Πηγή: Άντρεα Ζοκ
Τις τελευταίες ημέρες, τρία πετρελαιοφόρα και ένα φορτηγό πλοίο που μετέφερε ρωσικά προϊόντα έχουν πληγεί σε διεθνή ύδατα.
Πριν από λίγες εβδομάδες, ο ναύαρχος Κάβο Ντραγκόνε δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ εξετάζει το ενδεχόμενο να είναι «πιο προληπτικό» έναντι της Ρωσίας:
«Μελετούμε τα πάντα... Όσον αφορά την κυβερνοασφάλεια, είμαστε κάπως αντιδραστικοί. Το να είμαστε πιο επιθετικοί, ή να είμαστε προληπτικοί αντί για αντιδραστικοί, είναι κάτι που εξετάζουμε».
Ο ίδιος ο ναύαρχος θρήνησε ότι «έχουμε πολύ περισσότερους περιορισμούς από τους ομολόγους μας, για ηθικούς, νομικούς και δικαιοδοτικούς λόγους. Είναι ένα πρόβλημα. Δεν θέλω να πω ότι είναι μια χαμένη θέση, αλλά είναι μια πιο δύσκολη θέση από τους ομολόγους μας».
Το θέμα είναι ότι η θέση του ΝΑΤΟ είναι πολύ παθητική. Χρειάζεται περισσότερη αποτροπή και «το πώς επιτυγχάνεται η αποτροπή - με αντίποινα, με προληπτικό χτύπημα - είναι κάτι που πρέπει να αναλύσουμε σε βάθος, επειδή στο μέλλον θα μπορούσε να υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη πίεση σε αυτό».
Ο υβριδικός πόλεμος μπορεί να φαίνεται σαν ένα τέχνασμα για μια κατασκοπευτική ταινία σε πολλούς, αλλά αποτελεί το κύριο επίκεντρο του σύγχρονου πολέμου, ειδικά μεταξύ πυρηνικά οπλισμένων αντιπάλων, όπου ένας ολομέτωπος πόλεμος δημιουργεί την προοπτική αμοιβαία εξασφαλισμένης καταστροφής.
Το πρόβλημα με τον υβριδικό πόλεμο είναι ότι σπάνια διακρίνεται με βεβαιότητα ως «επιθετικότητα». Γεγονότα όπως οι διαμαρτυρίες του Μαϊντάν στο Κίεβο το 2014, που περιγράφονται από τη Δύση ως αυθόρμητες επαναστάσεις, έχουν αναγνωριστεί από τη Μόσχα ως γεγονότα υβριδικού πολέμου, που στοχεύουν στο να θέσουν την Ουκρανία σε τροχιά σύγκρουσης με τη Ρωσία. Γεγονότα όπως η πανδημία Covid ερμηνεύτηκαν αρχικά από την Κίνα ως επίθεση υβριδικού πολέμου.
Σήμερα, έχουμε άφθονα στοιχεία ότι η «Επανάσταση του Μαϊντάν» ελέγχθηκε εξ αποστάσεως και ότι ο Covid γεννήθηκε σε ένα εργαστήριο, αλλά η σημαντική κατανόηση υπερβαίνει την ερμηνεία της πραγματικότητας της ευθύνης.
Το θέμα είναι ότι σε ένα περιβάλλον υβριδικού πολέμου, η παράνοια αυξάνεται εκθετικά. Τυχαία ή άσχετα γεγονότα μπορούν να ερμηνευθούν ως επιθέσεις υβριδικού πολέμου και μπορούν να οδηγήσουν σε «απαντήσεις» που ερμηνεύονται από την αντίπαλη πλευρά ως «απρόκλητες επιθέσεις».
Η δυναμική της κλιμάκωσης είναι δομικά έμμεση στον υβριδικό πόλεμο. Και οι πρώτες συνέπειές του είναι στο εσωτερικό επίπεδο κάθε χώρας, όπου κάθε αδέσμευτη λέξη ή σκέψη αρχίζει να γίνεται αντιληπτή ως «πληρωμένη από τον εχθρό». Η φάση των περιορισμών λογοκρισίας που βιώνουμε στην Ευρώπη τα τελευταία πέντε χρόνια αποτελεί ήδη μέρος μιας προειδοποίησης που συνδέεται με την αντίληψη ενός συνεχιζόμενου υβριδικού πολέμου.
Είμαι αρκετά βέβαιος ότι λίγοι Ιταλοί θα προσφέρουν τα σεντούκια τους στις ρωσικές ξιφολόγχες για να υπερασπιστούν το λακαρισμένο καπό της von der Leyen και το SUV του Calenda.
Αλλά δεν είναι αρκετό, δεν είναι αρκετό, επειδή αυτός ο ορίζοντας ακήρυχτου πολέμου μπορεί κυριολεκτικά να μας αλυσοδέσει όλους, να λεηλατήσει ό,τι έχει απομείνει από το κράτος πρόνοιας, να κατασχέσει τα περιουσιακά μας στοιχεία και τα δικαιώματά μας, να μας φιμώσει, να μας φυλακίσει με πρόσχημα, να μας υποτάξει και να μας καταστρέψει με πολλαπλές μορφές απειλής.
Όλα αυτά, φυσικά, συμβαίνουν ήδη.
Οι ικανότητες για δημοκρατική αυτοάμυνα και αυτοοργάνωση υπονομεύονται από μια πληθώρα διαδικασιών από πάνω προς τα κάτω, διαδικασίες κεντρικού ελέγχου, τη δημιουργία γραφειοκρατικών εμποδίων και, πάνω απ' όλα, την οριζόντια αποσύνθεση της κοινωνίας, η οποία προορίζεται να μειωθεί σε ένα σύνολο ατόμων ή ομάδων λόμπι σε διαρκή εσωτερική σύγκρουση.
Πρέπει να αρχίσουμε να εξετάζουμε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσουμε τα υπολείμματα της επίσημης δημοκρατίας που εξακολουθούν να υπάρχουν για να εκδιώξουμε τουλάχιστον την τρέχουσα πολιτική τάξη, τόσο τη δεξιά όσο και την αριστερά, η οποία έχει υπονομευτεί πλήρως.
Από αυτή την οπτική γωνία, ακόμη και οι λαϊκιστικές πρωτοβουλίες θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτες, επειδή η προτεραιότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι η «επαναστατική», ούτε η αντικατάσταση μιας άρχουσας τάξης με μια νέα ικανή να προσφέρει μια συνεκτική εναλλακτική πορεία. Αυτό είναι ένα κανονιστικό ιδανικό που πρέπει να επιδιωχθεί, αλλά η τρέχουσα επείγουσα ανάγκη είναι να απομακρυνθούν από την εξουσία οι σημερινοί «μονοπώλες της βίας» που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση.
Αυτή τη στιγμή, αντιμέτωποι με μια τελική απειλή για τη δημοκρατία, η ανανέωση της πολιτικής τάξης, η απομάκρυνση της σημερινής πολιτικής τάξης που είναι εδραιωμένη στους θεσμούς και κρατά τη χώρα όμηρο χωρίς να εκπροσωπεί κανέναν, είναι πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο.
Η ένωση για την απομάκρυνσή τους πρέπει να είναι η προτεραιότητα.
ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΣΤΙΣ ΕΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ.
ΑΚΟΥΤΕ ΤΗΝ ΒΑΘΕΙΑ ΑΙΣΘΗΣΙΑΚΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΝΑ ΤΟΝ ΥΙΟ ΚΑΙ ΕΚΠΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ;
ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙΣ; ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΛΑΚΑΝΙΚΑ ΜΕ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΔΕΝ ΘΕΛΩ . ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ ΚΑΙ Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ. ΚΩΛΟΕΛΛΗΝΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου