Συνέχεια από: 6ο κεφάλαιο
KATA ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ (ΤΟ ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ)
7
ΤΟ ΔIΧΤΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΨΑΡA
"Υπάρχουν πάντα νέα μέρη για να ψαρέψεις. Για κάθε ψαρά, υπάρχει πάντα ένας νέος τόπος, πάντα ένας νέος ορίζοντας"
JACK NICKLAUS
ΈΝΑ ΔΙΧΤΥ ΑΛΙΕΙΑΣ
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Ρόμπερτ Σλέιτερ, συγγραφέα βιογραφιών διάσημων ανθρώπων, ο Τζορτζ Σόρος είπε κάποτε για τον εαυτό του: Είμαι το αφεντικό του Πάπα. Δεν ξέρουμε αν το ανέκδοτο ανταποκρίνεται στην αλήθεια, αλλά είναι πολύ πιθανό. Όχι μόνο επειδή το δίκτυο Open Society Foundations (OSF) χρηματοδοτεί γενναιόδωρα καθολικές ενώσεις που έχουν δεσμευτεί για τη μετανάστευση και ομάδες που διαφωνούν με την επίσημη γραμμή του Βατικανού σχετικά με τις αμβλώσεις και τη σεξουαλική ηθική, αλλά επειδή αυτό που έχει δημιουργήσει ο Σόρος μοιάζει με μια εκκλησία που ρίχνει παντού τα δίχτυα της για να κερδίσει νέους πιστούς. Από αμνημονεύτων χρόνων, ένα από τα ορατά σύμβολα του Πάπα ήταν το δαχτυλίδι του ψαρά με την εικόνα του Αγίου Πέτρου που ρίχνει τα δίχτυα του από τη βάρκα του. Το δίκτυο του Σόρος είναι το OSF, η παραθρησκευτική πίστη της Ανοιχτής Κοινωνίας. Λέγεται ότι ούτε ο Πάπας δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των υφιστάμενων θρησκευτικών κοινοτήτων. Ομοίως, ούτε ο ιδρυτής ούτε οι στενότεροι συνεργάτες του θα μπορούσαν να απαριθμήσουν τις ενώσεις, τις ομάδες, τα κινήματα που γεννήθηκαν από το OSF ή χρηματοδοτήθηκαν από αυτό.
Ο διαχωρισμός των χιλιάδων και χιλιάδων ακρωνυμίων που εμπλέκονται παγκοσμίως υπό την αιγίδα του Σόρος είναι εξαιρετικά δύσκολος: είναι σαν μια γιγαντιαία τράτα (αλιευτικό δίχτυ) που έχει τοποθετηθεί στο βυθό της θάλασσας, ρυμουλκούμενη από το μεγάλο πλοίο των Ιδρυμάτων Ανοιχτής Κοινωνίας, του οποίου το καύσιμο είναι ο πλούτος που έχει παραχωρηθεί από τον Τζορτζ Σόρος, ο οποίος αυτοτροφοδοτείται μέσω δωρεών και επενδύσεων.
Ο κατάλογος των οργανισμών με τους οποίους το OSF έχει επίσημες σχέσεις συνεργασίας - που παρατίθεται στον επίσημο δικτυακό τόπο - είναι πολύ μεγάλος και περιλαμβάνει, εκτός από κυβερνήσεις, υπουργεία, διεθνείς και διακρατικούς οργανισμούς, ιδρύματα, πολιτικούς, κοινωνικούς και πολιτιστικούς φορείς, έναν εντυπωσιακό αριθμό ΜΚΟ από όλο τον κόσμο. Δεν λείπει κανένα από τα ακρωνύμια που γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό που τον 20ό αιώνα ήταν ένα είδος παραρτήματος ενός αναδυόμενου διεθνούς προοδευτικού κινήματος, επεκτάθηκε ταχύτατα τον 21ο αιώνα σε έναν διεθνοποιημένο "τρίτο τομέα" αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το OSF υποστηρίζει ένα δίκτυο εκατοντάδων ΜΚΟ που καλύπτουν ένα τεράστιο φάσμα δραστηριοτήτων με σαφείς πολιτικούς στόχους στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο και ακριβείς διασυνδέσεις με πολυάριθμα μέσα ενημέρωσης. Πρόκειται για έναν λαβύρινθο όπου δεν είναι εύκολο να ξεμπερδέψει κανείς: οι κατάλογοι που δημοσιεύονται από το discoverthenetworks.org αφορούν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένας άλλος κατάλογος ήταν διαθέσιμος στο sorosfiles.com, (ένας παλιός ιστότοπος ακτιβιστών που μετατράπηκαν σε ακτιβιστές κατά του Σόρος, ο οποίος τώρα έχει μαυριστεί), με τις πρώτες ΜΚΟ ανά χρηματοδότηση, με τα ποσά που καταβλήθηκαν σε κάθε μία, αλλά μόνο για την περίοδο 2005-2009.
Οι αμερικανικές ΜΚΟ που επωφελήθηκαν είναι όλες προσηλωμένες στα πιο ριζοσπαστικά αριστερά ζητήματα. Για το διεθνές δίκτυο, ξεχωρίζουν η χρηματοδότηση του Υπουργείου Παιδείας στη Λιβερία και η BAPF (Baltic American Partnership) που δραστηριοποιείται στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Βαλτικής, η οποία χρηματοδοτείται επίσης από την USAID, (United States Agency for International Development) έναν ημι-δημόσιο βραχίονα της CIA. Άλλοι εταίροι του OSF είναι η Παγκόσμια Τράπεζα, οργανισμοί του ΟΗΕ, όπως η Unicef και η Unesco, και στη συνέχεια ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και το Εμπόριο στην Ευρώπη) και πολλά μεγάλα πανεπιστήμια, όπως το Πανεπιστήμιο Κολούμπια στην Αμερική, η Οξφόρδη, το Κέιμπριτζ, η Οτάβα. Υπάρχουν επίσης οι MSF (Γιατροί Χωρίς Σύνορα) και η Διεθνής Οργάνωση για τους Πρόσφυγες, με έδρα την Ουάσιγκτον, η οποία είναι πολύ δραστήρια παγκοσμίως στην υποστήριξη της μετανάστευσης και στο διοικητικό συμβούλιο της οποίας εμφανίστηκε κάποτε ο ίδιος ο Τζορτζ Σόρος.
Μια ανάλυση των προϋπολογισμών του OSF δείχνει ότι εκατοντάδες εκατομμύρια πηγαίνουν κάθε χρόνο στις πιο αριστερές οργανώσεις για εθνοφυλετικά ζητήματα, τις αμβλώσεις, τη κλιματική μετάβαση, τη μετανάστευση, τη απελευθέρωση των ναρκωτικών και την υπεράσπιση των ΛΟΑΤΚΙ+. Το πρόγραμμα που έχει καταρτίσει ένας πρώην πρόεδρος του OSF, ο Christopher Stone, κάνει λόγο για πολιτική πίεση σε προοδευτικά θέματα της ημερήσιας διάταξης, όπως οι περιβαλλοντικοί κανονισμοί και η εποπτεία της αστυνομίας, μέσω της χρηματοδότησης ομάδων που "μοιράζονται μια δέσμευση για κοινωνική αλλαγή βασισμένη σε κοινές αξίες και αρχές" αυτές του αριστερού φιλελεύθερου-ριζοσπαστισμού.
Οι υψηλότερες δωρεές, η καθεμία της τάξης των δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων, ετησίως (τα πλήρη επίσημα στοιχεία σταματούν στο 2017- 2018) πήγαν στην DPA (Drug Policy Alliance), η οποία έλαβε έως και 62.000.000, στην ACLU (American Civil Liberties Union: Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών) που εργάζεται κυρίως στο νέο μέτωπο των πολιτικών δικαιωμάτων, στην Planned Parenthood, τον μεγαλύτερο όμιλο παγκοσμίως στον τομέα του ελέγχου των γεννήσεων, των αμβλώσεων και των προγραμμάτων τεχνητής αναπαραγωγής, και στο Ίδρυμα Tides, το οποίο εργάζεται για την προώθηση προοδευτικών αιτημάτων και πολιτικών πρωτοβουλιών σε τομείς όπως το περιβάλλον, η υγειονομική περίθαλψη, τα εργασιακά ζητήματα, τα δικαιώματα των μεταναστών, τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+, τα δικαιώματα των γυναικών και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στις λίστες των δικαιούχων περιλαμβάνονται το BLM (Black Lives Matter), η Εθνική Ομοσπονδία Αμβλώσεων, η MoveON.org (που συνδέεται με το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ, αλλά δραστηριοποιείται πολύ έντονα παγκοσμίως, ιδίως για την υποστήριξη των μεταναστευτικών κυμάτων), η Διεθνής Αμνηστία -στην οποία το OSF παρέχει πάνω από το 2,5% του προϋπολογισμού-, η ψηφιακή εγκυκλοπαίδεια Wikipedia, ένας μεγάλος αριθμός θρησκευτικών ενώσεων, ιδίως καθολικών, με προσανατολισμό υπέρ των αμβλώσεων, των μεταναστών και των ΛΟΑΤΚΙ+, ριζοσπαστικές φεμινιστικές ομάδες και διάφορα όργανα του Τύπου, όπως η Huffington Post, η οποία διαθέτει εδώ και μερικά χρόνια ιταλική ψηφιακή έκδοση.
Δεν πρέπει να το πιστεύουν!
Ευτυχώς, έρχεται η φιλανθρωπική ανακούφιση: τα πέπλα της ανοιχτής κοινωνίας. Ο Σόρος είχε βοηθήσει στη δημιουργία του Project Syndicate, το οποίο συνεχίζει να λαμβάνει δωρεές από το OSF και τον Μπιλ Γκέιτς, ενός ιστότοπου που επιλέγει και μεταφράζει σε δεκατρείς γλώσσες άρθρα γνώμης που δημοσιεύονται στον γραπτό Τύπο. Ο Σόρος και το ίδρυμά του δεν είναι οι μόνοι που λούζουν με χρήματα το σύστημα των μέσων ενημέρωσης. Το ίδρυμα του Μπιλ Γκέιτς έχει επενδύσει σε αυτό όχι λιγότερα από 280 εκατομμύρια ευρώ. Επενδύσεις, όχι δωρεές, καθώς ένας φιλικός Τύπος είναι επίσης απαραίτητος για τους φιλάνθρωπους, ιδίως όταν εργάζονται σε πολιτικά και ανθρωπολογικά προγράμματα. Μεταξύ των εφημερίδων και των τηλεοπτικών δικτύων που ευεργετήθηκαν από τον ιδρυτή της Microsoft είναι τηλεοπτικοί σταθμοί όπως το CNN, το NBC, το NPR, το PBS, το BBC και το Al Jazeera, καθώς και κορυφαίες εφημερίδες όπως η Guardian, οι Financial Times, η γαλλικής Le Monde, το γερμανικό Der Spiegel και η ισπανική El Pais. Όλες οι φιλελεύθερες προοδευτικές εφημερίδες, φερέφωνα της κυρίαρχης σκέψης.
Λίγοι γνωρίζουν ότι οι ειδήσεις που λαμβάνουμε φιλτράρονται από έξι έως επτά ειδησεογραφικά πρακτορεία, τα οποία σχεδόν όλα ελέγχονται από το ίδιο σύστημα εξουσίας. Η ανοιχτή κοινωνία παραμένει κλειστή στη μη συμβατική σκέψη. Στην Ιταλία, επί φασισμού, βασίλευε το πρακτορείο Stefani και το επίσημο όργανο του σοβιετικού καθεστώτος ονομαζόταν Pravda, δηλαδή αλήθεια. Η δύναμη του χρήματος αδειάζει τη δημοκρατία και καθιστά μεγάλο μέρος του Τύπου δουλοπάροικο.
Η ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΉ ΕΠΙΧΕIΡΗΣΗ. HRW, AMNESTY INTERNATIONAL ΚΑΙ ΆΛΛΟΙ
Η οργάνωση που θα υποστηρίξει περισσότερο το OSF τα επόμενα χρόνια είναι η αμερικανική οργάνωση Human Rights Watch (HRW). Μακροχρόνια δικαιούχος του Soros, θα λάβει έως και 100 εκατομμύρια δολάρια για δέκα χρόνια, αρχής γενομένης από το 2020. Η ανακοίνωση ήρθε από τον ίδιο τον Σόρος και θα είναι η μεγαλύτερη δωρεά του δικτύου OSF. "Η Human Rights Watch είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές οργανώσεις που υποστηρίζω. Τα ανθρώπινα δικαιώματα ενισχύουν τις υψηλότερες φιλοδοξίες μας: βρίσκονται στην καρδιά της Ανοιχτής Κοινωνίας". Τα κεφάλαια θα χρησιμοποιηθούν κυρίως για επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή και τον Παγκόσμιο Νότο. Η HRW είναι μία από τις δομές που βρίσκονται πιο κοντά στη σκέψη του Σόρος, με πρόεδρο για μεγάλο χρονικό διάστημα τον Aryeh Neier, επί σχεδόν είκοσι χρόνια στην κορυφή του OSF, που στα νιάτα του ήταν ακροαριστερός ακτιβιστής. "Επικεντρώνοντας τη διεθνή προσοχή στα μέρη όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Human Rights Watch δίνει φωνή στους καταπιεσμένους και θέτει τους καταπιεστές προ των ευθυνών τους για τα εγκλήματά τους. Οι αυστηρές και αντικειμενικές έρευνες του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς και η στρατηγική και εστιασμένη συνηγορία του, δημιουργούν έντονη πίεση για αλλαγή και αυξάνουν το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν όσοι διαπράττουν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων". Άλλο ένα παράδειγμα οργουελιανής νεο-γλώσσας: δισεκατομμυριούχοι και η Αυτοκρατορία πολεμούν στο πλευρό των κατατρεγμένων!
Η HRW είναι μία από τις ΜΚΟ που ακούγονται διεθνώς περισσότερο στο θέμα των εγκλημάτων πολέμου, μια τραγωδία τεραστίων διαστάσεων, η οποία όμως δεν μπορεί να επιρρίπτεται αποκλειστικά σε όσους, κατά καιρούς (σκεφτείτε το σενάριο της Μέσης Ανατολής και τον μακρύ πόλεμο στη Συρία), βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά των "δικαίων", δηλαδή σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Πρώτα αποσταθεροποιούν, μετά υποδαυλίζουν κρίσεις, και τέλος εργάζονται σε διάφορα επίπεδα για να επιτύχουν νέες ισορροπίες ευνοϊκές για τους στόχους τους, τις οποίες μπορεί να ονομάσουν δημοκρατική επανάσταση, αποκατάσταση της ελευθερίας ή Ανοιχτή Κοινωνία, ανάλογα με το συμφέρον της στιγμής. Η HRW έπεσε σε ένα περίεργο ατύχημα το 2015, όταν κατηγόρησε τον συριακό τακτικό στρατό ότι χρησιμοποιεί εκρηκτικά βαρέλια. Ο διευθυντής της HRW Κένεθ Ροθ αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι είχε "κατά λάθος" δημοσιεύσει μια εικόνα από την ισραηλινή καταστροφή στη Γάζα, παρουσιάζοντάς την ως απόδειξη της χρήσης εκρηκτικών βαρελιών στη Συρία. Τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλάζουν σε σημασία ανάλογα με τα εμπόλεμα μέρη. Υπάρχει εξάλλου μια αφόρητη υποκρισία σε όσους χρηματοδοτούν έναν ιερό σκοπό όπως η καταπολέμηση των εγκλημάτων πολέμου, αλλά ταυτόχρονα είναι ενταγμένοι -όπως ο Σόρος- στον οικονομικό όμιλο Carlyle, του οποίου τα συμφέροντα στον στρατιωτικό τομέα είναι γνωστά.
Η Διεθνής Αμνηστία λάμβανε πάντοτε χρήματα από το δίκτυο Σόρος, μερικές φορές για ενέργειες που δεν είχαν σχέση με τον εξαιρετικά ανθρωπιστικό και καταγγελτικό χαρακτήρα που επιδεικνύει. Το 2017, έλαβε μια μεγάλη δωρεά ύψους 160.000 δολαρίων για μια πολιτική εκστρατεία στην Ιρλανδία, με τίτλο My Body My Risk, με αφορμή ένα δημοψήφισμα για τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων. Οι τοπικές αρχές διέταξαν την Αμνηστία να επιστρέψει τα χρήματα, καθώς απαγορεύεται από την ιρλανδική νομοθεσία να λαμβάνει ξένα κεφάλαια για εγχώριες πολιτικές εκστρατείες, αλλά έλαβε σαφή άρνηση, στο όνομα της παρέμβασης στα "ανθρώπινα δικαιώματα". Το OSF στην περίσταση υποστήριξε οικονομικά τρεις κορυφαίες ιρλανδικές οργανώσεις αμβλώσεων. Η εφημερίδα Irish Independent κατέγραψε μια έκθεση του OSF, η οποία υποστήριζε: "με έναν από τους πιο περιοριστικούς νόμους περί αμβλώσεων στον κόσμο, μια νίκη θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο σε άλλες έντονα καθολικές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Πολωνία, και να παρέχει την απαραίτητη απόδειξη ότι η αλλαγή είναι δυνατή, ακόμη και σε εξαιρετικά συντηρητικά μέρη. Η πρόσφατη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου [στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας] προσφέρει πολύτιμες και επίκαιρες ευκαιρίες για την προώθηση της εκστρατείας". Χωρίς να υπεισέλθουμε στην ουσία των λόγων που υποστηρίζονται, η πολιτική και ιδεολογική παρέμβαση είναι προφανής.
Μια άλλη μεγάλη οργάνωση, αφιερωμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα, που χρηματοδοτείται από τον Σόρος, είναι η γαλλική FIDH (Fédération International pour les Droits Humaines), ένα δίκτυο 178 ομάδων από εκατόν είκοσι χώρες. Η FIDH λαμβάνει επίσης χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ μέσω του Εθνικού Ιδρύματος για τη Δημοκρατία NED. Ισχυρίζεται ότι δραστηριοποιείται κυρίως σε θέματα φεμινισμού, μετανάστευσης και δικαιωμάτων ΛΟΑΤ, καθώς και στον τομέα της παγκοσμιοποίησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όπως η Αμνηστία και η HRW, κατηγορείται επίσης ότι υποστηρίζει αμερικανικά πολιτικά συμφέροντα μέσω παραποιημένων εκθέσεων. Είναι δύσκολο να μην θέσει κανείς ερωτήματα μπροστά στο τεράστιο ποσό χρημάτων που λαμβάνουν -από το OSF, από άλλα ιδρύματα, κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς- οι έστω και άξιοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μιας έννοιας που επεκτείνεται πέρα από κάθε όριο. Για παράδειγμα, δεν έχουμε όρεξη να αποκαλούμε "ανθρώπινο δικαίωμα" τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, την τεχνητή γονιμοποίηση, την υιοθεσία από ομοφυλόφιλους και την ίδια την άμβλωση. Αυτά είναι θέματα γνώμης για τα οποία συγκρούονται νομίμως διαφορετικές απόψεις. Ειδικότερα, αυτό που προκύπτει από τα παραπάνω είναι ότι η επιθετική ΛΟΑΤ ατζέντα των τελευταίων δέκα ετών δεν θα είχε καμία πιθανότητα να επιβληθεί χωρίς την επιδεικτική χρηματοδότηση μιας τεράστιας αλυσίδας, της οποίας ακόμη και ο Σόρος είναι μόνο ένας κρίκος.
Μια έρευνα πριν από μερικά χρόνια που δημοσιεύτηκε στη La Stampa μιλούσε ανοιχτά για μια επιχείρηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε αυτήν περιλαμβάνονται οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, μια οργάνωση με την οποία η OSF έχει σχέσεις συνεργασίας και η οποία το 2016 τιμήθηκε με το βραβείο Ανοιχτής Κοινωνίας από το CEU, το σοροσιανό Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Ευρώπης. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, οι οποίοι λαμβάνουν ετήσια επιχορήγηση ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων, έχουν μια έντονα φιλομεταναστευτική στάση, σε τέτοιο βαθμό που αρνήθηκαν τα κονδύλια της ΕΕ και δεν συνεργάζονται με τη Frontex, την ευρωπαϊκή υπηρεσία ελέγχου των συνόρων. Θα συζητήσουμε σε ξεχωριστό κεφάλαιο το ρόλο άλλων οργανώσεων που συνδέονται με τους MSF ή χρηματοδοτούνται από αυτούς στη διευκόλυνση των μεταναστευτικών ροών (OXFAM, MOAS και άλλες).
Μια ξεχωριστή συζήτηση αξίζει το Avaaz, που ιδρύθηκε το 2007 από την ResPublica, και το Move.on (μια ΜΚΟ πολιτικής δράσης που, σύμφωνα με την ανυποψίαστη Washington Post, λαμβάνει χρηματοδότηση απευθείας από τον Σόρος) υπό την ομπρέλα του OSF. Εδώ και χρόνια, το Avaaz, που σημαίνει "φωνή" στη γλώσσα Φαρσί, δεν δέχεται πλέον δωρεές άνω των 5.000 δολαρίων, προκειμένου να πιστοποιηθεί ως οργάνωση ανοιχτή σε όλους τους πολίτες. Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα The Guardian, το Avaaz είναι το μεγαλύτερο και πιο αποτελεσματικό διαδικτυακό δίκτυο πολιτικής πίεσης στον κόσμο. Για να καταλάβει κανείς ότι το Avaaz δεν είναι ένας αμερόληπτος οργανισμός, αρκεί να δει τις εκθέσεις του και τις σαφώς προσανατολισμένες πολιτικές μάχες του, π.χ. την ιταλική το 2018, στην οποία προέτρεπε τους ψηφοφόρους να μην ψηφίσουν ορισμένα κόμματα, όλα κεντροδεξιά.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΠΡΟΣΟΨΗ ΤΟΥ ΤΖΟΡΤΖ ΣΟΡΟΣ ΓΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑ
ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΟΗΕ, ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΤΟ ΣΎΣΤΗΜΑ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗΣ
Το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που μειώθηκε με την έννοια που θεωρητικοποιήθηκε από τη ριζοσπαστική ατζέντα της Ανοιχτής Κοινωνίας και τα συμφέροντα ορισμένων μεγάλων παγκόσμιων φιλανθρωπικών ιδρυμάτων (Carnegie, Rockefeller, Ford, Bill & Melinda Gates κυρίως) είναι το πασπαρτού με το οποίο, μέσω της χρηματοδότησης, της επιρροής και της τοποθέτησης φιλικών προσωπικοτήτων σε ρόλους-κλειδιά, ο Soros και το OSF ασκούν ισχυρή εξουσία ακόμη και στον ΟΗΕ. Αυτό κατέδειξε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για το Δίκαιο και τη Δικαιοσύνη (ECLJ) σε έναν πυκνό φάκελο που δημοσιεύθηκε στις 20 Ιουλίου 2021. Τα πλοκάμια του Σόρος, του OSF και άλλων ιδρυμάτων (των "συνηθισμένων" Ford και Bill & Melinda Gates) απλώνονται ιδιαίτερα πάνω από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εδρεύει στη Γενεύη. Οι περισσότεροι εμπειρογνώμονες και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι ελέγχονται και εξαρτώνται από τη βούληση των "φιλάνθρωπων", οι οποίοι καθορίζουν τις εκθέσεις που θα εγκριθούν στον ΟΗΕ. Ο μηχανισμός είναι αυτός των λεγόμενων "ειδικών διαδικασιών", τις οποίες ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν αποκάλεσε κοσμήματα του στέμματος του διεθνούς συστήματος ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το OSF ασχολείται με συγκεκριμένους τομείς και θέματα με τον εφησυχασμό του ίδιου του Συμβουλίου, μέσω της επιλογής εμπειρογνωμόνων, της χρηματοδότησής τους, της υπόδειξης προτεραιοτήτων και της διάδοσης των εκθέσεων. Αυτή η κλιμάκωση παράγει μια διαστρέβλωση του διεθνούς δικαίου και κατευθύνει την ερμηνεία του, τόσο για να εξαρτήσει τις αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων, στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική, όσο και για να επηρεάσει το δόγμα του διεθνούς δικαίου στις ακαδημαϊκές συζητήσεις. Η οικονομική επισφάλεια και η αδιαφάνεια των εσωτερικών διαδικασιών του ΟΗΕ διευκολύνει τη δράση των νέων αφεντάδων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Mεταξύ 2015 και 2019, το 40% του προϋπολογισμού των Ειδικών Διαδικασιών προήλθε από εξωλογιστική χρηματοδότηση, η οποία παρέχεται από ορισμένα κράτη, ΜΚΟ και ιδιωτικά ιδρύματα. Το OSF συνεισέφερε περισσότερα από 1,6 εκατομμύρια δολάρια, επισήμανε επίσης τα ονόματα δεκάδων "ανεξάρτητων" αξιωματούχων και εμπειρογνωμόνων στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, πολλοί από τους οποίους είναι ηγέτες -πρώην ή νυν- του γαλαξία του Σόρος (Open Society Foundations, Amnesty International, Human Rights Watch και International Commission of Jurists). Τα ανθρώπινα δικαιώματα που προωθούνται - και αξίζει να το επαναλάβουμε - είναι συχνά το δικαίωμα στην άμβλωση, η επιβολή του δόγματος των ΛΟΑΤKI, η κατάργηση των γονικών δικαιωμάτων στην εκπαίδευση, οι περιορισμοί στη θρησκευτική ελευθερία κ.ο.κ.
"Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, τα κέντρα λήψης αποφάσεων απομακρύνονται από τους λαούς και τις ιστορικές τους πρωτεύουσες και συγκεντρώνονται σε μερικές νέες πρωτεύουσες της παγκόσμιας διακυβέρνησης. [...] Μετατοπιζόμενη, η εξουσία αλλάζει φύση: θέλει να είναι ορθολογική και παγκόσμια και έτσι αποσυνδέεται από την έκφραση της (υποτιθέμενα ανορθολογικής/παράλογης) βούλησης συγκεκριμένων λαών. Η ισχύς των κρατών μειώνεται (τα περισσότερα κράτη είναι μόνο τοπικοί φορείς, με περιορισμένο ρόλο και χωρίς μεγάλα μέσα), ενώ ορισμένες ιδιωτικές εταιρείες και ιδρύματα γίνονται παγκόσμιοι παίκτες με σημαντικούς πόρους, αποκομμένοι από τη διοικητική και δημοκρατική γραφειοκρατία. Οι µεγάλες ΜΚΟ και οι διεθνείς οργανισµοί αλληλοσυµπληρώνονται: οι ΜΚΟ επιτρέπουν στους «εκτός εδάφους» διεθνείς οργανισμούς να επεκτείνουν τη δράση τους «επί τόπου»· ως αντάλλαγµα, οι διεθνείς οργανισµοί µεταφράζουν τα µηνύµατα των ΜΚΟ σε πολιτικούς και θεσµικούς όρους..." Grégor Puppinck, Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δικαίου και Δικαιοσύνης (ECLJ)
Πού βρίσκεται το όριο μεταξύ συμπληρωματικότητας και εξάρτησης;
Η έκθεση της ECLJ πρέπει να ενόχλησε πολύ τον φιλανθρωπικό θόλο και τα ανώτερα κλιμάκια του ΟΗΕ, καθώς δέχθηκε δηλητηριώδεις επιθέσεις από την Open Democracy, ένα πρόγραμμα "για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία" του οποίου το δίκτυο OSF είναι χρηματοδότης· ο ίδιος ο Σόρος εμφανίζεται σε αυτήν ως αρθρογράφος. Ο επίσημος ιστότοπος τον περιγράφει ως "πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και ιδρυτικό μέλος του Phoenix Group, ενός οργανισμού που υποστηρίζει τη δημιουργία αριστερών δεξαμενών σκέψης. [...] Στη συνέχεια συνέβαλε σε αμέτρητα προγράμματα, όπως η Επανάσταση των Ρόδων στη Γεωργία και η εκστρατεία για την ήττα του Τζορτζ Μπους στις εκλογές του 2004 στις ΗΠΑ". Το 2020, η Open Democracy (που επίσης χρηματοδοτείται από τους Ροκφέλερ) δημοσίευσε ένα βίαιο αντι-οικογενειακό κύριο άρθρο της φεμινίστριας γεωγράφου Sophie Lewis: Η κρίση του κοροναϊού αποδεικνύει ότι είναι καιρός να καταργηθεί η οικογένεια.
Ακολουθεί ένα απόσπασμα: "Ακόμα και όταν η ιδιωτική πυρηνική οικογένεια δεν αποτελεί άμεση σωματική ή ψυχική απειλή για τους ανθρώπους - ούτε συζυγική κακοποίηση, ούτε βιασμός παιδιών, ούτε επιθέσεις ομοφυλοφίλων - η ιδιωτική οικογένεια ως τρόπος συνεχούς κοινωνικής αναπαραγωγής, ειλικρινά, είναι χάλια. Αξίζουμε κάτι καλύτερο από την οικογένεια. Και ο κοροναϊός είναι μια εξαιρετική στιγμή για να εφαρμόσουμε την κατάργηση". Τώρα ο αναγνώστης ξέρει από πού προέρχεται και ποιος πληρώνει για την κουλτούρα της διαγραφής που ρημάζει ό,τι έχει απομείνει από τον εξαντλημένο δυτικό πολιτισμό.
Σύμφωνα με την ECLJ, ορισμένοι δημοσιογράφοι πληρώνονται αδρά για την άσκηση πίεσης και την κάλυψη των θεμάτων εκ μέρους του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ένας από αυτούς, ο Dainius Puras, φέρεται να έλαβε 600.000 δολάρια ΗΠΑ από το OSF. Σε ένα από τα ρεπορτάζ του, μιλάει για τις παραδοσιακές οικογενειακές αξίες ως μορφή διάκρισης· αμφισβητεί την ποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών και της παράνομης εισόδου μεταναστών. Ο χρηματοδότης καθοδηγεί τη φύση και τα συμπεράσματα των ανατιθέμενων εκθέσεων. Το OSF επιδεικνύει την παρέμβασή του χωρίς ενδοιασμούς: σε ένα έγγραφο εργασίας του 2017, δήλωσε την καταβολή εκατό χιλιάδων δολαρίων στο Κέντρο για την Παγκόσμια Ηγεσία των Γυναικών (CWGL), ένα φεμινιστικό κέντρο ακτιβιστών. Σκοπός της δωρεάς ήταν "να επηρεάσει τον Ειδικό Εισηγητή του ΟΗΕ για τις σύγχρονες μορφές δουλείας". Το OSF ήθελε η εισηγήτρια, Urmila Bhoola, να αναγνωρίσει την οικιακή εργασία ως μορφή δουλείας, πράγμα που έκανε τον επόμενο χρόνο σε μια θεματική έκθεση που δημοσιεύθηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Η "ανώτερη διευθύντρια" της CWGL, υπεύθυνη για τα προγράμματα και τις πιέσεις, Melissa Upreti, εργαζόταν στο παρελθόν για τη μεγαλύτερη οργάνωση αμβλώσεων στον κόσμο, το Κέντρο για τα Αναπαραγωγικά Δικαιώματα (CRR) και δραστηριοποιείται στην Ανοιχτή Δημοκρατία. Εκτός από τα δημόσια ιδρύματα σε διάφορα κράτη, το CRR λαμβάνει επίσης χρηματοδότηση από το δίκτυο Soros (πηγή: influenxcewatch.org). Ο επίσημος ιστότοπος του OSF αναφέρει ότι "τα Ιδρύματα Ανοιχτής Κοινωνίας υποστηρίζουν έργα αιχμής στον τομέα της αναπαραγωγικής δικαιοσύνης που καταπολεμούν τον εξαναγκασμό, εξασφαλίζουν την πρόσβαση σε ασφαλείς και νόμιμες αμβλώσεις και αντιστέκονται στην επιτήρηση, την ποινικοποίηση και την τιμωρία της σεξουαλικότητας". Δεν είμαστε σίγουροι για την έννοια της "αναπαραγωγικής δικαιοσύνης" σύμφωνα με τον Σόρος.
Μεταξύ των φακέλων που χρηματοδοτούνται από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ είναι ένας που αμφισβητεί τη "συντηρητική ηθική" σε σεξουαλικά θέματα, "απομεινάρια της αποικιακής κατάκτησης", και ζητά να επανεξεταστεί η ηθική της "σεξουαλικής εργασίας", δηλαδή, αν οι λέξεις έχουν κάποιο νόημα, της πορνείας. Η έκθεση του ECLJ καταλήγει αναφέροντας ότι είναι γεγονός ότι μεγάλα ιδρύματα όπως η Ford, η Gates ή η Open Society διαπερνούν οικονομικά ολόκληρο το σύστημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πέρα από την άσκηση πίεσης στον ΟΗΕ. Αποτελούν τη δεξαμενή πηγών για τη μεγάλη τάξη των διεθνών "εμπειρογνωμόνων" που ασχολούνται με το σύμπαν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όχι σκοτεινές συνωμοσίες, όχι διεθνείς συνωμοσίες, αλλά η συνεχής διείσδυση στο φως της ημέρας στα γάγγλια των συστημάτων που μετρούν και ασκούν εξουσία.
Κάποιος Ernst Laas, το 1882, σχεδιάζει μια ένωση κρατών και λαών την οποία ονομάζει το “κοσμικό ανάλογο της παποσύνης του Μεσαίωνος”. [Κάτι που κατέληξε στην Ευρωπαϊκή ένωση και στον Οικουμενισμό καί στόν γαλαξία τής ανοιχτής κοινωνίας τού Σόρος]
Αναφέραμε ήδη την έμμεση επιρροή του γαλαξία Σόρος στην ιταλική δικαιοσύνη/δικαιοδοσία, η οποία ασκείται μέσω της ισχυρής χρηματοδότησης της Ένωσης Νομικών Μελετών για τη Μετανάστευση, που βρίσκεται κοντά στο ρεύμα Magistratura Democratica, και την άμεση επιρροή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στις ΗΠΑ, ο Soros και το OSF συγκαταλέγονται μεταξύ των χρηματοδοτών εκστρατειών άσκησης πίεσης για ευαίσθητα νομικά θέματα και κυβερνητικούς διορισμούς, καθώς και εκλογικών εκστρατειών για την επιλογή εισαγγελέων. Το 2018, το OSF δραστηριοποιήθηκε στην υποστήριξη ομάδων που ήταν εχθρικές προς την επικύρωση του δικαστή Μπρετ Κάβανο, ο οποίος θεωρείται συντηρητικός, στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ. Ξεχώρισαν ενώσεις με ευρεία παρουσία στους καταλόγους επιχορηγήσεων του OSF, όπως η πανταχού παρούσα ACLU (Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών), η Planned Parenthood, η Naral Pro-Choice και η MoveOn.org. Το έργο άσκησης πίεσης για το σύστημα δικαιοσύνης διεξάγεται από γειτονικές οργανώσεις, όπως η Equal Justice Initiative και οι Repairers of the Breach. Ένας συγκεκριμένος προϋπολογισμός - ο οποίος θα φτάσει τα 70.000.000 με την πάροδο των ετών - αφορά τη μεταρρύθμιση της αστυνομίας και της ποινικής δικαιοσύνης. Τον Νοέμβριο του 2021, ωστόσο, το προοδευτικό σχέδιο ηττήθηκε στο τοπικό δημοψήφισμα που προωθήθηκε για την αφαίρεση πολλών εξουσιών και προνομίων από την αστυνομία στην πόλη της Μινεάπολης, στην οποία είχε δολοφονηθεί ο νέγρος Τζορτζ Φλόιντ. Η δημόσια διαβούλευση εμπνεύστηκε από την εκστρατεία Yes4Minneapolis που χρηματοδοτήθηκε με μισό εκατομμύριο δολάρια από το Open Society Policy Center (OSPC), σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο minnesotareformer.com.
Το να κατηγορεί κανείς τον Σόρος ότι χρηματοδότησε την εκλογή προοδευτικών εισαγγελέων θα μπορούσε να ακουστεί σαν μια ωμή συνωμοσιολογική θέση, αν δεν το είχε παραδεχτεί με ψυχραιμία ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος στο βιβλίο του "Democracy! In Praise of the Open Society", στο οποίο ανακοίνωσε, μεταξύ άλλων, την αύξηση της οικονομικής του δέσμευσης προς την ACLU, την οργάνωση που δραστηριοποιείται περισσότερο στο θέμα. Ο Σόρος παραδέχτηκε ότι έχει ένα πραγματικό σχέδιο για τη μεταρρύθμιση της ποινικής δικαιοσύνης στις ΗΠΑ. Τον Νοέμβριο του 2014, το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας προσέφερε 50.000.000 δολάρια στην εκστρατεία της ACLU για τον τερματισμό της μαζικής φυλάκισης. Η ACLU εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τη δωρεά, επαναλαμβάνοντας τη δέσμευσή της να μειώσει στο μισό τα ποσοστά φυλάκισης στις ΗΠΑ, στην "πιο φιλόδοξη προσπάθεια για τον τερματισμό της μαζικής φυλάκισης στην αμερικανική ιστορία". Ο σκοπός είναι βάσιμος: η αμερικανική κοινωνία είναι πολύ βίαιη και οι αμερικανικές φυλακές φιλοξενούν περισσότερους από δύο εκατομμύρια κρατούμενους. Σε αναλογία με τον πληθυσμό, είναι σαν να υπάρχουν τριακόσιες χιλιάδες κρατούμενοι στις ιταλικές φυλακές αντί για εξήντα χιλιάδες. Φυσικά, δεν μπορεί κανείς να συγχέει τις αιτίες - τα εγκλήματα - με τα αποτελέσματα - τις ποινές φυλάκισης - και να εργάζεται προς την κατεύθυνση της περαιτέρω ανασφάλειας στην κοινωνία, ένα πρόβλημα που αφορά σε μεγάλο βαθμό τους μέσους πολίτες και όχι τους δισεκατομμυριούχους που ζουν θωρακισμένοι σε αποκλειστικές κατοικίες, μακριά από την κοινωνική ανησυχία των αυξανόμενων τμημάτων του πληθυσμού.
Μετά τη δωρεά του στην ACLU, ο Σόρος έχει συνεισφέρει από το 2015 δεκαπέντε εκατομμύρια δολάρια στις προεκλογικές εκστρατείες επίδοξων εισαγγελέων με ριζοσπαστικό προσανατολισμό. Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ έχει συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο, σημάδι ότι όλος ο νέος καπιταλισμός, όχι μόνο η πτέρυγα που εκπροσωπεί ο Σόρος, έχει ευθυγραμμιστεί υπέρ ενός ριζοσπαστικού αριστερού εταιρικού συστήματος αξιών. Δεν είναι και τόσο παράξενο: θέλουν έναν κόσμο χωρίς αρχές και χωρίς αγκυλώσεις, προκειμένου να τον κυριαρχήσουν ευκολότερα.
Τα γεγονότα διαψεύδουν τη φιλανθρωπική καλοσύνη: στην Αμερική, το 2020 ήταν χρονιά ρεκόρ για τα βίαια εγκλήματα, η χειρότερη από το 1960, όταν άρχισαν να συλλέγονται οι στατιστικές εγκληματικότητας. Τα στοιχεία για τη χρήση ναρκωτικών και τους θανάτους που σχετίζονται με τα ναρκωτικά είναι ακόμη πιο δραματικά: από τον Απρίλιο του 2020 έως τον ίδιο μήνα του 2021 εκατό χιλιάδες θάνατοι και η ανεξέλεγκτη χρήση συνθετικών προϊόντων, όπως η θανατηφόρα φεντανύλη που παράγεται στην Κίνα και διακινείται λαθραία μέσω του Μεξικού, τα σύνορα του οποίου αποτελούν το βόθρο κάθε εγκληματικής διακίνησης. Η προγραμματική ανοχή της ανοιχτής κοινωνίας δεν έχει κάνει την (ανοιχτή) κοινωνία καλύτερη και πιο ειρηνική. Το πολύ-πολύ να έχει αυξήσει τις αθωωτικές αποφάσεις και τις έρευνες που κατατίθενται στις δικαιοδοσίες δικαστών που υποστηρίζονται από τα δίκτυα του Σόρος και του Ζούκερμπεργκ.
Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Το εγχείρημα της Ανοιχτής Κοινωνίας χαρακτηρίζεται από έναν ωμό και απόλυτο υλισμό: δεν υπάρχει χώρος για την πνευματική συνιστώσα του ανθρώπου, δεν υπάρχει ενδιαφέρον για οποιαδήποτε μορφή υπερβατικότητας ή θρησκευτικότητας. Σε αντίθεση με τον μαρξισμό, ο οποίος καταδίωκε άμεσα τις θρησκείες, ο φιλελεύθερος ριζοσπαστισμός τύπου Σόρος απλώς αγνοεί τη διάσταση του πνεύματος. Δεν γνωρίζουμε αν ο Τζορτζ Σόρος είναι προσωπικά άθεος, αν και η UNAAR (Εθνική Ένωση Ορθολογιστών Αθέων και Αγνωστικιστών) τον καταγράφει ως διάσημο άπιστο. Σίγουρα, θα του ταίριαζε μάλλον η απάντηση για τον Θεό που θα έδινε ο φυσιοδίφης Λαμάρκ στον Ναπολέοντα όταν παρουσίαζε την έρευνά του για τα αίτια των κυριότερων φυσικών γεγονότων: Ο Θεός είναι μια υπόθεση που δεν έχω εξετάσει. Για τον Τζορτζ Σόρος, έναν μη παρατηρητικό Ισραηλίτη, η γη της επαγγελίας είναι εδώ και τώρα.
Ωστόσο, ο υλισμός του -ή ο πρακτικός αθεϊσμός του- δεν τον εμποδίζει να ασκεί επιρροή στους δυτικούς θρησκευτικούς θεσμούς. Όσον αφορά τον μουσουλμανικό κόσμο, το OSF έχει υποστηρίξει ενώσεις που καταπολεμούν την "ισλαμοφοβία" και χρηματοδοτεί την Alliance Citoyenne («Σύνδεσμος Πολιτών»), μια γαλλική ένωση που συνδέεται με την υπερεθνική οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, την ιδεολογική καρδιά του πολιτικού Ισλάμ. Ίσως ένα ατυχές γεγονός, το πιο πιθανό όμως είναι να αποτελεί δομικό στοιχείο στη στρατηγική αποδόμησης του ευρωπαϊκού και του δυτικού πολιτισμού.
Η πιο διεισδυτική και αιχμηρή δράση είναι αυτή που πραγματοποιούν τα δίκτυα OSF σε σχέση με τον καθολικό κόσμο, ιδιαίτερα στο θέμα της μετανάστευσης, καθώς και σε ευαίσθητα θέματα για την ευαισθησία και το δόγμα της Εκκλησίας, όπως οι αμβλώσεις, το τέλος της ζωής (ευθανασία), η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, η σεξουαλική ηθική και τα "νέα δικαιώματα". Όσον αφορά το θέμα της μετανάστευσης, αντικειμενικά, υπάρχουν συγκλίσεις μεταξύ της Καθολικής Εκκλησίας - ιδίως μετά τον Πάπα Jorge Mario Bergoglio - και του OSF. Το περουβιανό καθολικό πρακτορείο ειδήσεων Aciprensa αποκάλυψε ότι τα ιδρύματα των Ιησουιτών (το θρησκευτικό τάγμα από το οποίο προέρχεται ο Πάπας Φραγκίσκος) που εργάζονται στον τομέα της μετανάστευσης και της εκπαίδευσης έλαβαν επακριβώς 1.702.577 δολάρια από το 2015 έως το 2020. Το Πρόγραμμα Ανώτατης Εκπαίδευσης των Ιησουιτών στις ΗΠΑ έχει αναγνωρίσει ρητά τη συνεργασία του με το OSF και είναι η πιο ενισχυμένη ομάδα: 1.300.000 δολάρια. Η ένωση υπέρ των αμβλώσεων Catholic for a Free Choice έλαβε 200.000 δολάρια το 2018. Μια προφανής ανακολουθία με τις θέσεις της εκκλησίας επί του θέματος.
 |
| 6 Ιουλίου 2023: Ο Πάπας Φραγκίσκος δέχεται τον Μπιλ Κλίντον και τον δισεκατομμυριούχο Άλεξ Σόρος, γιο του Τζορτζ Σόρος |
Το ενδιαφέρον για τον καθολικό κόσμο αποδεικνύεται από τη χρηματοδότηση πολλών άλλων φορέων που ασχολούνται με το μέτωπο της μετανάστευσης. Το κέντρο πολιτικής ανάλυσης Media Research Center (MRC), αναλύοντας την αλληλογραφία που κυκλοφορεί από το Wikileaks, (μια διεθνής οργάνωση που ιδρύθηκε από τον Julian Assange και λαμβάνει εμπιστευτικά έγγραφα ανώνυμα προστατευμένα από ένα κρυπτογραφικό σύστημα και τα διαδίδει στον ιστότοπό της) ανακάλυψε μια αλληλογραφία μεταξύ του Soros και του Center for American Progress (CAP) -που επίσης χρηματοδοτείται από τον Soros- σχετικά με την προώθηση της αντισύλληψης "ως μέσο για τη δημιουργία μιας επανάστασης και την ήττα της μεσαιωνικής δικτατορίας της Καθολικής Εκκλησίας". Φαίνεται επίσης ότι ακτιβιστές έχουν διεισδύσει στην οργάνωση Καθολικοί σε Συμμαχία για το Κοινό Καλό "για να προωθήσουν προοδευτικές και ελευθεριακές αξίες αντίθετες με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, όπως η πραγματικά προσβάσιμη άμβλωση, η καταδίκη της αντίθεσης στην αντισύλληψη ως καταστροφικής για τις γυναίκες και η υποστήριξη των ομοφυλόφιλων, λεσβιών, αμφιφυλόφιλων και τρανσέξουαλ".
Η καθολική ομάδα που υποστηρίζεται περισσότερο από το OSF είναι η CLIN (Catholic Legal Immigration Network), η οποία ασχολείται με τον ακτιβισμό για τη μετανάστευση. Συνολικά, η δέσμευση του OSF σε φιλελεύθερες καθολικές ομάδες λέγεται ότι ξεπέρασε τα 4,5 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ με την πάροδο του χρόνου. Πέρα από τις μεταναστεύσεις, το μέτωπο που άνοιξε ο Σόρος εναντίον της Καθολικής Εκκλησίας αφορά πρωτίστως τα ζητήματα της αποδοχής της ζωής και της σεξουαλικής ηθικής, στα οποία το παραδοσιακό καθολικό δόγμα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη μαλθουσιανή ατζέντα των δυτικών ολιγαρχιών, μέρος των οποίων είναι ο Ούγγρος μεγιστάνας. Όπως σκόπευε ο Καρλ Πόπερ, η Ανοιχτή Κοινωνία είναι ανυποχώρητη στη στάση της να μην ανέχεται τις ιδέες που αντιτίθενται στις παραδοχές της.
Τέλος 7ου κεφαλαίου
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, ΣΤΟ ΚΑΘΟΛΟΥ, ΑΜΟΡΦΩΤΟΙ, ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΑ.
ΕΤΣΙ ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ, ΑΝΑΓΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΕ ΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΙΣΜΟΥ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ, ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΣΤΗΝ ΑΙΔΙΟ ΤΡΙΑΔΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ.
ΠΑΡΟΜΟΙΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΛΗΠΤΗ ΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟ ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΩΣΦΟΡΙΚΗ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ, ΤΟΝ ΣΟΡΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ; ΠΟΥ ΠΗΓΕ Ο ΝΟΥΣ ΤΟΥ;.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου