Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έτυχε θερμής υποδοχής στη Θεολογική Σχολή από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, τον υφυπουργό Εσωτερικών, Σταύρο Καλαφάτη, τον Πρύτανη του ΑΠΘ, Καθηγητή Νικόλαο Γ. Παπαϊωάννου, φοιτητές και καθηγητές.
Ο κ. Βαρθολομαίος αφού συνομίλησε για λίγα λεπτά μαζί τους, στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς τον Ιερό Ναό της
Αγίας Τριάδος, όπου τελέστηκε λειτουργία παρουσία πλήθους κόσμου, σημείωσε το GRTimes.gr.
Ο προκαθήμενος της ορθοδοξίας είναι το τιμώμενο πρόσωπο σε συνέδριο που διοργανώνουν φορείς της Θεσσαλονίκης, η Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ και το Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών. Οι εργασίες του Συνεδρίου θα ολοκληρωθούν την Κυριακή, 29 Μαΐου.
Τέλος, στόχος του Συνεδρίου είναι, σύμφωνα με τους διοργανωτές, «να αναδειχθεί το πολυσχιδές έργο του Οικουμενικού Πατριάρχη, του μακροβιότερου στον θρόνο της Κωνσταντινούπολης όλων των εποχών, και ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στον σύγχρονο κόσμο».
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ; ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΓΚΑΙΩΣ ΕΦΕΡΕ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΥ. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΣΤΗ ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ.
ΚΑΘΩΣ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ Η ΝΕΑ ΚΟΣΜΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ. ΑΛΛΟΤΡΙΩΤΙΚΗ Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΥΤΟΝΟΜΕΙΤΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΣΑΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ.Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία ἀπονέμει εἰς ὑμᾶς σήμερον εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς σας, διά τῶν χειρῶν τῆς ἡμῶν Μετριότητος, τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας. Σᾶς ἐντάσσομεν, κατ᾽ ἰδίαν ἡμῶν Πατριαρχικήν φιλοτιμίαν καί προαίρεσιν, εἰς τήν χορείαν τῶν ὀφφικιαλίων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Ἀνήκετε πλέον εἰς τόν κύκλον τῶν συνεργατῶν μας καί καλεῖσθε νά στηρίζετε τό ἔργον τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας καί νά ἀγωνίζεσθε διά τήν προάσπισιν τῶν δικαίων της.
ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΟΤΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΦΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.Στον χαιρετισμό του ο Αρχιεπίσκοπος μετέφερε τις συγχαρητήριες ευχές της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος προς τους συντελεστές του συνεδρίου και, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Πόλεμοι φρικώδεις, συμφοραὶ παντοειδεῖς, μάστιγες, θλίψεις, ὀδύνη… Καὶ ὅμως, ἡμεῖς οἱ εἰς Χριστὸν πιστεύοντες γνωρίζομεν πάνυ καλῶς ὅτι διὰ τοῦ Σταυροῦ ἐπέρχεται ἡ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ καὶ ὅτι ὁ Ἀναστὰς Κύριος θὰ «ἐξαλείψῃ πᾶν δάκρυον ἀπὸ τὸν ὀφθαλμὸν ἡμῶν» (Ἀποκ. 7, 17). Αὐτῆς τῆς προσδοκίας, τῆς μυστικῆς χαρᾶς καὶ ἐλπίδος διαπρύσιος κῆρυξ καὶ ἀπόστολος τυγχάνει ὁ Παναγιώτατος, ὁ ὁποῖος διὰ τῆς βαθείας Αὐτοῦ πίστεως, ἥτις «δι’ ἀγάπης ἐνεργεῖται» (Γαλ. 5, 6), καλεῖ «μετὰ ὑψηλοῦ κηρύγματος» (Παρ. 9, 3) πάντα καλοπροαίρετον ἄνθρωπον εἰς τὴν σωστικὴν Κιβωτὸν τῆς Ἐκκλησίας, ἀποτελούσης «στῦλον καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Τιμ. Α´ 3, 15)
.Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία ΚΑΙ Η Ιερά Συνόδος της Εκκλησίας της Ελλάδος. ΔΥΟ ΓΕΙΤΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΗ.
ΤΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ Η ΝΕΑ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ. ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ.
Περί του Αββά Παμβώ
Ο Αββάς Παμβώ απέστειλε τον μαθητή του να πουλήσει το εργόχειρό του. Απουσίασε δεκαέξη ημέρες, όπως μας έλεγε. Κατά τας νύχτας εκοιμάτο εις τον νάρθηκα του ναού του αγίου αποστόλου Παύλου και αφού είδε πώς γίνεται η ακολουθία εις τας εκκλησίας των πόλεων, έμαθε δε και μερικά τροπάρια, επέστρεψε εις τον γέροντά του. Τέκνον μου, του λέει ο γέρων, σε βλέπω ταραγμένο, μήπως σου συνέβη κανένας πειρασμός στην πόλη; Πραγματικώς, Αββά, απήντησε ο αδελφός, εξοδεύομεν ανωφελώς τας ημέρας μας εις αυτήν την έρημον και δεν ψάλλομεν ούτε κανόνας ούτε τροπάρια. Τώρα δηλαδή που επήγα εις την Αλεξάνδρεια, είδα πώς ψάλλουν οι ψάλτες εις την εκκλησία και λυπήθηκα πολύ διότι δεν ψάλλομεν και εμείς κανόνες και τροπάρια. Ο γέρων τότε του απαντά: Αλλοίμονον, τέκνον μου, διότι έφτασαν αι ημέραι κατά τας οποίας θα εγκαταλείψουν οι μοναχοί την στερεάν τροφήν, η οποία παρεδόθη εις αυτούς διά του Αγίου Πνεύματος, και θα ακολουθήσουν άσματα και ήχους. Διότι ποία δάκρυα κενούνται από τα τροπάρια, όταν στέκει κανείς εις τας εκκλησίας ή εις το κελί του και υψώνει τη φωνή του όπως τα βόδια; Διότι εφόσον στεκόμεθα εμπρός εις τον Θεόν, πρέπει να στέκωμεν με πολλήν κατάνυξιν και να μην περιπλανάται άσκοπα εδώ κι εκεί ο νούς μας.
Βεβαίως οι μοναχοί δεν εβγήκανε σ’ αυτήν την έρημον, ίνα όταν παρίστανται ενώπιον του Θεού να φουσκώνουν την διάνοιάν των με το να ψάλλουν άσματα και να αριθμούν ήχους και να κινούν τας χείρας και να μετακινούν τους πόδας. Απεναντίας οφείλομεν με φόβον Θεού και με τρόμον, με δάκρυα και στεναγμούς να προσφέρωμεν τας προσευχάς μας εις τον Θεόν και η φωνή μας να είναι σοβαρά, κατανυκτική, μετρία και ταπεινή. Διότι σε διαβεβαιώ, τέκνον μου, συνέχισε ο Αββάς Παμβώ, ότι θα έλθουν ημέραι κατά τας οποίας οι Χριστιανοί θα προσθέτουν και θα αφαιρούν και θα μεταβάλουν τας βίβλους των Αγίων Ευαγγελίων και των Αγίων Αποστόλων και των Θεσπεσίων Προφητών και των Ιερών Πατέρων, και θα μαλακώνουν τας Αγίας Γραφάς και θα γράφουν τροπάρια και άσματα και λόγους τεχνολογικούς. Kαι ο νούς των τότε θα αφοσιωθεί εις αυτά και θα απομακρυνθεί από τας Αγίας Γραφάς. Και δια τούτον τον λόγον οι Άγιοι Πατέρες έδωκαν εντολή να μην γράφουν αυτοί που ασκητεύουν εις την έρημον τους βίους και τους λόγους των Πατέρων εις μεμβράνας, αλλά επάνω εις χαρτίνους διφθέρας. Διότι πρόκειται η ερχομένη γενεά να αποξέει από τας μεμβράνας τους λόγους των Πατέρων και να αναγράφει αυτά που θα θέλει. Όθεν και το κακό που μέλλει να προέλθει θα είναι φρικτόν.
Ηρώτησε πάλι ο αδελφός τον Αββά Παμβώ: Τί λοιπόν, θα αλλάξουν τα έθιμα και αι παραδόσεις των Χριστιανών και δεν θα υπάρχουν ιερείς εις την Εκκλησίαν για να συμβούν αυτά; Και ο γέρων απήντησεν: Εις τους καιρούς αυτούς θα ψυχρανθεί η αγάπη των πολλών και θα υπάρξει θλίψις, οδύνη, επιθέσεις εθνών και μεταναστεύσεις λαών, ακαταστασία βασιλέων, σπατάλη ιερέων, αμέλεια μοναζόντων. Οι ηγούμενοι θα αδιαφορούν διά την σωτηρίαν των και το ποίμνιόν των, όλοι θα είναι πρόθυμοι να τρέχουν εις τα τραπέζια, θα είναι φιλόνικοι, οκνηροί εις την προσευχήν και πρόθυμοι εις την καταλαλιάν, έτοιμοι να κατακρίνουν τους βίους των γερόντων και τα λόγια των, χωρίς να τους προσέχουν ή να τους μιμούνται, αλλά μάλλον να τους κατηγορούν και να λένε ότι αν είμεθα και ημείς εις την εποχήν των και ημείς θα αγωνιζόμεθα. Οι επίσκοποι, συνέχισε ο Αββάς Παμβώ, θα φοβούνται κατ’ εκείνας τας ημέρας τους ισχυρούς της γης και θα κρίνουν μάλλον με τα δώρα που θα λαμβάνουν απ’ αυτούς. Δεν θα υπερασπίζονται τους φτωχούς όταν ζητούν το δίκαιόν των, θα στενοχωρούν τας χήρας και θα καταπιέζουν τα ορφανά. Αλλά και εις τον λαόν θα έλθει απιστία, μίσος, έχθρα, φθόνος, φιλονικία. Θα συνηθίσουν οι άνθρωποι εις τας πληγάς και την λέπραν. Και ο αδελφός ηρώτησεν εκ νέου: Και τί θα πρέπει να κάνει κανείς εις εκείνους τους χρόνους και εις τους καιρούς; Και εις αυτό απήντησεν ο γέρων: Τέκνον μου, εις τας τοιαύτας ημέρας, όποιος αν ημπορέσει να σώσει την ψυχή του και να παρακινά και τους άλλους δια να σωθούν, αυτός θα ονομασθεί μέγας εις την βασιλείαν των Ουρανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου