«Κένωση λοιπὸν θὰ πεῖ: παραδίνω τὸ πνεῦμα μου, τὸν ἑαυτό μου, τὴν ὕπαρξή μου στὸν Θεό. Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ αὐτοπαράδοση δὲν εἶναι ἀτομικὸ κατόρθωμα τοῦ ἀνθρώπου — ἂν μποροῦσε νὰ εἶναι, θὰ περίττευε ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀντὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία θὰ χρειαζόμασταν ἁπλῶς μιὰ θρησκεία ποὺ νὰ ἠθικολογεῖ γιὰ νὰ μᾶς διδάξει τὴ γυμναστικὴ τῆς αὐτοπαραίτησης. Ἡ μετατροπὴ τῆς ἀδήριτης (λόγῳ κτιστότητας) ἀναγκαιότητας τοῦ θανάτου σὲ ἐλεύθερη, ἀγαπητικὴ αὐτοπαράδοση τοῦ ἀνθρώπου στὸν Θεό, εἶναι μιὰ καινούργια, ἐπιπλέον ὑπαρκτικὴ δυνατότητα ποὺ προσέδωσε στὴν ἀνθρώπινη φύση ὁ Υἱὸς μὲ τὴ σάρκωσή του καὶ τὸν σταυρικό του θάνατο: Νὰ μπορεῖ κάθε ἄνθρωπος, νὰ μεταποιεῖ τὸν φυσικὸ (τῆς φύσης του) θάνατο σὲ ζωτικὴ καὶ ζωοποιὸ σχέση μὲ τὸν Πατέρα — σχέση ποὺ ἐνεργεῖται πιὰ ὄχι μὲ τὶς ἐνέργειες τῆς κτιστῆς ἐφήμερης φύσης,
ἀλλὰ μὲ τὶς ἐνέργειες τῆς Χάρης: Χάρη-χάρισμα εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Πατρός, ἡ ἴδια ποὺ ὑποστασιάζει (κάνει πραγματικὴ ὕπαρξη) τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Πνεῦμα. (...)».
Χρήστος Γιανναράς
https://anastasiosk.blogspot.com/2024/08/blog-post_99.html
ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ. ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΟΥΚΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΦΑΣ, ΠΑΡΑ ΜΕΓΑΛΟ ΛΟΓΟ ΝΑ ΠΕΙΣ.
6 σχόλια:
Θά μποροῦσε τουλάχιστον ὁ εὐλογημένος (καί συχωρεμένος) νά συμπληρώνει - μετά ἀπό κάθε θεολογική διατύπωση - " νά ἔτσι, κατά πώς τό λειτούργησε - τό ἐφήρμοσε, τό βίωσε ὁ ῞Αγιος ...Παΐσιος, Πορφύριος, ῏Ιάκωβος κλπ", ἄνθρωποι δλδ τῆς ἐποχῆς μας, πού τούς ζήσαμε...καί θά ἐπιβεβαίωνε καί αὐτός καί ἐμεῖς...Γιατί - καταλαβαίνουμε - θά ἦταν πολύ δύσκολο νά πεῖ ὅτι ὀμιλεῖ ἀπο προσωπική ἐμπειρία.Καί νά πεῖς ὅτι δέν εἶχε διαβάσει ῞Αγιο Μάξιμο (θεολογία ἄνευ πράξεως δέν γίνεται....) Δέν πειράζει, τί νά κάμωμεν, ὁ Θεός νά τόν ἀναπαύει!
Υπαρχει λόγος πού χρησιμοποιείται ο Αγιος Μάξιμος από τούς νεοορθοδόξους. Διότι χησιμοποιεί τήν ουσία σύμφωνα μέ τήν έννοια τής καθολικότητος τού Αριστοτέλη καί όχι σάν ένα συκγεκριμένο αντικείμενο πράγμα. Στηριγμένοι στήν έννοια αυτή κατασκευάζουν τήν νέα οντολογία η οποία αδειάζει τήν ενσάρκωση τού Χριστού, επινοώντας τήν καμπαλιστική καθολική σάρκωση(Σταμούλης). Τό θεμα είναι γιατί δέν διάβασε Αγιο Γρηγόριο Παλαμά.
απαντηση που για να την καταλαβουμε δωσε και αλλο τα φωτα σου...
Μιά βοήθεια μπορούμε νά πάρουμε από τόν Γ. Μπόρα. Στον Πλάτωνα οι Ιδέες είναι καθαρές ουσίες, ο Αριστοτέλης όμως δεν συντάσσεται με αυτή την θέση. Για τον Αριστοτέλη αυτές οι ουσίες, τα «καθόλου» ή καθολικές έννοιες, δεν είναι ξεχωριστές από τα φυσικά αντικείμενα. Δεν βρίσκονται σε έναν κόσμο ανεξάρτητο από τον αισθητό. Σχετίζονται με αυτά και προκύπτουν από αυτά μέσω νοητικής αφαίρεσης. Αυτό σημαίνει ότι οι καθολικές έννοιες του Αριστοτέλη δεν είναι οι Ιδέες του Πλάτωνα. Για τον Πλάτωνα πραγματικότητα είναι ο κόσμος των Ιδεών και των Αρχετύπων. Γίνονται αντιληπτές μόνο με τη λογική και όχι με τις αισθήσεις. Τα αισθητά αντικείμενα τα θεωρεί κατώτερα, υλικά και φθαρτά είδωλα των ιδεών, οι οποίες τα μορφοποιούν. Θεωρεί πως όλα όσα βλέπουμε γύρω μας είναι αντανακλάσεις των Ιδεών, ομοίως και ότι υπάρχει μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Για τον Αριστοτέλη η πραγματικότητα βρίσκεται σ’ αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας. Όλα όσα υπάρχουν μέσα στην ψυχή του ανθρώπου είναι αντανακλάσεις των πραγμάτων και των αντικειμένων του φυσικού κόσμου.
Οσον αφορά τήν Αγία Τριάδα καί τήν μείωση τών Υποστάσεων σέ Πρόσωπα μέ τήν αντικατάσταση τής Υπερούσιας ουσίας σέ Κοινωνία καί σέ κοινωνία προσώπων, εικόνα τής οποίας είναι η Σύναξη τής Θ. Λειτουργίας, τό Σομπόρνοστ, τών Ρώσων, αρκεί ο λόγος τού Αγίου Γρ. Παλαμά. Στήν Αγία Τριάδα δέν υπάρχει ουσία ανυπόστατος καί υπόσταση ανούσιος. Οπως κατήντησαν μέ τήν κένωση τού Χριστού τήν ενσαρκωμένη Υπόσταση , προσλαμβάνοντάς την σάν απλό όνομα πού ενώνει εικονικά τίς δύο φύσεις. Υποκειμενικά.
https://orthodoxostypos.gr/%CF%80-%CE%B4-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%B1%CE%B5-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81-%CE%B9%CF%89-%CE%B6%CE%B7%CE%B6%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1%CF%83-%CE%B4%CF%85%CE%BF-%CE%B4%CE%B9/ ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ ΣΤΑΝΙΛΟΑΕ
Δημοσίευση σχολίου