Γένεσις Ψευδο-Αριστοτελικής Αναλογίας
Το κείμενο του Pierre Aubenque εξετάζει τη γένεση της διδασκαλίας της αναλογίας του Όντος, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για μια ψευδή απόδοση στον Αριστοτέλη η οποία διαμόρφωσε καθοριστικά τη μετέπειτα φιλοσοφία. Η έννοια, η οποία επικράτησε στη σχολαστική παράδοση, προέκυψε από τους Νεοπλατωνικούς σχολιαστές της Ύστερης Αρχαιότητας, οι οποίοι επεδίωκαν τη συμφωνία μεταξύ των διδασκαλιών του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Ο συγγραφέας εξηγεί ότι η συστηματική της ανάπτυξη έγινε από τον Θωμά Ακινάτη, ο οποίος διέκρινε την analogia proportionalitatis από την analogia attributionis. Στην πραγματικότητα, ο Αριστοτέλης χρησιμοποιούσε την αναλογία (ἀναλογία) μόνο με την αυστηρή μαθηματική έννοια της ισότητας λόγων. Για τις πολλαπλές σημασίες του Όντος, ο Σταγειρίτης εισήγαγε τη δομή του πρὸς ἕν λέγεσθαι («εστιακή ενότητα σημασίας»), η οποία δεν περιλαμβάνει αναλογία. Κατά συνέπεια, η σχολαστική σύγχυση αυτών των εννοιών οδήγησε σε μια λογικοποίηση αντίθετη προς την αρχική αριστοτελική προσέγγιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου