Το Μπλε Τζαμί στην Κωνσταντινούπολη
Τα πρόσφατα, ανησυχητικά λόγια του Πάπα σχετικά με την
ισότητα όλων των θρησκειών στο να οδηγήσουν στον Θεό με άφησαν κάπως
μπερδεμένο, ειδικά υπό το φως των όσων μπόρεσα να παρατηρήσω σε ένα
πρόσφατο ταξίδι στην Τουρκία.
Στην Κωνσταντινούπολη, η είσοδος στα τζαμιά είναι ελεύθερη, αρκεί να βγάλετε τα παπούτσια σας και, για τις γυναίκες, να καλύψετε το κεφάλι σας. Μέσα υπάρχει μια κλειστή περιοχή στην οποία έχουν πρόσβαση μόνο οι μουσουλμάνοι που θέλουν να προσευχηθούν, αλλά υπάρχει επίσης μια περιοχή προσβάσιμη σε όλους, όπου οι τουρίστες μπορούν να τραβήξουν με ασφάλεια φωτογραφίες και όπου έχουν τοποθετηθεί μικρά παζάρια με βιβλία και πληροφοριακό υλικό για το Ισλάμ, που δημοσιεύτηκε στο διάφορες γλώσσες και δωρεάν, συχνά με την παρουσία υπαλλήλου που σας προσκαλεί να διαβάσετε.
Πρόκειται για εκδόσεις με έντονο απολογητικό χαρακτήρα, που απευθύνονται σε μη μουσουλμάνους και έχουν σχεδιαστεί τόσο για την υπεράσπιση του Ισλάμ όσο και για την εξάρθρωση της αλήθειας άλλων θρησκειών, ξεκινώντας από τον Χριστιανισμό.
Καθώς μιλάμε για τα πιο σημαντικά τζαμιά της Κωνσταντινούπολης, στα οποία συχνάζουν ορδές τουριστών, αυτά τα κείμενα σκοπεύουν να προσηλυτίσουν, αλλά αυτό που θέλω να υπογραμμίσω είναι η νοοτροπία: ο διάλογος και οι συγκλίσεις κάθε είδους είναι κατηγορίες που δεν λαμβάνονται καν υπόψη.
Αντίθετα, εξηγείται ότι υπάρχει μόνο μία αλήθεια, το Ισλάμ, και πάνω σε αυτήν την αλήθεια πρέπει να μετρηθούν και να αξιολογηθούν όλα. Η ρητή πρόσκληση είναι να ενστερνιστεί πλήρως την ισλαμική πίστη, χωρίς περαιτέρω δισταγμό. Πράγματι, ποιο είναι το νόημα να συνεχίζεις να μένεις στο ψεύτικο;
Αυτή είναι μια θεολογική προσέγγιση στην οποία εμείς οι Καθολικοί δεν είμαστε πλέον συνηθισμένοι (σκεφτείτε τη συνεχή πρόσκληση του Πάπα να μην προσηλυτιστείτε), αλλά που σίγουρα έχει νόημα. Εάν είστε πεπεισμένοι για την αλήθεια της πίστης σας, γιατί να μην το διακηρύξετε και να πείτε ανοιχτά ότι η αλήθεια δεν μπορεί να είναι σε όλες τις πίστες;
Η εντυπωσιακή διαφορά αναδεικνύεται μεταξύ του τρέχοντος προσανατολισμού του Πάπα, σύμφωνα με τον οποίο ο ίδιος ο Θεός ήθελε τις διαφορετικές θρησκείες επειδή είναι όλες μια «γλώσσα» σωτηρίας, και του μουσουλμανικού κόσμου που αντίθετα διατηρεί πολύ σαφείς ιδέες για την αλήθεια και την αδυναμία, ακόμη και τη λογική, να επεκταθεί. σε όλες τις θρησκείες.
Στο Νέο Τζαμί μου δόθηκε ένα φυλλάδιο, στα αγγλικά, που εξηγούσε γιατί ο Ιησούς είναι μόνο ένας προφήτης του Αλλάχ. Βρήκα τότε ένα μικρό βιβλίο στα ιταλικά, με τίτλο « Το Κοράνι και η Βίβλος », όπου διαβάζουμε: «Ό,τι είναι σωστό (Haq), το αντίθετο από το λάθος, είναι μόνο η αλήθεια. Γιατί ο Αλλάχ λέει, "Πέρα από την αλήθεια, τι υπάρχει εκτός από το λάθος;" ( Yunus , 32).
Τα συστήματα πεποιθήσεων εκτός της Αληθινής Θρησκείας, ακόμα κι αν ονομάζονται θρησκείες, είναι διεφθαρμένες πεποιθήσεις. Η αληθινή και έγκυρη θρησκεία στα μάτια του Αλλάχ είναι η Αληθινή Θρησκεία. Η αληθινή θρησκεία είναι η θεία θρησκεία και η κύρια πηγή της είναι το θείο βιβλίο… Η θρησκεία δεν είναι μέσο ψυχαγωγίας όπως ο αθλητισμός. Η θρησκεία είναι ανάγκη και από αυτήν εξαρτάται το μέλλον του ανθρώπου».
Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν διανεμόταν υλικό στις κύριες βασιλικές μας για να εξηγήσουμε ότι μόνο η Καθολική πίστη είναι η αληθινή πίστη και ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος σωτηρίας εκτός του Ιησού!
Αλλά, όπως γνωρίζουμε, είναι μια πολύ μακρινή υπόθεση. Πράγματι, αδιανόητο.
Στην Κωνσταντινούπολη, η είσοδος στα τζαμιά είναι ελεύθερη, αρκεί να βγάλετε τα παπούτσια σας και, για τις γυναίκες, να καλύψετε το κεφάλι σας. Μέσα υπάρχει μια κλειστή περιοχή στην οποία έχουν πρόσβαση μόνο οι μουσουλμάνοι που θέλουν να προσευχηθούν, αλλά υπάρχει επίσης μια περιοχή προσβάσιμη σε όλους, όπου οι τουρίστες μπορούν να τραβήξουν με ασφάλεια φωτογραφίες και όπου έχουν τοποθετηθεί μικρά παζάρια με βιβλία και πληροφοριακό υλικό για το Ισλάμ, που δημοσιεύτηκε στο διάφορες γλώσσες και δωρεάν, συχνά με την παρουσία υπαλλήλου που σας προσκαλεί να διαβάσετε.
Πρόκειται για εκδόσεις με έντονο απολογητικό χαρακτήρα, που απευθύνονται σε μη μουσουλμάνους και έχουν σχεδιαστεί τόσο για την υπεράσπιση του Ισλάμ όσο και για την εξάρθρωση της αλήθειας άλλων θρησκειών, ξεκινώντας από τον Χριστιανισμό.
Καθώς μιλάμε για τα πιο σημαντικά τζαμιά της Κωνσταντινούπολης, στα οποία συχνάζουν ορδές τουριστών, αυτά τα κείμενα σκοπεύουν να προσηλυτίσουν, αλλά αυτό που θέλω να υπογραμμίσω είναι η νοοτροπία: ο διάλογος και οι συγκλίσεις κάθε είδους είναι κατηγορίες που δεν λαμβάνονται καν υπόψη.
Αντίθετα, εξηγείται ότι υπάρχει μόνο μία αλήθεια, το Ισλάμ, και πάνω σε αυτήν την αλήθεια πρέπει να μετρηθούν και να αξιολογηθούν όλα. Η ρητή πρόσκληση είναι να ενστερνιστεί πλήρως την ισλαμική πίστη, χωρίς περαιτέρω δισταγμό. Πράγματι, ποιο είναι το νόημα να συνεχίζεις να μένεις στο ψεύτικο;
Αυτή είναι μια θεολογική προσέγγιση στην οποία εμείς οι Καθολικοί δεν είμαστε πλέον συνηθισμένοι (σκεφτείτε τη συνεχή πρόσκληση του Πάπα να μην προσηλυτιστείτε), αλλά που σίγουρα έχει νόημα. Εάν είστε πεπεισμένοι για την αλήθεια της πίστης σας, γιατί να μην το διακηρύξετε και να πείτε ανοιχτά ότι η αλήθεια δεν μπορεί να είναι σε όλες τις πίστες;
Η εντυπωσιακή διαφορά αναδεικνύεται μεταξύ του τρέχοντος προσανατολισμού του Πάπα, σύμφωνα με τον οποίο ο ίδιος ο Θεός ήθελε τις διαφορετικές θρησκείες επειδή είναι όλες μια «γλώσσα» σωτηρίας, και του μουσουλμανικού κόσμου που αντίθετα διατηρεί πολύ σαφείς ιδέες για την αλήθεια και την αδυναμία, ακόμη και τη λογική, να επεκταθεί. σε όλες τις θρησκείες.
Στο Νέο Τζαμί μου δόθηκε ένα φυλλάδιο, στα αγγλικά, που εξηγούσε γιατί ο Ιησούς είναι μόνο ένας προφήτης του Αλλάχ. Βρήκα τότε ένα μικρό βιβλίο στα ιταλικά, με τίτλο « Το Κοράνι και η Βίβλος », όπου διαβάζουμε: «Ό,τι είναι σωστό (Haq), το αντίθετο από το λάθος, είναι μόνο η αλήθεια. Γιατί ο Αλλάχ λέει, "Πέρα από την αλήθεια, τι υπάρχει εκτός από το λάθος;" ( Yunus , 32).
Τα συστήματα πεποιθήσεων εκτός της Αληθινής Θρησκείας, ακόμα κι αν ονομάζονται θρησκείες, είναι διεφθαρμένες πεποιθήσεις. Η αληθινή και έγκυρη θρησκεία στα μάτια του Αλλάχ είναι η Αληθινή Θρησκεία. Η αληθινή θρησκεία είναι η θεία θρησκεία και η κύρια πηγή της είναι το θείο βιβλίο… Η θρησκεία δεν είναι μέσο ψυχαγωγίας όπως ο αθλητισμός. Η θρησκεία είναι ανάγκη και από αυτήν εξαρτάται το μέλλον του ανθρώπου».
Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν διανεμόταν υλικό στις κύριες βασιλικές μας για να εξηγήσουμε ότι μόνο η Καθολική πίστη είναι η αληθινή πίστη και ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος σωτηρίας εκτός του Ιησού!
Αλλά, όπως γνωρίζουμε, είναι μια πολύ μακρινή υπόθεση. Πράγματι, αδιανόητο.
di Anonimo
Ανώνυμος είπε...
οὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν συνιστῶν, ἐκεῖνός ἐστι δόκιμος, ἀλλ᾿ ὃν ὁ Κύριος συνίστησιν.καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ.
Βʹ Κορ 10:7 – 18
Ἀδελφοί, εἴ τις πέποιθεν ἑαυτῷ Χριστοῦ εἶναι, τοῦτο λογιζέσθω πάλιν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ὅτι καθὼς αὐτὸς Χριστοῦ, οὕτω καὶ ἡμεῖς Χριστοῦ. ἐάν τε γὰρ καὶ περισσότερόν τι καυχήσωμαι περὶ τῆς ἐξουσίας ἡμῶν, ἧς ἔδωκεν ὁ Κύριος ἡμῖν εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν ὑμῶν, οὐκ αἰσχυνθήσομαι, ἵνα μὴ δόξω ὡς ἂν ἐκφοβεῖν ὑμᾶς διὰ τῶν ἐπιστολῶν. ὅτι αἱ μὲν ἐπιστολαί, φησί, βαρεῖαι καὶ ἰσχυραί, ἡ δὲ παρουσία τοῦ σώματος ἀσθενὴς καὶ ὁ λόγος ἐξουθενημένος. τοῦτο λογιζέσθω ὁ τοιοῦτος, ὅτι οἷοί ἐσμεν τῷ λόγῳ δι᾿ ἐπιστολῶν ἀπόντες, τοιοῦτοι καὶ παρόντες τῷ ἔργῳ. Οὐ γὰρ τολμῶμεν ἐγκρῖναι ἢ συγκρῖναι ἑαυτούς τισι τῶν ἑαυτοὺς συνιστανόντων· ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς ἑαυτοὺς μετροῦντες καὶ συγκρίνοντες ἑαυτοὺς ἑαυτοῖς οὐ συνιοῦσιν. ἡμεῖς δὲ οὐχὶ εἰς τὰ ἄμετρα καυχησόμεθα, ἀλλὰ κατὰ τὸ μέτρον τοῦ κανόνος οὗ ἐμέρισεν ἡμῖν ὁ Θεὸς μέτρου, ἐφικέσθαι ἄχρι καὶ ὑμῶν. οὐ γὰρ ὡς μὴ ἐφικνούμενοι εἰς ὑμᾶς ὑπερεκτείνομεν ἑαυτούς· ἄχρι γὰρ καὶ ὑμῶν ἐφθάσαμεν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, οὐκ εἰς τὰ ἄμετρα καυχώμενοι ἐν ἀλλοτρίοις κόποις, ἐλπίδα δὲ ἔχοντες, αὐξανομένης τῆς πίστεως ὑμῶν, ἐν ὑμῖν μεγαλυνθῆναι κατὰ τὸν κανόνα ἡμῶν εἰς περισσείαν, εἰς τὰ ὑπερέκεινα ὑμῶν εὐαγγελίσασθαι, οὐκ ἐν ἀλλοτρίῳ κανόνι εἰς τὰ ἕτοιμα καυχήσασθαι. Ὁ δὲ καυχώμενος ἐν Κυρίῳ καυχάσθω· οὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν συνιστῶν, ἐκεῖνός ἐστι δόκιμος, ἀλλ᾿ ὃν ὁ Κύριος συνίστησιν
Λκ 4:16 – 22
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν. καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη
Αυτη την αυτοπεποιθηση του Ισλαμ την ειχε επι μακρους αιωνες και το Ορθοδοξο Χριστιανικο δογμα . Αρχες δεκαετιας 1960 καποιοι κυκλοι απεφασισαν ερημην των πιστων και του κληρου οτι η Ορθοδοξια δεν ειναι θρησκεια αλλα μια κοινοτητα οπου ολοι κανουν πανω κατω τα ιδια και εχουν τις ιδιες συνηθειες . Οπως ας πουμε οι φιλαθλοι παγκοσμιως πανω κατω εχουμε τις ιδιες συνηθειες . Στον Ελληνικο χωρο αυτο εκλαικευτηκε στα 90ς . Και επειδη αρκετοι αποφοιτοι θεολογικων σχολων των 60ς 70ς και 80ς εγιναν αρχιμανδριτες ηγουμενοι και κυριως επισκοποι { ολοι εισοδιστες } αυτο το εξωφρενικα παραλογο οτι ο Ορθοδοξος Χριστιανος δεν πρεπει να εχει θρησκευτικες πεποιθησεις . δηλαδη και η απλη πιστη στα 12 αρθρα του Συμβολου της Πιστεως ειναι κατα αυτους τους κατ ουσιαν αθεους εκδυτικισμος αυτο περασε και στους απλους Χριστιανους . Και κινδυνεουμε να γινουμε σαν τους Εβραιους της διασπορας οπου στις χαβρες συνυπαρχουν αθεοι , συντηριτικοι Ιουδαιοι μεχρι και Προτεσταντες οπως να πουμε ο Bob Dylan οπου το μονο που τους ενωνει ειναι οτι τους αρεσει μια ορισμενη μαγειρικη . Αυτο αλλωστε ειναι και το επισημα εκφρασμενο οραμα των Νεοορθοδοξων για το μελλον της Χριστιανικης Ορθοδοξης Εκκλησιας . Μια πληρως αδογματικη αποθρησκειοποιημενη κοινωνια ανθρωπων που θα τους αρεσει η Οκτωηχος [ κατι σαν μουσικο κομμα των 80ς ] και η βυζαντινη αγιογραφια . Η Μασονοκρατια του πρωτου μισου του 20ου αιωνα στα ανωτερα κλιμακια του κληρου στα Πατριαρχεια δεν εβλαψε επ ουδενι την πιστη των απλων πιστων . Γιατι αφορουσε παιχνιδια εξουσιας που τα ηξεραν καλα οι πιστοι και γινονταν παντα . Ενω τωρα αυτο χαλαει την πιστη του απλου πιστου αυτο το ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ που εφτασε να γινει ΔΟΓΜΑ οτι δηλαδη ο καλος Χριστιανος Ορθοδοξος πρεπει να ειναι αθρησκος . Το επομενο βημα θα ειναι να ειναι αθεος . ΑΜ
ΑπάντησηΔιαγραφήοὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν συνιστῶν, ἐκεῖνός ἐστι δόκιμος, ἀλλ᾿ ὃν ὁ Κύριος συνίστησιν.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ.
Βʹ Κορ 10:7 – 18
Ἀδελφοί, εἴ τις πέποιθεν ἑαυτῷ Χριστοῦ εἶναι, τοῦτο λογιζέσθω πάλιν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ὅτι καθὼς αὐτὸς Χριστοῦ, οὕτω καὶ ἡμεῖς Χριστοῦ. ἐάν τε γὰρ καὶ περισσότερόν τι καυχήσωμαι περὶ τῆς ἐξουσίας ἡμῶν, ἧς ἔδωκεν ὁ Κύριος ἡμῖν εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν ὑμῶν, οὐκ αἰσχυνθήσομαι, ἵνα μὴ δόξω ὡς ἂν ἐκφοβεῖν ὑμᾶς διὰ τῶν ἐπιστολῶν. ὅτι αἱ μὲν ἐπιστολαί, φησί, βαρεῖαι καὶ ἰσχυραί, ἡ δὲ παρουσία τοῦ σώματος ἀσθενὴς καὶ ὁ λόγος ἐξουθενημένος. τοῦτο λογιζέσθω ὁ τοιοῦτος, ὅτι οἷοί ἐσμεν τῷ λόγῳ δι᾿ ἐπιστολῶν ἀπόντες, τοιοῦτοι καὶ παρόντες τῷ ἔργῳ. Οὐ γὰρ τολμῶμεν ἐγκρῖναι ἢ συγκρῖναι ἑαυτούς τισι τῶν ἑαυτοὺς συνιστανόντων· ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς ἑαυτοὺς μετροῦντες καὶ συγκρίνοντες ἑαυτοὺς ἑαυτοῖς οὐ συνιοῦσιν. ἡμεῖς δὲ οὐχὶ εἰς τὰ ἄμετρα καυχησόμεθα, ἀλλὰ κατὰ τὸ μέτρον τοῦ κανόνος οὗ ἐμέρισεν ἡμῖν ὁ Θεὸς μέτρου, ἐφικέσθαι ἄχρι καὶ ὑμῶν. οὐ γὰρ ὡς μὴ ἐφικνούμενοι εἰς ὑμᾶς ὑπερεκτείνομεν ἑαυτούς· ἄχρι γὰρ καὶ ὑμῶν ἐφθάσαμεν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, οὐκ εἰς τὰ ἄμετρα καυχώμενοι ἐν ἀλλοτρίοις κόποις, ἐλπίδα δὲ ἔχοντες, αὐξανομένης τῆς πίστεως ὑμῶν, ἐν ὑμῖν μεγαλυνθῆναι κατὰ τὸν κανόνα ἡμῶν εἰς περισσείαν, εἰς τὰ ὑπερέκεινα ὑμῶν εὐαγγελίσασθαι, οὐκ ἐν ἀλλοτρίῳ κανόνι εἰς τὰ ἕτοιμα καυχήσασθαι. Ὁ δὲ καυχώμενος ἐν Κυρίῳ καυχάσθω· οὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν συνιστῶν, ἐκεῖνός ἐστι δόκιμος, ἀλλ᾿ ὃν ὁ Κύριος συνίστησιν
Λκ 4:16 – 22
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν. καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ.