Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2025

Πολλές φορές ἀκοῦμε τούς χριστιανούς νά λένε : «Ἄν ζούσαμε κι’ ἐμεῖς στήν ἐποχή τῶν Ἀποστόλων καί ἀξιωνόμασταν νά δοῦμε τό Χριστό , ὅπως Τόν εἶδαν ἐκεῖνοι , θά γινόμασταν ἅγιοι , ὅπως ἔγιναν κι’ αὐτοί ».

Ὅσοι σκέφτονται ἔτσι , ξεχνοῦν ὅτι Ἐκεῖνος πού μιλοῦσε στόν καιρό τῶν ἀποστόλων, μιλάει καί τώρα !
Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου.

Ἴσως ὅμως καί πάλι νά πεῖ κάποιος :

«Μά δέν εἶναι τό ἴδιο πράγμα νά δεῖ κανείς τό Χριστό μέ τά μάτια του, ὅπως Τόν εἶδαν οἱ ἀπόστολοι, καί ν’ ἀκούει μόνο τά λόγια Του ἀπό ἄλλους ἤ νά τά διαβάζει στή Γραφή, ὅπως ἐμεῖς σήμερα».

Κι’ ἐγώ ἀπαντῶ , ὅτι δέν εἶναι ὁπωσδήποτε τό ἴδιο τό τότε καί τό τώρα. Ἀλλά τό τωρινό εἶναι πολύ μεγαλύτερο ἀπό ἐκεῖνο πού ἔζησαν οἱ Ἀπόστολοι, κι’ εὐκολότερα μᾶς φέρνει στήν πίστη !

Μήν παραξενεύεστε. Μόνο ἀκοῦστε με.


Τότε ὁ Κύριός μας φαινόταν στούς ἀχάριστους Ἰουδαίους ὡς ἕνας πλάνος καί τιποτένιος ἄνθρωπος, ἐνῶ τώρα κηρύσσεται σέ μᾶς ὡς Θεός ἀληθινός.

Τότε ἔτρωγε μέ τελῶνες καί ἄλλους ἁμαρτωλούς , τώρα ὅμως κάθεται στά δεξιά τοῦ Θεοῦ Πατέρα καί τρέφει ὁλόκληρο τόν κόσμο .

Τότε καταφρονιόταν κι’ ἀπό τούς πιό ἀσήμαντους ἀνθρώπους. Τώρα προσκυνεῖται ἀπό βασιλεῖς καί ἄρχοντες ὡς Υἱός τοῦ Θεοῦ, καί δοξάζει αὐτούς πού Τόν προσκυνοῦν « ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ ».

Τότε Τόν θεωροῦσαν σάν ἕναν ἄνθρωπο φθαρτό καί θνητό , πού ἔτρωγε καί ἔπινε καί κοιμόταν καί κοπίαζε καί ἵδρωνε καί γενικά , ἔκανε ὅλα τ’ ἀνθρώπινα.

Τότε λοιπόν , καί ὄχι τώρα , ἦταν παράξενο καί δύσκολο ν’ ἀναγνωρίσει κανείς ὡς Θεό Ἐκεῖνον , πού εἶχε αὐτά τά ταπεινά καί ἀνθρώπινα στοιχεῖα .

Γι’ αὐτό καί τόν Πέτρο , πού εἶπε « σύ εἶ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος », τόν μακάρισε ὁ Χριστός, λέγοντας :

« Μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ , ὅτι σάρξ καί αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι , ἀλλ’ ὁ Πατήρ Μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ».

Ὅποιος λοιπόν δέν ὑπακούει μέ πίστη καί ταπείνωση στό Χριστό , πού μιλάει καί τώρα μεσα ἀπό τό ἅγιο Εὐαγγέλιό Του , ὅποιος ἀμφισβητεῖ ἤ ἀπορρίπτει ὅσα εἶπε καί ἔκανε τότε ὁ Χριστός , ἐκεῖνος , ἔστω κι ἄν ἔβλεπε τόν ἴδιο τόν Κύριο νά θαυματουργεῖ καί Τόν ἄκουγε νά διδάσκει , θά ὀλιγοπιστοῦσε .

Τί λέω ;

Ὄχι μόνο θά ὀλιγοπιστοῦσε , ἀλλά φοβᾶμαι πώς θά γινόταν τελείως ἄπιστος καί θά βλασφημοῦσε τό Χριστό , νομίζοντάς Τον σάν ἀντίθετο ἤ μάγο ἤ τσαρλατάνο , καί ὄχι ἀληθινό Θεό …

Ἄς μή γελιόμαστε .

Κι ἄς μήν παίρνουμε στό λαιμό μας καί ἄλλες ψυχές , « πλανῶντες καί πλανώμενοι ».

Μποροῦμε καί σήμερα καί πάντα νά μιμηθοῦμε τούς ἁγίους στήν προαίρεση , τήν προθυμία , τήν ταπείνωση καί τήν ἀγάπη .

Γιατί καί οἱ ἅγιοι σάν κι’ ἐμᾶς ἦταν , ἀλλά ἄφηναν τή ζωή τους νά ὁδηγηθεῖ ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ἄς συντριβοῦμε κι’ ἄς χύσουμε καυτά δάκρυα μετάνοιας , γιά νά μαλακώσει ἡ σκληρή , ἡ πέτρινη καρδιά μας .

Ἔτσι θά καθαρθοῦμε, ἔτσι θά μοιάσουμε στούς ἁγίους .

Ὅσοι πενθοῦν, σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ Χριστοῦ, αὐτοί καί θά παρακληθοῦν : « Μακάριοι οἱ πενθοῦντες , ὅτι αὐτοί παρακληθήσονται ». Ὅσοι δέν πενθοῦν , ἔχουν πέσει στή χειρότερη ἀπ’ ὅλες τίς αἱρέσεις : Νομίζουν ὅτι ἡ σωτηρία μπορεῖ ν’ ἀποκτηθεῖ μόνο μέ τά ἐξωτερικά σχήματα τῆς εὐσέβειας.

Ξεχνοῦν ὅμως ὅτι θά παρασταθοῦμε ὅλοι στό βῆμα τοῦ Χριστοῦ « Γυμνοί καί τετραχηλισμένοι ( ὁλοφάνεροι ) », γιά νά πάρει ὁ καθένας μας τό μισθό του σύμφωνα μέ τά ἀλάθητα κριτήρια Ἐκείνου, ὄχι τά δικά μας .

Ἀφοῦ λοιπόν θά βρεθοῦμε γυμνοί μπροστά στόν Θεό , γιατί σκεπάζουμε τό σῶμα μας μέ πολυτελεῖς στολές , μέ λαμπρά ἐνδύματα καί μέ ὡραῖα ὑποδήματα ;

Γιατί τρέχουμε νά προϋπαντήσουμε τούς ἄρχοντες ;

Γιατί μᾶς ἀρέσει νά μᾶς χαιρετοῦν ;

Γιατί ἐπιδιώκουμε τίς πρωτοκαθεδρίες στά ἐπίσημα γεύματα ;

Γιατί ἡ ὑπερηφάνεια , ἡ κενοδοξία καί ὁ ἀκόρεστος πόθος νά ἐξουσιάζουμε ; Γιατί τά ὡραῖα σπίτια καί οἱ ὑπηρέτες , πού μᾶς ξεχωρίζουν ἀπό τούς ἄλλους ; Γιατί τά ἄκαιρα γέλια καί οἱ ἄπρεπες συζητήσεις ; …

Γυμνοί, μπροστά στό μεγάλο Κριτήριο !
Ποῦ τότε τό καλό ὄνομα καί ἡ ἁγιοσύνη, πού νομίζουμε πώς ἔχουμε ;
Ποῦ οἱ κόλακες καί οἱ ἀνήξεροι, πού μᾶς ὀνομάζουν ἁγίους ;
Ποῦ οἱ ὑψηλές θέσεις καί οἱ μεγάλες ἰδέες γιά τόν ἑαυτό μας ;
Ποῦ οἱ συγγενικοί δεσμοί ;
Ποῦ ἡ δόξα τῶν ἀρχόντων ; Ποῦ ἡ σοφία τῶν σοφῶν τοῦ κόσμου;
Ποῦ ἡ πεποίθηση πώς εἴμαστε καλύτεροι ἀπό τούς ἄλλους ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ;
Ποῦ ἡ γλώσσα καί οἱ ρητορεῖες, πού τρέχουν σάν πηγή ; « Ποῦ σοφός, ποῦ γραμματεύς , ποῦ συζητητής τοῦ αἰῶνος τούτου; ».

Τί φόβος καί τρόμος τήν ὥρα ἐκείνη !

Καλότυχος εἶναι ἐκεῖνος , πού ἀκούει τά λόγια τοῦ Κυρίου καί δέν περνάει ἀνώφελα τή ζωή του , ἀλλά βρίσκεται συνεχῶς σέ κατάσταση μετανοίας .

Αὐτός θά ἐλεηθεῖ καί θά ἀπολαύσει στή μέλλουσα ζωή τά ἀνεκλάλητα ἀγαθά τῆς Οὐράνιας Βασιλείας .

Αὐτός θά γίνει ἅγιος !

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

 Οδοιπορούντες Αγίου Συμεών Του Νέου Θεολόγου

Ανώνυμος είπε...

Εβρ 9:11 – 14
Ἀδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾽ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι᾽ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;

Λκ 2:25 – 38
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἱεροσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτόν· καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε· νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. καὶ ἦν Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θαυμάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπε πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. Καὶ ἦν Ἄννα προφῆτις, θυγάτηρ Φανουήλ, ἐκ φυλῆς Ἀσήρ· αὕτη προβεβηκυῖα ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ζήσασα ἔτη μετὰ ἀνδρὸς ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίας αὐτῆς, καὶ αὐτὴ χήρα ὡς ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων, ἣ οὐκ ἀφίστατο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ νηστείαις καὶ δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέραν· καὶ αὕτη αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσα ἀνθωμολογεῖτο τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εβρ 9:11 – 14

Ἀδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾽ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι᾽ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;


Λκ 2:25 – 38

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἱεροσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτόν· καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε· νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. καὶ ἦν Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θαυμάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπε πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. Καὶ ἦν Ἄννα προφῆτις, θυγάτηρ Φανουήλ, ἐκ φυλῆς Ἀσήρ· αὕτη προβεβηκυῖα ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ζήσασα ἔτη μετὰ ἀνδρὸς ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίας αὐτῆς, καὶ αὐτὴ χήρα ὡς ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων, ἣ οὐκ ἀφίστατο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ νηστείαις καὶ δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέραν· καὶ αὕτη αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσα ἀνθωμολογεῖτο τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ.

Ανώνυμος είπε...

πλανῶντες καί πλανώμενοι από τη μια αλλά το ότι εκείνη την εποχή τα θαύματα ήταν συγκλονιστικά αποκρύπτεται
Και το απίστευτο είναι που θεωρεί τη σήμερον εποχή μεγαλύτερη δήθεν από εκείνη
Τώρα ποιος πλανά;
Αν ήταν ανώτερη αυτή η εποχή θα βλέπανε όλοι συγκλονιστικά θαύματα
Απλά πράματα

Γεώργιος Σιδηρόπουλος

amethystos είπε...

Τότε οι άνθρωποι ζητούσαν τήν θεραπεία τους. Καί στό Ευαγγέλιο υπάρχουν άφθονες μαρτυρίες ότι θεράπευε πάσαν νόσον καί πάσαν μαλακίαν. Σήμερα παρότι η μαλακία πάει σύννεφο δέν θεραπεύται, θεωρείται φυσιολογική κατάσταση. Αλλαξαν οι εποχές ανακαλύφθηκαν καί παραπάνω φύλα. Κάνουμε υπομονή μέ τά αθεράπευτα.

Ανώνυμος είπε...

Ελάτε τώρα αμεθυστε
Η αντιμετώπιση της εποχής του Χριστού και των Αποστόλων ως υποδεέστερης της σημερινής είναι τουλάχιστον αφελής
Αν έστω κ λίγο έμοιαζε η σημερινή την τότε εποχή τότε δε θα το συζητούσαμε καν μιας και θα το έβλεπαν όλοι, τον Ουρανό στη γη !
Αντί για θαύματα τώρα ακούμε κ βλέπουμε μόνο αγυρτείες
Και φυσικά όχι μόνο σήμερα αλλά αιώνες τώρα...
Τάχα δε ζητούν θεραπεία οι άνθρωποι;;
Όχι, απλώς δεν υπάρχει πίστη κ φυσικά άγιοι άνθρωποι που θα κατεβάσουν τον ουρανό στη γη. Αυτό είναι το απλό συμπέρασμα...όλα τα άλλα είναι αφέλειες

Γεώργιος Σιδηρόπουλος

amethystos είπε...

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΟΙΓΩΜΑΙ ΜΕ ΜΑΛΑΚΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΟΥ. ΜΙΣΗΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΚΕΦΤΕΔΕΣ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.