ΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΑΘΕΟΥΣ (3)

Συνέχεια απο : Τρίτη, 25 Ιουνίου 2013

Η ΑΙΩΝΙΑ, ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΟΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.

ΤΟΥ Franco Ferrarotti.
Μετα-Χριστιανικοί στοχασμοί.  

Η ΑΙΩΝΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

4. Η Τεχνική σαν εφαρμοσμένη επιστήμη που βιάζει την φύση.

Η ζωή λοιπόν, όπως και η αλήθεια, εκφράζεται και βεβαιώνεται σπρώχνοντας απο χαμηλά, απο το μέρος της ρίζας. Οξύτατες και σ’αυτή την περίπτωση είναι οι παρατηρήσεις του Bataille : Η γήινη σφαίρα σκεπάζεται απο ηφαίστεια. Και παρότι αυτή η σφαίρα δέν τρώει τίποτε, αδειάζει πολύ συχνά το περιεχόμενο της κοιλιάς της. Όλοι αυτοί στους οποίους συγκεντρώνεται η δύναμη της εκρήξεως βρίσκονται τοποθετημένοι αναγκαίως χαμηλά. Οι κομμουνιστές εργάτες μοιάζουν στους αστους τόσο βρώμικοι και σιχαμεροί, σαν τα σεξουαλικά και απόκρυφα μέρη του ανθρώπου. Τα χαμηλά μέρη. Αργά η γρήγορα απο εκεί θα έλθει μία σκανδαλώδης έκρηξη στην διάρκεια της οποίας οι ευγενικές και άχρωμες κεφαλές των αστών θα αποκοπούν.

Αυτή η επαναστατική πρόβλεψη του Bataille επαληθεύεται, αλλά με αντεστραμμένους όρους και μάλιστα τραγικά ενισχυμένους. Η κλασσική του ματιά ήταν τελικώς αγχώδης. Δέν είναι οι αστοί που χάνουν το κεφάλι τους. Είναι μάλλον ολόκληρη η ανθρωπότης στο σύνολό της, σαν ολοκληρωμένο σώμα ουσιαστικώς ενωμένο, πέρα απο τους διαχωρισμούς της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, που αποξηραίνεται εκτεθειμένη στον παγωμένο ήλιο της επιστημονικής αστικής διανοήσεως, και στην οποία, καταστροφή, τελευταίως ο ίδιος ο Χριστιανισμός, μ’ένα άλμα αυτοκτονίας οικουμενικό, υπέκυψε και αυτός. (Στο πνεύμα της κυριαρχίας της επιστήμης. Διότι όταν λέμε πνεύμα εννοούμε κυριαρχία. Αλλά όχι αυτοκυριαρχία. Αυτή η κυριαρχία, η ετερότης, αντιπροσωπεύεται σήμερα απο την ιδεολογία των Βιβλικών σπουδών, δηλαδή την υποδούλωση της Βίβλου σε επιστημονικές αρχές, δηλαδή, αυθαίρετα αξιώματα, επινοήσεις).

Η σύγχρονη επιστήμη, ενώ επιτρέπει θεωρητικές ανακαλύψεις, πρακτικές εφαρμογές και εκπληκτική παραγωγική οικονομία [κέρδος με τον περιορισμό της σπατάλης στην Φυσική παραγωγή, που επιτρέπει την σπατάλη της κοινωνίας, στην κατανάλωση του προϊόντος, αντιστρέφονται τους όρους, διότι το άπειρο και αιώνιο που ταιριάζει στην Φύση, ιδιαιτέρως στην νοητή Φύση, μεταδίδεται στον άνθρωπο. Πραγματοποιώντας την αρχετυπική εικόνα της φιλαργυρίας. Όπου αποθηκεύεται πλούτος τον οποίο όμως σπαταλούν οι κληρονόμοι. Στην προκειμένη οι άνθρωποι οι οποίοι είναι οι φυσικοί κληρονόμοι της κτίσεως, εφόσον αρνήθηκαν την κληρονομιά του Θεού, πραγματοποιώντας την παραβολή του Κυρίου, σύμφωνα με την οποία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο άνθρωπος θα πουλά τα πρωτοτόκια του, αντι πινακίου φακής]. Και επομένως, λόγω της τεχνολογικής της ουσίας, επιτρέπει μία παραγωγικότητα, ανεξαρτήτως κάθε υπολογισμού της καταναλώσεως, η οποία είναι εξ’ορισμού αναγκαία, pro capite, εκπλητική, και η οποία είναι αδύνατον να καταναλωθεί απο το σώμα του ανθρώπου, διότι είναι περιορισμένο. Γι’αυτό και ποντάρει στο μόνο άπληστο αισθητήριο του ανθρώπου. Τον λόγο της πτώσεως του, την ουσία της διάνοιας, στην όραση, στα μάτια. Διότι τα μάτια χωρίς το μέτρο και την κυριαρχία του νοητού οφθαλμού, του Νού, της θεωρίας, τρέφονται με εικόνες, με φαντασιώσεις και λογισμούς, και είναι το κέντρο της ηδονής, δηλαδή της κυριαρχίας της υλικής μορφής. Και κατακερματίζει ακόμη και τον υλιστή άνθρωπο, διότι πολύ δύσκολα συμμετέχουν στην κατανάλωση, οι υπόλοιπες αισθήσεις. [Μέχρι στιγμής έχει κατορθώσει η τεχνολογία αυτή, να υποτάξει στην όραση, και την γεύση, μέσω των ταχυφαγείων: Μαζί με την όραση όμως, εκδηλώνεται και το αντίστοιχο πνεύμα, που στηρίζεται στις ιδιότητες του βλέμματος: την οξύτητα και την ακρίβεια της οράσεως. Το αναλυτικό πνεύμα. Η καθαρή νόηση, που υποτίθεται θα έπρεπε να ευνοήσει την κριτική ικανότητα, η οποία όμως χωρίς συμμετοχή ολοκλήρου του ανθρώπου παρεκτρέπεται με ευκολία στην κατάκριση. Το πνεύμα της εποχής μας, το οποίο συμβολίζεται με το ΕΓΩ. Ακόμη και η σεξουαλικότης έχει επικεντρωθεί στην όραση και στην γεύση. Φιλοσοφικά το πνεύμα αυτό έχει σφραγισθεί, νομιμοποιηθεί, με την φαινομενολογία]. Είναι λοιπόν μία επιστήμη της οράσεως, του βλέπειν, που οπισθοδρομεί τον άνθρωπο στην αρχαία γνώμη. [Μόνο που προσθέτοντας στην γνώμη τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την κατανάλωση και την ηδονή, μεταλλάσσεται σε άποψη]. Μία επιστήμη που στηρίζεται στην ανάγνωση εξ’αποστάσεως ορισμένων σημείων και στην ανάγνωση των εικόνων που είναι αναπαραγμένες τηλεοπτικώς. [Το βασίλειο της Καλυψώς. Ας θυμηθούμε ότι ο Οδυσσέας ελευθερώθηκε όταν πόθησε να δεί τον γιό του, τον Τηλέ-μαχο. Ο Έλληνας γεννήθηκε απο την νίκη στους πειρασμούς και στις ευκολίες που γέννησαν τον Δυτικό άνθρωπο. Δέν το γνωρίζουμε και γι’αυτό σήμερα δέν υπάρχουν Έλληνες]. Είναι μία επιστήμη λοιπόν αυτού που εξ’ορισμού δέν μπορούμε να το ακουμπήσουμε, να το αισθανθούμε να το μυρίσουμε, να το ακούσουμε.

ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ, ΤΗΣ ΟΝΕΙΡΩΞΕΩΣ,

ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ.

Η σύγχρονη επιστήμη, η Δύση, αρνήθηκε τον νοητό κόσμο, τον Νού,αρνήθηκε κάθε Μεταφυσική, κατέστρεψε κάθε δυνατότητα πράξεως, εφόσον αποκήρυξε την θέληση, αντικαθιστώντας την με την Βούληση και την αναπαράσταση και κατόρθωσε να δημιουργήσει το Βασίλειο του Άδη, στην ζωή. Η μετά θάνατον ζωή, αρχίζει απο τώρα. Αντιστρέφοντας και εκμηδενίζοντας την ζωή της Εκκλησίας, που είναι η γεύση και εμπειρία της Βασιλείας του Θεού, εδώ και τώρα, με τον θάνατο για τον κόσμο τούτο, προσφέροντας τον δικό της θάνατο για τον κόσμο τούτο και ετοιμάζοντας το Βασίλειο του Αντιχρίστου.

Κάποτε ο Σχολαστικισμός του Ακινάτη είχε αντικαταστήσει την Αλήθεια με την πραγματικότητα, σήμερα όμως ο Υπαρξισμός αποτινάσσει και την πραγματικότητα με την απελευθέρωση της υποκειμενικής εικόνας απο τους περιορισμούς της πραγματικότητος. Εγώ υπάρχω, Ενάντια στην Φύση, στην ανάγκη, στην τύχη, στην πρόνοια. Με την εικονική πραγματικότητα. Αυτό το πνεύμα έντυσαν θεολογικά οι Οικουμενιστές, πατώντας στην λαμπρότητα του επισκοπικού ενδύματος και ικανοποιώντας τον άσβεστο πόθο του πεπτωκότος ανθρώπου, για αναγνώριση, για δόξα, για αυτοθέωση. Αντιστρέφοντας και σβύνοντας για πάντα τον πόθο της καρδιάς μας για την δόξα του Κυρίου, με την αυτοαναφορά μας. Τον σύγχρονο ναρκισσισμό. Ήρθε το ΤΕΛΟΣ.

Συνεχίζεται

Αμέθυστος.