmet.haciosman@gmail.com
  137. Πεταλωτής Στυλιανού Γεώργιος ΡΟΔΟΠΗΣ stigeo@otenet.gr , giorgos_petalotis@parliament.gr
  138. Βαρδίκος Χαραλάμπους Πυθαγόρας ΣΑΜΟΥ www.pvardikos.gr
  139. Μπόλαρης Ηλία Μάρκος ΣΕΡΡΩΝ http://www.bolaris.gr
  140. Κουτμερίδης Θεοδώρου Ευστάθιος ΣΕΡΡΩΝ http://www.koutmeridis.gr
  141. Τζελέπης Γεωργίου Μιχαήλ ΣΕΡΡΩΝ http://www.tzelepis.net
  142. Χάϊδος Ιωάννη Χρήστος ΤΡΙΚΑΛΩΝ http://www.chaidos.gr
  143. Μαγκούφης Ευθυμίου Χρήστος ΤΡΙΚΑΛΩΝ ch.magoufis@parliament.gr
  144. Μερεντίτη Δημητρίου Αθανασία (Σούλα) ΤΡΙΚΑΛΩΝ http://www.merentiti.gr
  145. Τσώνης Αθανασίου Νικόλαος ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ http://nikostsonis.blogspot.com
  146. Αντωνίου Νικολάου Αντωνία (Τόνια) ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ http://www.toniaantoniou.gr
  147. Μπατζελή Γεωργίου Αικατερίνη ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ http://www.kbatzeli.gr
  148. Παπαθανάση Κωνσταντίνου Αφροδίτη ΦΩΚΙΔΟΣ afropapathanasi@yahoo.gr , papathanasi@parliament.gr
  149. Δριβελέγκας Κωνσταντίνου Ιωάννης ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ gdriv10@otenet.gr
  150. Λαφαζάνης Γεωργίου Αργύριος ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ http://argirislafazanis.blogspot.com/
  151. Δαμιανάκης Νικολάου Ευτύχιος ΧΑΝΙΩΝ edamianakis@otenet.gr
  152. Σκουλάκης Γεωργίου Εμμανουήλ ΧΑΝΙΩΝ http://skoulakis.blogspot.com
  153. Βαλυράκης Ιωαν. Ιωσήφ ΧΑΝΙΩΝ http://www.valirakis.gr
  154. Τσουρή Στεφάνου Ελπίδα ΧΙΟΥ http://www.tsouri.gr

ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΔ (διεγράφη)

  1. Ελισάβετ (Έλσα) Δημητρίου Παπαδημητρίου. ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ

ΑΥΤΟΙ ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΑΡΟΝ (ηθελαν αν πουν ναι, αλλά…)

ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ (Τηλ: (+30) 210 9000000 Fax: (+30) 210 9000100)
  1. Ντόρα Μπακογιάννη.
  2. Χρήστος Μαρκογιαννάκης.
  3. Λευτέρης Αυγενάκης.
  4. Κώστας Κιλτίδης.
  5. Γιώργος Κοντογιάννης.
http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Ana-Koinovouleftiki-Omada/.
ΠΗΓΗ http://netakias.wordpress.com/2011/06/29/efialtis