Η ανθρώπινη ψυχή και η μετά θάνατον ζωή
Μέρος Δεύτερο
Ο καλός θάνατος
Ψυχή : προσωποποίηση της ψυχής
Αφού είδαμε το ζήτημα της τελικής αμετανοησίας, ας αναφερθούμε τώρα στο θέμα του καλού θανάτου, δηλαδή της σύμπτωσης της αναχώρησης με την κατάσταση της χάριτος. Το δώρο της τελικής επιμονής είναι αυτό που ορίζεται ως «χάρις των χάριτων» γιατί κάνει τη στιγμή του θανάτου να συμπίπτει με την κατάσταση της χάριτος και, επομένως, μας εξασφαλίζει την αιώνια σωτηρία;;;.
Η Θεία Αποκάλυψη
Η Αγία Γραφή αποδίδει αυτό το δώρο στον Θεό: «Η ψυχή εκείνου που πεθαίνει με χάρη, ευάρεστη στον Θεό, έχει ληφθεί από Αυτόν από τις ανομίες αυτής της ζωής , όπου θα μπορούσε να χαθεί» ( Σοφ ., IV, 11, 14).
Η Πατερική Παράδοση
Ο Άγιος Αυγουστίνος εξηγεί ότι τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες, ο θάνατος στη χάρη του Θεού είναι ένα ιδιαίτερο δώρο από τον Θεό ( De dono perseverantiae , περ. 13, 14, 17). Για τους ενήλικες, αυτό το δώρο κρατά σταθερή και αμετακίνητη την επιλογή του καλού και τους αποτρέπει από το να κυριεύονται από το κακό και τις αντιξοότητες.
Ο Άγιος Αυγουστίνος ξεκαθαρίζει ότι αυτό το αξιοσημείωτο δώρο δεν μας χαρίζεται μέσω των αξιών μας, αλλά ελεύθερα και με το αγνό έλεος του Θεού, ο οποίος ορίζει την ώρα του θανάτου μας. Ωστόσο, εάν αυτό το δώρο δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, μπορεί να αποκτηθεί με τις ικεσίες μας: « Suppliciter emereri potest » (κεφ. 6, σημ. 10).
Ο θεολογικός λόγος
Ο άγιος Θωμάς Ακινάτης ( S. Th ., I – II, q. 114, a. 9) δίνει τον θεολογικό λόγο με έναν απλό συλλογισμό: η αγιοποίηση της χάριτος είναι η αρχή κάθε αξίας. Τώρα, η αρχή της αξίας δεν μπορεί να είναι άξια, όπως η αιτία δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα καθεαυτή, διαφορετικά η αιτία θα ήταν ταυτόχρονα και το αποτέλεσμα και αυτό είναι αντιφατικό. Επομένως, ένας καλός θάνατος ή η τελική επιμονή δεν μπορεί να αξίζει, αλλά ο Θεός τα δίνει δωρεάν σε αυτούς που τά δίνουν.
Μόνο ο Θεός μπορεί να διατηρήσει τις ψυχές με επιμονή στη συνήθη κατάσταση της χάριτος ή να τις αποκαταστήσει σε αυτήν μετά το θανάσιμο αμάρτημα. Ωστόσο, μπορούμε και πρέπει να ζητήσουμε αυτό το δώρο με ταπεινή, συνεχή, επίμονη και έμπιστη προσευχή, την οποία πρέπει να κατευθύνουμε όχι στη θεία δικαιοσύνη, ως αξιοκρατία, αλλά στο έλεος, όπως στο δωρεάν δώρο.[ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ]
Στην αντίρρηση ότι ο άνθρωπος μπορεί να αξίζει την αιώνια ζωή. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε επίσης να αξίζει την τελική επιμονή, απαντά ο Άγιος Θωμάς ότι η αιώνια ζωή δεν είναι η αρχή της αξίας αλλά μόνο η διάρκεια και το τέλος της. Επομένως, μπορούμε να αποκτήσουμε την αιώνια ζωή με την προϋπόθεση ότι δεν θά χάσουμε τα πλεονεκτήματα και την αγιαστική χάρη μας, την οποία όμως δεν αξίζαμε παρά μόνο λάβαμε από το παντοδύναμο θείο έλεος.
Εν ολίγοις, η ελεύθερη βούλησή μας, μετά το προπατορικό αμάρτημα, αν και θεραπεύτηκε από την αγιαστική χάρη, που ονομάστηκε γι' αυτό το λόγο « gratia sanans », είναι μεταβλητή και δεν είναι στη δύναμή της να εδραιωθεί ακίνητα στο καλό. μπορεί να το επιθυμεί και να το θέλει αλλά δεν μπορεί να το πετύχει μόνος της αν δεν βοηθηθεί από μια ειδική πραγματική χάρη (II – II, ιζ. 137, α. 4).
Το Magisterio
Η Σύνοδος του Τρέντο (DB, 806, 826, 832) επιβεβαιώνει αυτή τη διδασκαλία, ορίζοντας την ανάγκη για ειδική βοήθεια ώστε ο δικαιωμένος άνθρωπος να επιμείνει στο καλό. Αυτή η χάρη είναι ένα μεγάλο δώρο εντελώς δωρεάν, το οποίο μπορεί να χορηγήσει μόνο «Αυτός που είναι ικανός να υποστηρίξει εκείνους που στέκονται και να αναστήσει εκείνους που πέφτουν» ( Ρωμ ., XIV, 4).
Πρέπει, λοιπόν, να ελπίζουμε ακράδαντα να τήν αποκτήσουμε βασιζόμενοι στο βοηθητικό έλεος του Θεού και παλεύοντας σθεναρά ενάντια στους πειρασμούς, εργαζόμενοι σθεναρά για τη σωτηρία μας μέσω της άσκησης των καλών έργων.
Αν δεν είμαστε σίγουροι ότι θα πεθάνουμε στη χάρη του Θεού, όμως, υπάρχουν κάποια σημάδια που μας δίνουν ελπίδα: η φροντίδα να αποφύγουμε το θανάσιμο αμάρτημα, το πνεύμα της προσευχής, η ταπεινοφροσύνη, η υπομονή στις αντιξοότητες, η φιλανθρωπία προς τον πλησίον, η αληθινή αφοσίωση στην Ιερή Καρδιά και στην Παναγία.
Πώς να προετοιμαστείτε για το θάνατο;
Εκτός από την πίστη στην αιώνια ζωή, χρειαζόμαστε μια σταθερή ελπίδα στη βοήθεια του Κυρίου, που αναζωογονείται από μια ένθερμη φιλανθρωπία προς τον Θεό και τον πλησίον μας.
Επιπλέον, η δίκαιη ψυχή θα πρέπει να λάβει όλα τα μέτρα σε όλη τη θνητή ζωή της για να ειδοποιηθεί εγκαίρως όταν πλησιάζει ο θάνατος.
Πρέπει να παλέψουμε ενάντια στην τάση να κρύβουμε τον επερχόμενο θάνατο από τον άρρωστο Είναι εξαιρετικό μέτρο να συμφωνούμε με έναν φίλο να προειδοποιούμε ο ένας τον άλλον, αφού οι συγγενείς συχνά τείνουν να κρύβονται και να μας κρύβουν την εγγύτητα της τελευταίας ώρας.
Διαισθανόμενος ότι το τέλος πλησιάζει, ο δίκαιος πρέπει να προσφέρει τη ζωή του ως θυσία στον Θεό, σε ένωση με τη Θυσία της Λειτουργίας στην οποία τελείται η αιματηρή Θυσία του Γολγοθά με αναίμακτο τρόπο.
Καλό είναι να καλέσετε τον ιερέα για να λάβετε ακραία αιμορραγία, βιατίκουμ και απαλλαγή.
Έτσι θα παρουσιαστούμε ενώπιον του θείου Κριτή με την ψυχή μας απαλλαγμένη από το θανάσιμο αμάρτημα και έτοιμοι, αφού εξιλεώσουμε την τιμωρία που οφείλεται στην αμαρτία μας στο Καθαρτήριο, να μπούμε στον Παράδεισο.
Αφού είδαμε το ζήτημα της τελικής αμετανοησίας, ας αναφερθούμε τώρα στο θέμα του καλού θανάτου, δηλαδή της σύμπτωσης της αναχώρησης με την κατάσταση της χάριτος. Το δώρο της τελικής επιμονής είναι αυτό που ορίζεται ως «χάρις των χάριτων» γιατί κάνει τη στιγμή του θανάτου να συμπίπτει με την κατάσταση της χάριτος και, επομένως, μας εξασφαλίζει την αιώνια σωτηρία;;;.
Η Θεία Αποκάλυψη
Η Αγία Γραφή αποδίδει αυτό το δώρο στον Θεό: «Η ψυχή εκείνου που πεθαίνει με χάρη, ευάρεστη στον Θεό, έχει ληφθεί από Αυτόν από τις ανομίες αυτής της ζωής , όπου θα μπορούσε να χαθεί» ( Σοφ ., IV, 11, 14).
Η Πατερική Παράδοση
Ο Άγιος Αυγουστίνος εξηγεί ότι τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες, ο θάνατος στη χάρη του Θεού είναι ένα ιδιαίτερο δώρο από τον Θεό ( De dono perseverantiae , περ. 13, 14, 17). Για τους ενήλικες, αυτό το δώρο κρατά σταθερή και αμετακίνητη την επιλογή του καλού και τους αποτρέπει από το να κυριεύονται από το κακό και τις αντιξοότητες.
Ο Άγιος Αυγουστίνος ξεκαθαρίζει ότι αυτό το αξιοσημείωτο δώρο δεν μας χαρίζεται μέσω των αξιών μας, αλλά ελεύθερα και με το αγνό έλεος του Θεού, ο οποίος ορίζει την ώρα του θανάτου μας. Ωστόσο, εάν αυτό το δώρο δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, μπορεί να αποκτηθεί με τις ικεσίες μας: « Suppliciter emereri potest » (κεφ. 6, σημ. 10).
Ο θεολογικός λόγος
Ο άγιος Θωμάς Ακινάτης ( S. Th ., I – II, q. 114, a. 9) δίνει τον θεολογικό λόγο με έναν απλό συλλογισμό: η αγιοποίηση της χάριτος είναι η αρχή κάθε αξίας. Τώρα, η αρχή της αξίας δεν μπορεί να είναι άξια, όπως η αιτία δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα καθεαυτή, διαφορετικά η αιτία θα ήταν ταυτόχρονα και το αποτέλεσμα και αυτό είναι αντιφατικό. Επομένως, ένας καλός θάνατος ή η τελική επιμονή δεν μπορεί να αξίζει, αλλά ο Θεός τα δίνει δωρεάν σε αυτούς που τά δίνουν.
Μόνο ο Θεός μπορεί να διατηρήσει τις ψυχές με επιμονή στη συνήθη κατάσταση της χάριτος ή να τις αποκαταστήσει σε αυτήν μετά το θανάσιμο αμάρτημα. Ωστόσο, μπορούμε και πρέπει να ζητήσουμε αυτό το δώρο με ταπεινή, συνεχή, επίμονη και έμπιστη προσευχή, την οποία πρέπει να κατευθύνουμε όχι στη θεία δικαιοσύνη, ως αξιοκρατία, αλλά στο έλεος, όπως στο δωρεάν δώρο.[ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ]
Στην αντίρρηση ότι ο άνθρωπος μπορεί να αξίζει την αιώνια ζωή. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε επίσης να αξίζει την τελική επιμονή, απαντά ο Άγιος Θωμάς ότι η αιώνια ζωή δεν είναι η αρχή της αξίας αλλά μόνο η διάρκεια και το τέλος της. Επομένως, μπορούμε να αποκτήσουμε την αιώνια ζωή με την προϋπόθεση ότι δεν θά χάσουμε τα πλεονεκτήματα και την αγιαστική χάρη μας, την οποία όμως δεν αξίζαμε παρά μόνο λάβαμε από το παντοδύναμο θείο έλεος.
Εν ολίγοις, η ελεύθερη βούλησή μας, μετά το προπατορικό αμάρτημα, αν και θεραπεύτηκε από την αγιαστική χάρη, που ονομάστηκε γι' αυτό το λόγο « gratia sanans », είναι μεταβλητή και δεν είναι στη δύναμή της να εδραιωθεί ακίνητα στο καλό. μπορεί να το επιθυμεί και να το θέλει αλλά δεν μπορεί να το πετύχει μόνος της αν δεν βοηθηθεί από μια ειδική πραγματική χάρη (II – II, ιζ. 137, α. 4).
Το Magisterio
Η Σύνοδος του Τρέντο (DB, 806, 826, 832) επιβεβαιώνει αυτή τη διδασκαλία, ορίζοντας την ανάγκη για ειδική βοήθεια ώστε ο δικαιωμένος άνθρωπος να επιμείνει στο καλό. Αυτή η χάρη είναι ένα μεγάλο δώρο εντελώς δωρεάν, το οποίο μπορεί να χορηγήσει μόνο «Αυτός που είναι ικανός να υποστηρίξει εκείνους που στέκονται και να αναστήσει εκείνους που πέφτουν» ( Ρωμ ., XIV, 4).
Πρέπει, λοιπόν, να ελπίζουμε ακράδαντα να τήν αποκτήσουμε βασιζόμενοι στο βοηθητικό έλεος του Θεού και παλεύοντας σθεναρά ενάντια στους πειρασμούς, εργαζόμενοι σθεναρά για τη σωτηρία μας μέσω της άσκησης των καλών έργων.
Αν δεν είμαστε σίγουροι ότι θα πεθάνουμε στη χάρη του Θεού, όμως, υπάρχουν κάποια σημάδια που μας δίνουν ελπίδα: η φροντίδα να αποφύγουμε το θανάσιμο αμάρτημα, το πνεύμα της προσευχής, η ταπεινοφροσύνη, η υπομονή στις αντιξοότητες, η φιλανθρωπία προς τον πλησίον, η αληθινή αφοσίωση στην Ιερή Καρδιά και στην Παναγία.
Πώς να προετοιμαστείτε για το θάνατο;
Εκτός από την πίστη στην αιώνια ζωή, χρειαζόμαστε μια σταθερή ελπίδα στη βοήθεια του Κυρίου, που αναζωογονείται από μια ένθερμη φιλανθρωπία προς τον Θεό και τον πλησίον μας.
Επιπλέον, η δίκαιη ψυχή θα πρέπει να λάβει όλα τα μέτρα σε όλη τη θνητή ζωή της για να ειδοποιηθεί εγκαίρως όταν πλησιάζει ο θάνατος.
Πρέπει να παλέψουμε ενάντια στην τάση να κρύβουμε τον επερχόμενο θάνατο από τον άρρωστο Είναι εξαιρετικό μέτρο να συμφωνούμε με έναν φίλο να προειδοποιούμε ο ένας τον άλλον, αφού οι συγγενείς συχνά τείνουν να κρύβονται και να μας κρύβουν την εγγύτητα της τελευταίας ώρας.
Διαισθανόμενος ότι το τέλος πλησιάζει, ο δίκαιος πρέπει να προσφέρει τη ζωή του ως θυσία στον Θεό, σε ένωση με τη Θυσία της Λειτουργίας στην οποία τελείται η αιματηρή Θυσία του Γολγοθά με αναίμακτο τρόπο.
Καλό είναι να καλέσετε τον ιερέα για να λάβετε ακραία αιμορραγία, βιατίκουμ και απαλλαγή.
Έτσι θα παρουσιαστούμε ενώπιον του θείου Κριτή με την ψυχή μας απαλλαγμένη από το θανάσιμο αμάρτημα και έτοιμοι, αφού εξιλεώσουμε την τιμωρία που οφείλεται στην αμαρτία μας στο Καθαρτήριο, να μπούμε στον Παράδεισο.
ΦΡΙΚΑΛΕΑ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΙΧΝΟΣ. ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΑΝΕΠΑΦΗ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟ ΖΩΗ. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΔΙΔΑΞΑΝ ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου