Η παραβολή τού Πλουσίου και του Λαζάρου για την μετά θάνατον ζωή Τού Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, Ιεροθέου

Στα επόμενα κεφάλαια του βιβλίου αυτού αναπτύσσονται διεξοδικά θέματα που έχουν σχέση με την μετά θάνατον ζωή, την εσχατολογία και την αιώνια ζωή. Η ανάπτυξη των θέσεων αυτών γίνεται σύμφωνα με την διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, οι οποίοι, φυσικά, εκφράζουν την ορθόδοξη διδασκαλία, αφού είναι φορείς της θείας Αποκαλύψεως. Όπου χρειάζεται, γίνεται και σχετική αναφορά στις θέσεις της φιλοσοφίας.

Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια γενική εισαγωγή στο θέμα που μας απασχολεί με όσο το δυνατόν εύληπτο τρόπο. Γι’ αυτό και στο κεφάλαιο αυτό, που προτάσσεται, με σύντομες σκέψεις και απλά λόγια αναπτύσσονται οι βασικές θέσεις του θέματος "η ζωή μετά τον θάνατο", ώστε ο αναγνώστης να κατανοήσει επαρκώς το θέμα, και στην συνέχεια να προχωρήσει στην επιμελέστερη ανάγνωση και κατανόηση του.

Θεωρούμε ότι το καταλληλότερο βοήθημα για να οδηγήσουμε τον αναγνώστη στις θέσεις του θέματος "η ζωή μετά τον θάνατο" είναι η περίφημη παραβολή του Πλουσίου και του Λαζάρου, που είπε ο Χριστός. Γι' αυτό στην συνέχεια θα αναλύσουμε με όσο το δυνατόν απλό τρόπο, αυτήν την παραβολή.

Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε πολλά πατερικά χωρία, που ερμηνεύουν την παραβολή του Πλουσίου και του Λαζάρου. Δεν θα το κάνουμε όμως, γιατί όπως ελέχθη προηγουμένως, σκοπός των όσων ακολουθήσουν είναι να εισαγάγουμε τον αναγνώστη στην διδασκαλία της Εκκλησίας για την ζωή μετά τον θάνατο.

1. Η παραβολή του Πλουσίου και του Λαζάρου

"άνθρωπος δε τις ήν πλούσιος, και ενεδιδύσκετο πορφύραν και βύσσον ευφραινόμενος καθ' ημέραν λαμπρώς. πτωχός δε τις ήν ονόματι Λάζαρος, ός εβέβλητο προς τον πυλώνα αυτού ηλκωμένος και επιθυμών χορτασθήναι από των ψυχίων των πιπτόντων από της τραπέζης του πλουσίου, αλλά και οι κύνες ερχόμενοι απέλειχον τα έλκη αυτού. εγένετο δε αποθανείν τον πτωχόν και απενεχθήναι αυτόν υπό των αγγέλων εις τον κόλπον Αβραάμ, απέθανε δε και ο πλούσιος και ετάφη. και εν τω άδη επάρας τους οφθαλμούς αυτού, υπάρχων εν βασάνοις, ορά τον Αβραάμ από μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού. και αυτός φωνήσας είπε, πάτερ Αβραάμ, ελέησόν με και πέμψον Λάζαρον ίνα βάψη το άκρον του δακτύλου αυτού ύδατος και καταψύξη την γλώσσάν μου, ότι οδυνώμαι εν τη φλογί ταύτη. είπε δε Αβραάμ, τέκνον, μνήσθητι ότι απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου, και Λάζαρος ομοίως τα κακά, νυν δε ώδε παρακαλείται συ δε οδυνάσαι, και επί πάσι τούτοις μεταξύ ημών και υμών μέγα χάσμα εστήρικται, όπως οι θέλοντες διαβήναι ένθεν προς υμάς μη δύνωνται, μηδέ οι εκείθεν προς ημάς διαπερώσιν. είπε δέ, ερωτώ ουν σε, πάτερ, ίνα πέμψης αυτόν εις τον οίκον του πατρός μου, έχω γαρ πέντε αδελφούς, όπως διαμαρτύρηται αυτοίς, ίνα μη και αυτοί έλθωσιν εις τον τόπον τούτον της βασάνου. λέγει αυτώ Αβραάμ, έχουσι Μωϋσέα και τους προφήτας, ακουσάτωσαν αυτών. ο δε είπεν, ουχί, πάτερ Αβραάμ, αλλ’ εάν τις από νεκρών πορευθή προς αυτούς, μετανοήσουσιν. είπε δε αυτώ, ει Μωϋσέως και των προφητών ουκ ακούουσιν, ουδέ εάν τις εκ νεκρών αναστή πεισθήσονται". (Λουκ. ιστ', 19-31).

2. Ερμηνευτική ανάλυση της παραβολής

Πολλά μπορεί κανείς να παρατηρήσει μελετώντας την περίφημη αυτή παραβολή του Χριστού. Μπορεί να αντιμετωπίσει την κοινωνική διάστασή της ή ακόμη να βγάλει πολλά ηθικά και ηθικολογικά συμπεράσματα. Όμως, θα επιμείνουμε περισσότερο στα θέματα που έχουν σχέση με την ζωή μετά τον θάνατο, δηλαδή θα δούμε την εσχατολογική ανάλυση της παραβολής.

Π ρ ώ τ ο ν. Όπως φαίνεται στην παραβολή δεν γίνεται λόγος για την ζωή μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, αλλά για την ζωή της ψυχής που παρεμβάλλεται μεταξύ του θανάτου του ανθρώπου, δηλαδή της εξόδου της ψυχής από το σώμα, και της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού. Πρόκειται για το διάστημα εκείνο που λέγεται μέση κατάσταση των ψυχών. Άλλοι λόγοι του Χριστού αναφέρονται στην Δευτέρα Παρουσία Του, όταν θα έλθει για να κρίνει τους ανθρώπους, αφού προηγουμένως γίνει ανάσταση των σωμάτων και οι ψυχές εισέλθουν εκ νέου στα σώματα, ώστε ο άνθρωπος να απολαύσει εκείνα που έπραξε στην ζωή του.

Δ ε ύ τ ε ρ ο ν. Αναφέρεται ότι υπάρχει ο θάνατος στην ζωή του ανθρώπου. Ο Πλούσιος και ο πτωχός Λάζαρος απέθαναν. Θάνατος είναι ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα. Αυτή η κατάσταση λέγεται και ύπνος, γιατί ο θάνατος καταργήθηκε με την Ανάσταση του Χριστού. Ο Χριστός με τα Πάθη, τον Σταυρό και την Ανάστασή Του κατήργησε οντολογικά τον θάνατο και έδωσε την δυνατότητα στον άνθρωπο να τον υπερβεί ζώντας μέσα στην Εκκλησία. Το ότι ο θάνατος είναι ύπνος, μια προσωρινή κατάσταση, φαίνεται από τον τρόπο που πεθαίνουν οι άγιοι, αφού έχουν όλοι τους την ελπίδα στον Χριστό, καθώς επίσης φαίνεται και στα άφθαρτα και θαυματουργούντα λείψανα.

Δεν δημιούργησε ο Θεός τον θάνατο, αλλά ο θάνατος είναι παρέμβλητος στην φύση, γιατί είναι καρπός της αμαρτίας του ανθρώπου και της απομακρύνσεώς του από τον Θεό. Υπάρχει σωματικός και ψυχικός θάνατος. Ψυχικός είναι η άρση της Χάριτος του Θεού από την ψυχή, και σωματικός είναι ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα.

Όλοι οι άνθρωποι γεύονται το φοβερό μυστήριο του θανάτου, αφού όλοι κληρονομούν την φθαρτότητα και την θνητότητα, δηλαδή, γεννιόμαστε για να πεθάνουμε. Ο θάνατος είναι το πιο σίγουρο και βέβαιο γεγονός στην ζωή μας. Ακόμη και σύγχρονοι υπαρξιστές φιλόσοφοι λένε ότι το πιο αληθινό γεγονός είναι "τό υπάρχειν προς θάνατον".

Αν και ο θάνατος είναι το πιο βέβαιο γεγονός, όμως αβέβαιη είναι η ώρα και η ημέρα του θανάτου. Κανείς δεν ξέρει π ό τ ε θα πεθάνει. Το θέμα είναι να ζούμε σωστά, ώστε το π ω ς του θανάτου να συνιστά την αιώνια ζωή.

Στο κείμενο της παραβολής λέγεται: "εγένετο αποθανείν τον πτωχόν...", καθώς επίσης "απέθανε και ο πλούσιος και ετάφη". Έτσι, ο θάνατος είναι ο μεγαλύτερος δημοκράτης, γιατί δεν κάνει καμμιά εξαίρεση.

Τ ρ ί τ ο ν. Η ψυχή του Λαζάρου, μετά την έξοδό της από το σώμα, παρελήφθη από τους αγγέλους και οδηγήθηκε στους κόλπους του Αβραάμ. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν άγγελοι, και φυσικά ο φύλακας άγγελος κάθε ανθρώπου, ο προσωπικός του φρουρός, οι οποίοι παραλαμβάνουν τις ψυχές των δικαίων ανθρώπων και τις οδηγούν στον Θεό.

Αντίθετα, σε άλλη παραβολή λέγεται ότι την ψυχή των αμετανοήτων αμαρτωλών την παραλαμβάνουν οι δαίμονες. Ο άφρων πλούσιος άκουσε φωνή από τον Θεό: "Άφρον, ταύτη τη νυκτι την ψυχήν απαιτούσιν από σού, ά δε ητοίμασας τινι έσται;" (Λουκ. ιβ', 20). Το ρήμα "απαιτούσιν" υποδηλώνει τους δαίμονας, οι οποίοι απαιτούν την ψυχή του αμαρτωλού ανθρώπου, για να την κρατούν αιωνίως.

Επομένως, κατά την φρικτή ώρα του θανάτου, κατά την οποία η ψυχή βιαίως χωρίζεται από την αρμονία με το σώμα, γίνονται φοβερά πράγματα. Τις ψυχές των αγίων τις παραλαμβάνουν οι άγγελοι, και τις ψυχές των αμαρτωλών οι δαίμονες. Στην διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας γίνεται λόγος για τα λεγόμενα τελώνια, που είναι οι δαίμονες, τα εναέρια πνεύματα, τα οποία θέλουν και επιδιώκουν να κρατήσουν αιωνίως τις ψυχές όλων των ανθρώπων. Φυσικά, οι ψυχές των αγίων, που ενώθηκαν με τον Χριστό και έχουν την σφραγίδα του Παναγίου Πνεύματος, δεν μπορούν να εξουσιαστούν από τους δαίμονες.

Με τα τελώνια, οι Πατέρες της Εκκλησίας εννοούν τόσο το μίσος και την επιθετική μανία των δαιμόνων, όσο και την ύπαρξη των παθών, που ζητούν ικανοποίηση, αλλά δεν μπορούν να ικανοποιηθούν, λόγω της μη υπάρξεως του σώματος. Αυτή ακριβώς η κατάσταση πνίγει την ψυχή του ανθρώπου, η οποία αισθάνεται τρομακτική δυσφορία. Το βασανιστήριο αυτό της ψυχής ομοιάζει με την πλήρη απομόνωση ενός ανθρώπου στην φυλακή, χωρίς να έχει την δυνατότητα, να κοιμηθεί, να τραφεί, να συναντήσει άνθρωπο κ.λ.π. Τότε πραγματικά εξαγριώνονται τα πάθη και όλη η ύπαρξή του.

Το γεγονός ότι οι ψυχές των ανθρώπων παραλαμβάνονται τόσο από τους αγγέλους όσο και από τους δαίμονες έχει σχέση με την κατάστασή τους. Όπως λέγεται από τους Πατέρες, οι άγγελοι και οι ψυχές είναι πνεύματα νοερά, εν σχέσει με το υλικό σώμα, αλλά εν σχέσει με τον Θεό έχουν κάτι υλικό. Γι’ αυτό οι άγγελοι λέγονται αιθέρια όντα και δεν είναι καθ’ ολοκληρίαν άϋλα. Άλλωστε, η ψυχή είναι κτιστή, δηλαδή, δημιουργημένη από τον Θεό. Είναι αθάνατη κατά Χάριν, αφού η αθανασία είναι δώρο του Θεού σε αυτήν. Κάθε κτιστό έχει αρχή και τέλος. Η ψυχή, ως κτιστή, έχει μια συγκεκριμένη αρχή, αλλά δεν έχει τέλος, γιατι έτσι το θέλησε ο Θεός.

Τ έ τ α ρ τ ο ν. Ενώ η ψυχή του Λαζάρου πήγε στους κόλπους του Αβραάμ και η ψυχή του Πλουσίου στον άδη, εν τούτοις ο Χριστός στην παραβολή λέγει ότι ο Λάζαρος πήγε στους κόλπους του Αβραάμ και ο συγκεκριμένος Πλούσιος πήγε στον άδη. Στην συνέχεια λέγεται ότι ο Πλούσιος "ορά τον Αβραάμ από μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού".

Αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί σημαίνει ότι παρά τον χωρισμό της ψυχής από το σώμα, εν τούτοις δεν καταργείται η υπόσταση - πρόσωπο του ανθρώπου. Βέβαια, η ψυχή δεν προϋπήρχε του σώματος, αλλά δημιουργήθηκε ταυτόχρονα με το σώμα, και ακόμη, μόνη της η ψυχή δεν συνιστά τον άνθρωπο, ούτε το σώμα μόνο του συνιστά τον άνθρωπο. Όμως, παρά τον προσωρινό χωρισμό της ψυχής από το σώμα, δεν διαλύεται ο άνθρωπος. Αυτό φαίνεται από το ότι η ψυχή διατηρεί την συνείδηση, και ακόμη, όπως εξηγούν οι άγιοι Πατέρες, η ψυχή του ανθρώπου γνωρίζει τα στοιχεία του δικού της σώματος, που παρέμειναν στην γή, και ενδεχομένως διεσκορπίστηκαν ή διαλύθηκαν στα στοιχεία από τα οποία αποτελέσθηκαν. Κατά την Δευτέρα Παρουσία η ψυχή, με την Χάρη του Θεού, θα επανενώση τα στοιχεία του σώματος, θα αποτελεστεί ολόκληρος ο άνθρωπος, και, φυσικά, τότε τα σώματα τόσο των δικαίων όσο και των αδίκων θα είναι πνευματικά, δηλαδή δεν θα έχουν ανάγκη τροφής, δεν θα περιορίζονται από αποστάσεις και άλλους περιορισμούς. Η ανάσταση είναι ένα δώρο που χορηγείται σε όλους τους ανθρώπους, δικαίους και αδίκους.

Πρέπει να παρατηρηθή ότι στην παραβολή αυτή ο Χριστός αναφέρει το όνομα του πτωχού, ενώ το όνομα του Πλουσίου το αγνοεί. Αυτό δείχνει ότι ο Λάζαρος, επειδή ζούσε με τον Θεό, ήταν σωτηριολογικά πρόσωπο, αληθινή υπόσταση, ενώ ο Πλούσιος, καίτοι ήταν άνθρωπος, εν τούτοις δεν ήταν υπόσταση σωτηριολογικά. Αυτό σημαίνει ότι πραγματικός άνθρωπος είναι εκείνος που έχει ψυχή, σώμα, αλλά και την Χάρη του Θεού μέσα στην ψυχή και το σώμα του. Ενώ ο άνθρωπος που δεν έχει το Άγιον Πνεύμα, είναι οντολογικά πρόσωπο, όμως δεν είναι πρόσωπο εν σχέσει με τον Θεό, για τον απλούστατο λόγο ότι έχει υποδουλωθεί στα πράγματα. Ο νούς του αντί να στρέφεται στον Θεό, στρέφεται στην ύλη και υποδουλώνεται σε αυτήν.

Π έ μ π τ ο ν. Στην παραβολή λέγεται ότι ο Πλούσιος ευρισκόμενος στον άδη είδε τον Αβραάμ "και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού". Με το πρόσωπο του Αβραάμ εννοείται ο Θεός. Το να βρίσκεται κανείς στους κόλπους του Θεού σημαίνει να έχει κοινωνία με τον Θεό.

Στους κόλπους, πίσω από το στήθος, ευρίσκεται η καρδιά του ανθρώπου. Η καρδιά, που είναι η πηγή της βιολογικής ζωής, είναι σύμβολο της αγάπης. Όσο μεγαλύτερη είναι η αγάπη τόσο και μεγαλύτερη είναι η γνώση, αφού συνδέεται στενά η γνώση με την αγάπη. Και, βέβαια, αυτή η αγάπη συνιστά την κοινωνία και ένωση. Έτσι, το να βρίσκεται κανείς στους κόλπους δηλώνει ότι συνδέεται με τον αγαπώμενο, υπάρχει ενότητα μεταξύ τους.

Η έκφραση, λοιπόν, ότι ο Λάζαρος βρισκόταν στους κόλπους του Αβραάμ δείχνει παραστατικά την κοινωνία του με τον Θεό, η οποία συνδέεται με την γνώση και την αγάπη. Κάνοντας λόγο για την γνώση του Θεού, εννοούμε την "κοινωνία εν τη υπάρξει". Δεν πρόκειται για μια εγκεφαλική γνώση, αλλά για εκείνη που συνδέεται με την αγάπη, με αυτήν την ίδια την ζωή.

Ο Λάζαρος δεν φαίνεται να στενοχωρήται για την φρικτή δοκιμασία του Πλουσίου, δεν βλέπει την Κόλαση, ενώ ο Πλούσιος βλέπει την δόξα του Παραδείσου. Πραγματικά, εκείνος που ζη μέσα στο άκτιστο Φως, στην μεγάλη θεωρία του Θεού, όπως λέγουν οι Πατέρες μας, ξεχνά τον κόσμο. Το Φώς είναι τόσο μεγάλο, τόσο εκτυφλωτικό που δεν αφήνει να δη κανείς και κάτι άλλο διαφορετικό. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άγιοι δεν προσεύχονται για ολόκληρο τον κόσμο. Προσεύχονται και παρακαλούν τον Θεό, έχοντας, μάλιστα, μεγαλύτερη κοινωνία μαζί Του. Βρίσκονται όμως σε μια κατάσταση που δεν μπορούμε να εννοήσουμε. Μόνο αν την εξετάσουμε μέσα από τις θείες εμπειρίες των αγίων, τότε μπορούμε να την καταλάβουμε.

Έ κ τ ο ν. Ενώ ο Λάζαρος βρισκόταν στους κόλπους του Αβραάμ, ο Πλούσιος φλεγόταν στον άδη. Μάλιστα, θα παρακαλέσει τον Αβραάμ να στείλει τον Λάζαρο για να καταψύξη την γλώσσα του, γιατί, όπως είπε χαρακτηριστικά, "οδυνώμαι εν τη φλογί ταύτη".

Εδώ γίνεται λόγος για άδη και όχι για Κόλαση. Γιατί η Κόλαση θα αρχίσει μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και το μελλοντικό δικαστήριο, ενώ οι ψυχές των αμαρτωλών, μετά την έξοδό τους από το σώμα, βιώνουν τον άδη. Κατά την διδασκαλία των αγίων Πατέρων, ο άδης είναι ένας νοητός τόπος, είναι η πρόγευση της Κολάσεως, όταν ο άνθρωπος δέχεται την καυστική ενέργεια του Θεού.

Έγινε μεγάλη συζήτηση για τα θέματα αυτά στην Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντιας και διασώζονται οι απόψεις και η διδασκαλία του αγίου Μάρκου του Ευγενικού, που είναι αποκαλυπτικές. Το πυρ στο οποίο φλεγόταν ο Πλούσιος δεν ήταν το λεγόμενο καθαρτήριο πυρ των Λατίνων, από το οποίο περνούν όλες οι ψυχές των ανθρώπων, δεν ήταν κτιστό πυρ αλλά άκτιστο. Δηλαδή και οι αμαρτωλοί δέχονται τις ακτινες του θείου Φωτός, αλλά επειδή πέθαναν χωρίς μετάνοια, χωρίς να θεραπευθούν, βιώνουν την καυστική ενέργεια του Φωτός. Έτσι, κατά τον βαθμό της θεραπείας ή της ασθενείας, οι άνθρωποι δέχονται την ίδια Χάρη ή ως φως ή ως πυρ.

Πρέπει ακόμη να παρατηρηθεί ότι ο Πλούσιος έβλεπε τον Αβραάμ και τον Λάζαρο στους κόλπους του, έβλεπε την δόξα του Αβραάμ, αλλά δεν είχε μέθεξη αυτής της δόξης. Αντίθετα ο Λάζαρος και έβλεπε και είχε μέθεξη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό σημείο, γιατί δείχνει ότι στην άλλη ζωή όλοι θα δουν τον Θεό, αλλά οι δίκαιοι θα έχουν κοινωνία, μέθεξη, ενώ οι αμαρτωλοί δεν θα έχουν μέθεξη και κοινωνία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο λόγος του Χριστού για την μελλοντική δίκη. Εκεί όλοι θα δουν τον Κριτή, όλοι θα συνομιλήσουν μαζί Του, αλλά άλλοι θα απολαύσουν την δόξα Του, και άλλοι θα βιώσουν την καυστική ενέργεια της θείας Χάριτος.

Έ β δ ο μ ο ν. Ο Πλούσιος ενδιαφερόταν για τους ζώντας στον κόσμο αδελφούς του και παρακαλούσε τον Αβραάμ να στείλει τον Λάζαρο για να τους κηρύξει μετάνοια. Επομένως, παρά τον χωρισμό της ψυχής του ανθρώπου από τον παρόντα κόσμο, ωστόσο υπάρχει γνώση και κοινωνία, εκδηλώνεται ένα ενδιαφέρον.

Αυτό το γεγονός μαζί με άλλα στοιχεία δείχνει ό,τι λέγαμε προηγουμένως, ότι η παραβολή του Πλουσίου και του Λαζάρου δεν αναφέρεται στην μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού ζωή, αλλά στην ζωή μετά θάνατο μέχρι την Δευτέρα Παρουσία. Σαφώς πρόκειται για την λεγομένη μέση κατάσταση των ψυχών.

Οι άγιοι ενδιαφέρονται σωτηριολογικά για τον κόσμο. Δια της Χάριτος του Θεού ακούν τις προσευχές μας, και τις αναβιβάζουν στον Θεό. Γι’ αυτό και εμείς προσευχόμαστε στους αγίους μας. Με τις εορτές που έχουμε καθιερώσει στην μνήμη τους δείχνουμε ότι είναι άγιοι, ενώθηκαν με τον Θεό, αναμένουν και την ανάσταση των σωμάτων, τα οποία και από τώρα δέχονται, με την αφθαρσία τους, τα προοίμια του μέλλοντος αιώνος. Και εμείς ενδιαφερόμαστε για τους κεκοιμημένους. Προσευχόμαστε στους αγίους για να προσεύχωνται για μας στον Θεό, ζητάμε τις πρεσβείες τους, ενώ προσευχόμαστε στον Θεό για όλους τους άλλους κεκοιμημένους για να ελεηθούν. Αυτό, εκτός του ότι είναι δείγμα κοινωνίας μεταξύ μας, συγχρόνως εκφράζει και κάτι άλλο βαθύτερο.

Κατά την διδασκαλία των αγίων Πατέρων, όταν ο άνθρωπος εισέλθει στην μετάνοια, στο στάδιο της καθάρσεως, συνεχώς εξελίσσεται. Υπάρχει διαρκής τελείωση, τόσο στην λεγομένη μέση κατάσταση των ψυχών, όσο και στην μετά την Δευτέρα Παρουσία ζωή. Οι βαθμοί της πνευματικής ζωής είναι η κάθαρση, ο φωτισμός και η θέωση. Βέβαια, αυτά δεν πρέπει να νοηθούν ως στεγανοποιημένες καταστάσεις, αλλά ως μέθεξη της Χάριτος του Θεού. Αν ο άνθρωπος αγωνίζεται να καθαρθεί, τότε η Χάρη του Θεού που τον καθαρίζει λέγεται καθαρτική ενέργεια. Όταν ο νούς του είναι φωτισμένος, σημαίνει ότι δέχεται την ενέργεια του Θεού που τον φωτίζει και λέγεται φωτιστική ενέργεια. Και όταν βρίσκεται στην θέωση, αυτό γίνεται με την Χάρη του Θεού που λέγεται θεοποιός. Η πορεία είναι διαρκής. Έτσι, όσοι μετανόησαν, πριν εξέλθει η ψυχή από το σώμα, αυτοί εξελίσσονται και γίνονται χωρητικότεροι στην άκτιστη Χάρη. Γι’ αυτό τελούμε τα μνημόσυνα και προσευχόμαστε για τους κεκοιμημένους.

Όσοι, όμως, κατά την έξοδο της ψυχής από το σώμα, δεν μετανόησαν, αυτοί, επειδή δεν έχουν πνευματική όραση, βιώνουν μόνο την καυστική ενέργεια του Θεού, και, βέβαια, δεν πρόκειται ποτέ να έχουν μέθεξη στο αγαθό. Προσευχόμαστε όμως για όλους, γιατί δεν ξέρουμε την εσωτερική τους πνευματική κατάσταση.

Ό γ δ ο ο ν. Στην παραβολή λέγεται ότι μεταξύ του τόπου που βρισκόταν ο Αβραάμ και του άδου, όπου βρισκόταν ο Πλούσιος, υπήρχε "χάσμα μέγα", και δεν ήταν δυνατόν να γίνει μετάβαση του ενός προς τον άλλο.

Φυσικά, δεν πρόκειται περί ιδιαιτέρου χώρου, αλλά, όπως αναφέραμε προηγουμένως, ενός ιδιαιτέρου τρόπου ζωής. Υπάρχει σαφής διαφορά μεταξύ Παραδείσου και Κολάσεως, ως ιδιαιτέρων τρόπων ζωής.

Ο Παράδεισος και η Κόλαση δεν υπάρχει εξ επόψεως Θεού, αλλά εξ επόψεως ανθρώπου. Ο Θεός στέλλει την Χάρη Του προς όλους τους ανθρώπους, αφού αυτός "ανατέλλει τον ήλιον επί δικαίους και αδίκους και βρέχει επί πονηρούς και αγαθούς". Αν ο Θεός μας δίνη εντολή να αγαπούμε όλους τους ανθρώπους, ακόμη και τους εχθρούς μας, το ίδιο κάνει και Εκείνος. Είναι αδύνατον να μη αγαπά και τους αμαρτωλούς. Όμως ο κάθε άνθρωπος, ανάλογα με την πνευματική του κατάσταση, αισθάνεται διαφορετικά την αγάπη του Θεού.

Το φως έχει δύο ιδιότητες, ήτοι την φωτιστική και την καυστική. Εάν κάποιος άνθρωπος έχη καλή όραση ευεργετείται από την φωτιστική ιδιότητα του ηλίου, του φωτός, και χαίρεται όλη την δημιουργία. Αν όμως κάποιος άλλος στερήται οφθαλμού, δεν έχει όραση, τότε αισθάνεται την καυστική ιδιότητα του φωτός. Αυτό θα γίνει και στην μέλλουσα ζωή, καθώς επίσης και στην ζωή της ψυχής μετά την έξοδό της από το σώμα. Ο Θεός θα αγαπά και τους κολασμένους, αλλά αυτοί θα αδυνατούν να αισθανθούν αυτήν την αγάπη ως φως. Θα την αισθάνωνται ως πυρ, επειδή δεν θα έχουν πνευματικό οφθαλμό και πνευματική όραση.

Γίνεται κάτι ανάλογο με την θεία Κοινωνία. Όλοι μπορούν να κοινωνήσουν, αλλά για τους προετοιμασμένους και καταλλήλους γίνεται φως και ζωή, για τους αναξίως προσερχομένους γίνεται κρίμα και κατάκριμα.

Αυτό η Εκκλησία το παρουσιάζει στην εικονογράφηση της Δευτέρας Παρουσίας. Βλέπουμε εκεί ότι από τον θρόνο του Θεού εξέρχεται το φως, μέσα στο οποίο βρίσκονται οι άγιοι, και από τον ίδιο θρόνο πηγάζει ο πύρινος ποταμός, μέσα στον οποίο βρίσκονται οι αμετανόητοι αμαρτωλοί.

Γι’ αυτό στην Ορθόδοξη Εκκλησία δίνουμε μεγάλη σημασία στην θεραπεία του ανθρώπου. Η Εκκλησία είναι ένα πνευματικό Νοσοκομείο, θεραπευτήριο, που θεραπεύει τον πνευματικό οφθαλμό, που είναι ο νους. Αυτός νοσεί και αυτός πρέπει να θεραπευθεί. Αυτό είναι όλο το έργο της Εκκλησίας.

Έ ν α τ ο ν. Στην παράκληση του Πλουσίου να στείλει ο Αβραάμ τον Λάζαρο στην γη και να κηρύξει στους αδελφούς του μετάνοια, ο Αβραάμ δεν ανταποκρίθηκε και δικαιολόγησε αυτή την θέση του λέγοντας ότι εφ’ όσον οι άνθρωποι δεν ακούν τον Μωϋσή και τους Προφήτας, τότε "ουδέ εάν τις εκ νεκρών αναστή πεισθήσονται".

Ο σαρκικός άνθρωπος δεν μπορεί να μετανοήσει όσα θαύματα κι’ αν δη στην ζωή του. Ζει μέσα σε θανατηφόρο ύπνο. Αυτή είναι μια πραγματικότητα. Αν δεν ενεργοποιηθεί η ελευθερία του ανθρώπου, δεν υπάρχει μετάνοια. Τα πάντα γίνονται με την ενέργεια του Θεού και την συνέργεια του ανθρώπου.

Άλλωστε, το μεγαλύτερο γεγονός μέσα στην ιστορία είναι η ενανθρώπηση του Χριστού, η Ανάστασή Του, και η ίδρυση της Εκκλησίας, η οποία είναι το Σώμα του αναστημένου Θεανθρώπου Χριστού. Αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να εμπνευσθεί από αυτήν την συγκλονιστική πραγματικότητα, αν δεν μπορή να πεισθεί από την ζωή τόσων αγίων, που είναι μέλη του αναστημένου Σώματος του Χριστού, δεν θα πεισθή με το μεγαλύτερο θαύμα.

Η σωτηρία και αναγέννηση του ανθρώπου δεν είναι υπόθεση ταχυδακτυλουργικών ενεργειών, αλλά καρπός ελευθέρας εκφράσεως του θελήματός του, καρπός πόνου, αγώνος και ιδρώτων πολλών. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι στην εποχή μας αρκούνται στα μαγικά, τα εξωτερικά γεγονότα. Το να πεισθεί κανείς για την ύπαρξη της άλλης ζωής είναι υπόθεση εσωτερικής πνευματικής ευαισθησίας. Γιατί, κι’ αν ακόμη αναστηθεί ένας άνθρωπος, είναι ενδεχόμενο να εκληφθεί ως φάντασμα.

Γίνεται πολύς λόγος σήμερα για τις λεγόμενες επιθανάτιες εμπειρίες. Μερικοί ισχυρίζονται ότι βγήκε η ψυχή τους από το σώμα ή ακόμη πλησίασε προς την έξοδό της και στην συνέχεια επέστρεψε στο σώμα. Διηγούνται τα όσα φοβερά είδαν και αντιμετώπισαν.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία λέμε ότι υπήρξαν περιπτώσεις που επανήλθε η ψυχή στο σώμα, αναστήθηκαν, δηλαδή, με την δύναμη του Χριστού. Αυτά, όμως, είναι έκτακτα γεγονότα, που δεν συμβαίνουν στον καθένα. Υπάρχουν άγιοι που είχαν τέτοιες φοβερές εμπειρίες, αφού έζησαν στην προσωπική τους ζωή τι είναι Κόλαση και Παράδεισος, βίωσαν τις φλόγες του άδου, είδαν αγγέλους και δαίμονες. Όταν επανήλθαν στον εαυτό τους, έζησαν ζωή μετανοίας και κήρυτταν σε άλλους την μετάνοια. Όμως λέμε ότι οι περισσότερες από αυτές τις εμπειρίες ή είναι δαιμονικές ή είναι καρποί απωθημένων βιωμάτων και επιθυμιών ή είναι φαντασίες ή ακόμη είναι αποτελέσματα των ηρεμιστικών και ναρκωτικών φαρμάκων, που δίνονται για να μη πονούν στην φρικτή δοκιμασία των ασθενειών τους. Πραγματικά, χρειάζεται μεγάλη διάκριση για να μπορεί κανείς να διακρίνει αυτές τις καταστάσεις, εάν προέρχονται από τον Θεό, από τον διάβολο ή από ψυχολογικές και σωματικές ανωμαλίες.

Εμείς στην Εκκλησία δεν περιμένουμε αναστάσεις αγίων ή εμπειρίες τέτοιων καταστάσεων για να πιστεύσουμε, αλλά έχουμε την Αγία Γραφή, τους βίους των Προφητών, Αποστόλων και αγίων, έχουμε τους λόγους τους και τις διδασκαλίες τους, καθώς επίσης έχουμε και τα άγια λείψανά τους και πιστεύουμε ότι υπάρχει αιώνια ζωή. Μερικές δε φορές ο καθένας μας αξιώνεται από τον Θεό να βιώσει μέσα στην καρδιά του τι είναι Κόλαση και τι είναι Παράδεισος.

Πέρα από αυτά τηρούμε τις εντολές του Χριστού για να θεραπευθούμε, ώστε να λύσουμε πολλά υπαρξιακά, διαπροσωπικά, κοινωνικά και οικολογικά προβλήματα. Η εφαρμογή των εντολών του Θεού μας καθιστά ισορροπημένους ανθρώπους.

Δ έ κ α τ ο ν. Στην παραβολή του Πλουσίου και του Λαζάρου υποδεικνύεται και ο τρόπος που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για να θεραπευθούμε, και έτσι μετά τον θάνατο και μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού να βιώσουμε τον Θεό ως φως και όχι ως πύρ. Ο Αβραάμ είπε στον Πλούσιο: "έχουσι Μωϋσέα και προφήτας, ακουσάτωσαν αυτών". Πρέπει να τηρούμε τον νόμο και να υπακούουμε στους Προφήτες κάθε εποχής.

Προφήτης είναι αυτός που με την Χάρη του Θεού βλέπει τα μυστήρια του μέλλοντος αιώνος, γεύεται από τώρα την Βασιλεία του Θεού. Τέτοιοι Προφήτες υπήρχαν τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη. Αυτοί έλαβαν την Αποκάλυψη, αυτοί έζησαν την Βασιλεία του Θεού, γνώρισαν τα μυστήριά της και στην συνέχεια τα απεκάλυψαν στον λαό.

Οι Προφήτες, που ταυτίζονται με τους πραγματικούς θεολόγους και τους πνευματικούς πατέρες, αναγεννούν τους ανθρώπους και τους οδηγούν προς την ζωή. Η πνευματική καθοδήγηση συνδέεται και ταυτίζεται με την πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου. Πραγματικά, δεν μπορεί κανείς να αναγεννηθεί, αν δεν συνδεθεί με έναν θεούμενο άνθρωπο, έναν Προφήτη.

Και στην εποχή μας υπάρχουν Προφήτες που κηρύττουν μετάνοια, στρέφουν τον νού μας προς τον Θεό, μας υποδεικνύουν έναν άλλο τρόπο σκέψεως και ζωής. Κι’ αν δεν μπορέσαμε να συναντήσουμε έναν τέτοιο Προφήτη, όμως υπάρχουν οι λόγοι των Προφητών και μπορούμε διαβάζοντάς τους να μάθουμε τι είναι η Βασιλεία του Θεού και τι πρέπει να κάνουμε για να την απολαύσουμε.

Αυτές οι γενικές σκέψεις, που είναι τα βασικά σημεία της ορθοδόξου εσχατολογίας, διατυπώθηκαν εδώ πολύ συνοπτικά, με τρόπο απλό. Την λεπτομερή ανάλυση των θέσεων αυτών, τεκμηριωμένη από την διδασκαλία των αγίων Πατέρων, μπορεί ο αναγνώστης να βρει στα κεφάλαια που ακολουθούν. Έχοντας υπ’ όψη του τα βασικά αυτά σημεία θα κατανοήσει και όσα πρόκειται να αναγνώσει.

πηγή

  nefthalim

Στις εκλογές της Ουκρανίας νίκησαν θριαμβευτικά οι… ΗΠΑ!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Πρώτο αναδείχθηκε προς γενική κατάπληξη το κόμμα του ανθρώπου των Αμερικανών στην Ουκρανία, του πρωθυπουργού Γιατσενιούκ
Σάρωσαν κυριολεκτικά οι Αμερικανοί στις βουλευτικές εκλογές της… Ουκρανίας! Ανατρέποντας όλα τα προγνωστικά, το κόμμα του απολύτως δικού τους ανθρώπου που είχαν κατορθώσει να τοποθετήσουν στη θέση του πρωθυπουργού τον Μάρτιο, του Αρσένι Γιατσενιούκ, ήρθε πρώτο! Εστω και μόνο για λιγότερο από μισή εκατοστιαία μονάδα, η ουσία είναι ότι το Λαϊκό Μέτωπο του Γιατσενιούκ φιγουράρει πρώτο με 22,17% των ψήφων έναντι του δεύτερου Μπλοκ Πέτρο Ποροσένκο, του προέδρου της χώρας, το οποίο πήρε 21,81%. Πρόκειται για εντυπωσιακό άθλο, αν αναλογιστεί κανείς ότι το κόμμα του Γιατσενιούκ συγκροτήθηκε μόλις τον… περασμένο μήνα! Τον Σεπτέμβριο ιδρύθηκε, τον Οκτώβριο βγήκε πρώτο κόμμα!!! Στην Ουάσιγκτον τρελάθηκαν από τη χαρά τους. Μέχρι και ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία συγχαίρει την ουκρανική κυβέρνηση! Δεν έχουν άδικο στις ΗΠΑ να πανηγυρίζουν, αντιμετωπίζοντας ανομολόγητα το αποτέλεσμα στην Ουκρανία ως θρίαμβο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που κατόρθωσαν να αρπάξουν τη νίκη μέσα από τα χέρια του προέδρου Ποροσένκο, τον οποίον υποστήριζαν ανοιχτά οι Γερμανοί και συγκαλυμμένα οι Ρώσοι. Μέσα σε λιγότερο από ένα εξάμηνο, οι Αμερικανοί κατόρθωσαν να κάνουν τρομερή δουλειά μέσω της κυβέρνησης Γιατσενιούκ, τοποθετώντας δικούς τους ανθρώπους στις θέσεις – κλειδιά του επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, του υπουργού Εσωτερικών που ελέγχει τις δυνάμεις ασφαλείας και του υπουργού Δικαιοσύνης. Ολοι αυτοί εντάχθηκαν τον περασμένο μήνα στο κόμμα που έφτιαξε ο Γιατσενιούκ, το οποίο με το αποτέλεσμα που πέτυχε αιφνιδίασε τους πάντες και πρωτίστως Γερμανούς και Ρώσους.
Το αποτέλεσμα των ουκρανικών εκλογών συνιστά επί της ουσίας θεαματική επίδειξη ισχύος των ΗΠΑ προς τη Μόσχα και το Βερολίνο. Ανατρέπει τους σχεδιασμούς για την Ουκρανία των Ρώσων και των Γερμανών και στριμώχνει άγρια τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Θέτει με νέους όρους, πολύ πιο ευνοϊκούς για την αμερικανική πολιτική, το δίλημμα στον Πούτιν αν θα εγκαταλείψει στη μοίρα τους πάνω από πέντε εκατομμύρια Ρώσους που ζουν στην Ουκρανία, χώρια τα δυόμισι εκατομμύρια Ρώσων που ζουν στην Κριμαία, η οποία έχει οριστικά και αμετάκλητα ενσωματωθεί στη Ρωσία με τη σιωπηρή σύμφωνη γνώμη και των ΗΠΑ. Μεθαύριο θα κάνουν τις δικές τους εκλογές οι Ρώσοι των ανατολικών επαρχιών της Ουκρανίας, αλλά το μέλλον τους είναι αβέβαιο. Οι Αμερικανοί τώρα πιέζουν τον Ουκρανό πρόεδρο Ποροσένκο, ο οποίος ήταν με τους Γερμανούς και με τους Ρώσους, να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με το κόμμα του Γιατσενιούκ και μάλιστα να αφήσει πρωθυπουργό τον Γιατσενιούκ, τον δικό τους άνθρωπο, παρόλο που το Μπλοκ του Ποροσένκο θα πάρει σίγουρα περισσότερες έδρες στο ουκρανικό κοινοβούλιο. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε ανακοινώσει την επίσημη κατανομή των εδρών η κεντρική εκλογική επιτροπή.
Οι μισές από τις 450 έδρες του ουκρανικού κοινοβουλίου κατανέμονται αναλογικά και οι άλλες μισές είναι μονοεδρικές που τις παίρνει όποιος έρθει πρώτος σε κάθε εκλογική περιφέρεια. Η κεντρική εφορευτική επιτροπή της Ουκρανίας άφησε προσωρινά κενές 27 έδρες – 12 στην Κριμαία και 15 στην υπόλοιπη Ανατολική Ουκρανία, όπου δεν έγιναν βουλευτικές εκλογές και θα γίνουν μεθαύριο υπό τον έλεγχο των Ρώσων αυτονομιστών. Αν πάντως ο Ποροσένκο υποκύψει στους αμερικανικούς εκβιασμούς και αφήσει πρωθυπουργό του Γιατσενιούκ, αυτός θα καταβάλει κάθε προσπάθεια να δυναμιτίσει τις σχέσεις Ρωσίας – Γερμανίας αξιοποιώντας την Ουκρανία, χωρίς να διστάσει να τη ρίξει ακόμη και σε πόλεμο. Οι πιθανότητες πάντως να έχουμε μελλοντικά έναν αναίμακτο σχεδόν διαμελισμό της Ουκρανίας σε δύο κομμάτια, το ένα να γίνεται γερμανόδουλο ανεξάρτητο κράτος και το άλλο να ενσωματώνεται στη Ρωσία, έχουν περιοριστεί σημαντικά μετά το αποτέλεσμα των ουκρανικών εκλογών. Ακόμη τέσσερα κόμματα πέρασαν το όριο του 5% και μπήκαν στην ουκρανική βουλή. Εκμηδενίστηκε πολιτικά η προ ολίγου καιρού απαστράπτουσα πολιτικά Γιούλια Τιμοσένκο, όργανο εσχάτως των Αμερικανών, η οποία μπήκε τελευταία στο κοινοβούλιο με ποσοστό μόλις 5,68% – πραγματικά εξευτελιστικό για το παρελθόν της. Πήρε δηλαδή λιγότερο και από το Μπλοκ της Αντιπολίτευσης, των υπολειμμάτων των οπαδών του Γιανουκόβιτς στη Δυτική Ουκρανία, το οποίο συγκέντρωσε 9,37%. Λίγο περισσότερο πήρε το δεξιό Κόμμα της Αυτάρκειας με 11% και επίσης μπήκε στο κοινοβούλιο με 7,44% ακόμη ένα δεξιό κόμμα, αυτό του δημάρχου του Λβιβ. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας έπεσε στο 3,86% και έμεινε εκτός κοινοβουλίου. Αυτό οδήγησε τον πρόεδρο της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο να πανηγυρίσει, γράφοντας ότι για πρώτη φορά μετά από 96 χρόνια δεν θα υπάρχουν κομμουνιστές βουλευτές στην Ουκρανία! Μόλις το 52% των Ουκρανών που έχουν δικαίωμα ψήφου προσήλθε στις κάλπες, σημειώνοντας νέο ιστορικό χαμηλό συμμετοχής.

 aienaristeyein.

ΟΙ Β.ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ Ν.ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ Ρωσικά μαχητικά θα μετασταθμεύουν στην Κύπρο συν “πακέτο” πυραυλικών συστημάτων όπως τα P-800 Yakhont!

Πακέτο στρατιωτικών συμφωνίών στις οποίες περιλαμβάνονται μετασταθμεύσεις ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών, προμήθεια πυραυλικών συστημάτων και λιμενικές διευκολύνσεις σε πλοία του ρωσικού Στόλου Μεσογείου, αλλά οικονομικές συμφωνίες προκειμένου η Κύπρος να ξεφύγει από τα δεσμά του Μνημονίου και να χαράξει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα την δική της εθνική πολιτική θα υπογράψει ο πρόεδρος της Κύπρου Ν.Αναστασιάδης με τον Ρώσο ομόλογό του Β.Πούτιν στην Μόσχα.

Σε ότι αφορά τα οπλικά συστήματα οι πληροφορίες αναφέρουν για την αναβάθμιση των κυπριακών αντιαεροπορικών ικανοτήτων με προμήθεια επιπλέον συστημάτων, πιθανότατα Pantsir-S1 αυτή την φορά (έχει ήδη Tor-M1 και Buk-M1) ή απλά επιπλέον από τα νυν υπηρετούνται συστήματα ή τις αναβαθμισμένες εκδόσεις τους.

Θεωρούμε ότι μία μικτή προμήθεια Buk-M2 με ακτίνα δράσης 45 χλμ. και Pantsir-S1, το οποίο λόγω των πυροβόλων του μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ποικιλία ρόλων, θα είναι εξαιρετικά στρατηγικής σημασίας και πολύ υψηλό “ανάχωμα” για να το διαβούν τα τουρκικά μαχητικά εύκολα…

Πάντως συζητείται η προμήθεια ενός συστήματος η οποία αν γίνει θα αλλάξει πολλά στην ισορροπία δυνάμεων και θα αμφισβητήσει στην πράξη την απόλυτη ναυτική υπεροχή της Τουρκίας στην θάλασσα: Η αγορά μίας ή δύο συστοιχιών με υπερηχητικά βλήματα εδάφους-επιφανείας P-800 Yakhont!

Είναι το μόνο σύστημα με το οποίο θα μπορούσε να αμφισβητηθεί η απόλυτη ναυτική υπεροχή της Τουρκίας, αφού αρκούν μερικές “καταυγάσεις” για να λάβουν το μήνυμα τα τουρκικά πλοία. Ετσι ή αλλιώς η προμήθεια κορβετών απότην Κύπρο έχει τεράστιο λειτουργικό κόστος και δεν θα αλλάξει σε τίποτα απολύτως την τουρκική υπεροχή.

Η καταυγασή των τουρκικών πλοίων, όμως, από ένα τέτοιο σύστημα το οποίο είναι μη ανασχέσιμο από τα τουρκικά αντιπυραυλικά συστήματα των πλοίων (αντίθετα με τα ΜΜ-40 Exocet τα οποία δυνητικά μπορούν να αναχαιτιστθούν καθώς πετούν υποηχητικά στην περιοχή των 0,8-0,9 Mach) είναι ένα τελείως διαφορετικό “καμπανάκι” γα τον τουρκικό Στόλο.

Το άλλο πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι των συμφωνιών που θα υπογραφούν είναι η μεταστάθμευση ρωσικών μαχητικών και βομβαρδιστικών στην αεροπορική βάση “Ανδρέας Παπανδρέου” στην Πάφο.

Μια τέτοια κίνηση αποτελεί το καλύτερο εχέγγυο για την επιβίωση της κυπριακής δημοκρατίας, αφού έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα το θέμα είναι να μην την καταπιεί η Τουρκία ολοκληρωτικά…

Η Ρωσία είναι αποφασισμένη να στηρίξει ενεργά την Κύπρο απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις και την εγκατάλειψη της Λευκωσίας από εχθρούς και φίλους, ακόμα και την Αθήνα.

Η Λευκωσία έχει εκτιμήσει ιδιαίτερα ότι η μοναδική χώρα που απάντησε ενεργά στην Τουρκία και στην τουρκική εισβολή με τον στολίσκο του “Barbaros” ήταν η Ρωσία με τις ασκήσεις που διεξήγαγε δίπλα από τα τουρκικά πολεμικά πλοία και όπως δήλωσε ο πρόεδρος της κυπριακής Βουλής Γιαννάκη Ομήρου, στον πρέσβη της ρωσικής Ομοσπονδίας στην Κύπρο Στάνισλαβ Οσάντσι, ο οποίος τον επισκέφθηκε σήμερα “ο φίλος τον φίλο εν κινδύνοις γιγνώσκει” (“ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται”).

Ολοι στην Κύπρο νιώθουν ότι μόνο η Ρωσία σήμερα στέκεται ενεργά δίπλα στην Κύπρο, αφού και το Ισραήλ απέφυγε να στείλει έστω συμβολικά κάποια αεροσκάφη ή πλοία για να δηλώσουν έστω συμβολικά “παρών”.

“Ο κ. Πρέσβης με ενημέρωσε για την πρόκληση που απηύθυνε ο κ. Πούτιν στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για την πραγματοποίηση επίσκεψης στη Μόσχα και για την προοπτική να συνυπογραφούν σημαντικότατες συμφωνίες μεταξύ της κυπριακής Δημοκρατίας και της ρωσικής ομοσπονδίας”, ανέφερε στις δηλώσεις του ο κ. Ομήρου.

Ο πρόεδρος της Βουλής μετέφερε στο ρώσο πρέσβη την ευγνωμοσύνη της Βουλής των αντιπροσώπων για την παραδοσιακή και συνεπή στήριξη της Ρωσίας προς την κυπριακή Δημοκρατία.

“Και η Ρωσία ήταν ένας φίλος ο οποίος στάθηκε δίπλα μας σε όλες τις κρίσιμες φάσεις της κυπριακής ιστορία”, τόνισε, ο κ. Ομήρου, προσθέτοντας πως ανανέωσε την πρόσκληση προς τον πρόεδρο της Δούμας για να επισκεφθεί την Κύπρο σε ανταπόδοση της επίσκεψής μου στη Μόσχα.

Ο ίδος ο Ρώσος πρέσβης τόνισε ότι “Η επίσκεψη στη Μόσχα είναι προς όφελος και των δύο χωρών γιατί χρειάζεται και ανάπτυξη των στρατιωτικώ, αμυντικών και οικονομικών και άλλων σχέσεων”

Σε ερώτηση για το ποιες συμφωνίες θα υπογραφούν κατά την επίσκεψή του προέδρου Αναστασιάδη στη ρωσική πρωτεύουσα, ο κ. Οσάντσι είπε ότι υπάρχουν τρεις ή τέσσερις συμφωνίες σε θέματα στρατιωτικής συνεργασίας.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

 national-pride

Πολεμικές ιαχές από Τουρκία: "Θα κάνουμε έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ με χρήση όπλων αν απαιτηθεί".

Η Άγκυρα απειλεί τη Λευκωσία με πολεμικές επιχειρήσεις προκειμένου να κάνει κτήμα της μέρος της Κυπριακής ΑΟΖ. Ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας Βολκάν Μποζκίρ μίλησε ευθέως για δεύτερη «εισβολή», αυτή τη φορά στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου με στόχο τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, ενώ αυτό ήταν και το μήνυμα που εξέπεμψε και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας μετά από 10 ώρες συνεδρίασης. 

Σε ανακοίνωση του το Συμβούλιο Ασφαλείας αναφέρει πως «η Άγκυρα θα προστατεύσει με αποφασιστικότητα τα συμφέροντά της εντός της υφαλοκρηπίδας της και τις περιοχές που την εξουσιοδότησε το ψευδοκράτος για να διεξάγει έρευνες φυσικού αερίου στη Κυπριακή ΑΟΖ».

Θεωρεί δηλαδή κυριαρχία της την Κυπριακή ΑΟΖ και μιλάει για προάσπιση της.

Το κάνει πιο σαφές ο Τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.

«Όλες οι πηγές που υπάρχουν ή θα υπάρξουν στο νησί ανήκουν σε ολόκληρο το νησί.

Επομένως η Τουρκία δεν αποδέχεται η ελληνοκυπριακή διοίκηση, η οποία έχει στο χέρι την ένταξη (στην ΕΕ) ολόκληρου του νησιού, να διεκδικεί όλες τις πηγές του νησιού ενώ επικρατεί επί του μισού» ήταν η δήλωση του Βολκάν Μποζκίρ από την Άγκυρα. 

Δεν έμεινε όμως εκεί ο Τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Υιοθέτησε μία πολεμική ρητορική λέγοντας πώς «θα στηρίζουμε οπωσδήποτε ότι όλες οι πηγές του νησιού ανήκουν σε ολόκληρο το νησί. Μέχρι να γίνει αυτό, θα εκφράζουμε την άποψή μας με τον πιο ισχυρό και σαφή τρόπο».

Ποιος είναι αυτός ο τρόπος; Η δύναμη των όπλων και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας στην περιοχή. Άλλωστε, έχει δείξει τις προθέσεις της στέλνοντας συνοδεία πολεμικών πλοίων και υποβρυχίου το ερευνητικό σκάφος «Barbaros» να κάνει έρευνες εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, λίγα μίλια ανοιχτά της Λάρνακας, ενώ φρεγάτες επιτηρούν από απόσταση πέντε μιλιών το γεωτρύπανο στο «οικόπεδο 9». 

Για να ενισχύσει δε τη θεωρία του ο κ. Μποζκίρ, που βασίζεται στον τουρκικό επεκτατισμό και καμία σχέση δεν έχει με το διεθνές δίκαιο ή έστω κάποια έννοια αυτού, επισημαίνει πώς «αυτοί που αποδέχονται την ύπαρξη ενός νησιού Κύπρος, το οποίο βρίσκεται 40 μίλια από την Τουρκία, δεν πρέπει να παραβλέπουν ότι υπάρχει και μια τεράστια Τουρκία, η οποία κοιτάζει προς τη Μεσόγειο και έχει ΑΟΖ».

Πιο σαφή την αμφισβήτηση της Κυπριακής ΑΟΖ δεν θα μπορούσε να την κάνει ισχυριζόμενος μάλιστα πώς η ΑΟΖ πρέπει να καθοριστεί μέσα από αμοιβαία συμφωνία με την Τουρκία. Δηλαδή, η Άγκυρα ζητά από τη Λευκωσία να την κάνει συνέταιρο στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που έχει μέσα στο «σπίτι» της. Διαφορετικά την απειλεί με πόλεμο.

Οι δηλώσεις αυτές αποδεικνύουν ότι η Άγκυρα έχει διαθέσεις κλιμάκωσης της έντασης στην περιοχή προκειμένου να πετύχει ότι περισσότερο μπορεί στη μοιρασιά των υδρογονανθράκων της Κυπριακής ΑΟΖ που είναι και η βασική της στόχευση.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

koukfamily 

Τα Μνημόνια έκλεψαν 50 δις από τους Ελληνες!

Πρόσθετες απώλειες 14 δισ. ευρώ είχαν το 2013 τα ελληνικά νοικοκυριά από το διαθέσιμο εισόδημά τους, απώλειες που οφείλονται στην κατά 10,7% μείωση των αποδοχών των εργαζομένων και στην κατά 12,3% μείωση των κοινωνικών παροχών που εισπράττουν τα νοικοκυριά.
Το διαθέσιμο εισόδημα περιορίστηκε στο τέλος του 2013 στα 122,2 δισ. ευρώ από 136,2 δισ. ευρώ στο



τέλος του 2012 (ποσοστιαία μείωση 10,2%). Μέσα σε μια τετραετία, το διαθέσιμο εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών μειώθηκε, λόγω των Μνημονίων, κατά 48,4 δισ. ευρώ (ήταν 170,6 δισ. ευρώ το 2009).
Ως αποτέλεσμα, η τελική καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών οργανισμών που εξυπηρετούν τα νοικοκυριά, περιορίστηκε περαιτέρω κατά 4,8 δισ. ευρώ ή 3,6% (στα 129,9 δισ. ευρώ στο τέλος του 2013 από 134,7 δισ. ευρώ στο τέλος του 2012). Το ποσοστό της αποταμίευσης (η ακαθάριστη αποταμίευση προς το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα) διαμορφώθηκε στο -6,2% πέρυσι από 1,1% το 2012.
Όσον αφορά στις ιδιωτικές επενδύσεις (ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου), αυτές διαμορφώθηκαν στο τέλος του 2013 σε 11 δισ. ευρώ και μειώθηκαν κατά 1,7 δισ. ευρώ ή κατά 13,7% από τα 12,7 δισ. ευρώ το 2012.
Τα συγκεκριμένα στοιχεία περιλαμβάνονται στους ετήσιους μη χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς θεσμικών τομέων που δημοσιοποίησε η ΕΛΣΤΑΤ, και από τους οποίους, επίσης, προκύπτει ότι το έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου αγαθών και υπηρεσιών μειώθηκε σε 5,4 δισ. ευρώ το 2013 από 8,7 δισ. ευρώ το 2012. Αυτό είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών αυξήθηκαν σε 55,1 δισ. ευρώ από 54,8 δισ. ευρώ, ενώ οι εισαγωγές μειώθηκαν σε 60,6 δισ. ευρώ το 2013 από 63,5 δισ. ευρώ το 2012.

olympia

Στη Λαμία η ΚΣΤ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας

Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου πραγματοποιείται στη Λαμία, με τη φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου,από 3 έως 5 Νοεμβρίου 2014, η «ΚΣΤ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιῶν και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», με θέμα: «Εξωχριστιανικές, αιρετικές και αποκρυφιστικές θεωρήσεις περί του Χριστού».

Στη Συνδιάσκεψη συμμετέχουν Εντεταλμένοι Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών και Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και της Δωδεκανήσου.

Οι Συνδιασκέψεις αυτές διοργανώνονται από την Εκκλησία της Ελλάδος και έχουν Πανορθόδοξη απήχηση, καθόσον ασχολούνται με τα θέματα της σύγχρονης ποικιλόμορφης πλάνης.

Μετά την τέλεση του Αγιασμού και την προσφώνηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου, ο Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων θα απευθύνει χαιρετισμό και θα κηρύξει την έναρξη των εργασιών.

Στη συνέχεια θα αναγνωσθούν τα Μηνύματα των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας των εργασιών θα ολοκληρωθεί με την Εισήγηση του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Καρπασίας κ. Χριστοφόρου: «Ο Χριστός και ο σύγχρονος θρησκευτικός συγκρητισμός».

Στo πλαίσιo του Προγράμματος θα λάβουν τον λόγο και Εντεταλμένοι των Ιερῶν Μητροπόλεων, για να εκθέσουν τη δράση τους.

Εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Ας ρίξουν καί μιά ματιά στίς ενδοχριστιανικές αιρετικές και αποκρυφιστικές θεωρήσεις περί του Χριστού.

Αμέθυστος

Ουφολογία ως σωτηριολογική θρησκεία (13) - Περί της διάδοσης της αμαρτίας στον κόσμο των πλανητών

Συνέχεια από:Τρίτη, 28 Οκτωβρίου 2014
Το σοκ που προκάλεσε η επανάσταση του Κοπέρνικου
Η ανακάλυψη ενός μεγαλύτερου Θεού
  Του Ernst Benz, από το βιβλίο:
Außerirdische Welten, Von Kopernikus zu den Ufos (Εξωγήινοι κόσμοι, Από τον Κοπέρνικο μέχρι τα ούφο), Aurum Verlag, Edition 2000

Περί της διάδοσης της αμαρτίας στον κόσμο των πλανητών

                     Swedenborg  β

Περί της γλώσσας και της θρησκείας των κατοίκων των πλανητών

Μπρος στο πνεύμα του Swedenborg, που παρατηρεί τους διάφορους αυτούς κόσμους, ανοίγεται η ματιά προς μια αστείρευτη διαφοροποίηση και εξατομίκευση μορφών και κινήσεων της ζωής, σε ένα βάθος που είναι, εντυπωσιακό και τρομακτικό ταυτόχρονα. Εδώ όμως γίνεται φανερό πόσο κόπο καταβάλλει για να ξεφύγει από το θέαμα και να συγκεντρωθεί στο μέτρο του ανθρωπίνως δυνατού να γνωσθεί. «Ούτε το ένα χιλιοστό κάποιου σωματιδίου του δικού μας κόσμου γνωρίζουμε! Τι γνωρίζουμε περί του κόσμου στα θεμέλια του; Το πολύ κάποιες δυνάμεις. Στον κόσμο των πετρωμάτων, φυτών και ζώων, δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα σε σύγκριση με αυτά που υπάρχουν. Αυτά που τα αισθητήρια δεν συλλαμβάνουν μένουν άγνωστα και για την ψυχή. Τι να γνωρίζουμε λοιπόν για τους άλλους κόσμους, των οποίων ακόμα και ο αριθμός είναι ασύλληπτος; Τι πραγματικά γνωρίζουμε, εάν σκεφτούμε πως το άπειρο, μέσα στην απλότητα του θα μπορούσε να πολλαπλασιάσει την θεμελιώδη δύναμη του με άπειρους τρόπους, και να δημιουργήσει άπειρους άλλους κόσμους και ουρανούς; Η μεγαλύτερη σοφία έγκειται στο να γνωρίζουμε πως πολύ λίγα γνωρίζουμε»⁵⁰.

Η θέα των άλλων κόσμων και οι υποθέσεις περί των δυνατοτήτων τους, οδηγούν τον Swedenborg στα όρια της δικής μας γνώσης. Η εμπειρία όμως αυτή ανάβει μέσα του την επιθυμία να σπάσει αυτά τα όρια. Εδώ στη γη γνωρίζουμε μόνο όσα αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, και η γνώση αυτή είναι αποσπασματική, ακόμα και για τα πράγματα στην γη μας. Αν είχαμε την αδαμιαία διάνοια, την ματιά μέσα στην ουσία, τότε θα μπορούσαμε να διεισδύσουμε στην άπειρη φύση των κόσμων, και να γνωρίσουμε άλλα συστήματα γεωμετρίας και μηχανικής, άλλες μορφές ζωής, και τον τρομακτικό πλούτο της ανώτερης ζωής. Είναι η ασίγαστη επιθυμία για τελειότερη γνώση που τον ωθεί να υψωθεί από τις επιστημονικές του παρατηρήσεις προς την θεοποιό θεωρία.

Σκέψεις περί των κατοίκων των άστρων υπάρχουν και στις περιγραφές του των αλλαγών των χρόνων περιστροφής της γης, υπόθεση (ή αλλαγές των χρόνων περιστροφής) που χρησιμοποίησε για να εξηγήσει επιστημονικά  τις παλιές παραδόσεις περί μιας αρχικής παραδείσιας κατάστασης της γης. Βάσει αστρονομικών μετρήσεων και γεωλογικών παρατηρήσεων, πιστεύει πως πρέπει να διαπιστώσει, ότι παλιά η γη περιστρεφόταν πιο γρήγορα γύρω από τον ήλιο. Και η διάρκεια ζωής των ανθρώπων ήταν τότε πιο μεγάλη, όπως αποδεικνύουν οι βιβλικές αναφορές περί της ηλικίας των πατριαρχών. Λαμβάνοντας υπόψιν την μικρότερη διάρκεια της περιστροφής του Ερμή και της Αφροδίτης, συμπεραίνει πως και εκεί πρέπει  να επικρατούν παρόμοιες συνθήκες. «Αν οι παλιοί μετρούσαν τόσα καλοκαίρια όσα και οι κάτοικοι του Ερμή και της Αφροδίτης, τότε υπερείχαν σε σύγκριση με μας σε αριθμό (των ετών) αλλά όχι στον χρόνο». Αλλά και εδώ ο Swedenborg στρέφει απότομα το βλέμμα από τις τόσο εντυπωσιακές εικόνες, και καταλήγει: «Αυτά όμως εν παρόδω»⁵¹.

Η επιθυμία του όμως για μια ανώτερη μορφή γνώσης παραμένει. Παραμένει και η τάση του να ξεφεύγει στα βάθη του σύμπαντος. Μετά την κλήση του στράφηκε με την μέγιστη αφιέρωση στα οράματα. Αισθανόταν τώρα απελευθερωμένος, με την χάρη του Θεού, από την κατάσταση εκείνη, όπου γνωρίζει κανείς απλώς πόσο λίγα γνωρίζει. Τώρα του ανοίγεται ο ίδιος ο ουρανός. Η ώθηση του για γνώση, την οποία με κόπο είχε καταπιέσει, τρέχει τώρα ελεύθερη στα πεδία, τα οποία μέχρι τότε θεωρούσε κλειστά. Τώρα μιλά ο ίδιος με τα πνεύματα των κατοίκων του Άρη, του Δία, της Αφροδίτης, με τα πνεύματα των κατοίκων των απλανών αστέρων, και στο έργο του «Περί των γήινων σωμάτων των πλανητών και των άστρων του ουρανού», παρουσιάζει μια εικόνα της ζωής στους μακρινούς και πολύ μακρινούς αστέρες.

Δεν έκανε ταξίδια στο σύμπαν για να μιλήσει με τους κατοίκους των πλανητών. Στον κόσμο των πνευμάτων και των αγγέλων συναντά και πνεύματα των κατοίκων των πλανητών, και αυτοί του διηγούνται περί των κόσμων στους οποίους προηγουμένως κατοικούσαν. Ο κόσμος των πνευμάτων και των αγγέλων δεν περιλαμβάνει μόνο προσωποειδή πλάσματα από την περιοχή της γης, αλλά και από τις περιοχές άλλων ουρανίων σωμάτων. Οι διηγήσεις περί των άλλων γαιών και των κατοίκων τους, είναι τμήμα της γενικής θέας που είχε στον υπερπέραν κόσμο, όπου ανήκουν τα πνευματοειδή όντα όλων των άστρων.

Η εσωτερική σύνδεση των οραμάτων αυτών μαζί με τις επιστημονικές του έρευνες είναι σαφής. Στις συνομιλίες με τα πνεύματα επιστρέφουν τα ίδια επιχειρήματα με τα οποία οι μεγάλοι αστρονόμοι της εποχής του είχαν δικαιολογήσει την ύπαρξη κατοίκων σε άλλους πλανήτες, και τα οποία είχε ενστερνιστεί και πριν την κλήση του. Τώρα του διηγούνται τα πνεύματα αυτά που ο ίδιος είχε υπονοήσει, και τον διαβεβαιώνουν, πως «ένας άνθρωπος που έχει μυαλό, μπορεί να γνωρίζει πως υπάρχουν πολλές γαίες και άνθρωποι πάνω σε αυτές, ως συμπέρασμα από τα πολλά πού ήδη γνωρίζει. Γιατί με την λογική μπορεί να συμπεράνει κανείς, πως οι τόσο μεγάλες μάζες των πλανητών, μερικοί των οποίων είναι μεγαλύτεροι από την γη, δεν είναι κενοί σβώλοι, δημιουργημένοι για να περιτριγυρίζουν τον ήλιο, και να ρίχνουν το λιγοστό φως τους σε μια μόνο γη, αλλά η χρήση τους πρέπει να είναι μεγαλύτερη. Το ότι στα μάτια μας οι ορατοί πλανήτες είναι γήινες σφαίρες, μπορούμε να το αναγνωρίσουμε από το γεγονός, ότι είναι σώματα από γήινη ύλη, αφού ανακλούν το φως του ήλιου, και όταν τους παρατηρούμε με το τηλεσκόπιο, εμφανίζονται σε ένα σκοτεινό φόντο και είναι όπως η γη πολύχρωμοι, και δεν εμφανίζονται όπως οι απλανείς αστέρες σαν μέσα σε ένα πύρινο φόντο. Επίσης από το γεγονός ότι περιστρέφονται όπως η γη μας γύρω από τον άξονα τους και με τον τρόπο αυτό έχουν πρωί, μεσημέρι, βράδυ, νύχτα, και επιπλέουν μερικοί έχουν φεγγάρια, που ονομάζονται δορυφόροι, οι οποίοι γυρίζουν γύρω από τους πλανήτες σε ορισμένους χρόνους, όπως το δικό μας φεγγάρι. Επίσης, ο Κρόνος, επειδή είναι ο πιο μακρινός από τον ήλιο, φαίνεται να έχει μια ζώνη που σχηματίζεται από τα φεγγάρια που τον περιτριγυρίζουν. Ποιος λοιπόν, που γνωρίζει αυτά τα πράγματα και τα έχει σκεφτεί λογικά, μπορεί να πει πως οι πλανήτες είναι ακατοίκητα σώματα;!»⁵²

Και σε άλλα σημεία βρίσκονται πολυάριθμες επιστημονικές παρατηρήσεις περιπλεγμένες με τα οράματα, όπως όταν γράφει πως αν και ο Ερμής βρίσκεται πιο κοντά στον ήλιο, η ζέστη εκεί δεν είναι τόσο μεγάλη, γιατί «η θερμότητα δεν εξαρτάται από το πόσο κοντά είναι στον ήλιο ο πλανήτης, αλλά από το ύψος και την πυκνότητα του αέρα που τον περιβάλλει, όπως στα ψηλά βουνά σε θερμά κλίματα, όπου όμως κυριαρχεί το κρύο, όπως και από το γεγονός πως η θερμότητα εξαρτάται από την γωνία με την οποία πέφτουν οι ακτίνες του ήλιου, γεγονός από το οποίο προκύπτουν ο χειμώνας και το καλοκαίρι σε διάφορες κλιματικές ζώνες»53.

Όλα αυτά τα επιστημονικά επιχειρήματα έχουν μόνο ένα σκοπό: να αποδείξουν το πρωτείο του ανθρώπινου στην νέα κοσμολογία τού απείρως αυξημένου σύμπαντος. «Όποιος πιστεύει-ο καθένας πρέπει να πιστεύει-πως το θεϊκό στοιχείο δημιούργησε το σύμπαν για κανένα άλλο λόγο παρά για να προκύψει το γένος των ανθρώπων και από αυτό τα ουράνια-γιατί το γένος των ανθρώπων είναι το φυτώριο του ουρανού-αυτός πρέπει να πιστεύει πως άνθρωποι υπάρχουν όπου υπάρχει μια γήινη σφαίρα... για το θέμα μίλησα με τα πνεύματα. Ο άνθρωπος μπορεί να συλλάβει την πίστη πως στο σύμπαν υπάρχουν παραπάνω από μια γήινες σφαίρες από το γεγονός πως ο έναστρος ουρανός είναι τόσο άμετρα μεγάλος και μέσα του υπάρχουν τόσα πολλά άστρα, που το καθένα στην θέση ή στον κόσμο του είναι ένας ήλιος σαν τον δικό μας, διαφορετικού όμως μεγέθους. Όποιος τα σκέφτεται αυτά, πρέπει να συμπεράνει, πως αυτό το άμετρα μεγάλο όλο είναι απλώς μέσο για ένα σκοπό, που είναι και ο τελικός σκοπός της δημιουργίας. Αυτός ο τελικός σκοπός είναι η βασιλεία των ουρανών, όπου το θεϊκό θα μπορέσει να κατοικήσει με τους αγγέλους και τους ανθρώπους. Γιατί το ορατό σύμπαν ή ο ουρανός, που τον φωτίζουν άπειρα άστρα, που είναι ήλιοι, είναι μόνο το μέσο για να υπάρχουν γήινες σφαίρες και πάνω τους άνθρωποι, από τους οποίους θα σχηματιστεί η βασιλεία των ουρανών. Τα δεδομένα αυτά πρέπει να οδηγήσουν τον λογικό άνθρωπο στο συμπέρασμα πως ένα τόσο άμετρο μέσο μπορεί να έχει δημιουργηθεί για ένα μεγάλο σκοπό, όχι απλώς για το γένος των ανθρώπων-και την από αυτό προερχόμενη βασιλεία των ουρανών. Τι είδους θεϊκό θα ήταν εκείνο, το οποίο είναι το άπειρο, για το οποίο οι χιλιάδες, οι μυριάδες γήινες σφαίρες, γεμάτες κατοίκους, μόνο λίγα θα σήμαιναν, ή σχεδόν τίποτα!»⁵⁴

Είναι περιττό να παρουσιάσουμε εδώ την περιγραφή των κατοίκων των διαφόρων πλανητών που κάνει ο Swedenborg. Αρκεί η υπόδειξη πως δυο σκέψεις κυριαρχούν στο σχήμα των οραμάτων αυτών.

Στην πρώτη σκέψη κατοπτρίζεται η θεμελιώδης θέση του Swedenborg περί της μεταφυσικής τής ζωής. Τα πλησιέστερα ή τα απομακρυσμένα ουράνια σώματα είναι τόποι μιας περαιτέρω εξατομίκευσης και τελείωσης  του ανθρώπινου, και μάλιστα σε ένα βαθμό που υπερβαίνει κατά πολύ τα γήινα όρια του ανθρώπινου. Όπως στο ζωικό βασίλειο, όλες οι δυνατές λειτουργίες της ζωής, αποκτούν μια μονόπλευρη εξειδίκευση σε άπειρες μορφές, και όλες οι δυνατότητες αισθητηριακής αντίληψης, κίνησης, επικοινωνίας, αναπαραγωγής, προσαρμογής, σχηματισμού κοινωνιών, αναπαρίστανται στις διάφορες ζωτικές μορφές και είδη, έτσι και οι κάτοικοι των πλανητών εκλεπτύνουν και τελειοποιούν τις ικανότητες και δυνατότητες τους. Δυνατότητες ανθρώπινης γνώσης και αγάπης και κοινής ζωής. Και αυτή επίσης  ήταν μια σκέψη του Καντ.

Συνεχίζεται 

Ο ΣΒΕΝΤΕΝΜΠΟΡΓΚ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΤΟ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟ ΑΡΧΕΤΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΚΑΝΤ. ΜΙΛΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ.

Αμέθυστος