Roberto Pecchioli - Ο Τζορτζ Σόρος και η Ανοιχτή Κοινωνία (41)

 Συνέχεια από: Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023

KATA ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ (ΤΟ ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ)

9 

Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ 

"Η μανία της κυριαρχίας είναι από όλες τις ασθένειες του ανθρώπινου πνεύματος η πιο τρομερή".

VOLTAIRE

ΑΣΙΑ, ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΉ, Η ΜΑΤΑΙΩΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ

Μόνο μία ήπειρος, η Ωκεανία, βρίσκεται εκτός του πεδίου δράσης του ιδρύματος του Σόρος. Θα ασχοληθούμε με την Κεντρική και τη Νότια Αμερική ξεχωριστά, στα κεφάλαια για τη μετανάστευση και τις πολιτικές για τα ναρκωτικά. Οι πρωτοβουλίες του στην Ασία και τη Μέση Ανατολή αξίζουν προσοχής, όπως και η διαταραγμένη σχέση του με το Ισραήλ. Το 1997 ήταν η χρονιά της χρηματοπιστωτικής οικονομικής επίθεσης στις λεγόμενες ασιατικές τίγρεις. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ορισμένες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, ιδίως η Μαλαισία, η Ινδονησία, η Σιγκαπούρη και η Ταϊλάνδη, καθώς και η Νότια Κορέα, είχαν αποκτήσει σημαντική οικονομική θέση, αποτελώντας επικίνδυνους ανταγωνιστές ολόκληρων τομέων της δυτικής οικονομίας. Οι χρηματοπιστωτικές τους δομές, ωστόσο, ήταν υποβαθμισμένες σε σχέση με τον ρόλο που αναλάμβαναν οι αντίστοιχες οικονομίες τους. Το 1997 άρχισε η αντεπίθεση, η οποία χτύπησε αρχικά στα προαναφερθέντα κράτη, στη συνέχεια επεκτάθηκε στις Φιλιππίνες και τον επόμενο χρόνο και στη Βραζιλία της Νότιας Αμερικής και στην ίδια την Ιαπωνία. Ο Τζορτζ Σόρος βρισκόταν στην πρώτη γραμμή: η επιχείρηση ξεκίνησε τον Ιούλιο, όταν η Ταϊλάνδη εγκατέλειψε τη σύνδεση του μπατ με το δολάριο ΗΠΑ, η οποία είχε καταστεί μη βιώσιμη. Το κύμα των πωλήσεων έπληξε την Μπανγκόκ. Ο Σόρος δικαιολόγησε τον εαυτό του λέγοντας ότι η χρηματοδότηση είχε απλώς στείλει ένα μήνυμα στις αρχές της Ταϊλάνδης: το baht είναι υπερτιμημένο, γι' αυτό δράστε αναλόγως. Η επίθεση στο μπατ συγκλόνισε την οικονομία της χώρας.

Λίγο αργότερα ήρθε η σειρά της Μαλαισίας, η οποία είχε ήδη αναγκαστεί να υποτιμήσει έντονα το Ringit, με ένα πρωτοφανές κύμα συναλλαγών κατά του μαλαισιανού νομίσματος και των τίτλων. Ο πρόεδρος Μαχατίρ αντέδρασε έντονα, δηλώνοντας ανήθικες και περιττές τις συναλλαγές συναλλάγματος εν μέσω κοινής συνεδρίασης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Έφτασε στο σημείο να πει ότι "η κοινωνία πρέπει να προστατευθεί από τους κερδοσκόπους και η νομισματική κερδοσκοπία πρέπει να καταστεί παράνομη". Ακριβώς το είδος της κυριαρχίας που δεν ανέχεται η χρηματοπιστωτική εξουσία. Η ανταλλαγή κατηγοριών με τον Σόρος ήταν βαριά. O χρηματοδότης απάντησε πικάντικα ότι “για να επιβιώσει, το σημερινό καπιταλιστικό σύστημα πρέπει να ικανοποιεί τις ανάγκες των συμμετεχόντων του”, μια ολοκληρωμένη ομολογία. Ο λύκος χρειάζεται διαρκώς νέα λεία, γι' αυτό και πρέπει να διαλύσει τα εθνικά κράτη κομμάτι-κομμάτι για να τους αφαιρέσει τον έλεγχο του νομίσματος και της νομισματικής έκδοσης, προετοιμάζοντας τον έλεγχο και την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού τομέα επί των λαών και των θεσμών τους. Ο Τζορτζ Σόρος ήρθε να παίξει οικονομικό ρόλο στην Ινδονησία και τη Μαλαισία, αλλά αυτοί ήταν κυρίως ελιγμοί για να κατευνάσει την οργή των εξαθλιωμένων λαών. 

Το 2006 ο Μαχατίρ, γέρος και αποσυρθείς από την πολιτική, συνάντησε τον Σόρος και οι δύο τους έκαναν φιλειρηνική στάση. Ο λύκος της οικονομίας είχε νικήσει και επέτρεψε στον εαυτό του ένα τελευταίο χλευασμό. "Η γνώμη μου είναι ότι η ευθύνη δεν ανήκει στους κερδοσκόπους, αλλά στις αρχές και θα έπρεπε να αποφασίσουν πώς θα λειτουργούσαν οι αγορές". Πρώτα εργάζεται για να αποσταθεροποιήσει τη δημόσια εξουσία και τα εθνικά κράτη, και μετά τα κατηγορεί ότι δεν είναι αρκετά ισχυρά για να αντιμετωπίσουν την κερδοσκοπία. Στον ελληνικό μύθο του Αισώπου, "ένας λύκος είδε ένα αρνί να πίνει δίπλα σε ένα ρυάκι και του ήρθε η όρεξη να το φάει με κάποια ωραία πρόφαση. Στεκόμενος εκεί πάνω στο ρεύμα, άρχισε τότε να το κατηγορεί ότι μόλυνε το νερό, ώστε να μην μπορεί να πιει. Το αρνί του επεσήμανε ότι, για να πιει, ίσα που άγγιξε το νερό και ότι, από την άλλη πλευρά, όντας κατάντη του ρεύματος, δεν ήταν δυνατόν να λασπώσει το ρεύμα προς τα πάνω". Τα μέσα αλλάζουν, όχι οι σκοποί.

Το OSF έπαιξε επίσης βασικό ρόλο στο ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τη Μιανμάρ, την πρώην Βιρμανία. Με δεδομένο ότι οι στρατιωτικές χούντες της Βιρμανίας είναι από τις πιο σκληρές τυραννίες στον πλανήτη, το ενδιαφέρον για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην απομακρυσμένη ανατολική χώρα δεν πείθει κανέναν. Η ακτογραμμή της Μιανμάρ αποτελεί βασικό πέρασμα στη θαλάσσια οδό Ανατολής-Δύσης, με το χωνί του Στενού της Malacca. Eπιπλέον, είναι γνωστό από την εποχή της βρετανικής κυριαρχίας ότι η χώρα είναι πλούσια σε φυσικό αέριο. Η «Επανάσταση του Σαφράν», που πήρε το όνομά της από το χρώμα των χιτώνων των βουδιστών μοναχών, έχει ως κουκλοπαίκτες το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και τις έμπιστες ΜΚΟ του. Ο ερευνητής δημοσιογράφος William F. Engdahl, στο Global Research γράφει επί λέξει: "Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει παραδεχτεί ότι υποστηρίζει τις δραστηριότητες της NED στη Βιρμανία. Η NED είναι μια ιδιωτική οντότητα που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, οι δραστηριότητες της οποίας έχουν σχεδιαστεί για να υποστηρίξουν τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της χώρας αυτής, κάνοντας σήμερα ό,τι έκανε η CIA κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Το NED, από την πλευρά του, χρηματοδοτεί το Ινστιτούτο Ανοιχτής Κοινωνίας του Σόρος, το οποίο προωθεί την αλλαγή καθεστώτος στη Βιρμανία. Σε ένα δελτίο τύπου, με ημερομηνία 30 Οκτωβρίου 2003, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παραδέχθηκε ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν επίσης οργανισμούς όπως το National Endowment for Democracy, το Open Society Institute και το Internews, οι οποίοι εργάζονται εντός και εκτός της περιοχής σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων που αποσκοπούν στην προώθηση της δημοκρατίας".