Συνέχεια από: 7ο κεφάλαιο
KATA ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ (ΤΟ ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ)
8
DCLEAKS. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ;
“Μετά την εποχή των κανονιοφόρων και την εποχή του εμπορίου και της οικονομίας, η τεχνολογία και τα δίκτυα επικοινωνίας αντιπροσωπεύουν την τρίτη γενιά κυριαρχίας στον κόσμο” ZBIGNIEW BRZEZINSKI
SOROS LEAKS
Η 13η Αυγούστου 2016 δεν ήταν μια καλή μέρα για τον Τζορτζ Σόρος και το Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας (ΟSF). Εκείνη την ημέρα, μια άγνωστη ομάδα χάκερς έθεσε στο διαδίκτυο έως και 2576 εμπιστευτικά έγγραφα του OSF και των ενώσεων και τών ομάδων που σχετίζονται με το δίκτυο Σόρος, τα οποία είχαν κλαπεί από τους διακομιστές του Ιδρύματος. Η επιχείρηση έγινε γνωστή ως DCLeaks. Τα αρχεία αφαιρέθηκαν μετά από λίγες ημέρες, αλλά το θέμα είχε παρουσιαστεί και πολλά πράγματα ήρθαν στο φως χωρίς δυνατότητα διάψευσης. Το ποιος βρισκόταν πίσω από την ενέργεια δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες υπέδειξαν έναν γνωστό Ρώσο χάκερ -με την κωδική ονομασία Guccifer- και επέρριψαν την ευθύνη για τη διαρροή στις μυστικές υπηρεσίες της Μόσχας. Ένα ακόμη επεισόδιο στους ασύμμετρους και σιωπηλούς πολέμους μεταξύ μηχανισμών που εμπλέκονται σε αυτό που η γεωπολιτική αποκαλεί "το μεγάλο παιχνίδι"; Τις εβδομάδες πριν από τη δημοσίευση των αρχείων, η CIA προειδοποίησε το OSF για πιθανή επίθεση σε υπολογιστή- ο τομέας www.dcleaks.com είχε καταχωρηθεί μέσω ενός μικρού διαχειριστή ιστοσελίδων με έδρα τη Ρουμανία- η διεύθυνση IP εντοπίστηκε στην Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας: ένας γρίφος ακόμη και για τους ειδικούς. Ο ιστότοπος απενεργοποιήθηκε μετά την καταγγελία του OSF στο FBI. Τα έγγραφα καλύπτουν μια περίοδο από το 2008 έως το 2016.
Οι συγγραφείς συνόδευσαν τη δημοσιοποίηση του τεράστιου όγκου εγγράφων με ένα ανακοινωθέν στο οποίο περιγράφουν τους εαυτούς τους ως Αμερικανούς που αγαπούν την ελευθερία και τη δημοκρατία, άρα εχθρούς ενός χαρακτήρα - του Σόρος - που περιγράφεται ως "ο αρχιτέκτονας κάθε επανάστασης και πραξικοπήματος σε όλο τον κόσμο τα τελευταία 25 χρόνια". Εξαιτίας αυτού και των μαριονετών του, οι ΗΠΑ θεωρούνται ως αιμοσταγής και όχι ως φάρος ελευθερίας και δημοκρατίας. Τα τσιράκια του έχουν ρουφήξει το αίμα εκατομμυρίων και εκατομμυρίων ανθρώπων μόνο και μόνο για να τον κάνουν όλο και πιο πλούσιο. Ο Σόρος είναι ένας ολιγάρχης που χρηματοδοτεί το Δημοκρατικό Κόμμα, τη Χίλαρι Κλίντον, εκατοντάδες πολιτικούς σε όλο τον κόσμο. Αυτός ο ιστότοπος έχει σχεδιαστεί για να επιτρέψει σε οποιονδήποτε να δει το Ίδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας του Τζορτζ Σόρος και τις σχετικές οργανώσεις από μέσα. Παρουσιάζουμε τα σχέδια εργασίας, τις στρατηγικές, τις προτεραιότητες και άλλες δραστηριότητες του Σόρος. Τα έγγραφα αυτά ρίχνουν φως σε ένα από τα δίκτυα με τη μεγαλύτερη επιρροή που λειτουργούν παγκοσμίως.
Σε αυτό το - μάλλον ακατέργαστο και στοιχειώδες - κείμενο υπάρχουν αρκετές αλήθειες και κάποιες υπερβολές. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Τζορτζ Σόρος είναι υποστηρικτής του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος ενώ τον Αύγουστο του 2016 βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη η προεκλογική εκστρατεία που θα έφερνε τον Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ - και είναι σαφές ότι το δίκτυό του είναι από τα πιο ισχυρά στον κόσμο. Ομοίως, είμαστε βέβαιοι ότι οι δραστηριότητές του - και οι δραστηριότητες άλλων ιδρυμάτων των οποίων το γενικότερο σχέδιο για την κοινωνία δεν διαφέρει από αυτό του OSF - δεν θα μπορούσαν να έχουν τον ρόλο, την επιρροή και τη σημασία που βλέπουμε, αν δεν υποστηρίζονταν ή τουλάχιστον δεν προστατεύονταν από το πολύ ισχυρό αμερικανικό βαθύ κράτος, με τις υπηρεσίες ασφαλείας του, το διακλαδωμένο δίκτυο εξουσίας και τα παρακλάδια του που περιλαμβάνουν υψηλούς τομείς του χρηματοπιστωτικού κόσμου, τον θόλο της Fintech και σημαντικά κομμάτια της δυτικής εξουσίας με την ευρύτερη έννοια. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα να τον θεωρούμε, βιαστικά, "τον αρχιτέκτονα κάθε πραξικοπηματικής επανάστασης σε όλο τον κόσμο τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια".
Η μανιχαϊστική απλοποίηση των SorosLeaks, ωστόσο, χρησίμευσε για να αποσαφηνίσει ένα αδιαφανές επίπεδο γεγονότων, καθώς και για να καταδείξει τις πραγματικές προθέσεις του δικτύου Soros, σαρώνοντας όλες τις φιλανθρωπικές αυταπάτες από τον κήπο των απλών.
Είναι πραγματικά αφελές να φανταστεί κανείς ότι ένας άνθρωπος, έστω και υποστηριζόμενος από ένα τεράστιο δίκτυο πασπαλισμένο με μεγάλα χρηματικά ποσά, έχει συγκεντρώσει τόσο μεγάλη, σχεδόν εωσφορική δύναμη πάνω στον εαυτό του. Από τη μία πλευρά, υπάρχει στον άνθρωπο η ανάγκη να εντοπίσει έναν εχθρό, να ξεσκίσει τη μάσκα ενός Μεγάλου Γέρου στον οποίο μπορούν να αποδοθούν όλα τα κακά του κόσμου. Ο René Girard το εξήγησε αυτό με τη θεωρία του αποδιοπομπαίου τράγου στο βιβλίο του "Η βία και το ιερό". Ωστόσο, εκείνοι που κυκλοφόρησαν τα εμπιστευτικά έγγραφα κατέδειξαν εμμέσως μια ανησυχητική θέση: πολλά από αυτά που εμφανίζονται είναι ψευδή. Πίσω από τα παρασκήνια λειτουργεί ένα παράλληλο σύστημα εξουσίας που καθορίζει όχι μόνο τα γεγονότα, αλλά και βαθιές παγκόσμιες αλλαγές, τις "αλλαγές παραδείγματος" για τις οποίες μίλησε ο Thomas Kuhn. Ο Σόρος και το δίκτυό του, αν όλα αυτά έχουν νόημα, είναι μεταξύ των πολιτικών, ιδεολογικών, μεταπολιτικών και στρατηγικών παραγόντων ενός αρθρωμένου και οργανωμένου μηχανισμού εξουσίας, ένα κομμάτι ενός μεγαλύτερου παζλ. Στην ίδια εργασία, έχουμε ήδη συναντήσει ομάδες, ιδρύματα, κέντρα εξουσίας και λόμπι που αλλάζουν τον κόσμο σύμφωνα με μακροπρόθεσμα συμφέροντα και κοσμοθεωρίες: σκεφτείτε το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates, το Ίδρυμα Ford, το Ίδρυμα Rockefeller και άλλες μικρότερες ομάδες όπως το CFR, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ή η Ομάδα Bilderberg. Αυτό δεν μας απαλλάσσει από το να αξιολογούμε προσεκτικά τα DCLeaks, για τις σκιές που ρίχνουν και για τις αναλαμπές φωτός που προβάλλουν σε πολλές πολιτικές, κοινωνικές και ανθρωπιστικές κρίσεις, καθώς και στα μεταναστευτικά φαινόμενα, τα οποία δεν ήταν ποτέ τόσο εντυπωσιακά από τότε που δραστηριοποιείται το δίκτυο του οποίου ο Τζορτζ Σόρος είναι ο κυρίαρχος.
ΑΡΧΙΤEΚΤΟΝΑΣ Ή ΠΛΗΡΩΤHΣ;
Ο χάρτης που παρέχει το DCLeaks δείχνει το παγκόσμιο πλέγμα του OSF, το οποίο δραστηριοποιείται σε τέσσερις ηπείρους και μας επιτρέπει να επιβεβαιώσουμε τους ιδεολογικούς πυλώνες και τους τομείς των δραστηριοτήτων του Σόρος, που επανειλημμένα αναφέρθηκαν στη συζήτηση: δικαιώματα των μεταναστών, προώθηση της υποδοχής μεταναστών, διάφορες μειονότητες, με πρώτους και καλύτερους τους Ρομά, απελευθέρωση των μαλακών ναρκωτικών, προώθηση νέων δικαιωμάτων για τις "σεξουαλικές" μειονότητες (ομοφυλόφιλοι, LGBT), έργο πληροφόρησης και αποκάλυψη της "παραπληροφόρησης" των άλλων. Στο θέατρο των επιχειρήσεων στην ήπειρό μας, ξεχωρίζει η βοήθεια προς όσους “αντιτίθενται στα λαϊκιστικά κόμματα στην Ευρώπη ενόψει των ευρωεκλογών”. Για το σκοπό αυτό, 100.000 δολάρια δόθηκαν στην United for Intercultural Action, ένα ευρωπαϊκό δίκτυο με έδρα το Άμστερνταμ, που δραστηριοποιείται “κατά του εθνικισμού, του ρατσισμού, του φασισμού και υπέρ των μεταναστών και των προσφύγων. Έχει συμμετοχικό καθεστώς στο Συμβούλιο της Ευρώπης, είναι συχνά εκλεγμένο μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου Νεολαίας του Συμβουλίου της Ευρώπης και από το 1997 έχει ειδικό συμβουλευτικό καθεστώς στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο (ECOSOC) των Ηνωμένων Εθνών”. Στην Ιταλία, σχεδόν 50.000 δολάρια χρηματοδότησαν το πρόγραμμα "Εναλλακτικοί Ιταλοί" (πιθανότατα μια συλλογή ριζοσπαστικών ομάδων), αποστολή του οποίου είναι "να δώσει φωνή στους ανήμπορους να μιλήσουν".
Η συνεισφορά στον EUobserver, 130.000 δολάρια, είναι σημαντική. Πρόκειται για μια αυτοαποκαλούμενη "μη κερδοσκοπική" διαδικτυακή εφημερίδα με έδρα τις Βρυξέλλες, που ενδιαφέρεται για τα θέματα του ρατσισμού και της κλιματικής αλλαγής, η οποία έχει αναλάβει να "παρακολουθεί το αυξανόμενο κύμα μίσους που εμφανίζεται με διάφορες μορφές στο διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με στόχο την καταπολέμησή του με άρθρα και έρευνες". Επιβεβαιώνεται το ενδιαφέρον του αρχιπελάγους του Σόρος να επηρεάσει τον αυτοαποκαλούμενο ανεξάρτητο Τύπο. Ο υποκείμενος σχεδιασμός ενός συγκεκριμένου πεδίου δράσης παίρνει σάρκα και οστά: ο ορισμός του μίσους και της "ρητορικής μίσους" που εφαρμόζεται σε ιδέες και δηλώσεις που δεν αντιτίθενται επί της ουσίας, αλλά θεωρούνται αναμφίβολα κακές, ανάξιες να χτυπηθούν με ποινικές κυρώσεις. Παρακολουθώντας τη ροή του χρήματος, είναι δυνατόν να κατανοήσουμε τους σταθμούς εξουσίας από τους οποίους προωθούνται, προπαγανδίζονται και χρηματοδοτούνται εκστρατείες που - πέρα από την συχνά εξαιρετικά αμφισβητήσιμη αξία των ιδεών που ορίζονται ως "μίσος" - αποσκοπούν στη φίμωση των αντίθετων φωνών από το μοντέλο της αυτοαποκαλούμενης "ανοιχτής" κοινωνίας.
Το πρόγραμμα EUobserver "χρησιμοποιεί τις ειδήσεις για να ενθαρρύνει τη συζήτηση σχετικά με το πώς απειλούνται οι αξίες της ανοικτής κοινωνίας ενόψει των ευρωπαϊκών εκλογών. Τα θέματα περιλαμβάνουν την άνοδο της "ρητορικής μίσους" από την ευρωπαϊκή ακροδεξιά, την αυξανόμενη χρήση ρητορικής μισαλλοδοξίας από τους mainstream πολιτικούς και την αύξηση των εγκλημάτων μίσους στους δρόμους της Ευρώπης. Ο EUobserver προσέλαβε έμπειρους τοπικούς δημοσιογράφους για να παρευρεθούν σε προεκλογικές εκδηλώσεις, να πραγματοποιήσουν συνεντεύξεις και να γράψουν άρθρα υψηλού επιπέδου σε δεκαέξι κράτη. Με αυτή τη στρατηγική διείσδυσης στην τοπική δημοσιογραφία, ο Ellobserver μπόρεσε να επισημάνει τις ανησυχητικές διεθνείς τάσεις, αντί να αναφέρει απλώς μεμονωμένα περιστατικά. Δημοσίευσαν συνολικά εκατόν είκοσι οκτώ άρθρα κατά την περίοδο από τον Φεβρουάριο έως τον Μάιο του 2014". Η επιρροή της πληροφόρησης φαίνεται να είναι πολύ ισχυρή: Ιταλία, είναι πραγματικά μια επιλογή να κλείσουμε τα λιμάνια που διασώζονται στη θάλασσα; είναι ο τίτλος ενός από τα δέκα καλύτερα άρθρα για τη μετανάστευση σύμφωνα με το δίκτυο Open Migration (το οποίο φέρει το λογότυπο OSF στον επίσημο ιστότοπό του) Σταματήστε την κατάχρηση της λέξης "παράνομη", ο τίτλος ενός άρθρου της ένωσης Carta di Roma, ενός ιταλικού δημοσιογραφικού δικτύου στο οποίο θα επανέλθουμε.
Ο χάρτης που παρέχει το DCLeaks δείχνει το παγκόσμιο πλέγμα του OSF και μας επιτρέπει να επιβεβαιώσουμε τους ιδεολογικούς πυλώνες και τομείς των επιχειρήσεων του Σόρος: διεθνής πολιτική και αλλαγή καθεστώτων υπέρ "ανοικτών" κυβερνήσεων, δηλαδή συνδεδεμένων με τα δυτικά συμφέροντα, δικαιώματα των μεταναστών, οφέλη από την υποδοχή, διάφορες μειονότητες, με πρώτους και καλύτερους τους Ρομά, απελευθέρωση των μαλακών ναρκωτικών, προώθηση νέων δικαιωμάτων για τις "σεξουαλικές" μειονότητες (ομοφυλόφιλοι, ΛΟΑΤ), έργο πληροφόρησης και αποκάλυψη της "παραπληροφόρησης" των άλλων. Στο θέατρο των επιχειρήσεων στην ήπειρό μας, ξεχωρίζει η ενίσχυση όσων "αντιτίθενται στα λαϊκιστικά κόμματα στην Ευρώπη ενόψει των ευρωεκλογών". Το έργο των παρεμβάσεων και των φακέλων είναι τριακοσίων εξήντα μοιρών: κυμαίνεται από κρίσεις για τις εκλογές σε χώρες στην άλλη άκρη του κόσμου, σε εκθέσεις για τις ξένες κοινότητες στην Ευρώπη, στον αμερικανικό ομοσπονδιακό προϋπολογισμό και, στη συνέχεια, σε έγγραφα σχετικά με την κρίση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, συμπληρωμένα με παραρτήματα που εξηγούν τη θέση των διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών επί του θέματος.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Ουκρανία, ένα κράτος που δημιουργήθηκε μετά το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης, διπλάσιο σε μέγεθος από την Ιταλία, με πληθυσμό 45.000.000 κατοίκων, η ιστορική σιταποθήκη της Ευρώπης, αποτελούσε επί αιώνες αναπόσπαστο τμήμα της Ρωσίας και το λίκνο αυτού του έθνους από τον Μεσαίωνα. Το θεμελιώδες επικό ποίημα της ρωσικής ταυτότητας, το Τραγούδι της Στρατιάς του Ιγκόρ, είναι η αφήγηση της στρατιωτικής εκστρατείας που ανέλαβε ο ευγενής Ιγκόρ της Κιέβου Ρους εναντίον των λαών που εγκαταστάθηκαν νότια του ποταμού Ντον, κατά μήκος της απέραντης σαρματικής πεδιάδας. Το 2014, προκλήθηκε μια αμφίβολη λαϊκή εξέγερση, η "Πορτοκαλί Επανάσταση" του Μαϊντάν (μια μεγάλη πλατεία στην πρωτεύουσα, το Κίεβο) με φιλοαμερικανική και αντιρωσική τάση δυτικοποίησης. Ως αποτέλεσμα αυτών των αιματηρών γεγονότων, ξεκίνησε μια δραματική αντιπαράθεση μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, της οποίας το ανατολικό τμήμα, το ρωσόφωνο Ντονμπάς, εξεγέρθηκε και κήρυξε την ανεξαρτησία του από το Κίεβο. Ο πόλεμος συνεχίζεται ακόμη, ενώ η χερσόνησος της Κριμαίας έχει επιστρέψει στη Ρωσία. Ο ρόλος των αμερικανικών ιδρυμάτων, αρχής γενομένης από το OSF, έχει καταστεί σαφής. Με το πρόσχημα των πολιτικών δικαιωμάτων και της δημοκρατικής εξέγερσης, ο μηχανισμός λειτούργησε στο Κοσσυφοπέδιο, την Αίγυπτο και άλλες χώρες. Υπήρξαν "έγχρωμες επαναστάσεις" στη Σερβία (5 Οκτωβρίου 2000), στη Γεωργία (Επανάσταση των Ρόδων, 2003), στην Ουκρανία (Πορτοκαλί Επανάσταση, 2004-2005) και στο Κιργιστάν (Επανάσταση της τουλίπας, 2005). Όλα είναι σενάρια στα οποία το δίκτυο του Σόρος ήταν παρόν και ενεργό.
Το σενάριο είναι δοκιμασμένο. Διαφωτιστική είναι η αναδόμηση που προτείνει ο γεωπολιτικός εμπειρογνώμονας του σλαβικού κόσμου, Eliseo Bertolasi, η οποία συνοψίζεται παρακάτω. Το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και στα "πολιτικά δικαιώματα" αναγνωρίζεται από τη Δύση μόνο σε εκείνες τις μειονότητες που, μέσω της επανάστασης, αντί να προωθήσουν τον μετασχηματισμό των κοινωνικών δομών της χώρας, στοχεύουν στην ανατροπή μιας ομάδας ηγετών για να την αντικαταστήσουν με μια άλλη, επιρρεπή στη λογική της Δύσης. Το σενάριο είναι πάντα το ίδιο: ειδικοί στις "έγχρωμες επαναστάσεις", ΜΚΟ αφιερωμένες στην προώθηση των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" εργάζονται επί τόπου επιτείνοντας τις εσωτερικές εντάσεις, την κοινωνική ανησυχία και την ανεργία, και στη συνέχεια αρχίζουν να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια εξέγερση. Ξεσπούν ταραχές στους δρόμους στις οποίες οι κυβερνητικές δυνάμεις κατηγορούνται για κάθε είδους βία κατά των ειρηνικών διαδηλωτών· με τέλειο συγχρονισμό, προκαλείται η καταδίκη της "διεθνούς κοινότητας" και η έκκληση για αλλαγή κυβέρνησης. Σε αυτό το σημείο, οι αναφορές για αστυνομική βία πολλαπλασιάζονται, οι διαπραγματεύσεις καταρρέουν και οι "αυθόρμητοι" διαδηλωτές - που πάντα περιγράφονται ως έχοντες την άνευ όρων υποστήριξη των μέσων ενημέρωσης, των δυτικών πολιτικών και "ειρηνικοί" - στο όνομα της "πολιτικής ορθότητας" ευχαριστούν τους προοδευτικούς διανοούμενους. Με αυτή τη δυναμική του "εγχειριδίου του Gene Sharp", ένα πραγματικό πραξικόπημα έλαβε χώρα στην Ουκρανία για τη δημιουργία μιας νέας κυβέρνησης σε αντιρωσικό κλειδί, εκδιώκοντας και εξουδετερώνοντας έναν δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο, χρησιμοποιώντας ακόμη και δηλωμένους νεοναζί ως ελιγμούς.
Φυσικά, στα διάφορα σενάρια που περιγράφονται, στα οποία το DCLeaks βοήθησε να χυθεί λίγο φως, ο Σόρος και το OSF είναι μόνο μία από τις δυνάμεις που βρίσκονται στο πεδίο, υποστηρίζοντας πιο ουσιαστικές επεμβάσεις, μυστικές επιχειρήσεις πληροφοριών, διεθνή παραπληροφόρηση και τη σύμπραξη εγχώριων στοιχείων, αλλά η εικόνα είναι όπως περιγράφεται παραπάνω, στην Ουκρανία και αλλού. Συγκεκριμένα, η αγγλοσαξονική στρατηγική σταθερά -Βρετανία και ΗΠΑ- είναι η αποδυνάμωση της Ρωσίας. Η πιο συνεπής θεωρητικοποίηση παραμένει αυτή του Zbigniew Brzezinski, για τον οποίο χωρίς την Ουκρανία, η Ρωσία δεν είναι παρά μια ασιατική μεγάλη δύναμη, αλλά όχι μια παγκόσμια δύναμη.
Περαιτέρω κοινωνική χειραγώγηση από τις διάφορες ΜΚΟ του Σόρος προκύπτει από την τεκμηρίωση των DC Leaks. Το Open Society Foundations χρηματοδοτεί προγράμματα όπως το European Alternatives, το οποίο έχει ιταλικό τμήμα, με στόχο τη μεταστροφή των τελευταίων γενεών στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία, προωθώντας την κοινότητα LGBT σε σχεδόν κάθε "προοδευτικό" κύκλο. Μια άλλη ένωση χρηματοδότησε την Ευρωπαϊκή Πύλη Νεολαίας. Σχεδόν τριακόσιες χιλιάδες δολάρια δόθηκαν στη Ριζοσπαστική Δημοκρατία για την Ευρώπη, ένα πρόγραμμα που δημιουργήθηκε "για τη συμμετοχή της δημιουργικής κοινότητας δημιουργίας μέσων (συμπεριλαμβανομένων των καλλιτεχνών βίντεο και κινουμένων σχεδίων) στη συζήτηση για τις ευρωπαϊκές εκλογές και πολιτικές, σύμφωνα με τους γενικούς στόχους της Ανοιχτής Κοινωνίας, με σύνδεση με τα κοινωνικά δίκτυα και τις ψηφιακές πλατφόρμες και με τη χρήση ταινιών ως εργαλείου ευαισθητοποίησης για την προσέγγιση ενός ευρέος κοινού και τη μεγιστοποίηση του αντίκτυπου". Μέσω των μηχανισμών ελέγχου που αποκτήθηκαν ή επηρεάστηκαν σε κάθε επίπεδο, ο Σόρος έχει λόγο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως καθιστά σαφές η έκθεση για τους φιλικούς ευρωβουλευτές που αποκάλυψε το DCLeaks: Μέσα στις δημοσιευμένες υποκλοπές υπάρχουν ενδείξεις που υποδηλώνουν την επιρροή του δικτύου Σόρος σε κορυφαίους πολιτικούς, όπως η Γερμανίδα Άνγκελα Μέρκελ και οι επαφές της στην Ανατολική Ευρώπη, καθώς και σε διεθνείς οργανισμούς που είναι επιφορτισμένοι με τη διαμεσολάβηση σε συγκρούσεις.
ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ
Τα DCLeaks αποκαλύπτουν κάτι και ακόμη περισσότερo παραπέμπουν, υπαινίσσονται, βάζουν σε σκέψεις, ανοίγουν τις πόρτες μιας εκλεπτυσμένης παγκόσμιας στρατηγικής, που ακολουθείται με εξυπνάδα και σταδιακά. Πάνω απ' όλα, εντυπωσιάζει ο μονόδρομος, η αδιάκοπη πορεία προς έναν κόσμο προσαρμοσμένο στον Σόρος, ή αυτό που αποκαλεί ανοιχτή κοινωνία, έναν εντελώς νέο πολιτισμό, χωρίς πνευματικές αναφορές, κοινοτικές ταυτότητες και ηθικά όρια.
Από αυτή την άποψη, καθίσταται απαραίτητο να έχει κανείς ανά χείρας τα σχετικά μέρη του πολιτικού κόσμου, τα οποία είναι υπεύθυνα για τη μετάφραση των ιδεών που μεταδίδονται από το μεγάλο δίκτυο του Σόρος σε νόμους - δηλαδή σε υποχρεώσεις. Οφείλουμε στα έγγραφα των άγνωστων χάκερς την απόδειξη ότι το OSF είχε και σίγουρα εξακολουθεί να έχει - αδιαφανείς σχέσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Εν ολίγοις, κάνουν τα πάντα με τον δικό τους τρόπο χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, δηλαδή με τον πιο συγκροτημένο τρόπο, ή, για να το πω πιο απλά, το δίκτυο των δικτύων λειτουργεί πολύ καλά σε πολλαπλά επίπεδα. Βαδίζουν χωρισμένοι (προφανώς) για να χτυπήσουν ενωμένοι.
Ο επίσημος κατάλογος των επιχειρησιακών έργων του OSF για τη θητεία 2014-2019 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποτελείται από όχι λιγότερες από είκοσι μία σελίδες και μπορείτε να τον βρείτε στη διεύθυνση www.osservatoriogender.it/attacco-hacker-george-soros-tutti-documenti. Μία από τις μαρτυρίες που εμφανίστηκαν στο DCLeaks αφορά την OSIFE, το ευρωπαϊκό παράρτημα του OSF, και εξηγεί τα σχέδια για τον επηρεασμό των ευρωπαϊκών εκλογών.
Εντυπωσιακος είναι ο ποταμός των χρημάτων που κατέβαλε ο Σόρος στα ταμεία των κύριων φορέων σε όλη την Ευρώπη που εμπλέκονται στην προώθηση της μετανάστευσης και της υπόθεσης των «δικαιωμάτων» των ΛΟΑΤ. Αυτό είναι πολύ διδακτικό: όσοι πιστεύουν στον αυθορμητισμό του ακτιβισμού των ομοφυλοφίλων, των ΛΟΑΤ, της θεωρίας του φύλου (gender), της προώθησης του γάμου και της γονεϊκότητας των ομοφυλοφίλων, γνωρίζουν πλέον ότι πρόκειται για ένα από τα εργαλεία του Σόρος και άλλων κοινωνικών μηχανικών για τους σκοπούς τους, που στοχεύουν κυρίως στη νέα γενιά.
Ακόμη και το Wikileaks, ο ιστορικός ιστότοπος για τη διάδοση εμπιστευτικών ή απαγορευμένων εγγράφων στο κοινό, έχει ασχοληθεί με το δίκτυο του Σόρος. Αυτά δείχνουν την επίμονη μάχη που διεξάγεται παντού υπέρ των ελεύθερων αμβλώσεων και της λεγόμενης "σεξουαλικής και αναπαραγωγικής αυτονομίας". Τα ακρωνύμια του δικτύου OSF έχουν συνεισφέρει γενναιόδωρα -περίπου ένα εκατομμύριο δολάρια- στην προώθηση του "χαπιού της επόμενης μέρας", RU486. Υπάρχει επίσης στενή επιχειρησιακή σχέση με την Planned Parenthood, η οποία διεξάγει εκστρατείες παγκοσμίως για τη νομοθεσία περί αμβλώσεων. Ένα έγγραφο πιστοποιεί ότι το ίδρυμα του δισεκατομμυριούχου "φιλάνθρωπου", μόνο κατά την περίοδο που αναλύθηκε από τα Wikileaks, έριξε 1,5 εκατομμύριο δολάρια στα ταμεία της οργάνωσης.
Μεταξύ των Ιταλών δικαιούχων που αποκάλυψε το DCLeaks, η Associazione 21 luglio (δικαιώματα των Ρωμαίων), ανέλαβε ένα έργο αξίας περίπου 50.000 ευρώ μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου 2014 με τίτλο Per i diritti, contro la xenofobia (Για δικαιώματα, κατά της ξενοφοβίας).
Το 2014 περίπου 100. 000 ευρώ γέμισαν τα ταμεία της Arcigay, της κυριότερης ιταλικής οργάνωσης του τομέα, για το έργο "LGBT Mob-Watch Italy-Europe 2014", το οποίο είχε ως στόχο να "κινήσει, να διοχετεύσει και να διευρύνει τη φωνή και τη ζήτηση των Ιταλών ΛΟΑΤ και των συμμάχων τους για τις ευρωεκλογές του 2014, δημιουργώντας ένα μόνιμο εργαλείο παρακολούθησης, εκστρατείας, κινητοποίησης και άσκησης πίεσης για αυτές και τις επόμενες εκλογές". Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι μια οργάνωση από το κύκλωμα ARCI (Ψυχαγωγική και Πολιτιστική Ένωση Ιταλίας) θα δεχόταν χρήματα από έναν υπερκαπιταλιστή όπως ο Σόρος. Η ARCI ιδρύθηκε το 1957 ως παράλληλη δομή του τότε PCI, του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.
Επίσης, στο πλαίσιο του ομοφυλοφιλικού ακτιβισμού και ενόψει των ευρωεκλογών του 2014, ξεχωρίζει η χρηματοδότηση της προαναφερθείσας ILGA Europe.
Η διείσδυση του λόμπι στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα σ' αφήνει άναυδο και ρίχνει βαριά σκιά στις τυπικά δημοκρατικές διαδικασίες (ψηφοφορία, εκλογές, προεκλογικές εκστρατείες) που παραμορφώνονται από την πλημμύρα χρημάτων που προέρχονται από τα ταμεία ιδιωτικών συμφερόντων και ομάδων πίεσης. Η ύπαρξη ενός στρατηγικού σχεδίου ξεπηδά αμέσως σε όποιον δεν κάνει σαν τους τρεις πιθήκους στο ανατολίτικο ανέκδοτο: δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν μιλάω. Οι 12.576 φάκελοι που έχουν περιέλθει στη δημοσιότητα και μπορούν να ανιχνευθούν σε πολλές δραστηριότητες της Ανοιχτής Κοινωνίας είναι το "όπλο που καπνίζει" από γεγονότα, συνθήκες και αριθμούς που αποδεικνύουν ότι πολλά μεγάλα ιστορικοπολιτικά γεγονότα, κοινωνικά κινήματα και νέες αιτίες των τελευταίων τριάντα ετών δεν ήταν αυθόρμητες διαδικασίες, αλλά το αποτέλεσμα σκληρών, οργανωμένων, σχεδιασμένων και πλουσιοπάροχα χρηματοδοτούμενων στρατηγικών σχεδίων στα οποία ο Σόρος και το OSF ήταν μέρος, πρόσωπα αναφοράς και αιχμή του δόρατος. Το ίδιο συμπέρασμα ισχύει και για την προοδευτική διαδικασία αποδόμησης και διάλυσης του δυτικού πολιτισμού, ο οποίος έχει διαμορφωθεί, επαναρυθμιστεί και αναδιαμορφωθεί ως "ανοικτή κοινωνία" ή tabula rasa.
Τέλος 8ου κεφαλαίου
ΑΝΕΜΟΜΑΖΩΜΑΤΑ ΔΙΑΟΛΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου