Πρὸς ἱερέα: «Προσοχὴ στὴ συνήθεια!» Άγιος Πορφύριος

Μιὰ μέρα λέει ὁ Παπούλης σ᾿ ἕναν ἱερέα.

 — Πόσα χρόνια ἔχεις παπάς; 

— Δώδεκα, τοῦ λέει ἐκεῖνος.

—Ἔ! κοίτα μὴν πάθεις αὐτὰ ποὺ λέει ὁ κόσμος. 

 —Ποιά, Παπούλη; τὸν ἐρωτᾶ ὁ ἱερέας. 

 —Νά! Στὴν ἀρχὴ φοβᾶται ὁ παπὰς τὴν Ἐκκλησία καὶ στὴν συνέχεια φοβᾶται ἡ Ἐκκλησία τὸν παπά». 

  Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ἀναμνήσεις ἀπὸ τὸν Γέροντα Πορφύριο”

Άγιος Πορφύριος http://www.porphyrios.net/?p=6916

anexperimentindepth

Φοβόμαστε να ταπεινωθούμε...

Ο Θεός δεν φοβήθηκε αλλά ο ίδιος ταπεινώθηκε κι ευλόγησε την ταπείνωση. Εμείς όμως, την φοβόμαστε γιατί το κοσμικό φρόνημα που κυβερνά τη ζωή μας έχει αφαιρέσει από μέσα μας κάθε σεμνότητα και κάθε πίστη.
Αλλά έρχονται κάθε τόσο ώρες δύσκολες στη ζωή του κάθε ανθρώπου, όπου χρειάζεται να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Να δείξει με τα έργα του αν πιστεύει απόλυτα στην αλήθεια του Χριστού. Να συναισθανθεί τα σφάλματά του και ν' αφήσει το βίο του ολόκληρο να μοσκοβολήσει από την ευωδία της ταπεινοφροσύνης.
Το Ευαγγέλιο μας λέγει πως θα υψωθεί μονάχα εκείνος που έχει ταπεινώσει τον εαυτό του. Ο Κύριος του ουρανού και της γης ήρθε στον κόσμο με άκρα ταπείνωση. Κι εμείς που κομπάζουμε πως τον ακολουθούμε, περιφρονούμε τη μεγάλη αυτή αρετή και διστάζουμε να δεχτούμε την ταπείνωση ως κανόνα ζωής. Αλλά η χάρη του Θεού δεν επισκέπτεται παρά μονάχα τους ταπεινούς.

 

lllazaros

Η χώρα σε διαδικασία πτώχευσης.

Ιδιαίτερα δυσοίωνα είναι τα μηνύματα για την Ελλάδα σύμφωνα με τον Καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργου Βάμβουκα. Το μήνυμα έχει ως εξής:

«Αγαπητοί μου φίλοι, από τη θέση αυτή θα ήθελα να κάνω μία δήλωση, μία πρόβλεψη δυστυχώς πολύ φοβούμαι ότι θα επαληθευτεί. Η Δραματική άνοδος των spreads των 10ετών κρατικών ομολόγων στις

  560 μονάδες, που είναι αυτή τη στιγμή που σας γράφω αυτές τις γραμμές, σηματοδοτεί χρεοκοπία της πατρίδας.

Είναι πασιφανές ότι παίζεται πολύ χοντρό παιχνίδι στις πλάτες της πατρίδας και του ελληνικού λαού.».

Ακολουθεί άρθρο του καθηγητή Γ. Βάμβουκα στη σημερινή kontranews, με τίτλο:

«Σε πρωτοφανή επίπεδα οι δανειακές ανάγκες της χώρας».

«Τις τελευταίες μέρες και ιδίως μετά την δημοσιοποίηση των κυβερνητικών προθέσεων, περί σχεδιαζόμενης εξόδου της Ελλάδας στις διεθνείς χρηματαγορές τον Νοέμβριο του 2014, με εκδόσεις 18μηνων εντόκων γραμματίων και 7ετών κρατικών ομολόγων για την άντληση αρκετών δις ευρώ (€), τα spreads (περιθώρια) των 5ετών, των 10ετών και των υπόλοιπων κατηγοριών κρατικών ομολόγων, άρχισαν να διευρύνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς. Για παράδειγμα, τα spreads των 10ετών ελληνικών ομολόγων από τις 440 μονάδες που ήταν στις αρχές Σεπτεμβρίου, κυμαίνονται σήμερα γύρω στις 520 μονάδες βάσης, σηματοδοτώντας έτσι την μελλοντική αύξηση του κόστους δανεισμού του ελληνικού δημοσίου στις διεθνείς αγορές χρήματος. Το “περιθώριο” (spread) ορίζεται ως η διασπορά, η διαφορά, των κρατικών ομολόγων μιας χώρας (π.χ. Ελλάδα) από τα αντίστοιχα κρατικά ομόλογα μιας χώρας (π.χ. Γερμανία) που λαμβάνονται ως “σημείο αναφοράς” (benchmark point). Για παράδειγμα, το γερμανικό κρατικό ομόλογο 10ετούς διάρκειας, αποτελεί για αρκετά χρόνια σημείο αναφοράς και σύγκρισης σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, για χώρες που δανείζονται με την έκδοση δεκαετών ομολόγων.  

Οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος, Στουρνάρας, Χαρδούβελης και σία, διαδίδουν ότι η Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2014, θα εγκαταλείψει τα μνημόνια και τις οποιεσδήποτε μελλοντικές της ανάγκες σε κεφάλαια, θα τις καλύπτει με απευθείας δανεισμό από τις διεθνείς αγορές, με την έκδοση διαδοχικών σειρών κρατικών ομολόγων και εντόκων γραμματίων. Κυβερνητικοί κύκλοι διαρρέουν ότι η Ελλάδα πληροί πλέον τις προϋποθέσεις, για να βγει προς το τέλος Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου στις διεθνείς χρηματαγορές, για να δανειστεί όσα κεφάλαια επιθυμεί εκδίδοντας έντοκα γραμμάτια 18 μηνών και ομόλογα πολυετούς διάρκειας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, που αφορούν την εκτέλεση του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού (ΓΚΠ) της περιόδου Ιανουαρίου-Αυγούστου 2013/2014, προκύπτει ότι ο δανεισμός (πιστωτικά έσοδα) του ελληνικού δημοσίου από 59,4 εκτοξεύτηκε σε 86,0 δις €.

Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος κατά τη διάρκεια της περιόδου Ιανουαρίου-Αυγούστου 2014, δανειζόταν 10,75 δις € κατά μέσο όρο κάθε μήνα (86,0:8=10,75). Παράλληλα, την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2013/2014, οι δαπάνες για τόκους και χρεολύσια για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, από 48,2 αυξήθηκαν σε 90,9 δις €, καταδεικνύοντας τις τεράστιες δανειακές ανάγκες της χώρας, για την χρηματοδότηση των τρεχουσών δημοσιονομικών της δαπανών (τόκοι, χρεολύσια, μισθοί, συντάξεις, εξοπλιστικά προγράμματα, πρόνοια, παιδεία, υγεία, κ.ά.).

Και τα ερωτήματα που ο κύριος Σαμαράς και τα λαβράκια του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου, οφείλουν να μας απαντήσουν είναι: 1) Δοθέντος ότι το 2014, το συνολικό εσωτερικό και εξωτερικό χρέος της Ελλάδας εκτιμάται σε 730 δις €, βάσει ποιας τεχνοκρατικής λογικής, η πιο χρεωμένη χώρα του κόσμου, δύναται να δανείζεται κάθε μήνα σχεδόν 11 δις € από τις διεθνείς χρηματαγορές; 2) Την περίοδο Ιουνίου 2012-Δεκεμβρίου 2014, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 303,5 δις € ή 157% του ΑΕΠ, εκτιμάται ότι αυξήθηκε σε 328 δις € ή 182% του ΑΕΠ. Τον Ιούνιο του 2012, τα spreads των 10ετών ελληνικών ομολόγων ήταν γύρω στις 3.000 μονάδες.

Τι έχει αλλάξει κ. Χαρδούβελη και ισχυρίζεστε ότι η Ελλάδα μπορεί πλέον να δανείζεται ελεύθερα στις διεθνείς χρηματαγορές, όταν το δημόσιο χρέος καλπάζει με γρήγορους ρυθμούς και οι δανειακές ανάγκες της χώρας σήμερα είναι κατά πολύ υψηλότερες απ’ ότι το 2012 ή το 2013; 3) Γιατί την περίοδο 2013-2014, οι δαπάνες τοκοχρεολυσίων σημείωσαν θεαματική άνοδο, πιστοποιώντας την υπερδιόγκωση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας; Τα ανωτέρω ερωτήματα απαιτούν άμεσης και πειστικής απάντησης από το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο. Η κυβέρνηση οφείλει να μας εξηγήσει τους λόγους, που οι ανάγκες της χώρας σε δανειακά κεφάλαια, αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς κατά τη διάρκεια του 2014.»

Πηγή: kontranews.gr
 hassapis-peter

Περί Θείας Κοινωνίας

ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

ΠΑΣΧΕΙ ΗΔΗ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΑΛΛΟΙΩΣΗ.

Άκουσα στα νέα ότι ένας ιερέας δεν «κοινώνησε» μία έγκυο γιατί δεν ήταν παντρεμένη με θρησκευτικό γάμο. Στις ΗΠΑ, κάθε Κυριακή ο ιερέας κοινωνεί το 80% του εκκλησιάσματος, χωρίς καμιά διάκριση. Ερώτηση, γιατί αυτή η διαφορά στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησια;
Ξενιτεμένος


Απάντηση: Γιατί ἔχεις…μαύρα μεσάνυχτα καί γιατί ἄν τό…ἐξειδικεύσω, ἐσύ καί ὅλα τά…ζᾶ πού μουγανήζανε τίς προάλλες σέ σχετική ἀνάρτηση θά πάθετε ὁμαδικά μιά…"ψυχολογία", ποὔλεγε καί ὁ Ἰωαννίδης…
Γι’ αὐτό…
…"ΑΛΑΡΓΑ"


Το ερώτημα δεν είναι το γιατί ο παπάς δεν κοινώνησε την αστεφάνωτη, αλλά το γιατί μία που δε σημαίνουν τίποτα για αυτήν τα μυστήρια της Εκκλησίας πήγε να κοινωνήσει Θεία Κοινωνία..;;
Ας έπινε ένα ποτηράκι κοκκινέλι σπίτι της , το ίδιο θα της ήταν ..
πηγή 

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

Χάνεται το αντρικό πρότυπο, ο δάσκαλος στα σχολεία

 
Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος
Στο εξαιρετικό βιβλίο του «Πίνδος» ο συγγραφέας Χρήστος Ζαλοκώστας, διασώζει ένα ηρωικό επεισόδιο από την γιγαντιμαχία του Σαράντα, στο οποίο πρωταγωνιστεί ένας δάσκαλος. Αντιγράφω:
«Η εχθρική αντεπίθεση των Ιταλών, του Μαρτίου του 1941 έχει εκδηλωθεί. Το ύψωμα 731 (σ.σ. το οποίο δικαίως χαρακτηρίστηκε «Θερμοπύλες της Πίνδου») έχει μεταβληθεί σε ηφαίστειο. Οι φαντάροι μας, πεσμένοι με την κοιλιά στους λάκκους των οβίδων, πυροβολούν, χωρίς διακοπή για να συγκρατήσουν το εχθρικό πεζικό. Ο δάσκαλος-έτσι έχει βαφτίσει τον διοικητή, του ο λόχος, γιατί δημοδιδάσκαλος είναι το επάγγελμά του-με προβιές και επιδέσμους, γύρω από τα κρυοπαγημένα πόδια του, αντί για παπούτσια, χωρίς να προφυλάγεται, τρέχει από διμοιρία σε διμοιρία και δίνει οδηγίες. Μην πυροβολείτε στα στραβά, παιδιά! Μην ξοδεύετε άσκοπα τις χειροβομβίδες σας, τους λέει.
Κι όταν ο ταγματάρχης διοικητής του, του φωνάζει να μην εκθέτει τόσο το εαυτό του, ο δάσκαλος του απαντάει:
Φοβάμαι μήπως χάσουμε το ύψωμα, και τι θα δικαιολογηθώ ύστερα εγώ στους μαθητές μου, άμα γυρίσω στο σχολείο;» (εκδ. «ΕΣΤΙΑ», σελ. 194).
Τέτοιοι δάσκαλοι που «ντρέπονταν να ντροπιαστούν ανάγκασαν σοφό της εποχής  να αναφωνήσει «βγάλτε το στεφάνι της νίκης από τα κεφάλια των στρατιωτών μας και φορέστε το στα κεφάλια των δασκάλων τους». Τέτοιοι άνδρες μόρφωσαν την γενιά της νίκης, την γενιά του ’40.
Αυτά τω καιρώ εκείνω. Τω καιρώ ετούτω, τον σακατεμένο και αυχμηρό, το να μιλήσεις για ηρωισμό και για ανδρεία, για... ανδρική ανδρεία, ελλοχεύει ο κίνδυνος να κατηγορηθείς για ρατσισμό. Θυμίζω ότι στα σεμινάρια που διοργανώνουν οι ποικιλώνυμοι και κατ’ επάγγελμα αντιρατσιστές μεταξύ των θεμάτων που εισηγούνται είναι και μια «νέα αντίληψη για τον ανδρισμό».
(Ακριβώς έτσι είναι διατυπωμένο στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσε δημοτικό σχολείο των Αθηνών με θέμα «Ομοφοβία και τρανσφοβία στην εκπαίδευση».
Ομοφοβίες, τρανσφοβίες, ισλαμοφοβίες, ό,τι ονειροφαντάζεται ο νους του κάθε   «περίεργου» γίνεται μόδα. «Έκαστος κρίνει τα πράγματα κατά το ίδιον νόσημα», λέει πατήρ της Εκκλησίας και ο νοών νοείτω...).
Λίγο απέχουμε από το να κηρυχτεί παράνομο το ανδρικό φύλο. Προφανώς επειδή «επί της επιφανείας επιπλέουσιν, εν είδει εξαφρίσματος» (σαν αφρός) τα ακαθαρτότερα στοιχεία. Ο τοιούτος αφρός κατέχων, κατά τους νόμους της φυσικής, τα ανώτερα στρώματα, θέλει κυβερνά, φλυαρεί» επιβάλλει και νομιμοποιεί τας «παρεκκλίσεις» του, όπως θα έλεγε και ο Ροΐδης.
Το ότι εκβορβορώνονται ηθικές αξίες αυτό ουδόλως  ενοχλεί. Ηθική; Τι είναι αυτό; Τρώγεται; Ο κόσμος βαδίζει μπροστά, όπως διατείνεται ο κάθε σκουπιδοτενεκές. Από το πολύ «προχώρημα» και την πρόοδο φτάσαμε και στο χείλος του γκρεμού, έτοιμοι και για το επόμενο, μεγάλο βήμα...
Τέλος πάντων. Σε συνάφεια με τα προηγούμενα θέλω να αναφερθώ σε κάτι που ζω μες στα σχολεία και δη τα δημοτικά. Ίσως κάνω και λάθος, ο αναγνώστης θα κρίνει.
Την τελευταία περίπου εικοσαετία όποιος παρακολουθήσει το φύλο των επιτυχόντων στα παιδαγωγικά τμήματα διαπιστώνει ότι πάνω από ποσοστό 90% είναι γυναίκες. Ελάχιστοι νέοι άνδρες, και λόγω κυριολεκτικά λειψανδρίας, επιλέγουν να γίνουν δάσκαλοι. (Φταίμε κι εμείς οι εν ενεργεία, για την απαξίωση).
Ήδη στα δημοτικά σχολεία υπάρχει «συνωστισμός», που θα ‘λεγε και η «χαριτόβρυτος» κυρία της μακαρίτισσας ΔΗΜΑΡ, γυναικών δασκάλων, ενώ οι άνδρες είναι υπό εξαφάνιση. (Στο σχολείο μου 4 δάσκαλοι εν μέσω 25 και γυναικών, μαζί με τις ειδικότητες. Ξένες γλώσσες ιδίως διδάσκουν σχεδόν μόνο γυναίκες).
Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω συναδέλφους,δασκάλες-άπαγε της βλασφημίας-αναφύονται κάποια ερωτήματα.
Πρώτον: Είναι γνωστό ότι οι μεγάλες τάξεις, Ε’-Στ’ είναι δύσκολες. Ξύπνημα της ευολίσθου και δυστιθασεύτου εφηβείας, κυρίως των αγοριών προς εντυπωσιασμό των κοριτσιών. Ας προσθέσουμε εδώ και την απειθαρχία και ατιμωρησία που φέρνουν από το σπίτι, οι συνήθως «καλομαθημένοι» μοναχογιοί και μοναχοκόρες συν το πολυάριθμο των τάξεων. Νέες ιδίως δασκάλες, άπειρες και ενθουσιώδεις, έχοντας ως εφόδια τις ανεφάρμοστες συνήθως γνώσεις των σχολών τους, συναντούν μεγάλα προβλήματα πειθαρχίας. Ενώ παλαιότερα που υπήρχε κάποια ισορροπία στην εκπροσώπηση των φύλων, οι δασκάλες, έπαιρναν μικρότερες τάξεις, ευχειραγώγητες σε θέματα πειθαρχίας-η δασκάλα είναι δεύτερη «μαμά» για τα πρωτάκια- τώρα αναγκάζονται να «ανέβουν» και σε μεγάλες τάξεις, όπου υπάρχουν προβλήματα.
Δεύτερον και κατ’ εμέ σημαντικότερον. Χάνεται το ανδρικό πρότυπο από τις σχολικές αίθουσες. Μαθητές τελειώνουν το δημοτικό σχολείο, στην κρίσιμη, εξοπλιστική ηλικία των 6-12 ετών, χωρίς να «σκοντάφτουν» σε άνδρα-δάσκαλο. Το οποίο αντρικό πρότυπο, δυστυχώς, απουσιάζει και από το πάλαι ποτέ «ευλογημένο καταφύγιο» το σπίτι. Εκεί κυριαρχεί ο «τρίτος γονέας», το βδελυρό πρόσωπο της τηλεόρασης. Νυχθημερόν, ιδίως στις λεγόμενες ζώνες υψηλής τηλεθέασης, διάφορα παρδαλοειδή όντα, απροσδιορίστου φύλου, επιδίδονται σε προστυχολόγο κουτσομπολιό και λοιπές χυδαιότητες, διότι, ως γνωστόν, τα υλικά για να αποκομίσεις υψηλή τηλεθέαση είναι μείγματα λάσπης και σπέρματος, αναθυμιάσεις υπονόμων. Οι κερδέμποροι του κοπροθεάματος γνωρίζοντας την «ψυχολογία της μάζας»-όπως προσφυώς γράφτηκε, «γαλαρία που το γλεντάει φαιδρολογώντας, μικρολογώντας και επιχαίροντας»-φροντίζουν σε κάθε εκπομπή ή τηλεταινία να πρωταγωνιστεί και ένας ομοφυλόφιλος. Το κακό όμως γίνεται. Αν συνδυαστεί αυτό και με την απουσία του πατέρα από το σπίτι, λόγω εργασίας ή ενδιαίτησης καθημερινής στο καφενείο, τότε τα παιδιά πολύ λίγο αντικρίζουν το αντρικό πρότυπο.
Ο κόσμος τους είναι γυναικοκρατούμενος, με την φυσιολογική ή την «άλλη» μορφή. Και επειδή το παιδί είναι το «μιμητικώτατον των όντων» (Αριστοτέλης) κατανοούμε τις συνέπειες. (Κάτι σχετικό έλεγε ο Κώστας Ταχτσής).
Να κλείσω μ’ ένα πάλι ιστορικό γεγονός ανδρείας. Κάποτε νέοι, μαθητές και φοιτητές, που λάμβαναν άλλου είδους αγωγή και παιδεία, στο σπίτι και το σχολείο, όταν τα φράγκικα δηλητήρια δεν είχαν φτάσει ακόμη στην πατρίδα μας, παρήλαυναν και διαδήλωναν για πολύ σπουδαία πράγματα. Στις 25 Μαρτίου 1942 έγινε στην Αθήνα μεγάλη πανεθνική εκδήλωση διαμαρτυρίας, για την απαγόρευση του εορτασμού της 25ης Μαρτίου. Πρωτοπορία φοιτητές και μαθητές. Από το πρωί γέμισε εορταστικά η Αθήνα με πλήθος κόσμου. Σκοπός, το στεφάνωμα των προτομών των ηρώων της Επαναστάσεως και του Αγνώστου Στρατιώτου. Οι αρχές της Κατοχής έστειλαν ιππικό και μηχανοκίνητα και κτύπησαν «στο ψαχνό». Η εκδήλωση αυτή υπήρξε μια πό τις σημαντικότερες ομαδικές εκδηλώσεις σ’ ολόκληρη τη γερμανοκρατούμενη Ευρώπη και υπήρξε δίδαγμα για όλο τον κόσμο της καθολικής αντιστάσεως του Ελληνικού λαού. Από κείνη την ημέρα άρχισαν συστηματικά οι ομηρίες και οι ομαδικές εκτελέσεις. Τώρα παρελαύνουν κάποιοι και γράφουν προστυχιές στις προτομές των ηρώων…

Λίθος Φωτός

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Να γιατι κρατούν τον Γεωργίου στην θέση του: Κρύβει απο την ΕΕ τα στοιχεια για το έγκλημα Σημίτη με τα Swaps!

Ολοκληρωνει το έγκλημα της καταστροφής της Ελλάδας ο Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, αποφεύγοντας έντεχνα να δώσει τα στοιχεια για την μεθόδευση Goldman Sachs – ΣΗΜΙΤΗ στην ΕΕ!
Να υπενθυμίσουμε οτι το ιδιο ειχε κανει ο Παπακωνσταντινου ως ΥΠΟΙΚ ακριβως πριν το μνημονιο, επικαλούμενος “απεργία των υπαλλήλων του ΥΠΟΙΚ”! Ετσι, για να καλύψουν τις ολέθριες επιπτώσεις απο τα παράνομα Swaps, εβαλαν την Ελλαδα στην κολαση του μνημονιου, με τον Γεωργίου – τοτε – να μαγειρεύει τα στοιχεία..
Γι’ αυτόν ακριβως τον λόγο ο υπόδικος Γεωργίου παραμένει στην θέση του εως σημερα! Για να βαλει οριστική ταφόπλακα στην έρευνα και τιμωρία των καθαρματων που με μαγειρεμένα στοιχεια εβαλαν την Ελλαδα στην ΟΝΕ, με όρους καταστροφικούς για την Ελληνική οικονομία.
Επισης κρύβουν την μίζα – μαμουθ που πληρώθηκε στην Goldman Sachs το 2009, όλως τυχαίως παλι απο τον Παπακωνσταντινου. Μίζα που συγκαλυφθηκε ενω άγγιζε τα 300 εκ. Ευρώ.
Εκτος απο το ισχυρο διαπραγματευτικό χαρτί που θα ειχε ΣΗΜΕΡΑ η Ελλαδα έναντι των δανειστών, με την αποκαλυψη αυτής της συμπαιγνιας Γερμανών – ΣΗΜΙΤΗ – Goldman Sachs, θα αποτυπωνόταν και επίσημα η επιβάρυνση της Ελλάδας που προκλήθηκε ακριβως απο αυτη την διαδικασία.
Δυστυχώς, στο Ολυμπία αποκαλύψαμε το θεμα απο τον Νοέμβρη του 2009. Τωρα που το γράφουν και οι Financial Times, ας μας ακούσει καποιος εισαγγελέας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΙΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ.

olympia

ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΟΛΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΟΥ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΖΟΥΝ ΑΚΙΝΗΤΑ: “ΘΕΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ?..ΠΑΡΕ ΤΑ ...

ΜΠΡΑΒΟ στον δικαστή!!
 
Απαγόρευσε  σε τράπεζα να βγάλει σε πλειστηριασμό  ακίνητο αξίας 20πλασσιας του χρέους!!

Δεν ξερω αν καταλάβατε πόσο βαρυσήμαντη ηταν αυτή η απόφαση.. Οι τράπεζες κάνοντας κατάχρηση εξουσίας, για χρέη ακόμα και 10 ή 20 χιλ ευρώ, έβγαζαν σε πλειστηριασμό ολόκληρο σπίτι. Τώρα ομως Φινίτο λα Μούζικα!!

Όσοι αντιμετωπίζετε παρόμοιο πρόβλημα, απλά εκτυπώνετε την απόφαση, και την στέλνετε μαζί με ενα άκρως ερωτικό ραβασάκι στην αγαπημένη σας τράπεζα, γράφοντας τα παρακάτω:…………


……….Θες το σπίτι μου;
Πάρε τρία!!!!
Πλειστηριασμός ακινήτου πολλαπλάσιας αξίας σε σχέση με την απαίτηση. Καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος αναγκαστικής εκτέλεσης (νομολογία)

Moν.Πρωτ.Αθ. 402/2014: Πλειστηριασμός ακινήτου πολλαπλάσιας αξίας σε σχέση με την απαίτηση. Καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος αναγκαστικής εκτέλεσης – παραβίαση αρχής αναλογικότητας, ακυρότητα εκτέλεσης. «Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 281 ΑΚ, 116 και 933 του ΚΠολΔ, 20 παρ. 1 και 25 παρ. 3 του Συντάγματος συνάγεται ότι άσκηση ουσιαστικού δικαιώματος, που ανήκει στο δημόσιο δίκαιο, αποτελεί και η μέσω αναγκαστικής εκτελέσεως πραγμάτωση της απαίτησης του δανειστή. 

Επομένως, λόγο της ανακοπής του άρθρου 933 ΚΠολΔ, μπορεί να αποτελέσει και η αντίθεση της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτελέσεως στα αντικειμενικά όρια του άρθρου
281ΑΚ και η εντεύθεν ακυρότητα της εκτελέσεως. Αν μεν, η αντίθεση αυτή αναφέρεται στην εγκυρότητα του ίδιου του εκτελεστού τίτλου, συνιστά ουσιαστικό ελάττωμά του, με την επιδίωξη εκτελέσεως δια τίτλου τυπικώς μεν έγκυρου, ο οποίος, όμως, επιτεύχθηκε αντιθέτως προς το άρθρο 281 ΑΚ, ο δε σχετικός λόγος ανακοπής πρέπει να προβάλλεται μέσα στην προθεσμία του άρθρου 934 παρ Ια ΚΠολΔ.
Αν η αντίθεση στα κριτήρια του άρθρου 281 ΑΚ αφορά στην απαίτηση ή στη διαδικασία της εκτελέσεως, ο λόγος της ανακοπής πρέπει να προβάλλεται μέσα στην προθεσμία του άρθρου 934 παρ. 1β` ΚΠολΔ, δηλαδή ως την έναρξη της τελευταίας πράξης εκτελέσεως, η οποία, προκειμένου περί ικανοποιήσεως χρηματικών απαιτήσεων, είναι, κατά το άρθρο 934 παρ. 2 ΚΠολΔ, η σύνταξη της εκθέσεως πλειστηριασμού και κατακυρώσεως. 

Αν, όμως, η αντίθεση στα κριτήρια του 281 ΑΚ αφορά πρωτογενώς τη διενέργεια του πλειστηριασμού ο λόγος ανακοπής πρέπει να προβάλλεται μέσα στην προθεσμία του άρθρου 934 § 1γ ΚΠολΔ (ΟλΑΠ 12/2009, ΟλΑΠ 49/2005 ΕλλΔνη 2006, 80, ΑΠ 1248/2010, ΑΠ 340/2006 δημ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 95/2006 ΕλλΔνη 2006, 475, ΑΠ 1107/2004 ΕλλΔνη 46,108, ΑΠ 916/2004 δημ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 889/2003 ΕλλΔνη 45, 126, ΑΠ 69/2001 ΕλλΔνη 42, 916, ΑΠ 370/2001 ΝοΒ 50, 345, ΕφΘεσ 587/2009 δημ. ΝΟΜΟΣ).

 Κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 281 ΑΚ, για να θεωρηθεί η άσκηση του δικαιώματος, ως καταχρηστική, θα πρέπει η προφανής υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο οικονομικός ή κοινωνικός σκοπός του δικαιώματος να προκύπτει από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου ή από την πραγματική κατάσταση που δημιουργήθηκε ή τις περιστάσεις που μεσολάβησαν ή από άλλα περιστατικά, τα οποία, χωρίς κατά νόμο να εμποδίζουν τη γέννηση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή την άσκηση του κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου (ΟλΑΠ 1/1997. ΟλΑΠ 17/1995, ΟλΑΠ 62/1990, ΟλΑΠ 56/1990, ΑΠ 1248/2010 δημ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 340/2006 δημ. ΝΟΜΟΣ, ΔΙΚΗ 2006, 1310, ΑΠ 205/2001 ΕλλΔνη 42. 1571, ΑΠ196/2001 ΕλλΔνη 42,, 1571, ΑΠ 409/2000 ΕλλΔνη 41, 1315, ΑΠ 1875/1999 ΕλλΔνη 41, 1316., ΑΠ 1084/1999 ΕλλΔνη 40, 1541, ΑΠ 971/1998 ΕλλΔνη 40, 278, ΑΠ 551/1998 ΕλλΔνη 39, 1296, ΑΠ 1250/1996 ΕΕΝ 1998, 296, ΑΠ 558/1995 ΕλλΔνη 1996, 591, ΕΕΝ 1996,457, ΝοΒ 1997,35)….

Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος αποδείξεως, ….., που εξετάστηκε στο ακροατήριο αυτού του δικαστηρίου και των εγγράφων που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν πιθανολογείται η ευδοκίμηση του πρώτου Λόγου της ασκηθείσας ανακοπής, σύμφωνα με τον οποίο ο ανακόπτων ζητά να ακυρωθεί ο πλειστηριασμός, που ορίστηκε για την 15.1.2014, με την υπ` αρ. 2537/17.1.2013 Γ` Επαναληπτική Περίληψη του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών, Κωνσταντίνου Εξαρχου, επειδή η απαίτηση της καθ` ης, όπως συνομολογείται και από την τελευταία, ανέρχεται στο ποσό των ν 56.842,00 ευρώ, ενώ η αξία του κατασχεθέντος ακινήτου του, σύμφωνα και με την υπ` αριθμ. 382/2013 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, ανέρχεται στο ποσό των 1.200.000 ευρώ και επομένως η καθ` ης ενεργεί καταχρηστικά, επισπεύδοντας τον επίδικο πλειστηριασμό, καθώς η αξία του ακινήτου είναι δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με το ποσό της απαίτησής της. 

Πράγματι, η συμπεριφορά της καθ` ης έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 281 ΑΚ, σύμφωνα και με όσα λέχθηκαν ανωτέρω στη μείζονα πρόταση της παρούσας. Τούτο, διότι, υπάρχει προφανής δυσαναλογία ανάμεσα στο εκτελούμενο ανωτέρω χρέος και την πραγματική αξία του ακινήτου του καθ` ου, για την ικανοποίηση του οποίου κατασχέθηκε και συγκεκριμένα ενός αγροτεμαχίου, εκτάσεως 5.167,55 τ.μ., μετά του επ` αυτού κτιριακού συγκροτήματος τυροκομείου και των σε αυτό εγκαταστάσεων και πάσης φύσεως μηχανημάτων που βρίσκεται στη θέση ΓΚΟΥΡΙΖΙ ή ΓΚΡΕΜΕΝΙΤΣΑ ή ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΟ της περιοχής ΔΑΓΛΑ, της πρώην κτηματικής περιφέρειας του Δήμου Μαρκοπούλου Μεσοναίας Αττικής, του τέως Δήμου Κρωπίας, εκτός σχεδίου πόλεως και ήδη του Δήμου Μαρκοπούλου Μεσογαίας Αττικής της Περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής Αττικής της Περιφερείας Αττικής. 

Παρέπεται ότι η άσκηση από την καθ` ης του δικαιώματος της να κατάσχει προς πλειστηριασμό το πολλαπλάσιας αξίας, σε σχέση με την απαίτηση της, ακίνητο του ανακόπτοντος υπερβαίνει προφανώς τα όρια τα επιβαλλόμενα από την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη, αλλά και από τον κοινωνικό και οικονομικό σκοπό του δικαιώματος και επομένως, είναι καταχρηστική, κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 281 ΑΚ και εντεύθεν άκυρη, διότι η δήλωση επίσπευσης του επίδικου πλειστηριασμού και ο συνακόλουθος πλειστηριασμός εμφανίζονται σαν μέτρα εξαιρετικής σκληρότητας για τον ανακόπτοντα, τα οποία υπερβαίνουν τα ανεκτά όρια θυσίας του, αφού είναι έκδηλη η μεγάλη δυσαναλογία μεταξύ του μέσου εκτελέσεως και του σκοπού, για τον οποίο επιβάλλεται, κατά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, που αποτελεί θεμελιώδη κανόνα ρυθμιστικό των σχέσεων εξουσίας συνεπάγεται δε ιδιαιτέρως επαχθείς γι` αυτόν συνέπειες, που καθιστούν μη ανεκτή την πραγμάτωση της απαίτησης της καθ` ης, μέσω της εκπλειστηρίασης του δυσανάλογα μείζονας αξίας κατασχεθέντος ακινήτου του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. 

Κατ` ακολουθία των ανωτέρω, εφόσον πιθανολογήθηκε η ευδοκίμηση του ανωτέρω λόγου της ανακοπής και περαιτέρω η ανεπανόρθωτη βλάβη του αιτούντος, πρέπει η αίτηση να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη. Τα δικαστικά έξοδα της καθ` ης η αίτηση πρέπει να επιβληθούν, κατ` άρθρο 178§3 του Κώδικα Δικηγόρων, σε βάρος του αιτούντος, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό». (τνπ Nomos)

Πληροφορίες
LegalNews24.gr
Γιώργος Καζολέας, Δικηγόρος LL.M Greecewestgreecelawyers.com

tolimeri.wordpress

 eleftheroiellines

ΑΙΣΧΟΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΕΤΑΙ ΜΕ ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΚΚΕ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Στις 19 Σεπτεμβρίου είχαμε γράψει πως σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Aydınlık, (17/9), μια τουρκική επιτροπή που μάλιστα έχει και το προκλητικό όνομα, «Επιτροπή Ταλαάτ Πασά», δηλαδή του αρχιγενοκτόνου των Αρμενίων και των χριστιανών της Μικρής Ασίας, πρόκειται να έρθει στην ελληνική πρωτεύουσα για να κάνει παρέμβαση σχετικά με το προσφάτως ψηφισθέν αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.

Η επιτροπή αυτή λοιπόν, με όλο το τουρκικό της θράσος, όχι μόνο ήρθε στην Αθήνα για να διαμαρτυρηθεί γιατί το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο κάνει μάλιστα αφηρημένη και όχι συγκεκριμένη νύξη για την διάπραξη των γενοκτονιών των χριστιανών της Ανατολής, αλλά είχε και συγκεκριμένες επαφές με εκπροσώπους ελληνικών πολιτικών κομμάτων. Μάλιστα!
Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα πάλι της τουρκικής εφημερίδας, Aydınlık, μια τουρκική επιτροπή κατά της αναγνώρισης της γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής και των φρικτών εγκλημάτων των Τούρκων στις αρχές του εικοστού αιώνα, έχει έρθει στην Αθήνα όπου και είχε τις πρώτες επαφές της με τον εκπρόσωπο της αντιπολίτευσης, δηλαδή με τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ προτίθεται να έχει επαφές για το ίδιο σημαντικό για τους Τούρκους θέμα και με εκπροσώπους της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΚΕ.
Αλλά το άκρως προκλητικό στην όλη υπόθεση, που θα πρέπει να ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών από όλες τις μικρασιατικές, προσφυγικές και ποντιακές οργανώσεις, δεν είναι ότι η επιτροπή αυτή έγινε δεκτή από κάποιους ελληνικούς πολιτικούς παράγοντες, αλλά το ότι το μέλος του Γραφείου Εξωτερικών Σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, η κυρία Μαρία Σπηλιωτοπούλου, όχι μόνο δέχτηκε να συνομιλήσει με τους Τούρκους για το θέμα αυτό, αλλά ούτε λίγο ούτε πολύ, όπως τονίζει ικανοποιημένη η τουρκική εφημερίδα, συμφώνησε μαζί τους ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι… εμπόδιο στην έκφραση αντίθετης άποψης και συνεπώς εμπόδιο στην ελευθερία σκέψεως.
Το σκάνδαλο λαμβάνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, γιατί ένα τέτοιο «λεπτό» θέμα που άπτεται της ιστορικής ευαισθησίας όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και των άλλων χριστιανικών λαών που υπέστησαν γενοκτονία, όπως οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι, γίνεται αντικείμενο συζητήσεως με εκπροσώπους από την άλλη πλευρά του Αιγαίου που δεν αποδέχονται την ιστορική αλήθεια των γενοκτονιών και ακόμα περισσότερο, κατά τα τουρκικά λεγόμενα, υπάρχει ευμενή υποδοχή των ανιστόρητων τουρκικών απόψεων από εκπροσώπους ελληνικού κόμματος.
ΑΙΣΧΟΣ!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Λίθος Φωτός

Ἰσλάμ καί Ὀρθοδοξία, μέσα ἀπό τούς διαλόγους τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ μέ τούς Χιόνες

πρωτ.Βασιλείου Κοκολάκη

Oἱ διάλογοι τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμα μέ τούς Μουσουλμάνους εἶναι τόσο ἐπίκαιροι ὅσο ποτέ ἄλλοτε. Οἱ συχνές προκλήσεις τους διά τῶν ὁποίων ἀπό τή μιά ἀνακινοῦν τό μεγάλο κεφάλαιο τοῦ ρατσισμοῦ καί ἀπό τήν ἄλλη μέ τήν προβιά τῆς ἀνεξιθρησκείας προσπαθοῦν νά ἐπιβάλλουν τή λυκόμορφη θρησκεία τους μᾶς ὑποχρεώνουν νά παραθέσουμε τούς παρακάτω διαλόγους γιά νά φανεῖ τό ἦθος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στή σχέση της μέ παντός εἴδους ἀνθρώπους διαφόρων θρησκειῶν   ἀλλά καί γιά νά ἐνισχυθεῖ τό φρόνημα τῶν πιστῶν Χριστιανῶν μέ ἀτράνταχτα θεολογικά ἐπιχειρήματα.

(Σέ ὁρισμένα πολύ σημαντικά σημεῖα τοῦ διαλόγου παρατίθενται καί σχετικοί λόγοι τοῦ ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ)

  Πηγές:

• ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Διάλογος μέ τούς Χιόνες, τ.7 ΕΠΕ,
• Φιλοθέου Κοκκίνου "Βίος ἁγ. Γρη. Παλαμᾶ",
• ἁγ. Γρηγ. Παλαμᾶ καί διαθρησκειακές συναντήσεις ¨Θεοδρομία¨ (π. Θ. Ζ.), τ.2, ἔτος ΙΓ΄
• ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, πρός Φιλόθεον, τ.4 ΕΠΕ,
• ἁγ.Ἰω. Δαμασκηνοῦ, Περί αἱρέσεων, τ. 2 ΕΠΕ.

Λίγα λόγια γιά τήν ἐποχή τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ:

Ἡ ἐποχή  τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, 14ος αἰ. μ. Χ. χαρακτηρίζεται ἀπό τρεῖς βασικούς κινδύνους: Τίς ἐπιδρομές τῶν Ὀθωμανῶν, τήν ἀνάπτυξη τῶν σλαβικῶν λαῶν (Ρῶσοι, Πολωνοί, Τσέχοι, Σέρβοι) καί τόν Σχολαστικισμό τῆς Δύσεως (Βαρλααμισμός). Οἱ Βαρλααμιστές ἑρμηνεύουν ὅλη τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μέ βάση τή λογικήμέ συνέπεια νά ἀκυρώνουν στήν πράξη τό μυστήριο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου· σημαντικές παρεκκλίσεις ἀπό τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία εἶναι ἡ ἄρνηση τῆς διακρίσεως οὐσίας καί ἐνεργειῶν, ἡ κακοδοξία περί τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ κλπ.

Παράλληλα ἔχουμε τήν ἐμφάνιση τῆς αἱρέσεως τῶν Μασσαλιανῶν (ἀπολυτοποίηση τῆς ἀσκήσεως-νηστείας-προσευχῆς καί ἀγαμίας, τῆς ἀκτημοσύνης χωρίς ἐργασία καί περιφρόνηση τῶν μυστηρίων) καί τῶν Βογομίλων [(δυαλισμός: καλό–κακό, φῶς–σκότος, Θεός-διάβολος, ὅλα στό ἴδιο ἐπίπεδο, ἰσόκυρα καί ἰσοδύναμα) καί ἄρνηση τῆς Ἁγίας Τριάδος·πολεμική κατά τῶν μυστηρίων, τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱεραρχίας καί τῆς τοῦ Χριστοῦ γεννήσεως]. Ὁ ἅγιος συνεκρούσθη μαζί τους. 

Σύντομος ἱστορικο-θεολογικός βίος τοῦ ἁγίου:

Ὁ ἅγιος γεννιέται τό 1296 στήν Κων/πολη. Μόνασε στό ὄρος Παπίκιο στά σύνορα Θράκης – Μακεδονίας, στίς Ἱερές Μονές Βατοπεδίου, Μ. Λαύρας, καί Ἐσφιγμένου· τό 1326 χειροτονεῖται ἱερέας στή Θεσσαλονίκη, ἀναχωρεῖ γιά Βέροια, καί τελικά καταλήγει στό ἡσυχαστήριο τοῦ Ἁγίου Σάββα στό Ἅγιο Ὄρος. Τήν 14^η Νοεμβρίου 1359, 63 ἐτῶν,  παραδίδει τήν ψυχή του στόν Χριστό. 

Θεολογία τοῦ ἁγίου Γρηγορίου:

Ὁ ἅγιος εἶναι ὁ κυριότερος ἐκφραστής τοῦ Ἡσυχασμοῦ[1], τῆς μεθέξεως τῆς ἀκτίστου θείας χάρης , κατά παρόμοιο τρόπο πού οἱ μαθητές μετεῖχαν στό θαβώριο φῶς· γιά νά φθάσει βέβαια στό στάδιο τοῦ φωτισμοῦ ἀπαιτεῖτο ἐργασία ἀδιαλείπτου προσευχῆς καί δακρύων.

Ἐντύπωση προκαλεῖ ὅτι σέ ἠλικία 17 ἐτῶν εἶχε τέτοια γνώση κλασσικῆς παιδείας, ἐκτός τῆς θεολογικῆς,  ὥστε νά κληθεῖ ἀπό τόν αὐτοκράτορα Ἀνδρόνικο Β΄ νά μιλήσει ἐνώπιον σοφῶν ἀνδρῶν αὐλικῶν-καθηγητῶν Παν/μίου, περί Ἀριστοτέλους καί πιό συγκεκριμένα περί τῆς σχέσεως τῆς ἀριστοτελικῆς λογικῆς μέ τή θεολογία· Εἶχε δεινή ἱκανότητα λόγου, τέτοια, ὥστε ο διάσημος θεολόγος καί φιλόσοφος τῆς ἐποχῆς Θεόδωρος Μετοχίτης νά πεῖ πρός τόν βασιλιά ὅτι καί ὁ Ἀριστοτέλης νά ἦταν παρών, θά τόν ἐπαινοῦσε.

Τό πολιτικό καθεστώς τῆς  Κων/πολεως, ἀφορμή γιά θεολογικό διάλογο πρός τό Ἰσλάμ.

Ἡ ἐποχή χαρακτηρίζεται ἀπό τίς διενέξεις Παλαιολόγων-Καντακουζηνῶν:

Συγκεκριμένα ὁ Παλαιολόγος Ἰωάννης Ε΄, νόμιμος αὐτοκράτωρ, ἐκπροσωπώντας  κατώτερα στρώματα καί ζηλωτές, ἀφοσιωμένος στόν Πάπα, ἐξορίζει τόν Ἰωάννη Καντακουζηνό ΣΤ΄· ὁ Καντακουζηνός, φιλικά διακείμενος πρός τόν ἡσυχασμό, μέ δική του πρωτοβουλία, ἐκλέγει τόν Φιλόθεο Κόκκινο ὡς Πατριάρχη Κων/λεως, πού ἦταν φίλος ἐπιστήθιος τοῦ ἁγ. Γρηγ. Παλαμᾶ, μέ ἰδιαίτερη ἔγνοια γιά τήν ἀκεραιότητα τῆς Ἐκκλησίας. Μεγάλη ἐπιτυχία του ἦταν ἡ ἕνωση τῶν ἡγετῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὁ Καντακουζηνός ὑποστηρίχθηκε ἀπό Τούρκους καί Σέρβους.

Σέ προσπάθεια εἰρηνεύσεως τῶν δύο παραπάνω αὐτοκρατόρων, πηγαίνοντας ὁ ἅγιος γιά Κων/πολη τό 1354, λόγῳ θαλασσοταραχῆς ἀναγκάζεται νά βγεῖ στήν εὐρωπαϊκή ἀκτή τῆς Καλλιπόλεως τήν ὁποία εἶχαν κατακτήσει οἱ Τοῦρκοι, ἐκμεταλλευόμενοι τόν πανικό τοῦ καταστρεπτικοῦ σεισμοῦ τοῦ Μαρτίου 1354.

Ἐκεῖ συλλαμβάνεται ὁ ἅγιος μαζί μέ τή συνοδεία του, ὅπου καί ὑπέστη τά πάνδεινα. Αἰχμάλωτος ὤν, στέλνει στήν Ἐκκλησία Θεσ/κης ἐπιστολή, ¨πρός τήν ἑαυτοῦ ἐκκλησίαν¨, στήν ὁποία χαρακτηρίζει τούς Τούρκους ὡς βαρβαρωτάτους πάντων τῶν βαρβάρων.

Ἀπό Καλλίπολη μεταφέρεται στή Λάμψακο· ἐκεῖ περνᾶ ἀπό γύμνια, πείνα, στερήσεις,κακώσεις. Οἱ Τοῦρκοι ἤλπιζαν σέ πλούσια ἀποζημίωση γιά τήν ἀπελευθέρωση τοῦ ἁγίου. Ἐπίσης τόν πίεζαν νά διαλεχθεῖ μέ τούς διδασκάλους τοῦ Ἰσλάμ, διότι ἔχοντας διεστραμμένο νοῦ, θεωροῦσαν τήν αἰχμαλωσία ὡς τιμωρία τῆς ἀσεβείας πρός τόν Ἀλλάχ ἀλλά καί ὡς ἀπόδειξη τῆς μή ἀληθινῆς πίστεως τῶν Χριστιανῶν.

Παρατηρεῖ ἑπομένως κανείς ὅτι δέν ἐπεδίωκε ὁ ἅγιος τόν διάλογο πρός ἐπίδειξιν ἀλλά ὅτι ἀναγκάσθηκε νά τούς δείξει τό ὑψηλό θεολογικό του εὖρος! Σαφῶς καί κινδύνεψε ἡ ζωή του, ἐπειδή περιτριγυριζόταν ἀπό ἀγρίους Μουσουλμάνους. Σέ ἀντίθεση μέ τό σήμερα, πού ἀποφεύγουμε τό πνεῦμα τῆς ὁμολογίας καί ἀπό φόβο παρέχουμε στούς Μουσουλμάνους προνόμια, διευκολύνσεις, ἀναγνωρίσεις, τιμές, ἐπιστολές καί δῶρα, ἀκυρώνοντας τήν ἀποκλειστικότητα καί  μοναδικότητα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως.

Ὁ ἅγιος θεωρεῖ τήν αἰχμαλωσία του ἔργο τῆς θείας προνοίας. Σκοπός τῆς αἰχμαλωσίας γι᾿ αὐτόν ἦταν ἡ εὐκαιρία γιά κήρυγμα πρός τούς ἀλλοπίστους καί ἡ ἐνίσχυση τῶν Χριστιανῶν πρός ἀποφυγή ἐξισλαμισμοῦ. Καί ἡ αἰχμαλωσία ἀποτελοῦσε ἕνα μέσο τιμωρίας γιά τίς ἁμαρτίες τοῦ χριστιανικοῦ λαοῦ. Πολύ ἐπίκαιρο τό ζήτημα τῆς αἰχμαλωσίας θά ᾿λεγε κανείς. Ἐμεῖς πιθανόν νά τό θεωρούσαμε δοκιμασία, πειρασμό...Πόσο μᾶς λείπει ἡ διάκριση...

Στόν ἅγιο διακρίνουμε τήν ὁμολογία καί τήν παρρησία. Σήμερα ἔχουμε χαλαρότητα, ἀδιαφορία καί χλιαρότητα.

Λέει σέ κάποιο σημεῖο στήν ἐπιστολή πρός τήν ἑαυτοῦ Ἐκκλησία περί τῆς πλανεμένης ἀντιλήψεως καί κοσμοθεωρίας γενικότερα τῶν Μουσουλμάνων[2], ὅτι δηλ. ἔχουν βαρύτερη εὐθύνη γι᾿ αὐτό, ἐπειδή γνωρίζουν τί λέει ὁ Χριστός καί τί ἔκανε. Πόσο, περισσότερο ἐμεῖς, πού ζοῦμε μέσα στό λίκνο τῆς Ὀρθοδοξίας, στήν Ἑλλάδα, δέν ἁρμόζει νά λέμε «δέν γνώριζα».

Γράφει χαρακτηριστικά: Ἐπειδή λοιπόν οἱ παραπάνω ἀναφερόμενοι, ἐνῶ γνώρισαν τόν Χριστό δέν τόν δόξασαν καί δέν τόν λάτρευσαν ὡς Χριστό, ὁ Θεός τούς παρέδωσε σέ ἀδόκιμο νοῦ, σέ πάθη καί ἀτιμίες, ὥστε νά ζοῦν μέ αἰσχρότητα καί ἀπανθρωπιά καί ὡς θεομίσητοι ...νά ζοῦν μέ τόξο καί μάχαιρα καί μέ ἀσωτία, ἐπιδιδόμενοι σέ ἀνδραποδισμούς, φόνους, λεηλασίες, ἁρπαγές, ἀκολασίες, μοιχεῖες, ἀνδρομανίες...καί νομίζουν ὅτι ὁ Θεός τούς ἐπιδοκιμάζει.[3]

Ἀπό Λάμψακο μεταφέρεται στίς Πηγές· ἐκεῖ εἰσπράττει νέες ταπεινώσεις καί  βασανιστήρια.

Ἀπό τίς Πηγές πηγαίνει στήν Προύσα· ἐκεῖ πραγματοποιεῖται ὁ διάλογος μέ τόν Ἰσμαήλ. (γιός ἤ ἐγγονός μεγάλου ἀμηρᾶ·amir στά ἀραβικά σημαίνει στρατηγός, ἡγεμών, Μουσουλμάνος βασιλιάς, κύριο ὄνομα στόν Πόντο)·ἀπό τήν Προύσα μεταφέρεται στή Νικομήδεια·ἐκεῖ διαλέγεται μέ τούς Χιόνες. Αὐτοί ἦταν Χριστιανοί τῆς Ἀχαΐας πού ἐξισλαμίσθηκαν καί εἶχαν γίνει δεινοί μουσουλμάνοι θεολόγοι πού βλασφημοῦσαν καί ἀσεβοῦσαν στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ· ὁ διάλογος διεσώθη ἀπό ἕναν Ταρωνείτη( τίτλος Βυζαντινῆς οἰκογενείας) γιατρό πού ἔλεγε ὅτι οἱ Μουσουλμάνοι εἶναι ἄθεοι.

Ἐδῶ θά ρωτοῦσε κάποιος: «παρά τό ὅτι οἱ Μουσουλμάνοι συμμετέχουν στούς σημερινούς διαλόγους τόλμησε νά γράψει κανείς ἐξ ἡμῶν ὅτι τό Ἰσλάμ εἶναι βλασφημία, σατανική διδασκαλία, ὅπως κάνουν ἐκεῖνοι γιά τήν πίστη μας;»

Ἀντιθέτως θά λέγαμε, οἱ σημερινοί Οἰκουμενιστές λένε ὅτι «ἴδιος εἶναι ὁ Θεός παρά τό ὅτι γνωρίζουν ὅτι οἱ Μουσουλμάνοι βλασφημοῦν καί άσεβοῦν στόν Χριστό.

Ἀπό τή Νικομήδεια φθάνει στή Νίκαια. Ἐκεῖ γίνεται διάλογος μέ ἕναν τασιμάνη (μουσουλμάνος ἱερέας).

Τελικά ὁ ἅγιος ἐλευθερώνεται ἀπό τούς Τούρκους κατόπιν καταβολῆς πολλῶν λύτρων ἀπό τόν ἐκθρονισθέντα Καντακουζηνό Ἰωάννη ἤ ἀπό Σέρβους ἐμπόρους, ἀπεσταλμένους ἀπό τόν Στέφανο Δουσάν πού ἐπεδίωκε τό θρόνο τῆς Κων/λεως ὁ ὁποῖος ἦταν κυρίαρχος Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Στερεᾶς Ἑλλάδος καί Ἠπείρου.

Τεχνική διαλόγου, πρότυπο πρός μίμησιν καί γιά σημερινούς διαλόγους.

Λίγα λόγια καί ἁπλά· χρήση παραδειγμάτων· χρήση τῶν δεδομένων καί τῶν ἰσχυρισμῶν τοῦ ἀντιπάλου· χρήση τῆς Ἁγίας Γραφῆς στά σημεῖα πού εἶναι κοινῶς ἀποδεκτή ἀπό τόν συνομιλητή, ὅπως ἐν προκειμένῳ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης· ταπείνωση, φαινομενική ταύτιση μέ τούς λόγους τοῦ συνομιλητῆ πρός ἐπίτευξιν τῆς προσεκτικῆς ἀκοῆς τῶν ὑπολοίπων ἐπιχειρημάτων τοῦ ἁγίου·μαθηματική λογική διαλόγου.

Παραθέτουμε στή συνέχεια τούς σχετικούς διαλόγους: 

Διάλογος Ἰσμαήλ - ἁγίου Γρηγορίου:

-Ἰσμαήλ: Πῶς προσκυνεῖτε τό ξύλο καί τόν σταυρό;

-Ἅγιος Γρηγόριος: Καί σύ δέχεσαι ἐκείνους πού τιμοῦν τή σημαία σου, ἐνῶ δυσανασχετεῖς πρός τούς ἀτιμάζοντες αὐτήν·σημαία τῶν Χριστιανῶν εἶναι ὁ σταυρός!

 -Ἰσμ. : Ἀσκεῖται καί σέ σᾶς ἐλεημοσύνη;

-Ἅγ. Γρηγ.: Ἡ πραγματική εἶναι γέννημα τῆς ἀγάπης πρός τόν ἀληθινό Θεό·αὐτός πού Τόν ἀγαπᾶ περισσότερο εἶναι ὁ περισσότερο καί ἀληθινά ἐλεήμων.

-Ἰσμ.: Ἀφοῦ ἰσχυρίζεσθε ὅτι ὁ Πατέρας γεννᾶ Υἱό, τότε ὁ Θεός ἔλαβε γυναίκα.

-Ἅγ. Γρηγ.: Ἄν πιστεύετε ὅτι ἡ Παρθένος Μαρία γέννησε τόν κατά σάρκα Λόγο χωρίς ἄνδρα, πολύ περισσότερο πιστευτό εἶναι νά γεννᾶ ὁ Θεός ἀσωμάτως καί θεοπρεπῶς τόν Λόγο χωρίς τήν ἀνάγκη γυναίκας.

-Ἰσμ.: Ἀγαπᾶτε τόν  Ἐσά [Ἰησοῦ], λέτε ὅμως ὅτι εἶναι σταυρωμένος.

-Ἅγ. Γρηγ.: Συμφωνῶ, ἀλλά πρόκειται γιά α)ἑκούσια σταύρωση καί β)γιά ἀπαθή  θεότητα.

Διάλογος Τασιμάνη-ἁγίου Γρηγορίου:

-Τασιμάνης: Ἦταν γραμμένα στό Εὐαγγέλιο καί γιά τόν Μωάμεθ· τά ἀπέκοψαν οἱ Χριστιανοί·

-Ἅγ. Γρηγόριος: Εἶναι ἀδύνατη ἡ ἀποκοπή ἀπό τούς Χριστιανούς, γιατί ὁ Χριστός λέει πώς ὅποιος ἀποκόπτει άποκόπτεται ἀλλά καί εἰσπράττει ὡς συνέπεια φρικτές κατάρες.

Ἄν ἐξάλλου ἦσαν θεοχάρακτα τά λόγια περί Μωάμεθ, πῶς θά παρέμεναν Χριστιανοί, οἱ δῆθεν ἀποκόπτοντες αὐτά; Ἐκτός αὐτοῦ τό Εὐαγγέλιο μεταφράσθηκε σέ πολλές γλῶσσες· ἄν παραποιόταν κάτι, πῶς διατηρήθηκε μέχρι σήμερα (14^ος αἰ. μ. Χ.) ἡ συμφωνία τῶν νοημάτων του; Ἀκόμη καί οἱ αἱρετικοί καί οἱ ἀντίπαλοι ἄθεοι, τό ἴδιο Εὐαγγέλιο χρησιμοποιοῦν.

 -Τασ.: Γιατί δέν ἀγαποῦν καί δέν δέχονται οἱ Χριστιανοί τόν προφήτη Μωάμεθ; Ἐμεῖς ὅμως δεχόμαστε τούς προφῆτες, τόν Χριστό, τά τέσσερα Εὐαγγέλια, καί τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.

-Ἅγ. Γρηγ.: Ὁ Μωάμεθ εἶναι ὁ προφήτης τοῦ Ἀλλάχ, σύμφωνα μέ ἐσᾶς. Στό Εὐαγγέλιο λέει ὁ Χριστός ὅτι ἐκεῖνος πού δέν πιστεύει στούς λόγους τοῦ διδασκάλου, δηλ. τοῦ Χριστοῦ, δέν ἀγαπᾶ καί τόν διδάσκαλο ὡς διδάσκαλο.Οἱ λόγοι τοῦ Χριστοῦ εἶναι νά μήν πιστεύουμε σέ ἄλλον θεό, μέχρι νά ξανάρθει ὁ Χριστός ὡς κριτής κατά τήν Δευτέρα Παρουσία·διότι θά περάσουν ἐν τῷ μεταξύ πολλοί ψευδόχριστοι πού θά πλανήσουν πολλούς·μήν τούς ἀκολουθήσετε ( Ματθ. κδ΄,24)· καί ἄγγελος ἄν διδάξει διαφορετικά, ἀνάθεμα!(Γαλ. α΄,8)

Ἐκτός αὐτοῦ ὅμως, συνηθίζουμε ὅπως καί ἐσεῖς νά μήν παραδεχόμαστε ἄνευ μαρτυριῶν ἔργα, πρόσωπα, πράματα. Ὁ Μωϋσῆς ἔκανε σημεῖα καί τέρατα, ἔσκισε τή θάλασσα μέ τή ράβδο καί τήν ξαναένωσε, ὁ Θεός ἔβρεξε ἄρτο ἀπό οὐρανό (μάννα) διά τῆς προσευχῆς τοῦ Μωϋσέως, πού ἦταν ὁ πιστός δοῦλος τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Χριστός στή συνέχεια κάνει θαύματα, εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ὅπως καί ἐσεῖς πιστεύετε, γεννημένος ἀπό παρθένο. Τελικά ἀναλήφθηκε, καί θά ξανάρθει γιά νά κρίνει. Ὅλα αὐτά τά δέχονται καί οἱ Μουσουλμάνοι. Ὁπότε πιστεύουμε ἔτσι στήν Ἁγία Γραφή, στόν Χριστό, στό Εὐαγγέλιο.Τόν Μωάμεθ ὅμως δέν τόν βλέπουμε νά μαρτυρεῖται ἀπό προφῆτες οὔτε νά κάνει κάτι τό θαυμαστό. Γι᾿ αὐτό οὔτε στό κοράνι πιστεύουμε.

-Τασ: Ὁ Χριστός εἶναι δοῦλος τοῦ Θεοῦ. Ὄχι Θεός.

-Ἅγ. Γρηγ.: Ὁ Χριστός δέν μπορεῖ νά εἶναι δοῦλος τοῦ Θεοῦ διότι:

1) Καί ἐσεῖς Τόν ἐπικαλεῖσθε ὡς ἔμφυτο Λόγο τοῦ Πατέρα· ἀφοῦ ὅμως ὁ Θεός εἶναι ἄκτιστος συνεπάγεται ὅτι ἄκτιστος  εἶναι καί ὁ Λόγος, ἄρα δέν εἶναι δοῦλος!

2) Παραδέχεσθε καί ἐσεῖς ὅτι ὁ Ἀβραάμ εἶπε πρός τόν Θεό:¨ἐσύ πού κρίνεις ὅλη τή γῆ δέν θά κάνεις κρίση;¨ συνεπάγεται ὅτι ἀναγνωρίζει τόν κριτή ὡς Θεό.Οἱ Μουσουλμάνοι δέχονται τόν Χριστό ὡς κριτή. Συνεπάγεται ὅτι ὁ Χριστός εἶναι Θεός, διότι μόνο ὁ Θεός εἶναι κριτής! Ἡ σχέση Χριστοῦ καί Θεοῦ Πατέρα εἶναι σάν τοῦ ἡλιακοῦ ἀπαυγάσματος μέ τόν ἥλιο.

3) Ἄν ὁ Χριστός εἶναι προφήτης ὅπως ὁ Μωϋσῆς, συνεπάγεται ὅτι εἶναι διαφορετικός τοῦ Χριστοῦ ὁ κριτής, ἀφοῦ ὁ κριτής εἶναι Θεός, ἐνῶ ὁ προφήτης εἶναι ἄνθρωπος. Οἱ μουσουλμάνοι ὅμως δέχονται τόν Χριστό ὡς κριτή. Ἄρα δέν μπορεῖ ταυτόχρονα νά τόν ποῦν καί προφήτη.

4) Οἱ Μουσουλμάνοι πιστεύουν ὅτι ὁ Χριστός ἀνελήφθη· αὐτός πού ἀνελήφθη ἀναμένεται καί πάλι ὡς κριτής· ὄχι ἄλλος! Ἄρα ὁ Χριστός δέν μπορεῖ ὡς Θεός –κριτής νά εἶναι δοῦλος τοῦ Θεοῦ.

 -Τασ. : Γιατί ἀναμένεται ὁ Χριστός γιά νά κρίνει;

-Ἅγ. Γρηγ. : Διότι οἱ ἄνθρωποι ἀγάπησαν τό σκότος ἀντί τοῦ φωτός, ὡς φίλοι αἱρέσεων καί ἀθεΐας (ἑτεροδιδασκαλιῶν) καί ἡδυπαθείας (Ἰω. γ΄,19). Ἐνῶ ὁ Χριστός εἶναι τό φῶς!Ἐπίσης δέν εἶναι ἐκ Θεοῦ ὅποιος δέν θεωρεῖ ὡς Κύριο καί Θεό τόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα Ἰησοῦ. Ὁ Μωάμεθ δέν θεωρεῖ τόν ἑαυτό του Κύριο. Συνεπάγεται ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ κριτής, ἀφοῦ αὐτός εἶναι ὁ Κύριος πού θά ξανάρθει.

-Τασ.: Ὁ Μωάμεθ ἀπό Ἀνατολή ἔφθασε νικηφόρος στή Δύση. Συνεπάγεται ὅτι τό Ἰσλάμ εἶναι ἀληθινή θρησκεία.

-Ἅγ. Γρηγ.: Ναί, ἀλλά μέ πόλεμο, μάχαιρα, λεηλασίες, ἀνδραποδισμούς, φόνους (θέλημα ἀνθρωποκτόνου διαβόλου)·ἐξάλλου καί ὁ Μ. Ἀλέξανδρος ἀπό Δύση ὑπέταξε ὅλη τήν Ἀνατολή·ἀλλά δέν τοῦ ἐμπιστεύθηκε κανείς τήν ψυχή του, βλέποντάς τον ὡς Θεό, ὅπως ἐσεῖς τόν Μωάμεθ. Ὁ Μωάμεθ ἐφήρμοσε βία καί ἡδονή.[4] Δέν προσεταιρίσθηκε κανένα ὁλόκληρο τμῆμα τῆς Οἰκουμένης. Ἀντιθέτως ὁ Χριστός ἀπέτρεπε ἀπό τίς ἀπολαύσεις καί κατέλαβε εἰρηνικά ὅλα τά πέρατα τῆς Οἰκουμένης.

Ἕνας ἀπό τούς Τούρκους τότε εἶπε πώς θά ᾿ ρθει κάποτε καιρός πού θά συμφωνήσουν μεταξύ τους μέ τό ἅγιο. Καί ὁ ἅγιος  εἶπε στούς Χριστιανούς στήν ἐπιστολή του ἀπό τήν αἰχμαλωσία τά ἀκόλουθα:

«Συμφώνησα καί εὐχήθηκα. Ἀλλά ποιό τό ὄφελος γιά τούς τώρα ἤ τότε ζῶντες μέ διαφορετική πίστη; Συμφώνησα βέβαια ἐπειδή στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ κάθε γόνατο θά καμφθεῖ καί κάθε γλῶσσα θά ὁμολογήσει ὅτι ὁ Χριστός εἶναι Κύριος εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Αὐτό θά συμβεῖ στή Δευτέρα Παρουσία!»

Τούς λέει δηλ. γιά μία συμφωνία ὄχι σέ ἱστορικό χρόνο, ἀλλά σέ ὑπεριστορικό· ἐπειδή ὅμως τά τελευταῖα λόγια τοῦ ἁγίου παρεξηγοῦνται καί ἑρμηνεύονται μέ πνεῦμα πανθρησκειακό ὡς συμφωνία πού θά ἐπιτευχθεῖ μεταξύ Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλάμ χρειάζεται νά προσέξουμε ὅτι αὐτή ἡ συμφωνία θά γίνει στή Β΄Παρουσία ὅπου ὅλοι θά συμφωνήσουν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Κύριος.

Διάλογος ἁγίου μέ Χιόνες:

-Χιόνες:Τούς δέκα λόγους πού κατέβασε ὁ Μωϋσῆς καί κατέγραψε σέ λίθινες πλάκες, τούς κρατοῦν οἱ Τοῦρκοι. Γι᾿ αὐτό γίναμε Τοῦρκοι.

-Ἅγ. Γρηγόριος: Τότε θά μιλήσω μέ Τούρκους καί ὄχι μέ σᾶς πού ἤσασταν Ἑβραῖοι καί γίνατε Τοῦρκοι. Δέν εἶναι πρέπον νά παρουσιάζω τήν εὐσέβεια στίς ἀντιθέσεις σας. Δέν ἔπρεπε κανονικά νά ἀποκρίνομαι, ὡς αἰχμάλωτος·ὅπως καί ὁ Χριστός ἔτσι ἔκανε μετά τήν παράδοσή Του. Ἐγώ ποιός εἶμαι; Εἶμαι ἀντάξιος τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας; (Ἐδῶ φαίνεται ἔντονα ἡ ταπείνωση τοῦ ἁγίου).

-Χιόνες: Ἄν αὐτός πού γέννησε ἡ Μαρία εἶναι Θεός, πῶς τόν χώρεσε μήτρα γυναίκας;

-Ἅγ. Γρηγ.: Ὁ Θεός δέν ἔχει κάποιο μεγάλο σῶμα, ὥστε νά μή χωρᾶ· ὁ Θεός εἶναι ἀσώματος· πανταχοῦ, ὑπέρ τό πᾶν, ἐν ἑνί.

-Χιόνες: Πῶς λέτε τόν Χριστό Θεό ἐνῶ εἶναι ἄνθρωπος, ἀφοῦ γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος; Ποιό τό νόημα τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ;

-Ἅγ. Γρηγ. : Ὁ ἄνθρωπος ὑποτάχθηκε στόν διάβολο μέ ἑκούσια ὑπακοή, παραβαίνοντας τή θεία ἐντολή. Συνεπάγεται ἁμαρτία, καί δίκαιη καταδίκη σέ θάνατο.

Ὁ Θεός δέν ἤθελε νά σώσει μέ τή βία ( ὑπακοή σέ κοσμικό τύραννο),  τόν ἄνθρωπο, καθ᾿ ὅτι ἡ βία δέν ταιριάζει στόν Θεό· γι᾿ αὐτό δέν ἐπενέβη δυναμικά· θά καταλυόταν ἔτσι καί τό αὐτεξούσιο τοῦ ἀνθρώπου· γι᾿ αὐτό ὁ μόνος ἀναμάρτητος Λόγος τοῦ Θεοῦ γίνεται υἱός τοῦ ἀνθρώπου.

-Χιόνες: Πῶς κατασκευάζετε ἐσεῖς πολλά ὁμοιώματα καί τά προσκυνεῖτε, ἄν καί ὁ θεός ἔγραψε στόν Μωϋσῆ νά μήν κατασκευάσει κανένα ὁμοίωμα;

-Ἅγ. Γρηγ. : Προσκυνοῦν καί οἱ φίλοι ὁ ἕνας τόν ἄλλο, ἀλλά δέν θεοποιοῦνται μ᾿ αὐτό. Ὁ Μωϋσῆς κατασκεύασε τό ἐσωτερικό τοῦ καταπετάσματος (τύπος ἐπουρανίων), τό ἐξωτερικό τοῦ Ναοῦ (τύπος ἐπιγείων), τίς εἰκόνες Χερουβείμ στά ἄδυτα τοῦ ναοῦ. Ἄρα ὁ Θεός τά ἀπαγόρευσε γιά νά μή λατρευθοῦν ὡς θεοί· τό νά ὁδηγοῦνται ὅμως πρός τόν Θεό εἶναι καλό· ἐπαινοῦσαν ἐπίσης τά ὁμοιώματα καί οἱ Ἕλληνες, ὡς θεούς·τά ἐπαινοῦμε καί ἐμεῖς, ὁδηγούμενοι ὅμως στή δόξα τοῦ Θεοῦ.

-Χιόνες: Ὁ Χριστός περιετμήθη· ἐσεῖς;

-Ἅγ. Γρηγ.: Ἐκτός τῆς περιτομῆς ὅμως δόθηκαν καί ἡ τήρηση τοῦ Σαββάτου, τό Ἑβραϊκό Πάσχα, οἱ θυσίες, τό θυσιαστήριο, τό καταπέτασμα· γιατί ἐκτός τῆς περιτομῆς  δέν  τηρεῖτε καί τά ὑπόλοιπα ἐσεῖς οἱ Τοῦρκοι;

-Χιόνες: Ἄν εἶπε ὁ Θεός καί ἔγινε ὁ Χριστός, τότε ὁ Χριστός[5] εἶναι κτῖσμα.

-Ἅγ. Γρηγ.: Αὐτό δέν ἰσχύει ὅμως διότι ναί μέν ὁ Θεός ἔλεγε καί γινόταν, ἀλλά ἄν ἰσχύει αὐτό καί γιά τόν Χριστό, τότε ἐξισώνεται μέ τήν πέτρα, τό φυτό, τό ζῶο, τό ἑρπετό· ἄρα ἄτοπο! Τό κτῖσμα εἶναι φθαρτό, τρεπτό. Ἀπό τήν ἄλλη ἐφ᾿ ὅσον μιλᾶ ὁ Θεός , μιλᾶ διά τοῦ Λόγου· διότι χωρίς λόγο δέν μιλᾶς. Ὁ λόγος ὅμως στόν Θεό εἶναι ἐνυπόστατος γι᾿ αὐτό καί γράφεται μέ κεφαλαῖο τό λ. Ἐφ᾿ ὅσον ὁ Θεός εἶναι ἄναρχος, ἀτελεύτητος, ἄτρεπτος, ἀναλλοίωτος , ἀπεριόριστος, λογικός, πάνσοφος   (φυσικά ἰδιώματα) αὐτό σημαίνει ὅτι καί ὁ Λόγος ὡς ἐνυπόστατος εἶναι καί αὐτός προαιώνιος καί συναΐδιος Θεός πού ἔχει αἰτία ὑπάρξεως τόν Θεό Πατέρα καί εἶναι ἐπίσης ἀτελεύτητος, ἄτρεπτος ἀναλλοίωτος, ἀπεριόριστος· ἐπίσης στόν Θεό συνυπάρχουν μαζί πάντα ὁ Λόγος καί ἡ Σοφία· χωρίς Λόγο δέν ὑπάρχει Σοφία· ἀλλά οὔτε Σοφία χωρίς Λόγο· οὔτε Λόγος ὑπάρχει χωρίς Πνεῦμα· ἀλλά πάντα καί ὁ Λόγος καί τό Πνεῦμα εἶναι μέ τόν Θεό.(ἐνέπνευσε ὁ Θεός πνοή ζωῆς στό πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου καί ἔγινε εἰς ψυχήν ζῶσα)· ἄρα πρόκειται γιά δημιουργικό Πνεῦμα. Ἀφοῦ Δημιουργός εἶναι μόνο ὁ Θεός ἄρα τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι καί αὐτό Θεός. (¨Ἰώβ λγ΄,4: "Πνεῦμα Κυρίου εἶναι αὐτό πού μέ ἐποίησε")

Διότι ὁ Θεός δέν εἶναι ἄλογος, οὔτε ἄπνους, οὔτε ἄσοφος.

ΘΕΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΟΦΙΑ πᾶνε πάντα μαζί. Ἕνα τά τρία καί τά τρία ἕνα.

Μονάς ἐν Τριάδι καί Τριάς ἐν Μονάδι!

Τελική ἀπάντηση τῶν Χιόνων: «ἐδείχθη ἀληθές, οὕτω στέργομεν»    

Νά σημειωθεῖ ὅτι κατά τήν διάρκεια τῶν διαλόγων ὁ ἅγιος ὑπέμεινε ὕβρεις καί ραπίσματα. Ἐκτός αὐτοῦ νά τονισθεῖ ὅτι ἐπειδή εἶναι αἰχμάλωτος μιλᾶ μέ τρόπο  ἤπιο χωρίς ὅμως νά ἀποκρύπτει τήν ἀλήθεια. Ἀντιπαρατίθεται δέ μέ οὐσιαστικά θεολογικά ἐπιχειρήματα.

---

[1]Τρεῖς φάσεις τῶν  ἡσυχαστικῶν ἐρίδων χαρακτηρίζουν τήν ἐποχή. 1336-1341,  1341-1347, 1347-1368. Καί στίς τρεῖς νικητής ἀναδεικνύεται ὁ Ἡσυχασμός.

[2] Ἁγ. Ἰω. Δαμασκηνοῦ: «Ὑπάρχει ἐπίσης καί ἡ λαοπλάνος θρησκεία τῶν Ἰσμαηλιτῶν...πού εἶναι πρόδρομος τοῦ ἀντιχρίστου.Κατάγεται ἀπό τόν Ἰσμαήλ, τό γιό τοῦ Ἀβραάμ πού γεννήθηκε ἀπό τήν Ἄγαρ, γι᾿ αὐτό λέγονται Ἀγαρηνοί καί Ἰσμαηλῖτες.Τούς λένε ὅμως καί Σαρακηνούς ὡς ἐκ τῆς ¨Σάρρας κενούς¨, ἐπειδή ἡ Ἄγαρ εἶχε πεῖ στόν ἄγγελο ¨ἡ Σάρρα μέ ἀπέλυσε κενή¨. Αὐτοί λοιπόν ἔγιναν εἰδωλολάτρες...μέχρι τά χρόνια τοῦ Ἡρακλείου. Ἀπό τότε ξεφύτρωσε σ᾿ αὐτούς ψευτοπροφήτης πού ὀνομαζόταν Μωάμεθ·αὐτός ἀφοῦ μελέτησε Παλαιά καί Καινή Διαθήκη καί συνομιλώντας μέ Ἀρειανό μοναχό, ἵδρυσε δική του αἵρεση. ...διέδωσε ὅτι τοῦ στάλθηκε γραφή ἀπό τόν οὐρανό. Ἀφοῦ λοιπόν χάραξε μερικά νομοθετήματα στό βιβλίο του, ἄξια γιά γέλια, τό παρέδωσε γιά σεβασμό. ...»

(Καί ρωτᾶ ὁ ἅγιος τούς Ἰσμαηλῖτες): «Ποιός ὅμως εἶναι αὐτός πού μαρτυρεῖ ὅτι ὁ Θεός τοῦ ἔδωσε γραφή;ποιός ἀπό τούς προφῆτες προφήτεψε ὅτι θά ἐμφανισθεῖ τέτοιος προφήτης; ...Πῶς ὁ Θεός τοῦ ἔδωσε τή γραφή πού λέτε χωρίς νά εἶσθε κι᾿ ἐσεῖς παρόντες, γιά νά ἔχετε καί ἐσεῖς τή βεβαιότητα; Μᾶς ἀπαντοῦν ὅτι ὁ Θεός κάνει ὅσα θέλει. Αὐτό λέμε, τό γνωρίζουμε καί ἐμεῖς, ἀλλά σᾶς ρωτοῦμε πῶς κατέβηκε ἡ γραφή στόν προφήτη σας. Καί ἀποκρίνονται ὅτι ἐνῶ κοιμόταν κατέβηκε ἡ γραφή πάνω του. Καί τούς λέμε τότε  ἐμεῖς  ἐκεῖνο τό ἀστεῖο, ὅτι δηλαδή ἀφοῦ δέχθηκε κοιμισμένος τή γραφή καί δέν αἰσθάνθηκε τήν ἐνέργεια, ἐκπληρώθηκε σέ αὐτόν ἡ λαϊκή παροιμία ¨τῆς νύχτας τά καμώματα βλέπει ἡ μέρα καί γελάει¨. Καί πάλι σέ ἐρώτησή μας, « Πῶς ἐνῶ αὐτός στή γραφή σᾶς δίνει ἐντολή σέ σᾶς νά μήν κάνετε τίποτε ἤ νά μή δέχεσθε τίποτε χωρίς νά ὑπάρχουν μάρτυρες, δέν τόν ρωτήσατε ¨Ἀπόδειξέ μας ἐσύ πρῶτα μέ μάρτυρες, ὅτι εἶσαι προφήτης καί ὅτι προέρχεσαι ἀπό τό Θεό, καί ποιά γραφή μαρτυρεῖ γιά σένα;¨» σιωποῦν γεμᾶτοι ντροπή».

[3]"Ἐπεί γοῦν γνόντες περί ὧν ὁ Λόγος τόν Χριστόν οὐχ ὡς Χριστόν ἐδόξασαν ἤ ἐσεβάσθησαν, παρέδωκεν αὐτούς ὁ θεός εἰς ἀδόκιμον νοῦν καί πάθη ἀτιμίας ὥστε βιοῦν αἰσχρῶς καί ἀπανθρώπως καί θεομισῶς, ἐπί τόξῳ καί μαχαίρᾳ καί ἀσωτίᾳ ζῆν, ἐπεντρυφῶντας ἀνδραποδισμοῖς, φόνοις, λεηλασίαις, ἁρπαγαῖς, ἀκολασίαις, μοιχείαις, ἀνδρομανίαις...καί τόν θεόν συνευδοκεῖν τούτοις οἴονται".

[4]Βία καί ἡδονή χρησιμοποίησε ὁ Μωάμεθ γιά νά ἐπιβάλει τό Ἰσλάμ καί τό Κοράνι. Σέ ἀντίθεση μέ τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ πού διά τῆς εἰρήνης καί τῆς ὀδύνης (μαρτυρίου) ἔγινε ἐλεύθερα ἀποδεκτό ἀπό τήν Οἰκουμένη. Σήμερα δυστυχῶς ἀρνούμαστε τό Εὐαγγέλιο καί προβάλλουμε τό Κοράνι ἀφοῦ πρῶτα τό ἔχουμε ἐξισώσει μέ τό Εὐαγγέλιο. Ἔτσι ὅμως προσβάλλουμε ὅλους τούς ἁγίους μάρτυρες ἀνά τούς αἰῶνες.

[5]>Ἁγ. Ἰω. Δαμασκηνοῦ: Ὁ Χριστός σύμφωνα μέ τόν Μωάμεθ εἶναι ὁ Λόγος καί τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Αὐτός ὁ Θεός δέν γεννήθηκε οὔτε γεννᾶ αἰωνίως κανέναν. Παράλληλα, σύμφωνα μέ τόν Μωάμεθ, ὁ Χριστός εἶναι καί κτιστός, γεννημένος ἀπό τή Μαρία, τήν ἀδελφή τοῦ Μωϋσῆ καί τοῦ Ἀαρών, ἀσπόρως, ἀφοῦ πρῶτα μπῆκαν στή μήτρα τῆς Μαρίας, ὁ Λόγος καί τό Πνεῦμα. Ἄν ὅμως ὁ Λόγος καί τό Πνεῦμα ὑπάρχουν ἔξω ἀπό τόν Θεό, τότε ὁ Θεός εἶναι ἄλογος καί ἄπνους! ( Παράλογο)...Ἄν ὅμως ὁ Λόγος καί τό Πνεῦμα εἶναι ἀχώριστα στόν Θεό, τότε σημαίνει ὅτι εἶναι Θεός καί ὁ Λόγος καί τό Πνεῦμα. (ἔλλογο).

Ὁ  Ἰησοῦς θεωρεῖται ἡ σκιά τοῦ Χριστοῦ πού γεννιέται· ὁ Ἰησοῦς θεωρεῖται προφήτης καί δοῦλος τοῦ Θεοῦ, καί τελικά εἶναι αὐτός πού σταυρώνεται, ὡς  ἡ σκιά  τοῦ Χριστοῦ καί ὄχι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.(Ἄξια γέλωτος)

 

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ