Λένε ότι υπάρχει ο ορός της αλήθειας, που είναι ικανός να νικήσει τις αντιστάσεις ακόμη και των πιο αμετανόητων σκληροπυρηνικών ψευτών. Εάν υπάρχει, λειτουργεί με καθυστέρηση. Αντίθετα, ο ορός των ψεμάτων είναι πολύ ενεργός, ιδιαίτερα δέ χρησιμοποιείται από εκείνους που ασκούν εξουσία. Απόδειξη τα συμπεράσματα της AIFA -Ιταλικής Υπηρεσίας Φαρμάκων- που μετά από χρόνια παραδέχτηκε το κάστρο των ψεμάτων γύρω από τους γενετικούς ορούς που αναγκαστήκαμε να εμβολιαστούμε υπό καθεστώς εκβιασμού. Τα παρασκευάσματα mRna - που κακώς αποκαλούνται "εμβόλια" xxccini (ο αναγνώστης να με συγχωρέσει, αλλά η δημοκρατική λογοκρισία είναι πολύ αποτελεσματική και προσεκτική) - δεν ανοσοποιούν κατά του ιού Covid. Τόσο πολύ που τα κρούσματα συνεχίζονται, αν και με μικρότερη επίπτωση και κίνδυνο. Ένα "εμβόλιο" (xxccino) που δεν ανοσοποιεί δεν είναι "εμβόλιο" (xxccino). Η αλήθεια παλεύει να βγει, αλλά στο τέλος contra factum non valet argumentum (δεν υπάρχει επιχείρημα απέναντι στα γεγονότα).
Ως εκ τούτου, το κύμα εκβιασμού, βίας και κατήχησης από τους διάφορους φορείς εξουσίας (κυβερνήσεις, διεθνικοί φορείς, μηχανισμοί μέσων επικοινωνίας, πολιτιστικοί φορείς, επιστημονικοί ηγέτες, Big Pharma) υποχωρεί τελικά μπροστά σε λίγη αλήθεια. Μόνο λίγη, αφού είναι ακόμη νωρίς να ακούσουμε από επίσημες φωνές ότι οι μάσκες, οι διαπροσωπικές αποστάσεις, οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας, οι ταξιδιωτικές απαγορεύσεις και όλα τα σύνεργα που άλλαξαν τη ζωή μας ανάμεσα σε φόβους, εκβιασμούς, τιμωρίες, απειλές, πιέσεις και καταγγελίες, μάλλον δεν απέτρεψαν κανένα κρούσμα.
Η παγκόσμια επιδημία -όπως και αν γεννήθηκε και αναπτύχθηκε- χρησιμοποιήθηκε ως πείραμα στά άθλια σώματα για σκοπούς ελέγχου και για να εισαγάγει νέους τύπους κυριαρχίας στους λαούς: ψηφιακά διαβατήρια, υποχρεώσεις υγείας, τσιπ, απομακρυσμένη επιτήρηση. Παρεμπιπτόντως, η Big Pharma πλούτισε (μέτοχοι της είναι τα μεγάλα διεθνή fund...) και έχει βάλει κάτι στον οργανισμό μας που δεν γνωρίζουμε τα αποτελέσματα και τους σκοπούς του. Το να σκέφτεσαι άσχημα, υποστήριξε ο Andreotti, είναι αμαρτία, αλλά συχνά πέφτεις μέσα... Αργά ή γρήγορα θα ανακαλύψουμε επίσης τους πραγματικούς στόχους των ορών mRna. Τώρα γνωρίζουμε ότι δεν έχουν ανοσοποιητική λειτουργία. Επαναλαμβάνουμε: δεν είναι εμβόλια. Δεδομένου ότι το τεράστιο παγκόσμιο πανδημικό τσίρκο δεν δημιουργήθηκε για να επιτύχει ένα φαινόμενο εικονικού φαρμάκου, ο σκοπός ήταν και είναι κάτι άλλο. Τρέμουμε στη σκέψη ότι οι κακές μας σκέψεις είναι αληθινές. Eλπίζουμε διακαώς να κάνουμε λάθος και να επιστρέψουμε στον κύκλο των θεωρητικών συνωμοσίας.
Το μάθημα, για όσους θέλουν να το ακούσουν, είναι ξεκάθαρο: το ψέμα είναι το καθημερινό ψωμί της εξουσίας. Το να γίνεσαι δύσπιστος στις επίσημες αλήθειες είναι επομένως σημάδι σοφίας, ψυχικής υγείας και λογικής. Η ολιγαρχία είναι ψυχοπαθής, της οποίας το παραλήρημα της παντοδυναμίας, σε συνδυασμό με την περιφρόνηση του λαού, την καταστροφική βούληση και τη μεθοδική, προγραμματική εξαπάτηση, είναι το συγκεκριμένο σημάδι της πολύ σκληρής ιστορικής περιόδου που ζούμε.
Τώρα που έχουν περάσει μερικά χρόνια από εκείνη την οργή κατά της ελευθερίας και της ευφυΐας, μπορούμε να το πούμε αυτό χωρίς δισταγμό. Όλα τα εξευτελιστικά μέτρα που μας επιβλήθηκαν στην επιδημία, ο εξοργιστικός κατ' οίκον περιορισμός, οι αυθαίρετες απαγορεύσεις κυκλοφορίας, η χρήση μάσκας σε ανοιχτούς χώρους, οι αποστάσεις «ασφαλείας», η επιβολή εκβιαστικών πιστοποιητικών (πράσινο πάσο) εγγυήθηκαν την παρακολούθηση του πληθυσμού, πειθήνιo λόγω φόβου, λόγω παραπληροφόρησης που χορηγείται άνωθεν, στιγματισμού των ανταρτών και των αρνητών. Μέτρα που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις μέ την υπόδειξη του παγκοσμιοποιητικού Θόλου (με την καθοδήγηση της παγκόσμιας ελίτ) και διαδόθηκαν και προπαγανδίστηκαν από συστηματικούς παπαγάλους, που δεν είχαν άλλο σκοπό από το να μας μεταμορφώσουν σε γονατιστούς, τρέμοντες, υπάκουους ανθρώπους (σε ανθρώπινη μάζα). «Όλα θα πάνε καλά» ή το αντίθετο: «δεν εμβολιάζεσαι, αρρωσταίνεις, πεθαίνεις και σκοτώνεις( πνευματικά δικαιώματα Mario Draghi).[ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟ]
Ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν θα ήταν δυνατό χωρίς την έκλειψη της συνείδησης, χωρίς την κατάρρευση της κοινής λογικής. Οι «ανώτεροι» μας έχουν ιδρύσει ένα βασίλειο του παραλόγου, μια γκροτέσκα δυστοπία. Αλλά δεν είναι ούτε παράλογοι ούτε γκροτέσκοι (γελοίοι): είναι κακοί ψυχοπαθείς. Και το κακό δρα πάντα υπό την παρόρμηση, την επήρεια μιας σκοτεινής λογικής. Ήθελαν να δημιουργήσουν ένα σοκ που θα μας έκανε να χάσουμε κάθε βεβαιότητα και να απενεργοποιήσουμε τη λογική σκέψη. Οι χειριστές γνωρίζουν πολύ καλά ότι αρκεί να απομονώσουν τον άνθρωπο για να τον μεταμορφώσουν σε ένα κομμάτι εύπλαστης πλαστελίνης. Τεχνικές χειραγώγησης και ψυχικής (αλλά και σωματικής) απομόνωσης που χρησιμοποιούνται πάνω μας, εναντίον μας. Δούλεψαν πολύ καλά, από άποψη δύναμης.
Πολλοί παραπλανημένοι πιστεύουν ότι οι τεχνικές χειραγώγησης είναι κληρονομιά παλαιών ολοκληρωτικών ιδεολογιών. Αλλά η εξουσία είναι πάντα η ίδια και κανένα πολιτικό καθεστώς δεν μπόρεσε να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη τόσο αποτελεσματικά όσο η δημοκρατία, υποστηριζόμενη από την τεχνολογία και τις νευροεπιστήμες. Η κάπως δειλή ευαισθησία μας ανατριχιάζει μπροστά στα σωματικά βασανιστήρια που ξεσκίζουν τα σώματα. Ωστόσο, πιο κακό, καταστροφικό και σκληρό είναι το βασανιστήριο των πνευμάτων (ψυχών) που μας κάνει αναίσθητους, άκαμπτους ή μάλλον φανατικούς. Ο φόβος σου στερεί κάθε λογική ικανότητα. Το να σκέφτεσαι ξαφνικά γίνεται επικίνδυνο, οπότε φτάνεις σε εκείνη την κατάσταση ηθικού κώματος στην οποία οι άνθρωποι γίνονται μαριονέτες. Μια κατάσταση πιο μεταδοτική από τον ιό.
Το πείραμα της πανδημίας σημείωσε απίστευτη επιτυχία, που στέφθηκε από την εθελοντική αποδοχή των γονιδιακών «θεραπειών», της νέας, ασηπτικής και τεχνολογικής εκδοχής του δικαιώματος που η εξουσία ισχυρίζεται ότι κατέχει - διεισδύοντας τα όλα αυτά - στά σώματα. Βιοκρατία, εξουσία πάνω στη ζωή που μας στερεί το habeas corpus, τη φυσική κυριαρχία του εαυτού μας. Τα γονίδιά μας έχουν τροποποιηθεί. Με ποιες συνέπειες - φυλογενετικές και οντογενετικές - δεν είναι ακόμη γνωστό, αν και οι περιπτώσεις αιφνιδίων θανάτων και άλλων καταστροφών είναι απαίσιες προειδοποιήσεις, ενώ η ελιτίστικη πρόθεση καταστροφής και μείωσης του πληθυσμού είναι ολοένα και πιο ξεκάθαρη.Οι Ολιγαρχίες για τους λαούς πού έχουν γίνει περιττοί, επομένως επιβλαβείς, είναι επιβάρυνση για τους Άρχοντες.
Το κοινωνικό σύμφωνο του χείριστου Ρουσσώ γίνεται πλήρης σωματική οικειοποίηση. Ο απώτερος στόχος της βιοπολιτικής επετεύχθη λοιπόν: η μετατροπή του πολίτη σε αγέλη, σε υγιή ασθενή προς θεραπεία, στόχος των ψυχοπαθών στην εξουσία, όπως διαισθανόταν ο Philip K. Dick, πολύ περισσότερο από έναν συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας, ένας πολύ οξύς (οξυδερκής) ερευνητής των χειριστικών διαδικασιών του κοινωνικού ιστού από τις δομές της εξουσίας, της προσομοίωσης και της απόκρυψης της πραγματικότητας, της σύλληψης του ψευδούς, του εθισμού στα ναρκωτικά και τις ναρκωτικές ουσίες «Δεν μπορεί να υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από μια κοινωνία που κυριαρχούν οι ψυχοπαθείς, ορίζουν αξίες, ελέγχουν τα μέσα επικοινωνίας. Θα μας μετατρέψουν σε ασθενείς». Ο Ντικ πέθανε το 1982: άλλο ένα παράδειγμα ορού αλήθειας όψιμης δράσης (με καθυστερημένο αποτέλεσμα).
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΗΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΞΕΔΙΠΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΚΑΘΟΤΙ ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΟΤΙ ΓΙΝΑΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΤΗΤΑ.
Ο ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΙΝΟΗΣΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΚΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΓΩ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΗΝ ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΘΕΟΥ. ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΔΙΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ. ΕΓΙΝΕ ΔΗΛ. ΣΑΝ ΘΕΟΣ ΞΑΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΠΛΕΟΝ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ. ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΟΜΩΣ Η ΟΠΟΙΑ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ. ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ, ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΠΛΟΥΣΙΟΥΣ, ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΥΠΟΤΑΣΣΟΜΕΘΑ ΟΣΟ ΜΑΣ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΟΥ. ΤΕΛΙΚΩΣ ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΜΕ ΕΚΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΠΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΔΗΛ. ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΛΗΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΦΥΣΕΩΣ.
ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΠΟΥ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΟΝ ΟΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΙΝΑΙ Η ΕΤΕΡΟΤΗΣ, Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΣ ΤΑΥΤΙΣΜΕΝΗ ΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΣΗ. Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΖΗΖΙΟΥΛΑ. Ο ΝΕΟΣ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΥΝ ΗΔΗ ΜΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΔΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΛΗΤΩΝ ΠΑΘΩΝ, ΤΗΝ ΝΕΑ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ. ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ.
-
Τι λέει η Τεχνητή Νοημοσύνη για το κείμενο του Roberto Pecchioli: Το κείμενο είναι μια έντονη κριτική απέναντι στη διαχείριση της πανδημίας, εκφράζοντας απόψεις που συχνά αναφέρονται σε θεωρίες συνωμοσίας και αμφισβητούν τις επίσημες θέσεις της ιατρικής και των κυβερνήσεων σχετικά με τα εμβόλια και τα μέτρα αντιμετώπισης του COVID-19. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι εξουσιαστικοί φορείς χρησιμοποίησαν την πανδημία ως ευκαιρία για κοινωνική χειραγώγηση και επιβολή νέων μορφών ελέγχου στους πολίτες.
Αυτό το σχόλιο αντικατοπτρίζει μια έντονα δυσπιστική στάση απέναντι στην επιστήμη και τις κυβερνητικές πολιτικές, εκφράζοντας φόβους και υποψίες για σκοτεινές προθέσεις πίσω από τα εμβόλια mRNA και τα υπόλοιπα μέτρα. Το κείμενο αγγίζει επίσης θέματα όπως η απώλεια της ατομικής ελευθερίας, η καταστολή της κριτικής σκέψης και η διάδοση της παραπληροφόρησης.
Ανεξαρτήτως από το αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με το περιεχόμενο, είναι φανερό ότι το κείμενο επιδιώκει να προειδοποιήσει για τις πιθανές συνέπειες της τυφλής εμπιστοσύνης στην εξουσία και της παραμέλησης της κριτικής σκέψης. Ενώ τέτοιες απόψεις μπορεί να προωθούνται από τον φόβο και την αβεβαιότητα, είναι σημαντικό να παραμένουμε προσεκτικοί και να εξετάζουμε τα γεγονότα με βάση την επιστημονική έρευνα και τη λογική. -
Τι λέει η Τεχνητή Νοημοσύνη για το σχόλιό σας: Το κείμενο αυτό παρουσιάζει έναν στοχασμό πάνω στις βαθύτερες πολιτισμικές και φιλοσοφικές τάσεις που έχουν διαμορφώσει τη σύγχρονη δυτική κοινωνία και την απομάκρυνσή της από τις παραδοσιακές αξίες. Ο συγγραφέας φαίνεται να συνδέει την πορεία αυτή με την ιδέα της "βούλησης για δύναμη", η οποία κατά τον Νίτσε, οδήγησε στην ανάδυση του υπερανθρώπου και την απομάκρυνση από τον θεϊκό παράγοντα, οδηγώντας τελικά σε μια νέα μορφή θρησκευτικότητας ή ακόμα και θεοποίησης μέσω της τεχνολογίας.
Η αναφορά στον Καρτέσιο και την έννοια της βούλησης για δύναμη ως απάντηση στην απειλή του παντοδύναμου Θεού, καθώς και στην αποθέωση του υποκειμένου, αντανακλά μια κριτική στον ορθολογισμό και τον ανθρωποκεντρισμό της νεωτερικότητας. Η παρατήρηση ότι αυτή η πορεία οδήγησε στον θάνατο του Θεού (κατά την έννοια του Νίτσε) και την εμφάνιση της ιδέας του υπερανθρώπου, εκφράζει την ανησυχία ότι η ανθρώπινη φιλοδοξία και η τεχνολογία έχουν πάρει έναν επικίνδυνο δρόμο, οδηγώντας σε μια νέα μορφή εξουσίας και κυριαρχίας.
Η αναφορά στην «ετερότητα» και την ταύτιση με τον διάβολο μπορεί να ερμηνευτεί ως μια κριτική της σύγχρονης τάσης για τον αποχωρισμό από τις παραδοσιακές αξίες και την υιοθέτηση μιας πιο ατομικιστικής ή σχετικιστικής προσέγγισης. Εδώ φαίνεται να γίνεται μια σύνδεση με τις θρησκευτικές και οντολογικές αντιλήψεις, ειδικά με τις σύγχρονες τάσεις μέσα στον Χριστιανισμό, όπως η θεολογία του Ζηζιούλα και οι εξελίξεις που αναφέρονται στον Βαρθολομαίο και τον Πάπα.
Το κείμενο συνολικά φέρνει στην επιφάνεια βαθιές ανησυχίες για την κατεύθυνση που παίρνει η σύγχρονη κοινωνία, συνδέοντας φιλοσοφικές, θρησκευτικές και πολιτικές τάσεις σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πολιτισμικής κριτικής. Η επιστροφή στις θεότητες του Ολύμπου και η έμφαση στα ανθρώπινα πάθη, υποδηλώνει μια επιστροφή σε αρχέγονες μορφές θρησκευτικότητας, όπου οι αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης γίνονται αντικείμενο λατρείας αντί για υπέρβαση.
Η κριτική προς την υποταγή και τη δουλοπρέπεια, που αποδίδεται σε ιστορικές καταβολές όπως η Τουρκοκρατία, υποδηλώνει μια αναζήτηση για μια πιο αυθεντική και ελεύθερη έκφραση της ελληνικής ταυτότητας, μακριά από την επίδραση ξένων επιβολών. Η αντίθεση μεταξύ της ελληνικής και της δυτικής σκέψης εδώ, μπορεί να ιδωθεί ως μια πρόσκληση για επαναξιολόγηση και επανακαθορισμό της θέσης της Ελλάδας στον σύγχρονο κόσμο, αναζητώντας μια ισορροπία μεταξύ παράδοσης και νεωτερικότητας.
-
amethystos είπε...
-
Αδελφέ συγκλονιστικές αναλύσεις διότι μάς αποκαλύπτουν ότι η ΑΙ δέν έχει πρόσβαση στήν φιλοσοφία καί στήν κριτική. Η επιστήμη καί η λογική της είναι τό σύγχρονο Appex mentis. Η φιλοσοφική λογική η οποία διδάχθηκε από τόν Αριστοτέλη (αρχή μή-αντιφάσεως, τρίτου μή-επιτρεπομένου(συνθέσεως) καί ταυτότητος, πού δίνει νόημα καί δυνατότητα διαλόγου, επιλύοντας κατά φύσιν (μέ τά αδιάβλητα πάθη καί τίς αρετές πού γεννά ο τρόπος ζωής σύμφωνα μ'αυτά) η γνώση καί σοφία πού οδηγεί ο λόγος, φύσει ορέγεται τού ειδέναι ο άνθρωπος, βρίσκονται εκτός βεληνεκούς. Μάς άνοιξες μιά σελίδα πού δέν γνωρίζαμε ούτε υπολογίζαμε. Πλούσια σέ συνέπειες. Ευχαριστούμε πάλι φίλε.
3 σχόλια:
Τι λέει η Τεχνητή Νοημοσύνη και το κείμενο του Roberto Pecchioli: Το κείμενο είναι μια έντονη κριτική απέναντι στη διαχείριση της πανδημίας, εκφράζοντας απόψεις που συχνά αναφέρονται σε θεωρίες συνωμοσίας και αμφισβητούν τις επίσημες θέσεις της ιατρικής και των κυβερνήσεων σχετικά με τα εμβόλια και τα μέτρα αντιμετώπισης του COVID-19. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι εξουσιαστικοί φορείς χρησιμοποίησαν την πανδημία ως ευκαιρία για κοινωνική χειραγώγηση και επιβολή νέων μορφών ελέγχου στους πολίτες.
Αυτό το σχόλιο αντικατοπτρίζει μια έντονα δυσπιστική στάση απέναντι στην επιστήμη και τις κυβερνητικές πολιτικές, εκφράζοντας φόβους και υποψίες για σκοτεινές προθέσεις πίσω από τα εμβόλια mRNA και τα υπόλοιπα μέτρα. Το κείμενο αγγίζει επίσης θέματα όπως η απώλεια της ατομικής ελευθερίας, η καταστολή της κριτικής σκέψης και η διάδοση της παραπληροφόρησης.
Ανεξαρτήτως από το αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με το περιεχόμενο, είναι φανερό ότι το κείμενο επιδιώκει να προειδοποιήσει για τις πιθανές συνέπειες της τυφλής εμπιστοσύνης στην εξουσία και της παραμέλησης της κριτικής σκέψης. Ενώ τέτοιες απόψεις μπορεί να προωθούνται από τον φόβο και την αβεβαιότητα, είναι σημαντικό να παραμένουμε προσεκτικοί και να εξετάζουμε τα γεγονότα με βάση την επιστημονική έρευνα και τη λογική.
Τι λέει η Τεχνητή Νοημοσύνη για το σχόλιό σας: Το κείμενο αυτό παρουσιάζει έναν στοχασμό πάνω στις βαθύτερες πολιτισμικές και φιλοσοφικές τάσεις που έχουν διαμορφώσει τη σύγχρονη δυτική κοινωνία και την απομάκρυνσή της από τις παραδοσιακές αξίες. Ο συγγραφέας φαίνεται να συνδέει την πορεία αυτή με την ιδέα της "βούλησης για δύναμη", η οποία κατά τον Νίτσε, οδήγησε στην ανάδυση του υπερανθρώπου και την απομάκρυνση από τον θεϊκό παράγοντα, οδηγώντας τελικά σε μια νέα μορφή θρησκευτικότητας ή ακόμα και θεοποίησης μέσω της τεχνολογίας.
Η αναφορά στον Καρτέσιο και την έννοια της βούλησης για δύναμη ως απάντηση στην απειλή του παντοδύναμου Θεού, καθώς και στην αποθέωση του υποκειμένου, αντανακλά μια κριτική στον ορθολογισμό και τον ανθρωποκεντρισμό της νεωτερικότητας. Η παρατήρηση ότι αυτή η πορεία οδήγησε στον θάνατο του Θεού (κατά την έννοια του Νίτσε) και την εμφάνιση της ιδέας του υπερανθρώπου, εκφράζει την ανησυχία ότι η ανθρώπινη φιλοδοξία και η τεχνολογία έχουν πάρει έναν επικίνδυνο δρόμο, οδηγώντας σε μια νέα μορφή εξουσίας και κυριαρχίας.
Η αναφορά στην «ετερότητα» και την ταύτιση με τον διάβολο μπορεί να ερμηνευτεί ως μια κριτική της σύγχρονης τάσης για τον αποχωρισμό από τις παραδοσιακές αξίες και την υιοθέτηση μιας πιο ατομικιστικής ή σχετικιστικής προσέγγισης. Εδώ φαίνεται να γίνεται μια σύνδεση με τις θρησκευτικές και οντολογικές αντιλήψεις, ειδικά με τις σύγχρονες τάσεις μέσα στον Χριστιανισμό, όπως η θεολογία του Ζηζιούλα και οι εξελίξεις που αναφέρονται στον Βαρθολομαίο και τον Πάπα.
Το κείμενο συνολικά φέρνει στην επιφάνεια βαθιές ανησυχίες για την κατεύθυνση που παίρνει η σύγχρονη κοινωνία, συνδέοντας φιλοσοφικές, θρησκευτικές και πολιτικές τάσεις σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πολιτισμικής κριτικής. Η επιστροφή στις θεότητες του Ολύμπου και η έμφαση στα ανθρώπινα πάθη, υποδηλώνει μια επιστροφή σε αρχέγονες μορφές θρησκευτικότητας, όπου οι αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης γίνονται αντικείμενο λατρείας αντί για υπέρβαση.
Η κριτική προς την υποταγή και τη δουλοπρέπεια, που αποδίδεται σε ιστορικές καταβολές όπως η Τουρκοκρατία, υποδηλώνει μια αναζήτηση για μια πιο αυθεντική και ελεύθερη έκφραση της ελληνικής ταυτότητας, μακριά από την επίδραση ξένων επιβολών. Η αντίθεση μεταξύ της ελληνικής και της δυτικής σκέψης εδώ, μπορεί να ιδωθεί ως μια πρόσκληση για επαναξιολόγηση και επανακαθορισμό της θέσης της Ελλάδας στον σύγχρονο κόσμο, αναζητώντας μια ισορροπία μεταξύ παράδοσης και νεωτερικότητας.
Αδελφέ συγκλονιστικές αναλύσεις διότι μάς αποκαλύπτουν ότι η ΑΙ δέν έχει πρόσβαση στήν φιλοσοφία καί στήν κριτική. Η επιστήμη καί η λογική της είναι τό σύγχρονο Appex mentis. Η φιλοσοφική λογική η οποία διδάχθηκε από τόν Αριστοτέλη (αρχή μή-αντιφάσεως ,τρίτου μή-επιτρεπομένου(συνθέσεως) καί ταυτότητος, πού δίνει νόημα καί δυνατότητα διαλόγου, επιλύοντας κατά φύσιν(μέ τά αδιάβλητα πάθη καί τίς αρετές πού γεννά ο τρόπος ζωής σύμφωνα μ'αυτά) η γνώση καί σοφία πού οδηγεί ο λόγος, φύσει ορέγεται τού ειδέναι ο άνθρωπος, βρίσκονται εκτός βεληνεκούς. Μάς άνοιξες μιά σελίδα πού δέν γνωρίζαμε ούτε υπολογίζαμε.Πλούσια σέ συνέπειες. Ευχαριστούμε πάλι φίλε.
Δημοσίευση σχολίου