Μιλτιάδης Κωνσταντίνου (Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ), Ο ελληνόφωνος Ιουδαϊσμός της εποχής του Απ. Παύλου και η συμβολή του στη διάδοση της χριστιανικής πίστης

Περίληψη από τον πανηγυρικό του εορτασμού του απ. Παύλου στο αμφιθέατρο της Ι. Μ. Βλατάδων

Ο κ. Κωνσταντίνου σημείωσε εξαρχής ότι αν και η διασπορά του ελληνόφωνου Ιουδαϊσμού είχε ποικιλομορφία, το κέντρο των ιουδαϊκών κοινοτήτων ήταν παντού η συναγωγή.

Ήδη από τον 3ο αι. π.Χ. οι συναθροίσεις των Ιουδαίων της διασποράς αναφέρονται παντού με τον όρο προσευχαί. Ο Λουκάς στις Πράξεις μας πληροφορεί σχετικά με την ιεραποστολική δράση του Παύλου ότι ο κορυφαίος απόστολος άρχιζε πάντα το κήρυγμα από τη συναγωγή της πόλης. Οι Ιουδαίοι της εποχής του Παύλου κινούνταν μεταξύ των δύο άκρων. Πλήρη ένταξη στην ευρύτερη κοινωνία του ελληνορωμαϊκού κόσμου από τη μία ή γκετοποίηση από την άλλη. Ο ομιλητής αναφέρθηκε στον Φίλωνα αλλά και στον απ. Παύλο ως τα δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα Ιουδαίων της διασποράς, οι οποίοι γνώριζαν καλά την ελληνική γλώσσα και τη φιλοσοφία χωρίς να έχουν απαρνηθεί τις θρησκευτικές τους ιδέες. Στον Ιουδαϊσμό σε σχέση με τον ελληνισμό τα θρησκευτικά στοιχεία υπερτερούν και συνεπώς είναι λογικό να συγκρούονται μεταξύ τους. Ο Φίλωνας όμως δεν κατηγορήθηκε ποτέ για συμβιβασμό από τους Ιουδαίους της εποχής του. Η πλέον ακλόνητη απόδειξη ότι η αποδοχή της ελληνικής γλώσσας από τους Ιουδαίους δεν σημαίνει συμβιβασμό είναι η μετάφραση των Ο΄. Σήμερα όλοι γνωρίζουμε τη σπουδαιότητα αυτής της μετάφρασης για τις βιβλικές σπουδές. Την εποχή που ο απ. Παύλος δραστηριοποιείται ιεραποστολικά είχε ν’ αντιμετωπίσει δύο θεωρήσεις του κόσμου, εντελώς αντίθετες μεταξύ τους, δηλαδή δύο διαφορετικές παραδόσεις: την ελληνική και την ιουδαϊκή. Για να κατανοήσει ο Έλληνας τι είναι το ευαγγέλιο έπρεπε προηγουμένως να πάρει μια απάντηση στο ερώτημα τι είναι ο Χριστός. Τέλος, ο κ. Κωνσταντίνου τόνισε ότι μόνο μέσα από τη δημιουργική συνάντηση των δύο παραπάνω παραδόσεων οι Ιουδαίοι εξακολούθησαν να υπάρχουν, αλλιώς δεν θα είχαν ελπίδα σωτηρίας.

 

Μόσχος Γκουτζιούδης 

Λέκτορας Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ 

πηγή : ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ

ΣΧΟΛΙΟ : ΤΟ ΝΕΟ ΑΡΧΕΤΥΠΟ ΤΟΥ ΜΟΣΧΟΥ ΤΟΥ ΣΙΤΕΥΤΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ. ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΕΚΤΩΡ ΠΟΥ ΛΑΛΕΙ ΤΡΙΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ. 

Τί μάς λέει τό ξεδοντιασμένο σκυλί ο Κωνσταντίνου; Πώς η μετάφραση τής βίβλου τελικώς απεδείχθη πολύτιμος γιά την βιβλική επιστήμη. Πώς ο Παύλος ήταν ιεραπόστολος, όπως καί ο ίδιος, πώς κήρυττε στίς συναγωγές, όπως καί ο ίδιος.

Δέν υπάρχει ούτε εκκλησία, ούτε πίστη, ούτε Χριστιανισμός, ούτε Θεάνθρωπος στήν περίληψη.

Άς προσέξουμε καί τήν φράση : "Για να κατανοήσει ο Έλληνας τι είναι το ευαγγέλιο έπρεπε προηγουμένως να πάρει μια απάντηση στο ερώτημα τι είναι ο Χριστός."

Εκτός όλων τών άλλων, οι Έλληνες δέν πίστεψαν κατανόησαν, όπως ο ίδιος. Ενώ οι σημερινοί του εχθροί, οι φονταμενταλιστές, πιστεύουν, δέν κατανοούν.

Αμέθυστος