από τον πατέρα Joachim Heimerl
π. Ιωακείμ Χάιμερλ
Το «Dicastery for the Doctrine of the Faith» δημοσίευσε ένα νέο έγγραφο λίγο πριν την Πεντηκοστή. Είναι η τρίτη στη θητεία του αμφιλεγόμενου Καρδινάλιου Νομάρχη Φερνάντες και είναι πιθανό να προκαλέσει τόση αναστάτωση μεταξύ των Καθολικών σε όλο τον κόσμο όπως και οι δύο προηγούμενες. – Επιτρέψτε μου να το πω αμέσως: σταδιακά θα ήταν καιρός να μετονομαστεί το δικαστήριο: «Δικαστήριο λόγω έλλειψης πίστης», θα εξακολουθούσε να είναι το πιο ακίνδυνο όνομα.
Ας πάμε όμως με τη σειρά: το νέο έγγραφο δεν φαίνεται πολύ συναρπαστικό: « Κανονισμοί για τη διαδικασία αξιολόγησης ύποπτων υπερφυσικών φαινομένων ».
Ωστόσο, αυτό που κρύβεται πίσω από αυτόν τον δυσκίνητο τίτλο είναι τοξικό: με απλά λόγια, πρόκειται για εμφανίσεις των Μαριανών και για το πώς είναι δυνατόν να εξουδετερωθούν ή να διαγραφούν.
Αυτό δεν είναι χωρίς εκρηκτικότητα, γιατί αμέτρητοι Καθολικοί εμπνέονται σημαντικά από τέτοια φαινόμενα στη θρησκευτική τους ζωή. Το νέο έγγραφο - και κυρίως η εφαρμογή του - είναι επομένως απίθανο να συναντήσει ευρεία συναίνεση μεταξύ των πιστών. Και ακόμη λιγότερο όταν κοιτάς τις δηλώσεις πίσω από αυτό.
Η διαδικασία είναι πάντα η ίδια: ο καρδινάλιος Fernandez δίνει μια εμφάνιση πιστότητας στην πίστη για να υπονομεύσει την πίστη. Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί στο αιρετικό έγγραφο ευλογίας «Fiducia supplicans» καθώς και, κάπως πιο διακριτικά, στο «Dignitas Infinita», που ασχολήθηκε με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Τώρα είναι η σειρά των Μαριανών εμφανίσεων και ο Φερνάντες υπογραμμίζει ότι είναι πάντα «ιδιωτικές αποκαλύψεις» που δεν αποτελούν μέρος της κατάθεσης της πίστης. Αυτό είναι σωστό, και δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.
Μάλλον, είναι κάτι που δεν λέγεται καν: είναι το γεγονός ότι τέτοια φαινόμενα απλώς συμβαίνουν και, κυρίως, το γεγονός ότι είναι πολύ ανησυχητικά. Δεν έχει σημασία αν είναι ιστορικά φαινόμενα που αναγνωρίζονται από την Εκκλησία, όπως στη Λούρδη (1858) και στη Φατίμα (1917), ή επίκαιρα, όπως στο Μετζουγκόριε (από το 1981).
Ποιον όμως ακριβώς ενοχλούν αυτά τα φαινόμενα;
Ασφαλώς όχι στα εκατομμύρια και τα εκατομμύρια των προσκυνητών που βιώνουν χάρη, μεταστροφή και θεραπεία μέσω αυτών. Ενοχλούν όμως όλους εκείνους που δεν πιστεύουν πλέον στον Θεό και κυρίως αυτούς που κατέχουν υψηλά και ανώτερα εκκλησιαστικά αξιώματα, δηλαδή: τον Φερνάντεθ και τους συνεργάτες του.
Όσοι θέλουν να χτίσουν μια τεχνητή «συνοδική» Εκκλησία, και να παραποιήσουν την πίστη σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες, δεν βλέπουν καμία χρησιμότητα στις Μαριανές οπτασίες. Άλλωστε, δείχνουν σαν θαυμαστό σημείο τον Θεό ως Κύριο της Εκκλησίας. και μας θυμίζουν ότι είμαστε αφοσιωμένοι μόνο σε ΑΥΤΟΝ και στην τελική ΤΟΥ αποκάλυψη.
– Αλλά αυτό είναι συχνά το αντίθετο από αυτό που διδάσκει ο Καρδινάλιος Fernandez για λογαριασμό του Πάπα.
Για να μήν μακρηγορώ: Οι Μαριανές οπτασίες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προπαγάνδα των συνοδικών «μεταρρυθμιστών της Εκκλησίας» και ως εκ τούτου θα πρέπει να σχετικοποιηθούν.
Για το λόγο αυτό, οι νέοι «κανόνες» θα πιστοποιούν, στην καλύτερη περίπτωση, στο μέλλον το αβλαβές τέτοιων φαινομένων, αλλά όχι πια -όπως παλιά- τον υπερφυσικό τους χαρακτήρα. Αυτό σημαίνει: η Εκκλησία το πολύ νά βάζει ερωτηματικό σε καθετί υπερφυσικό και βασικά αφήνει τα πράγματα ως έχουν.
Φυσικά, αυτή η ρύθμιση επηρεάζει έμμεσα και ήδη αναγνωρισμένα φαινόμενα, γιατί το σήμα από τις «νόρμες» είναι ξεκάθαρο: δεν υπάρχουν αξιόπιστες δηλώσεις για το υπερφυσικό. [ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ]
Αυτό το όραμα είναι σκανδαλώδες και είναι επίσης αιρετικό γιατί έμμεσα αρνείται τον ίδιο τον Θεό ή τουλάχιστον τη δύναμή του να επέμβει στην παρουσία μας.
Υπό αυτή την έννοια, το νέο έγγραφο υπερβαίνει κατά πολύ τις Μαριανές εμφανίσεις. Ρίχνει σημαντικό φως στην τρέχουσα ανισορροπία στην Εκκλησία, στην οποία η υπερφυσική πίστη δεν παίζει πλέον κανένα ρόλο.
Τα έγγραφα «Fiducia supplicans» και «Dignitas Infinita» τό έχουν ήδη αποδείξει αυτό. Και η «Παγκόσμια Σύνοδος» δεν χρησιμεύει για να υπερασπιστεί ή να εμβαθύνει την κατάθεση της πίστης, αλλά μάλλον να την προσαρμόσει στο πνεύμα των καιρών.
Για να λειτουργήσει αυτό, καταφεύγουμε σε ένα τέχνασμα που στη συνοδική γλώσσα αποκαλείται συνήθως: «Συνομιλία εν Αγίω Πνεύματος»: περιλαμβάνει την ακρόαση του «Αγίου Πνεύματος» και αυτό που - πιθανώς - λέει στη «Νέα» Εκκλησία.
Δεν είναι φανταστικό; Διότι ακόμη κι αν πράγματι μιλούσε το Άγιο Πνεύμα στη Σύνοδο, θα ήταν ένα από εκείνα τα «υπερφυσικά φαινόμενα» που αρνούνται οι νέες «νόρμες».
Και το αποτέλεσμα θα ήταν κάτι που σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας δεν υπάρχει, δηλαδή μια νέα αποκάλυψη του Θεού που δεν ανταποκρίνεται πλέον στην προηγούμενη.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να το πω όπως είναι: τα υποτιθέμενα «υπερφυσικά φαινόμενα» γίνονται πλέον αποδεκτά μόνο εάν ταιριάζουν με την πολιτικά καταστροφική ατζέντα του Πάπα για την Εκκλησία. Όλα τα άλλα –και αυτό περιλαμβάνει και τις εμφανίσεις της Υπεραγίας Θεοτόκου– θα θεωρούνται στο μέλλον στην καλύτερη περίπτωση «αβλαβή» και επομένως άνευ νοήματος.
Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα: ακόμα κι αν οι οπτασίες είναι «ιδιωτικές αποκαλύψεις», ο Θεός ήταν πάντα πρόθυμος να μιλήσει και να καθοδηγήσει τον λαό του, γιατί μόνο ο Θεός είναι ο κυρίαρχος Κύριος της Εκκλησίας και όχι ο Φραγκίσκος ή ακόμη και ο Φερνάντεθ.
Οι νέοι «κανόνες» δεν μπορούν να το αποτρέψουν, γι' αυτό μπορεί σύντομα να τους ξεπεράσει ο Παράδεισος. Ο ίδιος ο Θεός ή η Υπεραγία Θεοτόκος δεν χρειάζονται ένα πράγμα: την αναγνώριση του Πάπα ή του νομάρχη της πίστης του.
Το πιο διάσημο παράδειγμα αντιπροσωπεύεται από το θαύμα του ήλιου στη Φατίμα, που συνέβη στις 13 Οκτωβρίου 1917 παρουσία εκατό χιλιάδων ανθρώπων: αυτό το θαύμα ήταν τόσο συντριπτικό και τόσο προφανώς υπερφυσικό που η αναγνώριση των εμφανίσεων από την Εκκλησία παρέμεινε μεταγενέστερη τυπικότητα.
Ακόμα και σήμερα μπορούμε να είμαστε σίγουροι: η Παναγία, που συνέτριψε την απιστία των Πορτογάλων κομμουνιστών, θα καταστρέψει επίσης τη νέα απιστία στην Εκκλησία. Ο Francesco και ο Fernandez θα μπορούσαν να το ζήσουν αυτό όσο ήταν ακόμη στην εξουσία. – Άλλωστε: δέκα μυστικά για το εγγύς μέλλον ανακοινώθηκαν στο Medjugorje, τα οποία πρέπει να αποκαλυφθούν στον κόσμο τρεις μέρες πριν συμβούν.
Και επίσης στο Garabandal (1961-65), η Υπεραγία Θεοτόκος προέβλεψε κάποτε μια προειδοποίηση, μετά ένα θαύμα και τελικά μια κρίση.
Μεταξύ άλλων, εικάζεται ότι όλα αυτά έγιναν μετά από ένα γεγονός άγνωστο στην εκκλησιαστική γλώσσα της εποχής, δηλαδή μετά από μια σημαντική «σύνοδο»!
Επομένως, η διάρκεια ζωής των νέων «κανόνων» θα μπορούσε να είναι πολύ μικρή. αυτή της άπιστης «Συνοδικής Εκκλησίας» και της «Παγκόσμιας Συνόδου» επίσης. - Θα δούμε!
ΤΟ ΑΠΙΣΤΟ ΥΛΙΣΤΙΚΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΠΕΡΙΕΡΓΟ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου