Δεν υπάρχει άλλο πρότυπο για τη σωστή σχέση μεταξύ κοινωνίας και ετερότητας είτε για την Εκκλησία είτε για τον άνθρωπο, από τον Τριαδικό Θεό. Αν η Εκκλησία θέλει να είναι πιστή στον αληθινό εαυτό της, πρέπει να προσπαθήσει να αντανακλά την κοινωνία και την ετερότητά που υπάρχει στον Τριαδικό Θεό. Το ίδιο ισχύει και για τον άνθρωπο ως “εικόνα Θεού”. Η σχέση μεταξύ κοινωνίας και ετερότητας στον Θεό είναι πρότυπο για αμφότερα ΄ και για την εκκλησιολογία και για την ανθρωπολογία. Τι μπορούμε να μάθουμε για την κοινωνία και την ετερότητα από το δόγμα της Αγίας Τριάδος;
Το πρώτο που προκύπτει από μια μελέτη του Τριαδικού δόγματος είναι ότι η ετερότητα είναι συστατική της ενότητας, και όχι επακόλουθο της. Ο Θεός δεν είναι πρώτα ένας και στη συνέχεια τρείς, αλλά ταυτόχρονα Ένας και Τρείς.Την ενικότητα η ενότητα του δεν τη διασφαλίζει απλώς η ενότητα της ουσίας, όπως έχουν υποστηρίξει ο άγιος Αυγουστίνος και άλλου δυτικού θεολόγοι, αλλά η μοναρχία του Πατρός, ο οποίος είναι ο ίδιος ένα Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Εκφράζεται επίσης μέσω της αδιάσπαστης κοινωνίας που υπάρχει μεταξύ των τριών Προσώπων, πράγμα που σημαίνει η ετερότητα δεν αποτελεί απειλή για την ενότητα, αλλά εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση της.
Δεύτερο, μια μελέτη του δόγματος της Αγίας Τριάδας αποκαλύπτει ότι η ετερότητα είναι απόλυτη. Ο Πατήρ, ο Υιός και το Πνεύμα είναι απολύτως διαφορετικοί (κανένας τους δεν υπόκειται σε σύγχυση με τους άλλους δύο).
Τρίτο και σπουδαιότερο, η ετερότητα δεν είναι ηθική ή ψυχολογική, αλλά οντολογική. Δεν μπορούμε να πούμε τι είναι κάθε πρόσωπο ΄ μπορούμε να πούμε μόνο ποιος είναι. Κάθε πρόσωπο της Αγίας Τριάδας είναι διαφορετικό, όχι βάσει διαφοράς στις ιδιότητες, αλλά βάσει της απλής κατάφασης να είναι αυτός που είναι.
Απ’ όλα αυτά, τελικά, συνάγεται ότι η ετερότητα είναι αδιανόητη ερήμην της σχέσης, Κανένα Πρόσωπο δεν μπορεί να είναι διαφορετικό, παρά μόνο αν τελεί σε σχέση. Η κοινωνία δεν απειλεί την ετερότητα ΄ τη γεννά».
Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης
Αναστάσιος: (anastasiosk.blogspot.com)
ΠΟΣΟ ΒΑΡΕΤΗ, ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΧΕΙΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ. ΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ. ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ. ΑΛΛΟ ΟΙ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ. ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΡΟΙ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Ο ΟΡΟΣ ΠΡΟΣΩΠΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟ. ΔΕΝ ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΕ Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ. ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ , ΑΠΟΛΥΤΗ, Η ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΛΑΒΕ ΜΟΡΦΗ ΔΟΥΛΟΥ. ΣΤΟ ΧΟΛΛΥΓΟΥΝΤ ΟΜΩΣ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ. ΑΝ Σ’ΑΡΕΣΕΙ. ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΡΧΙΑΣ ΕΧΕΙ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ. ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΥΣΤΗΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΝ ΕΠΙΝΟΗΣΕ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ. ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΙΝΑ ΚΑΙ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΤΕΡΟΤΗΤΕΣ. ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΝΝΟΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ Ο ΓΕΡΩΝ, ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ. ΑΠΟΛΥΤΕΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΕΣ. ΑΦΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΙΔΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΜΑΣ, ΕΣΥ ΠΩΣ ΜΠΕΡΔΕΥΕΣΑΙ; ΕΙΧΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΟΣ; Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΕΥΤΙΛΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. ΕΜΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΒΡΩΜΕΡΗ. ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ; ΧΟΡΤΑΣΑΜΕ ΜΙΜΗΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΕΙΡΑ Η ΜΙΜΗΣΗ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ;
ΑΥΤΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΙ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΑΞΗ ΣΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΟΣΩΠΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ Β' ΒΑΤΙΚΑΝΕΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟ, ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ, ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΤΗΚΕ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Ο ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗΣ ΠΟΥ ΚΟΣΤΙΣΕ ΤΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΤΟ ΡΑΜΦΟ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΑΝ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΩΔΕΙΣ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ. ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΣΑΝ ΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΗ Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ. ΜΙΚΡΟΝΟΙΚΕΣ ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟΥ ΠΟΥ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡ.
Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ ἀνάγνωσμα.
Γαλ 6:2 – 10
Ἀδελφοί, ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ. εἰ γὰρ δοκεῖ τις εἶναί τι μηδὲν ὤν, ἑαυτὸν φρεναπατᾷ. τὸ δὲ ἔργον ἑαυτοῦ δοκιμαζέτω ἕκαστος, καὶ τότε εἰς ἑαυτὸν μόνον τὸ καύχημα ἕξει καὶ οὐκ εἰς τὸν ἕτερον· ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον φορτίον βαστάσει. Κοινωνείτω δὲ ὁ κατηχούμενος τὸν λόγον τῷ κατηχοῦντι ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖς. Μὴ πλανᾶσθε, Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται· ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει· ὅτι ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει φθοράν, ὁ δὲ σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον. τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐκκακῶμεν· καιρῷ γὰρ ἰδίῳ θερίσομεν μὴ ἐκλυόμενοι. Ἄρα οὖν ὡς καιρὸν ἔχομεν, ἐργαζώμεθα τὸ ἀγαθὸν πρὸς πάντας, μάλιστα δὲ πρὸς τοὺς οἰκείους τῆς πίστεως.
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσμα.
Λκ 8:22 – 25
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς πλοῖον καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν τῆς λίμνης· καὶ ἀνήχθησαν. πλεόντων δὲ αὐτῶν ἀφύπνωσε. καὶ κατέβη λαῖλαψ ἀνέμου εἰς τὴν λίμνην, καὶ συνεπληροῦντο καὶ ἐκινδύνευον. προσελθόντες δὲ διήγειραν αὐτὸν λέγοντες· ἐπιστάτα ἐπιστάτα, ἀπολλύμεθα! ὁ δὲ ἐγερθεὶς ἐπετίμησε τῷ ἀνέμῳ καὶ τῷ κλύδωνι τοῦ ὕδατος, καὶ ἐπαύσαντο, καὶ ἐγένετο γαλήνη. εἶπε δὲ αὐτοῖς· ποῦ ἐστιν ἡ πίστις ὑμῶν; φοβηθέντες δὲ ἐθαύμασαν λέγοντες πρὸς ἀλλήλους· τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ τοῖς ἀνέμοις ἐπιτάσσει καὶ τῷ ὕδατι, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ
Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ ἀνάγνωσμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαλ 6:2 – 10
Ἀδελφοί, ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ. εἰ γὰρ δοκεῖ τις εἶναί τι μηδὲν ὤν, ἑαυτὸν φρεναπατᾷ. τὸ δὲ ἔργον ἑαυτοῦ δοκιμαζέτω ἕκαστος, καὶ τότε εἰς ἑαυτὸν μόνον τὸ καύχημα ἕξει καὶ οὐκ εἰς τὸν ἕτερον· ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον φορτίον βαστάσει. Κοινωνείτω δὲ ὁ κατηχούμενος τὸν λόγον τῷ κατηχοῦντι ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖς. Μὴ πλανᾶσθε, Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται· ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει· ὅτι ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει φθοράν, ὁ δὲ σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον. τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐκκακῶμεν· καιρῷ γὰρ ἰδίῳ θερίσομεν μὴ ἐκλυόμενοι. Ἄρα οὖν ὡς καιρὸν ἔχομεν, ἐργαζώμεθα τὸ ἀγαθὸν πρὸς πάντας, μάλιστα δὲ πρὸς τοὺς οἰκείους τῆς πίστεως.
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσμα.
Λκ 8:22 – 25
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς πλοῖον καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν τῆς λίμνης· καὶ ἀνήχθησαν. πλεόντων δὲ αὐτῶν ἀφύπνωσε. καὶ κατέβη λαῖλαψ ἀνέμου εἰς τὴν λίμνην, καὶ συνεπληροῦντο καὶ ἐκινδύνευον. προσελθόντες δὲ διήγειραν αὐτὸν λέγοντες· ἐπιστάτα ἐπιστάτα, ἀπολλύμεθα! ὁ δὲ ἐγερθεὶς ἐπετίμησε τῷ ἀνέμῳ καὶ τῷ κλύδωνι τοῦ ὕδατος, καὶ ἐπαύσαντο, καὶ ἐγένετο γαλήνη. εἶπε δὲ αὐτοῖς· ποῦ ἐστιν ἡ πίστις ὑμῶν; φοβηθέντες δὲ ἐθαύμασαν λέγοντες πρὸς ἀλλήλους· τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ τοῖς ἀνέμοις ἐπιτάσσει καὶ τῷ ὕδατι, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ