Συνέχεια από: Δευτέρα 9 Μαΐου 2022
ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ
ΠΑΥΛΟΣ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
ΤΟΜΕΣ ΣΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ
1.3. ΠΡΟΣ ΜΙΑ «ΑΛΛΑΓΗ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ»: ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΤΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΥΛΕΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
Χωρίς να παραθεωρείται η ιστορική έρευνα στη διατύπωση της παύλειας θεολογίας, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε τα πεπερασμένα όρια της αυστηρά ιστορικο-κριτικής θεώρησης αναφορικά με τη συστηματική παρουσίαση της διδασκαλίας του κορυφαίου αυτού θεολόγου του χριστιανισμού. Η αναγνώριση του εσχατολογικού χαρακτήρα του αρχέγονου χριστιανισμού, παράλληλα με την εκκλησιολογική αυτοσυνειδησία όλων ανεξαίρετα των παραγόντων της «κανονικής» πρωτοχριστιανικής κοινότητας, αλλά ταυτόχρονα και αναγνώριση των αρχέγονων ημι- ή και εξω-κανονικών παραδόσεων και κειμένων (ιδίως της Πηγής των Λογίων [Q] και του κατά Θωμάν Ευαγγελίου), θα πρέπει να θεωρούνται όχι μόνο θεμιτά αλλά και άκρως απαραίτητα στοιχεία για την ακριβή διατύπωση της παύλειας θεολογίας. Παράλληλα, όμως, η τεράστια συμβολή των κοινωνικών επιστημών, με την οποία πλέον αναδεικνύονται τόσο η εσχατολογική όσο και η λειτουργική διάσταση των απαρχών του χριστιανισμού, καθώς και η εξέλιξη στον τομέα της εκκλησιολογίας με την ανάδειξη της έννοιας της κοινωνίας ως βασικής παραμέτρου για την κατανόηση της ταυτότητας της Εκκλησίας, επομένως και της εμπειρίας η οποία ουσιαστικά αποτυπώνεται στα πρώιμα κείμενα του Χριστιανισμού, απαιτούν συγκεκριμένες τομές στη μελέτη της παύλειας θεολογίας. Αυτές οι τομές αποτελούν τους κύριους άξονες του «νέου παραδείγματος» παύλειας θεολογίας, που δεν καλύπτουν βέβαια το σύνολο της θεολογικής συμβολής του κορυφαίου αυτού θεολόγου του χριστιανισμού, είναι όμως απαραίτητες για μια νέα θεολογική ανάγνωση των επιστολών του αποστόλου Παύλου.
Η βιβλική επιστήμη, άλλωστε, φαίνεται οριστικά να καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι προηγήθηκε η εσχατολογική εμπειρία της Εκκλησίας, βιούμενη περί την ευχαριστιακή τράπεζα ως προληπτική φανέρωση της Βασιλείας του Θεού και ως κοινωνία των εσχάτων, και ακολούθησε η καταγραφή της ως χαρμόσυνη είδηση (ευαγγέλιον). Το «ευχαριστιακό» αυτό παράδειγμα επαναφέρει πάλι το κέντρο βάρους από το μήνυμα στην εμπειρία, από τη χριστολογία (και φυσικά από τη σωτηριολογία) στην εσχατολογία, και τέλος από τον Χριστό, ως κέντρο και φορέα της Βασιλείας του Θεού, σ’ αυτό καθαυτό το γεγονός της Βασιλείας του Θεού, στην έννοια δηλαδή της κοινωνίας42, χωρίς βέβαια να αναιρείται η χριστοκεντρικότητα43. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στη μελέτη μας αυτή προτάσσεται η αναγκαία τομή στην παύλεια σωτηριολογία.
Με αυτόν ως «κανόνα εντός του κανόνα» (Kanon im Kanon) η παύλεια θεολογία – και βεβαίως στη συνέχεια και η μάρκεια, η λουκάνεια, η ιωάννεια κλπ. – κατανοείται μέσα σε εντελώς νέα πλαίσια, και ως εκ τούτου, η οποιαδήποτε απόπειρα καταγραφής της θα πρέπει να έχει νέα μορφή και ασφαλώς νέο περιεχόμενο44.
ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ
Ο κ. Βασιλειάδης προορίζεται να αντικαταστήσει τον Απόστολο των Εθνών, στην νέα εκκλησία που ετοιμάζεται! Όπως και στην κινηματογραφική ταινία «το πέταγμα του Φοίνικος», ένα μικρό ευκίνητο εκκλησιαστικό όχημα θα προκύψει απο το ναυαγισμένο όχημα της παραδοσιακής εκκλησίας, για να ανταποκριθεί καλύτερα στην νεωτερική εποχη! «Όπου το ζήτημα της ατομικότητος αναδεικνύεται επιτακτικά και το αίτημα ηθικής και κοινωνικής ευαισθησίας υπερκαλύπτει την υπαρξιακή αναγκαιότητα σωτηρίας».
Σε σημαντική του συνέντευξη στο αποκρυφιστικό περιοδικό ΑΒΑΤΟΝ ο κ. Βασιλειάδης καταγγέλλει πως ο Απόστολος Παύλος διέστρεψε το μήνυμα του πρώτου Χριστιανισμού, το οποίο ήταν ηθικό και εσχατολογικό, όπως ακριβώς ξαναγεννιέται στην ευχαριστιακή εσχατολογία του κ. Ζηζιούλα, και επέβαλε την σωτηριολογική ερμηνεία της Οικονομίας. Καιρός να επανορθώσουμε το βαρύ λάθος για να συμβαδίσουμε με την εποχή μας!
Το περιοδικό διείδε την φιλοδοξία του Βασιλειάδη αλλά ο αξιότιμος καθηγητής δεν κατόρθωσε να δει τις σκοτεινές προθέσεις του περιοδικού, διότι στο ίδιο τεύχος του περιοδικού μαζί με την καταγγελία του Βασιλειάδη εναντίον του Αποστόλου Παύλου ανακοινώνεται, τυχαία, και η κατάρρευση των Ελλήνων από τον κ. Ζιάκα και η κατάρρευση της Ορθοδόξου εκκλησίας από τον Μέσκο!
κ. Βασιλειάδη καταλαβαίνετε σε τί μπελάδες βάζετε την εκκλησία;
Και τί θα κάνουν κ. Βασιλειάδη τόσα νέφη αγίων που σώθηκαν με την λανθασμένη διδασκαλία του Απ. Παύλου;
Θα πρέπει να επιστρέψουν όλοι τους σιγά – σιγά, με μετεμψυχώσεις και μετενσαρκώσεις για να πετύχουν την ηθική πρόοδο με την ευχαριστιακή εσχατολογία;
Θα αδειάσετε κυριολεκτικά την Βασιλεία των Ουρανών κ. Βασιλειάδη!
Είμαστε σοβαροί;
Γιατί δεν ρωτάτε τους αποκρυφιστές φίλους σας του ΑΒΑΤΟΝ, γιατί και πώς η διάσημη Μπλαβάτσκυ, χωρίς νάχει διαβάσει καν τα «Λόγια», κ. Βασιλειάδη, κατηγορούσε τον Απ. Παύλο ότι διέστρεψε το αρχικό μήνυμα του Χριστιανισμού και τον κατέστρεψε!; Πώς εξηγείται η συμφωνία απόψεων;
Ο σκοπός τών μεταρρυθμιστών όμως είναι ξεκάθαρος. Θέλουν να απαλλάξουν τον άνθρωπο από την αμαρτία, να αφαιρέσουν από την Εκκλησία την Ικεσία για την άφεση των αμαρτιών και σαν σωσμένοι, εφόσον ο Κύριος τελείωσε το έργο του, να βοηθήσουν να βυθιστούμε στην εκκοσμίκευση και να επιταχύνουνε την ένωσή μας με τον πάπα!
Πρέπει κατεπειγόντως να εγκαταλείψουμε το πρωτείο του Παύλου, υπέρ του πρωτείου του Πέτρου. Γιατί και οι Ορθόδοξοι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Και αυτοί πιστεύουν σε ένα πρωτείο (του Απ. Παύλου).
Ο άνθρωπος πλέον θα εργάζεται και θα σώζεται στην Ιστορία, κτίζοντας πετραδάκι – πετραδάκι τον δρόμο προς τα έσχατα, με την αξιοπρέπειά του και την κενοδοξία του! Θα πραγματοποιήσει αυτός ο ίδιος και το μεγάλο σχέδιο του εωσφόρου!
Εφόσον έχει ήδη πραγματοποιήσει το μεγάλο σχέδιο του Θεού!
Ακόμη και σε μια ηθική εκκλησία εσείς και οι όμοιοί σας κ. Βασιλειάδη πάλι θάσαστε έξω από την εκκλησία!
Ο διάδοχος του αείμνηστου Αγουρίδη. Άνθρωποι που μισούν τους Αγίους μας.
Μας είναι αδύνατον να συλλάβουμε κάποιον έστω λόγο που θα δικαιολογούσε τον κ. Βασιλειάδη σαν θεολόγο!
Αμέθυστος
Σημειώσεις
42. P. Vassiliadis, ΛΟΓΟΙ ΙΗΣΟΥ. Studies in Q, Scholars Press: Atlanta 1999, σελ. 152.
43. Όπως πολύ εύστοχα γίνεται λόγος από σημαίνοντες Ορθοδόξους θεολόγους (Ζηζιούλας κ.ά.) για χριστολογία πάντοτε προσδιοριζόμενη από την πνευματολογία.
44. Είχα περατώσει τη διαπραγμάτευση του θέματος, το οποίο άλλωστε παρουσίασα σε ελαφρά παραλλαγμένη μορφή και στο συνέδριο των Ορθοδόξων βιβλικών θεολόγων στο Βόλο (Σεπτέμβριος 2000), όταν περιήλθε στην κατοχή μου το νέο βιβλίο του Gerd Theissen, Religion of the Earliest Churches: Creating a Symbolic World, 1999, το οποίο με τη νέα κοινωνικο-θρησκειολογική του προσέγγιση εξετάζει τον ευρύτερο κλάδο της Θεολογίας της Κ.Δ. από διαφορετική οπτική γωνία, η οποία όμως σε γενικές γραμμές προσεγγίζει τη δική μας θεώρηση.
1.4. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΡΟΣΘΕΤΑ
Πέρα από τα βιβλία που παρατίθενται στις υποσημειώσεις, ανεκτίμητα βοηθήματα για την κατανόηση της σκέψης του αποστόλου Παύλου, από τη σύγχρονη διεθνή βιβλιογραφία, είναι (αλφαβητικά) και τα εξής:
C. K. Barrett, Paul: An Introduction to his Thought, London: Chapman, 1994.
J. M. Bassler (εκδ.), Pauline Theology Vol. 1: Thessalonians, Philippians, Galatians, Philemon, Minneapolis: Fortress, 1991.
J. Becker, Paul: Apostle to the Gentiles, Louisville: Westminster, 1993.
J. C. Beker, Paul the Apostle: The Triumph of God in Life and Thought, Philadelphia: Fortress, 1980.
T. L. Donaldson, Paul and the Gentiles: Remapping the Apostle's Convictional World, Minneapolis: Fortress, 1997.
J. A. Fitzmyer, Paul and his Theology: A Brief Sketch, Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall, 21989.
D. M. Hay (εκδ.), Pauline Theology Vol. 2: 1 & 2 Corinthians, Minneapolis: Fortress, 1993.
D. M. Hay & E. E. Johnson (εκδ.), Pauline Theology Vol. 3: Romans, Minneapolis: Fortress, 1995.
M. Hengel, The Pre-Christian Paul, London: SCM/Philadelphia: TPI, 1991.
M. Hengel - A. M. Schwemer, Paul Between Damascus and Antioch, London: SCM, 1997.
E. E. Johnson & D. M. Hay (εκδ.), Pauline Theology Vol. 4: Looking Back, Pressing On, Atlanta: Scholars, 1997.
E. Käsemann, Perspectives on Paul, London: SCM, 1971.
L. E. Keck, Paul and his Letters, Philadelphia: Fortress, 1982.
J. Murphy-O'Connor, Paul: A Critical Life, Oxford: Clarendon, 1996.
H. Ridderbos, Paul: An Outline of his Theology, Grand Rapids: Eerdmans, 1975.
C. J. Roetzel, The Letters of Paul: Conversations in Context, Atlanta: John Knox, 1975, 1982.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου